Όταν παραβιάζεις τους κανόνες, τον κόκκινο σηματοδότη, το όριο ταχύτητας, το stop- όταν οδηγείς μεθυσμένος και μιλάς στο κινητό, μάλλον δεν δίνεις την εικόνα του ανθρώπου με καλές προθέσεις. Είσαι ένας δημόσιος κίνδυνος.  Από πότε η πολιτεία παραιτείται από την επιβολή κάποιας τιμωρίας σε παραβάτες ζωτικών κανόνων που προκάλεσαν το θάνατο ανθρώπων;
(κυρίως νέων σύμφωνα με τις στατιστικές).

……………………………………………………………………………..

Δημιουργείται το ερώτημα: γιατί αυτή η μεταχείριση δεν αφορά σε καμιά άλλη συμπεριφορά χαρακτηρισμένη από τον νόμο σαν παραβατική; Όλοι οι άλλοι  τρόποι ανθρωποκτονίας ακόμη και με την συνοδεία των σχετικών ελαφρυντικών «εν βρασμώ ψυχής», «φόνος λόγω ηθικής βλάβης» κ.λ.π. επισύρουν ανάλογες ποινές. Αλλά και οτιδήποτε άλλο χαρακτηρίζεται σαν έγκλημα από την Δικαιοσύνη επισύρει κάποια ποινή που ικανοποιεί το περίφημο «περί δικαίου αίσθημα» του κοινωνικού ανθρώπου.

Η ζωή ευτελίζεται όταν η αφαίρεση της, δεν είναι κολάσιμη.




ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ: ΕΔΩ



sostegr.wordpress.com
www.soste.gr