Ο εκπαιδευτικός Πέτρος Δαμιανός αποκάλυψε με ανάρτησή του στο facebook, πως κρατούμενος-φοιτητής που σπουδάζει στο πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής ξεκίνησε απεργία πείνας και δίψας, την Πέμπτη 16/01, καθώς τον μετέφεραν αρχικώς στα Τρίκαλα και εν συνεχεία στην Πάτρα με την... «αιτιολογία» πως «δεν υπάρχει χώρος».
Πρόκειται για μία ακόμη υπόθεση μεταγωγής σπουδαστή μακριά από τον τόπο της σχολής του που έχει ως αποτέλεσμα την παύση των σπουδών και την εκδικητική, ανάλγητη στάση των κρατικών αρχών εις βάρος κρατουμένων, κόντρα σε θεμελιώδη δικαιώματά τους.
Ο φοιτητής έχει υποβάλει αίτημα για να μεταφερθεί στον Κορυδαλλό και να συνεχίσει τις σπουδές του, καθώς έχει περάσει όλα τα θεωρητικά μαθήματα της σχολής και απομένουν τα εργαστήρια.
Για απάνθρωπες συνθήκες που επικρατούν στις φυλακές της Αγυιάς στα Χανιά κάνουν λόγο κρατούμενοι αλλά και συγγενείς τους ζητώντας άμεσα συνάντηση με εισαγγελέα ενώ το κλίμα μεταξύ των κρατουμένων παραμένει τεταμένο. Από την παραμονή των Χριστουγέννων κρατούμενοι αρνούνται να επιστρέψουν στα κελιά τους και απέχουν από το συσσίτιο, καταγγέλλοντας μεταξύ άλλων ότι στη φυλακή δεν υπάρχει καν θέρμανση, ότι υπάρχει πρόβλημα με την παροχή ζεστού νερού αλλά και ότι δεν υπάρχει γιατρός και νοσηλευτικό προσωπικό.
Οι κρατούμενοι περιέλαβαν τα αιτήματά τους σε υπόμνημα που υπέβαλαν στο Συμβούλιο της Φυλακής και το έδωσαν στη δημοσιότητα μέσω των συνηγόρων και των συγγενών τους.
Στο υπόμνημα αναφέρουν:
● Το κατάστημα στερείται βασικού ιατρικού προσωπικού με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν ανθρώπινες ζωές καθημερινά και δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που έχουν χαθεί ζωές ή βρίσκονται στα πρόθυρα απώλειας ζωής.
● Δεν υπάρχει καθόλου θέρμανση τουλάχιστον για τους χειμερινούς μήνες.
● Ο υγειονομικός κώδικας παραβιάζεται συστηματικά, με αποτέλεσμα να υπάρχει διαθέσιμο νερό μόνο για 2-3 ώρες καθημερινά σε τυχαίες ώρες. Τα καζανάκια δεν λειτουργούν ποτέ και ο τρόπος καθαρισμού είναι η χρήση εμφιαλωμένου νερού.
Ζητούν άμεσα ακρόαση με τον Εισαγγελέα, σημειώνοντας ότι η συνεχόμενη απαξίωση της ανθρώπινης ύπαρξής τους και η αντιμετώπισή τους σαν αντικείμενα τους θλίβει βαθύτατα και τους έχει οδηγήσει σε καθημερινή μάχη για την επιβίωση.
Οι κρατούμενοι τονίζουν πως βιώνουν καθημερινά μια απάνθρωπη αντιμετώπιση και συμπεριφορά από την πλευρά της διοικούσας υπηρεσίας, με αποτέλεσμα να μην αφήνει άλλες επιλογές από τις κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας και συγκεκριμένα την άρνηση εισόδου για καταμέτρηση στα κελιά τους και άρνηση από το συσσίτιο.
Στις αρχές Νοεμβρίου, οι κρατούμενοι είχαν προχωρήσει και πάλι σε απεργία πείνας καταγγέλλοντας εκδικητικές συμπεριφορές από τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους και τη διοίκηση των φυλακών, γεγονός που τότε είχε προκαλέσει την αντίδραση και του Δικηγορικού Συλλόγου Χανίων, ο οποίος προανήγγειλε την πραγματοποίηση αυτοψίας στις φυλακές.
Πάντως ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου, Χρήστος Πραματευτάκης, είχε και τότε επιβεβαιώσει την ελλιπή ιατρική κάλυψη των κρατουμένων καθώς είχε αναφέρει ότι από την ενημέρωση που έχει ο Σύλλογος προβλέπεται η παρουσία μόλις ενός γιατρού, μία ή δύο φορές την εβδομάδα, υπάρχει έλλειψη κοινωνικού λειτουργού ή ψυχολόγου, ενώ τόνισε πως και στους συνηγόρους των κρατουμένων έφταναν καταγγελίες για έλλειψη καθαρισμού, κουβερτών και ζεστού νερού.
«Το βασικό θέμα είναι ο υπερπληθυσμός εντός των φυλακών, με τον αριθμό των κρατουμένων να είναι διπλάσιος από αυτόν που προβλέπεται ενώ συχνά σε ένα κελί των δύο ατόμων χρειάζεται να διαβιούν τέσσερις ή και πέντε κρατούμενοι, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ασφάλεια και τις συνθήκες κράτησης» ανέφερε ο κ. Πραματευτάκης συμπληρώνοντας πως οι συνθήκες που επικρατούν τα τελευταία χρόνια δεν οδηγούν σε σωφρονισμό αλλά σε αντίθετα αποτελέσματα. Το 2022, μέσα σε διάστημα έξι μηνών, είχαν σημειωθεί πέντε θάνατοι κρατουμένων στη συγκεκριμένη φυλακή, προκαλώντας και πάλι τότε την αντίδραση του Δικηγορικού Συλλόγου αλλά και οργανώσεων υπεράσπισης των κρατουμένων.
Το πρωί της Παρασκευής πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση αλληλεγγύης στους κρατούμενους έξω από τη φυλακή ενώ οι ίδιοι δηλώνουν αποφασισμένοι να μη σταματήσουν τον αγώνα μέχρι να εισακουστούν τα αιτήματά τους από την Εισαγγελία, το υπουργείο Δικαιοσύνης αλλά και τον Συνήγορο του Πολίτη, όπου έχουν ήδη απευθυνθεί χωρίς όμως μέχρι σήμερα να λάβουν καμία απάντηση.
Περίεργη διάψευση
Ως απάντηση πάντως των καταγγελιών δόθηκαν σε ταχύτατο χρόνο στη δημοσιότητα δύο επιστολές από τα σωματεία εργαζομένων στη φυλακή (και όχι από τη διεύθυνση ή το αρμόδιο υπουργείο) χαρακτηρίζοντας ψεύδη και συκοφαντίες τούς ισχυρισμούς των κρατουμένων και αποδίδοντάς τους «χειριστική συμπεριφορά».
Συγκεκριμένα η Ενωση Υπαλλήλων Εξωτερικής Φρουράς Καταστημάτων Κράτησης Χανίων τονίζει πως η κινητοποίηση προκλήθηκε από ημεδαπό κρατούμενο «ο οποίος απαιτούσε να γίνει παράκαμψη των κανόνων επισκεπτηρίων κρατουμένων και παράδοσης πραγμάτων προς όφελος του». Στο ίδιο μήκος κύματος και το Σωματείο Υπαλλήλων του Σωφρονιστικού Καταστήματος Χανίων χαρακτηρίζει ψευδείς και συκοφαντικές τις καταγγελίες για την έλλειψη γιατρών, ζεστού νερού και θέρμανσης, αποδίδοντας επίσης σε έναν κρατούμενο την όλη αναστάτωση. Ενδιαφέρον πάντως έχει ότι στο κλείσιμο της ανακοίνωσής τους οι σωφρονιστικοί αναφέρουν πως «τα Σωφρονιστικά Καταστήματα διοικούνται από τη νόμιμα διορισθείσα Διοίκηση και όχι από διαπλεκόμενα συμφέροντα...».
Στο πλευρό των εξεγερμένων
Σε νέα τους ανακοίνωση πάντως οι κρατούμενοι εκφράζουν οργή για την προσπάθεια υποβιβασμού του πλήθους των εξεγερμένων και μιλούν για στρέβλωση της αλήθειας ως προς τα κίνητρα. Οπως αναφέρουν «στοχοποιείται αδίκως ένας συγκρατούμενός μας, ενώ μέχρι στιγμής 4 πτέρυγες των 60 ατόμων εξεγείρονται, διεκδικώντας τα στοιχειώδη για μια αξιοπρεπή διαβίωση».
Στο πλευρό των κρατουμένων πάντως στέκεται μια άλλη ομάδα σωφρονιστικών υπαλλήλων της φυλακής, οι οποίοι σε δική τους ανακοίνωση τονίζουν πως κάποιοι συνάδελφοι «εκμεταλλευόμενοι τις υψηλές θέσεις που κατέχουν τόσο στην Ενωση όσο και στη Διοίκηση του Καταστήματος Κράτησης, λειτουργούν ως ένα κλειστό lobby, εξυπηρετώντας συμφέροντα των λίγων, προωθώντας σε καίριες θέσεις ημετέρους, ενώ παράλληλα λειτουργούν άνισα κι εκδικητικά σε όσους βρίσκονται εκτός του σκληρού τους πυρήνα!».
Προσθέτουν: «Με τον ίδιο τρόπο λειτούργησαν κι εχθές, με την ανακοίνωση που δημοσίευσαν στο Τύπο αναφορικά με την εξέγερση των κρατουμένων, που λαμβάνει χώρα τις τελευταίες 3 μέρες στο Κατάστημα Κράτησης. Προς αποκατάσταση της αλήθειας, επιθυμούμε διά μέσω του Τύπου να διαχωρίσουμε τη θέση μας από όσα ψευδώς περιγράφουν. Η εξέγερση που λαμβάνει χώρα το τελευταίο τριήμερο στο Κατάστημα Κράτησης Χανίων εξελίσσεται σε 3 πτέρυγες. Τουλάχιστον 60 άτομα αρνούνται την είσοδο για καταμέτρηση κι απέχουν από το συσσίτιο. Οι λόγοι που ώθησαν τους κρατούμενους σε αυτή την έσχατη λύση δυστυχώς είναι αληθείς».
Ανακοίνωση για τις εξελίξεις στη φυλακή εξέδωσε το ΜέΡΑ25 Κρήτης: «Ο,τι και να συμβαίνει με τις κλίκες και τα «lobby» της φυλακής Χανίων, το μόνο βέβαιο είναι πως αποβαίνει εις βάρος των κρατουμένων. Η κυβέρνηση οφείλει άμεσα να πάρει θέση και να δώσει λύσεις για την αποσυμφόρηση της φυλακής και για την εξασφάλισης ανθρώπινων συνθηκών διαβίωσης», επισημαίνει.
Βασανιστήρια, εκτελέσεις, εκφοβισμοί και ψυχολογική βία συνθέτουν τις απάνθρωπες συνθήκες κράτησης στα κελιά – «φέρετρα» του καθεστώτος Άσαντ, στη Συρία, εκεί όπου αθώοι άνθρωποι πλήρωναν σκληρά την αντίθεσή τους στο καθεστώς μένοντας έγκλειστοι για χρόνια μέχρι να δώσουν την παραμικρή πληροφορία.
Μετά, η τύχη τους ήταν άγνωστη. Τους κρατούσαν στη ζωή μόνο για να τους ανακρίνουν. Μόλις το καθεστώς έπαιρνε αυτό που ήθελε, τους μετέφερε σε άλλες φυλακές ή τους εκτελούσε.
Ο δημοσιογράφος Στιούαρντ Ράμσεϊ από το βρετανικό δίκτυο Sky News κατέβηκε τις απότομες σκάλες του συγκροτήματος φυλακών, στην καρδιά της Χομς, με τα μικροσκοπικά σκοτεινά κελιά μακριά από το φως του ήλιου, τρίτο υπόγειο κάτω από την επιφάνεια της γης.
Μαζί του είναι και ένας στρατιώτης των ανταρτών που υπήρξε μέλος του συριακού στρατού αλλά τον εγκατέλειψε λόγω των βασανιστηρίων στα οποία ήταν αυτόπτης μάρτυρας.
Μέσα στο σκοτάδι και διασχίζοντας τα στενά περάσματα, διακρίνονται οι ανοιχτές πόρτες των πολύ μικρών κελιών, ένα κομμάτι ψωμί, λίγη σούπα. Εκεί οι άνθρωποι παρέμεναν φυλακισμένοι για χρόνια υπομένοντας φρικτή κακοποίηση.
Στα κελιά – «φέρετρα» μπορούσε να καταλήξει ο καθένας με την κατηγορία της τρομοκρατίας απλώς επειδή δεν συμπαθούσε την κυβέρνηση
Ο Αμπού Φιράς λέει ότι στους κρατούμενους «δεν έδιναν φαγητό επειδή τους νοιάζονταν, το έκαναν για να προσπαθήσουν να πάρουν πληροφορίες. Μόλις τελείωναν την έρευνα, τους μετέφεραν κάπου αλλού ή τους σκότωναν εδώ».
«Ήταν διαδηλωτές, ίσως περνούσαν τυχαία από έναν δρόμο και γινόταν μια διαμαρτυρία», εξηγεί ο Αμπού Φιράς. Πολλοί από αυτούς που μεταφέρθηκαν σε αυτό το μέρος, κατηγορήθηκαν για τρομοκρατία. Κάτι με το οποίο θα μπορούσε να κατηγορηθεί ο καθένας μόνο και μόνο επειδή δεν συμπαθούσε την κυβέρνηση.
Ένας από αυτούς ήταν και ο σύρος ακτιβιστής Μαζίν Αλ Χαμάντα, ο οποίος είχε εξαφανιστεί το 2020 και τον βρήκαν νεκρό μόλις την προηγούμενη Δευτέρα στη φυλακή Σεντνάγια. Ήταν εξέχουσα προσωπικότητα των αντικυβερνητικών διαδηλώσεων στη Συρία που ξεκίνησαν το 2011.
Μέρος των βασανιστηρίων στις φυλακές με τα κελιά – «φέρετρα» ήταν η έλλειψη φωτός. Οι έγκλειστοι βρίσκονταν στο απόλυτο σκότος. «Το καθεστώς χρησιμοποιούσε αυτή τη μέθοδο, ώστε οι άνθρωποι να μην ξέρουν αν είναι μέρα ή νύχτα», λέει ο Φιράς.
Ο Φιράς ήταν και εκείνος θύμα βασανιστηρίων. «Μας βασάνιζαν με ηλεκτρισμό και διάφορα εργαλεία και πάντα είχες δεμένα τα μάτια. Βασάνιζαν τον αδελφό μου μπροστά μου και εμένα μπροστά στον αδελφό μου, για ψυχολογική πίεση».
Το μήνυμα καταστολής προς όλους
Ένας άλλος τρόπος εκφοβισμού και ψυχολογικής πίεσης ώστε να «πάρουν το μήνυμα» οι κρατούμενοι ήταν να εκτελούν όσους δεν χρειάζονταν πια και να αφήνουν τα πτώματά μας για μέρες στον στενό διάδρομο έξω από τα κελιά.
Το ίδιο μήνυμα καταστολής έπαιρνε και η κοινότητα, καθώς τα κελιά διόλου τυχαία βρίσκονταν κάτω από ένα συγκρότημα εσωτερικής ασφάλειας στην καρδιά της Χολμς με μεγάλες πολυκατοικίες γύρω.
Σε ένα δωμάτιο στις φυλακές βρέθηκαν όπλα και πυρομαχικά, πολλά εκ των οποίων από τη Ρωσία. Χιλιάδες φάκελοι με λεπτομέρειες από τη ζωή των πολιτών και τις υποτιθέμενες πολιτικές πεποιθήσεις τους είχαν αφεθεί μισοκαμμένοι.
Μετά την κατάρρευση του καθεστώτος, οι αξιωματικοί φαίνεται να έφυγαν βιαστικά, αφού υπάρχουν φλιτζάνια, σβησμένα τσιγάρα, φαγητό στα πιάτα και σακάκια που κρέμονταν στις καρέκλες των γραφείων…
Ενα συγκλονιστικό βίντεο με τη στιγμή της απελευθέρωσης ενός άνδρα από τις φυλακές κολαστήρια του καθεστώτος Ασαντ στη Συρία κατέγραψε η κάμερα του CNN.
Η δημοσιογράφος του CNN ενώ έψαχνε σε μια φυλακή για τον αμερικανό δημοσιογράφος Οστιν Τάις ο οποίος είχε συλληφθεί από το καθεστώς Ασαντ το 2012, κατέγραψε τη συγκινητική στιγμή που ένας κρατούμενος απελευθερώνεται από τους αντάρτες.
Ο άνδρας, ο οποίος δεν γνώριζε για τις εξελίξεις με την ανατροπή του Μπασάρ αλ Άσαντ, ήταν σκεπασμένος με κουβέρτες, όπως φαίνεται στο βίντεο. Οι αντάρτες ρωτούν αν υπάρχει κανείς στο χώρο. Ο κρατούμενος σηκώνεται και με μία αυθόρμητη κίνηση ανεβάζει τα χέρια ψηλά.
Η δημοσιογράφος και οι αντάρτες προσπαθούν να τον καθησυχάσουν, λέγοντάς του πως είναι πλέον ελεύθερος. Του προσφέρουν νερό, ενώ εκείνος κρατάει σφιχτά το χέρι της δημοσιογράφου.
«Θεέ μου, υπάρχει ήλιος, Θεέ μου, το φως!» λέει όταν τον οδηγούν έξω από τη φυλακή.
«Είναι η τρίτη φυλακή που αλλάζω. Για τρείς μήνες δεν ήξερα τίποτα για την οικογένειά μου, δεν είχα κανένα νέο από τα παιδιά μου» λέει ο ίδιος και αναφωνεί καθώς βλέπει το φως του Ήλιου μετά από τρείς μήνες:
«Μείνε μαζί μου, μείνε μαζί μου» ακούγεται να λέει ο άνδρας, ο οποίος τρέμει ενώ αποκαλύπτει πως η προηγούμενη φορά που είχε φάει και είχε πιει κάτι ήταν πριν από τέσσερις ημέρες.
Όταν ενημερώνεται πως δεν υπάρχουν πια φυλακές – βασανιστήρια στη Συρία και πως πλέον είναι ελεύθερος φαίνεται να μην το πιστεύει. «Λέτε αλήθεια;» ρωτάει. «Ναι, η Συρία είναι ελεύθερη» τον διαβεβαιώνουν και αυτός αγκαλιάζει και φυλάει τον αντάρτη.
1.287 κρατούμενοι από την Ελλάδα προσέφυγαν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο του Ανθρώπου καταγγέλλοντας τις συνθήκες κράτησής τους, με αποτέλεσμα η χώρα να κινδυνεύει να καταδικαστεί σε μεγάλου ύψους αποζημιώσεις.
Συγκεκριμένα όπως επισημαίνει η πρόεδρος και η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Ιωάννα Κλάπα και Γεωργία Αδειλίνη με έγγραφο που απέστειλαν στους εισαγγελείς Πλημμελειοδικών σε όλη τη χώρα, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου καθώς υπάρχει κίνδυνος να καταδικασθεί η Ελλάδα σε μεγάλου ύψους αποζημιώσεις.
Επισημαίνεται ότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου μέχρι τα τέλη του 2023 έχει καταδικάσει 139 φορές την Ελλάδα για τις συνθήκες κράτησης σε σωφρονιστικά καταστήματα και αστυνομικά κρατητήρια, με τη χώρα να καλείται να καταβάλει, για το ίδιο έτος, αποζημιώσεις ύψους 2.866.520 ευρώ.
Οι δύο επικεφαλής του Αρείου Πάγου, καλούν τους συναδέλφους τους να προχωρήσουν άμεσα τις διαδικασίες για την εκδίκαση των εκκρεμών προσφυγών με στόχο να έχουν εκδοθεί οριστικές αποφάσεις έως το τέλος Δεκεμβρίου.
Σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ), το ωφέλιμο εμβαδόν που αντιστοιχεί σε κάθε κρατούμενο σε σωφρονιστικό κατάστημα ή αστυνομικό κρατητήριο πρέπει να είναι τουλάχιστον 3 τετραγωνικά μέτρα.
«Η έλλειψη ατομικού χώρου θεωρείται τόσο σοβαρή, ώστε να προκύπτει ισχυρό τεκμήριο παραβίασης του άρθρου 3 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ)», αναφέρουν στο έγγραφό τους η πρόεδρος και η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου προσθέτοντας ότι σε περίπτωση που ο χώρος κράτησης είναι μικρότερος των 3 τμ πρέπει να επιδικάζεται αποζημίωση λόγω ηθικής βλάβης και επιπλέον να διαπιστώνεται αν συντρέχει λόγος για ευεργετικό υπολογισμό των ποινών τους.
«Οι αρμόδιοι εισαγγελείς Πλημμελειοδικών εντέλλονται να εισάγουν προς άμεση εκδίκαση ενώπιον του Δικαστηρίου Εκτέλεσης Ποινών τις εκκρεμείς ατομικές προσφυγές κρατουμένων, που αφορούν στη μη τήρηση κανόνων διαβίωσης των προσφευγόντων, επιμελούμενοι να περιλαμβάνεται στη δικογραφία και βεβαίωση του διευθυντή του καταστήματος κράτησης ως προς το εμβαδόν του θαλάμου κράτησης του προσφεύγοντος και ως προς τον αριθμό των κρατουμένων που διαβιούν στον ίδιο θάλαμο με τον προσφεύγοντα» επισημαίνεται στην οδηγία των δύο ανώτατων δικαστικών λειτουργών τονίζοντας ότι «η επισύναψη στη δικογραφία της ανωτέρω βεβαίωσης είναι επιβεβλημένη για την εισαγωγή των εκκρεμών προσφυγών στο δικαστήριο προς κρίση».
Νέες διαμαρτυρίες σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα για την εκδικητική μεταγωγή του 36χρονου κρατούμενου που κάνει εδώ και δύο μήνες απεργία πείνας.
Στο νοσοκομείο των Φυλακών Κορυδαλλού μεταφέρθηκε πριν από μία εβδομάδα ο Θανάσης Πικάσης, εξαιτίας της επιδείνωσης της υγείας του μετά από δύο μήνες απεργίας πείνας με την οποία διεκδικεί το δικαίωμα στην εκπαίδευση που του στέρησε η μεταγωγή του από τον Κορυδαλλό στο σωφρονιστικό ίδρυμα της Πάτρας τον περασμένο Ιούλιο.
Η συνέλευση αλληλεγγύης στον κρατούμενο κατήγγειλε πως η Κεντρική Επιτροπή Μεταγωγών δεν έχει ακόμα συνεδριάσει, ώστε να εξετάσει το αίτημα επαναμεταγωγής του στον Κορυδαλλό, παρότι η ζωή του διατρέχει κίνδυνο και παρότι η ΚΕΜ είχε δώσει εντολή για τη μεταγωγή του από την Αμφισσα στον Κορυδαλλό πριν από έναν χρόνο. Η στοχοποίησή του «προκύπτει από τη μαχητική αγωνιστική του στάση εντός των τειχών. Εχει κρατήσει διαχρονικά μια στάση ακέραια απέναντι σε όλα αυτά που αποτελούν κανονικότητα στον κόσμο του εγκλεισμού» σημειώνεται σε σχετική ανακοίνωση.
Ο 36χρονος σε κείμενό του προ ημερών τόνισε πως έχει χάσει πολύ βάρος αλλά και πως δεν θα κάνει πίσω μέχρι να δικαιωθεί ο αγώνας του ενάντια στην υποβάθμιση των δικαιωμάτων του. «Είναι στιγμές όπου, αν γυρίσεις και το άλλο μάγουλο σε ένα χτύπημα, δεν χτυπιέσαι κι άλλο μόνο εσύ αλλά δίνεις χώρο στην αυθαιρεσία, τον φασισμό, στη νομιμοποίηση του να γίνουν οι φυλακές ιδιοκτησίες διεφθαρμένων αρχιφυλάκων, πολιτικών και διευθυντών» έγραψε αναφερόμενος στη διοίκηση του Κορυδαλλού.
Ο ίδιος έχει καταγγείλει πως, εξαιτίας της άρνησής του να μεταφερθεί στις φυλακές του Αγίου Στέφανου, μετήχθη εκεί βίαια και εξευτελιστικά με αποτέλεσμα να μην μπορεί να συνεχίσει τις σπουδές του στο ΙΕΚ Κορυδαλλού και στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων και Hλεκτρονικών Mηχανικών του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής και ως εκ τούτου την προσπάθειά του να έχει κάποιες πιθανότητες κοινωνικής επανένταξης στο μέλλον.
Μέλη του αντιεξουσιαστικού χώρου προχώρησαν χθες σε νέες κινητοποιήσεις σε Θεσσαλονίκη (πλατεία Αγίας Σοφίας) και Πάτρα (πλατεία Υψηλών Αλωνιών) με αίτημα την ικανοποίηση των αιτημάτων του, ενώ για την ερχόμενη Πέμπτη έχει προγραμματιστεί μικροφωνική παρέμβαση στην Αθήνα (Προπύλαια, 19.00).
«Δεν ανεχόμαστε να βλέπουμε να σκοτώνουν τον συγκρατούμενό μας. Δεν θα γίνουμε απαθείς στην αδικία. Οι ζωές των κρατουμένων μετράνε», τόνισαν 237 κρατούμενοι των φυλακών Αγ. Στέφανου, που επίσης εξέφρασαν τη συμπαράστασή τους στον 36χρονο. Με πρόσφατη επιστολή τους στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη αναφέρουν πως «η προσπάθεια για επανένταξη και εκπαίδευση πρέπει να υποστηρίζεται από το σωφρονιστικό σύστημα. Οι νόμοι να είναι ίδιοι για όλους».
«Όταν κατεβήκαμε από το λεωφορείο, ένας στρατιώτης μας είπε: “Καλώς ήρθατε στην κόλαση”». Αυτή η ανατριχιαστική δήλωση του Fouad Hassan, ενός 45χρονου πατέρα πέντε παιδιών από την Qusrah στην περιοχή Nablus, συμπυκνώνει τις οδυνηρές εμπειρίες που αντιμετωπίζουν οι Παλαιστίνιοι κρατούμενοι μέσα στο ισραηλινό σύστημα φυλακών.
Το Tvxs παρουσιάζει ένα συγκλονιστικό ντοκουμέντο, την έκθεση που ετοίμασε η B’Tselem, μια ισραηλινή οργάνωση για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Εξετάζει τη συστηματική κακοποίηση και τις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης των Παλαιστινίων κρατουμένων στις ισραηλινές φυλακές από το ξέσπασμα της σύγκρουσης στις 7 Οκτωβρίου 2023.
Η B’Tselem, συγκέντρωσε μαρτυρίες από 55 Παλαιστίνιους κρατούμενους. Μεταξύ αυτών, 30 μάρτυρες προέρχονται από τη Δυτική Όχθη, 21 από τη Γάζα και τέσσερις είναι Ισραηλινοί πολίτες. Η συντριπτική πλειοψηφία αυτών των ατόμων φυλακίστηκαν χωρίς δίκη.
Μια συστηματική πολιτική κατάχρησης
Στις μαρτυρίες,τα κοινά θέματα περιλαμβάνουν αυθαίρετη βία, σεξουαλική επίθεση/κακοποίηση, εξευτελισμό, πείνα και άρνηση ιατρικής περίθαλψης. Οι μαρτυρίες αυτές υποδηλώνουν μια σκόπιμη πολιτική που αποσκοπεί στην καταπίεση των Παλαιστινίων κρατουμένων, η οποία εφαρμόζεται υπό την εποπτεία του Υπουργού Εθνικής Ασφάλειας του Ισραήλ, Itamar Ben Gvir.
Στις αρχές Ιουλίου 2024, ο αριθμός των Παλαιστινίων κρατουμένων στις ισραηλινές εγκαταστάσεις αυξήθηκε σε 9.623 – σχεδόν διπλάσιος από τον προπολεμικό αριθμό. Από αυτούς, οι 4.781 κρατούνταν χωρίς δίκη, συχνά υπό το πρόσχημα της “διοικητικής κράτησης”. Αυτό το ανησυχητικό στατιστικό στοιχείο υποδηλώνει μια ευρύτερη στρατηγική καταστολής με στόχο τους Παλαιστίνιους, ανεξάρτητα από τις πολιτικές τους πεποιθήσεις ή τις ενέργειές τους.
Οι συνθήκες κράτησης
Οι μαρτυρίες αποκαλύπτουν ότι οι ισραηλινές φυλακές έχουν μετατραπεί σε de facto στρατόπεδα βασανιστηρίων. Οι κρατούμενοι περιγράφουν υπερπλήρη κελιά, στα οποία συχνά φιλοξενούνται 12 έως 14 κρατούμενοι, ενώ προορίζονταν για έξι.
«Δεν είχαμε ιδιωτική ζωή και οι νεοεισερχόμενοι έπρεπε να κοιμούνται στο πάτωμα», αφηγείται ο S.B., κάτοικος της Ανατολικής Ιερουσαλήμ. Η έλλειψη ήλιου και φρέσκου αέρα επιδεινώνει τις ήδη άσχημες συνθήκες- ορισμένοι κρατούμενοι ανέφεραν ότι δεν είδαν το φως της ημέρας για 191 ημέρες.
Η συχνότητα των βίαιων ονομαστικών κλήσεων και των ερευνών έχει αυξηθεί σημαντικά. Ο Muhammad Srur, ένας 34χρονος από τη Ραμάλα, διηγήθηκε: «Μας μετρούσαν τρεις φορές την ημέρα, συχνά σε εξευτελιστικές θέσεις, με φρουρούς που φώναζαν και ήταν οπλισμένοι». Αυτή η τακτική εξυπηρετεί όχι μόνο τον έλεγχο αλλά και εκφοβισμό των κρατούμενων.
Άρνηση βασικών δικαιωμάτων
Η πρόσβαση σε νομική εκπροσώπηση και δικαστική εποπτεία έχει περιοριστεί σημαντικά. Πολλοί κρατούμενοι πέρασαν εβδομάδες ή και μήνες χωρίς να δουν δικαστή, και όταν το έκαναν, οι ακροάσεις διεξάγονταν μέσω Zoom παρουσία φρουρών.
Ο Firas Hassan, ένας 50χρονος πατέρας από τη Βηθλεέμ, περιέγραψε την ατμόσφαιρα: «Δεν τολμούσα να μιλήσω για τη βία στη φυλακή- φοβόμουν τα αντίποινα».
Η κατάσχεση των προσωπικών αντικειμένων είναι ένα ακόμη μαρτύριο. Ο Sami Khalili, κρατούμενος για πολύ καιρό, παραπονέθηκε: «Δεν είχαμε άλλα ρούχα εκτός από αυτά που φορούσαμε- δεν μπορούσαμε να τα αλλάξουμε ή να τα πλύνουμε για εβδομάδες». Αυτή η πολιτική στέρησης επεκτείνεται και στο φαγητό, με αναφορές για ανεπαρκή και ληγμένα γεύματα που οδηγούν σε σημαντική απώλεια βάρους μεταξύ των κρατουμένων.
Ο ρόλος της Δύναμης Αρχικής Αντίδρασης (ΔΑΑ)
Ένας βασικός παράγοντας στην κακοποίηση των Παλαιστινίων κρατουμένων είναι η Δύναμη Αρχικής Αντίδρασης (IRF), γνωστή στην καθομιλουμένη ως Keter. Αυτή η μονάδα, που συχνά περιγράφεται από μάρτυρες ως «ομάδα θανάτου», εφαρμόζει βάναυση τακτική κατά τη διάρκεια των μεταγωγών και των καθημερινών επιχειρήσεων.
Μάρτυρες ανέφεραν ότι έχουν υποστεί σπρέι πιπεριού, ξυλοδαρμούς, ακόμη και σεξουαλική βία από το προσωπικό της IRF, το οποίο λειτουργεί ατιμώρητα.
Ο Ashraf al-Muhtaseb, ένας 53χρονος πατέρας από τη Χεβρώνα, αφηγήθηκε μια οδυνηρή εμπειρία: «Έγειρα σε έναν τοίχο, χωρίς να μπορώ να αναπνεύσω για μισή ώρα αφού με χτύπησαν. Όλοι γύρω μου ούρλιαζαν από τον πόνο». Τέτοιες αφηγήσεις υπογραμμίζουν τη διάχυτη κουλτούρα βίας που καθορίζει το ισραηλινό σύστημα φυλακών.
Το πιο τρομακτικό ήταν οι νύχτες, επειδή εισέβαλαν στο κελί , απειλούσαν ότι θα μας σκοτώσουν και μας χτυπούσαν σκληρά. Έπαιζαν επίσης δυνατή μουσική τη νύχτα. Όλο αυτό το διάστημα εξακολουθούσαμε να μην έχουμε ούτε κουβέρτες ούτε στρώματα. Κατά τη διάρκεια αυτών των δέκα ημερών νιώθαμε ότι ο θάνατος καραδοκούσε κάθε λεπτό. ( στη φωτογραφία, δεξιά ο Ashraf al-Muhatsab πριν τον πόλεμο και αριστερά μετά τη φυλάκιση του)
Ιατρική παραμέληση και πείνα
Ίσως η πιο δραματική πτυχή αυτών των μαρτυριών είναι η συνεχής άρνηση ιατρικής περίθαλψης. Πολλοί κρατούμενοι ανέφεραν απειλητικές για τη ζωή καταστάσεις που επιδεινώθηκαν από την άρνηση του ιατρικού προσωπικού να παράσχει την απαραίτητη θεραπεία.
Ο Sufian Abu Saleh από τη Γάζα υπέστη σοβαρούς τραυματισμούς από τους ξυλοδαρμούς, που τελικά οδήγησαν στον ακρωτηριασμό του ποδιού του.
Κάποιοι στρατιώτες μπήκαν στο ασθενοφόρο μαζί μου και χτυπούσαν το τραυματισμένο μου πόδι σε όλη τη διαδρομή. Πονούσα πολύ, δεν φώναζα γιατί χτυπούσαν περισσότερο όσους φώναζαν. Όταν έφτασα στο νοσοκομείο ήρθε ένας αγγειακός γιατρός και μου είπε: “Το πόδι σου πρέπει να ακρωτηριαστεί. Οι στρατιώτες γελούσαν και με κορόιδευαν: «Κόψτε του το πόδι».
Η στέρηση τροφής είναι ένα άλλο κρίσιμο ζήτημα. Οι μάρτυρες περιέγραψαν ότι λάμβαναν ανεπαρκή και συχνά σάπια γεύματα, συμβάλλοντας στη σωματική φθορά. Ο Hisham Saleh, ένας 38χρονος από τη Ναμπλούς, σημείωσε: «Μας έδιναν μερίδες που δεν θα ικανοποιούσαν κανέναν, το φαγητό ήταν απαίσιο».
Οι μαρτυρίες π αποκαλύπτουν μια ανησυχητική πραγματικότητα: το ισραηλινό σύστημα φυλακών έχει μετατραπεί σε ένα δίκτυο στρατοπέδων βασανιστηρίων όπου τα βασικά δικαιώματα των Παλαιστινίων κρατουμένων παραβιάζονται συστηματικά. Οι πολιτικές που εφαρμόζει η ισραηλινή κυβέρνηση, ιδιαίτερα υπό την ηγεσία του Itamar Ben Gvir, αντανακλούν μια ευρύτερη ατζέντα καταστολής και βαρβαρότητας.
Οι ιστορίες αυτών των ανθρώπων πρέπει να γίνουν γνωστές. Μόνο έτσι θα «κλείσει» η κόλαση. Το Tvxs θα δημοσιεύει τις επόμενες μέρες τις μαρτυρίες των ανθρώπων που μίλησαν με τους θαρραλέους ερευνητές της B’Tselem.
Σε 139 ντροπιαστικές καταδίκες της χώρας έχει προχωρήσει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου μέχρι τα τέλη του 2023 για τις κακές συνθήκες κράτησης σε σωφρονιστικά καταστήματα και αστυνομικά κρατητήρια.
Η κατρακύλα δεν σταματά εκεί καθώς η χώρα «κατακτά» την πέμπτη θέση μεταξύ των 46 κρατών-μελών του Συμβουλίου της Ευρώπης με τον μεγαλύτερο αριθμό εκκρεμών υποθέσεων.
Τα παραπάνω ανάγκασαν τον Άρειο Πάγο να εκπέμψει σήμα κινδύνου στους εισαγγελείς μέσω εγκυκλίου για τις συνθήκες κράτησης σε σωφρονιστικά καταστήματα και αστυνομικά κρατητήρια, παραπέμποντας στις καταδίκες που έχει εισπράξει από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ).
Σύμφωνα με αυτή «το ΕΔΔΑ έχει εκδώσει μέχρι τα τέλη του 2023 σε βάρος της χώρας μας 139 καταδικαστικές αποφάσεις για παραβίαση του άρθρ. 3 της ΕΣΔΑ λόγω κακών συνθηκών κράτησης και επί πλέον η εκάστοτε Ελληνική Κυβέρνηση έχει προβεί συνολικά σε 567 φιλικούς διακανονισμούς σύμφωνα με το άρθρ. 39 της ΕΣΔΑ και επί πλέον σε 83 μονομερείς δηλώσεις» ενώ σε αρκετές περιπτώσεις διαπιστώθηκε επιπροσθέτως έλλειψη δυνατότητας προσφυγής σε ελληνικό δικαστήριο για τέτοιες υποθέσεις.
Όπως επισημαίνεται στην εγκύκλιο του Ανώτατου Δικαστηρίου «για το έτος 2023 η χώρα μας κατείχε την πέμπτη θέση μεταξύ των 46 κρατών-μελών του Συμβουλίου της Ευρώπης με τον μεγαλύτερο αριθμό εκκρεμών υποθέσεων προτεραιότητας κυρίως σε σχέση με τις συνθήκες κράτησης, ενώ για την περίοδο 2018 – 2023 οι σχετικές καταβληθείσες από την Ελλάδα αποζημιώσεις ανήλθαν περίπου σε 3.600.000 ευρώ και μόνο για το έτος 2023 καταβλήθηκαν 2.866.520 ευρώ».
Σύμφωνα με το ΕΔΔΑ «το πρόσωπο αφότου τεθεί σε καθεστώς κράτησης, περνά σε μία ειδική σχέση εξουσίασης από το κράτος, που μεριμνά και διασφαλίζει την απόλαυση κάθε παρεχομένου δικαιώματος, βεβαίως και αυτών τα οποία έξω στην κοινωνία βρίσκονται στην πλήρη και αποκλειστική εμβέλεια του αυτοκαθορισμού λ.χ. διατροφή, κανόνες υγιεινής κλπ. Έτσι οι κακές συνθήκες κράτησης έχουν ως αποτέλεσμα να πλήττουν συνταγματικά αγαθά των κρατουμένων με πρώτο και κύριο την υγεία τους, σωματική ή/και ψυχική».
Τα στοιχεία
Όπως σημειώνεται στην σχετική εγκύκλιο «σύμφωνα με τα υποβληθέντα σ’ εμάς στις 1-5-24 στοιχεία της αρμόδιας Γενικής Γραμματείας Αντεγκληματικής Πολιτικής του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, από την ισχύ της ρύθμισης (27-10-22) μέχρι τις 15-4- 24 έχουν ασκηθεί συνολικά στα 19 από τα 34 σωφρονιστικά κατ/τα της χώρας 197 ατομικές και ομαδικές προσφυγές του άρθρ. 6 Α ́ Σωφρ. Κώδ. και έχουν εκδοθεί επ’ αυτών (μέχρι 15-4-24) 102 βουλεύματα, από τα οποία τα 98 είναι απορριπτικά και μόνο τέσσερα δέχθηκαν τις προσφυγές (όλα του Συμβ. Πλημ. Λάρισας και συγκεκριμένα τα υπ’ αριθμ. 532/23, 132/24, 137/24 και 184/24), ενώ επισημαίνεται ότι μεταξύ των 15 σωφρον. κατ/των, στα οποία δεν έχει μέχρι 15-4-24 ασκηθεί καμία προσφυγή, συμπεριλαμβάνονται το Σ.Κ Κορυδαλλού ΙΙ και το Ψυχιατρείο Κορυδαλλού».
Το μήνυμα του Αρείου Πάγου στους εισαγγελείς
Πάντα, σύμφωνα με την εγκύκλιο «η σχετική κρίση του προτείνοντος στο αρμόδιο δικ/ριο εισαγγελικού λειτουργού (όπως και αυτή των δικαστών της σύνθεσης) δεν είναι «αμυντική» έναντι των «απαιτήσεων» των κρατουμένων, όταν αυτές στηρίζονται σαφώς στην Ελληνική νομοθεσία και στην νομολογία του ΕΔΔΑ, αλλά βάσει αμιγώς δικαστικών κριτηρίων είναι ανεξάρτητη, αμερόληπτη και ανεπηρέαστη από τυχόν «αλληλεγγύη» προς τις πράγματι «αδελφές» σωφρονιστικές αρχές, ενώ η ελάχιστη προσήνεια προς τους κρατούμενους, που είναι εξ ορισμού η αδύνατη («ευάλωτη» κατά την νομολογία του ΕΔΔΑ) πλευρά, σαφώς δεν βλάπτει».
Και συνεχίζει πως «Έτσι ο Έλληνας εισαγγελικός λειτουργός όπως άλλωστε και ο δικαστικός ουδέποτε διαπλάθει, αλλά με σύνεση και περίσκεψη διαπιστώνει ακριβοδίκαια την πραγματικότητα για τις συνθήκες κράτησης (χωρίς παραχωρήσεις ή εκπτώσεις προς την μια ή την άλλη κατεύθυνση) και σε καμία περίπτωση δεν είναι και δεν γίνεται μέρος του τυχόν υπάρχοντος προβλήματος, ενώ με τις αιτιολογημένες και οπωσδήποτε νουνεχείς, ισορροπημένες και πειστικές αντίστοιχα προτάσεις και αποφάσεις του αποδεικνύει καθημερινά στο πεδίο ότι είναι ουσιώδης, βαρύνουσα και σημαντική πλευρά προς επίλυση του τυχόν υπάρχοντος προβλήματος. Βεβαίως, γνωρίζει πολύ καλά ότι η τυχόν αυτόθρον, χωρίς διύλιση, «άσκεφτη» αποδοχή των υπόψη αιτήσεων των κρατουμένων δεν προσιδιάζει στην υψηλή κατά το άρθρ. 28§2 ν. 4938/22 αποστολή του, όμως γνωρίζει εξίσου καλά ότι η θέση του κρατουμένου προσώπου καθορίζεται όλο και περισσότερο από το διεθνές δίκαιο και ιδίως από την ΕΣΔΑ (βλ. την β ́ σχετική) και ότι συνεπώς η «υπόθεση» δεν τελειώνει με την έκδοση της μη υποκείμενης σε ένδικα μέσα Α’ βαθμιας απορριπτικής απόφασης/ βουλεύματος, αλλά μάλλον διεθνοποιείται «εξαγόμενη» στο εξωτερικό και μάλιστα ενώπιον του ΕΔΔΑ, που ευθέως «συνομιλεί» με την εκάστοτε εναγόμενη Ελληνική Κυβέρνηση, αλλά στις υπόψη περιπτώσεις – εμμέσως μεν, αλλά κυρίως – με την Ελληνική Δικαιοσύνη, η οποία πρέπει να εξέρχεται της εκάστοτε δοκιμασίας αλώβητη και άμωμη».
Σύμφωνα με τοπικά ΜΜΕ της Εύβοιας και το egnomi.gr, τις τελευταίες ημέρες της ζωής του νοσηλευόταν στο νοσοκομείο της Χαλκίδας με νεφρική ανεπάρκεια.
Ποιος ήταν ο Βαγγέλης Ρωχάμης
Ο Βαγγέλης Ρωχάμης γεννήθηκε το 1951 στην Εύβοια. Μέλος πολυμελούς οικογένειας, σε ηλίκια 16 ετών ξεκίνησε να εργάζεται με σκοπό τη συντήρησή της. Στη διάρκεια της στρατιωτικής θητείας του στη Σύρο (1971) και επειδή δεν του χορηγήθηκε άδεια, προκειμένου να επισκεφθεί τη νεογέννητη κόρη του, απέδρασε από το στρατόπεδο. Κατηγορήθηκε, επίσης, για κλοπή μοτοποδηλάτου και ήλθε σε προστριβή με ανωτέρους του στο στρατό, οπότε και έλαβε προσωρινή αναβολή ως Ι-5.
Για την κλοπή καταδικάστηκε σε τρεισήμισι μήνες στις φυλακές Κορυδαλλού. Το 1976 φυλακίστηκε για την κλοπή, που πραγματοποίησε στο ταχυδρομείο του χωριού του. Προς το τέλος της δεκαετίας του ’70 πήρε άτυπο διαζύγιο από τη σύζυγό του και για λίγους μήνες μετέβη στην Κύπρο. Το 1980 συνελήφθη για απόπειρα πώλησης κλεμμένων τηλεοράσεων και φυλακίστηκε στον Κορυδαλλό. Το Δεκέμβριο του 1981 πρωταγωνίστησε στην πρώτη στάση κρατουμένων στις φυλακές, αναπτύσσοντας πολιτικό, διεκδικητικό ρόλο. Για τη δράση του στη στάση δικάστηκε το 1986 και καταδικάστηκε σε 27 μήνες φυλάκισης.
Καταδικάστηκε για ληστείες, κλοπές, φθορές ξένης ιδιοκτησίας, οπλοφορίες, οπλοχρησίες.
Έχει πραγματοποιήσει πάνω από δέκα αποδράσεις από τις φυλακές Κορυδαλλού, Χαλκίδας, Κέρκυρας και Αλικαρνασσού. Στις αποδράσεις του τον βοήθησαν φίλοι, ενώ στην απόκρυψή του βοήθησαν γυναίκες. Χαρακτηριστικό ήταν το περιστατικό στα μέσα της δεκαετίας του ’80, τότε που η αστυνομία τον αναζητούσε με συντονισμένη επιχείρηση μεγάλης κλίμακας και ο Ρωχάμης διασκέδαζε σε νυχτερινό κέντρο, οι θαμώνες του οποίου δεν τον κατέδωσαν.
Ο Ρωχάμης αποφυλακίστηκε με βούλευμα τον Απρίλιο του 2000 και έκτοτε ζούσε στο Λευκαντί της Εύβοιας.
Ο άνθρωπος που πέρασε έγκλειστος 22 χρόνια χωρίς να διαπράξει φόνο και έζησε 31 συνολικά χρόνια από τη ζωή του μέσα στις περιπέτειες με τον νόμο άλλαξε ξαφνικά σελίδα και πίσω δεν ξανακοίταξε. Μετά την αποφυλάκισή του τον Απρίλιο του 2000, επέστρεψε στα γνώριμα λημέρια της Ευβοίας. Αργότερα έφτιαξε τη δική του «Κιβωτό» στο Λευκαντί, ένα ουζερί με θέα την καταγάλανη θάλασσα. Έτσι αποφάσισε να περάσει την υπόλοιπη ζωή του ο άνθρωπος που είχε συνταράξει το πανελλήνιο με τις τόσες αποδράσεις του από τα πιο «σκληρά» σωφρονιστικά καταστήματα της χώρας μας.
Απελευθερώθηκαν οι 178 σωφρονιστικοί υπάλληλοι οι οποίοι ήταν όμηροι κρατουμένων που εξεγέρθηκαν σε φυλακές του Ισημερινού, ανακοίνωσε το βράδυ του Σαββάτου (σ.σ. ξημερώματα Κυριακής στην Ελλάδα) η υπηρεσία διαχείρισης σωφρονιστικών καταστημάτων (SNAI).
Πρόκειται για 158 δεσμοφύλακες και 20 διοικητικούς υπαλλήλους που αιχμαλωτίστηκαν από κρατούμενους σε επτά φυλακές του Ισημερινού, εν μέσω έξαρσης της βίας σε αυτήν τη χώρα της Λατινικής Αμερικής.
Ισχυρές δυνάμεις του στρατού και της αστυνομίας «επενέβησαν» για να καταστείλουν τις εξεγέρσεις στις φυλακές, σε διάφορα σημεία της χώρας.
Η ανακοίνωση της απόδρασης στις 7 Ιανουαρίου από τις φυλακές της Γουαγιακίλ (νοτιοδυτικά) του διαβόητου αρχηγού της συμμορίας Los Choneros Χοσέ Αδόλφο Μασίας Βιγιαμάρ, γνωστού με το προσωνύμιο «Φίτο», πυροδότησε αλυσιδωτές εξεγέρσεις κρατουμένων σε σωφρονιστικά καταστήματα, οι οποίες κλιμακώθηκαν με επιθέσεις συμμοριών εναντίον των δυνάμεων επιβολής του νόμου.
Ο νέος πρόεδρος του Ισημερινού Ντανιέλ Νομπόα κήρυξε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και έδωσε εντολή στον στρατό να εξουδετερώσει τις εγκληματικές συμμορίες, τις οποίες αποκάλεσε «τρομοκρατικές ομάδες».
Περισσότεροι από 22.400 στρατιώτες κινητοποιήθηκαν στο πλαίσιο των επιχειρήσεων για την καταστολή των εξεγέρσεων στις φυλακές και την καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος, ενώ επιβλήθηκε απαγόρευση κυκλοφορίας.
Μετά τον πανικό που σκόρπισε η εισβολή ενόπλων στο πλατό τηλεοπτικού σταθμού στη Γουαγιακίλ, η οποία απαθανατίστηκε σε ζωντανή μετάδοση, οι κάτοικοι των μεγαλύτερων πόλεων του Ισημερινού προσπαθούν να επιστρέψουν σταδιακά στην κανονικότητα.
