Σοκαριστικά ευρήματα στα εργαστήρια της ΕΛ.ΑΣ. και αναπάντητα ερωτήματα από τα νέα δεδομένα που βλέπουν τον φως της δημοσιότητας για το έγκλημα στα Τέμπη και την επιχείρηση «μπαζώματος της αλήθειας» που στήθηκε αμέσως μετά τη σιδηροδρομική σύγκρουση. 

Ειδικότερα, σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας «Ελευθερία», από την ανάλυση στα χώματα οικοπέδου στα Πηγάδια Ευαγγελισμού του δήμου Τεμπών, προσδιορίστηκε γενετικός τύπος που ταυτίστηκε με το DNA ηλικιωμένου επιβάτη - θύματος της πολύνεκρης σιδηροδρομικής τραγωδίας. Το εύρημα καταγράφεται, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, στην έκθεση της Υποδιεύθυνσης Βιολογικών και Βιοχημικών Αναλύσεων της Διεύθυνσης Εγκληματολογικών Ερευνών της ΕΛ.ΑΣ., που διαβιβάστηκε στον εφέτη ανακριτή Σωτ. Μπακαΐμη.

Μετά τον εντοπισμό συντριμμιών και ανθρώπινων οστών, καταρρίπτεται ο αρχικός ισχυρισμός των Αρχών πως τα χώματα που μεταφέρθηκαν στο ιδιωτικό οικόπεδο δεν προήλθαν από τον τόπο του εγκλήματος. Σημειώνεται πως τα χώματα άρχισαν να μεταφέρονται με φορτηγά από το μεσημέρι της επομένης της τραγωδίας, δηλαδή 1-2 Μαρτίου 2023.

Υπενθυμίζεται πως μόλις μια μέρα προτού κλείσει το κοινοβούλιο για τις Ευρωεκλογές, την Πέμπτη, διαβιβάστηκε στη Βουλή η ποινική δικογραφία για τις εργασίες που έγιναν στον τόπο της τραγωδίας, με αποτέλεσμα να αλλοιωθούν στοιχεία, όπως καταγγέλλουν συγγενείς των θυμάτων. Τον προηγούμενη μήνα, συγγενείς των θυμάτων είχαν κοινοποιήσει στα social media την είδηση εντοπισμού «ανθρώπινου υλικού» σε οικόπεδο. 

Το βλήμα έχει μήκος 4,4 εκατοστά και φέρει την επιγραφή «Νίκη του Ηρακλή και του Άρωνα. Βρέθηκε στη Γιαβνέ (τότε ήταν γνωστή ως Ιαμνία) και θεωρείται ότι χρησιμοποιήθηκε σε πιθανή απόπειρα εκφοβισμού του εχθρού, αλλά και συσπείρωσης των πολεμιστών.

Η Εφορεία Αρχαιοτήτων του Ισραήλ αναφέρει

Ανακαλύφθηκε ένα μολυβένιο βλήμα σφεντόνας από την ελληνιστική περίοδο που φέρει πάνω του ελληνική επιγραφή με όρκο νίκης σε μάχη και φαίνεται να συνδέεται με την ιστορία της Χανουκά.

Το βλήμα υπολογίζεται να είναι 2.200 ετών και έχει μήκος 4,4 εκατοστά και φέρει την επιγραφή «Νίκη του Ηρακλή και του Άρωνα. Βρέθηκε στη Γιαβνέ (τότε ήταν γνωστή ως Ιαμνία) και θεωρείται ότι χρησιμοποιήθηκε σε πιθανή απόπειρα εκφοβισμού του εχθρού, αλλά και συσπείρωσης των πολεμιστών.

Όπως δήλωσαν οι διευθυντές της ανασκαφής, Πάμπλο Μπέτζερ και Δρ. Ντάνιελ Βάργκα, είναι πιθανό το βλήμα να έχει σχέση με τη σύγκρουση Ελλήνων και Ασμοναίων. Ο Μπέτζερ είπε ότι βλήματα σαν αυτό «παρέχουν συγκεκριμένες αποδείξεις ότι μια τεράστια μάχη έλαβε χώρα εδώ (σ.σ στη Γιαβνέ) κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου».

 Ωστόσο, όπως επισημάνθηκε, δεν είναι γνωστό σε ποιο πλαίσιο ακριβώς χρησιμοποιήθηκε η σφεντόνα και δεν υπάρχουν πειστικές αποδείξεις ότι ανήκε σε Έλληνα στρατιώτη της ελληνιστικής περιόδου. Σύμφωνα με την καθηγήτρια Γιούλια Ουστίνοβα του Πανεπιστημίου Μπεν Γκουριόν, οι θεότητες Αουρών και Ηρακλής ήταν προστάτες της Γιαβνέ κατά την περίοδο εκείνη.

Η Λέσβος στο επίκεντρο μετά τις ανασκαφές στην αρχαία Άντισσα που συνεχίζονται. Οι αρχαιολόγοι φέρνουν στο φως «θησαυρούς» που αποκαλύπτουν την ιστορία της ευρύτερης περιοχής…

Η συνεχιζόμενη από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Λέσβου από το 2017 ανασκαφή στην αρχαία Αντισσα της Δυτικής Λέσβου, μια από τις έξι πόλεις κράτη της αρχαιότητας, συνεχίζει να φέρνει στο φως σημαντικά ευρήματα.

Ένα βίντεο με τίτλο «Ανακαλύπτοντας την αρχαία ‘Αντισσα της Λέσβου» που έδωσε στη δημοσιότητα η Εφορεία Αρχαιοτήτων Λέσβου στα πλαίσια της προβολής της χρηματοδοτούμενης από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου ανασκαφής και το οποίο επιμελήθηκε ο αρχαιολόγος επικεφαλής της Εφορείας Αρχαιοτήτων Λέσβου και επικεφαλής της ανασκαφής Παύλος Τριανταφυλλίδης γνωστοποίησε τα νεότερα της ανασκαφής.

Συγκεκριμένα πέρα των άλλων αποκαλύφθηκε μια μαρμάρινη κεφαλή αγάλματος της υγείας του 3ου π.Χ αιώνα. Και ένα σιδερένιο σφενδοβόλο όπλο του 14ου μ.Χ αιώνα το οποίο και φαίνεται ότι είχε χρησιμοποιηθεί για την άμυνα του βυζαντινού κάστρου των Αγίων Θεοδώρων που ταυτίζεται με την αρχαία Αντισσα.

Τα δυο αυτά ευρήματα «βρέθηκαν το ένα δίπλα στο άλλο, ανατολικά της κεντρικής πύλης του νότιου επιθαλάσσιου τείχους, κοντά στη λίθινη σκάλα του περιδρόμου των μεσαιωνικών τειχών». Σύμφωνα δε με την αρχαιολογική υπηρεσία «αναμίχτηκαν κατά την πτώση των τειχών του μεσαιωνικού κάστρου το 1462 όταν αυτό πολιορκήθηκε, κατελήφθη και καταστράφηκε από τους Οθωμανούς».

Να σημειώσουμε εδώ ότι όπως πρόσφατα ανακοινώθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού, κατά τις ίδιες ανασκαφές εντοπίσθηκε πεσμένο, τμήμα μαρμάρινου υπέρθυρου, μήκους 3.50 μέτρων που βρέθηκε κοντά στη θεμελίωση της βυζαντινής πύλης του κάστρου των Αγίων Θεοδώρων.

Το υπέρθυρο φέρει ανάγλυφα τα οικόσημα της δυναστείας των Γατελούζων, καθώς και των Παλαιολόγων, τα οποία έως σήμερα ήταν γνωστά από αντίστοιχα του μεσαιωνικού κάστρου της Μυτιλήνης και υποδηλώνουν την παράδοση της διακυβέρνησης της Λέσβου, αλλά και των κάστρων της από τους Βυζαντινούς στους Γατελούζους στα 1355 μ.Χ.

Το πιο ενδιαφέρον όμως του υπερθύρου αυτού της βυζαντινής πύλης είναι ότι βρέθηκε δίπλα στο οικόσημο των Παλαιολόγων αντί του δικέφαλου αετού, συμβόλου του Βυζαντίου, η απεικόνιση ενός κάστρου με την κύρια πύλη και τους τρεις ορθογώνιους πύργους στην ακρόπολη, απεικόνιση η οποία ερμηνεύεται προς το παρόν, ότι ταυτίζεται με το βυζαντινό κάστρο των Αγίων Θεοδώρων.

Πηγή: in.gr