Οι δικηγόροι της Αθήνας κατέρχονται σε επταήμερη αποχή ως ελάχιστη αντίδραση στη δολοφονία του ποινικολόγου Μιχάλη Ζαφειρόπουλου.
Ολόκληρη η ανακοίνωση του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών:

"Απόφαση Διοικητικού Συμβουλίου του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών-Αποχή Δικηγόρων της Αθήνας Aπό την Παρασκευή 13/10/2017 έως και την Παρασκευή 20/10/2017, ως ελάχιστη ένδειξη πένθους για την αποτρόπαιη δολοφονία του συναδέλφου Μ. Ζαφειρόπουλου και ως αντίδραση στην τυφλή δολοφονική βία κατά όσων ασκούν το δικηγορικό λειτούργημα Ως ελάχιστη ένδειξη πένθους για την αποτρόπαιη δολοφονία του  αγαπημένου συναδέλφου μας Μιχάλη Ε. Ζαφειρόπουλου αλλά και ως ελάχιστη αντίδραση κατά της τυφλής δολοφονικής βίας στους ασκούντες το δικηγορικό λειτούργημα απέχουμε των καθηκόντων μας από αύριο Παρασκευή 13 Οκτωβρίου 2017 μέχρι και την ερχόμενη Παρασκευή 20 Οκτωβρίου. Θεωρούμε αυτονόητη τη συμπαράσταση του δικαστικού σώματος και των δικαστικών υπαλλήλων."

Ο Λόρκα γεννήθηκε  στις 5 Ιουνίου του 1898  στην Ανδαλουσία. Γιoς αγρότη και δασκάλας πιάνου, ποιητής, συγγραφέας και μουσικός. Εγκατέλειψε τις σπουδές του στη νομική για να ασχοληθεί με τη λογοτεχνία, τη μουσική και τη ζωγραφική.

Το 1919, εγκαταστάθηκε στη Φοιτητική Κατοικία του Πανεπιστημίου της Μαδρίτης, που τότε λειτουργούσε ως ανοιχτό πανεπιστήμιο, πολιτιστικό κέντρο, της ισπανικής πρωτεύουσας. Εκεί συνάντησε τον Σαλβαδόρ Νταλί, τον σκηνοθέτη Λουίς Μπουνιουέλ, τον ποιητή Ραφαέλ Αλμπέρτι και τον Χιμένεθ. Την ίδια περίοδο συνέθεσε τα πρώτα του ποιήματα που κυκλοφόρησαν το 1921, με τίτλο Βιβλίο Ποιημάτων. Λίγο νωρίτερα, το 1918, είχε δημοσιεύσει το έργο Εντυπώσεις & Τοπία περιδιαβαίνοντας την Καστίλη.

Το 1922, συνεργάστηκε με τον συνθέτη Μανουέλ ντε Φάγια στο Φεστιβάλ Λαϊκής Μουσικής, στη Γρανάδα. Στις παραδόσεις της λαϊκής και τσιγγάνικης μουσικής, πίστευε πως βρίσκει τη βάση των ποιητικών και πνευματικών του ενορμήσεων. Δημιούργημα του, εκείνη την εποχή, ήταν το Ποίημα Του Κάντε Χόντο, λαϊκό τραγούδι της Ανδαλουσίας, που τραγουδιέται από τσιγγάνους με συνοδεία κιθάρας και λίγο αργότερα, το 1924, ξεκίνησε να γράφει το Ρομανθέρο Χιτάνο, έργο που ολοκλήρωσε τελικά το 1927, σύνθεση 18 ποιημάτων με σταθερή στιχουργική μορφή, έκφραση μιας από τις αρχαιότερες μορφές ισπανικής ποίησης. Την ίδια περίοδο συνέθεσε και την Ωδή Στον Σαλβαντόρ Νταλί ενώ παράλληλα έγραψε το θεατρικό έργο Μαριάνα Πινέδα, που πρωτοπαρουσιάστηκε στη Βαρκελώνη, την ίδια χρονιά, σε σκηνογραφία Νταλί, σημειώνοντας επιτυχία.

Τα έτη 1929-1930, αναζήτησε νέες πηγές έμπνευσης και ταξίδεψε στις ΗΠΑ και στην Κούβα. Οι εμπειρίες του στις Ηνωμένες Πολιτείες αξιοποιήθηκαν στο ποίημα Ένας Ποιητής Στη Νέα Υόρκη. Επέστρεψε στην Ισπανία το 1931 και συνέθεσε το Ντιβάνι Της Ταμαρίτ, ενώ παράλληλα δούλεψε και πάνω σε έργα για το κουκλοθέατρο. Εκεί έδειξε ξεκάθαρα πως επέλεγε ως κύρια ενασχόλησή του, τη συγγραφή θεατρικών και τα τρία τελευταία χρόνια της ζωής του ολοκλήρωσε τις κορυφαίες του δημιουργίες: Το Σπίτι Της Μπερνάρντα Άλμπα, Ματωμένος Γάμος, Γέρμα, Θρήνος Για Τον Ιγνάθιο Σάντσεθ Μεχίας, τραγωδίες με θέμα τη κοινωνική καταπίεση κι έκδηλο το ανθρώπινο στοιχείο.

Με την εγκαθίδρυση της Δημοκρατίας, οργάνωσε μία θεατρική ομάδα υπό την ονομασία La Barroca, η οποία με τη βοήθεια του Υπουργείου Παιδείας, έδωσε παραστάσεις κλασσικών έργων σε χώρους εργατών κι αγροτικές περιοχές. Το 1936 υποδέχθηκε τον Αλμπέρτι, καθώς επέστρεψε από τη Μόσχα. Συνέταξε μια διακήρυξη συγγραφέων κατά του φασισμού κι ξεκίνησε να γράφει μια σειρά θεατρικών σκηνών με μορφή επιθεώρησης, ωστόσο τον Ιούλιο της ίδιας χρονιάς, ξέσπασε ο ισπανικός εμφύλιος πόλεμος.

Τα ξημερώματα της 19ης Αυγούστου του 1936, ήρθε το τέλος για τον κορυφαίο ποιητή, ζωγράφο, δραματουργό και θεατρικό σκηνοθέτη, Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα. Εκτελέστηκε στο Βίθναρ της Ισπανίας από παραστρατιωτικούς οπαδούς του Φράνκο που έθαψαν τη σορό του, μαζί με άλλα τρία άτομα που εκτέλεσαν εκείνη την αυγή σε ομαδικό τάφο.

O Λόρκα απαγγέλλει το ποίημα του «Το τραγούδι του καβαλάρη»- Κόρδοβα

«Κόρδοβα»

Στίχοι: Φ.Γ.Λόρκα (απόδοση Λευτέρη Παπαδόπουλου), Μουσική: Γιάννης Γλέζος, Τραγούδι: Γιάννης Πουλόπουλος











πηγή imerodromos

Ενώπιον του εισαγγελέως και του ανακριτή της Λαμίας προσάγεται σήμερα το απόγευμα ένας 39χρόνος, που σύμφωνα με την αστυνομία, φέρεται ως δράστης της άγριας δολοφονίας της 45χρονης παιδοψυχιάτρου Θώμης Κουμπούρα στη Λαμία. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις 3.00 τα ξημερώματα εξεδόθη ένταλμα σύλληψης για τον 39χρονο που με διάφορες αναρτήσεις του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης φέρεται να είναι κατ? εξοχήν εμπλεκόμενος στη δολοφονία καθώς έχει ήδη παραδεχθεί ότι επισκέφθηκε το θύμα στο σπίτι του τις κρίσιμες ώρες. 


Ήταν ο άνθρωπος τον οποίο αναζητούσε η αστυνομία ως νούμερο ένα ύποπτο και ο οποίος είχε εξαφανιστεί μετά την αποκάλυψη της δολοφονίας. Τα ηλεκτρονικά του ίχνη εντοπίστηκαν χθες στο Κρίκελλο της Ευρυτανίας όπου λίγο αργότερα, χθες το μεσημέρι, τον εντόπισαν οι αστυνομικοί του νομού. 
Σε σχετική ανακοίνωση της Αστυνομικής Διεύθυνσης Φθιώτιδος σημειώνεται τόσο η διεξοδική διερεύνηση του χώρου όπου έλαβε χώρα η ανθρωποκτονία, καθώς και η αξιολόγηση όλων των στοιχείων και δεδομένων που προέκυψαν κατά την προανακριτική διαδικασία, οδήγησαν στην άμεση εξιχνίαση της ανθρωποκτονίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι σύμφωνα με τις αρχές, ο συλληφθείς έχει υποπέσει σε αντιφάσεις, κατά την εξέτασή του.




ΑΠΕ

Νίκος Μπογιόπουλος
αναδημοσίευση από imerodromos:

«Σκοτώσανε το γιο του μαστρο-Τάκη , που κουβαλάει λαμαρίνες στη Ζώνη»! «Κι ο Παύλος στη Ζώνη δούλευε μέχρι το 2003».

   Ήταν τα λόγια ενός από τους φίλους του Παύλου Φύσσα, λίγη ώρα αφότου το παλικάρι δολοφονήθηκε από την αγέλη των φασιστών.

   Η Χρυσή Αυγή, αυτή η ναζιστική συμμορία, ο εσμός των αποβρασμάτων, των βγαλμένων από τον κοινωνικό απόπατο, δεν πέταξε τη μάσκα το βράδυ της 17 προς 18 Σεπτέμβρη 2013. Γιατί δεν είχε ποτέ μάσκα.

Ποτέ!

• Το ήξεραν και το ξέρουν οι κύκλοι των εφοπλιστών που -σύμφωνα με την «Γκάρντιαν»- τους χρηματοδοτούσαν.
• Το ήξεραν και το ξέρουν οι βιομήχανοι και οι εργοδότες που συνέλλεγαν  «δούλους» από τους «ΟΑΕΔ» που είχαν ιδρύσει οι χρυσαυγίτες.
• Το ήξεραν και το ξέρουν οι πολιτικοί Πόντιοι Πιλάτοι που προωθούσαν και προωθούν την άθλια θεωρία των «δυο άκρων».
• Το ήξεραν και το ξέρουν οι ταγοί του περίφημου «συνταγματικού τόξου» που εκλεκτά μέλη τους έφτασαν να ψηφίζουν σε ψηφοφορίες στη Βουλή – ακόμη και μετά τη δολοφονία – υπέρ των ναζιστικών αποβρασμάτων.
• Το ξέρουν εκεί στη ΝΔ που 5 μέρες πριν την δολοφονία δεν είχαν βγάλει ούτε καν μια ανακοίνωση καταδίκης για τη δολοφονική επίθεση των χρυσαυγιτών που είχε προηγηθεί ενάντια στα μέλη του ΚΚΕ στο Πέραμα.
• Το ήξεραν και το ξέρουν οι Μπαλτάκοι του κράτους που λίγο πριν τη δολοφονία απειλούσαν ότι «το ενδεχόμενο κυβερνητικής συνεργασίας με τη Χρυσή Αυγή είναι απευκταίο, αλλά όχι απίθανο»!
• Το ήξεραν και το ξέρουν οι «Μπάμπηδες» και τα τα χυδαία παπαγαλάκια των μιντιακών συγκροτημάτων που μετά τις εκλογές του 2012 έγραφαν άρθρα του τύπου «Η ευκαιρία της Χρυσής Αυγής για τη δημοκρατία» και έφτασαν να εξοικειώνουν την κοινή γνώμη με το ενδεχόμενο συγκρότησης κυβέρνησης με τη συμμετοχή μιας «σοβαρότερης» Χρυσής Αυγής.
• Το ήξεραν και το ξέρουν αυτοί που πουλούσαν το ναζισμό με «λάιφ στάιλ» περιτύλιγμα, που λέγανε ότι η σβάστικα δεν είναι σβάστικα αλλά τρενάκι με μπαταρίες, που εμφάνιζαν το ναζιστικό απόπατο σαν χορωδία προσκόπων που συνόδευε γριούλες στα ΑΤΜ.
• Το ήξεραν και το ξέρουν οι μηχανισμοί του κράτους που ακόμα δεν έχουν απαντήσει αν ερευνήθηκε ποτέ εκείνη η απόρρητη έκθεση του τμήματος της ίδιας της Ελληνικής Αστυνομίας, με ημερομηνία 10/12/1999, η οποία μιλά για στενές διασυνδέσεις των ναζιστών της Χρυσής Αυγής με την ΕΛ.ΑΣ.
• Το ήξεραν και το ξέρουν όλοι οι ιθύνοντες ενός κράτους που ανεξαρτήτως κυβερνήσεων παρακολουθούν τους – ομολογημένα – δολοφόνους να κυκλοφορούν ελεύθεροι.  
• Το ήξεραν και το ξέρουν αυτοί που πριν από την δολοφονία Φύσσα κρατούσαν 32 υποθέσεις κακουργηματικού χαρακτήρα για τη Χρυσή Αυγή στα συρτάρια τους.
• Το ήξεραν και το ξέρουν όλοι αυτοί που στοιχειωδώς θα αντιδρούσαν αν δεν ήθελαν να βλέπουν τους ταγματαλήτες να χτυπούν –λίγο πριν τη δολοφονία Φύσσα – μετανάστες στη Ραφήνα, που θα αντιδρούσαν αν δεν ήθελαν να βλέπουν ταγματαλήτες να μαχαιρώνουν μετανάστες στις γειτονιές, να βλέπουν  ταγματαλήτες να στήνουν καρτέρι σε κομμουνιστές, που θα αντιδρούσαν αν δεν ήθελαν τους ταγματαλήτες για να τους βάζουν να στρέφονται ενάντια στον εργατόκοσμο και να φωνάζουν μπροστά στις κάμερες:«Εμείς είμαστε μαζί με τους εφοπλιστές μας».

   Οι λεχρίτες του «αίμα μόνο για Έλληνες», είναι αυτοί που μετά το αίμα των Χασάν και των Αλί, έχυσαν πριν τρία χρόνια το αίμα του γιου του μαστρο-Τάκη .

   Είναι αυτοί – «η σπορά των ηττημένων του ‘45» κατά δήλωση Μιχαλολιάκου – που πριν τη δολοφονία είχαν χτυπήσει με λοστάρια πρωτοπόρους κομμουνιστές εργάτες στο Πέραμα και ανήμπορους Αιγύπτιους ψαράδες.

   Είναι αυτοί που – τόσο κότες είναι – κρύβουν ότι είναι ναζί, αλλά βοούν οι δηλώσεις τους, τα γραφτά τους, τα τατουάζ τους, οι σημαίες τους, τα τάγματα εφόδου τους, το αίμα στα χέρια τους.

   Αυτοί, οι δολοφόνοι του Φύσσα, αυτοί που έφτασαν να ομολογήσουν ακόμα και την πολιτική ευθύνη για το έγκλημα, είναι τόσο χρήσιμοι για το αστικό κράτος, ώστε το τελευταίο τους επιτρέπει παρότι αποτελούν ναζιστική εγκληματική συμμορία να παριστάνουν το «νόμιμο πολιτικό κόμμα»!

    Αυτός είναι ο λόγος που οι ναζί, βγαλμένοι σαν τα σκουλήκια μέσα από το σαπισμένο σώμα της αστικής παρακμής, πρέπει να αντιμετωπιστούν ως αυτό που είναι. Ως το μακρύ, τρομοκρατικό, δολοφονικό χέρι του συστήματος της εκμετάλλευσης, της βρωμιάς, της δυσωδίας και της σαπίλας.

   Αυτός είναι ο λόγος που ο ναζισμός πρέπει να αντιμετωπιστεί και να τσακιστεί σύμφωνα με την υπόδειξη του Μπρεχτ:

«Ο φασισμός δεν μπορεί να πολεμηθεί παρά σαν καπιταλισμός στην πιο ωμή και καταπιεστική του μορφή, σαν ο πιο θρασύς κι ο πιο δόλιος καπιταλισμός».

   Πρέπει να αντιμετωπιστεί με δεδομένο ότι πίσω από το ναζιστικό «αντισυστημικό» μακιγιάζ, πίσω από την πατριδοκαπηλία, την ιστορική παραχάραξη, τον μισανθρωπισμό, βρίσκεται η εξουσία των βιομηχάνων, των τραπεζιτών, των εφοπλιστών.

   Μια εξουσία που εφόσον το επιβάλλουν οι ανάγκες της άρχουσας τάξης ανακαλεί από τα καταγώγια στο προσκήνιο άλλοτε το φαιό σουλούπι του Χίτη και άλλοτε του γερμανοτσολιά και του ταγματασφαλίτη.
Άλλοτε του πολιτικού υποκόσμου και άλλοτε του πιο τραμπούκικου λαϊκισμού. 
Άλλοτε του καρατέκα «άντρακλα» που χτυπάει γυναίκες και άλλοτε του νυχτόβιου μαχαιροβγάλτη που εξαπολύει πογκρόμ κατά του μετανάστη, του πολιτικού αντιπάλου, του «διαφορετικού».

   Η Χρυσή Αυγή πρέπει να αντιμετωπιστεί ως η άλλη όψη του ίδιου πολιτικού νομίσματος της πλουτοκρατίας.

   Είναι ακριβώς εκεί, στον κόρφο της πλουτοκρατίας, που επωάζεται το αυγό του φιδιού. Εκεί βρίσκεται η φωλιά του.

   Γι’ αυτό και, τελικά, ένα αντιφαστιστικό κίνημα ρωμαλέο, ταξικό, εργατικό, λαϊκό, αντικαπιταλιστικό, είναι αυτό που έχει τη δύναμη όχι απλά να λιώσει το φασιστικό φίδι, όχι μόνο να το εκδιώξει από κάθε γειτονιά και από κάθε χώρο δουλειάς, όχι μόνο να επιβάλει να μην μπορούν να σταθούν σε καμιά γωνία αυτά τα αποβράσματα, αλλά ταυτόχρονα να αχρηστέψει και την καπιταλιστική μήτρα που το εκτρέφει και το αναπαράγει.

Αυτή την Τετάρτη εκπέμπουμε ΕΚΤΑΚΤΩΣ!!!
Έχουμε την τιμή να είναι μαζί μας η μητέρα του Παύλου, Μάγδα Φύσσα. 3 χρόνια μετά την δολοφονία, θα έχουμε την ευκαιρία να συζητήσουμε για όλο αυτό το διάστημα, για τη δίκη της Χ.Α., τις εκδηλώσεις μνήμης που διοργανώνει η οικογένεια και άλλα πολλά.


Συντονιστείτε στους 106.7 στα fm στην Αττική στην ΕΡΤopen. Επίσης εναλλακτικά όσοι είστε εκτός Αττικής, μπορείτε να μας ακούσετε από τον ραδιοφωνικό σταθμό του σωματείου Εργαζομένων Αλουμινίου στους 97,3 με έδρα τη Βοιωτία ή από τον ραδιοσταθμό του εργατικού κέντρου Εύβοιας στους 96,5, στα Χανιά στους 1134 χιλιόκυκλους στα μεσαία και διαδικτυακά στην www.ertopen.com σε ολόκληρο τον κόσμο.

Για τη συμμετοχή σας μπορείτε να καλείτε στα τηλέφωνα 210 6002909-10  ή να στείλετε αποστολή SMS γράφοντας: 1Π (κενό) και μετά το ΜΗΝΥΜΑ στο 54045

Τάσος Ισαάκ - Σολωμός Σολωμού 
20 χρόνια από τη δολοφονία τους

Σαν σήμερα μεσημέρι της 14ης Αυγούστου του 1996 ακόμα μία δραματική επέτειος για την Κύπρο, ο Σολωμός Σολωμού δολοφονείται από  τουρκικά πυρά, καθώς ανέβαινε στον ιστό της σημαίας. 
Ο 26χρονος Ελληνοκύπριος πέθανε σκαρφαλωμένος πάνω στο κοντάρι της σημαίας, με το τσιγάρο στο στόμα.
Ήθελε να κατεβάσει την τουρκική σημαία και να βάλει την ελληνική, όταν δέχτηκε τρεις σφαίρες.

Λίγες μέρες νωρίτερα στις 11 Αυγούστου του 1996 πορεία 7.000 μοτοσικλετιστών, με αφετηρία το Βερολίνο, στις 2 Αυγούστου, και πέρασμα μέσα από πολλές χώρες της Ευρώπης κατέληξε στην Δερύνεια της Κύπρου.

Παρά τις τουρκικές απειλές για πέρασμα στο κατεχόμενο κομμάτι της Κύπρου και συγκεκριμένα στην Κερύνεια, η πορεία προχώρησε προς την Πράσινη Γραμμή, όπου την περίμεναν Τούρκοι στρατιώτες, αστυνομικοί του ψευδοκράτους και αντιδιαδηλωτές, μέλη της εξτρεμιστικής οργάνωσης των «Γκρίζων Λύκων».
Οι εντολές του κατοχικού καθεστώτος ήταν σαφείς: Πυροβολείται όσους επιχειρήσουν δίοδο στα Κατεχόμενα.

Οι μοτοσικλετιστές διασπάστηκαν στην περιοχή της Δερύνειας και πέρασαν στην νεκρή ζώνη.
Ο Τάσος Ισαάκ επιχειρώντας να βοηθήσει Ελληνοκύπριο που δεχόταν επίθεση από τους Τούρκους, ξυλοκοπήθηκε ο ίδιος, ενώ δέχτηκε επίθεση μέχρι θανάτου με λοστούς, πέτρες, ρόπαλα.



Τα μέλη της Ειρηνευτικής δύναμης του ΟΗΕ, που βρίσκονταν στο σημείο δεν επενέβησαν ποτέ.

Τρεις μέρες αργότερα, την ημέρα της κηδείας του Tάσου Iσαάκ, στις 14 Αυγούστου 1996, ημέρα μνήμης της κατάληψης της Aμμοχώστου, μία ομάδα από διαδηλωτές κατευθύνθηκαν προς το οδόφραγμα της Δερύνειας για να εναποθέσουν στεφάνια και λουλούδια στο χώρο της δολοφονίας του Tάσου Iσαάκ.
Η σκηνή μετατράπηκε σε πεδίο μάχης, όταν εμφανίστηκε μια ομάδα «Γκρίζων Λύκων» και άρχισαν τον πετροπόλεμο.
Ξαφνικά ξεπετάχτηκε μπροστά από τους διαδηλωτές ο Σολωμός Σολωμού και ξεφεύγοντας από τους Κυανόκρανους πέρασε στη νεκρή ζώνη και προσπάθησε ν΄ ανέβει σε έναν ιστό για να κατεβάσει την τουρκική σημαία, ενώ άλλοι διαδηλωτές προσπάθησαν να τον αποτρέψουν.

Tούρκοι ελεύθεροι σκοπευτές από το απέναντι τουρκικό φυλάκιο τον πυροβόλησαν και ο Σολωμός Σολωμού έπεσε νεκρός από σφαίρα στο λαιμό. Στη συνέχεια άρχισαν να ρίχνουν προς τους διαδηλωτές. Oι εθνοφρουροί πήραν θέση μάχης.
H σορός του Σολωμού απομακρύνθηκε από την περιοχή. Επίσης, αρκετά ακόμα άτομα τραυματίστηκαν από τις σφαίρες των Tούρκων στο χώρο του επεισοδίου.
.

Σύμφωνα με τις Ελληνοκυπριακές αρχές, ένας από τους δολοφόνους του Σολωμού Σολωμού, ήταν και ο Kενάν Aκίν, έποικος, πρώην αξιωματικός του τουρκικού στρατού, υπουργός του ψευδοκράτους και πράκτορας των Tουρκικών μυστικών Δυνάμεων. Ομάδα ανακριτών του Αρχηγείου Αστυνομίας και της Αστυνομικής Διεύθυνσης Αμμόχωστου, μετά από συντονισμένες εξετάσεις, εντόπισαν τους δράστες εναντίον των οποίων εκδόθηκαν διεθνή εντάλματα σύλληψης.
Το υλικό που εξασφαλίσθηκε χρησιμοποιήθηκε για προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων εναντίον της Τουρκίας. Κανένας από τους δράστες δεν συνελήφθη.



Στις 24 Ιουνίου 2008 το ευρωπαϊκό δικαστήριο βρήκε ένοχη την Τουρκία για την δολοφονία των Σολωμού και Ισαάκ.
Σύμφωνα με το δικαστήριο, η Τουρκία κρίθηκε ένοχη για την παραβίαση του άρθρου 2 της ευρωπαϊκής συνθήκης για τα ανθρώπινα δικαιώματα γιατί δεν έγινε καμία έρευνα για να βρεθούν οι υπαίτιοι για τον θάνατο του. 






πηγή wikipedia

Τρίτη 11 Μαρτίου 2014. Διαδηλώσεις στην Τουρκία με σοβαρά επεισόδια και επιθέσεις των δυνάμεων καταστολής σε διαδηλωτές, μετά την ανακοίνωση ότι ο 15χρονος Μπερκίν Ελβάν, που βρισκόταν σε κώμα σχεδόν εννέα μήνες μετά τις διαδηλώσεις στο πάρκο Γκεζί στην Κωνσταντινούπολη, άφησε την τελευταία του πνοή. Ο 15χρονος είχε τραυματιστεί όταν χτυπήθηκε από δακρυγόνο στο κεφάλι. Ήταν ο όγδοος νεκρός στην Τουρκία από το κύμα διαδηλώσεων εναντίον της κυβέρνησης το καλοκαίρι του 2013.

Θλίψη και πολλά ερωτηματικά έχει σκορπίσει ο θάνατος του γνωστού συγγραφέα Μένη Κουμανταρέα, ο οποίος βρέθηκε νεκρός τα ξημερώματα του Σαββάτου, μέσα στο διαμέρισμά του επί της οδού Ζακύνθου 3, στην Κυψέλη. Ο 83χρονος συγγραφέας έφερε εκδορές και μώλωπες στο πρόσωπο και στο κεφάλι και οι πρώτες εκτιμήσεις των αξιωματικών που έχουν αναλάβει την υπόθεση κατατείνουν στην εγκληματική ενέργεια. Νεκροψία θα διενεργηθεί τη Δευτέρα. Για την υπόθεση διεξάγεται προανάκριση από την Ασφάλεια Αττικής.

Την πληροφορία ότι πέντε πυρηνικοί επιστήμονες δολοφονήθηκαν την Κυριακή καθώς μετακινούνταν με ένα λεωφορείο σε μια περιφέρεια βόρεια της Δαμασκού, κοντά στο κέντρο επιστημονικής έρευνας όπου εργάζονταν, μετέδωσε το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.