Αμφιβάλω πως θα πιστέψω σε αυτά που λένε για το Ισραήλ και την Παλαιστίνη.
Δεν πιστεύω σε τίποτα από αυτά που λένε τα κανάλια. Δεν πιστεύω σε πάρα πολλά πράγματα που έμαθα στο σχολείο. Αν έρθει κάποιος και μου πει κάτι, δεν θα τον πιστέψω. Αν διαβάσω κάτι κάπου, δεν θα το πιστέψω. Δεν πιστεύω στην ανακύκλωση, δεν πιστεύω στο μετρό της Θεσσαλονίκης, δεν πιστεύω στις εκλογές, δεν πιστεύω στην δημοκρατία, στην πανδημία, στα εμβόλια, στην ιμβερμεκτίνη, δεν πιστεύω στη σύγχρονη ιατρική, δεν πιστεύω πως υπήρχαν και υπάρχουν πυρηνικές βόμβες, δεν πιστεύω πως τα κράτη μπορούν να στείλουν ανθρώπους στο φεγγάρι, δεν πιστεύω στο νομισματικό σύστημα. Δεν πιστεύω σχεδόν κανένα αφήγημα από αυτά που μου έχουν πει. Και αμφιβάλω πως θα πιστέψω σε αυτά που λένε για το Ισραήλ και την Παλαιστίνη.
Όλα αυτά τα αφηγήματα καταρχάς έχουν πάρα πολλές ασάφειες και λογικές ασυνέχειες. Πολλά από αυτά φάνηκε πως ήταν ψευδή σε βάθος χρόνου. Αλλά τελικά βλέπω πως όλα αυτά είναι με κάποιο τρόπο πλεκτάνες ώστε κάποιοι λίγοι να αποκτούν και να σιγουρεύουν εξουσία πάνω σε πολλούς. Και αυτό είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός· επειδή είναι στη φύση του ανθρώπου να μαίνεται για εξουσία έτσι ώστε να υπάρχουν τύραννοι.
Δεν ξέρω όμως κατά πόσο είναι στη φύση του ανθρώπου να πλανάτε τόσο ώστε να υποτάσσεται σε τυράννους. Η αλήθεια είναι πως σχεδόν όλοι οι άνθρωποι είναι πάρα πολύ πλανεμένοι. Θα μπορούσα να πω πως είναι ανεπανόρθωτα πλανεμένοι· να μην μπορούν, και να μην μπορέσουν ποτέ, να δουν πως τους λένε τόσα ψευδή αφηγήματα ώστε να παραμένουν υπάκουοι υπήκοοι των τυράννων.
Πλέον περνάμε όλοι από πάρα πολλές διεργασίες προπαγάνδας κατά την διάρκεια ολόκληρης της ζωής μας. Πάμε στο σχολείο και μαθαίνουμε πάρα πολλά ψέματα εκεί. Μαθαίνουμε για την δημοκρατία —που στην ουσία είναι μια πάρα πολύ διεφθαρμένη εκδοχή της τυραννίας των πολλών. Μαθαίνουμε πως πρέπει να βάλουμε τη ζωή μας σε μια τροχιά. Μαθαίνουμε πως να γίνουμε παραγωγικοί σε ένα σύστημα, αλλά δεν μαθαίνουμε πως αυτό το σύστημα είναι επικίνδυνο και τυραννικό. Μαθαίνουμε πως πρέπει να επιτρέψουμε σε κάποιους να μας εξουσιάζουν, αλλά δεν μαθαίνουμε πως μπορούμε να τους αποφύγουμε αυτούς μέσω της αυτοπροαίρετης συνεργασίας μεταξύ μας. Στο σχολείο μαθαίνουμε πως όλα πλέον είναι καλά και ωραία, και δεν πρέπει να παραπονευόμαστε.
Μετά πάμε στο πανεπιστήμιο. Εκεί αν είναι κάποιος τυχερός δεν θα μπει σε μια σχολή που η διδακτική ύλη είναι πλάνες όπως η κενσιανή οικονομολογία για παράδειγμα. Στο χώρο του πανεπιστήμιου ευδοκιμούν διάφορες άκρως επικίνδυνες ιδέες όπως ο Μαρξισμός και οι θεωρίες περί ισότητας, από τις οποίες είναι δύσκολο κάποιος να ξεφύγει. Ένας νέος και μια νέα, στην ηλικία που αρχίζουν να προβληματίζονται για τον κόσμο, εκθέτονται σε τέτοιες ιδέες πριν καλά καλά μπορέσουν να καταλάβουν πως στο σχολείο, από το οποίο μόλις βγήκαν, έμαθαν για μια τελείως διαστρεβλωμένη πραγματικότητα. Ο ρόλος του καθένα στο πανεπιστήμιο γίνεται πιο διαδραστικός· γίνονται πορείες, καταλήψεις, συνελεύσεις, πάρτι παρατάξεων, κτλ, οπότε η προπαγάνδα γίνεται βίωμα. Τα έζησα αυτά· δεν μπόρεσα να ξεφύγω, έπαιξα και εγώ τον ρόλο μου.
Και μετά το πανεπιστήμιο, μετά από τόσα χρόνια εξαναγκασμένων δογμάτων και βιωματικής προπαγάνδας, μας επιβάλλεται να συμβιβαζόμαστε με τις συνθήκες των τυράννων μας· όπως η φορολογία —που είναι εξαθλιωτική πλέον,— οι παράλογοι κανονισμοί, οι άδειες, οι κρατικοδίαιτες διακρίσεις, το σκάρτο νόμισμα, επικίνδυνα φρονήματα, κ.α. Όλες αυτές οι συνθήκες αποτρέπουν κάποιον να διαπιστώσει πως είναι υπήκοος τυράννων. Αν κάποιος πει όχι στις άδειες και τους φόρους, είναι σαν να λέει όχι στην κοινωνία. Δεν μπορεί κάποιος που προετοιμαζόταν όλη του τη ζωή για να πάρει τον ρόλο του σε αυτή τη μέγα πλεκτάνη να πει απλά όχι. Είμαστε κομμένοι και ραμμένοι ακριβώς για αυτή την πλεκτάνη· για υπηρετούμε τους τυράννους μας για όλη τη ζωή μας και όλη τη ζωή τους.
Το σύστημα προπαγάνδας είναι τόσο καλά βαλμένο μέσα στις ζωές μας, που είναι πάρα πολύ δύσκολο κάποιος να σταματήσει να πιστεύει σε όλες τις πλάνες που φέρει. Οπότε δεν κατηγορώ όποιον πιστεύει στη δημοκρατία ή στην πλανη-δημία ή στην κλιματική κρίση, παρ’ όλο που είναι αρκετά εμφανές πως αυτά τα αφηγήματα είναι ψευδή. Και, όπως είπα, αμφιβάλω πως είναι στην φύση του ανθρώπου να είναι τόσο πλανεμένος. Θεωρώ πως οι άνθρωποι είναι λογικά όντα κατά βάθος· κάτω από όλη αυτή τη δια βίου προπαγάνδα που δέχονται.
Και αυτό το δηλώνω ως άνθρωπος που ήμουν προπαγανδισμένος όπως και οι άλλοι. Πίστευα σε όλα τα αφηγήματα μέχρι μερικά χρόνια πριν. Πήγα στο σχολείο που πήγαν όλοι, πήγα και στο πανεπιστήμιο από πάνω, ζω ακόμα στην κοινωνία —όταν το επιτρέπουν στους ανεμβολίαστους. Είχα τον κατάλληλο ψυχισμό να φάω μαμούνια για το κλίμα αν χρειαζόταν. Όλα αυτά όμως άλλαξαν. Δεν πιστεύω σε τίποτα πλέον. Τίποτα. Και δεν θα πιστέψω σε τίποτα που θα μου πουν. Έχω απορρίψει όλα τα αφηγήματα και αυτή η απόρριψη δεν είναι αναστρέψιμη. Προτιμώ να φτιάξω καπέλο από αλουμινόχαρτο από το να πιστέψω στα αφηγήματα που προωθούν τα κανάλια. Και είναι κάπως δύσκολο να μην πιστεύω σε τίποτα· επειδή οι πολιτικές συζητήσεις γίνονται δύσκολες. Δεν περνάνε καλά αυτοί που συζητάνε μαζί μου επειδή πρέπει είτε να αποδεχτούν πως είναι άκρως πλανεμένοι ή να το παίξουν θύματα του εξτρεμισμού μου.
Αυτή η αλλαγή που έζησα ώστε να μην πιστεύω τίποτα είναι μη αναστρέψιμη. Δεν γίνεται να πιστέψω σε αυτά που λένε στα κανάλια ακόμα και να το θέλω. Και αυτό γίνεται επειδή ως λογικός άνθρωπος είδα πως η λογική μου είναι πολύ πιο ορθή από την λογική των καναλιών και των πολιτικών. Και νιώθω πως είναι στην φύση μου να σκέφτομαι από το να δέχομαι, όπως στη φύση του πουλιού είναι να πετάει από το να περπατάει. Και από τη στιγμή που το πουλί θα πετάξει για πρώτη φορά δεν θα ζήσει ούτε μια μέρα της ζωής του χωρίς να πετάει.
Δεν είμαι μόνος βέβαια· υπάρχουν πολλοί που βιώνουν αυτή την αλλαγή. Έχω δει διάφορους από δω και από κει. Δεν είναι αρκετοί για να καταργηθεί η τυραννία, αλλά είναι αρκετοί για να ξέρουμε πως αυτή η αλλαγή συμβαίνει υπό κάποιες συνθήκες· είναι αρκετοί για να ξέρουμε πως η απόρριψη της προπαγάνδας υπέρ της ορθολογικής σκέψης είναι μια φυσική διεργασία. Και είναι φυσική επειδή δεν αναστρέφεται· είναι μονόδρομη. Δεν έχω δει κάποιον ξαφνικά να αρχίζει να πιστεύει σε αφηγήματα που πριν δεν πίστευε· μόνο το αντίστροφο.
Εμένα μου την προκάλεσε αυτή την αλλαγή η πλανη-δημία με την καραντίνα της. Ακόμα δεν έχω ξεκαθαρίσει πλήρως με τον εαυτό μου γιατί δεν δέχτηκα την καραντίνα από την πρώτη μέρα, αλλά όπως και να έχει δεν την δέχτηκα. Μπορεί να μην την δέχτηκα επειδή ήμουν σε άψογη φυσική κατάσταση και υγεία για να φοβάμαι ιούς. Μπορεί να μην την δέχτηκα επειδή τότε είχα αρχίσει να μελετάω τις ευεργεσίες της ατομικής ελευθερίας και της αυτοπροαίρετης συνεργασίας, οπότε είδα εξαρχής πόσο καταστρεπτικοί ήταν οι «υγειονομικοί» εξαναγκασμοί. Και δεν χρειάστηκε κανείς να μου πει πως πρέπει να απορρίψω το φρόνιμα του κορωνοφοβικού· εξάλλου δεν υπήρχε κανείς τότε να μου το πει. Αρκούσαν μόνο οι συγκυρίες. Και χαίρομαι που έγιναν έτσι τα πράγματα, επειδή πλέον δεν πιστεύω σε τίποτα· μόνο σκέφτομαι.
|
LIKE
COMMENT
RESTACK
