Διαδηλωτές απέκλεισαν αυτοκινητόδρομο στην Ατλάντα χθες Σάββατο το βράδυ (πρωί της Κυριακής ώρα Ελλάδας) ενώ άλλοι έβαλαν φωτιά στο εστιατόριο της αλυσίδας Wendy’s έξω από το οποίο ένας μαύρος νέος έπεσε νεκρός από πυρά αστυνομικού καθώς προσπαθούσε να διαφύγει τη σύλληψη, συμβάν που καταγράφηκε σε βίντεο και είναι βέβαιο πως θα πυροδοτήσει ακόμα περισσότερες διαδηλώσεις στις ΗΠΑ.

Οι ταραχές ξέσπασαν αφού έπεσε η νύχτα στην Ατλάντα, όπου νωρίτερα χθες η δήμαρχος Κίσα Λανς Μπότομς ανακοίνωσε πως έκανε δεκτή την παραίτηση που της υπέβαλε άμεσα η Έρικα Σιλντς, η αρχηγός της αστυνομίας, εξαιτίας του θανάτου του 27χρονου Ρεϊσάρντ Μπρουκς στον χώρο του Γουέντις όπου περίμενε για να δώσει παραγγελία μέσα στο αυτοκίνητό του αλλά αποκοιμήθηκε.

Ο Κάρλος Κάμπος, εκπρόσωπος της αστυνομίας της Ατλάντας, επιβεβαίωσε πως αποτάχθηκε ήδη το στέλεχός της που φέρεται να πυροβόλησε και να σκότωσε τον Μπρουκς.
Ο δεύτερος αστυνομικός που συμμετείχε στην αποπειραθείσα σύλληψή του τέθηκε σε αναγκαστική άδεια.

Ο αξιωματικός Garrett Rolfe (αριστερά)  που πυροβόλησε τον Rayshard Brooks απολύθηκε από το αστυνομικό τμήμα της Ατλάντα, ενώ ένας δεύτερος αξιωματικός που εμπλέκεται στο περιστατικό, ο Devin Bronsan (δεξιά), έχει αναλάβει διοικητικό καθήκον.

Πλάνα που μεταδόθηκαν από τοπικούς τηλεοπτικούς σταθμούς κατέγραψαν ότι το εστιατόριο καιγόταν για πάνω από 45 λεπτά, προτού φθάσουν επιτόπου οχήματα της πυροσβεστικής και κατασβέσουν την πυρκαγιά, προστατευόμενοι από αστυνομικούς που σχημάτισαν αλυσίδα. Το κτίριο, δίπλα σε πρατήριο καυσίμων, είχε μετατραπεί ήδη σε αποκαΐδια.

Άλλοι διαδηλωτές έκαναν πορεία στη Διαπολιτειακή οδό 75 και σταμάτησαν την κυκλοφορία, πριν η αστυνομία, χρησιμοποιώντας πολλά περιπολικά, να τους εμποδίσει και να αποκαταστήσει την κίνηση των οχημάτων.

«Δεν πιστεύω ότι αυτή ήταν δικαιολογημένη χρήση θανατηφόρας βίας και ζητήσαμε να αποταχθεί αμέσως ο αστυνομικός», υπογράμμισε νωρίτερα η δήμαρχος Μπότομς, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου.

Ο Μπρουκς ήταν πατέρας ενός μικρού κοριτσιού και γιόρταζε τα γενέθλια της κόρης του χθες Σάββατο, ανέφεραν δικηγόροι που εκπροσωπούν την οικογένεια. Η αστυνομία ανέφερε νωρίτερα ότι ήταν πιωμένος και γι’ αυτό τα στελέχη της αποφάσισαν να τον συλλάβουν.

Ο θάνατός του από σφαίρες της αστυνομίας καταγράφηκε έπειτα από δύο εβδομάδες μαζικών διαδηλώσεων εναντίον του ρατσισμού και των φυλετικών διακρίσεων, με αφορμή τον θάνατο του Τζορτζ Φλόιντ, ενός 46χρονου Αφροαμερικανού, κατά τη διάρκεια της προσαγωγής του από λευκούς αστυνομικούς στη Μινεάπολη την 25η Μαΐου.

Δεκάδες διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν αργά το απόγευμα κοντά στον χώρο του εστιατορίου, νότια του κέντρου της Ατλάντας. Πολλοί απαίτησαν να ασκηθεί ποινική δίωξη εναντίον των αστυνομικών.

Η αστυνομία κλήθηκε στο Γουέντις διότι κάποιος οδηγός είχε αποκοιμηθεί στην ουρά όπου περίμεναν οι πελάτες μέσα στα αυτοκίνητά τους για να δώσουν και να πάρουν τις παραγγελίες τους.

Σε βίντεο που τράβηξε αυτόπτης μάρτυρας ο Μπρουκς εικονίζεται αρχικά στο έδαφος, έξω από το αυτοκίνητό του, να παλεύει με δύο αστυνομικούς. Αποσπά ένα τέιζερ από τον έναν αστυνομικό, που το χρησιμοποιούσε για να κάνει ηλεκτρική εκκένωση στο πόδι του και έτσι να τον ακινητοποιήσει. Δευτερόλεπτα αργότερα, ο Μπρουκς ελευθερώνεται κι αρχίζει να τρέχει. Ο ένας αστυνομικός τον καταδιώκει, χρησιμοποιώντας τέιζερ. Οι δύο άνδρες βγαίνουν από το πλάνο. Ακούγονται κατόπιν πυροβολισμοί και η φωνή κάποιου που φωνάζει «τον πέτυχα!». Το βίντεο εικονίζει κατόπιν τον Μπρουκς, πεσμένο στο έδαφος.

Άλλο βίντεο, από τις κάμερες του εστιατορίου, δείχνει τον Μπρους και να κινείται κατά τρόπο που μπορεί να αφήνει να εννοηθεί ότι θα χρησιμοποιούσε το τέιζερ εναντίον ενός από τους αστυνομικούς που τον καταδίωκαν προτού αυτός κάνει χρήση του όπλου του και ο νεαρός πέσει νεκρός.

Ο Βικ Ρέινολντς, ο διευθυντής του Γραφείο Έρευνας της Τζόρτζιας (GBI) δήλωσε νωρίτερα χθες, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου ότι τα βίντεο από κάμερες έξω από το εστιατόριο Γουέντις κατέγραψαν πως ο Μπρουκς απέσπασε τέιζερ, συσκευή που προκαλεί ηλεκτροσόκ από τον έναν από τους αστυνομικούς και προσπάθησε να διαφύγει.

«Σε εκείνο το σημείο, ο αστυνομικός (…) βγάζει το όπλο του από τη θήκη του, πυροβολεί, πετυχαίνει τον Μπρουκς στον χώρο στάθμευσης κι εκείνος πέφτει», περιέγραψε ο Ρέινολντς.

Δικηγόροι που εκπροσωπούν την οικογένεια Μπρουκς επισήμαναν ότι οι αστυνομικοί δεν είχαν δικαίωμα να χρησιμοποιήσουν θανατηφόρα βία ακόμη κι αν είχε χρησιμοποιήσει το τέιζερ, μη θανατηφόρο όπλο. «Δεν μπορείς να πυροβολήσεις κάποιον εάν δεν έχει στρέψει όπλο εναντίον του», ανέφερε ο Κρις Στούαρτ, ένας από τους δικηγόρους.

Ο εισαγγελέας της κομητείας Φούλτον, ο Πολ Χάουαρντ ο νεότερος, ανέφερε ότι οι υπηρεσίες του ήδη «άρχισαν να διενεργούν εντατική, ανεξάρτητη έρευνα για το συμβάν» όσο εκκρεμεί η δημοσιοποίηση των ευρημάτων του GBI.

Η δήμαρχος Μπότομς, το όνομα της οποίας έχει ακουστεί στη συζήτηση για την υποψήφια αντιπρόεδρο του Τζο Μπάιντεν, τόνισε στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε πως η πρώην αρχηγός της αστυνομίας Σιλντς, λευκή, στο αξίωμα από τον Δεκέμβριο του 2016, θα αντικατασταθεί από τον Ρόντνι Μπράιαντ, μαύρο αξιωματικό της αστυνομίας.

Πήγη:ΕΡΤ,Reuters, AFP, ΑΠΕ

Ομόφωνα ένοχοι για ομαδικό βιασμό και ανθρωποκτονία από πρόθεση από κοινού κρίθηκαν οι δύο κατηγορούμενοι στην υπόθεση Τοπαλούδη.

Το δικαστήριο ανακοίνωσε την ετυμηγορία του επί της ενοχής των δύο νεαρών κατηγορουμένων και η διαδικασία συνεχίζεται με το αν θα αναγνωριστούν ή όχι ελαφρυντικά ώστε να ανακοινωθεί η απόφαση του Μεικτού Ορκωτού Δικαστηρίου επί των ποινών.

Αδιαθεσία αισθάνθηκε η μητέρα της Ελ. Τοπαλούδη που μεταφέρθηκε στο ιατρείο του Εφετείου

Αδιαθεσία αισθάνθηκε η μητέρα της Ελένης Τοπαλούδη η οποία φορτίστηκε ιδιαίτερα όταν άκουσε την υπεράσπιση του Ροδίτη κατηγορούμενου να ζητά ελαφρυντικό μετεφηβικής ηλικίας για τον εντολέα της.

Η κ. Τοπαλούδη αποχώρησε οργισμένη από τη δικαστική αίθουσα όταν άκουσε τον συνήγορο του 23χρονου να λέει «μακάρι η Ελένη να βρισκόταν στην ζωή». Η γυναίκα άρχισε να κλαίει και να φωνάζει πως το παιδί της "δεν γυρνάει πίσω", καταχειροκροτούμενη από πολλούς που βρισκόταν στην δικαστική αίθουσα . Βγαίνοντας από την αίθουσα του δικαστηρίου, οδηγήθηκε σε χώρο του Εφετείου που λειτουργεί ως ιατρείο.

Έξω από την δικαστική αίθουσα πολλοί συγκεντρωμένοι, μέλη οργανώσεων κ.ά, με πανώ και αφίσες φωνάζουν συνθήματα ζητώντας την παραδειγματική τιμωρία των δύο κατηγορουμένων.





Να μην δεχθούν κανένα ελαφρυντικό για τους δύο κατηγρούμενους ζήτησε από τους δικαστές η εισαγγελέας Έδρας του Πρωτοβάθμιου Κακουργιοδικείου λέγοντας χαρακτηριστικά πως «δεν αξίζουν κανένα ελαφρυντικό».
Η εισαγγελέας ανέφερε πως οι δύο νεαροί κατηγορούμενοι σε όλη τη διάρκεια της δίκης «ενέπαιζαν το δικαστήριο» ενώ τόνισε πως δεν μεταμελήθηκαν πραγματικά και αντίθετα συνεχίζουν ακόμη και τώρα να διασύρουν την μνήμη της Ελένης Τοπαλούδη.

Η κ. Δόγκα τόνισε πως «δεν άκουσα αλήθειες μέσα στο δικαστήριο» αναφέροντας πως από την αρχή μέχρι το τέλος αυτό που χαρακτηρίζει τους δύο νεαρούς είναι «η έλλειψη ειλικρινούς θέσης» ενώ αναφέρθηκε σε «ηθική διαστροφή» που εμφανίζει ο χαρακτήρας των δύο την ίδια στιγμή που «τα στοιχεία βοούν».
«Αυτή η συγνώμη που ακούστηκε δεν ήταν ειλικρινής, αυτοί μεταξύ τους γελάνε, καμία μεταμέλεια, καμία ειλικρινής συγνώμη» επανέλαβε η εισαγγελέας συνδέοντας την ψευδή, κατά την άποψη της, έκφραση λύπης με τη στάση των κατηγορουμένων που «ακόμη διασύρουν το θύμα το οποίο κατάντησαν όπως κατάντησαν».
Η τοποθέτηση της εισαγγελέως προκάλεσε χειροκροτήματα κάποιων από τους παρευρισκόμενους στο δικαστήριο, οι οποίοι δέχθηκαν την επίπληξη της προέδρου. Ενόσω μιλούσε η εισαγγελική λειτουργός ο πατέρας της Ελένης κρατούσε ψηλά δυο φωτογραφίες της που έδειχναν το πρόσωπο της.
Οι δυο κατηγορούμενοι αιτήθηκαν κατά περίπτωση από το δικαστήριο να τους αναγνωρίσει τα ελαφρυντικά της ειλικρινούς μεταμέλειας μετά την πράξη, της καλής συμπεριφοράς στο δικαστήριο, του πρότερου σύννομου βίου και της μετεφηβικής ηλικίας. Η πλευρά του Ροδίτη κατηγορούμενου ζήτησε επιπλέον να του αναγνωριστεί ακαταλόγιστο ή επικουρικά μειωμένος καταλογισμός. 
Το δικαστήριο αυτή την ώρα έχει αποσυρθεί για διάσκεψη επί των ελαφρυντικών.

Με αφορμή τη στυγερή δολοφονία Δημοτικού Υπαλλήλου
στο Δήμο Διονύσου Αττικής

Η Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. εκφράζει τον αποτροπιασμό της και τη βαθύτατη θλίψη της για τη στυγερή δολοφονία Δημοτικού Υπαλλήλου στο Δήμο Διονύσου Αττικής και εκφράζει τα συλλυπητήρια της στην οικογένεια του θανόντος.

Οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο έμειναν άναυδοι, από το αποτρόπαιο έγκλημα, που έγινε για ασήμαντη αφορμή στο αμαξοστάσιο του Δήμου.

Η Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. καλεί τους αιρετούς και την κυβέρνηση να λάβουν εδώ και τώρα μέτρα, προκειμένου να προφυλάξουν τους Δημοτικούς Υπαλλήλους. Τα κρούσματα με απειλές, φραστικές επιθέσεις, ακόμη και χειροδικίες, έχουν αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια σε βάρος των εργαζομένων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση χωρίς οι ίδιοι να φέρουν καμία ευθύνη.

        Οι δηλώσεις καταδίκης των αρμοδίων δεν αρκούν πια και αποδείχθηκε δυστυχώς με τον πιο τραγικό τρόπο χθες.

Από την Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.

Με ασθενοφόρο για το νοσοκομείο «Σωτηρία» αποχώρησε η μητέρα της Ελένης Τοπαλούδη από το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας, όπου σε κλίμα φόρτισης ξεκίνησε σήμερα η εκδίκαση της φρικτής δολοφονίας της κόρης της από δύο συνομηλίκους της στην Ρόδο πριν έναν χρόνο.

«Δολοφόνοι, καταστρέψατε τη ζωή μου» φώναξε η άτυχη γυναίκα στην έναρξη της συνεδρίασης και να βγει από την αίθουσα για να ηρεμήσει, να επιστρέψει στη συνέχεια υποβασταζόμενη και να καταθέσει καθισμένη, επειδή δεν μπορούσε να σταθεί όρθια.

Η κ. Τοπαλούδη περιέγραψε το παιδί της ως φιλομαθές, που είχε αρχές και αξίες και αγαπούσε τους άλλους. Πρόσθεσε ότι αν ήταν στη θέση των κατηγορουμένων θα είχε αυτοκτονήσει. Και ζήτησε να καταδικαστούν με την ανώτατη προβλεπόμενη ποινή οι δράστες, τους οποίους αποκάλεσε «τέρατα», «καρκινώματα της ροδιακής κοινωνίας», «κοπρόσκυλα» που «ξεγέλαγαν κορίτσια και τα πήγαιναν στο άντρο της ακολασίας».

Πρώτος κατέθεσε ο Ιωάννης Τοπαλούδης, ο πατέρας της φοιτήτριας, που αναφέρθηκε στις αρχές με τις οποίες το ζευγάρι μεγάλωσε το κορίτσι, τις τραγικές ώρες αγωνίας που έζησαν με την εξαφάνιση της και της απέραντης θλίψης στη συνέχεια, όταν πήγαιναν στο Διδυμότειχο για την κηδεία με το φέρετρο στο αεροπλάνο.

Και ζήτησε από τους δικηγόρους υπεράσπισης να σταθούν με ευλάβεια στη μνήμη του παιδιού τους προσθέτοντας ότι θα έπρεπε στο εδώλιο να κάθονται και οι γονείς των κατηγορουμένων για τον τρόπο που ανέθρεψαν τα παιδιά τους.

Μετά την ολοκλήρωση της κατάθεσής της η μητέρα φώναξε το εξής: «Δικαιούμαι να δω τις φάτσες τους. Θα συμβιβαστώ μόνο με με τρις ισόβια. Αλλιώς θα τους σκοτώσω εγώ» είπε. 
Σημειωτέον ότι η οικογένεια του θύματος έρχεται για πρώτη φορά σήμερα αντιμέτωπη με τους δύο κατηγορούμενους για ανθρωποκτονία και βιασμό, 20 και 21 χρονών.

Κατά τη σημερινή συνεδρίαση, ο 22χρονος κατηγορούμενος ζήτησε δημόσια συγγνώμη μέσω του δικηγόρου του και αρνήθηκε το αδίκημα του βιασμού, ενώ ο 20χρονος αρνήθηκε και τις δύο κατηγορίες.

«Προσπάθησαν να τη σκοτώσουν μέσα στο σπίτι της»

Στη συνέχεια κατέθεσε ο διοικητής ειδικών επιχειρήσεων, ο οποίος ανέλαβε την υπόθεση και περιέγραψε αναλυτικά τις έρευνές του που δείχνουν ότι από την πρώτη στιγμή ήταν και οι δύο δράστες στο αυτοκίνητο και ότι έγινε μεγάλη μάχη στο σπίτι παρά τη θέληση της κοπέλας.

Σύμφωνα με τον ίδιο, οι κατηγορούμενοι προσπάθησαν να σκοτώσουν την Ελένη μέσα στο σπίτι αλλά επειδή δεν τα κατάφεραν την έριξαν στο γκρεμό, καθώς αποφάσισαν επί τόπου να τη σκοτώσουν αφού τους απείλησε ότι θα καταγγείλει το γεγονός ότι την βίασε στην αστυνομία.

Νωρίτερα, η εισαγγελέας περιέγραψε τα γεγονότα σύμφωνα με το βούλευμα. Αυτό ανέφερε ότι οι δύο άνδρες «αποδεχόμενοι πλήρως ο ένας τη συμπεριφορά του άλλου και επιδιώκοντας να εξοντώσουν την παθούσα, κατάφεραν αλλεπάλληλα πλήγματα με γροθιές και σίδερο σιδερώματος στην κεφαλή αυτής, προκαλώντας της έντονη αιμορραγική διήθηση ενώ επιπλέον επιχείρησαν να την θανατώσουν και διά στραγγαλισμού».

Επίσης, έγινε η κλήρωση των τεσσάρων ενόρκων, που θα συμπληρώσουν την έδρα, η οποία θα ασχοληθεί με την εκδίκαση της υπόθεσης στην Αθήνα, κατόπιν αιτήματος του Εισαγγελέα Εφετών Δωδεκανήσου για μεταφορά επικαλούμενος λόγους ασφαλείας και διασάλευσης της δημόσιας τάξης, αν η δίκη διεξαγόταν στο νησί.

Ο δικηγόρος της οικογένειας του θύματος, Αλέξης Κούγιας, ζήτησε να κληθεί ως μάρτυρας ο ιατροδικαστής που συνέταξε το πόρισμα. Συνολικά έχουν κληθεί να καταθέσουν περίπου δέκα μάρτυρες και εκτιμάται πως θα απαιτηθεί άλλη μία ή και περισσότερες δικάσιμοι πριν το δικαστήριο να εκδώσει την απόφαση του για την υπόθεση που συγκλόνισε την ελληνική κοινή γνώμη τον Νοέμβριο του 2018, αφού ένα ζευγάρι κατοίκων της περιοχής διαπίστωσε πως στην παραλία Φώκια στην Ρόδο επέπλεε το άψυχο σώμα μίας γυναίκας.

Στη συνέχεια η έρευνα του Λιμενικού αποκάλυψε τον νεαρότερο από τους δύο δράστες με τον οποίο συναντήθηκε η φοιτήτρια το επίμαχο βράδυ. Εκείνος με την κατάθεση του οδήγησε στον δεύτερο δράστη. Και οι δύο από την πρώτη στιγμή αλληλοκατηγορούνται επιρρίπτοντας ο ένας την ευθύνη στον άλλο για το έγκλημα.

• Το δικαστήριο διέκοψε για τις 28 Ιανουαρίου







πηγή: ΕΦ.ΣΥΝ.

Συγκέντρωση στη μνήμη του καθηγητή Νίκου Τεμπονέρα πραγματοποίησαν την Πέμπτη 9/1/2020 στα Προπύλαια μέλη της ΟΛΜΕ και οργανώσεις της Αριστεράς, καθώς συμπληρώθηκαν 29 χρόνια από τη δολοφονία του στην Πάτρα, τον Γενάρη του 1991.

Η δολοφονία του Νίκου Τεμπονέρα από τον Γιάννη Καλαμπόκα, αποτελεί όπως υποστήριξαν οι συγκεντρωμένοι, ένα σύμβολο της χωρίς όρους υπεράσπισης του δικαιώματος για κοινωνικό αγώνα για την επικράτηση του δικαίου.

Ο Νίκος Τεμπονέρας όπως τονίστηκε, δεν φοβήθηκε και δεν έσκυψε το κεφάλι, και για αυτό τον λόγο η μνήμη του παραμένει ζωντανή.

Ακολούθησε πορεία στη Βουλή με συνθήματα υπέρ της μνήμης του Τεμπονέρα και του δικαιώματος για ένα δημόσιο και δωρεάν σχολείο για όλα τα παιδιά χωρίς διακρίσεις και διαχωρισμούς.

Στην Πάτρα

Με συγκέντρωση στο σχολικό συγκρότημα στην πλατεία Βουδ, ομιλίες και διαδήλωση που ακολούθησε, πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση που έγινε στην Πάτρα. Όπως ανακοίνωσε ο Δήμος Πατρέων: «O Αντιδήμαρχος Παιδείας και Αθλητισμού του Δήμου Πατρέων, Τάκης Πετρόπουλος, εκπροσωπώντας την Δημοτική Αρχή, παραβρέθηκε σήμερα στις 6 μ.μ., στην εκδήλωση μνήμης για τα 29 χρόνια από την δολοφονία του Νίκου Τεμπονέρα, στο σχολικό συγκρότημα που φέρει το όνομα του καθηγητή, και κατέθεσε στεφάνι στο μνημείο του».

Φωτο: Δήμος Πατρέων

Πηγές: ΑΠΕ, Δήμος Πατρέων,ΕΡΤ

Άνοιξε χθες τις πύλες του το αντιφασιστικό φεστιβάλ «Παύλος Φύσσας Killah P» στο εργοστάσιο Καχραμάνογλου (Κωνσταντινουπόλεως 51, Κερατσίνι), το οποίο εγκαινιάζει τις εξαήμερες εκδηλώσεις στη μνήμη του Παύλου.

Το πρόγραμμα περιλαμβάνει συζητήσεις, εκθέσεις σκίτσων, αντιφασιστικού βιβλίου και φωτογραφίας, street art και προβολές αντιφασιστικών/αντιρατσιστικών ταινιών μικρού μήκους, καθώς και συναυλίες.

Αύριο (Κυριακή, 19:00) θα πραγματοποιηθεί η συζήτηση «Η δίκη της Χ.Α. και η δράση του αντιφασιστικού κινήματος, καθοριστικοί παράγοντες στη συρρίκνωση της Χ.Α.». Ομιλητές: Χρύσα Παπαδοπούλου, Ελευθερία Τομπατζόγλου (δικηγόροι της οικογένειας Φύσσα), Δημήτρης Κουσουρής (πανεπιστημιακός, ιστορικός), Δημήτρης Ψαρράς (δημοσιογράφος της «Εφ.Συν.»), Αγγελική Βαλσαμάκη (Αντιφασιστικός Συντονισμός Αθήνας Πειραιά). Τη συζήτηση θα συντονίσει ο Χρήστος Καραγιαννάκης (Αντιφασιστικός Σεπτέμβρης)

Την Τρίτη 17 Σεπτέμβρη η οικογένεια Φύσσα καλεί στην καθιερωμένη συναυλία μνήμης «Σιγά μη φοβηθώ», εκεί όπου όλοι τραγουδούν για τον Παύλο ενώνοντας τις φωνές τους για να φτάσει το αντιφασιστικό μήνυμα πέρα από τη Δραπετσώνα, ενώ τη σκυτάλη θα πάρουν την Τετάρτη 18 Σεπτέμβρη φορείς, συλλογικότητες, σωματεία και αντιρατσιστικές οργανώσεις που θα ξεκινήσουν από το μνημείο του Παύλου στο Κερατσίνι και μέχρι το κέντρο του Πειραιά θα ζητήσουν «Ολοι μαζί, να σβήσουν οι ναζί». Μια πορεία που στηρίζουν οι γονείς του Παύλου και τα τελευταία χρόνια έχει αποδείξει τη δυναμική της με τη μαζική συμμετοχή χιλιάδων ανθρώπων αποφασισμένων να μην παραδοθούν οι γειτονιές στο σκοτάδι.

Αντίγραφο της απόφασης για την υπόθεση δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου τον Δεκέμβριο του 2008 στα Εξάρχεια, ζήτησε η εισαγγελία του Αρείου Πάγου από το Μεικτό Ορκωτό Εφετείο της Λαμίας.

Ειδικότερα, η εισαγγελία του Αρείου Πάγου ζήτησε τη διαβίβαση αντιγράφου της απόφασης, μόλις αυτή καθαρογραφεί, προκειμένου να τη μελετήσει και να κρίνει αν θα ασκήσει αναίρεση ή όχι.

Με την απόφαση του Μεικτού Ορκωτού Εφετείου της Λαμίας ο κατηγορούμενος πρώην ειδικός φρουρός Επαμ. Κορκονέας κρίθηκε ένοχος για ανθρωποκτονία από πρόθεση με άμεσο δόλο. Παράλληλα, του αναγνωρίστηκε το ελαφρυντικό του σύννομου βίου. Το γεγονός αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να μειωθεί δραστικά η πρωτόδικη ποινή της ισόβιας κάθειρξης και να επιβληθεί στον πρώην ειδικό φρουρό ποινή κάθειρξης 13 ετών, με αποτέλεσμα ο δράστης της δολοφονικής ενέργειας να είναι ήδη ελεύθερος, καθώς είχε εκτίσει την ποινή του.

Σε περίπτωση που τελικά ασκηθεί αναίρεση από τον Άρειο Πάγο στην απόφαση του Μεικτού Ορκωτού Εφετείου Λαμίας τότε η δίκη θα επαναληφθεί μέσα στο νομικό πλαίσιο που θα καθορίζει η αναιρετική απόφαση.

Δικαίωση η παρέμβαση του ΑΠ στην υπόθεση Γρηγορόπουλου, δηλώνουν οι συνήγοροι πολιτικής αγωγής

Για δικαίωση κάνουν λόγο οι συνήγοροι πολιτικής αγωγής στη δίκη για τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, Νίκος Κωνσταντόπουλος και Ζωή Κωνσταντοπούλου, με αφορμή τη σημερινή ενέργεια της εισαγγελίας του Αρείου Πάγου να ζητήσει, μόλις καθαρογραφεί, την απόφαση του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Λαμίας, ώστε να κρίνει εάν συντρέχουν ή όχι λόγοι αναίρεσής της.

Οι δυο συνήγοροι πολιτικής αγωγής χαρακτηρίζουν την απόφαση του Εφετείου «προβληματική, προκλητική και προσβλητική για τη Δικαιοσύνη και το αίσθημα δικαίου της κοινωνίας» και σημειώνουν ότι «το γεγονός ότι ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου μετά τη γνωστοποίηση της απόφασης και την άμεση δική μας αντίδραση σε αυτή, ζητεί να ενημερωθεί για το ακριβές σκεπτικό του δικαστηρίου συνιστά πράξη καθήκοντος και ευσυνείδητης λειτουργίας του».

Αναφέρουν επίσης ότι θα υποβάλουν και περαιτέρω επιχειρήματα για την αναίρεση της απόφασης τόσο στο στάδιο αυτό όσο και αφού γίνει γνωστό το γραπτό σκεπτικό και καταλήγουν:

«Θεωρούμε ότι η δημοσιότητα που δόθηκε στην υπόθεση μετά την απαγγελία της απόφασης έδρασε καταλυτικά στην αποκάλυψη των πραγματικών συνθηκών αποφυλάκισης του Κορκονέα και θεωρούμε σημαντικό για την αποκάλυψη της αλήθειας οι πολίτες να συνεχίσουν να ενημερώνονται από τα ΜΜΕ για τις εξελίξεις στην υπόθεση».

Υπενθυμίζεται ότι το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Λαμίας, την περασμένη Δευτέρα, αναγνώρισε στον Επαμ. Κορκονέας το ελαφρυντικό του πρότερου σύννομου βίου, με αποτέλεσμα η πρωτόδικη ποινή της ισόβιας κάθειρξης με μειωθεί σε ποινή κάθειρξης 13 ετών και ο πρώην ειδικός φρουρός να αφεθεί ελεύθερος, καθώς είχε ήδη εκτίσει την ποινή του.

Κάλεσμα για συγκέντρωση διαμαρτυρίας την Τετάρτη 31 Ιουλίου 2019, στις 20:00 το βράδυ στα Εξάρχεια, στον τόπο δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου γίνεται τις τελευταίες ώρες μέσω των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης.

Το κάλεσμα σε διαμαρτυρία έρχεται από μέλη της «Πρωτοβουλίας ενάντια στη λήθη» και γίνεται στον απόηχο της απόφασης «χάδι» όπως την χαρακτηρίζουν, του δικαστηρίου για τον Επαμεινώνδα Κορκονέα.

Έντεκα χρόνια μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη γνωρίζουμε καλά ότι το δίκιο θα κριθεί στους δρόμους.

Την Τετάρτη 31 Ιουλίου στις 8:00μμ συγκεντρωνόμαστε στον τόπο της δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου (Τζαβέλλα και Μεσολογγίου).

Για τη μνήμη, τη δικαιοσύνη την αξιοπρέπεια.

Στις 21 Ιούλη του 1965, το βράδυ έπεφτε νεκρός στην Αθήνα από τα χτυπήματα των αστυνομικών ο νεολαίος αγωνιστής, στέλεχος της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη Σωτήρης Πέτρουλας. Το όνομα του γίνεται τραγούδι. Η μνήμη του τιμάται μέχρι σήμερα μαζί με άλλους αγωνιστές που πότισαν με το αίμα τους το δένδρο της λευτεριάς. Παρακάτω παρουσιάζουμε ένα μικρό αφιέρωμα στηριγμένο σε διάφορα αφιερώματα (π.χ ΠΟΝΤΙΚΙ, ΚΟΜΕΠ, ιστοσελίδες, βιβλία κ.α) για τη δράση του καθώς και την εποχή που αυτή πραγματοποιήθηκε. Του Αλέξανδρου Χατζηκώστα. 

Ο Σωτήρης Πέτρουλας γεννήθηκε στο Οίτυλο της Μάνης το 1942 από γονείς αγρότες. Το 1946 η οικογένεια Πέτρουλα καταφεύγει στην Αθήνα για να διασωθεί από τη δολοφονική μανία των ένοπλων συμμοριών της Δεξιάς. 

Ο Σωτήρης Πέτρουλας εγγράφεται στο δημοτικό σχολείο της περιοχής Ακαδημία Πλάτωνος και ταυτόχρονα αρχίζει να εργάζεται και να μπαίνει στα βάσανα της καθημερινής βιοπάλης.

Τελειώνοντας το δημοτικό το 1954 εγγράφεται στη Μέση Εμπορική Σχολή Εμποροϋπαλλήλων Αθηνών στην πλατεία Μητροπόλεως, και μετά από τη φοίτηση τριών τάξεων εγγράφεται στη Μέση Εμπορική στην πλατεία Κουμουνδούρου, την οποία και τελειώνει το 1960. Σ` όλα αυτά τα χρόνια εξακολουθεί να εργάζεται και παράλληλα να είναι άριστος μαθητής και να συμμετέχει στο μαζικό μαθητικό κίνημα. 

Η τελευταία χρονιά της μαθητικής του ζωής αποτελεί βασικό σταθμό της ζωής του. Μαζί με άλλους συμμαθητές του αρνείται να γράψει έκθεση με σοβινιστικό και αντιλαϊκό περιεχόμενο. 

Συνειδητοποιεί την ανάγκη της οργανωμένης πάλης και εντάσσεται στην οργάνωση της Νεολαίας της ΕΔΑ. Τον Οκτώβρη του 1960 ύστερα από εξετάσεις εισάγεται στην Ανωτάτη Εμπορική Σχολή παίρνοντας υποτροφία 12.000 δραχμών και αρχίζοντας έτσι τη φοιτητική του σταδιοδρομία που δεν έμελλε να την ολοκληρώσει. Γρήγορα μέσα από την καθημερινή του δραστηριότητα αναδεικνύεται σαν ένα από τα πιο συνεπή και συνειδητά στελέχη του φοιτητικού κινήματος και γίνεται στέλεχος της Ν. ΕΔΑ, εκλεγμένος από τους συναδέλφους του αναλαμβάνει την καθοδήγηση της οργάνωσης της Ανωτάτης Εμπορικής ως γραμματέας της. Για πολιτικούς λόγους αποβλήθηκε για έναν χρόνο από τη σχολή.

Στους αγώνες για το 114 και το 15% αποτελεί ένα από τα βασικά καθοδηγητικά στελέχη. Τον Ιούλιο του 1962 είναι επικεφαλής ενός συνεργείου που υψώνει τη σημαία του 114 στην Ακρόπολη, στο υπουργείο Βιομηχανίας και το Πανεπιστήμιο.

«Πάλευε και μάθαινε, μάθαινε και πάλευε». Είναι η κατευθυντήρια πολιτική του φιλοσοφία. Μέλος της Διοικούσας Επιτροπής της Νεολαίας Ε.Δ.Α. ερχόταν σε σύγκρουση με το κλίμα τρομοκρατίας που επικρατούσε στα Πανεπιστήμια με κύριο εκφραστή την Ε.Κ.Ο.Φ. καθώς και με το Σπουδαστικό Τμήμα της Ασφάλειας.
 

Στις εκλογικές εξορμήσεις της ΕΔΑ του 1963-64 παίρνει ενεργό μέρος στο σπάσιμο της τρομοκρατίας με τις περιοδείες των πούλμαν των νέων δημοκρατών στις επαρχίες. Αν και διαφωνούσε με τη συγχώνευση της Νεολαίας της ΕΔΑ με τη Δημοκρατική Κίνηση Νέων Γρηγόρης Λαμπράκης ασκώντας παράλληλα κριτική σε πολιτικές και ιδεολογικές επιλογές της ΕΔΑ, θα προσχωρήσει στη Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη, και θα πάρει μέρος στο πρώτο της Ιδρυτικό Συνέδριο το Μάρτη του 1965 για να δολοφονηθεί λίγο αργότερα αγωνιζόμενος για τη δημοκρατία στη μεγάλη διαδήλωση της νεολαίας της Αθήνας στις 21 Ιουλίου 1965.

Η κηδεία τους μετατρέπεται σε μία τεράστια λαϊκή διαδήλωση. Να σημειώσουμε ακόμη πως στην Μεταπολίτευση και τους πρώτους μήνες του 1975 το Δ.Σ. του τότε Συλλόγου αποφάσισε να ονομάσει το Σύλλογο Φοιτητών της Ανωτάτης Σχολής Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών σε "Σωτήρη Πέτρουλα". Ταυτόχρονα αποφάσισε να ανακηρύξει τον Πέτρουλα επίτιμο μέλος του.

Δολοφονία με πολλά ερωτηματικά

Και τη μοιραία νύχτα της 21ης Ιουλίου χτυπημένος συλλαμβάνεται από αστυνομικούς στις 10:00 το βράδυ στη συμβολή των οδών Σταδίου και Χρήστου Λαδά. Η πρώτη καταγραφή του χτυπημένου Πέτρουλα αναφέρεται στις 03:00 το πρωί της 22ας Ιουλίου στο Σταθμό Α' Βοηθειών στην Γ' Σεπτεμβρίου όπου και διαπιστώνεται ο θάνατός του. Αυτόματα εκτυλίσσεται μια λυσσαλέα προσπάθεια γρήγορης ταφής -πριν καν ανατείλει ο ήλιος- και απόκρυψης της αλήθειας. 

Ωστόσο τα ερωτήματα γύρω από τις συνθήκες θανάτου του παραμένουν αναπάντητα μέχρι σήμερα:

-Που βρισκόταν ο Πέτρουλας από τις 10:00 μ.μ. που τον παραλαμβάνει η κλούβα μέχρι τις 3:00 π.μ. που δηλώνεται στο Σταθμό Α' Βοηθειών ; 

-Είναι τυχαίο ότι αστυνομικοί με στολές γιατρών διαπίστωσαν το θάνατό του ; 

-Γιατί επιδίωξαν την ταφή του κρυφά από τους δικούς του και πριν ανατείλει ο ήλιος; 

-Γιατί δεν επέτρεψαν σε γιατρούς της οικογένειας Πέτρουλα να κάνουν νεκροψία; 

-Η επίσημη κρατική ιατροδικαστική εκδοχή κάνει λόγο για θάνατο από ασφυξία λόγω δακρυγόνου. Πώς όμως εξηγούνται τα ολικά σχισίματα στο λαιμό του που διαπίστωσαν οι δικοί του όταν πήραν τον νεκρό; Μήπως ήθελαν να καλύψουν τις μελανιές από πιθανό στραγγαλισμό; 

-Είναι αλήθεια ότι είχαν εκδοθεί και αεροπορικά εισιτήρια προκειμένου να φυγαδευτεί ο νεκρός και να πεταχτεί στη θάλασσα σύμφωνα με τη μαρτυρία της Μάνας; 

-Είναι αλήθεια πως είχαν αφαιρεθεί από το νεκρό ο εγκέφαλος και τα πνευμόνια πράγμα που θα αποδείκνυε την πραγματική αιτία θανάτου; Η εκταφή πάντως, όπως μαρτυρεί η Μάνα, απέδειξε πως το κρανίο του Πέτρουλα είχε δεχθεί ραφή από χειρουργική επέμβαση. 

Η μαρτυρία της μάνας
 

"...Εκείνο το βράδυ μου τηλεφώνησε πως θα αργούσε. Ασυναίσθητα προέτρεψα τ' αδέρφια του να φάνε και να ξαπλώσουν. Όμως εκείνα τον περίμεναν. Περιμένοντάς τον, λαγοκοιμήθηκα. Ξάφνου το κουδούνι χτύπησε δαιμονισμένα. Ήταν από την χωροφυλακή. Τι να ήθελαν τέτοια ώρα Παναγιά μου; Ρωτούσαν για το Σωτήρη.

- Μέσα είναι, κοιμάται και τρέχω αλαφιασμένη προς το δωμάτιό του. Η θέα του άδειου κρεβατιού μου πάγωσε την καρδιά. Κάτι κακό συμβαίνει.

- Μην πανικοβάλλεστε. Τον έχουν λίγο χτυπημένο σε νοσοκομείο. Να μην διανοείστε ότι θα κάνετε ρούπι από εδώ.

- Μου πήρατε το παιδί και μας κρατάτε και κρατούμενους άθλιοι.

- Πάρτε το όπως θέλετε. Από εδώ δε θα το κουνήσετε.

Σαν αγρίμι στο κλουβί, πληγωμένη από το να μην μπορώ να δω τ' αγόρι μου. Η ώρα προχώρησε. Αυτή τη φορά άνθρωποι της ΕΔΑ πέρασαν το κατώφλι του ανήσυχου σπιτιού. Έκαναν πως δε γνώριζαν, όμως το κακό το μήνυσαν στον άνδρα μου. Εγώ αγνοούσα τα πάντα.

Σε λίγο η Αστυνομία μας οδηγεί στην Ασφάλεια. Τέτοια εντολή είχαν. Τίποτα παραπάνω. Μα πως να ησυχάσω στο τζιπ; Να σου στερούν το ακριβοπαίδι σου, να μην ξέρεις που βρίσκεται το σπλάχνο σου, πως να είναι, χτυπημένος, μονάχος;

- Που μας πάτε επιτέλους; Δεν φτάνει που μας πήρατε το παιδί, μας θέλετε και κρατούμενους;

Στο τμήμα, μας φέρανε γλυκό. Ακούς γλυκό κανταΐφι στις 04:00 τα μεσάνυχτα. Εγώ δε θέλω γλυκό, τους λέω, τρίψτε το στα μούτρα σας, εγώ θέλω το γιο μου. Αρπάζω όποιον βρίσκω μπροστά μου και λέω: βρε παλιόσκυλα, σκοτώνετε τα παιδιά του λαού με πενταροδεκάρες. Μάνα δε σας γέννησε κι εσάς, μάνα δεν κλαίει για σας; 

Την ίδια ώρα στο γραφείο του Καραμπέτσου (αρχηγός Αστυνομίας) πιέζουν τον άντρα μου να υπογράψει ότι ήταν ατύχημα.

Και υπογράφει... 

Φόνος εκ προ μελέτης

-Είμαστε πρόθυμοι να διαθέσουμε τα έξοδα της κηδείας.

Παιδί μου, λεβέντη μου, αηδόνι και λιοντάρι.

Κακούργοι, καταραμένοι να' στε.."

- Σκότωσαν το Σωτήρη.

-Τον πήγαν στο Νεκροτομείο. Οι μπάτσοι έχουν ζώσει την περιοχή και δεν αφήνουν κανένα να πλησιάσει.

"...Κάποιος, ευλογημένος να' ναι, κρυφά μου μηνύει να τρέξουμε στην Κοκκινιά. Σκοπεύουν να τον θάψουν μόλις βγει ο ήλιος. Τρέχουμε. Ένα μικρό γεροντάκι, παπάς, μας πλησιάζει. Μας δείχνει τον τάφο που πριν λίγο επιχείρησαν να θάψουν το Σωτήρη μου.

- Χριστιανική κηδεία στις 01:00 τα μεσάνυχτα. Δεν έχετε επιτέλους ούτε ιερό ούτε όσιο; Πριν βγει ο ήλιος μου ζητάτε λειτουργία; Ούτε οι Γερμανοί δεν το αποτόλμησαν. Αντίχριστοι. Είχε αντιδράσει καθοριστικά ο παπάς..."

- Το πτώμα του Σωτήρη εξαφανίστηκε από το Νεκροτομείο. Απαγωγή νεκρού, για φαντάσου !

Ο Μίκης όμως μαζί με Μπριλλάκη, Νεφελούδη, Ηλιόπουλο, κινούνται δραστήρια για να σταματήσουν την ταφή και να γίνει νεκροψία με την παρουσία γιατρών της οικογένειας. Διότι λένε υπάρχουν πληροφορίες πως ο Σωτήρης στραγγαλίστηκε. Όλοι στο Νεκροταφείο της Κοκκινιάς.

"...Καψάσκης προς Τούμπα: Κύριε υπουργέ, παραιτούμαι, είμαι εγκλωβισμένος από δικηγόρους. Ο Ηλιόπουλος παίρνει βίαια το ακουστικό.

- Θέλουμε το νεκρό μας στο σπίτι.

- Και που θα τον θάψετε;

- Στον κήπο μου δολοφόνοι, αρκεί να μας τον δώσετε. Να τον χαρώ για τελευταία φορά. Έστω και σιωπηλό.

- Τ' ακούς Τούμπα; λέει η Μάνα. Φοβάστε το Σωτήρη μου ακόμα και νεκρό;

- Πάρτε τον λοιπόν αλλά να ξέρετε κ. Ηλιόπουλε ότι αναλαμβάνετε ευθύνες για οτιδήποτε κι αν συμβεί. (απόκριση Τούμπα)

- Εγώ δεν υπογράφω συναλλαγματικές. Ο λαός κλαίει το νεκρό του. Εσείς να προσέχετε πως πορεύεστε..."

«Ιουλιανά» 1965
 

Τα γεγονότα της 15ης του Ιούλη 1965, καθώς και εκείνα που τα ακολούθησαν και που καθιερώθηκαν ως «Ιουλιανά» ήταν από τα πιο σημαντικά της περιόδου μετά το 1950 και μέχρι τις παραμονές της δικτατορίας του 1967-1974.
 

Η σημασία τους καθορίζεται από τη μεγάλη όξυνση και τη διάρκεια που πήραν οι εγχώριες ενδοαστικές αντιθέσεις, πάντα σε συνδυασμό με την άμεση εμπλοκή του ξένου παράγοντα (ΗΠΑ) και τους γενικότερους σχεδιασμούς του στην περιοχή (Κυπριακό) και που έστρωσαν το δρόμο για την επιβολή της δικτατορίας.

Ταυτόχρονα, τα «Ιουλιανά» προσφέρουν επίκαιρα διδάγματα ως προς το ρόλο του λαϊκού παράγοντα εκείνης της περιόδου, από την άποψη του βαθμού συνειδητοποίησης.
 

Bρισκόμαστε στον Ιούλιο του 1965. Περίοδος έντονων πολιτικών ζυμώσεων και αναταραχών. Περίοδος όπου η δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου αμφισβητείται στην άσκηση των καθηκόντων της από το νέο βασιλιά Κωνσταντίνο. Η κυβέρνηση της Ένωσης Κέντρου αντιλαμβανόμενη τον ανακτορικό ρόλο που παίζει ο Υπουργός Εθνικής Αμύνης Π. Γαρουφαλιάς, ζητά την αντικατάστασή του, αλλά παρεμποδίζεται από τον Κωνσταντίνο, που δεν υπογράφει το αντίστοιχο Βασιλικό Διάταγμα. Πρωθυπουργός και Βασιλιάς ανταλλάσσουν πέντε επιστολές, όπου, τελικά διαπιστώνεται, ότι η κυβέρνηση τελεί υπό βασιλική κηδεμονία.

Ο Γ. Παπανδρέου δεν αποδέχεται τον εξευτελισμό και στις 15 Ιουλίου παραιτείται. Ο λαός ξεχύνεται στους δρόμους εκδηλώνοντας την πίστη του στην νόμιμη κυβέρνηση του (την οποία είχε εκλέξει 1,5 χρόνο πριν, τον Φλεβάρη του '69 με 52,72% και 171 έδρες). Ταυτόχρονα στα ανάκτορα αναζητούνται βουλευτές από την Ένωση Κέντρου για το σχηματισμό νέας κυβέρνησης. Είναι οι λεγόμενοι αποστάτες, που θα καταφέρουν να πάρουν από τη Βουλή ψήφο εμπιστοσύνης, το Σεπτέμβρη, αφού έχουν ήδη προηγηθεί δύο αποτυχημένες προσπάθειες σχηματισμού κυβέρνησης. Όλο αυτό το διάστημα της αυλικής συνταγματικής εκτροπής, ο λαός βρίσκεται κάθε νύχτα στους δρόμους, δίνοντας με δυναμισμό τη δική του μάχη υπέρ της Δημοκρατίας.

Σε εκείνες τις πρώτες διαδηλώσεις και συγκεκριμένα το βράδυ της 21ης Ιουλίου 1965 βρίσκει το θάνατο ο φοιτητής της Ανωτάτης Εμπορικής, Σωτήρης Πέτρουλας. Εδώ θα πρέπει να θυμίσουμε ότι εκείνη την περίοδο δημιουργείται το κίνημα του "114" (ένα, ένα, τέσσερα), που αναφέρεται στο τελευταίο άρθρο του Συντάγματος "Η τήρησις του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων" και αντιπροσώπευε το αίσθημα του λαού για Δημοκρατία, ενάντια στις παρεμβάσεις του Παλατιού. 

Τι προηγήθηκε

Στις εκλογές της 3ης του Νοέμβρη 1963 η «Ένωση Κέντρου» επιβλήθηκε της ΕΡΕ, κερδίζοντας τις 138 έδρες από τις 300 της Βουλής. Η ΕΡΕ πήρε τις 132.

Μη μπορώντας να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση, η «Ένωση Κέντρου» επιδίωξε δεύτερη εκλογική αναμέτρηση. Στις εκλογές που έγιναν την 16η του Φλεβάρη 1964 κέρδισε 171 έδρες, η ΕΡΕ μαζί με το «Κόμμα των Προοδευτικών» του Σπύρου Μαρκεζίνη 107 έδρες (99 και 8) και η ΕΔΑ 22. (Να σημειωθεί ότι τότε η ΕΔΑ δεν κατάρτισε συνδυασμούς σε 24 εκλογικές περιφέρειες, ώστε οι ψηφοφόροι της να ψηφίσουν την «Ένωση Κέντρου», για να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση, όπως και έγινε)...

Η πολιτική της «Ένωσης Κέντρου» έχει εξυμνηθεί από τους πολιτικούς και άλλους κύκλους του «κεντρώου» χώρου και σε συνέχεια από το ΠΑΣΟΚ. Έχει μάλιστα χαρακτηριστεί ως μικρό φωτεινό διάλειμμα μιας μακριάς σκοτεινής πολιτικής περιόδου. Η κυβέρνηση της «Ένωσης Κέντρου» αύξησε μισθούς και μεροκάματα, ρύθμισε τα αγροτικά χρέη, κατάργησε μια σειρά ψηφίσματα του εμφυλίου πολέμου, έβαλε σε αχρησία τα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων στο μεγαλύτερο βαθμό (εξαιρέθηκαν οι δημόσιοι υπάλληλοι) και απέλυσε τους περισσότερους απ' τους εναπομείναντες πολιτικούς κρατούμενους. Προώθησε ορισμένους εκσυγχρονισμούς και στην εκπαίδευση. Αυτή ήταν η μια όψη του νομίσματος.

Γιατί: Η «Ένωση Κέντρου» αρνήθηκε να απελευθερώσει όσους πολιτικούς κρατούμενους είχαν καταδικαστεί με το νόμο 375/1936 για κατασκοπία. Αυτοί αφέθηκαν ελεύθεροι αργότερα, το 1966, από την κυβέρνηση του Στ. Στεφανόπουλου (κυβέρνηση της... «αποστασίας»)! Στο ζήτημα του επαναπατρισμού των πολιτικών προσφύγων η «Ένωση Κέντρου» ακολούθησε την ίδια τακτική με της ΕΡΕ: Την κατά περίπτωση έγκριση των αιτήσεων επαναπατρισμού. Και βεβαίως δεν κατάργησε τους νόμους 375 και 509/1947 (που έθετε εκτός νόμου το ΚΚΕ), ενώ δε θέλησε να αναγνωρίσει ούτε την ΕΑΜική Αντίσταση!

Παράλληλα, η κυβέρνηση της «Ένωσης Κέντρου» επιχείρησε με την περιβόητη εγκύκλιο 1010 να διαλύσει τη «Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη» στα σχολεία, ενώ απειλούσε προοδευτικούς καθηγητές με απόλυση και τους καλούσε να γίνουν χαφιέδες! Κατά μαρτυρία του Π. Κανελλόπουλου, που δε διαψεύσθηκε, ο Γ. Παπανδρέου του είχε πει πως εξέταζε το ενδεχόμενο διάλυσης με νόμο γενικά της «Δ.Ν. Λαμπράκη».

Το αίτημα «15% για την Παιδεία», για το οποίο είχαν προηγηθεί σκληροί αγώνες, παραπέμφθηκε από το «Κέντρο» στις ελληνικές καλένδες. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Ας προστεθεί ακόμη, όσον αφορά στα πεπραγμένα της «Ενωσης Κέντρου», ότι την προβοκάτσια στον Γοργοπόταμο, όπου βρήκαν το θάνατο 13 άνθρωποι και τραυματίστηκαν 39, ο Γ. Παπανδρέου τη χαρακτήρισε ατύχημα!!

Αλλά εκεί που η «Ενωση Κέντρου» κυριολεκτικά αθέτησε κάθε προεκλογική υπόσχεση, ήταν ο Στρατός και τα Σώματα Ασφαλείας. Στην ουσία δεν αποτόλμησε ούτε πέτρα να κινήσει. Ο ΙΔΕΑ και οι φιλοβασιλικοί παρέμειναν ακλόνητοι στις θέσεις τους συνωμοτώντας και προκαλώντας ανοιχτά.

Στα «Ιουλιανά» ο Γ. Παπανδρέου εξέφραζε επιγραμματικά τον πυρήνα της σύγκρουσης: «Ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπον; Ο βασιλεύς ή ο λαός; Στο πολίτευμα της βασιλευομένης δημοκρατίας ο βασιλεύς βασιλεύει και ο λαός κυβερνά μέσω των νομίμως εκλεγομένων εκπροσώπων του».

Οι «αποστάτες» από την πλευρά τους ισχυρίστηκαν ότι συγκρούστηκαν με τον Γ. Παπανδρέου και στήριξαν κεντροδεξιές κυβερνήσεις, επειδή ήθελαν να αποτρέψουν ανώμαλες εξελίξεις. Όπως έλεγαν, εκεί οδηγούσε η σύγκρουση Παπανδρέου - Ανακτόρων.

Οι «αποστάτες» ενεργήσανε με συνέπεια, όσον αφορά στην υπεράσπιση των ταξικών συμφερόντων που εξέφραζαν και που εκείνη τη στιγμή πίστευαν ότι έπρεπε να τα υπερασπιστούν με τον συγκεκριμένο τρόπο. Γι' αυτό ακριβώς ο χαρακτηρισμός «αποστάτες» δεν αποδίδει την πραγματικότητα. Και όχι μόνο αυτό, αλλά επιπλέον φορτίστηκε συναισθηματικά από το «Κέντρο» και το ΠΑΣΟΚ και παράλληλα συσκοτίστηκε έντεχνα η ουσία της πράξης των «αποστατών», για να κρυφτεί ο εξίσου βαθιά ταξικός χαρακτήρας της «Ενωσης Κέντρου» και η πολιτική της, όπως και του ΠΑΣΟΚ αργότερα.

Τόσο το «Κέντρο» όσο και το ΠΑΣΟΚ αποσιώπησαν ότι το φαινόμενο της λεγόμενης αποστασίας κάθε άλλο παρά πρωτοφανές ήταν. Και μάλιστα, ότι από τους πρώτους διδάξαντες μετά τον πόλεμο ήταν ο ίδιος ο Γ. Παπανδρέου, ο οποίος στις εκλογές του 1952 συνεργάστηκε με τον «Ελληνικό Συναγερμό» του Παπάγου, παίρνοντας μαζί του και άλλους φίλους του βουλευτές.

Η μεταπήδησή τους δεν ήταν η μόνη. Τότε ακριβώς 35 πρώην υπουργοί και βουλευτές του «φιλελεύθερου» χώρου τάχθηκαν με τον Παπάγο. Ενώ το 1958 οι Γ. Ράλλης και Παν. Παπαληγούρας, μαζί με άλλους 13 βουλευτές της ΕΡΕ, «έριξαν» την κυβέρνηση Καραμανλή.

Το κίνημα των 70 ημερών - Η πολιτική της ΕΔΑ

Το κίνημα των 70 ημερών (16/7 - 25/9) ήταν λαϊκή έξαρση, που, αν και χρωματίστηκε από την ηρωική και επίμονη δράση πλατιών μαζών, δεν έβγαινε από τα συνταγματικώς οριζόμενα.

Το πολιτικό στίγμα της σύγκρουσης δεν μπορεί να αναζητηθεί έξω από τα συνθήματα που κυριάρχησαν στις συνεχείς μεγάλες και μικρές διαδηλώσεις της εποχής, καθώς και έξω από τις επιδιώξεις των πολιτικών κομμάτων που οργάνωσαν τις κινητοποιήσεις και συμμετείχαν σε αυτές (ΕΔΑ, «Ενωση Κέντρου»).

Τη σφραγίδα σε εκείνα τα γεγονότα την έβαλαν τα κυρίαρχα συνθήματα: «114», «Κάτω οι αυλόδουλοι», «Δημοκρατία», «Παπανδρέου», «Προδότες», «Μητσοτάκη κάθαρμα», «αποσταCΙΑ», «Κάτω η χούντα» κ.ά. Στο ίδιο πλαίσιο κινήθηκε και η σάτιρα, που έβγαλε πολύ γέλιο, στη σκιτσογραφία και στις επιθεωρήσεις.

Σε αυτή τη βάση, ο Γ. Παπανδρέου χρησιμοποίησε το λαϊκό κίνημα.

Υπήρχαν, βεβαίως, και συνθήματα, όπως «Εξω οι Αμερικανοί», «Κάτω η μοναρχία», «Πάρ' τη μάνα σου και μπρος», σαφώς πιο προωθημένα από τα προηγούμενα, που φωνάζονταν κυρίως από δυνάμεις της «Νεολαίας Λαμπράκη».

Η ηγεσία της ΕΔΑ δεν έβλεπε άλλη διέξοδο για το λαό από την αναφανδόν υποστήριξη της «Ένωσης Κέντρου». Συμπαρατάχθηκε μαζί της σε όλα τα επίπεδα.

Στρατηγική γραμμή της ΕΔΑ ήταν η πολιτική της συνεργασίας των δημοκρατικών δυνάμεων, για το προχώρημα της οποίας απωθούνταν σε δεύτερη μοίρα ακόμη και η κριτική προς το «Κέντρο» για τη μη τήρηση των προεκλογικών του δεσμεύσεων. Επιπλέον, για να μη ...δυσκολεύει τα πράγματα, η ηγεσία της ΕΔΑ πάλευε, ενώ θεωρούσε μαξιμαλιστική και αριστερίστικη την πάλη για την ντε φάκτο επιβολή της νομιμοποίησης του ΚΚΕ.

Έτσι, η μόνη «προοπτική» που απέμενε στο λαό, ήταν εκείνη που επαφιόταν στους χειρισμούς της ηγεσίας του «Κέντρου»…

Μπορούμε να υποστηρίξουμε ότι και τα πιο προχωρημένα συνθήματα και διαθέσεις της περιόδου των «Ιουλιανών» εξέφραζαν ως προοπτική το πολίτευμα που εγκαθιδρύθηκε αργότερα με τη συμβολή της ΝΔ και των «Κέντρου» - ΠΑΣΟΚ. Και πρέπει να επισημάνουμε ότι η ίδρυση και η ανάπτυξη του ΠΑΣΟΚ πήγασε από τα χρόνια εκείνα, τότε δηλαδή, που: Οι Παπανδρέου λατρεύτηκαν και πλατιές λαϊκές μάζες, σε αυτές και ένα τμήμα της Αριστεράς, είδαν τα όνειρά τους να παίρνουν σάρκα και οστά στον αστικό εκσυγχρονισμό που εξέφραζε το «Κέντρο» και κυρίως η «αριστερή» του πτέρυγα υπό τον Ανδρέα Παπανδρέου!..

Οι εξελίξεις των χρόνων 1965-1966 είχαν στρώσει το δρόμο στην επιβολή της στρατιωτικής δικτατορίας. Το τμήμα της άρχουσας τάξης, που είχε δύναμη στον πιο ισχυρό μηχανισμό του κράτους, στο Στρατό, σε συνεργασία με τις υπηρεσίες των ΗΠΑ, έδωσε τη λύση (δίκην γόρδιου δεσμού) μέσω της δικτατορίας, καταργώντας για περισσότερα από 7 χρόνια την κοινοβουλευτική δικτατορία της αστικής τάξης. Όταν αυτή η φάση έκλεισε το 1974, άνοιξε στην κυριαρχία της μια άλλη, που συνεχίζεται…

Πηγή: xatzikostas.gr/ Alfavita