Ο Ανώτατος Εισαγγελέας Ισίδωρος Ντογιάκος απέστειλε εγκύκλιο προς την Προϊστάμενη της Εισαγγελίας Εφετών Καλαμάτας, την Προϊσταμένη της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Καλαμάτας και τον Λιμενάρχη του Λιμεναρχείου Καλαμάτας εφιστώντας την προσοχή τους για το απόρρητο της έρευνας που διενεργείται προς κάθε κατεύθυνση για το τραγικό ναυάγιο που κόστισε δεκάδες ανθρώπινες ζωές.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η εγκύκλιος με την οποία ο κ. Ντογιάκος υπενθυμίζει το «απόρρητο της έρευνας» είναι του 2015 που αφορούσε θέματα καταπολέμησης Διαφθοράς και ανακρίσεις από το Τμήμα Εσωτερικών υποθέσεων της Αστυνομίας, προς το οποίο απευθυνόταν, καθώς και τις υποχρεώσεις και δεσμεύσεις των προανακριτικών υπάλληλων.
Η παρέμβαση του κ. Ντογιάκου εξέπληξε κάποιους, όχι γιατί αναφέρεται σε κάτι που ισχύει για κάθε έρευνα αλλά γιατί σε ανάλογες μεγάλες υποθέσεις - όπως αυτή των Τεμπών - δεν είχε κάνει ανάλογη κίνηση-υπενθύμιση. Στην προκειμένη περίπτωση ίσως η στόχευση του Ανώτατου εισαγγελικού λειτουργού να μην είναι τόσο οι συνάδελφοι του αλλά το Λιμενικό που έχει σημαντικό ρόλο στην υπόθεση.
Στην εγκύκλιο αναφέρεται όλο το νομικό πλαίσιο για την μυστικότητα ερευνών και επισημαίνεται πως:
«Τα στοιχεία της δικογραφίας και ειδικότερα όλα, ανεξαιρέτως, τα έγγραφα της ανακρίσεως, καθώς και η υποβλητική αναφορά προς τον αρμόδιο Εισαγγελέα μετά το πέρας της, με ευθύνη εκείνων που τη διενεργούν καθώς και όσων άλλων λαμβάνουν γνώση αυτών ως εκ της υπηρεσίας τους γραμματείς, κ.λ.π.), απαγορεύεται να γνωστοποιούνται, με οποιονδήποτε τρόπο σε οποιονδήποτε τρίτο, πλην των δικαιουμένων σύμφωνα με τους όρους και τις προϋποθέσεις του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας».
Τονίζεται επίσης (προς του Λιμενικούς που ασκούν χρέη προανακριτικού υπαλλήλου εν προκειμένω) πως «η παραβίαση της μυστικότητας της ανακρίσεως εκ μέρους των προανακριτικών υπαλλήλων τιμωρείται ποινικά σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 252 παρ. 1 του Ποινικού Κώδικα.
Κατόπιν των ανωτέρω, είναι απολύτως σαφές ότι μετά την έναρξη, είτε αυτεπαγγέλτως είτε κατόπιν σχετικής Εισαγγελικής παραγγελίας, του ανακριτικού έργου και μέχρι πέρατος αυτού, ουδείς τρίτος, με οποιαδήποτε ιδιότητα, με οποιονδήποτε τρόπο και για οποιοδήποτε λόγο, δικαιούται να λάβει γνώση των στοιχείων της ποινικής δικογραφίας, είτε άμεσα είτε έμμεσα, πολύ δε περισσότερο με οποιονδήποτε τρόπο, να παρεμβαίνει στους εκτελούντες αυτό ανακριτικούς υπαλλήλους με εντολές, υποδείξεις, παροτρύνσεις, αιτήματα, κ.λ.π., δεδομένου ότι η εποπτεία της ανακρίσεως έχει ανατεθεί από το νομοθέτη, στο σύνολό της, αποκλειστικά και μάλιστα πανηγυρικά, στον εποπτεύοντα την Υπηρεσία Σας Εισαγγελικό Λειτουργό».
Στο μεταξύ για βαρύτατα αδικήματα κατηγορούνται οι εννέα συλληφθέντες διακινητές για το ναυάγιο οι οποίοι θα απολογηθούν τις επόμενες ημέρες. Στους φερόμενους ως διακινητές απαγγέλθηκαν κατηγορίες που αφορούν δράση εγκληματικής οργάνωσης, πρόκλησης ναυαγίου από το οποίο προκλήθηκαν θάνατοι, έκθεση σε κίνδυνο, παράνομη διακίνηση αλλοδαπών κ.ά.
Με εντολή του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου ορίστηκε Αντεισαγγελέας του Ανώτατου δικαστηρίου να εποπτεύσει των ερευνών και όλων των ανακριτικών πράξεων που διενεργούνται για το πολύνεκρο προσφυγικό ναυάγιο που σημειώθηκε ανοιχτά της Πύλου. Ο Ισιδωρος Ντογιάκος ανέθεσε στον αντεισαγγελέα Γεώργιο Οικονόμου την εποπτεία. Στην Καλαμάτα, όπου και διενεργούνται οι έρευνες προς εντοπισμό διακινητών αλλά και προς διακρίβωση των αιτιών και ευθυνών για το ναυάγιο, εποπτεύει ήδη όλων των διαδικασιών η προϊσταμένη της Εισαγγελίας Καλαμάτας Πολυξένη Τσούλη.
Την Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου θα ξεκινήσει, μετά από παρέμβαση του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ισίδωρου Ντογιάκου, στο Πρωτοδικείο Φλώρινας η δίκη, για την ανατροπή της δικαστικής απόφασης με την οποία επιχειρήθηκε να τεθούν οι βάσεις για να εδραιωθεί «μακεδονική γλώσσα στην Ελλάδα», μέσω της έγκρισης λειτουργίας του σωματείου με την επωνυμία «Κέντρο Μακεδονικής Γλώσσας στην Ελλάδα».
Ο Ι. Ντογιάκος, παρενέβη κατά της πρωτόδικης απόφασης, που ενέκρινε τη λειτουργία σωματείου για τη «διατήρηση και καλλιέργεια της μακεδονικής γλώσσας στην Ελλάδα» και ζήτησε την άσκηση ανακοπής.
Συγκεκριμένα ο ανώτατος εισαγγελέας, με παρέμβασή του, ζήτησε από την εισαγγελέα Πρωτοδικών Φλώρινας Αναστασία Καλαϊτζή, να ασκήσει ανακοπή κατά της απόφασης του Ειρηνοδικείου Φλώρινας, με την οποία αναγνωρίστηκε το σωματείο με την επωνυμία «Κέντρο Μακεδονικής Γλώσσας στην Ελλάδα», και το οποίο μεταξύ των σκοπών του θέτει και τη «διατήρηση και καλλιέργεια της μακεδονικής γλώσσας στην Ελλάδα» και την «υποστήριξη της εισαγωγής της μακεδονικής γλώσσας ως προαιρετικού μαθήματος σε δημόσια σχολεία και πανεπιστήμια στην Ελλάδα».
Η απόφαση του δικαστηρίου εκδόθηκε στις 27/7/2022 και ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων, που τοποθετήθηκαν αρνητικά, μεταξύ των οποίων και η πρώην πρόεδρος του Αρείου Πάγου και πρώην υπηρεσιακή πρωθυπουργός Βασιλική Θάνου, με άρθρο της, όπου σχολίασε ως «νομικά ορθή και εθνικά επιβεβλημένη την ασκηθείσα ανακοπή από την Εισαγγελέα Φλώρινας».
Σύμφωνα με το σκεπτικό της Eισαγγελέα Πρωτοδικών Φλώρινας, το καταστατικό του σωματείου θεωρεί δεδομένη την αυθαίρετη θέση «ότι υφίσταται στα όρια της ελληνικής επικράτειας ως ομιλούμενη μια ξένη γλώσσα, η «μακεδονική», οποία «ομιλείται ιδίως στις Περιφέρειες της Δυτικής Μακεδονίας, της Κεντρικής Μακεδονίας και της Ανατολικής Μακεδονίας».
Όπως διευκρινίζει η Eισαγγελέας, ως «μακεδονική» αναγνωρίζεται η γλώσσα μόνο των πολιτών του κράτους της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας. «Ο προσδιορισμός της γλώσσας “μακεδονική”, που αναφέρεται στη συμφωνία των Πρεσπών, μόνο περιγραφική ομοιότητα ενέχει με τη γεωγραφική περιφέρεια της Μακεδονίας, που αποτελεί ενιαίο και αναπόσπαστο τμήμα της Ελληνικής Δημοκρατίας και δεν συνδέεται με κανέναν τρόπο με αυτήν, ως σλαβικό γλωσσικό ιδίωμα, το οποίο, κατά κάποιους, ομιλούνταν στα γεωγραφικά όρια της Μακεδονικής Περιφέρειας της Ελληνικής Δημοκρατίας… Αφού στην Ελλάδα δεν υπάρχουν “Μακεδόνες” πολίτες, που ομιλούν αυτή τη γλώσσα, αλλά Eλληνες πολίτες, που ομιλούν την ελληνική γλώσσα, είναι πρόδηλο ότι οι ως άνω σκοποί του αναγνωρισθέντος σωματείου δεν είναι διόλου σαφείς, καθώς το καταστατικό του είναι αντικειμενικά πρόσφορο να δημιουργήσει παραπλανητική εικόνα και την εντύπωση ότι το αναγνωρισθέν σωματείο ενδεχομένως να επιδιώκει την προώθηση άλλου γλωσσικού ιδιώματος υπό τον τίτλο μακεδονική γλώσσα, μη υπαρκτού στην Ελλάδα…».
Παράλληλα, η εισαγγελική λειτουργός συμπληρώνει ότι, «από τη σκοπούμενη συστηματική καλλιέργεια σε βάθος χρόνου στον πληθυσμό της Μακεδονίας και της Θράκης μιας άλλης, ξένης γλώσσας που αναγνωρίζεται από την ελληνική πολιτεία ως γλώσσα ενός ξένου κράτους που συνορεύει με την ελληνική επικράτεια, προκύπτει αντίθεση του σκοπού του σωματείου με την ελληνική τάξη και ασφάλεια».
Αναλυτικά η ανακοίνωση της Ένωσης Εισαγγελέων Ελλάδος
Υπέρ της γνωμοδότησης του Εισαγγελέα του ΑΠ για τις παρακολουθήσειςτάσσεται η Ένωση Εισαγγελέων Ελλάδοςεπισημαίνοντας πως «παρέχεται στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, η αρμοδιότητα να γνωμοδοτεί επί θεμάτων που παρουσιάζουν γενικότερο ενδιαφέρον, ερμηνεύοντας διατάξεις νόμων».
Παράλληλα, τονίζει πως στην συγκεκριμένη περίπτωση «η έκφραση επιστημονικών και άλλων απόψεων που αξιολογούν ή παρερμηνεύουν το περιεχόμενό της, δεν μπορεί να αποτελεί την αφορμή για την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων πολιτικών σκοπιμοτήτων και αφενός μεν να βάλλεται ο θεσμός και αφετέρου δε να επιχειρείται να παρεμποδιστεί η δικαιοδοτική κρίση και η έκφραση γνώμης δικαστικής αρχής».
«Κατά το Σύνταγμα ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου και όλοι οι εισαγγελικοί λειτουργοί εντάσσονται στη δικαστική λειτουργία της Πολιτείας και απολαμβάνουν προσωπικής και λειτουργικής ανεξαρτησίας.
Καθήκον της εισαγγελικής αρχής, μεταξύ άλλων, είναι η τήρηση της νομιμότητας, παρέχεται δε από το νόμο και ειδικότερα από τη διάταξη του άρθρου 29 παρ.2 Ν. 4938/2022 (ΚΟΚΔΛ), στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, η αρμοδιότητα να γνωμοδοτεί επί θεμάτων που παρουσιάζουν γενικότερο ενδιαφέρον, ερμηνεύοντας διατάξεις νόμων.
Σχετικά δε με διατάξεις νόμων που αφορούσαν το απόρρητο των επικοινωνιών, έχουν εκδοθεί στο παρελθόν οι με αριθμούς 9/2009, 12/2009 και 9/2011 γνωμοδοτήσεις Εισαγγελέων του Αρείου Πάγου.
Αμφισβητήσεις ως προς το αντικείμενο και τα όρια της γνωμοδοτικής αρμοδιότητας του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, όπως και της με αριθμό 1/2023 γνωμοδότησής του, θα μπορούσαν να εγερθούν, εάν το περιεχόμενο αυτής, αφορούσε συγκεκριμένο θέμα για το οποίο είχαν επιληφθεί τα αρμόδια δικαστικά όργανα, ώστε να αποκλειστεί κάθε ενδεχόμενο επηρεασμού της κρίσης τους, περίπτωση που δεν συντρέχει εν προκειμένω.
Η έκφραση επιστημονικών και άλλων απόψεων που αξιολογούν ή παρερμηνεύουν το περιεχόμενό της, δεν μπορεί να αποτελεί την αφορμή για την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων πολιτικών σκοπιμοτήτων και αφενός μεν να βάλλεται ο θεσμός και αφετέρου δε να επιχειρείται να παρεμποδιστεί η δικαιοδοτική κρίση και η έκφραση γνώμης δικαστικής αρχής».
Ο καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου, λίγες ώρες μετά το σάλο που προκάλεσε η παρέμβαση του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, πήρε θέση μιλώντας για «ολίσθημα σε ανώτατο δικαστικό βαθμό».
Η πρωτοφανής εκτροπή επιχειρεί να μπλοκάρει τις προσπάθειες της ΑΔΑΕ για την αποκάλυψη του σκανδάλου των υποκλοπών προκαλώντας βροχή αντιδράσεων στον νομικό κόσμο.
Ο Γιώργος Σωτηρέλης, έγκριτος καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου, υπήρξε ξεκάθαρος μιλώντας («Ράδιο 98.4») για «ολίσθημα σε ανώτατο δικαστικό βαθμό» και δεν περιορίστηκε μόνο σε αυτό αλλά πρόσθεσε πως η γνωμοδότηση του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου «λειτουργεί ως προέκταση της εκτελεστικής εξουσίας, ερμηνεύοντας το Σύνταγμα και το ρόλο της ΑΔΑΕ, με βάση νόμους που πρόσφατα ψήφισε η κυβέρνηση και όχι να ερμηνεύει τους νόμους ακόμη και αυτούς με βάση το Σύνταγμα και τις προβλέψεις για τον ελεγκτικό ρόλο μίας Ανεξάρτητης Αρχής, όπως η ΑΔΑΕ».
Ο ίδιος συμπλήρωσε πως «ο δικαστικός έλεγχος, όπως και η γνωμοδότηση του κ. Ντογιάκου, δεν επιτρέπεται να οδηγεί σε οιασδήποτε μορφής άμεση ή έμμεση παρεμπόδιση της ΑΔΑΕ κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων της και, ακόμη περισσότερο, στην άμεση ή έμμεση υποκατάστασή της εν προκειμένω από τα ελέγχοντα δικαιοδοτικώς την δράση της, όργανα της Δικαστικής Εξουσίας».
Σε όσους προσπαθούν να «δικαιολογήσουν», με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο, ανάλογες δικαστικές «υπερβάσεις» δήθεν στο όνομα της συνταγματικώς κατοχυρωμένης λειτουργικής και προσωπικής ανεξαρτησίας των δικαστικών οργάνων κατά την άσκηση της δικαιοδοσίας τους, η απάντηση του κ. Σωτηρέλη είναι αρκούντως απλή: «Εκείνοι που ‘’επιχειρηματολογούν’’ με αυτή την λογική μάλλον αγνοούν – ή θέλουν να αγνοούν, για τους δικούς τους λόγους – ότι ανάλογη, έστω και όχι εντελώς όμοια θεσμικώς, ανεξαρτησία αναγνωρίζει το Σύνταγμα και στα στελέχη της ΑΔΑΕ, ως Ανεξάρτητης Αρχής, κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων της».
Οι αντιδράσεις του νομικού κόσμου
Θυμίζουμε πως είχε προηγηθεί η τοποθέτηση του Θανάση Καμπαγιάννη. Ο γνωστός δικηγόρος, αναφερόμενος στον Ισίδωρο Ντογιάκο, είπε πως «αντί για Θεματοφύλακας της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης, αναδεικνύεται σε Εφιάλτη της εκτελεστικής εξουσίας».
Την πεποίθηση ότι δεν θα γίνει ανεκτή η «αδιανόητη παρέμβαση Ντογιάκου στη συνταγματικά και νομοθετικά κατοχυρωμένη αποστολή της ΑΔΑΕ», με την οποία επιχειρείται η συγκάλυψη των παρακολουθήσεων εξέφρασε ο καθηγητής Δημοσίου Δικαίου, Ξενοφών Κοντιάδης,
Σε έκτακτη σύσκεψη καλούνται τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών με ανακοίνωση που εξέδωσε το πρωί της Τετάρτης ο πρόεδρος, Δημήτρης Βερβεσός.
Στο επίκεντρο της σύσκεψης θα τεθεί η χθεσινή γνωμοδότηση του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Ισιδώρου Ντογιάκου σχετικά με ζητήματα απορρήτου επικοινωνιών και τις αρμοδιότητες της ΑΔΑΕ.
Υπογραμμίζεται ότι η γνωμοδότηση του κ. Ντογιάκου θεωρήθηκε ασύμβατη του λειτουργήματός της και δέχτηκε δριμεία κριτική από την αντιπολίτευση αλλά και νομικούς.
Όπως αναφέρεται στην σχετική ανακοίνωση, στην έκτακτη σύσκεψη του ΔΣ του ΔΣΑ θα μετέχουν και τα μέλη της Επιτροπής Συνταγματικών Δικαιωμάτων και Ελευθεριών του Συλλόγου.
Οι σκιές για τα μυστικά κονδύλια των υπηρεσιών παρακολουθήσεων των Ενόπλων Δυνάμεων. Ποιος δίνει τις εντολές των στόχων και ποιος τους ελέγχει; Ένα ανεξερεύνητο μυστήριο
Τι προέκυψε από την έρευνα με λίγα λόγια:
Λίγες εβδομάδες μετά την αποκάλυψη της παρακολούθησης Ανδρουλάκη και κυριολεκτικά στη σκιά του σκανδάλου, ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ εγκαινίασε τον ειδικό «Κόμβο Πληροφοριών Δυνάμεων Ειδικών Επιχειρήσεων».
Με αυτόν τον τρόπο κατ’ ουσίαν παρέκαμψε την ΕΥΠ και απέκτησε ολοκληρωμένο δικό του σύστημα παρακολουθήσεων. Για ποιο λόγο προέκυψε άραγε αυτή η ανάγκη;
Οι «κοριοί» των Ενόπλων Δυνάμεων, του Λιμενικού και της Αστυνομίας όχι μόνο υπάρχουν και χρησιμοποιούνται, αλλά δεν υπόκεινται σε κανέναν έλεγχο.
Με νόμο του 1953 δίνεται η άδεια των παρακολουθήσεων και ουδείς γνωρίζει (ούτε οι νομικοί σύμβουλοι του υπουργείου Εθνικής Άμυνας) αν τηρείται ο νόμος.
Σκηνικό χάους επικρατεί και με τους «πληροφοριοδότες» και τα χρήματα που λαμβάνουν. Ίσως τελικά η ΕΥΠ να είναι το μικρότερο πρόβλημα σε σχέση με άλλα…
Ο σύμβουλος του υπουργού διάβαζε με μεγάλο προβληματισμό την «αναφορά πληροφοριών» που του είχαν προωθήσει. «Πληροφορίες» που προέρχονταν από «ακροάσεις ένστολου κοριού», αλλά και από πληροφοριοδότες αμφιβόλου αξιοπιστίας. Ο προβληματισμός του συμβούλου ήταν διπλός: έπρεπε να παρουσιάσει στον υπουργό του αυτές τις πληροφορίες που έκαναν λόγο για «εθνική απειλή» χωρίς να υπάρχουν χειροπιαστές αποδείξεις; Το δεύτερο σκέλος τους προβληματισμού του ήταν «πόσο κόστισαν αυτές οι πληροφορίες» που πληρώθηκαν από τα περιβόητα «μυστικά κονδύλια»;
Η ιστορία δεν είναι φανταστική και δεν έχει συμβεί μόνο μία φορά σε έναν «σύμβουλο υπουργού». Ένας απ΄ αυτούς ο Δημοσθένης Μπακόπουλος, με θητεία στα υπουργεία Εθνικής Άμυνας και Ναυτιλίας μιλά στους Data Journalists για όσα ο ίδιος έζησε και γνωρίζει για τον «σκοτεινό κόσμο» των «ένστολων κοριών»!
Παρακολουθήσεις δεν κάνει μόνο η ΕΥΠ και οι «ιδιώτες» που τους τελευταίους μήνες απασχολούν την έρευνα και την επικαιρότητα. Υπάρχουν κι άλλοι «κοριοί» τους οποίους η κρατική μηχανή μπορεί να χρησιμοποιήσει. Κοριοί που επί της ουσίας δεν υπόκεινται σε κανένα έλεγχο και η χρήση τους δεν διέπεται από κανένα θεσμικό πλαίσιο! Για αυτό είναι ίσως και η πιο επικίνδυνη κατηγορία «κοριών».
Ο Δημοσθένης Μπακόπουλος είναι δικηγόρος. Από τον Μάρτιο του 2008 έως τον Οκτώβριο του 2009 υπηρετούσε στο γραφείο του νομικού συμβούλου του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας και στην συνέχεια έως τον Ιούνιο του 2012 υπήρξε νομικός σύμβουλος του Γραφείου Υπουργού Εθνικής Άμυνας. Από το 2015 έως το 2017 ήταν σύμβουλος του υπουργού Ναυτιλίας που έχει στην ευθύνη του το Λιμενικό. Είναι Λέκτορας στη Σχολή Ικάρων. Κοινό σημείο των υπουργείων Άμυνας και Ναυτιλίας στα οποία υπηρέτησε είναι ότι διαθέτουν και τα δύο δικούς τους «κοριούς». Κι αν στο ΥΠΕΘΑ υπάρχει μυστικοπάθεια για το θέμα των «τεχνολογικών δυνατοτήτων παρακολούθησης» που διαθέτει, στο υπουργείο Ναυτιλίας, ο «σούπερ κοριός» του Λιμενικού συχνά έχει διαφημιστεί μετά από επιτυχημένες επιχειρήσεις. Το ίδιο ισχύει και για τον «σούπερ κοριό» της Ελληνικής Αστυνομίας. Στο ΥΠΕΘΑ οι «δυνατότητες συλλογής πληροφοριών» περιγράφονται στη δομή της Διακλαδικής Διεύθυνσης Στρατιωτικών Πληροφοριών.
Το ενδιαφέρον στην προσέγγιση του Δημοσθένη Μπακόπουλου για τη λειτουργία των «ένστολων κοριών» είναι ότι τους συνδέει άμεσα με τα περιβόητα «μυστικά κονδύλια» που υπάρχουν στα υπουργεία που έχουν υπό τον «έλεγχο» τους συστήματα παρακολούθησης. Ή που νομίζουν ότι ελέγχουν, όπως λέει.
«Ξέρετε με βάση ποιον νόμο μπορούν οι Αρχηγοί της Αστυνομίας και του Λιμενικού να διαχειρίζονται μυστικά κονδύλια για «πληροφορίες εθνικής ασφάλειας»; Είναι ο νόμος του 1953! Τότε που το κράτος κυνηγούσε τον «εσωτερικό εχθρό», μετά από τον Εμφύλιο Πόλεμο. Από το 1953, πόσες κυβερνήσεις πέρασαν; Ποιες απ΄ όλες αυτές άλλαξαν αυτό το νόμο; Μόνο ο Κοτζιάς πήγε να αλλάξει την κατάσταση με τα μυστικά κονδύλια και αποπέμφθηκε», λέει ο Δημοσθένης Μπακόπουλος.
Πώς συνδέονται οι παρακολουθήσεις από τους «ένστολους κοριούς» και τα μυστικά κονδύλια; Έχοντας ζήσει την πραγματικότητα μέσα σε δύο υπουργεία που είχαν και μυστικά κονδύλια και «πληροφορίες από συστήματα παρακολούθησης», ο Δημοσθένης Μπακόπουλος περιγράφει:
«Τι είναι τα μυστικά κονδύλια; Μία τριμελής επιτροπή που αποτελείται από αξιωματικούς που παίρνουν διαταγές και έχουν υπηρεσιακή υποχρέωση να τις εκτελέσουν, βεβαιώνουν ότι δαπάνες που εκταμιεύει ο κάθε Αρχηγός για συλλογή πληροφοριών, είναι νόμιμες. Είναι ίσως το πιο γρήγορο δεκαχίλιαρο στην Ελλάδα. Γρηγορότερο από τις αναλήψεις στο ATM! Έθεσα πολλές φορές το ερώτημα: έχει ελεγχθεί ποτέ αν αυτά τα χρήματα πηγαίνουν εκεί που μας λένε; Είναι δυνατόν να μας αρκεί ότι μια τριμελής επιτροπή που αποτελείται από χαμηλόβαθμους Αξιωματικούς βεβαιώνει, ας πούμε, ότι μια κυρία μας έδωσε μια πληροφορία για το που κρύβεται κάποιος καταζητούμενος; Ακόμη χειρότερα όταν έχουμε να κάνουμε με θέματα Εθνικής Ασφάλειας. Μπορούμε έτσι απλά να δεχόμαστε την πληροφορία οποιασδήποτε άγνωστης πηγής ότι επίκειται «τουρκική ενέργεια» και να καλούμαστε να αποφασίσουμε αν θα θέσουμε σε επιφυλακή τις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας; Κι όλα αυτά επειδή σε ένα χαρτί αναφέρεται ότι κάποια κυρία, συνάντησε κάποιον που έτυχε να ξέρει κάποιον άλλον, ο οποίος με κάποιο τρόπο είχε σχέση με το περιβάλλον κάποιου Τούρκου στρατηγού και έτσι μάθαμε ότι ίσως να γίνει τουρκική ενέργεια»; Τα γεγονότα δεν είναι φανταστικά, έχουν συμβεί.
Μαζί με τους πληροφοριοδότες λειτουργούν και οι «ένστολοι κοριοί». Πώς λειτουργούν; Ποιους παρακολουθούν; Ποιος τους ελέγχει; Ποιοι θα λογοδοτήσουν σε ποιον, αν κάτι αποδειχτεί ότι έγινε παράνομα; Το θέμα είναι τεράστιο, όπως επισημαίνει ο Δημοσθένης Μπακόπουλος :
«Αυτή τη στιγμή έχουμε σε εξέλιξη μία προκαταρκτική εξέταση η οποία αφορά στο πώς γίνονται οι παρακολουθήσεις. Ασχολούμαστε με τις παρακολουθήσεις από την ΕΥΠ για τις οποίες έστω σε θεωρητικό επίπεδο υπάρχει ένα θεσμικό πλαίσιο. Τηρείται ή δεν τηρείται, μας αρέσει ή όχι, πάντως υπάρχει. Μπορεί κάποιος να μας πει ποιο είναι το θεσμικό πλαίσιο με βάση το οποίο λειτουργούν τα «μηχανήματα» που διαθέτει το υπουργείο Εθνικής Άμυνας ή το υπουργείο Ναυτιλίας, όπου απλά ο Αρχηγός του Λιμενικού μπορεί να δώσει εντολή για την παρακολούθηση ενός τηλεφώνου; Δηλαδή, αναθέτει σε έναν υφιστάμενό του που πρέπει να εκτελέσει την εντολή του, μια παρακολούθηση η οποία επί της ουσίας δεν έχει εγκριθεί μέσα από ένα θεσμικό πλαίσιο που θα διασφαλίζει ότι υπάρχουν σοβαροί λόγοι για να γίνει.
Υπάρχουν κι άλλα ζητήματα: που καταλήγουν οι «ηχογραφήσεις»; Το ρωτώ, γιατί μπορώ να πω δημόσια αλλά δεν θα αποκαλύψω ονόματα, γιατί έχουν να κάνουν με τη δικηγορική μου ιδιότητα, έχω μιλήσει με ανθρώπους που είχαν πέσει θύματα τέτοιας παρακολούθησης.
Επίσης υπάρχει ένα ακόμη ερώτημα: ποιοι πούλησαν αυτά τα μηχανήματα, πώς τα πούλησαν στην Ελλάδα; Όπως πουλήθηκαν προφανώς και σε ιδιώτες. Σε ό,τι αφορά όμως σε κρατικές υπηρεσίες, ποιος τα έχει πιστοποιήσει και τα έχει αδειοδοτήσει; Είναι καταγεγραμμένα σε κάποιο Εθνικό Μητρώο»;
Ο Δημοσθένης Μπακόπουλος δεν είναι κατά της χρήσης των συστημάτων παρακολούθησης ως αντι-εγκληματικό εργαλείο. Αντιθέτως:
«Εγώ πρώτος λέω ότι τέτοια συστήματα παρακολούθησης είναι όντως εργαλεία αντεγκληματικής πολιτικής για να μπορείς να παρακολουθείς τους βαρόνους του εγκλήματος, αυτός που ξεπλένουν χρήματα, αυτούς που πουλάνε ναρκωτικά. Δεν μπορεί όμως αυτή η ιστορία να εμπλέκεται με άσχετα πράγματα και να διαπλέκεται με τον τρόπο που διακινείται το κρατικό χρήμα μέσα από τα μυστικά κονδύλια. Είναι δύο παράλληλα προβλήματα που καμία κυβέρνηση οποιασδήποτε ιδεολογίας δεν είχε το θάρρος να ακουμπήσει. Λόγω δουλειάς έχω βρεθεί στο σημείο εκείνο που άνοιγα το πρωί το πληροφοριακό δελτίο και έλεγε ότι κάποια κυρία συναντήθηκε με μια «πηγή» που το προηγούμενο βράδυ τα έπινε με τον στρατηγό τον Τούρκο και πληροφορήθηκε ότι θα εισβάλουν οι Τούρκοι. Χαριτολογώ αλλά δεν απέχει πολύ η πραγματικότητα την οποία έπρεπε να διαχειριστώ. Τι να πεις στον υπουργό; Ότι πρέπει να τεθεί η χώρα σε κόκκινο συναγερμό από μία πληροφορία που πληρώθηκε κάποιες χιλιάδες ευρώ και η αξιοπιστία της είναι μηδενική; Το θέμα λοιπόν είναι να μη μετατρέψουμε την Εθνική Άμυνα και Ασφάλεια σε κάτι άλλο που εξυπηρετεί οποιουσδήποτε άλλους σκοπούς εκτός από την Εθνική Άμυνα και Ασφάλεια».
Ποια είναι η λύση;
«Μία σοβαρή, αξιόπιστη υπηρεσία που θα αναλαμβάνει με σαφές θεσμικό πλαίσιο τις παρακολουθήσεις που πρέπει να γίνονται. Είναι δυνατόν στην Ελλάδα, η κάθε υπηρεσία να έχει δικά της μηχανήματα παρακολούθησης; Εκτός από τη σπατάλη χρημάτων είναι και αναποτελεσματικό. Ας αναβαθμίσουν την ΕΥΠ αφού λύσουν τα πολλά προβλήματα που σέρνει από το παρελθόν, ας δημιουργήσουν μια «μπετόν» διαδικασία για τις παρακολουθήσεις στην οποία θα έχει πιο ουσιαστικό ρόλο το υπουργείο Δικαιοσύνης κι ας αφήσουμε τις πατέντες του να έχει ο καθένας τον δικό του κοριό», λέει ο Δημοσθένης Μπακόπουλος.
Ο δικηγόρος Δημοσθένης Μπακόπουλος δηλώνει ότι με μεγάλη του ευχαρίστηση θα ενημέρωνε τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ισίδωρο Ντογιάκο για όλα αυτά: «Έχω συναντηθεί πολλές φορές ως δικηγόρος υπερασπιστής με τον κ. Ντογιάκο. Κατέχει τη νομική επιστήμη και τον Ποινικό Κώδικα. Πολύ ευχαρίστως να καταθέσω όσα γνωρίζω και σας είπα. Ας με καλέσει και θα σπεύσω να τον ενημερώσω για όλα όσα ξέρω και έζησα», λέει και καταλήγει:
«Υπάρχουν όντως θέματα που τα προσωπικά δεδομένα υποχωρούν, γιατί πράγματι εξυπηρετείται η άμυνα και η ασφάλεια μιας χώρας αλλά υπάρχουν ζητήματα όταν σηκώνουμε τους τόνους για την άμυνα και την ασφάλεια, γιατί θέλουμε να εξυπηρετηθούν άλλες σκοπιμότητες. Στην Ελλάδα η κοινωνία έχει εισπράξει ότι πιο συχνά συμβαίνει το δεύτερο και επειδή δεν έχει τρόπους να το αντιπαλέψει, για αυτό το λόγο έχει βάλει απλά την πλάτη της στον τοίχο.
Με συγχωρείτε, αλλά αυτή η κοινωνία είναι μία κοινωνία που ζει σε καθεστώς ανελευθερίας και αυτό είναι εμπόδιο στην πρόοδο. Να ξεκαθαρίσουμε τι είναι η Εθνική Άμυνα και Ασφάλεια. Δεν είναι πολύ δύσκολο. Η επιστήμη τα έχει ορίσει».
Ενισχυτικά όσων ανέφερε στους Data Journalists ο κ. Μπακόπουλος, είναι όσα συνέβησαν τους τελευταίους μήνες. Η «Διακλαδική Υπηρεσία Πληροφοριών», ακόμη και η ΕΥΠ φαίνεται ότι δεν ήταν αρκετές για να καλύψουν τις «ανάγκες πληροφοριών» που έχει η «νεότευκτη Διοίκηση Ειδικού Πολέμου» του ΓΕΕΘΑ. Γι΄ αυτό την ίδια περίοδο που το σκάνδαλο των υποκλοπών φούντωνε στην Ελλάδα με την αποκάλυψη της παρακολούθησης του προέδρου του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ Νίκου Ανδρουλάκη, ο Α/ΓΕΕΘΑ Κώστας Φλώρος εγκαινίασε τον νέο «Κόμβο Πληροφοριών Δυνάμεων Ειδικών Επιχειρήσεων» (Intelligence Fusion Cell – IFC), «με τον οποίο ενισχύονται οι δυνατότητες της νεότευκτης Διοίκησης Ειδικού Πολέμου (ΔΕΠ) του ΓΕΕΘΑ σε όλο το εύρος της αποστολής της». Η τελετή έγινε στις 19 Σεπτεμβρίου, κυριολεκτικά στη σκιά του σκανδάλου των υποκλοπών.
Ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ αναφέρθηκε τότε «στην συμβολή του νέου Κόμβου Πληροφοριών Δυνάμεων Ειδικών Επιχειρήσεων στην αναζήτηση, στην συλλογή, στην επεξεργασία και στην διανομή πληροφοριών καθώς και στην επιχειρησιακή εκμετάλλευσή τους. Τόνισε επίσης ότι ο νέος Κόμβος Πληροφοριών αποτελεί πλέον οργανικό τμήμα της ΔΕΠ, ενώ οι νέες εγκαταστάσεις του με τον αναβαθμισμένο εξοπλισμό και τις υψηλές προδιαγραφές ασφαλείας, ενισχύουν την αποστολή αυτής και των υπαγόμενων σε αυτή Μονάδων της».
Να δούμε πρώτα απ΄ όλα τι είναι αυτή η περίφημη «Διοίκηση Ειδικού Πολέμου»;
Ο Επίτιμος Α/ΓΕΣ Στρατηγός Κωνσταντίνος Γκίνης είναι αξιοσέβαστο πρόσωπο στις Ένοπλες Δυνάμεις και η άποψη του δύσκολα μπορεί να αμφισβητηθεί. Έχει υπηρετήσει σε εξαιρετικά κρίσιμες θέσεις όχι μόνο εντός συνόρων αλλά και εκτός. Σε θέσεις άκρως διαβαθμισμένες στο ΝΑΤΟ. Δεν «μασάει τα λόγια του» όταν ερωτάται για την Διοίκηση Ειδικού Πολέμου και την χρησιμότητα της.
«Προβλήθηκε ως η απόλυτη λύση για τα προβλήματα στο χώρο του Αιγαίου. Έχω σοβαρότατες επιφυλάξεις τόσο για τη δομή, όσο και για τον τρόπο με τον οποίο θα χρησιμοποιηθούν αυτές οι δυνάμεις. Νομίζω ότι η Διοίκηση Ειδικού Πολέμου, όπως είναι δομημένη δεν μπορεί να υποκαταστήσει τον ρόλο του Στρατού Ξηράς. Όποιος σκέφτεται κάτι τέτοιο, κάνει τεράστιο λάθος», αναφέρει με έκδηλο προβληματισμό.
Με απλά λόγια οι Ειδικές Δυνάμεις αυτονομήθηκαν πλήρως από την άνοιξη του 2021. Τώρα αποκτούν και τη δική τους «μυστική υπηρεσία», τον ΚΟΜΒΟ, ο οποίος σύμφωνα με όσα έχει δηλώσει ο Α/ΓΕΕΘΑ στελεχώνεται «με εξειδικευμένο προσωπικό τόσο από τις Ένοπλες Δυνάμεις όσο και από την ΕΛΑΣ, το ΛΣ/ΕΛ.ΑΚΤ και την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΕΥΠ), προσδίδοντας σε αυτόν όχι μόνο διακλαδικό αλλά και διυπηρεσιακό χαρακτήρα».
Ποιο ακριβώς «κενό πληροφοριών» θα καλύψει ο ΚΟΜΒΟΣ που δεν κάλυπτε έως τώρα η ΕΥΠ; Ποιους θα μπορεί να παρακολουθεί και με την έγκριση τίνος; Θα αναφέρεται απ’ ευθείας στον Α/ΓΕΕΘΑ, δηλαδή ούτε καν στην πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΘΑ. Σε τι χρειαζόταν ένας ακόμη «κοριός με στολή»; Είναι όλα αυτά φυσιολογικά;
Η συγκέντρωση τόσων δυνάμεων και δυνατοτήτων σε ένα πρόσωπο θα έπρεπε να προκαλεί τουλάχιστον σκεπτικισμό. Η έρευνα συνεχίζεται…
«O Τύπος είναι ελεύθερος. H λογοκρισία και κάθε άλλο προληπτικό μέτρο απαγορεύονται». Σύνταγμα της Ελλάδος, άρθρο 14 § 2
Με αφορμή τις δηλώσεις του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, κυρίου Ι. Ντογιάκου, αναφορικά με τα ΜΜΕ είμαστε υποχρεωμένοι να υπενθυμίσουμε προς κάθε κατεύθυνση, ότι ο Τύπος, όπως και η Δικαιοσύνη αποτελούν πυλώνες του δημοκρατικού πολιτεύματος. Η διασφάλιση δε του ρόλου του Τύπου, ως μηχανισμού ελέγχου και άσκησης κριτικής σε κάθε μορφής εξουσία, αποτελεί δείκτη της ποιότητας της Δημοκρατίας κάθε ευνομούμενης πολιτείας.
Στο πλαίσιο αυτό, κανείς δεν δικαιούται να αμφισβητήσει την σημασία της άσκησης κριτικής, να λησμονεί, ότι ο Τύπος σε πλειάδα περιπτώσεων έχει συμβάλει ουσιαστικά στην αποκάλυψη παράνομων ενεργειών, που σε αντίθετη περίπτωση κινδύνευαν να παραμείνουν ατιμώρητες ούτε βεβαίως, ότι παγκοσμίως υπήρξαν χιλιάδες δημοσιογράφοι, που διώχθηκαν, τιμωρήθηκαν και έχασαν την ζωή τους*, στο πλαίσιο της άσκησης του λειτουργήματος τους. Και πάνω από όλα, κανείς, δεν μπορεί να επιφυλάσσει για τον εαυτό του ή τον κλάδο, τον οποίο υπηρετεί, μια άτυπη μορφή ασυλίας απέναντι στην δημόσια κριτική. Είναι δε προφανές, ότι η όποια κριτική, πρέπει να σέβεται τις αρχές της δημοσιογραφικής δεοντολογίας, να είναι αμερόληπτη και να στηρίζεται σε στοιχεία και αποδείξεις.
Η θεσμική λειτουργία του Τύπου δεν μπορεί να τίθεται εν αμφιβόλω από κανέναν και πολύ περισσότερο από εισαγγελικούς λειτουργούς, οι οποίοι οφείλουν να ενεργούν με αντικειμενικότητα και αμεροληψία και να προασπίζονται την νομιμότητα. Γενικού περιεχομένου δηλώσεις, όπως αυτές, που ακούστηκαν στην Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων, θίγουν έναν ολόκληρο κλάδο και προκαλούν δικαιολογημένα κατά την άποψη μας, την εντύπωση μίας αδικαιολόγητης γενικευμένης στοχοποίησης. Για την ΠΟΕΣΥ και τις Ενώσεις Συντακτών είναι απολύτως σαφές, ότι κανένας δεν βρίσκεται πάνω από τον νόμο. Αντίστοιχα, ωστόσο, κανείς δεν εξαιρείται από την άσκηση κριτικής. Και αυτό αποτελεί στοιχείο της δημοκρατίας, του πλουραλισμού και της ελευθεροτυπίας.
Τέλος, θυμίζουμε τον διαχρονικό υπέρτιτλο από τα «Ελληνικά Χρονικά» του Ιωάννη Ιάκωβου Μάγερ «Η δημοσίευση είναι ψυχή της δικαιοσύνης»
*67 λειτουργοί της ενημέρωσης δολοφονήθηκαν το 2022, σύμφωνα με στοιχεία της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δημοσιογράφων (International Federation of Journalists-IFJ).
ΤΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΝΩΣΕΩΝ
ΕΣΗΕΑ - Ακαδημίας 20, Αθήνα, 10671 | T.: 210-3675400 | F.: 210-3632608 | E.: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Εκτενή κριτική στον Τύπο άσκησε ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ισίδωρος Ντογιάκος κατά τον χαιρετισμό του στη Γενική Συνέλευση της Ένωσης Εισαγγελέων Ελλάδος.
Ο ανώτατος εισαγγελικός λειτουργός αναφέρθηκε στον Τύπο και τους εκδότες εφημερίδων, στα σχόλια που γίνονται για τη Δικαιοσύνη, αλλά και στην υπό εξέλιξη υπόθεση της πρώην αντιπροέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Εύας Καϊλή.
Να σημειωθεί ότι ο κ. Ντογιάκος βρίσκεται στο επίκεντρο νέας αποκάλυψης σχετικά με το σκάνδαλο υποκλοπών. Σύμφωνα με την δημοσιογραφικό ιστοσελίδα Euractiv, ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου φέρεται να επιχείρησε να μπλοκάρει τις έρευνες της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών, λέγοντας πως είναι παράνομες, αφού στελέχη της Cosmote απευθύνθηκαν σε αυτόν μετά την άρνησή τους να συνδράμουν αμφισβητώντας την ικανότητα της Αρχής.
Αναλυτικότερα, ο κ. Ντογιάκος, μεταξύ των άλλων, ανέφερε:
«Αυτές τις μέρες παρακολουθούμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και εντυπωσιασμό τις ενέργειες των αρμόδιων δικαστικών και αστυνομικών αρχών του Βελγίου στην υπόθεση της Ελληνίδας ευρωβουλευτού και αντιπροέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Οι ανακριτικές πράξεις των Αρχών αυτών χαρακτηρίστηκαν αστραπιαίες και πράγματι είναι. Σύμφωνα, όμως, με δημοσιεύματα του βελγικού αλλά και του λοιπού ευρωπαϊκού Τύπου η υπόθεση αυτή δεν οργανώθηκε, δεν εκτυλίχθηκε ούτε ολοκληρώθηκε μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα, αλλά δουλεύτηκε από τον προηγούμενο χρόνο και συγκεκριμένα από τον Ιούλιο του έτους 2021 από τις αρμόδιες αρχές μεθοδικά και με απόλυτη μυστικότητα σε συνεργασία μάλιστα με μυστικές υπηρεσίες και άλλων πέντε Ευρωπαϊκών χωρών, όπως γράφτηκε.
Είναι βέβαιο ότι αν μελετήσουμε σωστά και ψύχραιμα αυτά τα γεγονότα, ασφαλώς και θα αντλήσουμε πολύτιμα και χρήσιμα συμπεράσματα για τον τρόπο και τη μέθοδο των ξένων δικαστικών αρχών. Και δεν μπαίνω στον πειρασμό να σχολιάσω τις δηλώσεις του Βέλγου Εισαγγελέα που χειρίζεται την υπόθεση, μιας χώρας που δεν κατηγορείται για δημοκρατικό έλλειμμα. Τι δήλωσε; “Χωρίς τις υποκλοπές δεν αντιμετωπίζεται το έγκλημα”.
Επομένως, κάθε προσπάθεια υποβάθμισης της χώρας μας με τον τρόπο αυτό, δηλαδή με μία εύκολη σύγκριση των Ελληνικών δικαστικών αρχών με τις δικαστικές αρχές του Βελγίου υπό διαφορετικά δικονομικά συστήματα είναι τουλάχιστον άδικη. Κάθε χώρα κινείται με το δικό της δικαστικό σύστημα και με τους δικούς της μηχανισμούς. Ασφαλώς και δεν αμφισβητούνται οι καλές προθέσεις όλων εκείνων που από οποιαδήποτε θέση κι αν υπηρετούν τη Δικαιοσύνη αγωνίζονται ως πραγματικοί εργάτες για το καλό της και καταβάλλουν για τη βελτίωσή της όσες προσπάθειες μπορεί ο καθένας ανθρωπίνως να προσφέρει. Και οι προσπάθειες και οι αγώνες και τα λάθη αυτών των ανθρώπων είναι φυσιολογικά, καλοδεχούμενα και συγχωρητέα, γιατί είναι καλοπροαίρετα και εντός των ορίων των δυνατοτήτων τους. Τόσο μπορούν, τόσο προσφέρουν.
Δεν είναι ανεκτές οι συμπεριφορές κάποιων άλλων, κατά κανόνα εκτός Δικαιοσύνης, που δήθεν κόπτονται για το καλό της. Σε κάθε ευκαιρία και με κάθε ευκολία τη συκοφαντούν και την κατακρεουργούν με οποιοδήποτε τρόπο και μέσο. Δεν είναι δυνατόν μια μερίδα του Τύπου, εκμεταλλευόμενη έναν ουσιαστικά πλήρως αναποτελεσματικό νόμο περί Τύπου, να στρέφεται και να βυσσοδομεί όποιον κατά την ενάσκηση των καθηκόντων του δεν ενεργεί σύμφωνα με τις επιθυμίες της, τις υποδείξεις της ακόμα και τις επιταγές της. Δεν είναι άξιοι κάποιοι να φέρουν τον κάποτε άκρως τιμητικό τίτλο και ιδιότητα του εκδότη εφημερίδων ή περιοδικών. Κρατούν για τον εαυτό τους και μόνο ως επτασφράγιστο μυστικό το οικονομικό τους υπόβαθρο με βάση το οποίο έγιναν εκδότες. Στην πράξη υποβαθμίζουν την ιδιότητά τους αυτή και την ευτελίζουν υπογράφοντας ψευδή και συκοφαντικά δημοσιεύματα με χυδαίο περιεχόμενο και λεξιλόγιο. Ίσως, όμως, ένας εκτεταμένος φορολογικός έλεγχος σε αυτούς τους ολίγους θα αποκαλύψει πολλά και ενδιαφέροντα σχετικά με τις επαγγελματικές τους δραστηριότητες. Δεν είναι δυνατόν να χλευάζουν και να απαξιώνουν δικαστικούς και εισαγγελικούς λειτουργούς συγκρίνοντας αυτούς με δικαστές και εισαγγελείς χωρών του εξωτερικού με διαφορετικά δικονομικά συστήματα έναντι των οποίων, κατά τη γνώμη τους, υπολείπονται κατά πολύ των ξένων.
Για να έχουν όμως αυτό το ηθικό δικαίωμα πρέπει προηγουμένως να μεταβούν οι ίδιοι στις χώρες που φαντάζονται ότι λειτουργούν τέλεια δικαστικά συστήματα για να δοκιμάσουν εκεί τις δυνάμεις τους και να συγκριθούν και εκείνοι με τους εκεί συναδέλφους τους. Μετά ας έρθουν να μας πουν τα αποτελέσματα.
Ασφαλώς σε οποιαδήποτε άλλη χώρα του εξωτερικού οι αρμόδιες Αρχές δεν θα τούς επέτρεπαν να υβρίζουν και να συκοφαντούν ούτε να δίνουν οδηγίες και να πιέζουν μέσω των εντύπων που διευθύνουν τους αρμόδιους δικαστές για τη διενέργεια συγκεκριμένων ανακριτικών πράξεων και έκδοση αρεστών σε αυτούς αποφάσεων. Ούτε και να τούς επισκέπτονται στα γραφεία τους και να τούς πιέζουν και να τούς απειλούν. Σίγουρα θα επέστρεφαν με το ίδιο εισιτήριο εκεί όπου ξεκίνησαν, γιατί μόνο σε ένα τέτοιο περιβάλλον άρρωστο μπορούν να επιβιώσουν.
Όποιος μέσα στο περιβάλλον αυτό αναγνωρίσει τον εαυτό του, ας μας πει τις απόψεις του, αν και το πιθανότερο είναι ότι θα συμπεριφερθεί δυναμικά και κυρίως δημοκρατικά με κάποιο λιβελογράφημα σε βάρος όποιου δεν συμφωνεί μαζί του.
Αλλά πέραν των προβλημάτων στις σχέσεις μεταξύ Τύπου και Δικαιοσύνης δεν πρέπει να παραθεωρείται ότι σημαντικές διαφορές αντίληψης και νοοτροπίας υπάρχουν μεταξύ Δικαιοσύνης και Πολιτικής, οι οποίες καταλήγουν σε θεσμικές συγκρούσεις μεταξύ τους και ενίοτε επιφέρουν αδικαιολόγητες αντιδράσεις των πολιτικών κομμάτων και των στελεχών τους. Δεν πρέπει όμως να ξεχνούν ότι ο δρόμος όπου είναι υποχρεωμένη να ακολουθεί η Δικαιοσύνη είναι μονοσήμαντος με οδηγό πάντοτε τις διατάξεις που η Βουλή των Ελλήνων θεσπίζει και απαιτεί να εφαρμοστούν, δηλαδή τα ίδια τα πολιτικά κόμματα».
Κλιμάκιο της ΑΔΑΕ επισκέφθηκε την εταιρεία τηλεπικοινωνιών Cosmote, όπου και διαπιστώσε την παρακολούθηση του Γ. Κύρτσου και του Τ. Τέλλόγλου από την ΕΥΠ, ύστερα από αίτημα που είχαν καταθέσει οι ίδιοι στην Αρχή. Κατά την διενέργεια του ελέγχου, ωστόσο, η ΑΔΑΕ αντιμετώπισε δυσκολίες τις οποίες φαίνεται να επέφερε ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Ισίδωρος Ντογιάκος, που αξιολόγησε τον έλεγχο ως παράνομο και προσπάθησε να τον σταματήσει.
Σύμφωνα με πηγές που επικαλείται το Euractiv, κλιμάκιο της ΑΔΑΕ επισκέφθηκε την Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου την εταιρεία τηλεπικοινωνιών Cosmote.
Η ΑΔΑΕ διενεργούσε έλεγχο μετά από αιτήματα που υπέβαλαν ο ευρωβουλευτής Γιώργος Κύρτσος και ο δημοσιογράφος Τάσος Τέλλογλου, οι οποίοι ήθελαν να μάθουν αν παρακολουθούνται από την ΕΥΠ.
Σύμφωνα με το Eurativ ο έλεγχος επιβεβαίωσε ότι και οι δύο ήταν υπό παρακολούθηση από την ΕΥΠ, αλλά οι σαφείς λόγοι και πάλι δεν αποκαλύφθηκαν καθώς οι επισυνδέσεις γίναν για λόγους «εθνικής ασφάλειας». Μάλιστα τονίζεται πως «η ανεξάρτητη αρχή αντιμετώπισε δυσκολίες κατά τη διενέργεια του ελεγκτικού ελέγχου».
Αυτές τις δυσκολίες φαίνεται να τις επέφερε ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Ισίδωρος Ντογιάκος, αξιολογώντας τον έλεγχο ως παράνομο. «Αρκετές πηγές επιβεβαίωσαν ότι ο νομικός σύμβουλος της εταιρείας, μετά από συνεννόηση με τον διευθύνοντα σύμβουλο, επιχείρησε να σταματήσει τον έλεγχο αμφισβητώντας την αρμοδιότητα της αρχής» τονίζει το Euractiv.
«Οι εκπρόσωποι της ΑΔΑΕ αντέδρασαν επικαλούμενοι τη συνταγματική τους αρμοδιότητα και επέμειναν στον έλεγχο. Η εταιρεία τους ενημέρωσε ότι θα επικοινωνήσει με τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Ισίδωρο Ντογιάκο, για οδηγίες. Οι εκπρόσωποι της ΑΔΑΕ ενημερώθηκαν τότε ότι η διαδικασία είναι παράνομη».
Οι εκπρόσωποι της ΑΔΑΕ φέρονται να επέμειναν στη διενέργεια του ελέγχου και συνέχισαν.
