O.I.Y.E: ΣΕ ΛΙΓΟ Ο ΣΕΒ ΘΑ ΜΑΣ ΖΗΤΑΕΙ ΚΑΙ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΠΟΡΟΥΣ ΤΡΑΠΕΖΟΒΙΟΜΗΧΑΝΟΥΣ
Ολόκληρη η ανακοίνωση της ΟΙΥΕ:
Μόνο οργή δημιουργεί στους εργαζόμενους, η νέα προκλητική παρέμβαση του ΣΕΒ, ενάντια σε κάθε προσπάθεια επιστροφής των εργασιακών σχέσεων στα προ του 2009 επίπεδα.
Σύμφωνα με τη «συμπαθή τάξη» των μεγαλοβιομηχάνων, των μεγαλοτραπεζιτών, των μεγαλοεπιχειρηματιών, με τις εκατοντάδες offshore εταιρείες, τις τεράστιες προσωπικές περιουσίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, τις συλλογές έργων τέχνης κλπ, οι αξιοπρεπείς μισθοί, η επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και η δράση των συνδικάτων, είναι «στρέβλωση» και επιστροφή σε μια αντιπαραγωγική κοινωνία!
Οι εργαζόμενοι είναι αλήθεια ότι δεν τρέφουμε μεγάλη εκτίμηση στα έργα και τις ημέρες των «εργοδοτών», ιδίως εκείνων που στηρίζουν και εκπροσωπούν την λεγόμενη "ανήθικη επιχειρηματικότητα" στους οποίους περιλαμβάνονται πολλοί τραπεζοβιομήχανοι. Και αυτό διότι είναι υπεύθυνοι για πολλά από τα δεινά που ταλαιπώρησαν και συνεχίζουν να ταλαιπωρούν τον τόπο.
Η συγκεκριμένη επιχειρηματική συνομοταξία, παρ’ ότι συχνά κατηγορεί κράτος και εργαζόμενους για «αγκυλώσεις» και «αντιπαραγωγικότητα», χαρακτηρίζεται η ίδια από δύο βασικά στοιχεία: α) είναι κρατικοδίαιτη και επομένως παρασιτική, β) αποφεύγει εδώ και δεκαετίες τις επενδύσεις επειδή έχει τη λογική του καρτέλ, καθώς αυτός είναι ο ευκολότερος δρόμος για εύκολη συσσώρευση τεράστιων κερδών χωρίς επιχειρηματικό ρίσκο.
Πέραν αυτού, η «επιχειρηματικότητα» που στηρίζει ο ΣΕΒ και αφού η χώρα έφτασε στον πάτο και με δική της ευθύνη, σήμερα αποτελεί βασικό συντελεστή στη διαμόρφωση των μνημονιακών προγραμμάτων και ιδιαίτερα στην κατεδάφιση του εργατικού δικαίου και του κοινωνικού κράτους, θεωρώντας ότι έτσι παίρνουν ιστορική ρεβάνς για τις εργατικές κατακτήσεις ενός αιώνα.
Αποτελεί μέγιστη πρόκληση, αυτοί οι οποίοι αφού θησαύρισαν στις πλάτες των εργαζομένων επί δεκαετίες, βρήκαν σήμερα την κρίση ως ευκαιρία όχι μόνο για να επιβάλουν μισθούς πείνας και να διαλύσουν κάθε στοιχειώδη συλλογική προστασία των εργαζομένων, αλλά και να πτωχεύσουν δολίως τις επιχειρήσεις τους, πετώντας σαν σκουπίδια τους εργαζόμενους.
Άλλωστε, στην επικαιρότητα είναι σήμερα μια ξεχωριστή επιχειρηματική οικογένεια, της οποίας ο πρόγονος διετέλεσε εμβληματικός Πρόεδρος του ΣΕΒ και διαμόρφωσε «εργοδοτικές» συνειδήσεις και πρακτικές. Πρόκειται φυσικά για την «Αγία Οικογένεια» του ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΥ με 12.000 εργαζόμενους και άλλους 40.000 που εργάζονται σε προμηθευτές της, να ζουν αυτή τη στιγμή έναν εργασιακό εφιάλτη.
Οι εργαζόμενοι, ειδικά στον ιδιωτικό τομέα, είμαστε ενάντια σε κάθε προσπάθεια επιστροφής στα προ του 2009 «επιχειρηματικά μοντέλα», διότι αυτό αποτελεί πραγματικά «στρέβλωση» και επιστροφή σε μια αντιπαραγωγική κοινωνία!
Για την ΟΙΥΕ
Μόνο οργή δημιουργεί στους εργαζόμενους, η νέα προκλητική παρέμβαση του ΣΕΒ, ενάντια σε κάθε προσπάθεια επιστροφής των εργασιακών σχέσεων στα προ του 2009 επίπεδα.
Σύμφωνα με τη «συμπαθή τάξη» των μεγαλοβιομηχάνων, των μεγαλοτραπεζιτών, των μεγαλοεπιχειρηματιών, με τις εκατοντάδες offshore εταιρείες, τις τεράστιες προσωπικές περιουσίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, τις συλλογές έργων τέχνης κλπ, οι αξιοπρεπείς μισθοί, η επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και η δράση των συνδικάτων, είναι «στρέβλωση» και επιστροφή σε μια αντιπαραγωγική κοινωνία!
Οι εργαζόμενοι είναι αλήθεια ότι δεν τρέφουμε μεγάλη εκτίμηση στα έργα και τις ημέρες των «εργοδοτών», ιδίως εκείνων που στηρίζουν και εκπροσωπούν την λεγόμενη "ανήθικη επιχειρηματικότητα" στους οποίους περιλαμβάνονται πολλοί τραπεζοβιομήχανοι. Και αυτό διότι είναι υπεύθυνοι για πολλά από τα δεινά που ταλαιπώρησαν και συνεχίζουν να ταλαιπωρούν τον τόπο.
Η συγκεκριμένη επιχειρηματική συνομοταξία, παρ’ ότι συχνά κατηγορεί κράτος και εργαζόμενους για «αγκυλώσεις» και «αντιπαραγωγικότητα», χαρακτηρίζεται η ίδια από δύο βασικά στοιχεία: α) είναι κρατικοδίαιτη και επομένως παρασιτική, β) αποφεύγει εδώ και δεκαετίες τις επενδύσεις επειδή έχει τη λογική του καρτέλ, καθώς αυτός είναι ο ευκολότερος δρόμος για εύκολη συσσώρευση τεράστιων κερδών χωρίς επιχειρηματικό ρίσκο.
Πέραν αυτού, η «επιχειρηματικότητα» που στηρίζει ο ΣΕΒ και αφού η χώρα έφτασε στον πάτο και με δική της ευθύνη, σήμερα αποτελεί βασικό συντελεστή στη διαμόρφωση των μνημονιακών προγραμμάτων και ιδιαίτερα στην κατεδάφιση του εργατικού δικαίου και του κοινωνικού κράτους, θεωρώντας ότι έτσι παίρνουν ιστορική ρεβάνς για τις εργατικές κατακτήσεις ενός αιώνα.
Αποτελεί μέγιστη πρόκληση, αυτοί οι οποίοι αφού θησαύρισαν στις πλάτες των εργαζομένων επί δεκαετίες, βρήκαν σήμερα την κρίση ως ευκαιρία όχι μόνο για να επιβάλουν μισθούς πείνας και να διαλύσουν κάθε στοιχειώδη συλλογική προστασία των εργαζομένων, αλλά και να πτωχεύσουν δολίως τις επιχειρήσεις τους, πετώντας σαν σκουπίδια τους εργαζόμενους.
Άλλωστε, στην επικαιρότητα είναι σήμερα μια ξεχωριστή επιχειρηματική οικογένεια, της οποίας ο πρόγονος διετέλεσε εμβληματικός Πρόεδρος του ΣΕΒ και διαμόρφωσε «εργοδοτικές» συνειδήσεις και πρακτικές. Πρόκειται φυσικά για την «Αγία Οικογένεια» του ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΥ με 12.000 εργαζόμενους και άλλους 40.000 που εργάζονται σε προμηθευτές της, να ζουν αυτή τη στιγμή έναν εργασιακό εφιάλτη.
Οι εργαζόμενοι, ειδικά στον ιδιωτικό τομέα, είμαστε ενάντια σε κάθε προσπάθεια επιστροφής στα προ του 2009 «επιχειρηματικά μοντέλα», διότι αυτό αποτελεί πραγματικά «στρέβλωση» και επιστροφή σε μια αντιπαραγωγική κοινωνία!
Για την ΟΙΥΕ