ΤΙΣ 17 ΜΑΗ 2017 ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΠΕΡΓΟΙ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΣΤΕ ΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚA ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΚΑΙ
ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΓΑΘΩΝ

ΤΑ ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ ΘΑ ΕΠΙΦΕΡΟΥΝ ΑΠΩΛΕΙΑ
ΑΚΟΜΗ ΕΝΟΣ ΜΙΣΘΟΥ ΚΑΙ ΔΥΟ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ

17 Μαΐου Γενική Πανεργατική Παλλαϊκή απεργία. Απεργούμε και διαδηλώνουμε σ’ όλη τη χώρα για την αξιοπρέπεια, τη ζωή και το μέλλον μας. Η χώρα πωλείται, οι κερδοφόροι τομείς ιδιωτικοποιούνται, τα κοινωνικά αγαθά εμπορευματοποιούνται, ο λαός της περιθωριοποιείται και οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι και οι νέοι απαξιώνονται για αυξήσει τα κέρδη του το μεγάλο κεφάλαιο.

Έπειτα από οχτώ χρόνια μνημονίων, η χώρα μας έχασε πάνω από το ¼ του ΑΕΠ, τριπλασιάστηκε η ανεργία, 500.000 μετανάστευσαν (κυρίως νέοι), η ελαστική, η εκ περιτροπής, η «μαύρη» και η ενοικιαζόμενη εργασία κυριαρχούν, ενώ οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι έχασαν το 40-50% των εισοδημάτων τους. Οι εργαζόμενοι χρησιμοποιήθηκαν ως πειραματόζωο για την κινεζοποίηση της εργασίας στην Ευρώπη και το χρέος από 115% του ΑΕΠ σήμερα εκτοξεύτηκε στο 180% και είναι αδύνατον να αποπληρωθεί.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ πρόδωσε της ελπίδες του Ελληνικού λαού, συμμάχησε και υποτάχθηκε στο κεφάλαιο και τους δανειστές για να συνεχιστεί και να αυξηθεί η κερδοφορία και το καταστροφικό τους έργο. Η Αριστερά είναι χρήσιμη όταν βρίσκεται στο εργατικό-λαϊκό στρατόπεδο. Όταν μεταλλαχθεί και μεταπηδήσει στην αντίπαλη πλευρά γίνεται πιο επικίνδυνη, γιατί χάνεται η ελπίδα, το χαμόγελο και η αισιοδοξία και απλώνεται η ηττοπάθεια και η απαισιοδοξία που γεννούν την απογοήτευση και το φασισμό και γίνεται η «δουλειά» τους χωρίς μεγάλες αντιστάσεις.

Η άνοδος της Αριστεράς στη χώρα μας και η κρίση των παραδοσιακών κομμάτων του δικομματισμού (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) από εφιάλτης και φάντασμα που πλανιόταν κάποια στιγμή στην Ευρώπη, έγινε το θείο δώρο των δανειστών και του κεφαλαίου, της ΕΕ και του ΔΝΤ, για να υλοποιηθούν τα σχέδιά τους.

Αυτές τις μέρες η κυβέρνηση συμφώνησε για την υλοποίηση όλων των μνημονιακών εκκρεμοτήτων και φόρτωσε τους εργαζόμενους με νέα αβάσταχτα και άδικα μέτρα και μετά το 2019. Θα είναι η μόνη κυβέρνηση που πρόλαβε να ψηφίσει δύο μνημόνια!

Μειώνονται το αφορολόγητο και οι συντάξεις, διευρύνονται η ελαστική εργασία και η λειτουργία των καταστημάτων τις Κυριακές, διευκολύνονται οι απολύσεις των εργαζομένων, ιδιωτικοποιούνται ΔΕΚΟ με κύρια αιχμή το ξεπούλημα της ΔΕΗ, συρρικνώνεται το δημόσιο και ιδιαίτερα οι κοινωνικές του υπηρεσίες, με τη μνημονιακή «αξιολόγηση» δομών, υπηρεσιών και προσωπικού, εκχωρούνται ελεύθεροι χώροι και βρίσκονται στον πάγκο του χασάπη τα εναπομείναντα εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα.

Μόνο από τη μείωση του αφορολόγητου και των συντάξεων οι εργαζόμενοι θα χάνουν σε ετήσια βάση έναν μισθό και οι συνταξιούχοι δύο συντάξεις.

Συνάδελφοι και συναδέλφισσες

Δεν μας αξίζει αυτό το μέλλον και οι εμπειρίες μας την τελευταία εικοσαετία μας δείχνουν ότι δεν υπάρχει μέλλον μέσα στην ΕΕ, η οποία από υποτιθέμενη Ένωση των Λαών της Ευρώπης αποδείχθηκε ότι είναι η φυλακή τους.

Παλεύουμε για την υπεράσπιση και την επαναφορά των εργασιακών και κοινωνικών μας δικαιωμάτων, για την κατάργηση των μνημονίων, τη στάση πληρωμών και τη διαγραφή του χρέους, για την έξοδο από την ευρωζώνη και την ΕΕ και για την εφαρμογή ενός προγράμματος οικονομικού μετασχηματισμού και παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας σε όφελος του λαού και του τόπου, για το σταμάτημα των ιδιωτικοποιήσεων και της εκποίησης του δημόσιου πλούτου, την εθνικοποίηση και των εργατικό-κοινωνικό έλεγχο των τραπεζών, την επαναφορά στο δημόσιο των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας, των αεροδρομίων, των λιμανιών και όλων των υποδομών της χώρας μας για να αποτελέσουν τα εργαλεία αυτής της ανάπτυξης.

Το ΜΕΤΑ καλεί όλους του εργαζόμενους και τα σωματεία τους να πάρουν στα χέρια τους την επιτυχία της απεργίας και της ανατροπής αυτών των πολιτικών και να συγκροτήσουν σε κάθε πόλη και δήμο της χώρας μας μέτωπο με όλα τα πληττόμενα από τα μνημόνια στρώματα, για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων, της εργασίας και της λαϊκής κατοικίας και περιουσίας από τα αρπακτικά των τραπεζών και του πολυεθνικού κεφαλαίου.

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΝΕΟΦΙΛΕΥΘΕΡΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ
ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ ΠΟΥ ΤΙΣ ΕΦΑΡΜΟΖΟΥΝ

---

Σύνδεσμοι για να κατεβάσετε το δισέλιδο του ΜΕΤΑ

• ΕΔΩ σε μορφή docx.
• ΕΔΩ σε μορφή pdf.

Η δήθεν διαπραγμάτευση της κυβέρνησης και των δανειστών έφερε μια αντεργατική και αντιλαϊκή συμφωνία, που έχει το χαρακτήρα 4ου μνημονίου. Ανάμεσα στα άλλα, προβλέπεται και ένα προκλητικό «δώρο» προς τις μεγάλες πολυεθνικές του Εμπορίου, αυτό τηςκατάργησηςτης Κυριακάτικης Αργίας και την άμεση νομοθέτηση για λειτουργία των καταστημάτων 32 (για την ώρα) Κυριακές του χρόνου.

Πρόκειται για μέτρο που χτυπά άμεσα την εργασιακή, κοινωνική και προσωπική ζωή των εργαζομένων στο Εμπόριο, ενδυναμώνει τον εργασιακό μεσαίωνα, την απλήρωτη και ανασφάλιστη εργασία, τις ελαστικές σχέσεις στον ιδιωτικό τομέα. Είναι μέτρο που χτυπά τις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις, οι οποίες θα οδηγηθούν με μαθηματική ακρίβεια στο λουκέτο, με αποτέλεσμα εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι να βρεθούν στον καιάδα της ανεργίας. Είναι μέτρο που χτυπά την ανάπτυξη, την εργασία και την κοινωνική ασφάλιση, και σε καμία περίπτωση δεν είναι «εκσυχρονιστικό», όπως προκλητικά τη χαρακτήρισε ο υπουργός Οικονομίας.

Ήδη, με τις 8 Κυριακές το χρόνο που επιτρέπεται να είναι ανοιχτά τα καταστήματα, τα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά για τους εργαζομένους:
Πάνω από το 80% των εμποροϋπαλλήλων δηλώνεται για εργασία Κυριακής 3-4 ωρών, ενώ δουλεύει στην πράξη για πάνω από 8-10 ώρες, χωρίς πρόσθετη αμοιβή 75% και χωρίς ρεπό. Πάνω από το 30% ως το 40%  δεν αμείβεται καθόλου με το +75% ούτε για τις 3-4 τυπικά δηλωμένες ώρες εργασίας.

Τέλος, η κυβέρνηση και οι δανειστές ισχυρίζονται ότι το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές εξυπηρετεί τους καταναλωτές. Ψεύδονται: δεν τους λείπουν οι ώρες να ψωνίσουν, αλλά τα χρήματα που τους στέρησαν και τους στερούν οι εφαρμοζόμενες μνημονιακές πολιτικές σφαγιασμού μισθών, συντάξεων και λαϊκών εισοδημάτων.

ΟΥΤΕ 8, ΟΥΤΕ 32, ΟΥΤΕ 52

Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΙΑ

Η Εργατική Πρωτομαγιά, ημέρα αγώνα της Εργατικής Τάξης, έρχεται να μας υπενθυμίσει ότι η πάλη για την κοινωνική απελευθέρωση και την απαλλαγή των εργαζομένων από τα δεσμά της εκμετάλλευσης συνεχίζεται αδιάκοπα.
Ο αγώνας των εργατών του Σικάγου για την καθιέρωση του 8ωρου σήμερα αποκτά ξανά νόημα, αφού το κεφάλαιο σε παγκόσμιο επίπεδο επιχειρεί να ανατρέψει ό,τι κατακτήθηκε με σκληρούς αγώνες τον προηγούμενο αιώνα.

Στο όνομα της καπιταλιστικής ανάπτυξης και της έντασης της κερδοφορίας του κεφαλαίου, επιχειρείται σε παγκόσμιο επίπεδο η εδραίωση καθεστώτος φτηνής και ελαστικής εργασίας, ο περιορισμός των εργατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα από την καταστολή και την τρομοκρατία μέχρι και τις ανοιχτές πολεμικές και ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Στην ευρύτερη περιοχή, οι επεμβάσεις αυτές που γίνονται για τον έλεγχο των ενεργειακών πηγών, εγκυμονούν τεράστιους κινδύνους και οδηγούν εκατομμύρια εργαζόμενους στην προσφυγιά και στη μετανάστευση.

Η πάλη για την ανάπτυξη ενός μαζικού φιλειρηνικού, αντιπολεμικού και αντιιμπεριαλιστικού κινήματος στη χώρα μας είναι άμεσης προτεραιότητας ζήτημα για το εργατικό – συνδικαλιστικό κίνημα, για το σταμάτημα των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων στην ευρύτερη περιοχή της ανατολικής Μεσογείου και της Βορείου Αφρικής και του ξεριζωμού των λαών τους από τις εστίες τους.
Καταδικάζουμε οποιαδήποτε εμπλοκή της χώρας, με τη χρησιμοποίηση των νατοϊκών βάσεων ως ορμητήρια για τις ιμπεριαλιστικές επιθέσεις, και αγωνιζόμαστε για την αποδέσμευση της χώρας μας απ’ όλους αυτούς τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς που συμμετέχει.

Στη χώρα μας, οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι, οι γυναίκες και οι νέοι «πλήρωσαν» και «πληρώνουν» πολύ σκληρά τις μνημονιακές πολιτικές της λιτότητας, που μας βύθισαν στην οικονομική ύφεση, με την οικονομική και κοινωνική εξαθλίωση που έχει πάρει τα χαρακτηριστικά ανθρωπιστικής κρίσης. Ο παρατεταμένος αγώνας των εργαζομένων και του λαού μας, ενάντια σε αυτές τις πολιτικές και οι ελπίδες που δημιουργήθηκαν, προδόθηκαν από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, με την υποταγή της στα κελεύσματα των δανειστών, του ΣΕΒ και του εγχώριου κεφαλαίου, με την υπογραφή του 3ου μνημονίου.

Αυτές τις ημέρες, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ, με τη «Συμφωνία της Μάλτας» και σε πλήρη σύμπνοια με τους δανειστές, ετοιμάζεται να δώσει το τελειωτικό χτύπημα σε όσα εργασιακά δικαιώματα έχουν απομείνει. Η νέα συμφωνία που επέχει το χαρακτήρα ενός 4ου μνημονίου έρχεται να περικόψει και άλλο τις συντάξεις, μετατρέποντάς τες σε προνοιακά βοηθήματα, να φοροληστέψει και άλλο το λαό μέσω της μείωσης του αφορολόγητου, να διατηρήσει το πετσοκομμένο νομοθετικό πλαίσιο για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (ΣΣΕ), να ξεπουλήσει και μάλιστα αντί πινακίου φακής δημόσιες επιχειρήσεις και οργανισμούς και να περιορίσει τα συνδικαλιστικά δικαιώματα και ελευθερίες. Και όλα αυτά σε μια περίοδο που η ανεργία εξακολουθεί να βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα, η μερική απασχόληση, η «μαύρη» και η εκ περιτροπής εργασία να έχουν εκτιναχθεί στο ζενίθ, οι μισθοί και τα δικαιώματα των εργαζομένων στο ναδίρ, ενώ συνεχίζονται τα προνόμια και η φοροασυλία του μεγάλου κεφαλαίου.

Την ίδια ώρα, η πλειοψηφία σε μια σειρά συνδικαλιστικές οργανώσεις, με πρώτη από όλες αυτήν της ΓΣΕΕ, ακολουθούν το δρόμο που έχουν μάθει καλά, της συνεργασίας, δηλ. με όλες τις κυβερνήσεις και την εργοδοσία, ενώ έχουν πάρει οριστικό διαζύγιο από τους αγώνες για την υπεράσπιση των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων, βάζοντας πλάτη στο ευρωπαϊκό και εγχώριο πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο. Η κατάσταση αυτή στο συνδικαλιστικό κίνημα θέτει σε όλες τις αγωνιστικές–ταξικές δυνάμεις στο εργατικό κίνημα το καθήκον της επαναθεμελίωσης των συνδικάτων, της ανάδειξης της αναγκαιότητας τηςσυλλογικήςδράσηςκαι των εργατικών αγώνων για την υπεράσπιση των κατακτήσεων και τη διεκδίκηση των εργατικών δικαιωμάτων.

Ο φετινός γιορτασμός της Εργατικής Πρωτομαγιάς πρέπει να αποτελέσει την απαρχή για μια μεγάλη κινητοποίηση όλων των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων ενάντια στην υπογραφή 4ου μνημονίου που προωθούν κυβέρνηση, κεφάλαιο και δανειστές.
Ο αγώνας αυτός δεν μπορεί να οργανωθεί από τον υποταγμένο συνδικαλισμό της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ ούτε να είναι αποτελεσματικός με τις διχαστικές επιλογές της ηγεσίας του ΠΑΜΕ.

Για να είναι αποτελεσματικός αυτός ο αγώνας, απαιτείται μια νέα αγωνιστική πρωτοβουλία που:

1.Να συσπειρώνει όλους τους εργαζόμενους, έλληνες και μετανάστες, τους ανέργους και τους συνταξιούχους.

2.Να συγκροτείται σε ένα ευρύτερο μέτωπο με όλα τα κοινωνικά στρώματα – ελεύθερους επαγγελματίες, επιστήμονες, αγρότες, νεολαία – που πλήττονται απ’ τα μνημόνια.

3.Να συγκεντρώνει δυνάμεις από το αντιφασιστικό και αντιρατσιστικό κίνημα, τα κινήματα πόλης και υπεράσπισης των ελεύθερων χώρων, καθώς και εκείνα ενάντια στα χαράτσια και τους πλειστηριασμούς.

4.Να αναδεικνύει την ανάγκη της πάλης για τη διαγραφή του χρέους, την εθνικοποίηση των τραπεζών και τον εργατικό και κοινωνικό έλεγχό τους, το σταμάτημα των ιδιωτικοποιήσεων και της εκποίησης της δημόσιας περιουσίας και την επανακρατικοποίηση οργανισμών και επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας, για να χρησιμοποιηθούν ως εργαλεία για την ανασυγκρότηση και τον παραγωγικό μετασχηματισμό της χώρας σε όφελος των λαϊκών κοινωνικών στρωμάτων.

Μ’ αυτόν τον τρόπο, θα οικοδομηθεί από τα κάτω η αναγκαία συγκρότηση ενός ευρύτερου κοινωνικού μετώπου που θα υπερασπίζεται τα κοινωνικά αγαθά, θα εκφράζει την αλληλεγγύη του σε όποιον αγωνίζεται και διεκδικεί, θα συγκρούεται με φασιστικές και ναζιστικές προκλήσεις και θα γενικεύει την πάλη του για την ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών.

Το ΜΕΤΑ καλεί όλους και όλες να δώσουν δυναμικό «παρών» στις συγκεντρώσεις της Πρωτομαγιάς που θα διοργανωθούν, καθώς επίσης και όλους τους εργαζομένους σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα να οργανωθούν στα σωματεία τους και να συντονιστούν προς την κατεύθυνση της συγκρότησης ενός Εργατικού Κέντρου Αγώνα, το οποίο θα συμβάλλει καθοριστικά στην προώθηση της αγωνιστικής εργατικής παρέμβασης στις εξελίξεις.

Η απεργία της 1ης Μάη 2017 να αποτελέσει ένα ακόμη βήμα έκφρασης της αντίθεσής μας απέναντι στις νέες περικοπές που σχεδιάζονται, αλλά και αφετηρία για τη γενίκευση των τοπικών, περιφερειακών και κλαδικών κινητοποιήσεων με προκήρυξη Γενικής Απεργίας για τα μέσα Μάη ενάντια στην «αξιολόγηση» και τα νέα βάρβαρα μέτρα σε βάρος των εργαζομένων και των συνταξιούχων.

Διεκδικούμε, τέλος, εργασία με πλήρη δικαιώματα για όλους και κατάργηση όλων των μορφών της ελαστικής και ενοικιαζόμενης εργασίας, άμεση επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751€ και καταβολή σ’ όλους τους άνεργους και για όσο διαρκεί η ανεργία τους, του επιδόματος ανεργίας στο ύψος του 80% του κατώτατου μισθού, επαναφορά του θεσμού των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των ΣΣΕ, μείωση του χρόνου εργασίας χωρίς μείωση των αποδοχών και επαναφορά όλων εργατικών και κοινωνικών κατακτήσεων που απωλέσθηκαν στη μνημονιακή περίοδο.

ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΤΙΚΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΧΩΡΑ
ΑΘΗΝΑ: ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ /ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ, 10.30ΠΜ.
ΠΕΙΡΑΙΑΣ: ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ /ΠΑΣΑΛΙΜΑΝΙ, 10.30ΠΜ.

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ
ΤΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟ
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΝΙΚΗ

Συνεδρίασε στις 12 Απρίλη, η νέα εκτελεστική επιτροπή του ΜΕΤΑ, που προήλθε από το Γενικό Συμβούλιο της παράταξης που συνεκλήθη το Σάββατο 8 Απρίλη. Μεταξύ άλλων, τέθηκε θέμα από τους συντρόφους για την άμεση εκλογή γραμματέα του ΜΕΤΑ. Με ομόφωνη απόφαση, επανεκλέχθηκε ο Γιώργος Χαρίσης.



Η νέα Εκτελεστική Επιτροπή του ΜΕΤΑ

Συνεδρίασε το Σάββατο 8 Απρίλη 2017 το Γενικό Συμβούλιο (ΓΣ) του ΜΕΤΑ το οποίο εκλέχθηκε στη 2η Συνδιάσκεψη που έγινε στις 11 Μάρτη.
Στη συνεδρίαση, εκλέχθηκε 15μελής Εκτελεστική Επιτροπή(ΕΕ) και έγινε συζήτηση για την κατάσταση που διαμορφώνεται σήμερα στο συνδικαλιστικό κίνημα, με αφορμή και την παρουσίαση και συζήτηση της Ετήσιας Έκθεσης 2017 του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ για την «Ελληνική Οικονομία και την Απασχόληση» που έγινε από τον Δημήτρη Κατσορίδα επιστημονικό συνεργάτη του ΙΝΕ.

Στις ομιλίες των μελών του ΓΣ του ΜΕΤΑ, επισημάνθηκε η ανάγκη της προετοιμασίας των συνδικάτων για την μαζική συμμετοχή των εργαζομένων, των ανέργων και των συνταξιούχων στην απεργία και τις συγκεντρώσεις της Πρωτομαγιάς, η οποία φέτος συμπίπτει με τη επιβολή από την κυβέρνηση και τους δανειστές νέων επώδυνων μέτρων σε βάρος των εργαζόμενων και των συνταξιούχων, με τη μείωση του αφορολόγητου, τη νέα περικοπή στις συντάξεις, τις ιδιωτικοποιήσεις, με κύρια αιχμή τη ΔΕΗ, και τον περιορισμό των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Επισημάνθηκε, επίσης, η ανάγκη για τη στήριξη και την ενίσχυση των επιμέρους τοπικών, επιχειρησιακών και κλαδικών κινητοποιήσεων ενάντια στις απολύσεις, τη μη πληρωμή δεδουλευμένων, τις συνθήκες εργασίας και τη διεκδίκηση σταθερών εργασιακών σχέσεων πλήρους απασχόλησης κ.λπ., αλλά και τη γενίκευσή τους με την προκήρυξη γενικής απεργίας μέσα στο Μάη.

Τέλος, αναδείχθηκε η νέα ΕΕ του ΜΕΤΑ αποτελούμενη από:

1. Βαγενάς Χρήστος, μέλος ΔΣ ΠΟΠΟΠΚ
   
   
2. Γιαννόπουλος Γιάννος, ΣΜΤ
   
   
3. Γιαννούλια Κατερίνα, μέλος ΓΣ ΑΔΕΔΥ
   
   
4. Δαμιανός Βασίλης, μέλος ΔΣ ΠΟΠ-ΔΕΗ
   
   
5. Καββαδίας Αντώνης, μέλος ΔΣ Σωματείου Eurobank-TT
   
   
6. Καλομοίρης Γρηγόρης, μέλος ΕΕ ΑΔΕΔΥ
   
   
7. Κιοσέογλου Λευτέρης,μέλος ΔΣ σωματείου ΣΙΔΕΝΟΡ και ΕΚΘ
   
   
8. Κόνιαρης Χρήστος, μέλος Εξελεγκτικής Επιτροπής ΠΟΕΔΗΝ
   
   
9. Κούνης Δημήτρης, ταμίας ΠΟΣΠΕΡΤ
   
   
10. Νικολάου Κώστας, πρόεδρος Συλλόγου ΕΤΕ – προερχόμενων από ΕΘΝΟdata
    
    
11. Μάρταλης Σωτήρης, Ε’ ΕΛΜΕ Ανατολικής Αττικής
    
    
12. Παπατριανταφύλλου Νίκος, οργανωτικός γραμματέας ΟΤΟΕ
    
    
13. Πασσαλίδης Γιώργος, κίνημα ΕΝΕΡΓΩΝ ΑΝΕΡΓΩΝ
    
    
14. Τσιαπής Δημήτρης, μέλος του ΔΣ της ΠΟΙΕ-ΦΣΕΚ
    
    
15. Χαρίσης Γιώργος, ΕΕ ΠΟΕ-ΟΤΑ.
    
    

Ολόκληρη η ανακοίνωση από την ΕΝΩΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
που στηρίζεται από το ΜΕΤΑ και το ΕΜΕΙΣ:

Η ΔΕΗ ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ

Η Κυβέρνηση είναι έτοιμη να βάλει την οριστική ταφόπλακα στη ΔΕΗ, υλοποιώντας ακόμα μια απαίτηση των δανειστών και των «θεσμών», έχοντας εξασφαλίσει και τη σύμφωνη γνώμη της Ν.Δ.

Η ιδιωτικοποίηση/διάλυση της ΔΕΗ θα γίνει με τη μέθοδο της πώλησης λιγνιτικών και πιθανά υδροηλεκτρικών μονάδων, στο όνομα της απελευθέρωσης της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας που προωθείται εδώ και δεκαετίες στην Ελλάδα και σε όλη την ΕΕ.

Την ίδια ώρα, οι εργαζόμενοι και τα νοικοκυριά στενάζουν από τις απανωτές αυξήσεις του ηλεκτρικού ρεύματος, ενώ οι ιδιωτικές εταιρείες έχουν αρχίσει να θησαυρίζουν στην πλάτη των καταναλωτών και της ίδιας της ΔΕΗ, αφού αγοράζουν πάμφθηνα το ρεύμα που παράγει η επιχείρηση με το σύστημα των δημοπρασιών (ΝΟΜΕ).

Στόχος των μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων που θέλουν να «κανιβαλίσουν» τη ΔΕΗ (όπως δήλωσε κορυφαίος Υπουργός) είναι αυτή να καταρρεύσει λόγω των μεγάλων χρεών που έχει συσσωρεύσει από επιχειρήσεις και νοικοκυριά, να απαξιωθεί και να τεμαχιστεί.

Οι εργαζόμενοι και η κοινωνία δεν έχουν κανένα όφελος από την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ. Αντίθετα. Πρέπει να αγωνιστούν για να αποτρέψουν τη διάλυση της ΔΕΗ και την εκχώρησή της στα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα.

Στηρίζουμε τον αγώνα της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ και των εργαζομένων της για μια ΔΕΗ δημόσια, σε όφελος του ελληνικού λαού και με φθηνό ρεύμα σε όλα τα νοικοκυριά.

ΕΝΩΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

Απέχουμε-Απεργούμε από την «αξιολόγηση» υπαλλήλων / Συλλογικά και μαζικά να αντισταθούμε στη διάλυση του Δημοσίου

Η μνημονιακή πειθαρχία όλων των κυβερνήσεων τα τελευταία χρόνια επιτάχυνε τις ακραίες νεοφιλελεύθερες «μεταρρυθμίσεις» που ξεκίνησαν πριν από 25 χρόνια, και με άλλοθι την κρίση θέλουν να ολοκληρώσουν ένα σχέδιο που προβλέπει εργασιακές σχέσεις – λάστιχο, δουλειά χωρίς δικαιώματα και κράτος χωρίς κοινωνικές παροχές προς τους πολίτες, παρά μόνο προνοιακές για επιβίωση.

Στο Δημόσιο, ήδη, από το 2000, με τη θεωρία περί ευέλικτου και επιτελικού κράτους, εκχωρήθηκαν πολλές αρμοδιότητες σε εργολάβους και ιδιώτες, υποβαθμίστηκαν οι κοινωνικές υπηρεσίες και όλες οι τεχνικές και άλλες υπηρεσίες που σχετίζονται με την συντήρηση και την ανάπτυξη των υποδομών των πόλεων και ιδιωτικοποιήθηκαν όσες ήταν κερδοφόρες και υπήρχε ενδιαφέρον από τους ιδιώτες.

Σε πλήρη ευθυγράμμιση με τις πολιτικές όλων των προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, μετά την ψήφιση του 3ου μνημονίου, ψηφίζει και υλοποιεί το «πακέτο» που αφορά στην οργάνωση και στη λειτουργία του δημόσιου τομέα. Και μάλιστα, αν κρίνουμε από αυτά που γράφονται στις εγκυκλίους που εκδίδει το υπουργείο Διοικητικής Ανασυγκρότησης, βιάζεται ιδιαίτερα!

Μαζί με το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και των δημόσιων δομών, τους μειωμένους προϋπολογισμούς για την λειτουργία του δημοσίου και την διατήρηση του παγώματος των προσλήψεων μόνιμου προσωπικού, έχει νομοθετήσει για τη «στοχοθεσία», την «κινητικότητα», την «αξιολόγηση» δομών και προσωπικού έχοντας ως στόχο τη δημιουργία και τη λειτουργία ενός κράτους καθαρά επιτελικού και νεοφιλελεύθερου, με ιδιωτικοποιημένες υπηρεσίες, ελαστικές σχέσεις εργασίας, μακριά από τις ανάγκες και των εργαζόμενων στο δημόσιο αλλά και των πολιτών.

Κορωνίδα όλων αυτών αποτελεί ο νόμος 4369/2016 για την «αξιολόγηση», ένας νόμος «αντιγραφή» του προηγούμενου του Μητσοτάκη, που οι αγώνες των εργαζόμενων κατήργησαν στην πράξη το καλοκαίρι του 2014. Ένας νόμος, που στην ουσία του υλοποιεί τις συμφωνημένες με την τρόικα πολιτικές για το δημόσιο από το 2012. Ένας νόμος, που πρέπει να καταργηθεί στην πράξη, για μια ακόμη φορά.

Η απεργία – αποχή από τις διαδικασίες «αξιολόγησης», που πρότεινε το ΜΕτωπο Ταξικής Ανατροπής (META) κι αποφάσισε η ΑΔΕΔΥ χρειάζεται να απλωθεί σε κάθε χώρο δουλειάς, να οργανωθεί από τα συλλογικά όργανα (πρωτοβάθμια σωματεία, ομοσπονδίες), να τονωθεί η αυτοπεποίθηση των συναδέλφων/-ισσών και να ενισχυθεί το αγωνιστικό τους φρόνημα, με συνελεύσεις, εξορμήσεις και περιοδείες παντού.

Ως ΜΕΤΑ, καλώντας και τις υπόλοιπες αριστερές, ριζοσπαστικές, αγωνιστικές παρατάξεις, θα πρωτοστατήσουμε σε αυτόν τον αγώνα.

Όχι μόνο για να προστατευθούν οι εργαζόμενοι του Δημοσίου, αλλά για να ωφεληθεί το σύνολο του κόσμου της δουλειάς και να μη δημιουργηθεί το «επιτελικό – ευέλικτο δημόσιο» των…ιδιωτών, με τις πανάκριβες και ανεξέλεγκτες υπηρεσίες, που δε διασφαλίζουν ποιότητα και ασφάλεια στις όποιες παροχές ή προϊόντα, παρά μόνο κέρδη για τους ίδιους.

Οι μύθοι και οι απάτες που συνοδεύουν την «αξιολόγηση» χρήζουν αποκάλυψης

α)Η συνολική στοχοθεσία της υπηρεσίας (και κατ’ επέκταση και η ατομική στοχοθεσία) καθορίζεται από τα πάνω, από τον υπουργό ή το όργανο διοίκησης κάθε φορέα. Οι στόχοι δηλαδή για τους οποίους θα βαθμολογηθεί ο υπάλληλος είναι καθορισμένοι, υποχρεωτικοί και άρρηκτα συνδεδεμένοι με την εφαρμογή της μνημονιακής – νεοφιλελεύθερης κυβερνητικής πολιτικής. Στο περιβάλλον του υποστελεχωμένου και υποχρηματοδοτημένου δημόσιου τομέα, αρκετοί από τους στόχους πιθανότατα είτε να μην είναι εφικτοί είτε να βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση με τις ανάγκες της κοινωνίας. Για παράδειγμα, στην υγεία, στόχος θα είναι η μικρότερη παραμονή του ασθενή στο νοσοκομείο, με σκοπό την περικοπή της δαπάνης, τη λειτουργία του νοσοκομείου με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, κι όχι την καλύτερη παροχή υπηρεσίας στον πολίτη. Με αυτόν τον τρόπο, δημόσιες δομές θα αξιολογούνται αρνητικά, θα οδηγούνται σε περαιτέρω συρρίκνωση και κατάργηση. Παράλληλα, ο εργαζόμενος θα χρεώνεται ο ίδιος την αρνητική αξιολόγηση της επίτευξης της συνολικής στοχοθεσίας και θα τον συνοδεύει σε όλο τον εργασιακό του βίο.

β)Οι πολυδιαφημιζόμενες Ολομέλειες των Διευθύνσεων και των Τμημάτων δεν έχουν αποφασιστικό ρόλο. Στο τέλους του έτους, μάλιστα, καλούνται να εγκρίνουν την έκθεση αξιολόγησης (βάσει της στοχοθεσίας) του έργου που παρήγαγαν την οποία συντάσσει ο προϊστάμενος. Η δε επίφαση της δημοκρατίας με την αξιολόγηση των προϊσταμένων από τους υφιστάμενους με ανώνυμο ερωτηματολόγιο είναι ουτοπία, καθώς οι καθημερινές σχέσεις θα αποκαλύπτουν πώς αξιολόγησε καθένας τον προϊστάμενό του, καλλιεργώντας ταυτόχρονα την καχυποψία, τη συναλλαγή και το αντισυναδελφικό κλίμα.

γ)Τα κριτήρια της αξιολόγησης των εργαζομένων είναι σκόπιμα αόριστα και υποκειμενικά όπως «η αφοσίωση», η «επίδειξη ενδιαφέροντος», η «πρωτοβουλία», οι «καινοτομίες» κ.ά. Αλήθεια, πόσο «καινοτόμος» μπορεί να είναι ή πόσο μπορεί να «αναπτύξει τις δεξιότητες» του ο εργαζόμενος, όταν π.χ. ο μισός εξοπλισμός του εργαστηρίου του είναι χαλασμένος κι ο άλλος μισός υπολειτουργεί ή όταν μία νοσηλεύτρια έχει στην ευθύνη της 40-50 ασθενείς; Παράλληλα οι εργαζόμενοι καλούνται να αξιολογηθούν για την «ικανατότητα άσκησης πολλαπλών καθηκόντων». Με την εισαγωγή αυτού του κριτηρίου, νόμιμα πλέον υποχρεώνονται να εκτελούν καθήκοντα που δεν περιλαμβάνονται στο εργασιακό τους αντικείμενο και μάλιστα βαθμολογούνται γι’ αυτά. Ταυτόχρονα, σε ένα ρημαγμένο δημόσιο αξιολογούνται για την «αναβάθμιση του εργασιακού περιβάλλοντος»!

δ)Υπάρχει σύνδεση της αξιολόγησης με το μισθολόγιο και δημιουργία διαφορετικών κατηγοριών αμειβόμενων υπαλλήλων στον ίδιο κλάδο, αφού προβλέπεται ταχύτερη μισθολογική εξέλιξη για τους «άριστους» και αναστολή της μισθολογικής εξέλιξης για όλους όσοι αξιολογηθούν «ανεπαρκείς» ή «ακατάλληλοι».

ε)Οι προαγωγές των εργαζομένων και η εξέλιξή τους εξαρτώνται άμεσα από τις εκθέσεις αξιολογήσεις.Oι χαρακτηρισμοί των βαθμολογημένων υπαλλήλων σε «επαρκείς», «μέτριους», «ανεπαρκείς» και «ακατάλληλους», θα συνοδεύουν το φάκελο κάθε εργαζόμενου. Επιπροσθέτως, όπως περιγράφεται ρητά σε άλλους πρόσφατους νόμους, θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν ανά πάσα στιγμή στον εργασιακό βίο του υπάλληλου κι από οποιαδήποτε πολιτική ηγεσία. Επίσης όπως αναφέρεται όσοι χαρακτηριστούν δύο συνεχόμενες φορές «ανεπαρκείς» και «ακατάλληλοι», θα δημιουργήσουν μια «δεξαμενή προβληματικών» και δυνητικά «διαθέσιμων» υπαλλήλων, βλέποντας κοντά τους την πόρτα της εξόδου.

στ)Στην Ειδική Επιτροπή Αξιολόγησης (η οποία αποτελείται μόνον από τους Γενικούς Διευθυντές) που εξετάζει τις ενστάσεις των υπαλλήλων, οι αιρετοί εκπρόσωποι των εργαζόμενων συμμετέχουν χωρίς δικαίωμα ψήφου. Εδώ να σημειώσουμε ότι οι επιτροπές αυτές δεν έχουν συσταθεί ακόμα, ενώ στις αντίστοιχες εγκυκλίους περιγράφονται με τρόπο που δεν αποσαφηνίζει τα όρια μεταξύ αυτών και των Υπηρεσιακών Συμβουλίων. Πρόκειται για… καινοτόμα μορφή «δημοκρατίας»!

ζ)Η κυβέρνηση (με τη Διεύθυνση Παρακολούθησης και Στατιστικής Ανάλυσης των Βαθμολογιών Αξιολόγησης) εξασφαλίζει την εξουσία να παρεμβαίνει στη βαθμολόγηση εφαρμόζοντας το «συντελεστή διόρθωσης». Ουσιαστικά βάζει τα ποσοστά στην αξιολόγηση με «έξυπνο» τρόπο, αφού, για παράδειγμα, μπορεί να μειώσει τον αριθμό αυτών που έχουν αξιολογηθεί ως πολύ επαρκείς ή άριστοι υπάλληλοι.

η)Συγκροτείται η Επιτροπή Ακρόασης (σε σχέση με τη λογοδοσία, τον κοινωνικό έλεγχο κ.λπ.) που θα ασχολείται με τα αιτήματα κοινωνικών φορέων ή μεμονωμένων πολιτών. Είναι ολοφάνερο ότι όποιος ιδιώτης δεν καλύπτεται από την υπηρεσιακή απόφαση ή άποψη, ή θεωρεί ότι δεν ικανοποιούνται τα ατομικά του συμφέροντα θα καταφεύγει στην Επιτροπή στοχοποιώντας τον κάθε υπάλληλο ατομικά, αφού ισχύει η μνημονιακή ρύθμιση που αφήνει τον υπάλληλο εκτεθειμένο και υπόλογο για τις υπηρεσιακές αποφάσεις.

ι)Η «αξιολόγηση» σχετίζεται και με την κινητικότητα, όπως αναφέρεται στο σχετικό νόμο 4440/2016, ο οποίος προβλέπει υποχρεωτική μετακίνηση υπαλλήλων -ακόμη κι εκτός νομού-, αρκεί ο φορέας προέλευσης να έχει κάλυψη στο ελάχιστο 50% των θέσεών του.

Η «αναδιάρθρωση», ή «μεταρρύθμιση» του κράτους, η δημιουργία «ευέλικτου, επιτελικού Δημοσίου» μπορεί να ηχούν ωραία και να παραπέμπουν στην πραγματική ανάγκη για βελτίωση των υπηρεσιών του Δημοσίου προς το κοινωνικό σύνολο, που τις χρειάζεται γιατί υπερφορολογείται και δεν πληρώνεται από τους εργοδότες του, ώστε να καλύπτει έστω και τις στοιχειώδεις ανάγκες του.

Δεν έχει σχέση όμως με την παραπάνω πραγματική ανάγκη αυτό που οργανώνει η σημερινή κυβέρνηση, σε συνέχεια των προηγούμενων κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Κρύβει πίσω από αυτές τις διατυπώσεις όσα σχεδιάζει και υλοποιεί ταχύτατα, για τη μεγαλύτερη διάλυση του Δημοσίου και το χαρίζει στα αρπακτικά των «αγορών».

Το θεσμικό πλαίσιο κινητικότητας – «αξιολόγησης» υπαλλήλων διασταυρώνεται με το ψηφιακό οργανόγραμμα και τα επιμέρους οργανογράμματα υπουργείων-αυτοδιοίκησης – φορέων, με τη συγχώνευση και κατάργηση ειδικοτήτων και κλάδων και συμπληρώνεται από την ιδιωτικοποίηση μέσω εργολαβιών και από τη διεύρυνση των ελαστικών σχέσεων εργασίας μέσω ΚΟΙΝΣΕΠ, «ωφελούμενων», συμβασιούχων, αναπληρωτών κ.λπ.

Όλη αυτή η νομοθεσία, με την ισχύ και της προηγούμενης μνημονιακής που δεν καταργήθηκε ποτέ, απορρυθμίζει τις εργασιακές σχέσεις στο Δημόσιο, πλήττει τους μισθούς και τα δικαιώματα, υποβαθμίζοντας και ακριβαίνοντας συγχρόνως τις παρεχόμενες υπηρεσίες προς τα φτωχομεσαία κοινωνικά στρώματα.

Όλα αυτά τα σχέδια πρέπει και μπορούμε να τα ακυρώσουμε οι εργαζόμενοι και εργαζόμενες στο Δημόσιο, για να διασώσουμε ό, τι δημόσιο απέμεινε, για να περισωθούν εργασιακά δικαιώματα και κατακτήσεις του κόσμου της δουλειάς.

Στο πλαίσιο της απόφασης της ΑΔΕΔΥ για απεργία – αποχή από τις διαδικασίες της «αξιολόγησης», οργανώνουμε τη συλλογική αντίσταση βήμα βήμα, με τα σωματεία και τις ομοσπονδίες μας και τη στήριξη της ΑΔΕΔΥ, με την αγωνιστική αλληλεγγύη μεταξύ συναδέλφων και συναδελφισσών, ΔΕ διστάζουμε, ΔΕ φοβόμαστε, ΕΝΩΝΟΥΜΕ τις ΔΥΝΑΜΕΙΣ και προχωράμε.

Αξιοποιούμε τη θετική εμπειρία του αγώνα μας για να μην περάσει η “αξιολόγηση” του κ. Μητσοτάκη που οδηγούσε σε διαθεσιμότητες κι απολύσεις. Ο νόμος εκείνος ακυρώθηκε στην πράξη, γιατί συνάντησε τη δυναμική αντίδραση των εργαζομένων και με τη μαζική ανυπακοή και την άρνηση της συμμετοχής σε όλα τα βήματα της “αξιολόγησης”.

Το ΜΕΤΑ νιώθει δικαιωμένο γι’ αυτή την επιλογή του, που με επιμονή, παρά την άρνηση και τις επιφυλάξεις των άλλων συνδικαλιστικών παρατάξεων, συνέβαλε στο να δοθεί ο νικηφόρος αγώνας που αποτελεί αγωνιστική παρακαταθήκη για το μέλλον.

1)Κανένα σωματείο και καμιά ομοσπονδία να μην αποδεχθεί νέα οργανογράμματα και Οργανισμούς Εσωτερικής Υπηρεσίας (ΟΕΥ), που θα είναι προσαρμοσμένα στο μνημονιακό κουστούμι.

2) Οργανώνουμε Γενικές Συνελεύσεις και περιοδείες σε κάθε χώρο δουλειάς.

3) Οι εργαζόμενοι παραδίδουμε τα έντυπα αξιολόγησης στα σωματεία και τις ομοσπονδίες μας.

4) Κανένας εργαζόμενος δεν αξιολογεί ούτε τον προϊστάμενό του, ούτε τον υφιστάμενό του.

5) Στις ολομέλειες τμήματος/διεύθυνσης παρεμβαίνουν τα σωματεία/ Ομοσπονδίες/ΑΔΕΔΥ για να εξηγήσουν τι κρύβουν οι νόμοι «αξιολόγησης», κινητικότητας, τα οργανογράμματα κλπ και απέχουμε από κάθε διαδικασία αξιολόγησης.

6) Δεν υπογράφουμε τα έντυπα μετά τη συμβουλευτική συνέντευξη με τον προϊστάμενο, ούτε μετά την ολομέλεια τμήματος/διεύθυνσης.

ΜΑΡΤΗΣ 2017

---

Σύνδεσμοι για να κατεβάσετε την μπροσούρα του ΜΕΤΑ για την «αξιολόγηση»

Η Ανακοίνωση του ΜΕΤΑ

Καλείστε για το Σάββατο 8 Απριλίου 2017, ώρα 10.30-14.00, στην αίθουσα της ΟΤΟΕ (Βησσαρίωνος 9 & Σίνα), να συμμετάσχετε στην πρώτη συνεδρίαση του Γενικού Συμβουλίου (ΓΣ) του ΜΕΤΑ, που αναδείχτηκε στη 2η Συνδιάσκεψή του, με θέμα την ανάδειξη νέας Εκτελεστικής Επιτροπής.

Στο πλαίσιο της συνεδρίασης θα γίνει παρουσίαση και των βασικών συμπερασμάτων της έκθεσης του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ για την ελληνική οικονομία από το Δημήτρη Κατσορίδα, επιστημονικό συνεργάτη του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ.

Η απερχόμενη Συντονιστική Επιτροπή του ΜΕΤΑ

Η 8η Μαρτίου, Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, έχει τις ρίζες της στις διαμαρτυρίες των γυνακιών, σε Ευρώπη και ΗΠΑ, που ζητούσαν ίσα δικαιώματα, καλύτερες συνθήκες εργασίας, δικαίωμα ψήφου.

Αφετηρία της, η 8η Μάρτη 1857, όταν οι εργαζόμενες στις βιοτεχνίες ενδυμάτων της Νέας Υόρκης, λευκοντυμένες, διοργάνωσαν μεγάλη πορεία και πικετοφορία, απαιτώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας, ωράριο 10 ωρών (από τις 16), φωτεινές και υγιεινές αίθουσες εργασίας, κατάργηση των φυλετικών διακρίσεων, άρση της ανισοτιμίας ανδρών και γυναικών, μεροκάματα ίσα με των κλωστοϋφαντουργών και των ραφτών. Η διαδήλωση αυτή χτυπήθηκε άγρια και βάφτηκε στο αίμα.

Σαν να μην πέρασε μια μέρα, σήμερα, στην Ελλάδα των μνημονίων, οι γυναίκες βιώνουν τη βιαιότητα του νεοφιλελευθερισμού, μέσα από την υψηλή ανεργία, τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, το σεξισμό στους χώρους δουλειάς. Η δε εκπροσώπησή τους σε διοικητικό και συνδικαλιστικό επίπεδο εξακουλουθεί να είναι μικρό.

Επιπλέον, η εργαζόμενη μητέρα στην Ελλάδα βλέπει μια σειρά μέτρων και κοινωνικών υποδομών που αφορούν στο παιδί της να αποδομούνται μέρα με τη μέρα, προς όφελος του κεφαλαίου, την ώρα που αυτό επιτίθεται με βιαιότητα εναντίον της μητρότητας.

Από την άλλη πλευρά, τη βιαιότητα του νεοφιλελευθερισμού και των ιμπεριαλιστών, βιώνουν στο χείριστο βαθμό οι μάνες – πρόσφυγες, που βλέπουν τα παιδιά τους να πνίγονται στη θάλασσα του Αιγαίου, να ζουν στα στραπόπεδα κράτησης και να δέχονται τις επιθέσεις των χρυσαυγιτών, που αντιδρούν στη φοίτηση των παιδιών τους.

Σήμερα, λοιπόν, οι γυναίκες του κόσμου της εργασίας που δέχονται, όπως και οι άνδρες άλλωστε, τη βίαιη εξαθλίωσή τους και την προλεταριοποίησή τους από τις μνημονιακές πολιτικές και όλους όσοι τις εφαρμόζουν είναι ανάγκη να συνειδητοποιήσουν τη δύναμή τους, να συμμετέχουν ενεργά στο εργατικό – συνδικαλιστικό κίνημα και στα κέντρα λήψης αποφάσεων.

Το ΜΕΤΑ τις καλεί, μέσα από την οργάνωσή τους στα σωματεία και στα κινήματα, να συνεισφέρουν στη δημιουργία ενός πλατιού εργατικού – λαϊκού μετώπου, και να παλέψουν για την ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών και όλων όσοι τις εφαρμόζουν, να παλέψουν για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας σε όφελος του λαού και των νέων, των παιδιών τους δηλαδή που μεταναστεύουν κατά κύματα εξαιτίας της ανεργίας που μαστίζει και τη νεολαία.

Πρόσκληση του ΜΕΤΑ

Αγωνιζόμαστε και τραγουδάμε

Let’s Party 3 Φλεβάρη 2017… και σας περιμένουμε
από 8.30μμ

Για κράτηση προσκλήσεων, μπορείτε να αποστείλετε σχετικό αίτημα στο email Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε., με το όνομά σας και ένα τηλέφωνο.

• • 

από το ergasianet