Η ΙΣΛΑΜΟΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΟ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ ΚΑΙ Η «ΝΕΟ-ΦΕΟΥΔΑΡΧΙΚΗ» ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΤΗΣ ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Του Νίκου Σίμου
Η τραγική υπόθεση της τρομοκρατικής πράξης στο Βερολίνο στις 19 Δεκέμβρη 2016 καθώς και τα ερωτηματικά που εξακολουθούν να περιβάλλουν τη συγκεκριμένη υπόθεση στην οποία στοχοποιήθηκε ως τρομοκράτης ένας Τυνήσιος Ανίς Αμρί, αναδεικνύει μαζί με τα ερωτηματικά για αυτή καθαυτή την τρομοκρατική πράξη, όπως και για το υποτιθέμενο πλαίσιο ευρωπαϊκής ασφάλειας, και κάποιες προεκτάσεις που θα αποτελέσουν στο εγγύς μέλλον, κι εφόσον διατηρείται η πολιτική λογική της παγκόσμιας διακυβέρνησης (παγκοσμιοποίηση), τον σύγχρονο Ευρωπαϊκό Εφιάλτη.
Εξετάζοντας προσεκτικά την υπόθεση μιας κλεμμένης νταλίκας με Πολωνικά νούμερα, η οποία υποτίθεται, όπως όλα τα φορτηγά μεταφοράς προϊόντων, ότι έπρεπε να φέρει ηλεκτρονικό σύστημα ανίχνευσης κι εντοπισμού της, τα οποία όμως περιέργως δε λειτούργησαν, χάθηκε δηλαδή περίπου η νταλίκα στο πουθενά, προκειμένου να εμφανιστεί ξαφνικά στις 19 Δεκέμβρη το βράδυ στην Χριστουγεννιάτικη αγορά του Βερολίνου και να σκοτώσει δώδεκα αθώους κι ανυποψίαστους ανθρώπους σκορπίζοντας για άλλη μία φορά τον τρόμο πάνω από το Βερολίνο και την Ευρώπη.
Να σημειώσουμε ότι την νταλίκα δεν την οδηγούσε ο Τυνήσιος Αμρί, όπως περιγράφει η ειδησεογραφία, αλλά ο Πολωνός οδηγός της που βρέθηκε νεκρός αμέσως μετα το τραγικό συμβάν
Αμέσως- υποτίθεται- τέθηκε σε « κόκκινο συναγερμό» ολόκληρο το βόρειο και κεντρικό τμήμα της Ευρώπης κι ακολούθησε μία σειρά αλληλοδιαψευδόμενων ειδήσεων από την πλευρά των εκπροσώπων της Γερμανικής κυβέρνησης και της Γερμανικής αστυνομίας σε σχέση με τον αριθμό των τρομοκρατών και την «προέλευσή» τους. Από την πρώτη στιγμή πάντως ήταν καθαρό ότι η πράξη αυτή εντάσσεται στο πλαίσιο της ισλαμοτρομοκρατίας, η οποία εδώ και πάνω από ένα χρόνο σκεπάζει με το εφιαλτικό της πέπλο ολόκληρη τη Γηραιά Ήπειρο.
Τελικώς μετά από «εύλογο» (; ! ) χρονικό διάστημα ανακοινώνεται το όνομα του Τυνήσιου ύποπτου, κι όχι αυτουργού της τρομοκρατικής επίθεσης όπως ανακοινώνεται και πως την ευθύνη για αυτή την τρομοκρατική ενέργεια αναλαμβάνει το Χαλιφάτο του Ισλάμ. Ήταν περίπου βέβαιο για τον γράφοντα αυτές τις γραμμές ότι μετά τις περσινές τρομοκρατικές επιθέσεις στη Γαλλία και στο κέντρο της ΕΕ (Βρυξέλλες) θα ακολουθούσε η Γερμανία ως στόχος, γιατί αποτελεί την πρώτη οικονομική δύναμη που εξελιχθηκε σε δυνάστη της Ευρώπης. Δηλαδή οι επινοητές του εγχειρήματος της ισλαμοτρομοκρατίας επιχείρησαν να χτυπήσουν με τρομοκρατικές πράξεις τον γαλλογερμανικό άξονα, ως τον άξονα των ισχυρότερων οικονομικά χωρών της δοκιμαζόμενης ΕΕ.
Οι αιτιάσεις που αναφέρονται στις ανακοινώσεις ανάληψης ευθύνης του Χαλιφάτου του Ισλάμ μετά από την κάθε τρομοκρατική επίθεση μπορούν αβίαστα να χαρακτηριστούν επιεικώς ως γελοίες, αλλά είναι ενδεικτικές του ρόλου που έμελλε και μέλλει να παίξει η ISIS στο πεδίο της κοινωνικής τρομοκρατίας όπως και δηλωτικές των προθέσεων των δημιουργών τους (ΗΠΑ).
Από τα τραγικά συμβάντα της 19ης Δεκεμβρίου στο Βερολίνο προβάλλουν κάποιες απορίες που θα μπορούσαν να δημιουργηθούν στο μυαλό οποιουδήποτε λογικού ανθρώπου.
Πρώτον, αναρωτιέται κανείς πως ο υποτιθέμενος Τυνήσιος τρομοκράτης, μέλος της ISIS όπως αναφέρεται , εξαφανίστηκε από τον τόπο του εγκλήματος και παρόλο το ανθρωποκυνηγητό που εξαπολύθηκε εναντίον του, ο άνθρωπος αυτός αποδείχτηκε τελικά ότι διέσχισε εκατοντάδες χιλιόμετρα εντός ευρωπαϊκού εδάφους (αλήθεια με ποια μέσα και πώς ;), αφού πέρασε από τη Λυών της Γαλλίας εντοπίστηκε τελικά στην πλατεία του Μιλάνου τρεις μέρες μετά, όπου υποτίθεται ότι ενεπλάκη με Ιταλούς καραμπινιέρους, οι οποίοι και τον σκότωσαν πυροβολώντας τον.
Δηλαδή, για να συγκεκριμενοποιήσουμε τον τραγέλαφο, ο Τυνήσιος Αμρί , αφού κατήυθυνε την τρομοκρατική επίθεση στην αγορά του Βερολίνου και παρόλο ότι σήμανε αμέσως γενικός συναγερμός σε ολόκληρη την Βόρεια και Κεντρική Ευρώπη, τελικά εντοπίστηκε εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά και δολοφονήθηκε.
Να σημειωθεί ότι, μετα την τρομοκρατική επίθεση συνελήφθη ένας Πακιστανός πρόσφυγας, ο οποίος φέρονταν συνοδηγός της νταλίκας του θανάτου που αφέθηκε μετα ελεύθερος (!) αφού όπως ανακοινώθηκε δεν είχε συμμετοχή στο γεγονός
Άραγε πρόκειται για γκάφα των Γερμανικών δυνάμεων ασφαλείας ή εσκεμμένη ενέργεια συσκότισης για να δοθεί ο χρόνος «παρουσίασης των πραγματικών ενόχων» ;
Δεύτερον, ο απερίγραπτος Υπουργός Ασφαλείας της Ιταλίας έδωσε συγχαρητήρια στην Ιταλική αστυνομία παραλείποντας όμως να ερωτήσει τις αρχές ασφαλείας πώς πέρασε τα ιταλικά σύνορα ένας άνθρωπος που είχε ήδη επικηρυχθεί με ένα ευτελές- σε σχέση με το μέγεθος της εγκληματικής πράξης- ποσόν (άραγε οι Γερμανοί κυβερνώντες αποτιμούν τις 12 αθώες ζωές συμπολιτών τους που χάθηκαν στις 100.000 ευρώ;).
Από πού πέρασε και με ποιον τρόπο τη στιγμή που οι Ιταλικές και όλες οι Ευρωπαϊκές αρχές είχαν τεθεί σε «κόκκινο συναγερμό»;
Άραγε το ερώτημα αυτό για τον Ιταλό Υπουργό Ασφαλείας ήταν επουσιώδες; Δείχνει δηλαδή ότι η χώρα του είναι ασφαλής; Και γιατί απέφυγε να το κάνει;
Ο όλος τραγέλαφος που ακολούθησε την τραγική επίθεση στο Βερολίνο δείχνει ότι το πλαίσιο της ευρωπαϊκής ασφάλειας είναι διάτρητο. Ότι μέσα στην ευρωπαϊκή ήπειρο μπορεί ανά πάσα στιγμή η ισλαμοτρομοκρατία να χτυπήσει οποιαδήποτε χώρα κι οποιαδήποτε πόλη αφήνοντας αίμα αθώων ανθρώπων και κυρίως τον τρόμο.
Τρίτον, ήταν ανικανότητα των γερμανικών αρχών ασφαλείας ο τραγέλαφος ειδήσεων κι ανακοινώσεων που ακολούθησε την τρομοκρατική επίθεση στο Βερολίνο ή μήπως κάποιοι διοχέτευαν εσκεμμένα σκοτεινές πληροφορίες γύρω από την υπόθεση, γιατί ίσως το σχέδιό τους είναι να συνεχίσουν την ίδια τακτική της διασποράς τρόμου στις ευρωπαϊκές κοινωνίες μέσω του Χαλιφάτο του Ισλάμ προκειμένου να πετύχουν τον στόχο τους;
Υπάρχει κι ένα άλλο σημείο που στον γράφοντα έκανε ιδιαίτερη εντύπωση. Το γεγονός ότι ο δολοφονημένος Τυνήσιος ταυτοποιήθηκε αμέσως! Ενώ δηλαδή θα περίμενε κανείς ο άνθρωπος αυτός να κυκλοφορεί με πλαστά χαρτιά, πλαστή ταυτότητα, αλλαγμένο όνομα για να διαφύγει από τις δυνάμεις ασφάλειας που τον καταδίωκαν, τίποτε από αυτά δεν συνέβη και η ταυτοποίηση του Τυνήσιου Ανίς Αμρί ήταν άμεση!
Έχω υποστηρίξει στο παρελθόν με αφορμή τις τρομοκρατικές επιθέσεις στη Γαλλία και στο αεροδρόμιο των Βρυξελλών, ότι «το άπλωμα» της ισλαμοτρομοκρατίας στην Ευρώπη έχει συγκεκριμένους στόχους, οι οποίοι εντάσσονται στο πλαίσιο του ΠΕΙΘΑΝΑΓΚΑΣΜΟΥ των ευρωπαϊκών κοινωνιών στη βίαιη αποδοχή των κανόνων της Παγκοσμιοποίησης και της Νέο-Φεουδαρχίας που αποτελεί τον άξονα της λογικής των παγκοσμιοποιητών.
Άλλωστε η επιδιωκόμενη υπερσυγκέντρωση του πλούτου της παγκόσμιας κοινωνίας σε λίγα χέρια και λίγους ανθρώπους παραπέμπει αβίαστα και προοπτικά σε ένα καθεστώς Νέας φεουδαρχίας, όπου οι λίγοι θα μπορούν να καθορίζουν την τύχη και τη μοίρα εκατομμυρίων ανθρώπων.
Η υπόθεση του Βερολίνου δείχνει ακόμα-κατά την άποψή μου- ότι κάποιο αόρατο χέρι, κάποια δύναμη έξω και πάνω από τα πλαίσια των κρατικών οντοτήτων στην Ευρώπη έχει τη δυνατότητα να εξευτελίσει στην κυριολεξία το πολυθρύλητο σχέδιο της ευρωπαϊκής ασφάλειας ενάντια στην ισλαμική τρομοκρατία του Χαλιφάτου του Ισλάμ. Κι αυτό το «χέρι» δεν λαμβάνει υπόψη του καθόλου και κανένα πλαίσιο ασφάλειας μπροστά στην επίτευξη του κυρίαρχου στόχου.
Όσοι πιστεύουν στην Ευρώπης ή κάνουν πως πιστεύουν ότι θωρακίζουν τις κοινωνίες της Γηραιάς Ηπείρου με διάφορα μέτρα ασφάλειας (αστυνομία, στρατός, μυστικές υπηρεσίες) αποδείχτηκε ότι πλανώνται πλάνη μεγάλη.
Για τον γράφοντα αυτές τις γραμμές το Χαλιφάτο του Ισλάμ αποτελεί ένα «από τα μακριά χέρια» του «μεγάλου αδελφού» των παγκοσμιοποιητών για την επιβολή των παγκοσμιοποιημένων μεθόδων τους στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο. Νομίζω ότι η τραγική υπόθεση του Βερολίνου μέσα στις γιορτές των Χριστουγέννων καθιστά το παραπάνω αναφερόμενο πλέον σαφές.
Το Χαλιφάτο του Ισλάμ χρησιμοποιήθηκε και χρησιμοποιείται ως ισλαμοτρομοκρατία για να επιτευχθεί μέσα από το αίμα και τον φόβο ο ΠΕΙΘΑΝΑΓΚΑΣΜΟΣ των ευρωπαϊκών κοινωνιών στα παγκοσμιοποιημένα πρότυπα που θέλουν την , σε όσο το δυνατόν εύλογο και σύντομο χρόνο, κοινωνικοοικονομική «Κινεζοποίηση» της Ευρώπης και τη διάλυση κάθε πλαισίου προστασίας και δικαιωμάτων των ευρωπαίων πολιτών.
Το σχέδιο ήταν καλά «στημένο» και περιελάμβανε τη διάλυση των κρατών της Μ Ανατολής προκειμένου εκατομμύρια προσφύγων και μεταναστών που ξεριζώθηκαν βίαια από τον τόπο τους να έρθουν στην Ευρώπη προκειμένου να επιτευχθεί η δεύτερη εξελικτική φάση της «παγκοσμιοποιημένης λογικής τους» που θέλουν τη δημιουργία ΕΟΖ (Ειδικών Οικονομικών Ζωνών) σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ήπειρο, που για αυτούς αποτελεί την ήπειρο- πείραμα των αντικοινωνικών επιδιώξεών τους.
Ο πειθαναγκασμός των ευρωπαϊκών κοινωνιών στην βίαιη προσαρμογή τους στον «Παγκοσμιοποιημένο Καπιταλισμό» οδηγείται μέσα από τον τρόμο και το αίμα, προκειμένου να τιθασευτούν οι αντιδράσεις των Ευρωπαϊκών δυνάμεων της εργασίας και των ευρωπαϊκών κοινωνιών γενικότερα στην βίαιη υποβάθμιση της ποιότητας ζωής, όπως αυτή ήταν μέχρι τώρα παραδεκτό στη Γηραιά Ήπειρο .
Το δεύτερο όπλο τους είναι το προσφυγικό ζήτημα και σαν στόχο έχει τη διοχέτευση μουσουλμανικών πληθυσμών στην ευρωπαϊκή παραγωγική διαδικασία, προκειμένου να απομειώσουν το κόστος της εξαρτημένης εργασίας και να διαλύσουν κάθε έννοια του κράτους πρόνοιας, όπως αυτό ήταν παραδεκτό μέχρι σήμερα στη συνείδηση των ευρωπαίων πολιτών.
Ο απελπισμένος πρόσφυγας, ο άνθρωπος που ξεριζώθηκε βίαια από τον τόπο του και είδε το κράτος του να διαλύεται, μπορεί να εργαστεί στην κυριολεξία για ένα κομμάτι ψωμί, προκειμένου να εξασφαλίσει υποτυπώδεις συνθήκες ζωής. Αυτό ακριβώς θέλουν και οι παγκοσμιοποιητές διαμορφώνοντας και στην Ευρώπη τη ΝΕΟ-ΦΕΟΥΔΑΡΧΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ για την εξαρτημένη εργασία, στην οποία ο άνθρωπος πρέπει να ζει για να εργάζεται και να αμείβεται τόσο, ώστε να μην μπορεί να ζήσει!
Η διάλυση του κοινωνική κράτους και του κράτους πρόνοιας, η οποία προωθείται σε ολόκληρη την Ευρώπη περνάει ήδη στις χώρες-πειράματα , όπως για παράδειγμα στη χώρα μας.
Αναρωτηθείτε, πού βρισκόταν το κοινωνικό κράτος στην Ελλάδα- με όσα ελαττώματα και υστερήσεις είχε, πριν η χώρα «σπρωχτεί» στον «κύκλο θανάτου του αέναου χρέους»- και πού βρέθηκε τώρα, όπου πανθομολογείται η διάλυση κάθε έννοιας πρόνοιας και περίθαλψης.
Το ΔΝΤ, σαν εργαλείο προώθησης της «παγκοσμιοποιημένης οικονομίας», στην περίπτωση της Ελλάδας (χώρα –πειραματικός σωλήνας των παγκοσμιοποιητών) ζητάει διαρκώς μειώσεις μισθών και συντάξεων, οι οποίες επιδιώκεται να φτάσουν σε εξευτελιστικά όρια και για τους προσφέροντες εργασία και για τους απόμαχους της ζωής.
Αυτό αποτελεί τον παγκοσμιοποιημένο μπούσουλα για ολόκληρη την ευρωπαϊκή ήπειρο κι όχι μόνο για την Ελλάδα και για τις χώρες που έχουν περιέλθει στον «κύκλο θανάτου του αέναου χρέους».
Στη Γερμανία υπάρχουν ήδη φωνές «οικονομολόγων» οι οποίοι βάζουν επιτακτικά ζητήματα μείωσης των συντάξεων και περιορισμού της κοινωνικής πρόνοιας και περίθαλψης με επιχείρημα το κρατικό οικονομικό έλλειμμα. Πρόκειται για «επιστήμονες» – κι έχουμε πολλούς από δαύτους- που εξαργυρώνουν την «επιστημοσύνη» εις το όνομα της εξυπηρέτησης των αφεντικών τους και του μοντέλου που βάλλει ευθέως εναντίον της οικονομίας και της κοινωνίας της Ευρώπης. Ουσιαστικά αποτελούν μίσθαρνα όργανα και φερέφωνα των εντολέων τους.
Ένα πρόσχημα που επίσης χρησιμοποιείται ,με πραγματική όμως βάση, είναι η γήρανση του ευρωπαϊκού πληθυσμού.
Είναι γνωστή η δυσαρέσκεια των Γερμανών βιομηχάνων στους χειρισμούς της γερμανικής κυβέρνησης στο προσφυγικό ζήτημα με το επιχείρημα ότι στην επόμενη εικοσαετία θα χρειαστούν εκατομμύρια εργατικά χέρια , που δεν υπάρχουν (τι χρεία άλλης απόδειξης θέλουμε;)
Στρατοκρατείται όλη η Ευρώπη εδώ και κι ένα χρόνο με πρόταγμα το ευρωπαϊκό πλαίσιο ασφάλειας, αλλά η τρομοκρατική επίθεση στο Βερολίνο έγινε! Και έγινε από το Χαλιφάτο του Ισλάμ που φαίνεται να κινείται από ένα αόρατο χέρι που έχει τη δυνατότητα να αδρανοποιήσει οποιοδήποτε « Σύστημα Ασφάλειας».
Ίσως και γιατί αυτό το «Σύστημα Ασφάλειας» βρίσκεται επίσης κάτω από τον έλεγχο των παγκοσμιοποιητών!
Χρησιμοποιείται ένας εσμός περιθωριακών, φανατισμένων, αμόρφωτων και εγκληματικών στοιχείων , οι οποίοι οργανώθηκαν και οπλίσθηκαν από τις ΗΠΑ (ομολογία Χένρι Κίσινγκερ) προκειμένου να προωθηθεί η αντικοινωνική προοπτική της «νέας οικονομίας» που παραπέμπει ευθέως στη Νεοφεουδαρχία.
Το Χαλιφάτο του Ισλάμ λοιπόν στην εξυπηρέτηση ενός σχεδίου μέσα από το οποίο θα πρέπει να συνεχίσει να εξυπηρετείται η παγκοσμιοποιημένη λογική της υπερσυγκέντρωσης πλούτου σε λίγα χέρια και της δημιουργίας μιας «νέας Κίνας» στην Ευρωπαϊκή ήπειρο.
Άλλωστε η οικονομική δύναμη της Κίνας που από τους ιδίους τους «οραματιστές» της νέο-φεουδαρχίας γιγαντώθηκε, έχει αρχίσει να δημιουργεί στα «γεράκια» της παγκοσμιοποίησης τρόμο, αφού πλέον καθίσταται η δύναμη με τον καθοριστικότερο ρόλο στην παγκόσμια γεωοικονομία
Πρέπει λοιπόν να βρεθεί ένα «αντίβαρο» που θα την αποδυναμώσει
Μόνο η οργανωμένη αντίδραση και η καθολική άρνηση των ευρωπαϊκών κοινωνιών σε αυτού του τύπου τα «μοντέλα» μπορεί να αναστείλει τα σχέδια των παγκόσμιων «τεράτων».
Μόνο η ανατροπή του υπάρχοντος ευρωπαϊκού πολιτικού σκηνικού των πολιτικών υπάλληλων και υπηρετών του στόχου της νέο-φεουδαρχίας μπορεί να ανατρέψει τα σχέδια εκείνων που θέλουν την ανθρώπινη ζωή αναλώσιμη, ταυτοποιώντας την με το καταναλωτικό προϊόν
Δεν είμαι καθόλου βέβαιος όμως ότι εξελικτικά και μπροστά στην αδηφάγο λογική του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, μπορούμε να αποφύγουμε έναν Παγκόσμιο όλεθρο.
Μετά τιμής
anastoxasmoi.gr
Η τραγική υπόθεση της τρομοκρατικής πράξης στο Βερολίνο στις 19 Δεκέμβρη 2016 καθώς και τα ερωτηματικά που εξακολουθούν να περιβάλλουν τη συγκεκριμένη υπόθεση στην οποία στοχοποιήθηκε ως τρομοκράτης ένας Τυνήσιος Ανίς Αμρί, αναδεικνύει μαζί με τα ερωτηματικά για αυτή καθαυτή την τρομοκρατική πράξη, όπως και για το υποτιθέμενο πλαίσιο ευρωπαϊκής ασφάλειας, και κάποιες προεκτάσεις που θα αποτελέσουν στο εγγύς μέλλον, κι εφόσον διατηρείται η πολιτική λογική της παγκόσμιας διακυβέρνησης (παγκοσμιοποίηση), τον σύγχρονο Ευρωπαϊκό Εφιάλτη.
Εξετάζοντας προσεκτικά την υπόθεση μιας κλεμμένης νταλίκας με Πολωνικά νούμερα, η οποία υποτίθεται, όπως όλα τα φορτηγά μεταφοράς προϊόντων, ότι έπρεπε να φέρει ηλεκτρονικό σύστημα ανίχνευσης κι εντοπισμού της, τα οποία όμως περιέργως δε λειτούργησαν, χάθηκε δηλαδή περίπου η νταλίκα στο πουθενά, προκειμένου να εμφανιστεί ξαφνικά στις 19 Δεκέμβρη το βράδυ στην Χριστουγεννιάτικη αγορά του Βερολίνου και να σκοτώσει δώδεκα αθώους κι ανυποψίαστους ανθρώπους σκορπίζοντας για άλλη μία φορά τον τρόμο πάνω από το Βερολίνο και την Ευρώπη.
Να σημειώσουμε ότι την νταλίκα δεν την οδηγούσε ο Τυνήσιος Αμρί, όπως περιγράφει η ειδησεογραφία, αλλά ο Πολωνός οδηγός της που βρέθηκε νεκρός αμέσως μετα το τραγικό συμβάν
Αμέσως- υποτίθεται- τέθηκε σε « κόκκινο συναγερμό» ολόκληρο το βόρειο και κεντρικό τμήμα της Ευρώπης κι ακολούθησε μία σειρά αλληλοδιαψευδόμενων ειδήσεων από την πλευρά των εκπροσώπων της Γερμανικής κυβέρνησης και της Γερμανικής αστυνομίας σε σχέση με τον αριθμό των τρομοκρατών και την «προέλευσή» τους. Από την πρώτη στιγμή πάντως ήταν καθαρό ότι η πράξη αυτή εντάσσεται στο πλαίσιο της ισλαμοτρομοκρατίας, η οποία εδώ και πάνω από ένα χρόνο σκεπάζει με το εφιαλτικό της πέπλο ολόκληρη τη Γηραιά Ήπειρο.
Τελικώς μετά από «εύλογο» (; ! ) χρονικό διάστημα ανακοινώνεται το όνομα του Τυνήσιου ύποπτου, κι όχι αυτουργού της τρομοκρατικής επίθεσης όπως ανακοινώνεται και πως την ευθύνη για αυτή την τρομοκρατική ενέργεια αναλαμβάνει το Χαλιφάτο του Ισλάμ. Ήταν περίπου βέβαιο για τον γράφοντα αυτές τις γραμμές ότι μετά τις περσινές τρομοκρατικές επιθέσεις στη Γαλλία και στο κέντρο της ΕΕ (Βρυξέλλες) θα ακολουθούσε η Γερμανία ως στόχος, γιατί αποτελεί την πρώτη οικονομική δύναμη που εξελιχθηκε σε δυνάστη της Ευρώπης. Δηλαδή οι επινοητές του εγχειρήματος της ισλαμοτρομοκρατίας επιχείρησαν να χτυπήσουν με τρομοκρατικές πράξεις τον γαλλογερμανικό άξονα, ως τον άξονα των ισχυρότερων οικονομικά χωρών της δοκιμαζόμενης ΕΕ.
Οι αιτιάσεις που αναφέρονται στις ανακοινώσεις ανάληψης ευθύνης του Χαλιφάτου του Ισλάμ μετά από την κάθε τρομοκρατική επίθεση μπορούν αβίαστα να χαρακτηριστούν επιεικώς ως γελοίες, αλλά είναι ενδεικτικές του ρόλου που έμελλε και μέλλει να παίξει η ISIS στο πεδίο της κοινωνικής τρομοκρατίας όπως και δηλωτικές των προθέσεων των δημιουργών τους (ΗΠΑ).
Από τα τραγικά συμβάντα της 19ης Δεκεμβρίου στο Βερολίνο προβάλλουν κάποιες απορίες που θα μπορούσαν να δημιουργηθούν στο μυαλό οποιουδήποτε λογικού ανθρώπου.
Πρώτον, αναρωτιέται κανείς πως ο υποτιθέμενος Τυνήσιος τρομοκράτης, μέλος της ISIS όπως αναφέρεται , εξαφανίστηκε από τον τόπο του εγκλήματος και παρόλο το ανθρωποκυνηγητό που εξαπολύθηκε εναντίον του, ο άνθρωπος αυτός αποδείχτηκε τελικά ότι διέσχισε εκατοντάδες χιλιόμετρα εντός ευρωπαϊκού εδάφους (αλήθεια με ποια μέσα και πώς ;), αφού πέρασε από τη Λυών της Γαλλίας εντοπίστηκε τελικά στην πλατεία του Μιλάνου τρεις μέρες μετά, όπου υποτίθεται ότι ενεπλάκη με Ιταλούς καραμπινιέρους, οι οποίοι και τον σκότωσαν πυροβολώντας τον.
Δηλαδή, για να συγκεκριμενοποιήσουμε τον τραγέλαφο, ο Τυνήσιος Αμρί , αφού κατήυθυνε την τρομοκρατική επίθεση στην αγορά του Βερολίνου και παρόλο ότι σήμανε αμέσως γενικός συναγερμός σε ολόκληρη την Βόρεια και Κεντρική Ευρώπη, τελικά εντοπίστηκε εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά και δολοφονήθηκε.
Να σημειωθεί ότι, μετα την τρομοκρατική επίθεση συνελήφθη ένας Πακιστανός πρόσφυγας, ο οποίος φέρονταν συνοδηγός της νταλίκας του θανάτου που αφέθηκε μετα ελεύθερος (!) αφού όπως ανακοινώθηκε δεν είχε συμμετοχή στο γεγονός
Άραγε πρόκειται για γκάφα των Γερμανικών δυνάμεων ασφαλείας ή εσκεμμένη ενέργεια συσκότισης για να δοθεί ο χρόνος «παρουσίασης των πραγματικών ενόχων» ;
Δεύτερον, ο απερίγραπτος Υπουργός Ασφαλείας της Ιταλίας έδωσε συγχαρητήρια στην Ιταλική αστυνομία παραλείποντας όμως να ερωτήσει τις αρχές ασφαλείας πώς πέρασε τα ιταλικά σύνορα ένας άνθρωπος που είχε ήδη επικηρυχθεί με ένα ευτελές- σε σχέση με το μέγεθος της εγκληματικής πράξης- ποσόν (άραγε οι Γερμανοί κυβερνώντες αποτιμούν τις 12 αθώες ζωές συμπολιτών τους που χάθηκαν στις 100.000 ευρώ;).
Από πού πέρασε και με ποιον τρόπο τη στιγμή που οι Ιταλικές και όλες οι Ευρωπαϊκές αρχές είχαν τεθεί σε «κόκκινο συναγερμό»;
Άραγε το ερώτημα αυτό για τον Ιταλό Υπουργό Ασφαλείας ήταν επουσιώδες; Δείχνει δηλαδή ότι η χώρα του είναι ασφαλής; Και γιατί απέφυγε να το κάνει;
Ο όλος τραγέλαφος που ακολούθησε την τραγική επίθεση στο Βερολίνο δείχνει ότι το πλαίσιο της ευρωπαϊκής ασφάλειας είναι διάτρητο. Ότι μέσα στην ευρωπαϊκή ήπειρο μπορεί ανά πάσα στιγμή η ισλαμοτρομοκρατία να χτυπήσει οποιαδήποτε χώρα κι οποιαδήποτε πόλη αφήνοντας αίμα αθώων ανθρώπων και κυρίως τον τρόμο.
Τρίτον, ήταν ανικανότητα των γερμανικών αρχών ασφαλείας ο τραγέλαφος ειδήσεων κι ανακοινώσεων που ακολούθησε την τρομοκρατική επίθεση στο Βερολίνο ή μήπως κάποιοι διοχέτευαν εσκεμμένα σκοτεινές πληροφορίες γύρω από την υπόθεση, γιατί ίσως το σχέδιό τους είναι να συνεχίσουν την ίδια τακτική της διασποράς τρόμου στις ευρωπαϊκές κοινωνίες μέσω του Χαλιφάτο του Ισλάμ προκειμένου να πετύχουν τον στόχο τους;
Υπάρχει κι ένα άλλο σημείο που στον γράφοντα έκανε ιδιαίτερη εντύπωση. Το γεγονός ότι ο δολοφονημένος Τυνήσιος ταυτοποιήθηκε αμέσως! Ενώ δηλαδή θα περίμενε κανείς ο άνθρωπος αυτός να κυκλοφορεί με πλαστά χαρτιά, πλαστή ταυτότητα, αλλαγμένο όνομα για να διαφύγει από τις δυνάμεις ασφάλειας που τον καταδίωκαν, τίποτε από αυτά δεν συνέβη και η ταυτοποίηση του Τυνήσιου Ανίς Αμρί ήταν άμεση!
Έχω υποστηρίξει στο παρελθόν με αφορμή τις τρομοκρατικές επιθέσεις στη Γαλλία και στο αεροδρόμιο των Βρυξελλών, ότι «το άπλωμα» της ισλαμοτρομοκρατίας στην Ευρώπη έχει συγκεκριμένους στόχους, οι οποίοι εντάσσονται στο πλαίσιο του ΠΕΙΘΑΝΑΓΚΑΣΜΟΥ των ευρωπαϊκών κοινωνιών στη βίαιη αποδοχή των κανόνων της Παγκοσμιοποίησης και της Νέο-Φεουδαρχίας που αποτελεί τον άξονα της λογικής των παγκοσμιοποιητών.
Άλλωστε η επιδιωκόμενη υπερσυγκέντρωση του πλούτου της παγκόσμιας κοινωνίας σε λίγα χέρια και λίγους ανθρώπους παραπέμπει αβίαστα και προοπτικά σε ένα καθεστώς Νέας φεουδαρχίας, όπου οι λίγοι θα μπορούν να καθορίζουν την τύχη και τη μοίρα εκατομμυρίων ανθρώπων.
Η υπόθεση του Βερολίνου δείχνει ακόμα-κατά την άποψή μου- ότι κάποιο αόρατο χέρι, κάποια δύναμη έξω και πάνω από τα πλαίσια των κρατικών οντοτήτων στην Ευρώπη έχει τη δυνατότητα να εξευτελίσει στην κυριολεξία το πολυθρύλητο σχέδιο της ευρωπαϊκής ασφάλειας ενάντια στην ισλαμική τρομοκρατία του Χαλιφάτου του Ισλάμ. Κι αυτό το «χέρι» δεν λαμβάνει υπόψη του καθόλου και κανένα πλαίσιο ασφάλειας μπροστά στην επίτευξη του κυρίαρχου στόχου.
Όσοι πιστεύουν στην Ευρώπης ή κάνουν πως πιστεύουν ότι θωρακίζουν τις κοινωνίες της Γηραιάς Ηπείρου με διάφορα μέτρα ασφάλειας (αστυνομία, στρατός, μυστικές υπηρεσίες) αποδείχτηκε ότι πλανώνται πλάνη μεγάλη.
Για τον γράφοντα αυτές τις γραμμές το Χαλιφάτο του Ισλάμ αποτελεί ένα «από τα μακριά χέρια» του «μεγάλου αδελφού» των παγκοσμιοποιητών για την επιβολή των παγκοσμιοποιημένων μεθόδων τους στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο. Νομίζω ότι η τραγική υπόθεση του Βερολίνου μέσα στις γιορτές των Χριστουγέννων καθιστά το παραπάνω αναφερόμενο πλέον σαφές.
Το Χαλιφάτο του Ισλάμ χρησιμοποιήθηκε και χρησιμοποιείται ως ισλαμοτρομοκρατία για να επιτευχθεί μέσα από το αίμα και τον φόβο ο ΠΕΙΘΑΝΑΓΚΑΣΜΟΣ των ευρωπαϊκών κοινωνιών στα παγκοσμιοποιημένα πρότυπα που θέλουν την , σε όσο το δυνατόν εύλογο και σύντομο χρόνο, κοινωνικοοικονομική «Κινεζοποίηση» της Ευρώπης και τη διάλυση κάθε πλαισίου προστασίας και δικαιωμάτων των ευρωπαίων πολιτών.
Το σχέδιο ήταν καλά «στημένο» και περιελάμβανε τη διάλυση των κρατών της Μ Ανατολής προκειμένου εκατομμύρια προσφύγων και μεταναστών που ξεριζώθηκαν βίαια από τον τόπο τους να έρθουν στην Ευρώπη προκειμένου να επιτευχθεί η δεύτερη εξελικτική φάση της «παγκοσμιοποιημένης λογικής τους» που θέλουν τη δημιουργία ΕΟΖ (Ειδικών Οικονομικών Ζωνών) σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ήπειρο, που για αυτούς αποτελεί την ήπειρο- πείραμα των αντικοινωνικών επιδιώξεών τους.
Ο πειθαναγκασμός των ευρωπαϊκών κοινωνιών στην βίαιη προσαρμογή τους στον «Παγκοσμιοποιημένο Καπιταλισμό» οδηγείται μέσα από τον τρόμο και το αίμα, προκειμένου να τιθασευτούν οι αντιδράσεις των Ευρωπαϊκών δυνάμεων της εργασίας και των ευρωπαϊκών κοινωνιών γενικότερα στην βίαιη υποβάθμιση της ποιότητας ζωής, όπως αυτή ήταν μέχρι τώρα παραδεκτό στη Γηραιά Ήπειρο .
Το δεύτερο όπλο τους είναι το προσφυγικό ζήτημα και σαν στόχο έχει τη διοχέτευση μουσουλμανικών πληθυσμών στην ευρωπαϊκή παραγωγική διαδικασία, προκειμένου να απομειώσουν το κόστος της εξαρτημένης εργασίας και να διαλύσουν κάθε έννοια του κράτους πρόνοιας, όπως αυτό ήταν παραδεκτό μέχρι σήμερα στη συνείδηση των ευρωπαίων πολιτών.
Ο απελπισμένος πρόσφυγας, ο άνθρωπος που ξεριζώθηκε βίαια από τον τόπο του και είδε το κράτος του να διαλύεται, μπορεί να εργαστεί στην κυριολεξία για ένα κομμάτι ψωμί, προκειμένου να εξασφαλίσει υποτυπώδεις συνθήκες ζωής. Αυτό ακριβώς θέλουν και οι παγκοσμιοποιητές διαμορφώνοντας και στην Ευρώπη τη ΝΕΟ-ΦΕΟΥΔΑΡΧΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ για την εξαρτημένη εργασία, στην οποία ο άνθρωπος πρέπει να ζει για να εργάζεται και να αμείβεται τόσο, ώστε να μην μπορεί να ζήσει!
Η διάλυση του κοινωνική κράτους και του κράτους πρόνοιας, η οποία προωθείται σε ολόκληρη την Ευρώπη περνάει ήδη στις χώρες-πειράματα , όπως για παράδειγμα στη χώρα μας.
Αναρωτηθείτε, πού βρισκόταν το κοινωνικό κράτος στην Ελλάδα- με όσα ελαττώματα και υστερήσεις είχε, πριν η χώρα «σπρωχτεί» στον «κύκλο θανάτου του αέναου χρέους»- και πού βρέθηκε τώρα, όπου πανθομολογείται η διάλυση κάθε έννοιας πρόνοιας και περίθαλψης.
Το ΔΝΤ, σαν εργαλείο προώθησης της «παγκοσμιοποιημένης οικονομίας», στην περίπτωση της Ελλάδας (χώρα –πειραματικός σωλήνας των παγκοσμιοποιητών) ζητάει διαρκώς μειώσεις μισθών και συντάξεων, οι οποίες επιδιώκεται να φτάσουν σε εξευτελιστικά όρια και για τους προσφέροντες εργασία και για τους απόμαχους της ζωής.
Αυτό αποτελεί τον παγκοσμιοποιημένο μπούσουλα για ολόκληρη την ευρωπαϊκή ήπειρο κι όχι μόνο για την Ελλάδα και για τις χώρες που έχουν περιέλθει στον «κύκλο θανάτου του αέναου χρέους».
Στη Γερμανία υπάρχουν ήδη φωνές «οικονομολόγων» οι οποίοι βάζουν επιτακτικά ζητήματα μείωσης των συντάξεων και περιορισμού της κοινωνικής πρόνοιας και περίθαλψης με επιχείρημα το κρατικό οικονομικό έλλειμμα. Πρόκειται για «επιστήμονες» – κι έχουμε πολλούς από δαύτους- που εξαργυρώνουν την «επιστημοσύνη» εις το όνομα της εξυπηρέτησης των αφεντικών τους και του μοντέλου που βάλλει ευθέως εναντίον της οικονομίας και της κοινωνίας της Ευρώπης. Ουσιαστικά αποτελούν μίσθαρνα όργανα και φερέφωνα των εντολέων τους.
Ένα πρόσχημα που επίσης χρησιμοποιείται ,με πραγματική όμως βάση, είναι η γήρανση του ευρωπαϊκού πληθυσμού.
Είναι γνωστή η δυσαρέσκεια των Γερμανών βιομηχάνων στους χειρισμούς της γερμανικής κυβέρνησης στο προσφυγικό ζήτημα με το επιχείρημα ότι στην επόμενη εικοσαετία θα χρειαστούν εκατομμύρια εργατικά χέρια , που δεν υπάρχουν (τι χρεία άλλης απόδειξης θέλουμε;)
Στρατοκρατείται όλη η Ευρώπη εδώ και κι ένα χρόνο με πρόταγμα το ευρωπαϊκό πλαίσιο ασφάλειας, αλλά η τρομοκρατική επίθεση στο Βερολίνο έγινε! Και έγινε από το Χαλιφάτο του Ισλάμ που φαίνεται να κινείται από ένα αόρατο χέρι που έχει τη δυνατότητα να αδρανοποιήσει οποιοδήποτε « Σύστημα Ασφάλειας».
Ίσως και γιατί αυτό το «Σύστημα Ασφάλειας» βρίσκεται επίσης κάτω από τον έλεγχο των παγκοσμιοποιητών!
Χρησιμοποιείται ένας εσμός περιθωριακών, φανατισμένων, αμόρφωτων και εγκληματικών στοιχείων , οι οποίοι οργανώθηκαν και οπλίσθηκαν από τις ΗΠΑ (ομολογία Χένρι Κίσινγκερ) προκειμένου να προωθηθεί η αντικοινωνική προοπτική της «νέας οικονομίας» που παραπέμπει ευθέως στη Νεοφεουδαρχία.
Το Χαλιφάτο του Ισλάμ λοιπόν στην εξυπηρέτηση ενός σχεδίου μέσα από το οποίο θα πρέπει να συνεχίσει να εξυπηρετείται η παγκοσμιοποιημένη λογική της υπερσυγκέντρωσης πλούτου σε λίγα χέρια και της δημιουργίας μιας «νέας Κίνας» στην Ευρωπαϊκή ήπειρο.
Άλλωστε η οικονομική δύναμη της Κίνας που από τους ιδίους τους «οραματιστές» της νέο-φεουδαρχίας γιγαντώθηκε, έχει αρχίσει να δημιουργεί στα «γεράκια» της παγκοσμιοποίησης τρόμο, αφού πλέον καθίσταται η δύναμη με τον καθοριστικότερο ρόλο στην παγκόσμια γεωοικονομία
Πρέπει λοιπόν να βρεθεί ένα «αντίβαρο» που θα την αποδυναμώσει
Μόνο η οργανωμένη αντίδραση και η καθολική άρνηση των ευρωπαϊκών κοινωνιών σε αυτού του τύπου τα «μοντέλα» μπορεί να αναστείλει τα σχέδια των παγκόσμιων «τεράτων».
Μόνο η ανατροπή του υπάρχοντος ευρωπαϊκού πολιτικού σκηνικού των πολιτικών υπάλληλων και υπηρετών του στόχου της νέο-φεουδαρχίας μπορεί να ανατρέψει τα σχέδια εκείνων που θέλουν την ανθρώπινη ζωή αναλώσιμη, ταυτοποιώντας την με το καταναλωτικό προϊόν
Δεν είμαι καθόλου βέβαιος όμως ότι εξελικτικά και μπροστά στην αδηφάγο λογική του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, μπορούμε να αποφύγουμε έναν Παγκόσμιο όλεθρο.
Μετά τιμής
anastoxasmoi.gr