Σοκαριστικά είναι τα νέα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ και του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ για την ανεργία στη χώρα:

Οι μακροχρόνια άνεργοι, δηλαδή όσοι αναζητούν από 12 μήνες και άνω εργασία, αποτελούν το 73,8% των ανέργων. Μόνο το 10% των ανέργων λαμβάνει επίδομα ανεργίας από τον ΟΑΕΔ, ενώ το πρόσθετο επίδομα των 200 ευρώ τον μήνα το λαμβάνει μόλις το 1,5% του συνόλου των εγγεγραμμένων μακροχρόνια ανέργων.

Όπως αναφέρουν τα «Νέα», που παρουσιάζουν τα συγκλονιστικά στοιχεία, εννέα στους δέκα άνεργους βρίσκονται κυριολεκτικά στο περιθώριο και δεν λαμβάνουν καμία απολύτως στήριξη από τον ΟΑΕΔ, ούτε επίδομα ανεργίας, ούτε επιδότηση απασχόλησης.

Μόνο το 10% των άνεργων λαμβάνει επίδομα ανεργίας από τον ΟΑΕΔ ενώ το πρόσθετο επίδομα των 700 ευρώ το μήνα το λαμβάνει μόλις το 1,5% του συνόλου των εγγεγραμμένων μακροχρόνια άνεργων.

Αναλυτικά:

1. Την τελευταία εξαετία η ανεργία έχει οδηγήσει στο εξωτερικό περίπου 300.000 νέους υψηλής εξειδίκευσης.
   
   
2. Κάθε άνεργος είναι άνεργος περισσότερο από δυόμισι χρόνια.
   
   
3. Σε 350.000 οικογένειες δεν υπάρχει εργαζόμενο μέλος.
   
   
4. Το ποσοστό ανεργίας των γυναικών (27,2%) είναι σημαντικά υψηλότερο από των αντρών.
   
   
5. Το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας παρατηρείται στους νέους ηλικίας 15-24 ετών (46,9%).
   
   
6. Την 4ετία των δύο Μνημονίων (2010-2014) καταγράφηκε αύξηση κατά 45% στον αριθμό των εγγεγραμμένων άνεργων και μείωση κατά 47% στον αριθμό των δικαιούχων του επιδόματος ανεργίας.
   
   
7. Η πραγματική ανεργία στερεί από το ασφαλιστικό σύστημα πάνω από 7 δισ. ευρώ.
   
   

ΘΑΝΑΣΗΣ ΗΛΙΟΔΡΟΜΙΤΗΣ
αναδημοσίευση imerodromos

Πριν κάμποσα χρόνια έτυχε η γυναίκα μου να συμπεριληφθεί στο δείγμα της ΕΛΣΤΑΤ για την Έρευνα Εργατικού Δυναμικού.
Άνεργη τότε η γυναίκα μου (και σήμερα το ίδιο), εγώ παράλληλα με το μεροκάματο είχα και ‘’μπλοκάκι’’ για καμιά συνεργασία με περιοδικά, άρα λογιζόμουν και ολίγον… επιχειρηματίας.

Στην ερώτηση του ερευνητή για την εργασιακή της κατάσταση, απάντησε ότι είναι άνεργη.
Όμως, με ιδιαίτερη επιμονή, μόλις αντελήφθη ότι έχει σύζυγο.. επιχειρηματία, άρχισε να τη ρωτά μήπως την τελευταία εβδομάδα έτυχε να ασχοληθεί με την ‘’οικογενειακή επιχείρηση’’, δηλαδή αν έχει πάει στην τράπεζα να εξαργυρώσει καμιά δική μου επιταγή, αν πήρε καμιά συνέντευξη εξ ονόματός μου, αν πληκτρολόγησε κανένα ρεπορτάζ δικό μου και άλλα τέτοια!

Τα επανειλημμένα ΟΧΙ της συζύγου μου, τον ανάγκασαν τελικά να την εγγράψει στη στήλη των ανέργων. Γιατί όλα αυτά; Η εξήγηση δεν είναι δύσκολη. Στις επεξηγηματικές σημειώσεις που επισυνάπτονται στην Έρευνα Εργατικού Δυναμικού, τονίζονται τα εξής:

Απασχολούμενοι είναι ‘’τα άτομα ηλικίας 15 ετών και άνω, τα οποία την εβδομάδα αναφοράς είτε εργάστηκαν έστω και μια ώρα με σκοπό την αμοιβή ή το κέρδος, είτε εργάστηκαν στην οικογενειακή επιχείρηση, είτε δεν εργάστηκαν αλλά είχαν μια εργασία ή επιχείρηση από την οποία απουσίαζαν προσωρινά’’.

Σαφές, σαφέστατο! Αν η γυναίκα μου δήλωνε ότι κάτι έκανε για την… οικογενειακή επιχείρηση, αυτομάτως θα έπαυε να είναι άνεργη και θα ‘’βοηθούσε’’ την ΕΛΣΤΑΤ να… τσακίσει το τέρας της ανεργίας! Στα χαρτιά, βεβαίως…

Για την ιστορία μονάχα να αναφέρουμε ότι το δεύτερο τρίμηνο του 2016 καταμετρήθηκαν στη χώρα μας 1.112.100 άνεργοι και 272.700 υποαπασχολούμενοι, δηλαδή άτομα που δούλεψαν τόσο λίγο ώστε να ομοιάζουν περισσότερο με τους ανέργους, σύμφωνα με τον ορισμό της ΕΛΣΤΑΤ και της Eurostat. Κι όμως, αυτοί που ‘’ομοιάζουν περισσότερο με τους ανέργους’’, στις στατιστικές της ΕΛΣΤΑΤ και της Eurostat εμφανίζονται ως απασχολούμενοι!…

Ξεκαθαρίσαμε, λοιπόν, τι σημαίνει για τις επίσημες στατιστικές ‘’άνεργος’’ και τι ‘’απασχολούμενος’’. Όμως, με αφορμή ένα δημοσίευμα, πριν περίπου τρεις εβδομάδες, της γερμανικής εταιρείας Allianz, που διαπίστωνε ότι ‘’μόνο το 20% των Ελλήνων ανήκουν πλέον στη μεσαία τάξη, ενώ όταν καθιερώθηκε το ευρώ ανήκε σε αυτή σχεδόν ο μισός πληθυσμός’’, θα επιχειρήσω σήμερα να ‘’ξεσκαλίσω’’ λίγο περισσότερα τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για την ανεργία, για να αποδείξω ότι τα ‘’λουκέτα’’ των επιχειρήσεων είναι μία εκ των κυριότερων αιτιών του.. ταξικού υποβιβασμού πολλών χιλιάδων Ελλήνων, επιχειρηματιών ως χθες, χρεοκοπημένων οικονομικά ανθρώπων σήμερα, που όχι μόνο έχασαν επιχειρήσεις και εισοδήματα αλλά ακόμη και κάθε περιουσιακό στοιχείο.

Η φτωχοποίηση της μεσαίας τάξης οφείλεται, βεβαίως, στην απαξίωση των περιουσιακών στοιχείων, στο ‘’ροκάνισμα’’ των καταθέσεων για αποπληρωμή φόρων, δανείων και κάθε είδους τελών, εισφορών αλληλεγγύης κλπ. Τα στοιχεία της Έρευνας Εργατικού Δυναμικού της ΕΛΣΤΑΤ, απλώς δείχνουν το ρόλο των ‘’λουκέτων’’ στον μαζικό υποβιβασμό των Ελλήνων από τη μεσαία τάξη στην τάξη των νεοπτώχων, όχι μόνο των μισθωτών αλλά και των επιχειρηματιών.

Με βάση τα πιο πρόσφατα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, το β’ τρίμηνο του 2016 είχαν χαθεί 934.700 θέσεις απασχόλησης σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2008. Η μείωση αυτή αντιστοιχεί στο 20,2% του συνόλου των θέσεων απασχόλησης του 2008. Από αυτές:

• 588.400 είναι οι χαμένες θέσεις μισθωτής απασχόλησης. Αντιστοιχούν στο 63% του συνόλου των χαμένων θέσεων απασχόλησης και στο 19,4% των θέσεων μισθωτής απασχόλησης.
  
  
• 109.700 είναι οι χαμένες θέσεις των μικρών εργοδοτών, δηλαδή των αυτοαπασχολούμενων επιχειρηματιών με μισθωτούς στην επιχείρησή τους. Αντιστοιχούν στο 28,9% των θέσεων απασχόλησης της κατηγορίας.
  
  
• 110.100 είναι οι χαμένες θέσεις των αυτοαπασχολούμενων χωρίς προσωπικό στην επιχείρηση. Αντιστοιχούν στο 11,5% των θέσεων απασχόλησης της κατηγορίας.
  
  
• 126.400 είναι οι χαμένες θέσεις βοηθών σε οικογενειακή επιχείρηση. Αποτελούν το 46,6% των θέσεων απασχόλησης της κατηγορίας.
  
  

Από τα παραπάνω προκύπτει ότι το 2016 σε σύγκριση με το 2008 οι θέσεις μη μισθωτής απασχόλησης, δηλαδή οι αυτοαπασχολούμενοι και τα εργαζόμενα στην επιχείρησή τους μέλη των οικογενειών τους μειώθηκαν κατά 342.200 άτομα. Ο αριθμός αυτός αντιστοιχεί στο 37% του συνόλου των χαμένων θέσεων απασχόλησης.

Η εικόνα που παρουσιάζουν οι κυριότεροι κλάδοι της οικονομίας, μετά από 8 χρόνια ύφεσης, είναι η εξής:

Μεταποίηση. Οι θέσεις απασχόλησης από 542.200 το β’ τρίμηνο του 2008, μειώθηκαν σε 350.100 το αντίστοιχο τρίμηνο του 2016. 195.100 θέσεις ή το 35,8% του συνόλου. Οι αυτοαπασχολούμενοι με προσωπικό μειώθηκαν κατά 51,5%, οι σκέτοι αυτοαπασχολούμενοι κατά 30,4%, οι μισθωτοί κατά 33,5% και οι βοηθοί κατά 52,5%.

Κατασκευές. Ο κλάδος κυριολεκτικά αποδεκατίστηκε. Οι θέσεις απασχόλησης μειώθηκαν από 402.100 σε 154.700. Χάθηκαν 247.400 θέσεις, το 61,5% του συνόλου. Οι αυτοαπασχολούμενοι με προσωπικό μειώθηκαν κατά 77,4%, οι σκέτοι αυτοαπασχολούμενοι κατά 18,5%, οι μισθωτοί κατά 67,5% και οι βοηθοί κατά 80,3%.

Χονδρικό και λιανικό εμπόριο. Οι θέσεις απασχόλησης μειώθηκαν από 845.100 σε 650.300. Χάθηκαν 194.800 θέσεις, το 23,1% του συνόλου. Οι αυτοαπασχολούμενοι με προσωπικό μειώθηκαν κατά 30,9%, οι σκέτοι αυτοαπασχολούμενοι κατά 27%, οι μισθωτοί κατά 14,3% και οι βοηθοί κατά 56,1%.

Δημόσια διοίκηση και άμυνα-υποχρεωτική κοινωνική ασφάλεια. Οι θέσεις απασχόλησης μειώθηκαν από 384.100 σε 332.600. Χάθηκαν 51.500 θέσεις απασχόλησης, το 13,4% του συνόλου, όλες θέσεις μισθωτής εργασίας.

Δραστηριότητες ανθρώπινης υγείας και κοινωνικής μέριμνας. Οι θέσεις απασχόλησης μειώθηκαν από 234.600 σε 218.400. Χάθηκαν 16.200 θέσεις, το 6,9% του συνόλου.

Εκπαίδευση. Οι θέσεις απασχόλησης μειώθηκαν από 326.600 σε 302.400. Χάθηκαν 25.200 θέσεις, το 7,7% του συνόλου.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι η ανεργία είχε φτάσει στο υψηλότερο επίπεδο το 2013. Έκτοτε, η αύξηση της μερικής απασχόλησης, τα επιδοτούμενα προγράμματα απασχόλησης, τα πεντάμηνα ή οκτάμηνα ‘’κοινωνικής απασχόλησης’’, μείωσαν τεχνητά την ανεργία, χωρίς ουσιαστικά να προσθέσουν νέες θέσεις απασχόλησης.

Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι το 2008 είχαν καταγραφεί 95.200 υποαπασχολούμενοι, ο αριθμός τους αυξήθηκε σε 210.600 το 2013 και 272.700 το 2016.

Το 2013, λοιπόν, οι χαμένες θέσεις απασχόλησης σε σχέση με το 2008 είχαν ξεπεράσει τις 1.100.000. Αυτές κατανέμονται ως εξής: 145.500 αυτοαπασχολούμενοι με προσωπικό, 62.200 σκέτοι αυτοαπασχολούμενοι, 797.400 μισθωτοί, 97.200 βοηθοί σε οικογενειακές επιχειρήσεις.

Τάσος Τσακίρογλου

Ο Τζακ Ράσμους στη συζήτησή μας τονίζει ότι η διαφορά ανάμεσα στον «νέο οικονομικό ιμπεριαλισμό» και τον παλιό είναι ότι στον πρώτο οι δανειστές αναλαμβάνουν ουσιαστικά τις υπηρεσίες-κλειδιά της οικονομίας (ΣΔΟΕ, Γεν. Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων, ΕΛΣΤΑΤ κ.λπ.), τις οποίες χαρακτηρίζουν «ανεξάρτητες αρχές», και δεν αρκούνται στο να υποβάλουν στις κυβερνήσεις ένα πρόγραμμα προς υλοποίηση.

Μιλά επίσης για τα λάθη του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης στη διαπραγμάτευση του 2015.


• Παραθέτοντας πρόσφατη έρευνα που δείχνει ότι το 95% των πληρωμών της Ελλάδας για το χρέος από το 2010 έχουν κατευθυνθεί στους Ευρωπαίους τραπεζίτες, υποστηρίζετε ότι η ανακύκλωση του χρέους και των επιτοκίων εκπροσωπεί μια αναδυόμενη νέα μορφή οικονομικού ιμπεριαλισμού, ο οποίος οικοδομείται στην ίδια τη δομή της ευρωζώνης από το 1999. Πώς λειτουργεί όλο αυτό;

Όταν έχεις μια νομισματική ένωση και μια υπανάπτυκτη τραπεζική ένωση, έτσι όπως ήταν η Ε.Ε. το 1999, και ταυτόχρονα έχεις μια ισχυρή οικονομία, η οποία παράγει σε χαμηλό κόστος στην ευρωζώνη –όπως η Γερμανία– αυτό που συμβαίνει είναι ότι η ροή χρήματος γίνεται μη ισορροπημένα.

Αυτό σημαίνει ότι οι βορειο-ευρωπαϊκές τράπεζες από το 2008 διοχέτευσαν πολύ χρήμα στην περιφέρεια της Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας. 

Αυτά τα χρήματα προήλθαν από τον ιδιωτικό τομέα και προορίζονταν να χρηματοδοτήσουν την αγορά από την περιφέρεια προϊόντων που προέρχονταν από τη Γερμανία και άλλες εξαγωγικές χώρες, οι οποίες είναι σύμμαχοί της. Άρα τα χρήματα ανακυκλώνονταν και επέστρεφαν σ' αυτές τις χώρες. 

Όταν όμως έχεις ένα χρηματοπιστωτικό και οικονομικό κραχ όπως αυτό του 2008, η ροή χρήματος προς την  περιφέρεια διακόπτεται και αυτό που μένει στην περιφέρεια είναι το χρέος. 

Και αυτό ισχύει για όλη την περιφέρεια και όχι μόνο για την Ελλάδα. 

• Και έτσι οδηγούμαστε στις περίφημες «διασώσεις»;

Έτσι δημιουργήθηκε η ανάγκη της διάσωσης των ελληνικών τραπεζών και επιχειρήσεων, όπως επίσης στην Ισπανία και στην Ιταλία. Αυτό που συνέβη ήταν ότι ξανάρχισαν τα δάνεια προς την Ελλάδα και άλλες χώρες. 

Φυσικά, ο τρόπος συμπεριφοράς προς τη χώρα σας έδειχνε έλλειψη κάθε σεβασμού, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Η διάσωση του 2008-09 περιελάμβανε τη μεταφορά του ιδιωτικού χρέους στους κυβερνητικούς ισολογισμούς, προκειμένου να γίνει δημόσιο χρέος.

Στη συνέχεια έχουμε την οικονομική κατάρρευση παντού, με τα ελλείμματα να μεγαλώνουν στις περισσότερες χώρες, μαζί και στην Ελλάδα. Έτσι έχουμε περαιτέρω χρέος, το οποίο προστίθεται στο ιδιωτικό χρέος της διάσωσης που μεταφέρεται στο δημόσιο. 

• Τότε παρεμβαίνει η Ε.Ε.;

Ναι. Το ΠΑΣΟΚ κάλεσε τους Βορειο-ευρωπαίους και κανείς δεν ξέρει τι συμφωνίες έγιναν τότε. Το χρέος φούσκωσε με τους ανθρώπους που έστειλε η Κομισιόν.
Υπήρξε μεγαλύτερη ρευστότητα για την αντιμετώπιση του χρέους. Το 2010, με την πρώτη διάσωση, ξεκίνησε η διαδικασία «μεγαλύτερο χρέος για την αποπληρωμή του χρέους». 

Στη συνέχεια η Ε.Ε. βυθίζεται σε μια διπλή ύφεση το 2011-2013 και η Ελλάδα χρειάζεται περισσότερο χρήμα για την αποπληρωμή του αρχικού χρέους και των επιτοκίων. 

Αυτή η ύφεση μεγάλωσε ακόμα περισσότερο το χρέος. Τότε είναι που περενέβησαν και τα κοράκια-κερδοσκόποι πάνω στα κρατικά ομόλογα. 
Η διάσωση του 2012 σχεδιάστηκε για να σώσει τους ιδιώτες κερδοσκόπους με 50-60 δισεκατομμύρια ευρώ. Συνολικά αυτό που έγινε ήταν μεγαλύτερη υπερχρέωση για την αποπληρωμή του χρέους. 

Η ελληνική κυβέρνηση παίζει το ρόλο εκείνου που εφαρμόζει τα  προγράμματα λιτότητας, εκείνου που αποσπά απ' όλους τους εργαζόμενους και τις μικρές επιχειρήσεις τα ποσά για την αποπληρωμή του χρέους. 
Έχουμε μια οικονομική απόσπαση, μια απόσπαση πλούτου, κάτι που είναι πιο επικερδές από την εκμετάλλευση εταιρείας από εταιρεία. 

• Αυτό είναι το βασικό χαρακτηριστικό του «νέου οικονομικού ιμπεριαλισμού»;

Είναι συσσώρευση μέσω επιτοκίων από κράτος προς κράτος. Το κράτος μετατρέπεται σε φοροσυλλέκτη για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των πιο ισχυρών που ηγούνται της ευρωζώνης.

Και αυτός που ηγείται είναι η Γερμανία και οι σύμμαχοι του υπουργού Οικονομικών της. 
Είναι αυτή που κυριαρχεί στην Κομισιόν, την ΕΚΤ και παντού. Το Βερολίνο θέλει να συνεχιστεί αυτή η πολιτική, διότι κερδίζει απ' αυτήν. Μ' αυτήν τη διευθέτηση όλοι αγοράζουν τα προϊόντα της. 

Βέβαια, τα τελευταία χρόνια στρέφεται στις αναδυόμενες αγορές και γι' αυτό έχουν ανακοπεί οι ροές χρήματος προς την περιφέρεια. Όμως η αποπληρωμή των επιτοκίων από την τελευταία συνεχίζεται. 

Για να συνοψίσω το πρόβλημα, είναι ότι στον 21ο αιώνα μικρές οικονομίες εντάσσονται σε μεγάλες οικονομίες, όπως μια τελωνειακή ένωση ή μια ζώνη ελεύθερου εμπορίου, οι οποίες μετεξελίσσονται σε μια νομισματική ένωση, η οποία με τη σειρά της απαιτεί την τραπεζική ένωση. Σ' αυτόν τον συνδυασμό τελωνειακής, νομισματικής και τραπεζικής ένωσης κυριαρχούν οι μεγάλες οικονομίες εις βάρος των μικρών. 

Η Ελλάδα είναι ένα παράδειγμα αυτού του νέου οικονομικού ιμπεριαλισμού που αναδύεται και ο οποίος επιτρέπει στις ισχυρές οικονομίες να απομυζούν τις ανίσχυρες. 

• Σ' ένα τελευταίο σας άρθρο αναφέρεστε στα στρατηγικά και τακτικά λάθη του ΣΥΡΙΖΑ και της ελληνικής κυβέρνησης το 2015, τα οποία οδήγησαν στη συνθηκολόγηση με την τρόικα και είχαν σαν αποτέλεσμα τη συνεχιζόμενη λιτότητα και την ύφεση. Τι λέτε;

Νομίζω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε μια σειρά από σημαντικά λάθη. Το πρώτο ήταν ότι πίστεψε ότι μπορεί να βρει σύμμαχο και να αναβιώσει τη Σοσιαλδημοκρατία, προκειμένου να βρει υποστήριξη. 

Όμως όλοι οι θεσμοί της Ε.Ε. κυριαρχούνται από τους σκληροπυρηνικούς, όπως ο Σόιμπλε και οι σύμμαχοί του, οι οποίοι θέλουν λιτότητα με κάθε κόστος και αρνούνται να δώσουν λίγο «αέρα» στην Ελλάδα για να βγει από την ύφεση. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ νόμιζε ότι μπορεί να συνάψει συμμαχία με τη Γαλλία και να αναστήσει την ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία, η οποία είτε είναι ήδη νεκρή είτε πεθαίνει. Τώρα την κατεύθυνση τη δίνει ο νεοφιλελευθερισμός των Βορειοευρωπαίων. 

• Η Σοσιαλδημοκρατία θυμίζει ζόμπι.

Ναι, αυτός είναι ένας ωραίος χαρακτηρισμός. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε έναν αφελή και νοσταλγικό τρόπο κατανόησης της Σοσιαλδημοκρατίας. Για παράδειγμα το SPD είναι κυβερνητικός εταίρος της Μέρκελ.

Γι' αυτό το λόγο το Κίνημα των Πέντε Αστέρων, οι Podemos και άλλοι προσπαθούν να γεμίσουν το κενό που άφησαν οι σοσιαλδημοκράτες, οι οποίοι μετακινήθηκαν προς τα δεξιά και συμμάχησαν με τις επιχειρήσεις. 

Σύντομα ο Τσίπρας και ο Βαρουφάκης διαπίστωσαν ότι δεν θα έχουν στήριξη απ' αυτούς, αλλά δυστυχώς όλη τους η στρατηγική είχε βασιστεί πάνω σ' αυτό. Έκαναν όμως και άλλα λάθη. Ένα ήταν ότι συνεχώς στη διαπραγμάτευση ενέδιδαν σε παραχωρήσεις προς την τρόικα, χωρίς να παίρνουν κανένα αντάλλαγμα. 

Το αναλύω αυτό στο βιβλίο μου «Λεηλατώντας την Ελλάδα: ένας νέος οικονομικός ιμπεριαλισμός αναδύεται», το οποίο κυκλοφορεί τις επόμενες μέρες.

Στη διαπραγμάτευση απέναντι στους δανειστές που ζητούσαν όλο και περισσότερα, ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε διαρκείς παραχωρήσεις, με τη σκέψη «θα δούμε τι μπορούμε να κάνουμε εκ των έσω, με τους φίλους μας, τον Ζαν Κλοντ Γιούνκερ». 
Αυτό ήταν ένα μεγάλο λάθος. 

Επίσης, η επέκταση της συμφωνίας του 2012 για τέσσερις μήνες, χωρίς να επιμείνουν ότι για αντάλλαγμα η τρόικα πρέπει να συνεχίσει να δίνει τις δόσεις των δανείων, στον βαθμό που η Ελλάδα συνέχιζε να πληρώνει κανονικά τους τόκους. Αντίθετα, ήταν η τρόικα αυτή που παραβίασε όλους τους όρους της συμφωνίας. 

• Ποιος ο ρόλος της ΕΚΤ;

Ένα ακόμη πρόβλημα ήταν ότι η ΕΚΤ, βήμα βήμα, στραγγάλιζε τη χώρα. Δεν επέκτεινε τα δάνεια, δεν έδωσε χρηματοδότηση ανάγκης και έφερε σταδιακά την Ελλάδα σε κατάσταση ασφυξίας. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ έπρεπε να έχει εθνικοποιήσει τις τράπεζες αμέσως και να επεκτείνει τους ελέγχους κεφαλαίων για να εμποδίσει τη φυγή τους στο εξωτερικό. Ο οικονομικός ιμπεριαλισμός είναι η απόσπαση τόκων, μαζί με τις ιδιωτικοποιήσεις και το ξεπούλημα των δημόσιων αγαθών, με τα χρήματα να πηγαίνουν στο εξωτερικό. 

Είναι η απορρόφηση χρημάτων εκτός χώρας. Και φυσικά υπάρχουν πάντα οι κερδοσκόποι, οι οποίοι είναι έτοιμοι να επιτεθούν στα ομόλογά σου. Η ΕΚΤ επιβάλλει στην ελληνική κυβέρνηση να εκδίδει ομόλογα σε πολύ υψηλές τιμές. 

Σ' αυτήν τη διαδικασία, όποτε υπάρχει κρίση οι πλούσιοι Έλληνες και οι επενδυτές παίρνουν χρήματα από τις τράπεζες, τα οποία κατευθύνονται εκτός Ελλάδας. Απ' αυτά κερδισμένες βγαίνουν οι τράπεζες της βόρειας Ευρώπης.

Το ίδιο συμβαίνει και στις χρηματιστηριακές αγορές. Παντού υπάρχει μια απόσπαση πλούτου, από την οποία επωφελούνται οι ξένοι καπιταλιστές. 

• Η πολιτική αστάθεια στην Ευρώπη από το Brexit και ο αυξανόμενος ευρωσκεπτικισμός κλιμακώνονται εξαιτίας της χρηματοπιστωτικής αστάθειας στο Ηνωμένο Βασίλειο και στην Ευρώπη. Πόσο πιθανή είναι μια νέα -ακόμα χειρότερη– οικονομική κρίση;

Βασικά πιστεύω ότι είναι αναπόφευκτη στην Ευρώπη. Στο παρασκήνιο πρόκειται για μια τραπεζική κρίση. Δείτε την  περίπτωση της Ελλάδας, από την οποία επωφελούνται οι βορειοευρωπαϊκές τράπεζες, όπως έδειξε και η έρευνα που αναφέρατε στην αρχή. 

Το 95% των ελληνικών πληρωμών για το χρέος κατέληξε στους Βορειοευρωπαίους τραπεζίτες και επενδυτές. Είναι ένας θαυμάσιος τρόπος για να μένουν αυτές οι τράπεζες «αβύθιστες». 

Αυτό συμβαίνει λόγω της απόσπασης πλούτου από την περιφέρεια. 

Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι το τραπεζικό σύστημα δεν είναι ανταγωνιστικό. Δεν μπορεί να ανταγωνιστεί το χρηματοπιστωτικό σύστημα των ΗΠΑ ή της Βρετανίας. Έχει μείνει πίσω ποικιλοτρόπως. 



Αυτήν τη στιγμή υπάρχουν περί τα δύο τρισεκατομμύρια δολάρια μη εξυπηρετούμενα τραπεζικά δάνεια στους ισολογισμούς των ευρωπαϊκών τραπεζών. 
Όλες οι κινήσεις του Ντράγκι αποτελούν έκφραση της τραπεζικής κρίσης.

Την επόμενη φορά που θα έχουμε μια σοβαρή οικονομική πτώση, μια ύφεση, την οποία εγώ προβλέπω να έρχεται το 2017-18, όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά και στις ΗΠΑ, τότε η κρίση αυτή θα είναι ακόμα χειρότερη. 

Οι ιταλικές τράπεζες έχουν τετρακόσια δισεκατομμύρια μη εξυπηρετούμενα δάνεια. Πρόβλημα υπάρχει και με τις πορτογαλικές και τις γαλλικές τράπεζες. 

Ακόμα και η Ντόιτσεμπανκ και η Κόμερτσμπανκ της Γερμανίας δείχνουν σημάδια ότι είναι πολύ ευάλωτες. Και φυσικά δεν ξέρουμε ποια θα είναι η επίδραση του Brexit. 
Άρα περιμένουμε μια νέα τραπεζική κρίση να εκδηλωθεί. 



Διδάσκει Πολιτική Οικονομία στο St. Marys College της Καλιφόρνιας και είναι οικονομικός σύμβουλος του Πράσινου Κόμματος των ΗΠΑ.

Εχει την εβδομαδιαία ραδιοφωνική εκπομπή «Εναλλακτικές προσεγγίσεις» και αρθρογραφεί τακτικά στα ριζοσπαστικά περιοδικά Counterpunch, Z Magazine, αλλά και για το λατινοαμερικάνικο κανάλι teleSUR TV. Στην αρθρογραφία του έχει αναλύσει εκτενώς την κατάσταση στην Ελλάδα.



πηγή efsyn

Μερικοί δεν φαίνεται να παίρνουν χαμπάρι ούτε από την προεκλογική περίοδο και συνεχίζουν τα συνδικαλιστοδικεία. Αναλυτικά η ανακοίνωση της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΑΔΕΔΥ:

"Η ΕΛΣΤΑΤ για μια ακόμα φορά βορά στους όρους των δανειστών για την επιτυχή αξιολόγηση και χρηματοδότηση της χώρας", σημειώνει σε ανακοίνωσή του το σωματείο της ΕΛΣΤΑΤ για τη νέα τροικανή παρέμβαση:

Συνεχίστηκε η μείωση των μισθών στην Ελλάδα και το β' τρίμηνο, με τη χώρα μας να κατέχει το «προνόμιο» να είναι ένα από τα τρία κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης των «28», στα οποία οι μισθοί μειώθηκαν τόσο το α΄ όσο και το β' τρίμηνο του 2014.