Ο κ. Χρυσόγελος έθεσε, εξάλλου, το θέμα αυτό και στον Επίτροπο Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων László Andor, κατά  την προγραμματισμένη συνάντηση που είχε μαζί του για την πορεία της κοινωνικής επιχειρηματικότητας και οικονομίας στην Ελλάδα και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι συνεταιριστικές κοινωνικές επιχειρήσεις. Ο Επίτροπος έχει δείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη στήριξη της κοινωνικής οικονομίας στην Ελλάδα και είναι από τα θέματα που έχει στις προτεραιότητές του ενόψει και της ελληνικής προεδρίας της ΕΕ για το A’ εξάμηνο 2014.

Η Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ) τηρώντας με μεγάλη αυστηρότητα τις προβλέψεις της σχετικής νομοθεσίας, και παρά τις δικές της καθυστερήσεις στην εκπλήρωση των υποχρεώσεών της, ανακάλεσε τις άδειες λειτουργίας τριών ελληνικών συνεταιριστικών τραπεζών (Δυτικής  Μακεδονίας, Δωδεκανήσου και Ευβοίας) [1]. Δεκάδες χιλιάδες μεριδιούχοι θα υποστούν έτσι εκμηδενισμό της αξίας των μεριδίων τους, πολλές χιλιάδες μικρές τοπικής εμβέλειας επιχειρήσεις των οποίων τα δάνεια δεν μεταφέρθηκαν σε άλλο φορέα κινδυνεύουν να βρεθούν προ εκπλήξεων, ενώ πιθανότατα στο μέλλον - λόγω μεγέθους τους και μειωμένης πρόσβασης στις χορηγήσεις μέχρι τουλάχιστον το 2016 - θα είναι μη χρηματοδοτούμενες από τις εμπορικές τράπεζες. Οι συνεταιριστικές τράπεζες στην Ελλάδα  αντιμετωπίζονται από την εποπτική αρχή ως μεγάλες εμπορικές τράπεζες με αποτέλεσμα να αδυνατούν να επιτελέσουν το έργο τους να διατηρήσουν ζωντανή την τοπική οικονομία.

Ο Νίκος Χρυσόγελος ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων δήλωσε:

«Θέλουμε ενισχυμένη αποτελεσματική εποπτεία του χρηματοπιστωτικού τομέα και πρόληψη των τραπεζικών κρίσεων. Προφανώς, μπορούσαν και έπρεπε να γίνουν αλλαγές και στην λειτουργία και στους στόχους των συνεταιριστικών τραπεζών. Αλλά η εποπτεία αυτή πρέπει να κάνει σαφώς διάκριση μεταξύ των τραπεζών που έχουν μεγάλη έκθεση σε κινδύνους και απαιτούν τεράστια ποσά για ανακεφαλαιοποίηση που ελάμβαναν μέχρι τώρα από δημόσιες πηγές, και των τοπικών / συνεταιριστικών τραπεζών που έχουν διαφορετικό χαρακτήρα και βαθμό έκθεση σε κινδύνους. Οι τοπικές / συνεταιριστικές τράπεζες μπορούν, αν βοηθηθούν στην εξέλιξή και αναδιοργάνωσή τους, να παίξουν σημαντικό ρόλο στην αναζωογόνηση της τοπικής οικονομίας και την πρόσβαση των κοινωνικών επιχειρήσεων στη χρηματοδότηση, σε μια εποχή που οι συστημικές τράπεζες δεν προβλέπεται να το κάνουν τα επόμενα χρόνια. Η κυβέρνηση, όμως, έκανε τα πάντα να βγάλει τις συνεταιριστικές τράπεζες από το παιχνίδι. Κυβέρνηση και Τράπεζα της Ελλάδος δεν δέχονταν να συναντήσουν τους εκπροσώπους των συνεταιριστικών τραπεζών επί μήνες. Ήξεραν ότι έπρεπε η Τράπεζα της Ελλάδος να ετοιμάσει έκθεση για την κατάσταση των συνεταιριστικών τραπεζών, να διαμορφωθεί πολιτική για αυτές και αντιμετωπιστούν ισότιμα για την ανακεφαλαιοποίηση τους.  Εξάλλου στόχευσαν να το πετύχουν μέσω της συνεργασίας τους με τις ΜΜΕ, τις περιφερειακές και τοπικές κοινωνίες και κοινωνικούς φορείς, όπως εξάλλου κάνουν όλες οι ευρωπαϊκές συνεταιριστικές τράπεζες. Κι όμως αντί για αυτό, προωθώντας όρους που ούτε καν οι συστημικές τράπεζες ακολουθούν, η Τράπεζα της Ελλάδος, στο όνομα της εποπτείας, αποφάσισε την ανάκληση της άδειας 3 συνεταιριστικών επιχειρήσεων που παίζουν σημαντικό ρόλο στην τοπική οικονομία και επέβαλε την μεταφορά των καταθέσεων σε μια από τις εμπορικές τράπεζες που χρειάστηκε δεκάδες δισεκατομμύρια για την ανακεφαλαιοποίησή της. Αν η κεφαλαιοποίηση των συστημικών τραπεζών κοστίζει 50-70 δις από τα δημόσια ταμεία, η ανακεφαλαιοποίηση των συνεταιριστικών τραπεζών συνολικά θα απαιτούσε, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις τους, 100 έως 120 εκατομμύρια Ευρώ. Η διαφορά είναι μερικά μηδενικά βέβαια.

Ο ρόλος των συνεταιριστικών τραπεζών στην πραγματική οικονομία έχει αναγνωριστεί από εκθέσεις οικονομικών ινστιτούτων όσο και του Ευρωκοινοβουλίου. Οι Πράσινοι θα αναλάβουμε ένα σύνολο πρωτοβουλιών για να μην επιβληθεί μια παράλογη πολιτική, γιατί παράλληλα, με την ενίσχυση του ελέγχου και της εποπτείας στις συστημικές τράπεζες, δίνουμε μεγάλη έμφαση στην ανάπτυξη του τομέα των συνεταιριστικών τραπεζών σε υγιή βάση ως μέσο μακροχρόνιας χρηματοδότησης των ΜΜΕ, των συνεταιριστικών επιχειρήσεων και των πραγματικών αναγκών των πολιτών».