Καλπασμοί
αλλά προς τα πού;

Κάποτε κάλπαζαν τα άλογα. Το άλογο ήταν ένα ιδιαίτερο ζωντανό, που χρησίμευε σε πολλές εργασίες και δραστηριότητες. Είχε παρουσία, και μάλιστα σημαντική. Τώρα σπανίζει. Στις πόλεις μπορεί να το δει κανείς στον ιππόδρομο ή –στο εξωτερικό– σε σώματα έφιππης αστυνομίας. Ο καλπασμός του αλόγου σαν κίνηση και σαν θέαμα μοιάζει με έργο τέχνης. Αρέσει σαν εικόνα, έχει χάρη, ενώ χρησιμεύει ακόμα και για μεταφορικές εκφράσεις. Για παράδειγμα, έχουμε μια φράση Ιταλού διανοητή για «καλπασμούς στο βασίλειο του αδύνατου» περιγράφοντας συζητήσεις που γίνονταν σε περιπάτους στην τοτινή εργατούπολη του Τορίνο.