Αναλυτικότερα, η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας απέρριψε τις προσφυγές πρώην βουλευτών που ζητούσαν να αναπροσαρμοστεί η βουλευτική αποζημίωσή τους στο ύψος των αποδοχών των προέδρων των Ανωτάτων Δικαστηρίων της χώρας (μαζί με τα επιδόματά τους).
Στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο είχαν προσφύγει κατά αποφάσεων του Διοικητικού Εφετείου οι πρώην βουλευτές (μερικοί εξ αυτών έχουν αποβιώσει) Δημήτριος Τσαντούλας (ΝΔ Πρέβεζας), Πέτρος Καστιλιέρης (ΠΑΣΟΚ Μεσσηνίας), Ηλία Παπαηλίας (ΠΑΣΟΚ Αττικής), Κωνσταντίνος Καραμπίνας (ΝΔ Άρτας), Αντώνης Καρπούζος (ΚΙΝΑΛ Δυτικής Αττικής), Παναγιώτης Αδρακτάς (ΝΔ Ηλείας), Πέτρος Τατούλης (ΝΔ Αρκαδίας) και η χήρα του Θεόδωρου Κατσίκη βουλευτή Καρδίτσας της ΝΔ και της ΔΗΑΝΑ και ζητούσαν να τους καταβληθεί για το επίμαχο διάστημα η διαφορά μεταξύ της βουλευτικής αποζημίωσης που ελάμβαναν και των νέων αυξημένων αποδοχών (νόμος 3691/2008) των "ανωτάτων δικαστικών λειτουργών" (προέδρου Ανωτάτου Δικαστηρίου) για το επίμαχο διάστημα.
Για παράδειγμα, η αξίωση ενός εκ των βουλευτών που έχουν προσφύγει στη Δικαιοσύνη, ανερχόταν στο ποσό των 82.691 ευρώ και παράλληλα διεκδικούσε και το ποσό των 7.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστη από την παράλειψη του Δημοσίου να αναπροσαρμόσει τη βουλευτική του αποζημίωση για το επίμαχο διάστημα των 20 μηνών. Ο συγκεκριμένος βουλευτής διεκδικούσε να εξισωθεί η βουλευτική του αποζημίωση με το ύψος των αποδοχών του προέδρου ανωτάτου δικαστηρίου η οποία τότε ανερχόταν στο ποσό των 8.964 ευρώ (μαζί με τα επιδόματα).
Αν και αρχικά είχε δικαιωθεί από το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών που έκανε δεκτή την αγωγή του πρώην βουλευτή για τους επίμαχους 20 μήνες και του επιδίκασε το ποσό των 74.910 ευρώ ως διαφορά από τη βουλευτική αποζημίωση και παράλληλα του επιδίκασε χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη το ποσό των 200 ευρώ (σύνολο 75.110 ευρώ). Το Δημόσιο άσκησε έφεση κατά της πρωτόδικης απόφασης στο Διοικητικό Εφετείο Αθηνών η οποία απορρίφθηκε ως αβάσιμη και στη συνέχεια το Δημόσιο προσέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας ζητώντας να αναιρεθεί η εφετειακή απόφαση του 2020.
Η Ολομέλεια του ΣτΕ έκανε δεκτούς τους ισχυρισμούς του Δημοσίου και έκρινε ότι δεν είναι νόμιμη η παραδοχή του Εφετείου ότι έπρεπε να αυξηθούν οι βουλευτικές αποζημιώσεις στο ύψος των αποδοχών του προέδρου Ανωτάτου Δικαστηρίου, μετά την απόφαση της Ολομέλειας της Βουλής, η οποία μάλιστα ισχύει και για το μέλλον. Για το λόγο αυτό οι σύμβουλοι Επικρατείας έκαναν δεκτή την έφεση του Δημοσίου και εξαφάνισαν την πρωτόδικη απόφαση που αναγνώρισε στον βουλευτή ότι το Δημόσιο πρέπει να του καταβάλει το ποσό των 75.110 ευρώ και επιδίκασαν στον πρώην βουλευτή τη δικαστική δαπάνη του Δημοσίου ύψους 460 ευρώ.
Ποιοι βουλευτές είναι οι «πρωταθλητές» με 19 κλήσεις ο καθένας.
Τα πρόστιμα κυμαίνονται από 10 έως 80 ευρώ.
Οι παραβάσεις σημειώθηκαν στο χρονικό διάστημα μεταξύ των ετών 2017 και 2020.
Του Άρη Χατζηγεωργίου
Πηγή: datajournalists.co.uk
Ογδόντα οκτώ βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου, εν ενεργεία και μη, μεταξύ των οποίων έναν νυν αρχηγό κόμματος και έναν πρώην πρωθυπουργό, αναζητεί ο Δήμος Αθηναίων προκειμένου να του πληρώσουν 309 κλήσεις για παράνομη στάθμευση.
Τα ονόματα των 88 βουλευτών περιλαμβάνονται σε πολυσέλιδη απόφαση που έλαβε το Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας την περασμένη Δευτέρα 29 Μαΐου 2023. Στη συγκεκριμένη συνεδρίαση, τα 74 από τα 144 θέματα αφορούσαν διαγραφές χρεώσεων, προστίμων και οφειλών προς τον δήμο της πρωτεύουσας.
Το εντυπωσιακό είναι ότι η συγκεκριμένη απόφαση, της οποίας το εισηγητικό δημοσιεύουμε σήμερα, ομαδοποιεί με μαζικότατο τρόπο οφειλές βουλευτών που απλώνονται στο χρονικό διάστημα μεταξύ των ετών 2017 και 2020.
«Διαγραφή και επαναβεβαίωση 323 Πράξεων Βεβαίωσης Παράβασης Κ.Ο.Κ. στον ορθό υπόχρεο» είναι ο τίτλος του θέματος και από τις 323 πράξεις, οι 309 αφορούν νυν και πρώην βουλευτές.
Με αποφάσεις υπό αυτόν τον τίτλο ο κάθε δήμος αναζητά να εισπράξει χρήματα από πρόστιμα που κόπηκαν σε αυτοκίνητα που είναι μισθωμένα μέσω leasing. Παρά τα πολυδιαφημισμένα «ψηφιακά άλματα», όταν κόβεται μια κλήση, ο κάθε δήμος αναζητά τον υπεύθυνο οδηγό με βάση στοιχεία που δεν προέρχονται από την ενημερωμένη βάση της ΑΑΔΕ.
Καταλήγει, έτσι, να αποστέλλονται πολλές φορές ειδοποιητήρια σε διευθύνσεις που δεν ισχύουν πλέον. Και στις περιπτώσεις αυτές, ο οφειλέτης μπορεί να ζητήσει διαγραφή των προσαυξήσεων που του έχουν επιβληθεί για κλήσεις που κόπηκαν πριν δέκα ή είκοσι χρόνια.
Με τα αυτοκίνητα, όμως, που κυκλοφορούν μέσω χρονομίσθωσης (leasing) να αυξάνονται συνεχώς, έχει ανοίξει ξεχωριστό κεφάλαιο στην αναζήτηση των οφειλετών: Πρώτα, ο δήμος στέλνει ειδοποίηση για κλήση στην εταιρεία που έχει μισθώσει τα οχήματα. Σε δεύτερη φάση, οι εταιρείες αυτές μαζεύουν τις ειδοποιήσεις και υποβάλουν αίτηση στον δήμο λέγοντας σε ποιον είχε παραχωρηθεί το όχημα, την συγκεκριμένη στιγμή που κόπηκε η κλήση.
Σε τρίτη φάση, συνεδριάζει το δημοτικό συμβούλιο, διαγράφει τις κλήσεις από τις εταιρείες leasing και τις επαναβεβαιώνει στο όνομα του παραχωρησιούχου. Στο μεταξύ, βέβαια, μπορεί να έχουν περάσει πολλά χρόνια και ο παραβάτης να έχει εγκαταλείψει την χώρα ή και τα εγκόσμια…
Τέτοιες λίστες με εκατοντάδες διαγραφές και επαναβεβαιώσεις περνούν όλο και πιο τακτικά από το δημοτικό συμβούλιο της Αθήνας. Συχνά μέσα τους, εντοπίζεται ως εταιρεία που ζητά μια διαγραφή η Εθνική Leasing που δίνει τα αυτοκίνητα στους βουλευτές και δίπλα το όνομα του βουλευτή που καλείται να πληρώσει με καθυστέρηση πέντε, δέκα ή και περισσότερων ετών.
Σε πολλές περιπτώσεις, οι βουλευτές διαμαρτύρονται διότι βλέπουν μία κλήση την οποία αγνοούν παντελώς, είτε γιατί την «ξέχασε» το πρόσωπο που οδηγούσε το αυτοκίνητο, είτε διότι μπορεί να έτυχε να χαθεί από το παρμπρίζ του αυτοκινήτου. Όταν όμως οι «ξεχασμένες» κλήσεις είναι πέντε, δέκα ή και περισσότερες, το επιχείρημα ότι «χάθηκε το χαρτί» το παίρνει ο…άνεμος.
Πρωταθλητές
Στην συγκεκριμένη λίστα που δημοσιεύουμε σήμερα, υπάρχουν σαφώς τέτοια φαινόμενα υπερσυσσώρευσης κλήσεων. Οκτώ βουλευτές εμφανίζονται να έχουν αφήσει απλήρωτες περισσότερες από δέκα κλήσεις μέσα σε μια τετραετία. Δεκαεννέα κλήσεις (19) στην σειρά επαναβεβαιώνονται στο όνομα του πρώην βουλευτή της Χρυσής Αυγής Ιωάννη Αϊβατίδη και άλλες 19 στο όνομα του Παναγιώτη Κουρουμπλή (ΣΥΡΙΖΑ). Ακολουθεί με 16 κλήσεις ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Ιωάννης Κεφαλογιάννης ενώ ορισμένες από αυτές κόπηκαν στο διάστημα που ήταν Υφυπουργός Μεταφορών, δηλαδή μετά τον Ιούλιο του 2019.
Από 15 κλήσεις μοιράζονται οι βουλευτές Κώστας Καραγκούνης (ΝΔ) και Ιωάννης Στέφος (ΣΥΡΙΖΑ) και ακολουθεί με 13 ο Θάνος Μωραΐτης (ΣΥΡΙΖΑ). Δέκα είναι οι ξεχασμένες κλήσεις για τον τέως Υπουργό Οικονομικών Χρήστο Σταϊκούρα αλλά όπως φαίνεται στην σχετική στήλη (είναι η τέταρτη όπου φαίνεται η ημερομηνία διάπραξης της παράβασης), όλες κόπηκαν πριν το καλοκαίρι του 2019 (προφανώς, έκτοτε, κυκλοφορεί μόνο με το υπουργικό όχημα).
Στο όριο «πρωταθλητισμού» των 10 κλήσεων εμφανίζεται ο Θεόδωρος Δρίτσας (ΣΥΡΙΖΑ) και λίγο κάτω από αυτό, στις 9 κλήσεις ο βουλευτής και πρώην αναπληρωτής υπουργός Γιώργος Κουμουτσάκος.
Μία κλήση των 20 ευρώ με ημερομηνία 2/3/2017 εμφανίζεται στο όνομα του πρώην πρωθυπουργού και προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Αντώνη Σαμαρά. Δύο κλήσεις των 40 ευρώ με ημερομηνίες στις αρχές του 2020, πριν δηλαδή εκλεγεί πρόεδρος στο ΠΑΣΟΚ, καταγράφονται στην λίστα και για τον Νίκο Ανδρουλάκη – καθώς δικαίωμα κτήσης οχήματος μέσω leasing έχουν και οι ευρωβουλευτές.
Στον κατάλογο φιγουράρουν με μικρό, όμως, αριθμό κλήσεων πολλά από τα μέλη της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, όπως οι Μάκης Βορίδης, Κώστας Τσιάρας, Σοφία Βούλτεψη, Σίμος Κεδίκογλου, Θεόδωρος Καράογλου, Γεώργιος Κώτσηρας, Κωνσταντίνος Βλάσσης, Κωνσταντίνος Κατσαφάδος και ο υφυπουργός Μεταφορών Μιχάλης Παπαδόπουλος.
Στην κατανομή ανά κόμμα της συγκεκριμένης λίστας προηγείται ο ΣΥΡΙΖΑ με 38 βουλευτές, ακολουθεί η Νέα Δημοκρατία με 32, 8 προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ, 3 από την Χρυσή Αυγή, 2 από το Ποτάμι, δύο από τους Ανεξάρτητους Έλληνες, δύο από το ΚΚΕ και ένας από την Ένωση Κεντρώων.
Για όσους θελήσουν να μελετήσουν την λίστα που παραθέτουμε, καλό είναι να γνωρίζουν ότι τα πρόστιμα που εμφανίζονται κυμαίνονται μεταξύ 10 και 80 ευρώ. Το χαμηλότερο των 10 ευρώ, παραπέμπει σε χώρο ελεγχόμενης στάθμευσης χωρίς τοποθέτηση της κατάλληλης κάρτας ενώ τα υψηλότερα (20,40,80 ευρώ) αφορούν σε στάθμευση σε πεζοδρόμιο, πεζόδρομο, σε σημείο με πινακίδα απαγόρευσης που επιβάλλεται για διάφορους λόγους (θέσεις μονίμων κατοίκων, κοντά σε γωνία, παρεμπόδιση διέλευσης κλπ).
Και «ξεχασμένες» κλήσεις από το 2011
Αντίθετα με τον τρόπο που εμφανίζονται οι παραβάσεις στην λίστα που παραθέτουμε, υπάρχουν άλλες αποφάσεις του Δήμου Αθηναίων όπου τα ονόματα των βουλευτών είναι σκόρπια ανάμεσα σε εκατοντάδες ιδιώτες οι οποίοι μπορεί να έχουν μισθώσει όχημα ως στελέχη διαφόρων εταιρειών.
Σε άλλες περιπτώσεις δεν εμφανίζεται κάθε κλήση χωριστά αλλά το άθροισμα των χρεώσεων για τις οποίες ο Δήμος αποφασίζει να αναζητήσει τα οφειλόμενα από τους βουλευτές.
Ενδεικτική είναι μία τέτοια απόφαση της Οικονομικής Επιτροπής του Δήμου Αθηναίων στις 14 Νοεμβρίου 2022 όπου περιλαμβάνονται σωρευτικά «ξεχασμένες» κλήσεις έως και από το μακρινό 2011.
Στις οφειλές με το μεγαλύτερο ύψος βλέπουμε μεταξύ άλλων, τα ονόματα: Μάκης Βορίδης (σύνολο 740 ευρώ), η βουλευτής Φωκίδας της ΝΔ Ασπασία Μανδρέκα (720 ευρώ), ο Νίκος Δένδιας (700 ευρώ), ο Κώστας Τζαβάρας (520 ευρώ), ο Τηλέμαχος Χυτήρης (400), ο Παναγιώτης Λαφαζάνης (240), ο Χρήστος Πρωτόπαππας (240) και ο Κυριάκος Βελόπουλος (150 ευρώ) όταν ήταν βουλευτής του ΛΑΟΣ το 2011.
Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν τον συντάκτη τους, χωρίς να συμπίπτουν κατ' ανάγκη με την άποψη του www.ertopen.com
Η δημοσιοποίηση των δηλώσεων πόθεν έσχες είναι μια από τις ετήσιες τελετουργίες, ένα συμβάν στο μεταίχμιο μεταξύ πολιτικού και παραπολιτικού. Θα προσπαθήσουμε να κρατηθούμε εντεύθεν του παραπολιτικού.
Πρώτα, να δούμε πώς με τα χρόνια και τις πράξεις έχει ξεπέσει η αξία του πόθεν έσχες, σε απλό «έσχες», αφού το «πόθεν» κατά κανόνα ούτε εξηγείται ούτε τεκμαίρεται. Στη δήλωση περιουσιακής κατάστασης βλέπουμε σαν ηδονοβλεψίες, με μια δόση μνησικακίας, την παρούσα κατάσταση, δεν βλέπουμε σε βάθος την προτέρα κατάσταση.
Τα περισσότερα περιουσιακά στοιχεία δικαιολογούνται ως κτηθέντα εκ του εισοδήματος ή εκ δανείου. Μόνο στην εφραμογή του vouliwatch.gr εμφανίζεται η εξέλιξη της δηλωθείσας περιουσίας ως διακύμανση σε ένα περιορισμένο βάθος χρόνου: από κάποιες πρόσφατες δηλώσεις, περίπου του 2013, όταν μάλλον άρχισε η διαδικτυακή ανάρτηση, έως το 2019. Ακόμη κι αυτή η περιορισμένη όμως συγκριτική καταγραφή, σε μερικές περιπτώσεις είναι ενδεικτική, για το πώς εισέρχεται κάποιος στην πολιτική και πώς εξελίσσεται.
Δεύτερον, η πραγματική αξία του πόθεν έσχες έχει απομειωθεί έως ευτελισμού, στο βαθμό που διαπιστώνεται πολλαπλώς και δικαστικώς ότι διάφοροι πολιτικοί και μέλη της οικογενείας τους διαθέτουν περιουσιακά στοιχεία που είτε υφίστανται εξωχωρίως και υπερποντίως, είτε δεν δηλώνονται εγκαίρως και πλήρως.
Ενα τέτοιο παράδειγμα, υπό έλεγχο ακόμη, έχει προσφέρει ο ίδιος ο πρωθυπουργός με τις δαιδαλώδεις διαδρομές κάποιας εξωχώριας εταιρείας της συζύγου του.
Αλλο παράδειγμα: ο πρόσφατος εντοπισμός μη επαρκώς αιτιολογημένων καταθέσεων σε λογαριασμούς πολιτικών, με αφορμή έρευνες χρήματος στο σκάνδαλο Novartis. Το εξωφρενικό σε αυτές τις περιπτώσεις Novartis είναι ότι παρότι εντοπίστηκαν οι αναιτιολόγητες εισροές, δεν ζητήθηκαν εξηγήσεις για την πηγή, διότι, όπως ειπώθηκε «η υπόθεση ήταν άλλη», η υπόθεση δηλαδή ήταν αν οι μεταφορές χρήματος γίνονταν απευθείας από λογαριασμούς της Novartis προς τους πολιτικούς λογαριασμούς!
Τελευταίο πλήγμα στην τελετουργία πόθεν έσχες, η αποκάλυψη της τεράστιας περιουσίας του εκλιπόντος δημοσιογράφου Γ. Τράγκα, ο οποίος λέγεται ότι ελέγχθηκε τελευταία φορά περί το 2004. Περιπτώσεις σαν του Τράγκα, δεν καταδεικνύουν μόνο τη διάτρητη λειτουργία του πόθεν έσχες και τις ανεπάρκειες των φοροδιωκτικών αρχών, καταδεικνύουν πώς μπορεί το μαύρο χρήμα να κρυφτεί, να εξαφανιστεί, να ξεπλυθεί ― όχι απλώς για να μη φορολογηθεί.
Με αυτές τις πρόσφατες τυφλότητες του ελεγκτικού μηχανισμού, χάνονται και τα τελευταία κομμάτια αξιοπιστίας για τον έλεγχο του πολιτικού χρήματος. Χάνεται και η συμβολική αξία του πόθεν έσχες. Η δήλωση πόθεν έσχες έχει μείνει να βασανίζει χιλιάδες επαγγελματίες και δημοσίους υπαλλήλους, που είναι, είτε μονίμως είτε περιστασιακά, υπόχρεοι να δηλώνουν περιουσιακά στοιχεία.
Τα ακίνητα, τα δάνεια, ο «αέρας»
Στο μεταίχμιο σημειολογίας και παραπολιτικής, ας παρατηρήσουμε και τα εξής:
Η προσφιλέστερη μορφή συσσώρευσης περιουσίας για τους πολιτικούς είναι τα ακίνητα. Ή τουλάχιστον είναι η περιουσία που δεν μπορεί να κρυφτεί ― εκτός βεβαίως και ανήκει σε μια αόρατη offshore. Ο αριθμός ακινήτων, μαζί με το ύψος καταθέσεων, είναι οι προσφορότεροι στόχοι για σχόλια.
Πόθεν; Πολλά από αυτά είναι κληρονομικά. Σε μερικές περιπτώσεις τα κληρονομημένα ακίνητα συμβαδίζουν με την πολιτική κληρονομιά: τη βουλευτική έδρα, την πελατεία, τα δίκτυα, το όνομα της φυλής εν γένει.
Μπορούμε να συμπληρώσουμε επίσης ότι οι πολιτικοί δεν ξεφεύγουν από την εθνική ψύχωση της επένδυσης σε ακίνητα. Σε μια χώρα που ταλαιπωρείται διηνεκώς από δημοσιονομικές, νομισματικές και άλλες κρίσεις, η γη και τα κτίρια ήταν πάντα η μόνη οδός εξασφάλισης.
Μια άλλη παρατήρηση αφορά τα συχνά δάνεια των πολιτικών. Κάποια είναι τα γνωστά στεγαστικά, που ελάμβανε προ κρίσης ο κάθε μικρομεσαίος. Πολλά όμως είναι δάνεια μετά το 2010, δηλαδή αφότου είχαν κλείσει οι τραπεζικές κάνουλες προς τον πολύ κόσμο, άρα φαίνεται ότι ένας πολιτικός έχει ευχέρεια πρόσβασης στις τράπεζες μεγαλύτερη από τον μέσο ψηφοφόρο του. Παράλληλα βλέπουμε ότι συχνά ο δανεισμός δεν αντικρίζεται με ανάλογες καταθέσεις, εξ ου και αναρωτιόμαστε δικαίως ποιες να είναι οι εγγυήσεις. Εικάζουμε ότι ίσως είναι ο γνωστός εγγυητικός «αέρας» που είχε περιγράψει ο υιός Ψυχάρης στη Βουλή, εξηγώντας τον υπερδανεισμό των επιχειρήσεων τύπου προ χρεοκοπίας.
Στην περίπτωση των πολιτικών, ο «αέρας» μπορεί, τυπικά, να είναι η βουλευτική ή υπουργική αποζημίωση. Αλλά μόνο τυπικά, διότι πρακτικά δεν είναι σταθερός μισθός, είναι πρόσκαρο εισόδημα, εξαρτάται από εκλογές διακυμάνσεις και τη λαϊκή βούληση εντέλει. Φαίνεται όμως ότι για κάποιους αυτή η πρόσκαιρη, ανακλητή, ιδιότητα, το αξίωμα και η τιμή, είναι επάγγελμα. Για κάποιους, το μόνον της ζωής τους επάγγελμα.
Η ευχερής δανειοληψία δείχνει επίσης την, η εγγύτητα της πολιτικής προς την οικονομική εξουσία. Βεβαίως αυτή η εγγύτητα δεν αφορά όλους, εντούτοις διατρέχει οριζόντια τους πολιτικούς χώρους.
Ισως λεπτολογούμε, ίσως υποπίπτουμε στην παραπολιτική• ελπίζουμε όχι στον θανάσιμο λαϊκισμό. Ωστόσο παρατηρώντας τους όνυχες του λέοντος, μπορούμε να καταλάβουμε πώς φθάνουμε στην καχυποψία του πολίτη προς τους πολιτικούς, στη διαρκώς ελαττούμενη πίστη προς την πολιτική, στην κρίση αντιπροσώπευσης.
Το πολιτικό σύστημα, σε μεγάλο βαθμό, δομείται και αναπαράγεται στα μέτρα κληρονόμων και επαγγελματιών της εξουσίας. Αυτή η δόμηση ουσιαστικά φαλκιδεύει την αντιπροσωπευτικότητα, την εναλλαγή, προπάντων την ανάδυση αυθεντικών εκπροσώπων των κυριαρχούμενων, των λαϊκών στρωμάτων, των υποτελών.
«Δεν προκύπτουν επαρκείς ενδείξεις τέλεσης ή απόπειρας τέλεσης του αδικήματος της δωροδοκίας βουλευτή» έκρινε ο Εισαγγελέας Εφετών Παναγιώτης Παναγιωτόπουλος που διενεργούσε την έρευνα περί ενδεχόμενου χρηματισμού βουλευτών, για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.
Στον εισαγγελέα κατέθεσαν την Πέμπτη ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ Πάνος Σκουρλέτης και ο Νίκος Παππάς, διευθυντής του πολιτικού γραφείου του Αλέξη Τσίπρα, για τις καταγγελίες περί χρηματισμού βουλευτών.
Δεκτές έγιναν οι αιτήσεις της εισαγγελικής αρχής για την άρση της βουλευτικής ασυλίας των βουλευτών της Χρυσής Αυγής Αντώνη Γρέγου, Πολύβιου Ζησιμόπουλου, Αρτέμιου Ματθαιόπουλου και Κωνσταντίνου Μπαρμπαρούση. Υπέρ της άρσης ψήφισαν 213 βουλευτές, 16 κατά και 8 παρών, κατά την ονομαστική ψηφοφορία.
Ειδική μεταχείριση για τους δημοσίους υπάλληλους που έχουν αποσπαστεί σε βουλευτικά γραφεία και στα γραφεία των κομμάτων προβλέπει τροπολογία 14 βουλευτών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, και η οποία έγινε δεκτή από τον υπουργό Εσωτερικών Γιάννη Μιχελάκη.Η τροπολογία προβλέπει ότι η αξιολόγησή τους θα γίνεται από τους ίδιους τους βουλευτές.
Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Radio1d.gr ο βουλευτής Τρικάλων της Νέας Δημοκρατίας Μιχάλης Ταμήλος, αναφερόμενος στο γεγονός ότι ο κόσμος χρησιμοποιεί μαγκάλια για να ζεσταθεί επειδή δεν έχει χρήματα για να πληρώσει το ρεύμα του ή για να αγοράσει πετρέλαιο θέρμανσης, ξεκαθάρισε ότι η κυβέρνηση δεν έχει ευθύνη...
