ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στην ΜΑΡΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ

Η χορογράφος Γεωργία Ατζάμπου, μέλος του Χωματερή Project και του Proasto Art Center μιλά στην Ertopen για τις δράσεις που προγραμματίζονται, με σκοπό την ευαισθητοποίηση των κατοίκων του Νομού Αττικής για τη Χωματερή (ΧΥΤΑ) Φυλής, για το ανοιχτό κάλεσμα σε πολίτες και καλλιτέχνες την 1η, 8η και 14η Δεκεμβρίου αλλά και για το τι συμβαίνει στην περιοχή τους με αυτό το σημαντικό ζήτημα - κίνδυνο για τη δημόσια υγεία.

- Ποια είναι η σημερινή κατάσταση της Χωματερής στο Δήμο Φυλής;

Σύμφωνα με την επίσημη ενημέρωση του διευθυντή του ΧΥΤΑ προς τον κ. Πατούλη τον περασμένο Ιούλιο, ο ΧΥΤΑ θα άντεχε ως τον Νοέμβριο. Όμως, αποφασίστηκε να γίνει ένα πανωσήκωμα ακόμα και να αντέξει ως το καλοκαίρι του 2020. Παρόλο που ο ΧΥΤΑ θεωρείται υπερκορεσμένος. Στο μεταξύ είχαν αποφασιστεί άλλες 2 επεκτάσεις το 2017 και το 2018 και ενώ η Α’ και η Β’ φάση είχαν ολοκληρωθεί, το 2017 έγινε νέα επέκταση στη Β’ και το 2018 στην Α’ φάση. Οπότε τώρα συζητάνε για επέκταση στη Γ’ φάση.

- Έχετε δημιουργήσει το Χωματερή Project, Μιλήστε μας για αυτή την προσπάθεια και σε ποιους απευθύνεται;

Όταν μετά από χρόνια επισκέφτηκα τη χωματερή το 2017, ένιωσα σοκαρισμένη στη θέα της οικολογικής καταστροφής. Είδα ολόκληρα βουνά σκουπιδιών, το ΚΔΑΥ (Κέντρο Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών) να σιγοκαίει ήδη από το 2015 (και έσβησε φέτος)… Μέσα σε αυτή την κόλαση, είδα ανθρώπους να μαζεύουν ότι χρήσιμο υπήρχε προς πώληση, κάποια σπίτια με κήπο σε μια προσπάθεια αντίστασης σε αυτή την τραγική εικόνα, παιδιά να παίζουν με επικίνδυνα υλικά… έβαλα τα κλάματα. Όλες οι αισθήσεις ενεργοποιούνται άθελά σου και αισθάνεσαι ότι το πρόβλημα σε καταπνίγει.

Σκέφτηκα, λοιπόν, να κάνω μια performance με εθελοντές στον περιβάλλοντα χώρο της χωματερής. Βέβαια, οποιαδήποτε performance δείχνει «ψεύτικη» μέσα σε αυτή την πραγματικότητα, αλλά κάπως πρέπει να δηλώσεις την αντίθεσή σου. Ήταν πολύ δύσκολο να οργανωθεί γιατί ο κόσμος δύσκολα συμμετέχει και η κρίση έχει φέρει μια έξτρα παθητικότητα.

Όμως δεν μπορούσα να ξεχάσω αυτό που είδα, με «μπούκωσε» οργή και ένταση και ένιωθα ότι έπρεπε να κάνω κάτι τουλάχιστον απέναντι στην κόρη μου. Έτσι, αφού είχα ήδη γνωριστεί με τη ντοκιμαντερίστρια Laure Vermeesch, η οποία ασχολείται με το θέμα της διαχειρίσης των σκουπιδιών -εδώ και 3 χρόνια- έχοντας έρθει σε επαφή με το Δυτικό Μέτωπο, αποφάσισα να εκφράσω τη δική μου κινητική διαμαρτυρία για την παραίτηση έναντι στην αυτοκρατορία των σκουπιδιών, κάτι που νιώθουν ιδιαίτερα οι κάτοικοι του δήμου Φυλής. Έτσι βιντεοσκόπησε την performance, η οποία προβλήθηκε με τον τίτλο «quitting» σε μια ανοιχτή προβολή- συζήτηση με τον κόσμο που ήρθε, στο δικό μας χώρο τέχνης Proastio Art, το οποιο λειτουργεί από το 2018.

Το αποτέλεσμα ήταν να ωριμάσει η ιδέα μιας performance με κατοίκους της περιοχής και των όμορων δήμων, αλλά και όσων θέλουν να αντισταθούν με αυτόν τον τρόπο, ως μια εναλλακτική πρόταση έκφρασης και αντίθεσης. Παράλληλα οργανώνεται ετήσιο πρότζεκτ με θέμα τη χωματερή και γίνεται ανοιχτό κάλεσμα σε καλλιτέχνες να συμμετέχουν  με την πρότασή τους.

- Η τέχνη μπορεί να είναι δίπλα στα κοινωνικά ζητήματα και προβλήματα;

Αλίμονο αν δεν είναι κοντά στα κοινωνικά ζητήματα! Εξάλλου η ιστορία  έχει αποδείξει ότι  η τέχνη επηρεάζει και επηρεάζεται βαθιά από κάθε κοινωνική αλλαγή. Η χωματερή εκτός από οικολογικό πρόβλημα είναι βαθιά κοινωνικό. Όλη η κοινωνική και οικονομική δομή της περιοχής έχει συγκροτηθεί πάνω στο μύθο της χωματερής – «τροφού»… που προσφέρει «εργασία» και «έσοδα» για να πληρώνονται οι εργαζόμενοι. Φανταστείτε πώς αυτός ο κόσμος θα ακολουθήσει τα κινήματα ή κάποια ενέργεια αντίδρασης όταν ζει σε μια αυταπάτη ότι ωφελείται χάρη στο καρκίνωμα της χωματερής. Η τέχνη από την άλλη κατάφερε ήδη να αγγίξει κάποιους, κινητοποίησε συναισθήματα και σκέψεις.

- Στον αγώνα σας πόσο κοντά έχετε την πολιτεία; Ή είναι δύσκολος και μοναχικός δρόμος;

Ρητορική ερώτηση! Καθόλου.

Η πολιτεία με την έννοια της εξουσίας, τοπικής και περιφερειακής, είναι απέναντι μας. Πενήντα χρόνια έχουν περάσει και δεν έχουν ακόμα αντιμετωπίσει με σοβαρότητα το τεράστιο πρόβλημα της διαχείρισης των σκουπιδιών και της δημόσιας υγείας. Την ίδια στιγμή στην Ευρώπη η εξέλιξη σε αυτό το θέμα είναι έτη φωτός μπροστά! Γιατί άραγε συμβαίνει αυτό;

- Μέσα στον Δεκέμβριο ετοιμάζετε κάποιες δράσεις. Ποιες είναι αυτές και ποιους καλείτε στο πλευρό σας;

Την Κυριακή 1 Δεκεμβρίου στις 12 το μεσημέρι κάνουμε ανοιχτό κάλεσμα στο επίπεδο τμήμα έξω από την οριοθετημένη υφιστάμενη εγκατάσταση.Θα διαμαρτυρηθούμε με την αλήθεια των σωμάτων μας, με τη δύναμη του συνόλου, περπατώντας απλά και στέλνοντας ένα μήνυμα ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ.»

Την Κυριακή 8/12 (12:00) στο λατομείο Μουσαμά, η φίλη και συνεργάτιδα, Τέτη Νικολοπούλου, μαζί με τη Μαρία Φουντούλη, θα προσφέρουν το δικό τους «Δώρο» στη Χωματερή Λιοσίων. Μια performance που φέρνει το φυσικό και με συνειδητή παρουσία σώμα ως στάση ζωής απέναντι στα σκουπίδια, ρεαλιστικά και μεταφορικά.

Την Κυριακή 14/12 (20:00) στο Proastio Art Centre, θα παρουσιαστεί μια δραματοθεραπευτική performance από την Ξένια Μαλαθράκη και την ομάδα θεάτρου playback “StoryDrops”

- Θέλετε να στείλετε ένα μήνυμα για το θέμα του ΧΥΤΑ Φυλής;

Το θέμα χωματερή – διαχείριση σκουπιδιών δεν είναι τοπικό… τόπος είναι ολόκληρη η Αττική. Ο αέρας δεν φυσά επιλεκτικά, τα νερό που πίνουμε πηγάζει από το ίδιο σημείο και περνά από το ίδιο έδαφος, τα ζώα που εκτρέφονται στις πλαγιές της Αττικής κλπ.

Άρα πρέπει οι επαΐοντες να συνεργαστούν με σύνεση, με καταρτισμένη επιστημονική ομάδα, να οργανώσουν σχέδιο διαχείρισης σκουπιδιών όπως συμβαίνει σε όλες τις πολιτισμένες χώρες και φυσικά να υπάρξει πραγματική εκπαίδευση για να αποκτήσουμε οικολογική συνείδηση.

ΣΑΦΩΣ Ο ΧΥΤΑ ΦΥΛΗΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙ ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΑ Ή ΜΑΛΛΟΝ ΕΠΡΕΠΕ ΗΔΗ ΝΑ ΕΙΧΕ ΚΛΕΙΣΕΙ.

Παράλληλα το Proastio Art Centre κάνει ανοιχτό κάλεσμα σε καλλιτέχνες που ασχολούνται με το θέατρο, τον χορό, τη φωτογραφία, τα εικαστικά και τις παράλληλες τεχνες σε ένα ανοιχτό project έκφρασης με θέμα τη χωματερή.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Proastio Art Centre

Στρατηγού Λιόση 40,

Άνω Λιόσια

Τηλ. 2102470604,

699 3954907.

Email: proastioart@gmail.com