Καλή σας μέρα και ευχαριστώ, ιδιαιτέρως, την Ένωση Διοικητικών Δικαστών για την πρόσκληση και το Διοικητικό σας Συμβούλιο για την δυνατότητα να σας απευθύνω Χαιρετισμό.

Θα ξεκινήσω, όπως δεν συνηθίζω να ξεκινώ… Με μια ρήση του Αλμπέρ Καμύ: «Μια από τις χειρότερες αιτίες εχθρότητας είναι η λύσσα και η ποταπή επιθυμία να δεις να υποκύπτει εκείνος που τολμά να αντιστέκεται σε αυτό που σε συνθλίβει.»

Ζούμε σε μια περίοδο που είναι πολλοί που έχουν υποκύψει. Βρίσκονται στην Κυβέρνηση, στην Βουλή, στην Δικαιοσύνη. Και αισθάνονται καλά μεταξύ τους. Όποια επιμέρους διαφωνία και να τους διαχωρίζει, προσωρινά, τους ενώνει, διαχρονικά, το γεγονός ότι υπέκυψαν. Και οι λόγοι που το έκαναν… Που δεν έχουν καμία σχέση με τις υψηλές Αρχές και Αξίες που είναι ταγμένοι να υπηρετούν.

Είναι, ταυτόχρονα, πολλοί, πάρα πολλοί, αυτοί που δεν υπέκυψαν, δεν αντάλλαξαν, δεν συναλλάχθηκαν, δεν βολεύτηκαν και δεν λένε άλλα σήμερα από αυτά που έλεγαν χθες. Οι πιο πολλοί από αυτούς είναι πολίτες τους οποίους ένα σύστημα υποτελών και προσκυνημένων θέλει να δει να υποκύπτουν, να παραιτούνται. Γιατί όσο δεν το κάνουν, τους θυμίζουν την δική τους υποταγή.

Η Δικαιοσύνη, όπως όλες οι Εξουσίες, πηγάζει από τον λαό και μόνο υπέρ του λαού μπορεί να ασκείται. Οι δικαστικές αποφάσεις απαγγέλλονται στο όνομα του Ελληνικού λαού.

Τι γίνεται, όμως, όταν οι εκπρόσωποι της Δικαστικής Εξουσίας υποκύπτουν; Όταν συναλλάσσονται ή ενδίδουν στις πιέσεις; Ποιος θα υπερασπιστεί την Ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης αν Δικαστές και Εισαγγελείς καθίστανται εξαρτημένοι συνομιλητές των πάσης φύσεως Εξουσιών;

Εκείνο που έχει σημασία είναι το υπόδειγμα. Κι αυτό που καλούνται να χτίσουν οι ευσυνείδητοι δικαστικοί λειτουργοί -και είναι πολλοί- είναι το υπόδειγμα, μαζί με τους πολίτες. Δικαστής, και μάλιστα Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, ήταν ο Κόλλιας που δέχτηκε να γίνει ο Πρώτος Πρωθυπουργός της Χούντας, το ‘67. Δικαστές ήταν και ο Πολυζωίδης και ο Τερτσέτης, που δεν δέχτηκαν να υπογράψουν την θανατική καταδίκη του Κολοκοτρώνη, το 1832, με αποτέλεσμα να αποπεμφθούν, να διωχθούν, να βασανισθούν.

Οι άνθρωποι ενσαρκώνουν τους θεσμούς. Δεν κάνουν οι θεσμοί τον άνθρωπο. Και οι Δικαστές ελέγχονται και κρίνονται για τις αντιστάσεις τους και για το υπόδειγμα που συγκροτούν. Το προσωπικό υπόδειγμα, ο καθένας. Και το συλλογικό υπόδειγμα, συνολικά.

Θα ήθελα να σας πω ότι είναι πάντοτε χαρά μου να συμμετέχω στις Γενικές Συνελεύσεις της Ενώσεώς σας γιατί, πάντοτε, εκείνο το οποίο απασχολεί σε αυτό το εισηγητικό και πανηγυρικό μέρος, και έτσι έγινε και σήμερα, και με την εισαγωγή του Γενικού Γραμματέα, του κυρίου Φαϊτά και με την εισήγηση της Προέδρου, ήταν ο άνθρωπος, ο πολίτης, τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη, σε μια συνθήκη και σε μια περίοδο συνθλιβής των δικαιωμάτων και των ελευθερίων και κυνικής παραβίασης του Κράτους Δικαίου από τους ίδιους του Κυβερνώντες. Χαίρομαι που η Ένωσή σας δεν παριστάνει ότι δήθεν τελείωσαν οι παραβιάσεις των δικαιωμάτων των πολιτών και η συρρίκνωση της πρόσβασης στο Κοινωνικό Κράτος και στα θεμελιώδη δικαιώματα. Και χαίρομαι που αυτό επισημάνθηκε και σήμερα, όπως γίνεται κάθε φορά σε αυτήν την ευκαιρία και είναι πάρα πολύ σημαντικό γιατί ο Διοικητικός Δικαστής είναι η δικαστική εγγύηση του πολίτη έναντι της Κρατικής αυθαιρεσίας, έναντι της Κρατικής ασυδοσίας, έναντι της αρνησιδικίας που, πολλές φορές, επιτυγχάνεται μέσα από την παρεμπόδιση των πολιτών να προσφύγουν, ακόμη- ακόμη, στα Δικαστήρια, με υψηλότατα παράβολα και με διαδικασίες απροσπέλαστες. Ο Διοικητικός Δικαστής είναι εκείνος στον οποίο καταφεύγει και πρέπει να συνεχίσει να μπορεί να καταφεύγει ο αδύναμος πολίτης, ο πολίτης, το θεμέλιο της λαϊκής κυριαρχίας.

Λυπάμαι για την απουσία εκπροσώπησης της Βουλής, ως θεσμικής λειτουργίας, σήμερα. Από την άλλη, όμως, ίσως αυτή η απουσία να είναι και μια πιο ειλικρινής παραδοχή ότι το Κοινοβούλιο έχει πάψει να είναι ανεξάρτητος θεσμός της Δημοκρατικής λειτουργίας, με τον ίδιο τρόπο που και η Κυβέρνηση έχει πάψει να είναι αυτεξούσια και να εκπροσωπεί το λαό, παρά εκπροσωπεί, δυστυχώς, τους Δανειστές της χώρας, τους Δυνάστες της χώρας, εναντίον των πολιτών.

Λυπάμαι για αυτά που άκουσα για την κατάσταση της Δικαιοσύνης, εκ μέρους του Υπουργείου Δικαιοσύνης. Συμβαίνει να βρίσκομαι καθημερινά στα Δικαστήρια, αλλά συμβαίνει να βρίσκομαι, και καθημερινά, και στα Νοσοκομεία της χώρας και να βιώνω αυτό που βιώνουν οι πολίτες. Αυτό που βιώνουν οι πολίτες, κύριε Γενικέ Γραμματέα του Υπουργείου Δικαιοσύνης, δεν είναι η Ηλεκτρονική Δικαιοσύνη, ούτε οι τηλεδιασκέψεις. Αυτό που βιώνουν οι πολίτες είναι μια εξαιρετικά καταρρακωμένη κατάσταση στη Δικαιοσύνη, μια πλήρης υποβάθμιση της Δικαιοσύνης, ως κεντρική επιλογή της Κυβερνητικής Εξουσίας και μια εκμετάλλευση δυνατοτήτων που δίνουν οι τεχνολογίες όχι για να απονεμηθεί Δικαιοσύνη, αλλά για να συνθλιβούν τα δικαιώματα των πολιτών και να αρπαχθούν ακόμη-ακόμη οι περιουσίες τους.

Σήμερα, οι περιουσίες των απλών πολιτών αρπάζονται μέσω της Ηλεκτρονικής Πλατφόρμας Πλειστηριασμών, με μη νόμιμη διαδικασία, απευθείας ανάθεσης, κατάτμησης του έργου σε εννέα μέρη των 20.000 ευρώ και σύναψης επιμέρους συμβάσεων με τους εννέα Συμβολαιογραφικούς Συλλόγους, καθ’ υπόδειξη του προηγούμενου Υπουργού Δικαιοσύνης, του κυρίου Κοντονή, σε εταιρία συντοπίτη του, του κυρίου Θεοδόση, την εταιρία Newsphone Hellas. Με αυτήν, λοιπόν, την διαδικασία, η οποία ξεκίνησε τον Νοέμβριο του 2017, πριν καν υπογραφεί σύμβαση -η σύμβαση υπογράφτηκε τον Απρίλιο του 2018- ο κάθε πολίτης εκτίθεται στην αρπαγή του σπιτιού του και παίρνονται σπίτια από τράπεζες με ηλεκτρονικό πλειστηριασμό, χωρίς καν ειδοποίηση, γιατί αυτό λέει ο νόμος τον οποίο υπέγραψε  ο κύριος Παρασκευόπουλος, ο νόμος εκείνος για τον οποίο είχε αρθρογραφήσει, προηγουμένως, απολύτως τασσόμενος εναντίον του, ο Νόμος Αθανασίου, δηλαδή. Αυτή είναι η πραγματικότητα και καλό είναι, σε τέτοιες συνθήκες που βρισκόμαστε, όσοι γνωρίζουμε, να λέμε την αλήθεια και όχι να εξωραΐζουμε, σε πείσμα της νοημοσύνης των πολιτών.

Ζούμε στην εποχή που η Κυβέρνηση περιφρονεί τις δικαστικές αποφάσεις, οι οποίες δικαιώνουν πολίτες και αρνείται να εφαρμόσει τις αποφάσεις εκείνες με τις οποίες κρίθηκαν αντισυνταγματικές περικοπές  δώρων και επιδομάτων. Ζούμε στην εποχή, συμπληρώνονται σήμερα, αν δεν κάνω λάθος, τέσσερα χρόνια από την ημέρα που ο κύριος Παρασκευόπουλος, ως Υπουργός Δικαιοσύνης, στις προγραμματικές δηλώσεις, είπε ότι θα υπογράψει, επιτέλους, για να εκτελεστεί μια αμετάκλητη δικαστική απόφαση, η απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου, που εκδόθηκε στις 8 Απριλίου του 2000 και δικαιώνει τα θύματα των θηριωδιών, της Γενοκτονίας στο Δίστομο. Πριν τέσσερα χρόνια, ο κύριος Παρασκευόπουλος, Υπουργός Δικαιοσύνης, δήλωσε ότι θα υπογράψει, δηλαδή θα σεβαστεί την απόφαση της Ανεξάρτητης Ελληνικής Δικαιοσύνης και τέσσερα χρόνια αργότερα και τρεις Υπουργούς μετά, κανείς δεν έχει υπογράψει και παρεμποδίζεται η εκτέλεση της δικαστικής απόφασης, δηλαδή, η αναγκαστική εκτέλεση σε βάρος της περιουσίας του Γερμανικού Κράτους. Κατάσχεση και πλειστηριασμός στα περιουσιακά στοιχεία του Γερμανικού Κράτους δεν γίνεται, διότι δεν υπογράφει ο Έλληνας Υπουργός Δικαιοσύνης. Κατάσχεση στο σπιτάκι, στο χωραφάκι, στο μαγαζάκι του κάθε πολίτη γίνεται, καθημερινά, κατά χιλιάδες οι ηλεκτρονικές κατασχέσεις, γιατί υπογράφει ο Υπουργός Δικαιοσύνης.

Ζούμε, κυρίες και κύριοι Δικαστές, στην εποχή που ο Αναπληρωτής Υπουργός Υγείας, ο πολύς κύριος Πολλάκης, εγώ λέω το κανίς κύριος Πολλάκης, ανακοινώνει δημόσια ότι η Κυβέρνηση σπρώχνει την Δικαιοσύνη και δηλώνει ότι πρέπει να την σπρώξει κι άλλο. Θα ερευνήσει η Δικαιοσύνη αυτήν την ομολογία; Ενδιαφέρεται ποιοι είναι αυτοί οι Δικαστές που τους σπρώχνει η Κυβέρνηση και το διαφημίζει; Ή θα αφήσει αυτό το όνειδος να επικρέμαται ως κηλίδα πάνω από τα κεφάλια και των ευσυνείδητων και των καθαρών δικαστικών λειτουργών; Θα προσποιούμαστε ότι είναι όλοι καθαροί και δεν συναλλάσσεται κανείς ή θα πούμε, επιτέλους, ότι, δυστυχώς, υπάρχουν αυτοί οι οποίοι συναλλάσσονται και παίρνουν εντολές; Και δεν θα πρέπει αυτοί να διαμορφώνουν ούτε την αντίληψη ούτε την εντύπωση για την Δικαιοσύνη.

Βλέπει ο πολίτης ότι η σημερινή Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου είναι σε πλήρη συνεννόηση και συνεργασία με την Κυβέρνηση και βλέπει ότι ακόμη και για υπόθεση θανάτου εκατό ανθρώπων στο Μάτι, παρενέβη για να υποβοηθήσει την Κυβέρνηση. Το βλέπουν οι πολίτες και δεν πείθονται ότι αυτή η δικαστική λειτουργός είναι ανεξάρτητη. Βλέπουν οι πολίτες ότι ο Αναπληρωτής Υπουργός Δικαιοσύνης, που αυτός δεν είναι, επίσης, εδώ, αλλά είναι στις παρασκηνιακές συνεννοήσεις και στα τηλέφωνα, βλέπουν ότι ο Αναπληρωτής Υπουργός Δικαιοσύνης παρεμβαίνει σε υποθέσεις εν εξελίξει και βλέπουν την οργιαστική κατάργηση των εγγυήσεων του Κράτους Δικαίου στην υπόθεση Novartis, που χρησιμοποιείται εκλογικά και πολιτικά, ενώ θα έπρεπε να διερευνηθεί ουσιαστικά. Βλέπουν οι πολίτες τις συκοφαντικές επιθέσεις παρακρατικού τύπου που έγιναν σε δικαστές μόνο για την διαφωνία τους και σε Αντιπρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας μόνο για τη διαφωνία του με την Κυβερνητική επιλογή του Αντισυνταγματικού Νόμου για τα ΜΜΕ. Βλέπουν την διάθεση Κυβερνητικών στελεχών, επιδεικτικά να καταχρώνται την εξουσία τους και να διαφημίζουν ότι ελέγχουν την δικαστική εξουσία. Σε αυτήν εδώ την αίθουσα, ο κύριος Παρασκευόπουλος, ως Υπουργός Δικαιοσύνης, σε Συνέλευση της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων επιχείρησε να υποδείξει τι απόφαση έπρεπε να βγει για τον Νόμο για τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.

Και ταυτόχρονα οι πολίτες, ενώ βλέπουν όλα αυτά, ζουν την παραβίαση των δικαιωμάτων τους, ειδικά σε επίπεδο εγγυήσεων θεμελιωδών ελευθεριών, ζουν Δικαστήρια που δεν εγγυώνται ούτε καν τα στοιχειώδη. Πρόσφατα συμμετείχα σε διαδικασία, την γνωρίζει ο Πρόεδρος του Αρείου Πάγου που είναι παρών, που, επί οκτώμισι μήνες, άνθρωπος ο οποίος δεν ομιλούσε την ελληνική, δικαζόταν χωρίς να του μεταφράζεται ούτε ένα έγγραφο. Ζουν την υπαναχώρηση, δηλαδή από εκείνα τα οποία κατακτήθηκαν με πολύ μεγάλους αγώνες των πολιτών, των δικηγόρων αλλά και των Δικαστών.

Κυρίες και κύριοι  Δικαστές, δυστυχώς, αντιμετωπίζετε, μέσα από τη δουλειά σας, την Κρατική Αυθαιρεσία. Αναφερθήκατε, κυρία Πρόεδρε, στην ομιλία σας, στην αντίδραση των πολιτών στην αδικία, και ζείτε, γιατί είστε μέλη της κοινωνίας, και χαίρομαι που το είπατε με αυτόν τον τρόπο, ζείτε και πώς αντιμετωπίζονται οι πολίτες που αντιδρούν: με καταστολή, με χημικά, με άλλους είδους παραβιάσεις. Το Κράτος στην Ελλάδα έγινε καθ’ ομοίωση, δυστυχώς, των σάπιων Κομμάτων που κυβέρνησαν και κυβερνούν τον τόπο αυτό. Το δικό σας έργο, η δική σας αποστολή είναι βαριά. Είναι, όμως, και υψηλή. Είστε η εγγύηση των πολιτών και εγώ θα σας ευχηθώ, σε αυτήν την Γενική Συνέλευση, αυτονοήτως, καλές εργασίες και ακόμη πιο εμφατικά, να ενσαρκώσετε εκείνο το υπόδειγμα στο οποίο προσβλέπουν και από το οποίο εμπνέονται οι πολίτες και, με την ιδιότητά μου της Επικεφαλής της  Πλεύσης Ελευθερίας, να χτίσουμε, οι πολίτες και οι δικαστικοί λειτουργοί, την Δικαιοσύνη, ξανά, ως πυλώνα της Δημοκρατίας και ως κοινωνικό αγαθό, ως δημόσια λειτουργία και όχι ως εργαλείο δημοσίων σχέσεων. Σας ευχαριστώ πολύ.