Κύριοι Εισαγγελείς,

  Επειδή θέλω να πιστεύω ότι ζώ σε ένα Κράτος και όχι Παρακράτος και όπως έχω διδαχθεί και σαν Άνθρωπος και σαν Επιστήμονας, είμαι υποχρεωμένος  από την Ιδιότητά μου σαν Πολίτης να απευθύνομαι στους αρμόδιους Δημόσιους Λειτουργούς όταν θεωρώ ότι προσβάλλονται τα Δικαιώματα που έχω σαν Άνθρωπος και τα οποία κατοχυρώνονται και στο Εσωτερικό και στο Διεθνές Δίκαιο, η παραβίαση των οποίων καταγράφεται  παντού σαν Έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας. Μεταξύ των άλλων πάμπολων Διεθνών Συμβάσεων ,όπως βεβαίως ως εκ της Ιδιότητά σας γνωρίζετε, αρκεί να δούμε τι ορίζει το  Καταστατικό του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου της Χάγης και συγκεκριμένα στα Άρθρα 6.7,8,15,21,53 αλλά και στο Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα και το οποίο απέκτησε και Υπερνομοθετική Ισχύ με τον Νόμο 2462/1997 που ψηφίστηκε κατά το Άρθρο 28 του Συντάγματος, και το οποίο στο ΤΡΙΤΟ ΜΕΡΟΣ και στο Άρθρο 7  αναφέρει ότι:
  Κανείς δεν υποβάλλεται σε Βασανιστήρια ούτε σε Ποινές η Μεταχειρίσεις σκληρές, απάνθρωπες η εξευτελιστικές. Ειδικότερα απαγορεύεται η υποβολή Προσώπου, χωρίς την Ελεύθερη συγκατάθεσή του σε Ιατρικό η Επιστημονικό Πείραμα.

 Κύριοι Εισαγγελείς όσο και αν προσπάθησα να βρώ λόγους για να κατανοήσω την αδράνειά σας για την προστασία μου από το Όργιο Αυθαιρεσίας της Κατοχικής Διοίκησης, που όμοια Εγκλήματα στην Πατρίδα μου δεν είχαν ούτε τότε διαπράξει οι Κατοχικές Δυνάμεις της Εποχής, παρά μόνον  κατά επιλεγμένων Εθνικών η Κοινωνικών Ομάδων στα Στρατόπεδα Συγκέντρωσης που παρέμειναν στην κοινή συνείδηση σαν  ‘Ονειδος για την Ανθρωπότητας, ΔΕΝ μπόρεσα να βρώ.
  Αυτή η αδράνειά σας μου είναι ανεξήγητη και βρίσκεται σε απόλυτη αναντιστοιχία με το όρκο που δώσατε κατά την ανάληψη των Καθηκόντων σας και που προσβάλλει  την Αξιοπρέπεια του Ανθρώπου και τον Νομικό μας Πολιτισμό, όπως δίδαξαν στην πράξη και κάτω από Συνθήκες απόλυτης Αυθαιρεσίας  οι ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΠΟΛΥΖΩΙΔΗΣ και ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΕΡΤΣΕΤΗΣ, η μνήμη των οποίων σήμερα βιάζεται με την ευθεία προσβολή της Ανθρώπινης Αξιοπρέπειας  και την μεταφορά του Ανθρώπου σε συνθήκες Δούλου, όπως συνέβαινε στην Εποχή του Μεσαίωνα, που η Κοινωνία έχει σαν οδυνηρή ανάμνηση εξευτελισμού του Ανθρώπου, συνολικά.

   Τελειώνοντας αυτή τη συνοπτική εξιστόρηση της  Κατάστασης που όλοι οι Έλληνες βιώνουμε από το 2010 και που συνεχώς γίνεται και πιο Προσβλητική-Καταστροφική  και Βάναυση, θεωρώ ότι εξάντλησα την υποχρέωση που έχω σαν Πολίτης για να βοηθήσω στην Ομαλή Μετάβαση στην Ανθρώπινη ζωή, γιατί μετά από τη Δικαιοσύνη  δεν υπάρχει παρά μόνον το Χάος, με ότι αυτό σημαίνει κάτι το οποίο πιστεύω ότι ούτε το θέλετε ούτε και θα σας τιμά!!
                                                                                        Με Έντονη Αγωνία
                                                                                     Αθήνα 15-4-2022
                                                                                 Αντώνης Παπαντωνίου
                                                                           Υποναύαρχος Λ.Σ. (ε.α.)-Νομικός