«Βάζουμε ασπίδα προστασίας στους δανειολήπτες απέναντι σε καταχρηστικές πρακτικές», λέει ο Σκρέκας με πρόστιμα ψίχουλα δεδομένου ότι πρόκειται για τους τρεις μεγαλύτερους servicers για τα κόκκινα δάνεια.

Διοικητικά πρόστιμα συνολικού ύψους 790.000 ευρώ σε τρεις Εταιρείες Διαχείρισης Απαιτήσεων από Δάνεια και Πιστώσεις επέβαλε το Υπουργείο Ανάπτυξης για παραβίαση της Νομοθεσίας, κατόπιν εξέτασης καταγγελιών στη Γενική Διεύθυνση Αγοράς και Προστασίας Καταναλωτή της Γενικής Γραμματείας Εμπορίου.

Συγκεκριμένα:
Α. Πρόστιμα συνολικού ύψους 330.000 ευρώ στην doValue Greece A.E.Δ.Α.Δ.Π., σε εφαρμογή της παρ. 1 του άρθρου 10 του ν. 3758/2009, περί ενημέρωσης οφειλετών για ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις γιατί:

1. Ανέθετε σε εταιρείες ενημέρωσης οφειλετών την ενημέρωση δανειοληπτών για ληξιπρόθεσμη οφειλή τους που είχε ήδη εξοφληθεί,

2. Ανέθετε σε εταιρείες ενημέρωσης οφειλετών την ενημέρωση δανειοληπτών για ληξιπρόθεσμη οφειλή τους ενώ οι οφειλέτες είχαν υποβάλει αίτηση κήρυξης πτώχευσης που είχε γίνει αποδεκτή από το δικαστήριο,

3. Ενημέρωνε δανειολήπτες περί ύπαρξης ληξιπρόθεσμης οφειλής, σε περιπτώσεις που είτε ο δανειολήπτης κατέβαλε προσηκόντως τις δόσεις του δανείου είτε είχε υπαχθεί στις ευεργετικές διατάξεις του ν.3869/2010 τηρώντας τη δικαστική ρύθμιση.

Β. Πρόστιμο ύψους 280.000 ευρώ στη Cepal Hellas A.E.Δ.Α.Δ.Π., σε εφαρμογή του άρθρου 13α του ν. 2251/1994, για αθέμιτες εμπορικές πρακτικές έναντι των δανειοληπτών στο πλαίσιο της διαχείρισης απαιτήσεων από δάνεια και πιστώσεις για:
1. Αδικαιολόγητη καθυστέρηση ελέγχου της εξουσιοδότησης των νόμιμων εκπροσώπων των οφειλετών και της διαδικασίας εξεύρεσης λύσης ρύθμισης της οφειλής τους.
2. Αδικαιολόγητη καθυστέρηση στην επεξεργασία αιτημάτων των δανειοληπτών που αφορούν σε εξέταση αιτήματος ρύθμισης της οφειλής τους και έκδοσης βεβαίωσης υπολοίπου οφειλής.
3. Δυσχέρεια στην επικοινωνία των δανειοληπτών με την εταιρεία στο πλαίσιο διαχείρισης των οφειλών τους.

Γ. Πρόστιμο ύψους 180.000 ευρώ στην INTRUM HELLAS Α.Ε.Δ.Α.Δ.Π., σε εφαρμογή του άρθρου 13α του ν. 2251/1994, για αθέμιτες εμπορικές πρακτικές έναντι των δανειοληπτών στο πλαίσιο της διαχείρισης απαιτήσεων από δάνεια και πιστώσεις για:

1. Μη ορθή ενημέρωση για το υπόλοιπο των οφειλών του δανειολήπτη με σκοπό την ολική εξόφληση εκ μέρους του, καθώς και αδικαιολόγητη καθυστέρηση ανταπόκρισης σε αίτημά του σχετικά με την έκδοση βεβαίωσης εξόφλησης των δανειακών υποχρεώσεών του.

2. Αδικαιολόγητη καθυστέρηση στην υλοποίηση αιτήματος δανειολήπτη περί αντιλογισμού ποσού που είχε κατατεθεί εκ παραδρομής.

3. Αδικαιολόγητη καθυστέρηση ανταπόκρισης σε αίτημα δανειολήπτη σχετικά με την αποστολή του υπολοίπου του δανείου ενταγμένου στον ν. 3869/2010.

Ο Υπουργός Ανάπτυξης, Κώστας Σκρέκας, δήλωσε: «H Κυβέρνηση αποδεικνύει εμπράκτως ότι στέκεται απέναντι σε αθέμιτες πρακτικές, οι οποίες θίγουν, προσβάλλουν τον πολίτη και παραβιάζουν ρητά τη νομοθεσία που ρυθμίζει τη λειτουργία των εταιρειών. Αυτό θα συνεχίσουμε να πράττουμε με αποφασιστικότητα και επιμονή, εντατικοποιώντας τους ελέγχους και εξετάζοντας τις σχετικές καταγγελίες».

Το καταναλωτικό κοινό μπορεί να ενημερώνεται για θέματα που αφορούν την προστασία του καταναλωτή στην  γραμμή 1520 καθώς και να υποβάλλει καταγγελίες για παραβάσεις της καταναλωτικής νομοθεσίας στην ηλεκτρονική διεύθυνση https://kataggelies.mindev.gov.gr.

Σημαντικές αλλαγές για πάνω από 2 εκατ. δανειολήπτες με μη εξυπηρετούμενα (“κόκκινα”) δάνεια, φέρνουν οι προβλέψεις του νομοσχεδίου του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών για τα Δάνεια που υπερψηφίστηκε χθες στη Βουλή. Πρόκειται για τις προβλέψεις οι οποίες αυστηροποιούν το πλαίσιο λειτουργίας για τους servicers και τις βελτιώσεις στον εξωδικαστικό μηχανισμό μέσω των οποίων τα «κουρέματα» στις ρυθμίσεις μη εξυπηρετούμενων δανείων μπορούν να αυξηθούν έως και κατά 28%.

Όσον αφορά στις υποχρεώσεις των servicers και στα νέα δικαιώματα των δανειοληπτών, το νομοσχέδιο υποχρεώνει τους πρώτους να παρέχουν, μέσω ειδικής ψηφιακής πλατφόρμας, προσωποποιημένη και αναλυτική ενημέρωση προς τους οφειλέτες, για το ύψος της οφειλής, το ιστορικό των πληρωμών, τις δόσεις, το επιτόκιο της ρύθμισης κ.λπ.

Ο οφειλέτης θα μπορεί να βλέπει όλα τα στοιχεία εισερχόμενος με χρήση του κωδικού του σε ειδική εφαρμογή στις ιστοσελίδες των servicers, όπως κάνει σήμερα στο web banking της τράπεζάς του. Μέχρι να λειτουργήσει το νέο σύστημα προσωποποιημένης πληροφόρησης, το αργότερο έως τις 31 Μαρτίου 2024, οι servicers υποχρεούνται να παρέχουν εγγράφως τις πληροφορίες αυτές (ύψος οφειλής, δόσεις, επιτόκιο κλπ.) σε κάθε δανειολήπτη μετά από αίτησή του σε προθεσμία 30 ημερών.

Επιπλέον σύμφωνα με τις προβλέψεις της σχετικής Κοινοτικής Οδηγίας 2021/2167 εισάγονται πέντε νέες υποχρεώσεις ως προς την ενημέρωση, εξυπηρέτηση και τον σεβασμό των δικαιωμάτων των καταναλωτών:

• Η προστασία των προσωπικών στοιχείων και της ιδιωτικής ζωής των δανειοληπτών.

• Η απαγόρευση παρενόχλησης, καταναγκασμού ή αθέμιτης επιρροής κατά την επικοινωνία του servicer με τον πολίτη.

• Η έγγραφη γνωστοποίηση στον δανειολήπτη σε γλώσσα σαφή και κατανοητή, του υπολοίπου της οφειλής μετά από οποιαδήποτε μεταβίβαση πίστωσης.

• Η καθιέρωση διαφανών, άμεσων και δωρεάν διαδικασιών για τη διαχείριση των καταγγελιών των δανειοληπτών.

• Σύνδεση με τις προβλέψεις του Κώδικα Δεοντολογίας της ΤτΕ και σεβασμό των δικαιωμάτων των δανειοληπτών.

Εάν οι servicers δεν τηρούν τα ανωτέρω, απειλούνται με ποινές που περιλαμβάνουν πρόστιμα έως 500.000 ευρώ, υποχρέωση διόρθωσης της παράβασης και φθάνουν μέχρι και σε ανάκληση της άδειας λειτουργίας τους.

Το νομοσχέδιο περιλαμβάνει επίσης ρυθμίσεις με τις οποίες διευρύνεται η προστασία για τους πραγματικά ευάλωτους δανειολήπτες και παράλληλα βελτιώνεται η λειτουργία του Εξωδικαστικού Μηχανισμού για όλους όσοι προσφεύγουν σε αυτόν. Ειδικότερα:

Η πρόταση αναδιάρθρωσης του χρέους των ευάλωτων οφειλετών (για τους οποίους έχει εκδοθεί η σχετική βεβαίωση ευάλωτου) γίνεται υποχρεωτικά αποδεκτή από τις Τράπεζες, τους servicers και το Δημόσιο. Από εδώ και στο εξής δεν θα μπορεί να απορρίπτει ένας υπάλληλος των τραπεζών ή των servicers τις προτάσεις του εξωδικαστικού, αλλά τόσο οι τράπεζες όσο και οι servicers θα πρέπει να προσφεύγουν δικαστικά (αναλαμβάνοντας και το κόστος της διαδικασίας) για να αμφισβητήσουν την πρόταση ρύθμισης, εάν διαθέτουν στοιχεία που αποδεικνύουν ότι ο ευάλωτος δεν είναι πραγματικά ευάλωτος. Φυσικά ο δανειολήπτης διατηρεί το δικαίωμα να απορρίψει την πρόταση. Σημειώνεται ότι το 50 % των προτάσεων ρύθμισης χρεών ευάλωτων οφειλετών απορρίπτονται από τους servicers. Με το νέο καθεστώς οι πραγματικά ευάλωτοι οφειλέτες θα μπορέσουν να ρυθμίσουν τα χρέη τους.

Με Υπουργικές Αποφάσεις που θα ακολουθήσουν άμεσα θα θεσπιστούν δύο ακόμη προβλέψεις για καλύτερες ρυθμίσεις στον εξωδικαστικό μηχανισμό. Αφενός βελτιώσεις στον μαθηματικό τύπο – αλγόριθμο για δάνεια με εμπράγματη εξασφάλιση προκειμένου να αυξηθεί το «κούρεμα» της οφειλής για όλους τους δανειολήπτες και όχι μόνο τους ευάλωτους. Με τη νέα ρύθμιση το «κούρεμα» για τα δάνεια που καλύπτονται με εμπράγματη ασφάλεια θα αυξηθεί έως και κατά 28 %, σε σχέση με το ισχύον καθεστώς.

Αφετέρου, θα οριστεί σε 3% σταθερό για 3 έτη το επιτόκιο για όλες τις ρυθμίσεις. Σήμερα το επιτόκιο για τα χρέη προς τράπεζες και servicers είναι euribor συν 2,5 μονάδες για εξασφαλισμένες οφειλές και συν 3 μονάδες για μη εξασφαλισμένες οφειλές. Για τις ρυθμίσεις χρεών προς το Δημόσιο και τους Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης ήταν ήδη 3% σταθερό.

Σημειώνεται ότι με το νομοσχέδιο επεκτείνεται η δυνατότητα ένταξης στον εξωδικαστικό προσώπων που «κληρονόμησαν» οφειλές προς το Δημόσιο και Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης, που έχουν βεβαιωθεί σε βάρος επιχειρήσεων που έχουν κλείσει.

Αρτεμις Σπηλιώτη

Ανοιχτό είναι το ενδεχόμενο παράτασης του ενδιάμεσου προγράμματος προστασίας των ευάλωτων δανειοληπτών που βρίσκονται στον προθάλαμο του πλειστηριασμού το οποίο λήγει στις 15 Δεκεμβρίου, σε ότι αφορά στην υποβολή αιτήσεων.

Υπενθυμίζεται ότι το πρόγραμμα μέσω του οποίου το κράτος επιδοτεί με 70 - 210 ευρώ τη δόση του στεγαστικού δανείου (βάσει εισοδηματικών κριτηρίων και οικογενειακής κατάστασης) δημιουργήθηκε ώστε να καλυφθεί το κενό μέχρι την σύσταση και λειτουργία του Φορέα Απόκτησης και Επαναμίσθωσης Ακινήτων που τοποθετείται χρονικά εντός του Α’ εξαμήνου του 2024 - καλώς εχόντων των πραγμάτων – και για να αποτραπεί ένα κύμα εξώσεων.  

Ελάχιστοι έχουν ενταχθεί 

Παρ΄όλα αυτά μόλις 111 ευάλωτοι δανειολήπτες που δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στις δανειακές τους υποχρεώσεις είχαν ενταχθεί στο πρόγραμμα μέχρι το τέλος Αυγούστου, όταν και έγινε η πληρωμή της Συνεισφοράς του Δημοσίου σε 100 από αυτούς. Υπο αξιολόγηση είναι άλλες 80 αιτήσεις και άλλες 399 βρίσκονται σε αρχικό στάδιο.

Ετσι, το οικονομικό επιτελείο, ενόψει ενός ακόμα δύσκολου χειμώνα (πληθωρισμός, ενεργειακό κόστος) και στο πλαίσιο στήριξης των ευάλωτων νοικοκυριών προσανατολίζεται στην παράταση του προγράμματος ώστε να ενταχθούν και άλλοι ευάλωτοι δανειολήπτες.

Πέραν της επιδότησης για 15 μήνες προβλέπεται και η αναστολή μέτρων των πιστωτών για την κύρια κατοικία (π.χ. κατασχέσεις, πλειστηριασμοί και εξώσεις).

Με τη λήξη του προγράμματος αυτού, οι ευάλωτοι οφειλέτες οι οποίοι θα αδυνατούν να εξυπηρετήσουν μια μακροχρόνια και βιώσιμη ρύθμιση, θα πρέπει να απευθυνθούν στον Φορέα Ακινήτων για τη ρύθμιση οφειλών και την παροχή δεύτερης ευκαιρίας.

Αναλυτικά τα κριτήρια και οι προϋποθέσεις ένταξης:

Προϋπόθεση για την ένταξη στο πρόγραμμα και την παροχή κρατικής επιδότησης είναι η πλήρωση των κριτηρίων επιλεξιμότητας - εισοδηματικά, περιουσιακά και λοιπά κριτήρια - που θεσπίστηκαν και ισχύουν στο προνοιακό πρόγραμμα «Επίδομα Στέγασης» (ΚΥΑ 71670, ΦΕΚ 4500/Β/29-09-2021), σύμφωνα με τα οποία:

1. το συνολικό εισόδημα δεν πρέπει να υπερβαίνει τις 7.000 ευρώ για μονοπρόσωπο νοικοκυριό, προσαυξανόμενο κατά 3.500 ευρώ για κάθε μέλος του νοικοκυριού και έως του ποσού των 21.000 ευρώ ετησίως, ανεξαρτήτως της σύνθεσης του νοικοκυριού.
2. η συνολική φορολογητέα αξία της ακίνητης περιουσίας δεν πρέπει να υπερβαίνει το ποσό των 120.000 για μονοπρόσωπο νοικοκυριό, προσαυξανόμενη κατά 15.000 ευρώ για κάθε πρόσθετο μέλος και έως του ποσού των 180.000 ευρώ. Επιπλέον, εφαρμόζεται το περιουσιακό όριο αναφορικά με καταθέσεις, ομόλογα, μετοχές κ.λπ. το οποίο ισχύει για το «Επίδομα Στέγασης» (πχ εως  7.000 ευρώ καταθέσεις για μονοπρόσωπο νοικοκυριό)

Τα εν λόγω κριτήρια ελέγχονται και διασταυρώνονται κατά την έκδοση βεβαίωσης ευάλωτου, η οποία είναι απαραίτητη για τη συμμετοχή στο πρόγραμμα και εκδίδεται από ειδική ηλεκτρονική πλατφόρμα της Γενικής Γραμματείας Χρηματοπιστωτικού Τομέα και Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους (τ. ΕΓΔΙΧ).

Τα ευάλωτα νοικοκυριά μπορούν να υποβάλουν αίτηση στην ηλεκτρονική πλατφόρμα της Γενικής Γραμματείας Χρηματοπιστωτικού Τομέα και Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους (τ. ΕΓΔΙΧ) για να λάβουν την κρατική επιδότηση από 70 έως 210 ευρώ.

Γυρνούν την πλάτη στην επιδότηση οι «πράσινοι» ευάλωτοι

Αναφορικά με τους ευάλωτους δανειολήπτες που έχουν στεγαστικό δάνειο με κυμαινόμενο επιτόκιο το οποίο εξυπηρετούν κανονικά, λιγότεροι από όσους υπολογίζονταν αρχικά αξιοποίησαν το πρόγραμμα επιδότησης του επιτοκίου και ειδικότερα της επιδότησης της αύξησης του 50% της δόσης με την οποία επιβαρύνθηκαν από τον Ιούλιο του 2022 όταν και ξεκίνησε η αύξηση των επιτοκίων από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Ειδικότερα, ενώ οι εκτιμήσεις έκαναν λόγο για μια περίμετρο πέριξ των 40.000 δανείων, μετά και την απόφαση διεύρυνσης των κριτηρίων «ευαλωτότητας» (ως 27.300 ευρώ εισόδημα από 21.000 ευρώ) στο πρόγραμμα έχουν ενταχτεί μόλις 2.588 δάνεια συνολικής αξίας 117 εκατ. ευρώ, σύμφωνα με τα στοιχεία μέχρι το τέλος  Αυγούστου – η προθεσμία υποβολής αιτήσεων ήταν μέχρι 31 Ιουλίου 2023 -  και η διαδικασία αξιολόγησης των αιτήσεων συνεχίζεται.

Υπενθυμίζεται ότι το πρόγραμμα αφορούσε ενήμερα στεγαστικά δάνεια ευάλωτων δανειοληπτών που είχαν εκταμιευθεί εντός του 2022, προέβλεπε επιδότηση του 50% της αύξησης για 12 μήνες με ημερομηνία αναφοράς την 30^η Ιουνίου 2022.

Ετσι, αν η δόση έχει αυξηθεί κατά 100 ευρώ η επιδότηση για τον ευάλωτο δανειολήπτη είναι 50 ευρώ τον μήνα.

Οι δανειολήπτες αυτής της κατηγορίας που εντάχθηκαν στο πρόγραμμα είναι «διπλά» κερδισμένοι καθώς από τον περασμένο Μάιο υιοθετήθηκε το οριζόντιο «πάγωμα» των κυμαινόμενων επιτοκίων στα στεγαστικά στα επίπεδα του Μαρτίου, ώστε να μετριαστούν οι επιπτώσεις από τις διαδοχικές αυξήσεις (βρισκόμαστε ήδη στη 10^η)  της ΕΚΤ .

Πηγή: imerisia.gr

Νίκος Φωτόπουλος

Χαλκιδική: αστυνομικοί πέταξαν έξω από το σπίτι του 81χρονο με την οικογένειά του ● «Δεν προλάβαμε να πάρουμε ούτε τα ρούχα μας, ούτε τον φορτιστή για το αμαξίδιό του» καταγγέλλει η κόρη του μετά την εισβολή της αστυνομίας για λογαριασμό των «κορακιών» αλλάζοντας τις κλειδαριές ● Για ώρες ο απελπισμένος άντρας παρέμενε στην αυλή του κλειδωμένου πλέον σπιτιού που είχε φτιάξει με τους κόπους μιας ζωής, για να δει να το εκπλειστηριάζουν τα funds έναντι πινακίου φακής

H αστυνομία έκανε τη «βρομοδουλειά» των... κορακιών! Αξημέρωτα, είκοσι άντρες της ΕΛ.ΑΣ. πέταξαν έξω από το σπίτι του, στα Φλογητά Χαλκιδικής, τον 81χρονο ανάπηρο που ζούσε εκεί με την οικογένειά του. «Δεν προλάβαμε να πάρουμε ούτε τα ρούχα μας» καταγγέλλει η κόρη του.

Εικόνες μιας κανονικότητας που πλησιάζει, καθώς η πρώτη κατοικία έχει μείνει απροστάτευτη με τη σφραγίδα κυβέρνησης και Αρείου Πάγου, εκτυλίχθηκαν χθες στις 7 το πρωί στο κατά τα άλλα ειδυλλιακό θέρετρο της Χαλκιδικής. Υστερα από δύο αποτυχημένες απόπειρες τις προηγούμενες μέρες να κάνουν έξωση στον ηλικιωμένο ανάπηρο, τελικά η Ελληνική Αστυνομία εκπλήρωσε τον σκοπό της και πέταξε έξω τον ίδιο και την οικογένειά του, για να παραδώσει το σπίτι στον «επενδυτή» από τη Βόρεια Μακεδονία που το «χτύπησε» σε πλειστηριασμό!

«Ηρθαν πρωί πρωί, άρπαξαν τον πατέρα μου, τον έβγαλαν έξω και άλλαξαν αμέσως τις κλειδαριές. Το αναπηρικό του καροτσάκι ήταν αφόρτιστο και δεν τον άφησαν να πάρει ούτε καν τον φορτιστή! Ούτε τα ρούχα μας, τίποτε... Ηταν τόση η αγωνία τους να μας βγάλουν έξω, που έχασαν το κλειδί από την καινούργια κλειδαριά και μετά απ’ αυτά την άλλαξαν δεύτερη φορά» λέει στην «Εφ.Συν.» η κόρη του Αναστασία.

Σύντομα η αστυνομία έφυγε, αφού εκπλήρωσε επιτυχώς την επιχείρηση «έξωση ανάπηρου ηλικιωμένου», και τη θέση της πήρε φύλακας ιδιωτικής εταιρείας σεκιούριτι, τον οποίο προφανώς εγκατέστησε ο νέος ιδιοκτήτης. Για ώρες ο 81χρονος άνδρας παρέμενε απελπισμένος στην αυλή του κλειδωμένου πλέον σπιτιού που είχε φτιάξει με τους κόπους μιας ζωής, για να δει να το εκπλειστηριάζουν τα funds, έναντι πινακίου φακής... Στο πλευρό του κάποιοι φίλοι και γείτονες που δεν πρόλαβαν το πρωί να αποτρέψουν τη νέα επιχείρηση έξωσης. Και η κόρη του Αναστασία να αγωνιά «πού θα κοιμηθούν το βράδυ οι γονείς μου και η μικρότερη αδελφή μου;».

Στο σπίτι που έχασαν, συνολικού εμβαδού περίπου 300 τετραγωνικών μέτρων, σε οικόπεδο 600 τ.μ., με ισόγειο, υπόγειο και έναν όροφο, διέμεναν ο ηλικιωμένος ανάπηρος με τη γυναίκα του, τη μια κόρη και τον γιο τους. Πριν από μερικά χρόνια ο τελευταίος είχε πάρει ένα δάνειο ανακαίνισης 85 χιλιάδων ευρώ. Ο άνθρωπος δεν μπόρεσε να το αποπληρώσει, καθώς έμεινε άνεργος, και έτσι το χρέος έπεσε στις πλάτες του πατέρα του, ο οποίος είχε μπει εγγυητής. Ενας συνταξιούχος ανάπηρος που έχασε το πόδι του σε εργατικό ατύχημα και παρ’ όλα αυτά οι δυο τους κατάφεραν να αποπληρώσουν περισσότερα από τα μισά της αρχικής οφειλής, κάπου 50 χιλιάδες ευρώ. Ομως τα πανωτόκια είχαν φτάσει το συνολικό ποσό του χρέους σε 150 χιλιάδες ευρώ, νούμερο που δεν μπορούν να ικανοποιήσουν όντας σε ανεργία ο ένας και χαμηλοσυνταξιούχος ο άλλος...

Το δάνειο ήταν για ανακαίνιση κατοικίας από την Εθνική Τράπεζα. Ομως, όταν ήρθε η ανεργία και καθυστερούσαν οι δόσεις, η τράπεζα το πούλησε στην εισπρακτική Cepal. Το ακίνητο βγήκε σε πλειστηριασμό στις 14 του περασμένου Δεκέμβρη, ενώ η οικογένεια βρισκόταν σε διαπραγματεύσεις μαζί τους, και το «χτύπησε» ένας πολίτης της Βόρειας Μακεδονίας. Αργότερα, η οικογένεια έμαθε ότι είναι επιχειρηματίας που αγοράζει και πουλάει τουριστικά ακίνητα.

«Προσπαθήσαμε να συμφωνήσουμε με τον κύριο να του δώσουμε το ποσό που έδωσε για να πάρει το ακίνητο, συν τα έξοδά του. Αναζητήσαμε κι έναν αγοραστή, δικό μας άτομο, γιατί εμείς δεν έχουμε οικονομική δυνατότητα, ώστε να πάρει το σπίτι και να μείνουν οι παππούδες μέσα τα τελευταία χρόνια της ζωής τους. Του κάναμε και πρόταση να αφήσει μόνο τον κάτω όροφο, αλλά δεν δεχόταν με τίποτα» ανέφερε η μεγάλη κόρη της οικογένειας.

«Αυτό είναι το σπίτι μου, το φτιάχνω από τότε που ήμουν 29 χρονών. Είμαι ανάπηρος, με σοβαρά προβλήματα υγείας και δεν έχω πουθενά να πάω. Πώς να φύγω και πού να πάω;» μονολογούσε χθες ο 81χρονος άντρας, αλλά κανείς δεν ήταν εκεί να του δώσει μια ικανοποιητική απάντηση. Ούτε κάποιος από την κυβέρνηση, ούτε κανείς αρεοπαγίτης...

Πηγή: efsyn.gr

Μια γυναίκα μιλώντας στη τηλεόραση του OPEN, περιέγραψε την απίστευτη ιστορία της με το «κόκκινο δάνειο» της.

Πιο συγκεκριμένα, μας εξηγεί πως είχε πάρει ένα δάνειο με τον σύζυγο της πριν χρόνια ώστε να αγοράσουν κατοικία. Υπάχθηκαν στον νόμο Κατσέλη το 2019 και ενώ από τότε πλήρωναν κανονικά τις δόσεις τους το σπίτι της βγήκε σε πλειστηριασμό, καθώς επειδή έχασε τον άντρα της έχασε την προστασία του νόμου με τον θάνατό του.

«Είχαμε ψιλικατζίδικο στο Μαρούσι, τα είχαμε βάλει κάτω, είχαμε δυο δουλειές και έτσι ξεκινήσαμε να πάρουμε με δάνειο ένα σπίτι. Ήμασταν μια χαρά, μετά μένει ο σύζυγος χωρίς δουλειά και δυσκόλεψαν τα πράγματα. Ο σύζυγος αρρώστησε από καρκίνο και χάθηκε. Άρχισα να τρέχω για να σώσω αυτό το σπίτι, έχουμε δουλέψει πολλά χρόνια, δεν έχω άλλη περιουσία αλήθεια σας λέω» αποκάλυψε στο OPEN.

Kαι συνέχισε: «Υπάχθηκα στο νόμο Κατσέλη το 2019 δεν μπορώ να εργαστώ πια αλλά πληρώνω από τότε κανονικά τις δόσεις μου».

«Ξαφνικά τον Ιούλιο μου χτύπησαν την πόρτα και μου είπαν πως πρέπει να υπογράψω και για τον σύζυγο. Και βγάλανε το σπίτι σε πλειστηριασμό μέχρι να γίνει το οριστικό δικαστήριο», καταλήγει.

Σε μια ιδιαίτερα σημαντική αποκάλυψη προχωρά ο Εφέτης, Χαράλαμπος Σεβαστίδης σχετικά με τη στάση των τραπεζών νομικών πληροφοριών, σε ότι αφορά δικαστικές αποφάσεις που «φρενάρουν» πλειστηριασμούς από περιουσιακών στοιχείων δανειοληπτών από funds.

Ειδικότερα, σε άρθρο του Εφέτη Χαράλαμπου Σεβαστίδη που δημοσιεύεται στο antimolia.gr επισημαίνεται πως υπάρχουν «ενδείξεις» σχετικά με «προβληματική λειτουργία αυτών των βάσεων δεδομένων» όταν πρόκειται για δικαστικές αποφάσεις που αναστέλλουν τους πλειστηριασμούς περιουσιακών στοιχείων δανειοληπτών από funds. Το άρθρο φέρει τίτλο «Σοβαροί προβληματισμοί για τον ρόλο των ιδιωτικών «Βάσεων Νομικών Πληροφοριών» και συγχρόνως ορισμένες σκέψεις για την νομιμοποίηση των εταιριών διαχείρισης του Ν. 3156/2003».

Σύμφωνα με όσα παραθέτει ο Εφέτης Χαράλαμπος Σεβαστίδης, στις 12 Μαΐου του 2022, δημοσιεύτηκαν οι αποφάσεις 822/2022 και 823/2022 του Α2 Πολιτικού Τμήματος του Αρείου Πάγου, με τις οποίες για πρώτη φορά γίνεται δεκτό ότι οι εταιρείες διαχείρισης απαιτήσεων (Ν. 3156/2003), «δεν νομιμοποιούνται ως μη δικαιούχοι διάδικοι να παρασταθούν στο δικό τους όνομα στις δίκες που αφορούν απαιτήσεις που διαχειρίζονται».

Ωστόσο, όπως υπογραμμίζει ο κ. Σεβαστίδης, «καμία τράπεζα νομικών πληροφοριών, επί μήνες, δεν ενδιαφέρθηκε να δημοσιεύσει το κείμενο των αποφάσεων αυτών, αφήνοντας στην αφάνεια μία σημαντική εξέλιξη στον χώρο της νομολογίας».

Επίσης λίγες μέρες μετά την δημοσιότητα που έλαβαν οι αποφάσεις αυτές, καθώς αφορούν εκατοντάδες χιλιάδες δανειολήπτες «γνωστή τράπεζα νομικών πληροφοριών άλλαξε το περιεχόμενο του άρθρου 10 παρ. 13 Ν. 3156/2003, όπως το είχε αναρτημένο στην βάση της». Η αλλαγή στη διατύπωση, ωστόσο «μπορεί να έχει σημαντικές συνέπειες σε σχέση με τον επίκαιρο προβληματισμό ως προς την νομιμοποίηση των εταιριών διαχείρισης του Ν. 3156/2003 να παρίστανται ως μη δικαιούχοι διάδικοι» σημειώνει ο κ. Σεβαστίδης. Τα όσα αναφέρει ο Εφέτης Σεβαστίδης εγείρουν ερωτήματα που θα πρέπει να απαντηθούν. Υπενθυμίζεται ότι ο δικαστής Χαράλαμπος Σεβαστίδης, εξέδωσε πρόσφατα την υπ αριθμόν 25/2023 απόφαση με την οποία ανεστάλη πλειστηριασμός δανειολήπτη μία μέρα πριν πραγματοποιηθεί, έπειτα από προσφυγή του δανειολήπτη. Όλα αυτά και ενώ εκκρεμεί στον Άρειο Πάγο, η έκδοση απόφαση για το η εταιρείες διαχείρισης νομιμοποιούνται ως εντολοδόχοι των funds να προβαίνουν σε κατασχέσεις και πλειστηριασμούς της περιουσίας των οφειλετών. Για το ζήτημα αυτό έχουν υπάρξει αντικρουόμενες αποφάσεις του Α2 Τμήματος του Αρείου Πάγου αλλά και πολλών Εφετείων και Πρωτοδικείων της χώρας , με αποτέλεσμα το θέμα να παραπεμφθεί στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου για οριστική επίλυση. Η σχετική απόφαση αναμένεται να εκδοθεί εντός των δύο επόμενων μηνών και αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον καθώς αφορά εκατοντάδες χιλιάδες δανειολήπτες.

Διαβάστε αναλυτικά το άρθρο του Χαράλαμπου Σεβαστίδη:

Ι. Στα πλαίσια του Forum «Η Ελλάδα το 2040», που διοργάνωσε η Επιτροπή «Ελλάδα 2021», είχα την ευκαιρία να ασχοληθώ με την χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης (Artificial Intelligence) στη Δικαιοσύνη και τα όρια στην εισαγωγή των νέων τεχνολογιών. Μελετώντας τον «Ευρωπαϊκό Χάρτη Δεοντολογίας για τη χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης στα δικαστικά συστήματα και στο περιβάλλον τους» και αξιοποιώντας την εμπειρία ξένων κρατών, όπου χρησιμοποιήθηκε η Τεχνητή Νοημοσύνη (εφεξής Τ.Ν.) διαπιστώνει κανείς ότι η εφαρμογή της για την αυτοματοποιημένη έκδοση αποφάσεων ή ως συμβουλευτικό εργαλείο των Δικαστών κρύβει πολλούς κινδύνους και δεν είναι συμβατή με τις θεμελιώδεις αρχές που θέτει το Σύνταγμα και οι Διεθνείς Συμβάσεις. Ειδικά σε σχέση με την «συμβουλευτική» λειτουργία των συστημάτων Τ.Ν. επισημαίνεται ότι η παροχή πληροφοριών από την αδιαφανή επεξεργασία μεγάλου όγκου δεδομένων, η ακρίβεια των οποίων είναι πρακτικά αδύνατον να επαληθευτεί, εγκυμονεί πολλούς κινδύνους. Η χρήση της Τ.Ν. στον χώρο της Δικαιοσύνης προϋποθέτει έλεγχο και εποπτεία της λειτουργίας των σχετικών συστημάτων από δημόσιο φορέα, με τη συμμετοχή Δικαστικών Λειτουργών, που θα εγγυάται την διαφάνεια στην εισαγωγή και επεξεργασία των δεδομένων.

Οι διαπιστώσεις αυτές αφορούν και την λειτουργία των ιδιωτικών εταιριών διαχείρισης «Βάσεων Νομικών Πληροφοριών», οι οποίες ήδη εδώ και αρκετά χρόνια δραστηριοποιούνται και στη χώρα μας. Υπάρχει άραγε κάποιος τρόπος ελέγχου της ακρίβειας των στοιχείων που παρέχουν οι εταιρίες αυτές, ακόμα και όταν πρόκειται για κείμενα νόμου που δημοσιεύουν; Εξυπηρετείται κάποια σκοπιμότητα από την τροφοδότηση της βάσης δεδομένων μόνο με αποφάσεις που κινούνται προς μία συγκεκριμένη κατεύθυνση, αποσιωπώντας άλλες αντίθετες δικαστικές κρίσεις, ακόμα και αν φαίνεται να εκφράζουν την κρατούσα θέση; Και τελικά πόσο αξιόπιστες είναι οι βάσεις νομικών δεδομένων; Οι ενδείξεις για την προβληματική λειτουργία αυτών των βάσεων δεδομένων ενισχύθηκαν και το θέμα αναδείχθηκε το τελευταίο διάστημα, όταν πλέον η νομολογία ασχολήθηκε έντονα με το ζήτημα της νομιμοποίησης των εταιριών διαχείρισης του Ν. 3156/2003 να παρίστανται ως μη δικαιούχοι διάδικοι σε δικαστήρια σε σχέση με τις απαιτήσεις που διαχειρίζονται και κατ’ επέκταση της τύχης των δικαστικών αποφάσεων και της εκτελεστικής διαδικασίας που επισπεύδεται από τις εταιρίες αυτές. Τα στοιχεία αυτά θα παρουσιάσω στην αμέσως επόμενη ενότητα.

ΙΙ. Στις 12.5.2022 δημοσιεύτηκαν οι αποφάσεις 822/2022 και 823/2022 του Α2 Πολιτικού Τμήματος του Αρείου Πάγου, με τις οποίες έγινε για πρώτη φορά δεκτό ότι οι εταιρίες διαχείρισης απαιτήσεων του Ν. 3156/2003 δεν νομιμοποιούνται ως μη δικαιούχοι διάδικοι να παρασταθούν στο δικό τους όνομα στις δίκες που αφορούν απαιτήσεις που διαχειρίζονται. Οι αποφάσεις αυτές, όπως ήταν φυσικό, έγιναν άμεσα γνωστές στον νομικό κόσμο και διαδόθηκαν σε σύντομο χρόνο, προκαλώντας και σχετικό σχολιασμό από καθηγητές πανεπιστημίου. Ωστόσο, καμία τράπεζα νομικών πληροφοριών, επί μήνες, δεν ενδιαφέρθηκε να δημοσιεύσει το κείμενο των αποφάσεων αυτών, αφήνοντας στην αφάνεια μία σημαντική εξέλιξη στον χώρο της νομολογίας. Μόλις στις 29.9.2022 αναλάβαμε εμείς πρώτοι την πρωτοβουλία για ανάδειξη της νομολογιακής αυτής αντιμετώπισης του ζητήματος από τον Άρειο Πάγο, δημοσιεύοντας το κείμενο της απόφασης στην ιστοσελίδα μας «antimolia.gr». Τις επόμενες ημέρες οι αποφάσεις αυτές εντάχθηκαν και στις βάσεις δεδομένων όλων των εταιριών νομικών πληροφοριών. Θα μπορούσε κανείς να υποθέσει ότι η καθυστέρηση στην ενημέρωση των βάσεων δεδομένων οφείλεται σε έλλειψη πληροφόρησης των εταιριών αυτών.

Ωστόσο, οι εξελίξεις που ακολούθησαν είναι ακόμα πιο ενδιαφέρουσες. Λίγες ημέρες μετά την ευρύτατη δημοσιότητα που έλαβαν οι πιο πάνω αποφάσεις (ΑΠ 822/2022 και ΑΠ 823/2022), γνωστή τράπεζα νομικών πληροφοριών άλλαξε το περιεχόμενο του άρθρου 10 παρ. 13 Ν. 3156/2003, όπως το είχε αναρτημένο στην βάση της. Συγκεκριμένα, η διάταξη αυτή, που δεν υπέστη μέχρι σήμερα καμία νομοθετική μεταβολή, αναφέρει ότι «η πώληση και η μεταβίβαση απαιτήσεων σύμφωνα με το άρθρο αυτό ………… δεν μεταβάλλει την ουσιαστική, δικονομική και φορολογική φύση των μεταβιβαζόμενων απαιτήσεων και των σχετικών δικαιωμάτων, όπως ίσχυαν αυτά πριν από τη μεταβίβαση…». Η ακριβής διατύπωση της διάταξης αυτής μπορεί εύκολα να προκύψει από μία αναζήτηση του κειμένου του νόμου στην επίσημη ηλεκτρονική σελίδα του Εθνικού Τυπογραφείου (et.gr), αλλά και έρευνα σε όλες τις υπόλοιπες βάσεις νομικών δεδομένων. Εντούτοις, η πιο πάνω τράπεζα νομικών πληροφοριών, στις αρχές Οκτωβρίου 2022, άλλαξε το περιεχόμενο της διάταξης αυτής και έτσι μέχρι και σήμερα εμφανίζεται στην βάση δεδομένων της να έχει το εξής περιεχόμενο «η πώληση και η μεταβίβαση απαιτήσεων σύμφωνα με το άρθρο αυτό ………… δεν μεταβάλλει την ουσιαστική, οικονομική και φορολογική φύση των μεταβιβαζόμενων απαιτήσεων και των σχετικών δικαιωμάτων, όπως ίσχυαν αυτά πριν από τη μεταβίβαση…». Για να μην υπάρχει καμία παρερμηνεία τονίζω ότι από το έτος 2003, όταν ψηφίστηκε ο Ν. 3156/2003 και μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου 2022 στη συγκεκριμένη βάση δεδομένων η διάταξη αυτή εμφανιζόταν με το ορθό περιεχόμενο, δηλ. με αναφορά σε μη μεταβολή της «δικονομικής» και όχι της «οικονομικής» φύσης των απαιτήσεων. Υπήρχε άραγε κάποιος ειδικός λόγος για την συμπεριφορά αυτή της συγκεκριμένης τράπεζας νομικών πληροφοριών; Μπορεί να θεωρήσει κανείς ότι η ανακριβής αυτή αποτύπωση του νόμου οφείλεται σε σφάλμα; Πάντως, το σίγουρο είναι ότι η διαφορετική αυτή διατύπωση μπορεί να έχει σημαντικές συνέπειες σε σχέση με τον επίκαιρο προβληματισμό ως προς την νομιμοποίηση των εταιριών διαχείρισης του Ν. 3156/2003 να παρίστανται ως μη δικαιούχοι διάδικοι, ζήτημα με το οποίο θα ασχοληθούμε στην επόμενη ενότητα.

Αλλά οι συμπτώσεις δεν σταματούν εδώ. Το τελευταίο διάστημα, από την έναρξη του τρέχοντος δικαστικού έτους, στο Εφετείο Αθηνών δικάζονται καθημερινά αιτήσεις αναστολής πλειστηριασμών. Συχνά αντιμετωπίζεται το φαινόμενο η πρωτόδικη απόφαση επί της ανακοπής του άρθρου 933 ΚΠολΔ να εκδίδεται την τελευταία ημέρα της προθεσμίας άσκησης της αίτησης αναστολής του πλειστηριασμού ή ακόμα και μετά την παρέλευση της προθεσμίας αυτής. Από όσο είμαι σε θέση να γνωρίζω, η πλειονότητα των αποφάσεων του Μονομελούς Εφετείου Αθηνών κινείται στην (ορθή κατά την άποψή μου) κατεύθυνση, της δικαιολόγησης του εκπροθέσμου και εξέτασης της αίτησης αναστολής στην ουσία. Ωστόσο, στην ίδια προαναφερόμενη τράπεζα νομικών πληροφοριών κατά την έρευνα της νομολογίας κάτω από το άρθρο 152 ΚΠολΔ μπορεί κανείς να διαπιστώσει ότι η (μάλλον κρατούσα τάση) αγνοείται εντελώς και παραπέμπονται δύο μόνο αποφάσεις που απορρίπτουν ως εκπρόθεσμες αιτήσεις αναστολής.

Η πρακτική αυτή (ακόμα και αν κανείς καλόπιστα θεωρήσει ότι οφείλεται σε αδυναμία και ανεπάρκεια παρακολούθησης της τρέχουσας νομολογίας και διαχείρισης του τεράστιου όγκου των νομοθετικών κειμένων) δημιουργεί μία παραπλανητική εικόνα για το ποια ακριβώς είναι η κρατούσα στη νομολογία θέση, που μπορεί σταδιακά να οδηγήσει σε αλλοίωση της νομολογιακής αντιμετώπισης κρίσιμων θεμάτων, αλλά και να συμβάλει τελικά στην εφαρμογή ανύπαρκτων νόμων!!!

ΙΙΙ. Ο προβληματισμός σχετικά με την νομιμοποίηση των εταιριών διαχείρισης να παρίστανται ως μη δικαιούχοι διάδικοι σε δίκες και διαδικασίες αναγκαστικής εκτέλεσης εκκινεί καταρχήν από την ύπαρξη σαφούς ρύθμισης στον Ν. 4354/2015 και την έλλειψη αντίστοιχης πρόβλεψης στον Ν. 3156/2003. Τέθηκε, έτσι, το ερώτημα αν υφίσταται κενό στις διατάξεις του Ν. 3156/2003, που μπορεί να καλυφθεί με αναλογική εφαρμογή των αντίστοιχων προβλέψεων του Ν. 4354/2015 ή ακόμα αν η αναγνώριση της ιδιότητας του μη δικαιούχου διαδίκου συνάγεται από την συστηματική και τελολογική ερμηνεία των διατάξεων των δύο αυτών νόμων ή αν αντίθετα η σαφής διατύπωση των δύο αυτών νόμων οφείλεται σε πρόθεση του νομοθέτη να αντιμετωπίσει διαφορετικά το καθεστώς, που διέπει τις εταιρίες διαχείρισης που υπάγονται (οικειοθελώς) στον ένα ή τον άλλο νόμο.

Το ζήτημα αυτό έχει αποτελέσει αντικείμενο αρκετών γνωμοδοτήσεων και μελετών, αλλά οδήγησε και σε αντίθετες κρίσεις του Αρείου Πάγου και αναμένεται ήδη η έκδοση απόφασης από την Ολομέλεια του Αρείου Πάγου. Εδώ θα περιοριστώ μόνο στην αναφορά μιας παραμέτρου, που δεν έτυχε επεξεργασίας, αλλά ίσως έχει σημασία για την καλύτερη κατανόηση της θέσης των εταιριών διαχείρισης με βάση τους δύο προαναφερόμενους νόμους.

Κατά τον Ν. 4354/2015 η ανάθεση της διαχείρισης των μεταβιβαζόμενων απαιτήσεων σε εταιρίες διαχείρισης προβλέπεται ως υποχρεωτική. Παράλληλα, ο νόμος αυτός ρητά αναγνωρίζει στην εταιρία διαχείρισης το δικαίωμα να παρίσταται ως μη δικαιούχος διάδικος και να ασκεί ένδικα βοηθήματα και καθιερώνει τη δέσμευση του πραγματικού δικαιούχου της απαίτησης από το δεδικασμένο που παράγεται στα πλαίσια της δίκης που διεξάγεται μεταξύ του δανειολήπτη και της εταιρίας διαχείρισης. Επίσης, στις πράξεις διαχείρισης κατά τον νόμο αυτό συγκαταλέγονται μεταξύ άλλων και η σύναψη συμβάσεων συμβιβασμού. Τέλος, με ρητή διάταξη στον Ν. 4354/2015 προβλέπεται ότι τόσο στην περίπτωση πώλησης και μεταβίβασης των απαιτήσεων όσο και στην περίπτωση ανάθεσης της διαχείρισης σε εταιρία διαχείρισης «δεν χειροτερεύει η ουσιαστική και δικονομική θέση του οφειλέτη».

Αντίθετα, ο Ν. 3156/2003 προβλέπει ως προαιρετική την ανάθεση της διαχείρισης των απαιτήσεων σε εταιρίες διαχείρισης, κάτι που αυτονόητα σημαίνει ότι και ο πραγματικός δικαιούχος της απαίτησης δεν χάνει το δικαίωμά του να επιδιώξει ο ίδιος την είσπραξη της απαίτησης. Η διαπίστωση αυτή, όμως, σημαίνει περαιτέρω, με βάση τα απολύτως κρατούντα στην επιστήμη, ότι, όπως και σε κάθε άλλη περίπτωση παράλληλης νομιμοποίησης (του πραγματικού δικαιούχου και του μη δικαιούχου διαδίκου), αν αναγνωριστεί στις εταιρίες διαχείρισης δικαίωμα παράστασης ως μη δικαιούχου διαδίκου, το δεδικασμένο που απορρέει από δίκη μεταξύ της εταιρίας αυτής και του δανειολήπτη δεν επεκτείνεται και στον πραγματικό δικαιούχο της απαίτησης. Παράλληλα, ο Ν. 3156/2003 προβλέπει ρητά (στο άρθρο 10 παρ. 13) μόνο για την περίπτωση μεταβίβασης της απαίτησης την μη μεταβολή της ουσιαστικής και δικονομικής φύσης της απαίτησης. Αντίθετα, στην ανάθεση της διαχείρισης κατά τον νόμο αυτό σε εταιρία διαχείρισης δεν περιέχεται αντίστοιχη πρόβλεψη. Αυτό σημαίνει ότι ισχύουν τα γενικά κρατούντα στον χώρο της εξαιρετικής νομιμοποίησης (δηλ. του μη δικαιούχου διαδίκου) και συνεπώς ο δανειολήπτης, εναγόμενος από την εταιρία διαχείρισης (αν γίνει δεκτό ότι νομιμοποιείται ως μη δικαιούχος διάδικος) στερείται επαρκούς προστασίας, αφού δεν θα μπορεί να προτείνει για παράδειγμα την ένσταση συμψηφισμού από ανταπαίτηση που έχει έναντι του πραγματικού δικαιούχου της απαίτησης. Σημειώνεται εδώ ότι κατά την απολύτως κρατούσα στη θεωρία άποψη ο μη δικαιούχος διάδικος δεν δικαιούται μεταξύ άλλων να συνάψει σύμβαση συμβιβασμού με τον αντίδικό του.

Από την αντιπαραβολή των διατάξεων των δύο αυτών νόμων γίνεται σαφές ότι η θέση και οι εξουσίες των εταιριών διαχείρισης είναι εντελώς διαφορετικές σε καθεμία περίπτωση. Η εταιρία διαχείρισης του Ν. 4354/2015 έχει ευρύτατες εξουσίες, με δικαιώματα που φτάνουν μέχρι και τη σύναψη σύμβασης συμβιβασμού, το δεδικασμένο από τις δίκες στις οποίες συμμετέχει δεσμεύει κατά ρητή νομοθετική επιταγή και τον πραγματικό δικαιούχο της απαίτησης, ενώ ο δανειολήπτης προστατεύεται επαρκώς με τη δυνατότητα που του αναγνωρίζεται να προτείνει και έναντι της εταιρίας διαχείρισης όλες τις ουσιαστικές και δικονομικές ενστάσεις που έχει κατά του πραγματικού δικαιούχου. Η θέση αυτή της εταιρίας διαχείρισης του Ν. 4354/2015 δικαιολογεί απόλυτα την αναγνώριση του δικαιώματός της να παρίσταται στις σχετικές δίκες ως μη δικαιούχος διάδικος. Αντίθετα, η εταιρία διαχείρισης του Ν. 3156/2003 δεν έχει τέτοιες εξουσίες, ενώ τυχόν αναγνώριση σ’ αυτήν της ιδιότητας του μη δικαιούχου διαδίκου θα είχε ως συνέπεια να βρεθεί ο δανειολήπτης σε μειονεκτική ουσιαστική και δικονομική θέση και μάλιστα ακόμα και σε μία θετική γι’ αυτόν δικαστική εξέλιξη να μην έχει το δικαίωμα να προτείνει το επωφελές γι’ αυτόν δεδικασμένο έναντι του πραγματικού δικαιούχου της απαίτησης. Είναι, λοιπόν, προφανές ότι η μη αναγνώριση της ιδιότητας του μη δικαιούχου διαδίκου στις εταιρίες διαχείρισης του Ν. 3156/2003 δεν οφείλεται σε παράλειψη του νομοθέτη, αλλά αποτελεί συνειδητή νομοθετική επιλογή.

Πηγή: documentonews.gr

Υπάρχει το γνωστό ερώτημα που θέτει ο αρχιαπατεών κύριος Πίτσαμ στην «Οπερα της πεντάρας» του Μπρεχτ: «Τι είναι η ληστεία μιας τράπεζας μπροστά στην ίδρυση μιας τράπεζας;». Εχει γίνει κλισέ, αλλά και εδραιωμένο αξίωμα, σχεδόν διακομματικά αποδεκτό, με μόνη διαφοροποίηση ότι όσο δεξιότερα στο πολιτικό φάσμα χρησιμοποιείται τόσο περισσότερο μεταλλάσσεται σε κάτι τύπου: «οι τράπεζες είναι αναγκαίο κακό». Γνωστό το πόσο μας κόστισε και μας κοστίζει ακόμη αυτό το «αναγκαίο κακό».

Ας επεκτείνουμε το ρητορικό ερώτημα του Πίτσαμ στη συγκυρία. Γιατί, «τι είναι σκάνδαλο Πάτση μπροστά στο σκάνδαλο των “κόκκινων” δανείων και της τιτλοποίησής τους;». Τι είναι το σκάνδαλο της αδήλωτης μπίζνας των βουλευτών και των κυβερνητικών αξιωματούχων με τα χρέη των πολιτών μπροστά στην ύπαρξη των εισπρακτικών εταιρειών; Τι είναι το σκάνδαλο των απευθείας αναθέσεων στα εκλεκτά μέλη του γαλάζιου κομματικού μητρώου μπροστά στις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών με χρήματα των φορολογουμένων; Τι είναι το μοίρασμα των δημόσιων επενδύσεων στη λέσχη του εγχώριου παρεΐστικου καπιταλισμού μπροστά στη μετατροπή του ιδιωτικού χρέους των τραπεζών σε δημόσιο χρέος των πολιτών, ζώντων και απογόνων μέχρι τρίτης γενεάς; Τι είναι η διαφθορά μερικών κρατικών αξιωματούχων μπροστά στο σκάνδαλο των τιτλοποιήσεων των «κόκκινων» δανείων; Τι είναι το σκάνδαλο Πάτση μπροστά στο σκάνδαλο του «Ηρακλή»; Τι είναι ένας απατεωνίσκος πολιτευτής μπροστά στην απαλλαγή των τραπεζών από «κόκκινα» δάνεια δεκάδων δισ. με την εγγύηση του Δημοσίου, δηλαδή των φορολογουμένων; Και, τελικά, τι είναι η διασπάθιση 1 εκατ. ευρώ δημόσιου χρήματος μπροστά στην κατάπτωση κρατικών εγγυήσεων 35 δισ. ευρώ, δηλαδή μπροστά στη μετατροπή ακόμη μιας τραπεζικής τρύπας σε κρατικό χρέος;

Καθένα από τα παραπάνω ρητορικά ερωτήματα, που παραλλάσσουν ατέχνως τον Μπρεχτ, θα μπορούσε να είναι μόνον ο τίτλος μιας ξεχωριστής δημοσιογραφικής-ερευνητικής σάγκα για την ιστορία της οικονομικής παρακμής μας ή του μεγάλου πλιάτσικου που συντελείται όχι μόνο στην τριετία (και κάτι) Μητσοτάκη, αλλά εδώ και τουλάχιστον μια τριακονταετία. Ξεκινώντας, δηλαδή, από το μπινγκ μπανγκ του ελληνικού χρηματοπιστωτικού συστήματος, που μετέτρεψε τους τραπεζίτες σε ένα υβρίδιο εθνικών ηρώων και σταρ της δημόσιας ζωής, και φτάνοντας στη διάσωσή τους από την κατάρρευση με χρήματα των φορολογουμένων. Και με μια τεράστια μεταφορά πλούτου από κάτω και εντός προς τα πάνω και εκτός χώρας. Οπου το «εκτός χώρας» περιλαμβάνει και τις ευρωπαϊκές τράπεζες που τις γλιτώσαμε από τις ζημιές των ελληνικών ομολόγων και τις εξωχώριες (οφσόρ) εταιρείες στις οποίες η «εθνική» ολιγαρχία πάρκαρε τον λεηλατημένο, αφορολόγητο και ξεπλυμένο πλούτο της.

Εν τη αφελεία του ή μέσα στον απόλυτο κυνισμό του ο Πάτσης, όταν επιχείρησε να αιτιολογήσει τις πραγματικά νόμιμες, αν και απόλυτα ανήθικες, δραστηριότητές του, περιέγραψε με ακρίβεια τα μεγάλα κόλπα του χρηματοπιστωτικού Λεβιάθαν. Που αφού φόρτωσε το σύμπαν με κάθε μορφής καταναλωτικά και στεγαστικά δάνεια, διακοποδάνεια, μετοχοδάνεια, εορτοδάνεια, ακόμη και δανειοδάνεια με πλήρη γνώση και συναίσθηση ότι η πλήρης εξόφλησή τους για ένα σημαντικό μέρος δανειοληπτών μακροπρόθεσμα θα ήταν αδύνατη, στη συνέχεια άρχισε να τα «σπάει». Οπως οι επαγγελματίες μπαταχτσήδες σπάνε τις επιταγές. Ο Πάτσης αφηγήθηκε το πώς οι τράπεζες άρχισαν να πουλάνε τα προβληματικά δάνεια σε δικά τους παιδιά, δικούς τους ανθρώπους, δικές τους εισπρακτικές εταιρείες, αποδεχόμενες να γράψουν ζημιές που μετά απλώς τις μεταβίβασαν στους πολίτες. Αλλά αυτά τα νομίμως ανήθικα πράγματα τα έκαναν με την άδεια της αστυνομίας. Δηλαδή, της εποπτεύουσας πολιτείας και της επιτηρήτριας τράπεζας των τραπεζών, της ΕΚΤ, και της εγχώριας κεντρικής τράπεζας. Το αν σ’ αυτή την αλυσίδα παρεισέφρεε καμιά φορά και κανένας κανονικός μαφιόζος, που εκτός από ενοχλητικά τηλεφωνήματα στους ανυποψίαστους (ή και υποψιασμένους) δανειολήπτες έσπαζε και κανένα δάχτυλο ή πόδι, είναι απλή αστοχία νομιμότητας...

Αλλωστε, αυτό που έγινε σε μικρή κλίμακα τις ωραίες εκείνες μέρες της ευρωευφορίας, τις δεκαετίες 1990 και 2000, όταν οι Πάτσηδες γίνονταν κόρακες-δανειοεισπράκτορες εκατοντάδων εκατομμυρίων, στη μετά τη χρηματοπιστωτική κρίση εποχή έγινε η εξυγιαντική κανονικότητα του τραπεζικού συστήματος. Με τις τεράστιες τιτλοποιήσεις δανείων των 100 δισ. ευρώ, τις καθωσπρέπει εταιρείες ειδικού σκοπού που ίδρυσαν μόνες ή σε κοινοπραξίες οι τράπεζες για να απαλλαγούν από τα σαπάκια, με τις δεκάδες εταιρείες διαχείρισης, τους σέρβισερ που κάνουν σέρβις στον οικονομικό θάνατο επιχειρήσεων και νοικοκυριών κι ετοιμάζονται για το μεγάλο πλιάτσικο μέσω χιλιάδων πλειστηριασμών. Ομως, αυτό το μεγάλο «σύστημα Πάτση» είναι καθαγιασμένο από τους δανειστές, την ΕΚΤ, την Κομισιόν, το ΔΝΤ, τον ESM και το πολιτικό σύστημα όχι απλώς ως «αναγκαίο κακό», αλλά ως πράξη σωτηρίας των τραπεζών και των αποταμιευτών: «Σας σώζουμε από τους εαυτούς σας», είναι περίπου το μήνυμα του τραπεζοπολιτικού συμπλέγματος, που κινείται μεταξύ Αθηνών, Βρυξελλών και Φρανκφούρτης, προς τους φορολογούμενους - δανειολήπτες - καταθέτες - πολίτες.

Το σκάνδαλο Πάτση είναι λοιπόν η κορυφή ενός παγόβουνου, το οποίο περιέχει την καθωσπρέπει ευρωπαϊκή νομενκλατούρα, τη χρηματοπιστωτική τεχνοκρατία και το μεγαλύτερο μέρος του πολιτικού μας συστήματος. Μόνο που το παγόβουνο δεν περιέχει κυρίως παγωμένο νερό, αλλά σάπιο χρέος. Μπορούμε να το φανταστούμε σαν ένα βουνό από την κόπρο που κανείς Ηρακλής δεν θα το σώσει. Ισα ίσα που αυτός ο «Ηρακλής» είναι συστατικό του σκατόβουνου.

 Θεωρίες για την υπεραξία

Χρειάστηκε να φτάσει η δεκαετία του 1980 για να αρχίσουν οι εμπορικές τράπεζες να χάνουν την αριστοκρατική και αντιδραστική εικόνα τους και να αποκτούν ένα είδος αίγλης που απειλούσε να ενθαρρύνει μια ανεπαίσθητη (αλλά παρ’ όλα αυτά, κατά τη γνώμη τού Τόμας, άκρως ανθυγιεινή) χροιά κοινής ωφέλειας. Υπεύθυνος γι’ αυτό ήταν, σε κάποιο βαθμό, ο ίδιος. Αναγνωρίζοντας τα τεράστια κέρδη που μπορούσε να αντλήσει ως σύμβουλος της κυβέρνησης στο πρόγραμμα ιδιωτικοποίησης, έκανε τολμηρά βήματα προκειμένου να εξασφαλίσει η Στιούαρτς* ουσιαστική συμμετοχή σε αυτή την πολυδιαφημισμένη επιχείρηση. Το γλεντούσε με την ψυχή του ν’ αρπάζει αυτές τις μεγάλες κρατικές εταιρείες από τα χέρια των φορολογουμένων και να τις διαμελίζει σε μια μειοψηφία μετόχων που διψούσαν για κέρδη: η ιδέα ότι συνέβαλλε στην αφαίρεση ιδιοκτησίας από τους πολλούς και τη συγκέντρωσή της στα χέρια λίγων τον πλημμύριζε μ’ ένα βαθύ και καθησυχαστικό αίσθημα δικαιοσύνης. Ικανοποιούσε κάτι πρωτόγονο μέσα του.

Τζόναθαν Κόου, «Τι ωραίο πλιάτσικο»

* Επωνυμία τράπεζας

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε., kibi-blog.blogspot.com

Τα τελευταία χρόνια και ιδίως την τελευταία πενταετία, το φαινόμενο των λεγόμενων «εισπρακτικών εταιρειών» και της λειτουργίας τους, τείνει να λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, κυρίως λόγω της διόγκωσης των οφειλών των πολιτών αλλά και της, πολλές φορές, παράτυπης και μη νόμιμης συμπεριφοράς των μελών/υπαλλήλων των εταιρειών αυτών, κατά την επικοινωνία τους με τους καταναλωτές.

Αυτό τονίζει η Ένωση Εργαζομένων Καταναλωτών Ελλάδας σε ανακοίνωσή της με την οποία υπενθυμίζει τα δικαιώματα των οφειλετών στις εισπρακτικές εταιρείες και τα δικηγορικά γραφεία.

Επιπλέον προτείνεται οι καταναλωτές που αντιμετωπίζουν προβλήματα με τηλεφωνικές οχλήσεις εισπρακτικών εταιρειών ή δικηγορικών γραφείων, να επικοινωνούν με την Ένωση Εργαζομένων Καταναλωτών Ελλάδας.

Αναλυτικά με την ανακοίνωση υπενθυμίζονται τα εξής:

Τι είναι οι εισπρακτικές εταιρείες;

Σύμφωνα με τον νόμο (3758/2009) Εταιρείες Ενημέρωσης οφειλετών για ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις είναι οι εταιρίες που έχουν ως αποκλειστικό καταστατικό σκοπό την εξώδικη ενημέρωση οφειλετών για την ύπαρξη ληξιπρόθεσμων και απαιτητών χρηματικών οφειλών τους έναντι δανειστών, πριν από τη διενέργεια δικαστικών πράξεων και το στάδιο έναρξης της αναγκαστικής εκτέλεσης, που προέρχονται από συμβάσεις πίστωσης και εγγύησης και νόμιμες εμπορικές συναλλαγές, καθώς και τη διαπραγμάτευση του χρόνου, του τρόπου και των λοιπών όρων αποπληρωμής των οφειλών, κατ` εντολή και για λογαριασμό των δανειστών.

Τα δικηγορικά γραφεία είναι εισπρακτικές εταιρείες;

Όχι, τα δικηγορικά γραφεία που έχουν αναλάβει την είσπραξη των απαιτήσεων του πελάτη τους (πχ τράπεζα) δεν υπάγονται στον νόμο των εισπρακτικών εταιρειών, έχουν όμως και αυτά υποχρεώσεις ως προς τον τρόπο ενημέρωσης των οφειλετών.

Οι εταιρείες διαχείρισης έχουν την υποχρέωση να τηρούν τις παρακάτω διατάξεις του ν. 3758/2009 κατά τη διαδικασία επικοινωνίας με τους οφειλέτες. Πιο συγκεκριμένα:

* Πριν από κάθε ενέργεια ενημέρωσης πρέπει να επιβεβαιώνεται η οφειλή και να γίνεται ταυτοποίηση του οφειλέτη.

* Η επικοινωνία πρέπει να γίνεται 1 φορά ανά δύο ημέρες ή πιο αραιά και κατά τις εργάσιμες ημέρες από ώρα 9:00 – 20:00.

* Ο υπάλληλος της εταιρείας να διαθέτει φανερό τον αριθμό προέλευσης της κλήσης και τα προσωπικά του στοιχεία (ονοματεπώνυμο και ιδιότητα και τον αριθμό μητρώου εταιρείας), δηλαδή να μην καλεί με «απόκρυψη».

* Να ενημερώνουν τον συνομιλητή ότι η κλήση καταγράφεται και τα στοιχεία διατηρούνται για 1 έτος. Στη συνέχεια καταστρέφονται, εκτός αν ζητήσει τη διατήρησή τους ο οφειλέτης ή η Γενική Γραμματεία Εμπορίου και Προστασίας Καταναλωτή από το υπουργείο Ανάπτυξης και Επενδύσεων οπότε και πρέπει να παρασχεθούν εντός 10 ημερών. Τα αρχεία αυτά δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν εναντίον του οφειλέτη.

* Η παρέμβαση των εταιρειών πρέπει να γίνεται αποκλειστικά και μόνο για την ενημέρωση των ληξιπρόθεσμων οφειλών και τη ρύθμιση αυτών και να παρέχονται οι πληροφορίες των οφειλών, εφόσον ζητηθεί από τον οφειλέτη εγγράφως εντός 10 ημερών ατελώς.

Οι εταιρείες διαχείρισης απαγορεύεται να χρησιμοποιούν πρακτικές όπως:

1 Ο υπάλληλος που επικοινωνεί με τον οφειλέτη να παρουσιάζεται με ιδιότητα που δεν έχει, όπως δικηγόρος ή δικαστικός επιμελητής

2 Η άσκηση σωματικής βίας, ψυχολογικής πίεσης ότι τάχα διακινδυνεύουν τα περιουσιακά στοιχεία ή η ζωή του οφειλέτη ή των οικείων του

3 Η επίδειξη προσβλητικής συμπεριφοράς κατά του οφειλέτη ή και των οικείων του

4 Η δυσφήμιση ή η απειλή δυσφήμισης του οφειλέτη στο οικογενειακό αλλά και στο εργασιακό περιβάλλον του

5 Η εκμετάλλευση περιστάσεων αντικειμενικής αδυναμίας του οφειλέτη, δηλαδή, να εκμεταλλεύονται τυχόν ασθένεια ή αδυναμία κατανόησης των λεγομένων του υπαλλήλου από τον οφειλέτη

6 Η απειλή λήψης μη νόμιμου μέτρου σε βάρος του

7 Η παραπλανητική πληροφόρηση του οφειλέτη

8 Οι κατ΄ οίκον ή στον χώρο εργασίας του οφειλέτη επισκέψεις, καθώς και οι επισκέψεις σε άλλους χώρους αυστηρώς προσωπικούς, όπως νοσοκομεία

9 Η ενόχληση των οικείων προσώπων του στο πλαίσιο της δυσφήμισης του οφειλέτη

10 Η παραπλανητική χρήση και παρουσίαση εγγράφων που δημιουργούν λανθασμένη εντύπωση ότι πρόκειται για δικαστικά έγγραφα

11 Η οποιαδήποτε επικοινωνία που περιλαμβάνει ανακριβείς πληροφορίες

12 Η επικοινωνία για οφειλές οι οποίες απορρέουν από γενικούς όρους συναλλαγών που έχουν κριθεί καταχρηστικοί

13 Δεν επιτρέπονται πράξεις, οι οποίες ασκούνται μόνο από δικηγόρους ή δικαστικούς επιμελητές.

Τι γίνεται όμως όταν καλούν δικηγορικά γραφεία για την οφειλή;

Με βάση τον Κώδικα Δεοντολογίας των δικηγόρων ο δικηγόρος ή η δικηγορική εταιρία, απαγορεύεται να οχλεί προφορικά και δη τηλεφωνικά, τον οφειλέτη του εντολέα του πέραν της μίας φοράς, για να τον ενημερώσει για την οφειλή του και να διερευνήσει τη δυνατότητα εξώδικης επίλυσης της υφιστάμενης διαφοράς. Σε περίπτωση που στη συνέχεια ο οφειλέτης δεν ανταποκριθεί, δυστροπήσει ή αρνηθεί να εξοφλήσει την οφειλή, ο δικηγόρος οφείλει, τότε, να προβεί σε έγγραφη εξώδικη όχληση ή να ασκήσει τα προβλεπόμενα νόμιμα ένδικα βοηθήματα για λογαριασμό του εντολέα του.

Ποιες είναι οι κυρώσεις σε περίπτωση παράβασης των ανωτέρω υποχρεώσεων των εισπρακτικών εταιρειών;  

Σε περίπτωση παράβασης των διατάξεων, μπορεί να επιβληθεί πρόστιμο με απόφαση του υπουργού Ανάπτυξης ύψους από 5.000 ευρώ έως 500.000 ευρώ. Σε περίπτωση που υπάρξει υποτροπή, το ανώτατο όριο προστίμου διπλασιάζεται. Τα πρόστιμα μπορεί να επιβληθούν και εις βάρος των δανειστριών Τραπεζών.

Εννοείται ότι ο οφειλέτης μπορεί να στραφεί κατά της εισπρακτικής εταιρείας και μάλιστα κατά του υπαλλήλου ο οποίος διενήργησε την τηλεφωνική κλήση προσωπικά, αν υπήρξε αξιόποινη σε βάρος του ενέργεια όπως απειλή, εκβίαση, εξύβριση κλπ. Τα αστικά δικαστήρια είναι αρμόδια για την επιδίκαση χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης.

Οι δικηγόροι και οι δικηγορικές εταιρείες ευθύνονται πειθαρχικά για την παράβαση του χρόνου επικοινωνίας (άνω της μίας φοράς). Ο θιγόμενος πολίτης μπορεί να υποβάλει πειθαρχική αναφορά στον αρμόδιο δικηγορικό σύλλογο (με παράβολο 80 ευρώ για τον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών), για να ζητήσει την πειθαρχική δίωξη του υπαιτίου δικηγόρου.

Την παραίτησή του για λόγους ευθιξίας υπέβαλε ο διευθύνων σύμβουλος των ΕΛΤΑ, Γιώργος Κωνσταντόπουλος μετά τις καταγγελίες για απευθείας αναθέσεις. Τι ανακοίνωσε το Υπερταμείο.

Νέες εξελίξεις ακολουθούν τη διαγραφή του Ανδρέα Πάτση από την ΚΟ της Νέας Δημοκρατίας, μετά το σκάνδαλο με τις εισπρακτικές του.

Την παραίτησή του μετά τα όσα είδαν το φως της δημοσιότητας για απευθείας αναθέσεις από τα ΕΛΤΑ υπέβαλε ο διευθύνων σύμβουλος των ΕΛΤΑ, Γιώργος Κωνσταντόπουλος για λόγους ευθιξίας.

Στην παραπάνω υπόθεση αναφέρθηκε και στη δήλωσή του ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ Νάσος Ηλιόπουλος, που κατήγγειλε τον ανεξάρτητο πλέον βουλευτή Γρεβενών για απευθείας αναθέσεις σε δύο χρόνια μέσω ΕΛΤΑ.

Συγκεκριμένα, ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ είχε δηλώσει:

"Ο κ. Πάτσης όχι μόνο πλουτίζει από κόκκινα δάνεια που αγόρασε στο 1/15 της αξίας τους έναντι 4,3 εκατ. ευρώ, που δεν μπορεί να δικαιολογήσει από το πόθεν έσχες του, αλλά εμφανίζεται να έχει εισπράξει με απευθείας αναθέσεις σε δύο χρόνια από τον κ. Πιερρακάκη μέσω ΕΛΤΑ πάνω από 1 εκατ. ευρώ για νομικές συμβουλές. Το πλιάτσικο στο δημόσιο χρήμα από τους «άριστους» του κ. Μητσοτάκη δεν έχει προηγούμενο. Η αποπομπή των κ. Πιερρακάκη και Πάτση είναι το ελάχιστο που πρέπει να γίνει. Μετά, περιμένουμε να απαντήσει ο κ. Μητσοτάκης γιατί καλύπτει τόσες μέρες το πλιάτσικο των εκλεκτών του".

Όπως διέρρευσε το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης, τα ΕΛΤΑ ΑΕ δεν είναι υπό την εποπτεία του υπουργείου αλλά έχουν περάσει στην κυριότητα του Υπερταμείου, εδώ και αρκετά χρόνια.

Υπερταμείο: Διερευνούμε όλες τις διαστάσεις της υπόθεσης

Ανακοίνωση για την υπόθεση του Ανδρέα Πάτση και τα όσα ακολούθησαν εξέδωσε το Υπερταμείο.

«Το Υπερταμείο, μόλις έγιναν γνωστά τα δημοσιεύματα για το θέμα των ΕΛΤΑ, προέβη αμέσως στις απαραίτητες ενέργειες, προκειμένου να διερευνήσει όλες τις διαστάσεις της υπόθεσης. Ακολούθως, έλαβε την επιστολή παραίτησης του διευθύνοντος συμβούλου Γιώργου Κωνσταντόπουλου για λόγους ευθιξίας» αναφέρει στην ανακοίνωσή του.

Η ανακοίνωση των ΕΛΤΑ

"Με αφορμή στην ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ, περί αμοιβών τις οποίες έδωσαν τα Ελληνικά Ταχυδρομεία προς τον βουλευτή της ΝΔ, Ανδρέα Πάτση για νομικές υπηρεσίες, τα ΕΛΤΑ διευκρινίζουν τα εξής:

Τα Ελληνικά Ταχυδρομεία, έχουν συνάψει συμφωνία συνεργασίας με την διεθνή Νομική Εταιρεία DLA Piper UK LLP, για την εκπροσώπησή τους στους Ευρωπαϊκούς θεσμούς και ιδιαίτερα στην Κομισιόν και την DG Comp. Η συνεργασία με τον Διεθνή Νομικό Οίκο ο οποίος έχει μεγάλη εμπειρία και εξειδίκευση στα παραπάνω θέματα κατέστη αναγκαία λόγω της ανάγκης συστηματικής υποστήριξης των ΕΛΤΑ σε εξειδικευμένα θέματα Ευρωπαϊκού Δικαίου, Ανταγωνισμού, Καθολικών Υπηρεσιών κλπ. τα οποία προέκυψαν από την έναρξη υλοποίησης των δράσεων μετασχηματισμού της Εταιρείας το 2021.

Ειδικότερα, οι υπηρεσίες για τις οποίες κατέστη αναγκαία η σύμβαση, αφορούν:

1. Τη νομική εκπροσώπηση και υποστήριξη για ζητήματα ευρωπαϊκού δικαίου, δικαίου ανταγωνισμού, δικαίου κρατικών ενισχύσεων, αναφορικά με διαδικασίες ενώπιον της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αρμόδιων ανεξάρτητων και άλλων διοικητικών Ευρωπαϊκών αρχών ή/και των Ευρωπαϊκών δικαστηρίων, συμπεριλαμβανομένων ενδεικτικά:

Τον πλήρη χειρισμό της υπόθεσης SA.57982 για την έγκριση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή μέτρου αποζημίωσης για ζημία που προκλήθηκε από τις επιπτώσεις της πανδημίας COVID-19.

Τον πλήρη χειρισμό της υπόθεσης SA.57538 ενώπιον της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ή / και των Ευρωπαϊκών Δικαστηρίων αναφορικά με καταγγελία σχετικά με τυχόν κρατική ενίσχυση υπέρ των ΕΛΤΑ.

Τον πλήρη χειρισμό της υπόθεσης SA.56616 για την έγκριση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή μέτρου αποζημίωσης για την παροχή καθολικής υπηρεσίας και οποιαδήποτε επακόλουθη συναφή διαδικασία.

Την παροχή νομικών υπηρεσιών για κάθε συναφές θέμα που αφορά τα ανωτέρω.

Η χρονική διάρκεια της Σύμβασης είναι αορίστου χρόνου, τιμολογείται μηνιαίως και σε κάθε περίπτωση μέχρις ολοκληρώσεως των υποθέσεων που αφορούν οι παραπάνω υπηρεσίες.

Η τιμολόγηση των υπηρεσιών, γίνεται με βάση τους επίσημους τιμοκαταλόγους της DLA Piper. Τα δε ποσά των τιμολογίων αποστέλλονται προς πληρωμή από την έδρα της εταιρείας και τις οικονομικές της υπηρεσίες, προς τις οποίες γίνεται και η πληρωμή. Σημειώνεται, δε, ότι όλες οι αποφάσεις πληρωμών, έχουν αναρτηθεί στο διαδίκτυο «Πρόγραμμα Διαύγεια», στο πλαίσιο του ν. 3861/2010 και του ν. 4727/2020

Κατά συνέπεια δεν τίθεται ζήτημα αυτοτελών αμοιβών των Ελληνικών Tαχυδρομείων προς τον κ. Πάτση, νόμιμο αντιπρόσωπο της DLA Piper στην Ελλάδα. Η όποια δική του αμοιβή προσδιορίζεται από το πλαίσιο και τους όρους συνεργασίας του με την Νομική Εταιρεία, καταβάλλεται από αυτήν, και βέβαια όχι από τον εκάστοτε πελάτη της.

Παρ’ όλα αυτά, για λόγους προσωπικής ευθιξίας, ο Διευθύνων Σύμβουλος των ΕΛΤΑ κ. Γεώργιος Κωνσταντόπουλος, υπέβαλε την παραίτησή του στο Διευθύνοντα Σύμβουλο της ΕΕΣΥΠ Α.Ε., κ. Γρηγόρη Δημητριάδη."

Ο βουλευτής Γρεβενών του κυβερνώντος κόμματος Ανδρέας Πάτσης εμφανίζεται ειδικότερα ως ιδιοκτήτης ξένων εταιρειών ειδικού σκοπού, οι οποίες αγόρασαν κόκκινα δάνεια 63 εκ. για μόλις 4,3 εκ. ευρώ, δηλαδή στο ένα πέμπτο της αξίας τους, με σκοπό να προχωρήσει σε πλειστηριασμούς.

Όπως αναφέρει στο ρεπορτάζ της η Βίκυ Σαμαρά για το News 24/7, τον βουλευτή Γρεβενών της Νέας Δημοκρατίας, Ανδρέα Πάτση κάλεσε για εξηγήσεις ο ΓΓ της γαλάζιας ΚΟ, Γιάννης Μπούγας μετά τις καταγγελίες για κερδοσκοπία με την εισπρακτική του.

Απαντήσεις για την υπόθεση Πάτση ζήτησε εν τω μεταξυ νωρίτερα ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, Νάσος Ηλιόπουλος, ο οποίος τόνισε ότι πέρα από ζητήματα ηθικής, εγείρονται και ζητήματα νομιμότητας. «Ζητάμε να συγκληθεί η αρμόδια επιτροπή της Βουλής για να ελεγχθεί και το πόθεν έσχες του συγκεκριμένου βουλευτή», δήλωσε ο κ.Ηλιόπουλος στο ΣΚΑΙ.

Σημείωσε ακόμα ότι αυτή η υπόθεση έρχεται στον απόηχο της απόφασης του Αρείου Πάγου «που λέει ότι οι servicers –οι εταιρείες διαχείρισης που εκπροσωπούν funds-δεν μπορούν να κάνουν πλειστηριασμούς». «Με βάση τα στοιχεία, έχουμε υπερτριπλάσιους πλειστηριασμούς σε σχέση με πέρσι και ούτε 3 στους 100 δεν μπαίνουν στον εξωδικαστικό», είπε.

“Ο κ. Πάτσης όχι μόνο πλουτίζει από κόκκινα δάνεια που αγόρασε στο 1/15 της αξίας τους έναντι 4,3 εκατ. ευρώ, που δεν μπορεί να δικαιολογήσει από το πόθεν έσχες του, αλλά εμφανίζεται να έχει εισπράξει με απευθείας αναθέσεις σε δύο χρόνια από τον κ. Πιερρακάκη, μέσω ΕΛΤΑ, πάνω από 1 εκατ. ευρώ για νομικές συμβουλές.

Το πλιάτσικο στο δημόσιο χρήμα από τους «άριστους» του κ. Μητσοτάκη δεν έχει προηγούμενο. Η αποπομπή των κ. Πιερακάκη και Πάτση είναι το ελάχιστο που πρέπει να γίνει. Μετά, περιμένουμε να απαντήσει ο κ. Μητσοτάκης γιατί καλύπτει τόσες μέρες το πλιάτσικο των εκλεκτών του”, δήλωσε επίσης ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ. 

UPD: Διαγράφηκε από την ΚΟ της ΝΔ ο Α. Πάτσης μετά τις αποκαλύψεις για κερδοσκοπία