Το ΜΕΤΑ δηλώνει τη συμπαράστασή του στον αγώνα των εργαζομένων της ΕΥΔΑΠ, προκειμένου να μην απολυθούν οι 23 νέοι υδρονομείς που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες της εταιρείας.

Οι συνάδελφοι βρίσκονται σε ομηρία εδώ και οκτώ χρόνια, παρότι έχουν δικαιωθεί με αμετάκλητες και τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις, από όλες τις κυβερνήσεις και τις διοικήσεις της ΕΥΔΑΠ. Σήμερα, ωστόσο, αμφισβητείται το δικαίωμά τους στη μόνιμη και σταθερή δουλειά, από την τακτική της διοίκησης Μπενίση, που όρισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που επί ένα χρόνο τώρα δεν έχει επιλύσει με οριστικό τρόπο το θέμα.

Έτσι, οι 23 υδρονομείς βρίσκονται την ερχόμενη Πέμπτη σε δίκη, στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, ζητώντας μέσω του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους αναίρεση υπέρ του νόμου.

Η απόλυση τους υδρονομέων αφορά σε όλους τους εργαζομένους αλλά και την ίδια την κοινωνία, γιατί αποτελεί ένα ακόμα χτύπημα στο δικαίωμα στη δουλειά, ενώ ταυτόχρονα διακυβεύεται η ομαλή υδροδότηση του Λεκανοπεδίου Αττικής, αφού τα Υδρονομεία θα απογυμνωθούν από το προσωπικό και οι ιδιωτικές εταιρείες που καραδοκούν να βάλουν πόδι στον έλεγχο της λειτουργίας του δικτύου θα βρεθούν προ των «ανοιχτών» πυλών.

Η ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση των κοινωνικών αγαθών, όπως είναι το νερό, θα σημάνει νέα βάρη στους εργαζόμενους και στην κοινωνία, αλλά και στέρηση του νερού από χιλιάδες οικογένειες που βρίσκονται σήμερα στην ανεργία, στη φτώχεια και στην εξαθλίωση.

Οι συνάδελφοι υδρονομείς δεν πρέπει να χάσουν τη δουλειά τους και κυβέρνηση και διοίκηση είναι υπεύθυνες και υποχρεωμένες να βρουν λύση για την παραμονή τους με συμβάσεις αορίστου χρόνου στην ΕΥΔΑΠ.

Το ΜΕΤΑ καλεί τους εργαζομένους, τα Σωματεία, τις Ομοσπονδίες, σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, να αγωνιστούν για μόνιμη και σταθερή εργασία, με πλήρη δικαιώματα για όλους,  να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στους συναδέλφους υδρονομείς και να στηρίξουν τη συγκέντρωση που διοργανώνεται στη δίκη που πραγματοποιείται, την Πέμπτη 19 Οκτώβρη και ώρα 08.30πμ., στον Άρειο Πάγο (λεωφ. Αλεξάνδρας 121).

ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΣΗ ΥΔΡΟΝΟΜΕΑ

ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
ΜΕ ΠΛΗΡΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

Η «αξιολόγηση» των δημοσίων υπαλλήλων έχει στριμώξει μια δεύτερη μνημονιακή κυβέρνηση, των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αυτήν τη φορά μετά το φιάσκο του Μητσοτάκη, το 2014.

Η απεργία-αποχή από την «αξιολόγηση», που έχει κηρύξει η ΑΔΕΔΥ από τον προηγούμενο Μάρτιο και στην οποία συμμετέχει περίπου το 90% των δημοσίων υπαλλήλων, βρίσκει απήχηση γιατί έχουν αποκαλυφθεί όλες οι παγίδες του Ν.4369/2016 και οι πολιτικοοικονομικοί στόχοι της κυβέρνησης, των δανειστών και του κεφαλαίου.
Δεν πρόκειται για μια «απλή, δίκαιη κι αθώα» διαδικασία, όπως παρουσιάζεται. Όταν οι «δανειστές», το ΔΝΤ και η ΕΕ ενδιαφέρονται διακαώς για την «αξιολόγηση» στο Δημόσιο και αποτελεί προαπαιτούμενο για την γ’ αξιολόγηση (της κυβέρνησης αυτήν τη φορά), τότε, προφανώς, για καλό δεν είναι.

Στον εκβιασμό της κυβέρνησης και στην αυταρχική τροπολογία για την «αξιολόγηση» απαντάμε με:

• κλιμάκωση του συλλογικού αγώνα

• μεγαλύτερη συσπείρωση στην απεργία-αποχή

• συμμετοχή στη στάση εργασίας & στο συλλαλητήριο της ΑΔΕΔΥ στις 19 Σεπτέμβρη, στη 1μ.μ., πλατεία Κλαυθμώνος.

Οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο ανάγκασαν την κυβέρνηση να δώσει τρεις παρατάσεις για την ολοκλήρωση της «αξιολόγησης», αλλά στις 8 Αυγούστου εξέπνευσε άκαρπη κι η τελευταία.
Και η Όλγα Γεροβασίλη, υπό την πίεση της δικής της αξιολόγησης, αναγκάστηκε να παραδεχτεί την ήττα και να ετοιμάσει «νέα μέτρα». Η κυβέρνηση, αφού δεν έπεισε, δοκιμάζει τη μέθοδο των εκβιασμών και της τιμωρίας με «καινοτόμες» πρακτικές, που έρχονται κατευθείαν όμως από σκοτεινές και αυταρχικές εποχές του παρελθόντος. Δεν καταφεύγει στα δικαστήρια, όπως η προκάτοχός της ΝΔ, με υπουργό τον Κ. Μητσοτάκη, που επιχείρησαν να βγάλουν την τότε απεργία-αποχή, παράνομη και καταχρηστική.

Η κ. Ο. Γεροβασίλη κάνει κάτι χειρότερο: καταθέτει τροπολογία, σύμφωνα με την οποία, μόνο όσοι σπάσουν την απεργία-αποχή της ΑΔΕΔΥ και δεκάδων ομοσπονδιών και πρωτοβάθμιων σωματείων και υποταχτούν στις εντολές της κυβέρνησης θα μπορούν να γίνουν προϊστάμενοι και διευθυντές! Και μάλιστα, ο βαθμός της «αξιολόγησης» δεν θα μετρήσει, αρκεί μόνο μια βεβαίωση της τήρησης των υποχρεώσεων από την οικεία Δ/νση Προσωπικού ή Διοικητικού για να γίνει κάποιος υποψήφιος προϊστάμενος. Κάτι σαν εκείνες τις…παλιές δηλώσεις φρονημάτων! Η τροπολογία Γεροβασίλη προωθεί επιπροσθέτως τη λογική να περιφρονείς τους υφισταμένους σου, αν οι επιλογές τους εμποδίζουν την ανέλιξή σου. Γιατί προτρέπει τον προϊστάμενο να τους «αξιολογήσει» ακόμα κι αν οι ίδιοι αρνηθούν, λόγω της συμμετοχής τους στην απεργία-αποχή, να δώσουν οικειοθελώς τα στοιχεία τους στον προϊστάμενο.

Όσο για τις επιφάσεις δημοκρατίας που τις είχαμε εντοπίσει και αναφέρει από την αρχή, όπως η «συμβουλευτική συνέντευξη» (άρθρο 19), η τροπολογία τη μετατρέπει σε προαιρετική, γιατί κυβέρνηση και δανειστές βιάζονται να παραδώσουν το Δημόσιο στους ιδιώτες «επενδυτές»και δεν έχουν τώρα χρόνο για τέτοιες… πολυτέλειες. «Αξιολόγηση» όπως-όπως, να τελειώνουμε, είναι η φιλοσοφία της κυβέρνησης.

Αυτή η τροπολογία αποδεικνύει πιο ξεκάθαρα, αυτό που ο ίδιος ο νόμος 4369/2016 ήθελε να εισάγει: το Δημόσιο θα διοικείται μόνο από τους υπάκουους στο σύστημα, που θα είναι πρόθυμοι να υλοποιούν τις επιλογές της «αγοράς» και όχι του κοινωνικού συνόλου. Πρόκειται για μια αντιδημοκρατική και αντισυνταγματική τροπολογία, που έρχεται σε σύγκρουση με τις διεθνείς συμβάσεις εργασίας 87 και 98, αλλά και με τις διατάξεις του 1264/82 και μας γυρίζει πίσω σε μαύρες εποχές.

Η κυβέρνηση με την τροπολογία αυτή επεμβαίνει στη λειτουργία του συνδικαλιστικού κινήματος, στις συνδικαλιστικές ελευθερίες και ιδιαίτερα στο δικαίωμα της απεργίας των εργαζομένων και για πρώτη φορά θεσμοθετεί ποινές και διακρίσεις σε βάρος απεργών. Το «δόγμα» της κυβέρνησης, ότι όποιος προϊστάμενος απεργεί δεν ξαναεπιλέγεται, ανοίγει θεσμικά έναν επικίνδυνο δρόμο για τις συνδικαλιστικές ελευθερίες. Αλήθεια ποιο θα είναι το επόμενο αυταρχικό βήμα; Μήπως όσοι ασκούν το απεργιακό τους δικαίωμα δεν θα έχουν δικαίωμα σε προαγωγές, μισθολογική εξέλιξη, ακόμα και να απολύονται;

Σε μια περίοδο που η κυβέρνηση «κόπτεται» για τα δημοκρατικά και εργασιακά δικαιώματα για όλους τους εργαζόμενους της Ευρώπης, η παραπάνω τροπολογία αποτελεί μαχαιριά στην καρδιά των εργατικών δικαιωμάτων και παρά τις δημαγωγικές διακηρύξεις αποκαλύπτει τον αυταρχικό, αντιδημοκρατικό κατήφορο που ακολουθεί προκειμένου να περάσει την πολιτική της.

Το ΜΕΤΑ έχει δώσει όλες του τις δυνάμεις στην επιτυχία της απεργίας-αποχής από την αρχή, όταν κάποιοι δίσταζαν ή διατύπωναν μεσοβέζικες απόψεις. Και επιμένουμε, καλώντας όλους τους εργαζόμενους να μην κάνουν ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ. Καμιά συμμετοχή στην «αξιολόγηση» που προωθεί τη διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών. Καλούμε όλους τους εργαζόμενους να συμπαραταχθούν στον αγώνα των εργαζόμενων στο Δημόσιο απέναντι στις πολιτικές που θέλουν την πλήρη διάλυση του δημοσίου και την εμπορευματοποίηση των κοινωνικών αγαθών και υπηρεσιών.

Αυτή η μάχη είναι κρίσιμη, όχι απλά για τα δικαιώματα των εργαζομένων, που δεν είναι καθόλου αμελητέα, αλλά για να ωφεληθεί το σύνολο του κόσμου της δουλειάς και να μη δημιουργηθεί το «επιτελικό – ευέλικτο δημόσιο» των… ιδιωτών, με τις πανάκριβες και ανεξέλεγκτες υπηρεσίες, που δε διασφαλίζουν ποιότητα και ασφάλεια στις όποιες παροχές ή προϊόντα, παρά μόνο κέρδη για τους ίδιους. Αυτός ο αγώνας αφορά όλους, για να έχει η κοινωνία μας δημόσιες υπηρεσίες, καλύτερες και δωρεάν και να μην πέφτει στα νύχια της «αγοράς» και των ιδιωτών.

Συμμετέχουμε μαζικά στη στάση εργασίας
και στο συλλαλητήριο της ΑΔΕΔΥ,
στις 19 Σεπτέμβρη, στη 1μμ., πλατεία Κλαυθμώνος

Στην αίθουσα συνεδριάσεων της ΠΟΕ-ΟΤΑ
(Καρόλου 24, 3ος όροφος, πλατεία Καραϊσκάκη, στάση μετρό Μεταξουργείου)

Συνεδριάζει, την Κυριακή 3 Σεπτέμβρη και ώρα 10πμ., το Γενικό Συμβούλιο του ΜΕΤΑ, με τη συμμετοχή και συνδικαλιστών από πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια σωματεία. Η συνεδρίαση του ΓΣ θα γίνει στην αίθουσα συνεδριάσεων της ΠΟΕ-ΟΤΑ
(Καρόλου 24, 3ος όροφος, πλατεία Καραϊσκάκη, στάση μετρό Μεταξουργείου).

Στόχος η καλύτερη οργάνωση της παρέμβασης της παράταξης στα συνδικάτα για την επόμενη αγωνιστική περίοδο, αλλά και η συμμετοχή της στις κινητοποιήσεις της 82ης ΔΕΘ, στις 9 Σεπτέμβρη στη Θεσσαλονίκη.με αφορμή τη ΔΕΘ στις 9/9/2017 στη Θεσσαλονίκη.

Σημεία από το προσχέδιο εισήγησης

Όπως αναφέρεται, μεταξύ άλλων, στο προσχέδιο της εισήγησης στο Γ/Σ του ΜΕΤΑ, βασικό καθήκον του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος την επόμενη περίοδο θα είναι ηοργάνωση της αντίστασηςαπέναντι στα νέα αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα που προωθούνται, αλλά και η προβολή αιτημάτων και διεκδικήσεων που θα στοχεύουν στην ανάκτηση δικαιωμάτων που έχουν αφαιρεθεί. «Για αυτό, και στο πλαίσιο αυτό πρέπει να προβληθεί το αίτημα της αύξησης των μισθών και συντάξεων. Φτάνουν οχτώ χρόνια παγώματος και μείωσης μισθών και συντάξεων», σημειώνεται χαρακτηριστικά.

Επιπλέον, κομβικά ζητήματα της επόμενης περιόδου, όπως εξάλλου αναφέρεται και στην ανακοίνωση της παράταξης για την 82η ΔΕΘ, θα είναι οι ιδιωτικοποιήσεις στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεων και οργανισμών, με στόχο τον πλήρη έλεγχο της ενέργειας, του νερού και των μεταφορών από το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο, αλλά και κερδοφόρων υπηρεσιών του δημοσίου που σχετίζονται με τα αγαθά της παιδείας, της υγείας, της πρόνοιας και της ασφάλισης,το ξεπούληματης δημόσιας περιουσίας και της λαϊκής κατοικίας, μέσω των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, η συρρίκνωση του δημοσίου μέσω της «αξιολόγησης», ο περιορισμός των συνδικαλιστικών ελευθεριών και δικαιωμάτων των εργαζομένων και η φαλκίδευση του απεργιακού δικαιώματός τους, μέσω της αλλαγής του ν.1264/1982,η διεύρυνση της μερικής, ελαστικής εργασίας και εκ περιτροπής εργασίας και η διευκόλυνση των ομαδικών απολύσεων, η πλήρης κατάργηση της κυριακάτικης αργίαςκαι η γενίκευση ενός αισθήματος επιβίωσης και όχι αξιοπρεπούς διαβίωσης, με τον περιορισμό των απαιτήσεων και τον συμβιβασμό με το μερικό και ολίγον, κι όχι τη διεκδίκηση του αναγκαίου και εφικτού σήμερα με βάση τις δυνατότητες που προσφέρει η εποχή μας!

Ταυτόχρονα, σε πολιτικό επίπεδο, η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να δημιουργήσει το δικό της success story– ότι δηλ. το 2018 θα είναι το έτος εξόδου από τα μνημόνια και την επιτροπεία– για να μπορέσει ενδεχομένως από το Σεπτέμβρη και μετά του ίδιου έτους να πάει ακόμη και σε εκλογές.

«Αυτή θα είναι η πραγματική εικόνα της επόμενης περιόδου, η οποία θα στηρίζεται στο ψεύτικο δίλημμα ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ και Τσίπρα-Μητσοτάκη, με το οποίο θα επιχειρείται η επικάλυψη της σύγκλισης και σύμπλευσης τους στην κοινή μνημονιακή νεοφιλελεύθερη πολιτική, όπου αποκλίσεις θα εμφανίζονται μόνο σε επιμέρους ζητήματα», υπογραμμίζεται χαρακτηριστικά στο προσχέδιο της εισήγησης.

Σύμφωνα με την εισήγηση, στην επόμενη αγωνιστική περίοδο, οι δυνάμεις του ΜΕΤΑ, σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, θα ρίξουν το βάρος στην ανάπτυξη κλαδικών και τοπικών – επιχειρησιακών αγώνων για την υπεράσπιση των θέσεων εργασίας, την προστασία των εργαζομένων από τις αυθαιρεσίες των εργοδοτών και την εντατικοποίηση της εργασίας, για την αύξηση των αποδοχών και των δικαιωμάτων, για την κανονική τους πληρωμή και για την τήρηση των όποιων δικαιωμάτων που απορρέουν από τις ΣΣΕ και από την εργατική νομοθεσία.

«Η πείρα του αγώνα για τους συμβασιούχους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, από τη στιγμή που γενικεύτηκε και δεν έμεινε πρόβλημα μόνο των συμβασιούχων, αλλά και πήρε τη μορφή ενός παρατεταμένου αγώνα, δημιούργησε σοβαρό πρόβλημα στην κυβέρνηση, τη “στρίμωξε” και ίσως ήταν ο μοναδικός κοινωνικός αγώνας που την έφερε σε δύσκολη θέση», επισημαίνεται στο προσχέδιο της εισήγησης.

Επίσης,οι δυνάμεις του ΜΕΤΑ θα προβάλλουν την ανάγκη σύνδεσηςτων επιμέρους κλαδικών – τοπικών και επιχειρησιακών προβλημάτων με τα γενικότερα ζητήματα της πάλης για την ανατροπή των μνημονιακών νεοφιλελεύθερων πολιτικών και της σύγκρουσης και εξόδου από την Ευρωζώνη και Ευρωπαϊκή Ένωση για να μην δημιουργούνται αυταπάτες ότι μπορούν να βρουν πραγματική λύση τα προβλήματα των εργαζομένων μέσα σε ένα καθεστώς δημοσιονομικής πειθαρχίας και διεθνούς καπιταλιστικής επιτροπείας στην οποία έχουν προσδέσει τη χώρα μας όλες οι μνημονιακές δυνάμεις.

Από το προσχέδιο της εισήγησης για το Γενικό Συμβούλιο του ΜΕΤΑ, δεν παραλείπονται, μεταξύ άλλων:

–οι ανατροπές που συντελούνται στο χώρο του τύπου και των ΜΜΕ, «όπου επιχειρήσεις κλείνουν ή αλλάζουν χέρια, με θύματα τους εργαζόμενους και σε ό,τι αφορά στην απώλεια θέσεων εργασίας, αλλά και στη βίαιη ανατροπή μισθών και δικαιωμάτων».

–ο κλάδος επισιτισμού και τουρισμού,«όπου υπάρχει εντατικοποίηση της εργασίας και εξαντλητικά ωράρια, μη εφαρμογή των ΣΣΕ, φτηνή και ανασφάλιστη εργασία μέσω των προγραμμάτων μαθητείας κ.λπ.»

–ο χώρος των εργαζομένων στα αεροδρόμια, «όπου πίσω από τις φανταχτερές βιτρίνες η εργατική τάξη στενάζει και πληρώνει με αίμα το κέρδος των ιδιωτικών εταιρειών που δραστηριοποιούνται στους χώρους των αεροδρομίων, αλλά και του προσωπικού που δουλεύει στις αεροπορικές και ιδιαίτερα τώρα με την ιδιωτικοποίηση των περιφερειακών αεροδρομίων και ανάληψης της λειτουργίας τους από τη ΓερμανικήFraport»

–οι κλάδοι των εργαζομένων στην ενέργεια, το νερό, τις μεταφορές και τον χρηματοπιστωτικό τομέα, «όπου οι ιδιωτικοποιήσεις και οι απώλεια θέσεων εργασίας και οι απολύσεις θα είναι βασική προτεραιότητα των πολιτικών της κυβέρνησης και των εργοδοτών»

–η παιδεία, η υγεία, η πρόνοια και η κοινωνική ασφάλιση, «όπου η μείωση των κονδυλίων, η υποχρηματοδότηση και υποστελέχωσή τους μεταφέρει κοινωνικές υπηρεσίες στους ιδιώτες, με τις ιδιωτικοποιήσεις και την εκχώρηση αρμοδιοτήτων, αυξάνει τις κοινωνικές και ταξικές διακρίσεις και αντιθέσεις και εμπορευματοποιεί τα δημόσια αγαθά, που πρέπει να παρέχονται δωρεάν σε όλους τους πολίτες».

–η «αξιολόγηση» των δημοσίων υπαλλήλων, η οποία «φαίνεται να εξελίσσεται σε μπούμερανγκ για την κυβέρνηση με την άρνηση των δημοσίων υπαλλήλων να “αξιολογηθούν”, συμμετέχοντας μαζικά στην απεργία – αποχή που έχει προκηρύξει η ΑΔΕΔΥ και παρά τους εκβιασμούς τις κυβέρνησης και την πεμπτοφαλαγγίτικη τακτική των δυνάμεων του νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού, έχει στεφθεί με μεγάλη επιτυχία».

Ανακοίνωση της Εκτελεστικής Επιτροπής του Μετώπου Ταξικής Ανατροπής

Η κυβέρνηση, επειδή πιστεύει, ότι τα μέτρα που αποφασίστηκε να εφαρμοστούν μετά την 1/1/2019 και αφορούν τη νέα μείωση μισθών και συντάξεων, μέσω της μείωσης του αφορολόγητου – από 8.637€ στα 5.600€ – του νέου τρόπου υπολογισμού των συντάξεων και της κατάργησης της προσωπικής διαφοράς, ότι θα έχει το χρόνο να δημιουργήσει το δικό της success story – το 2018 θα είναι το έτος εξόδου από τα μνημόνια και την επιτροπεία – για να μπορέσει ενδεχομένως από το Σεπτέμβρη και μετά του ίδιου έτους να πάει ακόμη και σε εκλογές.


Έτσι κι αλλιώς, όμως, η επόμενη περίοδος θα είναι κρίσιμη όχι μόνο για να αποκαλυφθεί η εικονική πραγματικότητα που προβάλει η κυβέρνηση, αλλά και για να μην εφαρμοστούν τα μέτρα που έχουν ήδη ψηφιστεί και σχεδιαστεί η εφαρμογή τους το επόμενο διάστημα.

Κομβικά ζητήματα της επόμενης περιόδου θα είναι οι ιδιωτικοποιήσεις στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεων και οργανισμών, με στόχο τον πλήρη έλεγχο της ενέργειας και των μεταφορών από το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο, αλλά και κερδοφόρων υπηρεσιών του δημοσίου που σχετίζονται με τα αγαθά της παιδείας, της υγείας, της πρόνοιας και της ασφάλισης, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και της λαϊκής κατοικίας, μέσω των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, η συρρίκνωση του δημοσίου μέσω της «αξιολόγησης», ο περιορισμός των συνδικαλιστικών ελευθεριών και δικαιωμάτων των εργαζομένων και η φαλκίδευση του απεργιακού δικαιώματός τους, μέσω της αλλαγής του ν.1264/1982, η διεύρυνση της μερικής, ελαστικής εργασίας και εκ περιτροπής εργασίας και η διευκόλυνση των ομαδικών απολύσεων, η πλήρης κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και η γενίκευση ενός αισθήματος επιβίωσης και όχι αξιοπρεπούς διαβίωσης, με τον περιορισμό των απαιτήσεων και τον συμβιβασμό με το μερικό και ολίγον, κι όχι τη διεκδίκηση του αναγκαίου και εφικτού σήμερα με βάση τις δυνατότητες που προσφέρει η εποχή μας!

Αυτή θα είναι η πραγματική εικόνα της επόμενης περιόδου και όχι ο «καμβάς» της εικονικής πραγματικότητας στον οποίο η κυβέρνηση θα «υφαίνει» τις κοκορομαχίες ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ και Τσίπρα-Μητσοτάκη και με τον οποίο επιχειρείται η επικάλυψη της σύγκλισης και σύμπλευσης στην κοινή μνημονιακή νεοφιλελεύθερη πολιτική, όπου αποκλίσεις θα εμφανίζονται μόνο σε σκιαμαχίες και αντιπαραθέσεις που απευθύνονται στο θυμικό ενός ψεύτικου πατριωτισμού και ενός κοσμοπολίτικου προοδευτισμού.

Το γεγονός βέβαια ότι μπορεί κυβέρνηση και αντιπολίτευση να ποντάρουν σε μια τέτοιου τύπου αντιπαράθεση εδράζεται στο ότι δεν διαφαίνεται προς το παρόν μια πειστική εναλλακτική λύση απέναντι στη μνημονιακή πολιτική, γεγονός που αποτελεί πρώτιστο καθήκον όλων των δυνάμεων που είναι στον αντίποδα αυτών των πολιτικών και κυρίως του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, αν θέλει οι διεκδικήσεις του για τη βελτίωση των όρων αμοιβής και εργασίας των εργαζομένων να έχουν αποτέλεσμα, να δίνουν διέξοδο και προοπτική στους αγώνες τους και να μην καλλιεργείται ένα κλίμα ηττοπάθειας και απογοήτευσης, ότι δεν γίνεται τίποτα. Εάν θέλουμε να μην δημιουργούνται αυταπάτες, ότι δηλ. μπορούν να λυθούν πραγματικά και ουσιαστικά τα προβλήματά τους, χωρίς να σπάσουν το στενό μνημονιακό κορσέ που έχει επιβληθεί και χωρίς να έρθουν σε σύγκρουση με την ΕΕ και το ΔΝΤ, χωρίς την πάλη για στάση πληρωμών απέναντι στους δανειστές και τη διαγραφή τουλάχιστον του μεγαλύτερου μέρους του χρέους.

Την επόμενη περίοδο το βάρος πρέπει να πέσει στο κοινωνικό πεδίο και στην προσπάθεια ανάπτυξης εργατικών και κοινωνικών αγώνων για την υπεράσπιση και τη διεύρυνση των δικαιωμάτων και για την επαναφορά δικαιωμάτων που έχουν αφαιρεθεί. Κατά συνέπεια η ανασύνταξη και αναζωογόνηση των συνδικάτων αποτελεί βασικό καθήκον όλων των αγωνιστικών ταξικών δυνάμεων του συνδικαλιστικού κινήματος. Η ζωή έδειξε ότι διασπαστικές και παράλληλες πορείες και δράσεις είναι χρήσιμες μόνο για τη διατήρηση μηχανισμών που όμως δεν έχουν καμιά αξία για το εργατικό κίνημα και σίγουρα είναι σε βάρος του αγώνα για τη βελτίωση της ζωής των εργαζομένων.

Η σημερινή κυριαρχία του εργοδοτικού – κυβερνητικού και γραφειοκρατικού συνδικαλισμού, και κυρίως η αποχή της συντριπτικής πλειοψηφίας της Εργατικής Τάξης από την οργάνωσή της στα συνδικάτα, οφείλονται κυρίως στην αποκρουστική εικόνα αυτών των δυνάμεων που κάνουν να μοιάζουν τα συνδικάτα άχρηστα για τους εργαζόμενους, αφού οι ηγεσίες τους ταυτίζονται με τη στρατηγική των ταξικών τους αντιπάλων. Ευθύνη, όμως, έχει και η ηγεσία του ΠΑΜΕ, που με τον αναχωρητισμό της αφήνει χώρο για την κυριαρχία αυτών των δυνάμεων στα συνδικάτα.

Αν λοιπόν το πείραμα του ΠΑΜΕ απέτυχε, η επανάληψή του από κάποιες άλλες δυνάμεις που δεν διαθέτουν και την ανάλογη δύναμη στα συνδικάτα θα είναι μια φάρσα, η οποία στο όνομα ενός συντονισμού ελάχιστων πρωτοβάθμιων σωματείων μπορεί να εξυπηρετεί πολιτικές σκοπιμότητες της συγκυρίας, που όμως δεν έχουν καμιά σχέση με τις πραγματικές ανάγκες και αγωνίες των εργαζομένων, καθώς και την ενότητα στη δράση – εάν θέλουμε οι αγώνες να έχουν αποτελέσματα.

Η αναγκαιότητα συγκρότησης ενός ΚΕΝΤΡΟΥ ΑΓΩΝΑ σε εργατικο-συνδικαλιστικό επίπεδο που προτείνει το ΜΕΤΑ απαντά στο υπαρκτό πρόβλημα της ανάγκης διαμόρφωσης ενός ισχυρού ταξικού – αγωνιστικού – διεκδικητικού πόλου εντός των συνδικάτων που θα τα αναζωογονεί, θα τα ωθεί σε δράσεις και διεκδικήσεις και θα προβάλει την ανάγκη σήμερα της ανατροπής των συσχετισμών και της άρσης του διαχωρισμού μεταξύ συνδικάτων του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, της ενοποίησης της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, της αντιμετώπισης του πολυκερματισμού του που γεννάει τον συντεχνιασμό και τον παραγοντισμό και της αλλαγής της δομής του συνδικαλιστικού κινήματος, μιας δομής που αναπαράγει τη γραφειοκρατία και τα αποκόπτει απ’ τη βάση των εργαζομένων.

Οι κινητοποιήσεις, με αφορμή τα εγκαίνια της 82ης Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης, στις 9 Σεπτέμβρη 2017, πρέπει να αποτελέσουν την αφετηρία μιας διαφορετικής πορείας μέσα στα συνδικάτα, με στόχο την απόκρουση της νέας μνημονιακής κυβερνητικής επίθεσης, την αποκάλυψη της επίπλαστης εικόνας που διαμορφώνουν οι παραμορφωτικοί κυβερνητικοί «φακοί» και την ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος, ώστε να είναι ικανό να εμπνεύσει την Εργατική Τάξη και όλους τους εργαζόμενους σε ένα αγώνα υπεράσπισης και διεύρυνσης των δικαιωμάτων και ανατροπής των μνημονιακών και νεοφιλελεύθερων πολιτικών της λιτότητας και των ιδιωτικοποιήσεων, και θα έχει καθοριστική συμβολή στην πάλη για την απαλλαγή της χώρας μας από τα μνημόνια και τη διεθνή καπιταλιστική επιτροπεία.

Η δύναμη των εργαζομένων δεν θα κριθεί στην επανάληψη του φαινομένου των πολλών παράλληλων συγκεντρώσεων στη Θεσσαλονίκη, αλλά στην ενωτική διακριτή ταξική παρέμβαση μέσα στα συνδικάτα για να υπερφαλαγγιστούν, να απομονωθούν και να αποδοκιμαστούν οι συμβιβασμένες και γραφειοκρατικές τους ηγεσίες.

Το ΜΕΤΑ καλεί όλα τα αγωνιστικά συνδικάτα, τις εργατικές συλλογικότητες, τους αγωνιστές συνδικαλιστές, εργαζόμενους, ανέργους και συνταξιούχους, αλλά και την αγωνιζόμενη νεολαία σε προσυγκέντρωση στην Εγνατίας & Ελευθερίου Βενιζέλου, με στόχο τη μαζική, αγωνιστική και διακριτή παρουσία στη συγκέντρωση και στη διαδήλωση στη Θεσσαλονίκη.

Από την ΕΕ του ΜΕΤΑ, Αύγουστος 2017

Σήμερα το απόγευμα, στις 6.30μμ., πραγματοποιείται η εκδήλωση – συζήτηση, που διοργανώνει το ΜΕΤΑ, με θέμα «Οι εργασιακές σχέσεις και τα δικαιώματα των εργαζομένων μετά το 4ο μνημόνιο».

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα εκδηλώσεων της ΠΟΕ-ΟΤΑ
(Καρόλου 24, 3ος όροφος, πλατεία Καραϊσκάκη, στάση Μεταξουργείο του μετρό).

Ομιλητής ο Αποστόλης Καψάλης, επιστημονικός συνεργάτης του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ για εργασιακά θέματα.

Πριν αλέκτωρ φωνήσαι τρις, η κυβέρνηση έφερε σε άσχετο νομοσχέδιο τροπολογίες – μέρος των προαπαιτούμενων του 4ου μνημονίου, που ψήφισε πριν από λίγες μέρες, και μάλιστα επί το δυσμενέστερο!
Αναλυτικότερα, στο νομοσχέδιο για την αλιεία, κατέθεσε και τις παρακάτω τροπολογίες:

–«Παγώνει» μέχρι το 2022 κάθε αύξηση στις συντάξεις: Με την τροπολογία αυτή, που «παγώνει» για έξι χρόνια τις συντάξεις (και όχι για πέντε, όπως προέβλεπε το 4ο μνημόνιο), η κυβέρνηση υφαρπάζει περίπου άλλα 1,2 δισ. ευρώ από τους συνταξιούχους (συν τα 2,2 δισ. ευρώ μέχρι το 2019).

–Παραπέμπει στο αόριστο μέλλον την επαναφορά των ΣΣΕ, και όχι τον Αύγουστο του 2018, όπως είχε ψηφιστεί πριν από λίγες μέρες στο 4ο μνημόνιο.

– Έρχεται όλο και πιο κοντά το ενδεχόμενο επιβολής από το 2019 και όχι το 2020 η μείωση του αφορολογήτου, προκειμένου να υφαρπαγούν άλλα 1,920 δισ. ευρώ από τους φορολογουμένους.

Η τακτική της σαλαμοποίησης και των τροπολογιών της τελευταίας στιγμής, για να μην υπάρχουν μαζικές κοινωνικές αντιδράσεις, χρησιμοποιήθηκε και στο παρελθόν απ’ όλες τις μνημονιακές κυβερνήσεις. Το γεγονός όμως αυτό δεν τις οδήγησε ούτε στην μακροημέρευση, ούτε στη μείωση των κοινωνικών αντιδράσεων και τις οργής του λαού.

Τα μέτρα αυτά μπορεί να περνάνε εν κρυπτώ, οι επιπτώσεις τους όμως γίνονται καθαρά αντιληπτές από τα θύματα των μνημονιακών πολιτικών.

Εμείς απλά υπενθυμίζουμε ότι τα μνημόνια «κατάπιαν» ισχυρές κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες, κόμματα και κυβερνήσεις και οδηγήθηκαν στη λαϊκή χλεύη και στο ανάθεμα. Την ίδια τύχη θα έχει και αυτή η κυβέρνηση.

Καλούμε τους εργαζόμενους και τον ελληνικό λαό σε μαζικό αγώνα διαρκείας για την ανατροπή των αντεργατικών νεοφιλελεύθερων πολιτικών και όλων όσοι τις εφαρμόζουν.

---

ΕΔΩ η τροπολογία για το «πάγωμα» των συντάξεων.

ΕΔΩ η τροπολογία για το «μπλόκο» στις συλλογικές διαπραγματεύσεις.

ΕΔΩ η τροπολογία τη μείωση του αφορολόγητου

Και ώρα 6.30μμ., στην ΠΟΕ-ΟΤΑ - Καρόλου 24, 3ος όροφος, πλ. Καραϊσκάκη, στάση μετρό «Μεταξουργείο»


Με θέμα «Οι εργασιακές σχέσεις και τα δικαιώματα των εργαζομένων μετά το 4ο μνημόνιο», το ΜΕΤΑ οργανώνει εκδήλωση – συζήτηση τη Δευτέρα 12 Ιούνη 2017,ώρα 6.30μμ, στην αίθουσα εκδηλώσεων της ΠΟΕ-ΟΤΑ(Καρόλου 24, 3ος όροφος, πλατεία Καραϊσκάκη, στάση Μεταξουργείο του μετρό).

Ομιλητής στην εκδήλωση θα είναι ο Αποστόλης Καψάλης, επιστημονικός συνεργάτης του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ για εργασιακά θέματα.

ΜΕΤΑ

Κατατέθηκε το βράδυ της 13ης Μάη στη Βουλή το 4ο μνημόνιο, δείγμα της μνημονιακής προσήλωσης της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, το οποίο θα έχει ψηφιστεί μέχρι τις 18 Μάη, μία ημέρα αργότερα δηλαδή από τη γενική πανεργατική απεργία ΑΔΕΔΥ – ΓΣΕΕ, στις 17 Μάη.

Να σημειωθεί πως τα αιματηρά πρωτογενή πλεονάσματα, στα οποία συμφώνησε η κυβέρνηση, θα προέλθουν από τις νέες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, από τη νέα φοροεπιδρομή και εισφοροεπιδρομή εις βάρος του κόσμου της εργασίας και του λαού, πράγμα που σημαίνει πως ουδεμία ανάπτυξη προς όφελος των εργαζομένων δε θα είναι εφικτή, και μοιραία θα οδηγήσει σε νέα ύφεση.

Τα αιματηρά πλεονάσματα αποτελούν τον πυρήνα της επίθεσης του νεοφιλελευθερισμού κατά των εργαζομένων, των συνταξιούχων, του λαού, στα οικονομικά του κράτους και έχει να κάνει με τη διάρθρωσή τους, δηλαδή πού πάει τι, σε ποιους «δίνει έργα» και επιδοτεί, ποιους φορολογεί κτλ. Και στην περίπτωση του 4ου μνημονίου, όπως άλλωστε και στα προηγούμενα, τα πλεονάσματα βγαίνουνμε συνεπή ταξική μεροληψία, κατά των εργαζομένων και του λαού, την ώρα που μένει στο απυρόβλητο το κεφάλαιο.

Είναι γνωστό, άλλωστε, ότι πρωτογενή πλεονάσματα που προέρχονται από υπερφολόγηση και υπέρογκες εισφορές δεν είναι βιώσιμα, και άρα δεν μπορεί να στηριχθεί καμία ανάπτυξη.

Τα νέα αντεργατικά – αντιλαϊκά μέτρα, που περιλαμβάνονται στο σχέδιο νόμου «Συνταξιοδοτικές διατάξεις Δημοσίου και τροποποίηση του ν. 4387/2016, μέτρα εφαρμογής των δημοσιονομικών στόχων και μεταρρυθμίσεων, μέτρα κοινωνικής στήριξης και εργασιακές ρυθμίσεις, Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2018-2021 και λοιπές διατάξεις» και 941 σελίδες,περιλαμβάνουνπρωτογενή πλεονάσματα – μαμούθ, σε νέες περικοπές σε συντάξεις, επιδόματα, ασφαλιστικές εισφορές, μισθούς, φάρμακα αλλά και σε διαρθρωτικά μέτρα τα οποία είναι έτοιμα να εφαρμοστούν αμέσως μετά την ψήφισή τους στη Βουλή. Υπάρχουν, όμως, και μέτρα που θα πλήξουν συγκεκριμένες ομάδες εντός και εκτός του Δημοσίου.

Σύμφωνα με το πολυνομοσχέδιο, για τη διετία 2019-2020 θα έρθουν μέτρα ύψους 4,2 δισ. ευρώ. Από τηνπερικοπήσυντάξεωντο 2019 αναμένεται να εξοικονομηθούν δαπάνες2,26δισ. ευρώ. Από τημείωσηαφορολόγητουκατά 650 ευρώ σε μισθωτούς συνταξιούχους και αγρότες το 2020 αναμένεται αύξηση φόρων1,92δισ. ευρώ. Να σημειωθεί ότι τα μέτρα αυτά, ύψους 4,6 δισ. ευρώ, έρχονται ένα χρόνο μετά τα μέτρα, ύψους 5,4 δισ. ευρώ. Με λίγα λόγια, τηδιετία 2016-2017, οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, ο λαός πληρώνεισυνολικά 10 δισ. ευρώ, προκειμένου να γεμίσει η μαύρη τρύπα του χρέους και οι τσέπες των δανειστών.

Στααντίμετρα, όπως περιγράφεται, για κάθε 1 ευρώ μέτρα, θα παίρνονται 1,5 ευρώ παροχές. Και εδώ είναι τα «ψιλά γράμματα» του 4ου μνημονίου: τα αντίμετρα θα λαμβάνονται, ακόμα και άμα έχουν επιτευχθεί οι στόχοι,υπό την αναίρεση και έγκριση ΟΛΩΝ των δανειστών.

Εργασιακά

Όσον αφορά στα εργασιακά, δε θα αποκατασταθούν τόσο η επεκτασιμότητα των κλαδικών συμβάσεων και σε επιχειρήσεις που δεν τις υπογράφουν, όσο και η αρχή της ευνοϊκότερης ρύθμισης, η οποία προβλέπει ότι η κλαδική σύμβαση υπερισχύει της επιχειρησιακής αν έχει καλύτερους όρους για τον εργαζόμενο. Στις ομαδικές απολύσεις δεν θα αυξηθεί με το όριο των απολύσεων, αλλά το υπουργικό βέτο μεταφέρεται στο Ανώτατο Συμβούλιο εργασίας για διαβούλευση τριών μηνών. Επιπλέον, υπάρχει πρόβλεψη για μείωση των συνδικαλιστικών αδειών και αύξηση του ποσοστού απαρτίας στο 50% σε επίπεδο πρωτοβάθμιου σωματείου για την κήρυξη απεργίας.

Επίσης, περιλαμβάνεται το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές για την τουριστική περίοδο που επιμηκύνεται κατά ένα μήνα και φτάνει τους πέντε, αλλαγές στα ειδικά μισθολόγια με επανυπολογισμό των βασικών μισθών, ενσωμάτωσης των επιδομάτων που θα φέρουν μειώσεις έως και 20% για τους νεοεισερχόμενους και μειώσεις από 5% έως και 7% για τους υπηρετούντες, λόγω της αύξησης των ασφαλιστικών εισφορών (αναλυτικότερα για τα εργασιακάεδώ).

Τέλος, μεταξύ των αντιλαϊκών μέτρων, είναι και η κατάργηση – περικοπή κοινωνικών επιδομάτων, αλλά και το «τσεκούρι» στους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόροι (ΚΑΠ) των ΟΤΑ, των δήμων και των περιφερειών δηλαδή (αναλυτικότεραεδώ).

• ΕΔΩ το 4ο μνημόνιο
• ΕΔΩ η Αιτιολογική Έκθεση και άλλες εκθέσεις

---

ΜΕΤΑ: Στις 17 Μάη είμαστε όλοι απεργοί

Υπενθυμίζεται ότι στις 17 Μαΐου ΑΔΕΔΥ και ΓΣΕΕ έχουν προκηρύξει 24ωρη πανεργατική γενική απεργία κατά του 4ου μνημονίου.Στο σχετικό του κάλεσμα το ΜΕΤΑαναφέρει μεταξύ άλλων: «Απεργούμε και διαδηλώνουμε σ’ όλη τη χώρα για την αξιοπρέπεια, τη ζωή και το μέλλον μας. Η χώραπωλείται, οι κερδοφόροι τομείςιδιωτικοποιούνται, τα κοινωνικά αγαθάεμπορευματοποιούνται, ο λαός τηςπεριθωριοποιείταικαι οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι και οι νέοιαπαξιώνονταιγια αυξήσει τα κέρδη του το μεγάλο κεφάλαιο».

ΤοΜΕΤΑ καλεί όλους του εργαζόμενους και τα σωματεία τουςνα πάρουν στα χέρια τους την επιτυχία της απεργίας και της ανατροπής αυτών των πολιτικών και να συγκροτήσουν σε κάθε πόλη και δήμο της χώρας μας μέτωπο με όλα τα πληττόμενα από τα μνημόνια στρώματα, για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων, της εργασίας και της λαϊκής κατοικίας και περιουσίας από τα αρπακτικά των τραπεζών και του πολυεθνικού κεφαλαίου.


Από το ergasianet

Και ώρα 7μμ., που διοργανώνεται από το Δήμο και μαζικούς φορείς στην κεντρική πλατεία της πόλης

Τα γεγονότα των τελευταίων ετών στη Νέα Φιλαδέλφεια επιβεβαιώνουν καθαρά ότι και η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, όπως και οι προηγούμενες, με την πολιτική τους αντικειμενικά υπηρετούν τα συμφέροντα του Μελισσανίδη.

Έχουμε τη χρηματοδότηση του γηπέδου με 20+15 εκατ. ευρώ, τη φωτογραφική τροπολογία στη Βουλή για την υψομετρική και την αστραπιαία έκδοση του ΦΕΚ, καθώς και την παραχώρηση στρεμμάτων του δάσους στη ΔΙΚΕΦΑΛΟΣ Α.Ε. και όχι στη ερασιτεχνική ΑΕΚ.

Όλα αυτά, όπως και οι δηλώσεις Φλαμπουράρη, είναι γεγονότα που δεν χρειάζονται βαθυστόχαστες αναλύσεις για να καταλάβει κανείς ποιανού συμφέροντα εξυπηρετούν.

Η περιφερειάρχης Ρένα Δούρου «ξέχασε» τις προεκλογικές της διακηρύξεις για το ρυθμιστικό Αθήνας-Αττικής, και συνεχίζει το αλισβερίσι με τ’αφεντικά των ΠΑΕ χαρίζοντας δεκάδες εκατομμύρια ευρώ και παραδίδοντας ολόκληρα φιλέτα της Αττικής στις ορέξεις του ιδιωτικού κεφαλαίου.
Γι’ αυτό, φέρουν την πολιτική ευθύνη για τα όσα συμβαίνουν εδώ και καιρό στη Νέα Φιλαδέλφεια, για το καθεστώς της ομηρίας, της βίας και για την κατάλυση της Δημοκρατίας.

Επειδή σύσσωμο το σύστημα, η κυβέρνηση, η περιφέρεια, οι καναλάρχες, ο τοπικός τύπος, υπηρετώντας αυτά τα συμφέροντα, θυσιάζουν τις ζωές των κατοίκων και των επόμενων γενιών, με σκοπό το κέρδος τους, είναι επιτακτική ανάγκη να σταθούμε στο πλευρό των κατοίκων της κάθε Νέας Φιλαδέλφειας.
Ο αγώνας αυτός δεν είναι μόνο τοπικός και έχει υπερβεί πλέον και το γεγονός το πού και πώς θα γίνει το γήπεδο.

Η κατάσταση τρομοκρατίας που έχει επιβληθεί από τους παρακρατικούς μηχανισμούς καταλύει κάθε δυνατότητα στις τοπικές κοινωνίες και τους φορείς της να μπορούν να αποφασίζουν για τα του οίκου τους και αντανακλά τις μάχες που πρέπει να δοθούν συνολικά, κόντρα στις βάρβαρες μνημονιακές πολιτικές των κυβερνήσεων που τις εφαρμόζουν και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Οι αγώνες αυτοί για να είναι αποτελεσματικοί πρέπει να στηρίζονται στην υποστήριξη και ενεργοποίηση του λαού, των τοπικών κοινωνιών και των μαζικών κοινωνικών τους οργανώσεων και όχι στις αίθουσες των δικαστηρίων.

Χρέος λοιπόν των αγωνιστικών δημοτικών αρχών και ιδιαίτερα της Αριστεράς είναι να στηρίζονται στα κινήματα και στον κόσμο που αντιστέκεται και διεκδικεί και από κοινού να υπερασπίζονται το δημόσιο συμφέρον, τους ελεύθερους χώρους και να συγκρούονται με τα οργανωμένα συμφέροντα.

Το ΜΕΤΑ καλεί όλους τους εργαζόμενους να ενώσουν τη φωνή τους με τους εργαζόμενους και το λαό της Νέας Φιλαδέλφειας, να αντισταθούν και να μην υποκύψουν στους εκβιασμούς του παρακράτους Μελισσανίδη και των διάφορων οπαδικών και φασιστοειδών στοιχείων.

Η φίμωση, το παρακράτος και ο νόμος της ζούγκλας
ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ!


Ούτε ένα ευρώ στους ιδιοκτήτες των ΠΑΕ

Κατάργηση του ρυθμιστικού νόμου τώρα

Όχι στην τσιμεντοποίηση και την εμπορική εκμετάλλευση
των δημόσιων χώρων, των πάρκων και των δασών

Παλεύουμε για ανθρώπινες γειτονιές, με ελεύθερους χώρους

Το γήπεδο της ΑΕΚ πρέπει να γίνει, στη φυσική του έδρα,
τη Ν. Φιλαδέλφεια, τηρώντας όμως τους πολεοδομικούς,
συγκοινωνιακούς και περιβαλλοντικούς όρους.