«Ο λύκος τρίχα αλλάζει, γνώμη δεν αλλάζει»

Η ΓΣΕΕ Σε Αποστολή Αγιοποίησης Των Σφαγέων Του Ελληνικού Λαού

Στις 30 Μαΐου ο Πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Γ. Παναγόπουλος βρέθηκε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και την Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων, όπου μίλησε στη συνεδρίαση με θέμα  τις μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας στην Ελλάδα.

Στην τοποθέτηση της η ΓΣΕΕ, φάνηκε να έχει αναλάβει ειδική αποστολή να ξεπλύνει τις ευθύνες που έχει η ιμπεριαλιστική Ευρωπαϊκή Ένωση στη σφαγή των εργαζομένων, αλλά και ταυτόχρονα να επαναφέρει τα παλιά επιχειρήματα των προπαγανδιστών αυτού του μηχανισμού των πολυεθνικών σε μια νέα προσπάθεια να αποπροσανατολίσουν τους εργαζόμενους και να τους στοιχίσουν πίσω από την ψευδαίσθηση για μια Ευρωπαϊκή Ένωση υπέρ των λαών λέγοντας κατά λέξη «Τα ελληνικά συνδικάτα έχουν ενώσει τη φωνή τους με τα ευρωπαϊκά στον αγώνα προστασίας του κοινωνικού προσώπου της Ευρώπης». Σε αυτή την κατεύθυνση αποσκοπούν οι αναφορές της ΓΣΕΕ ότι «Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το θεματοφύλακα των Ευρωπαϊκών Συνθηκών και του ευρωπαϊκού δημοκρατικού κοινωνικού οράματος… η ΕΕ (πρέπει να) τοποθετεί τον άνθρωπο στην καρδιά της δράσης της»

Ταυτόχρονα όμως η ΓΣΕΕ ξεκαθαρίζει ποιος είναι ο στόχος διεκδίκησης που θα πρέπει να έχουν οι εργαζόμενοι, δηλαδή σταθερό τραπεζικό σύστημα, αύξηση της κατανάλωσης, άνοδος εξαγωγών και ανάπτυξη (σ.σ. των κερδών). Βασικό ζήτημα που αναδεικνύει είναι η ανάγκη προώθησης των πολιτικών της ΕΕ μέσω του «κοινωνικού διαλόγου», όπου τα Συνδικάτα θα στρώνουν χαλί στη σφαγή των εργαζομένων.

Όλη η τοποθέτηση της ΓΣΕΕ είναι πρόταση για στήριξη της κερδοφορίας των επιχειρήσεων, και καλλιεργεί την αυταπάτη ότι θα οδηγήσει σε βελτίωση της θέσης των εργαζομένων. «Ξεχνά» όμως η ΓΣΕΕ τους κλάδους, όπως του Τουρισμού, όπου ακριβώς η ανάπτυξη του έχει στηριχτεί στη σφαγή των μισθών και των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Ταυτόχρονα η ΓΣΕΕ στην τοποθέτηση της «ξεχνάει» να πει ότι έχει συνυπογράψει τις μειώσεις μισθών, την περικοπή μιας σειράς δικαιωμάτων των εργαζομένων καθώς και τον διαχωρισμό των εργαζομένων σε νέους και παλιούς και έχει αποδεχτεί τις ελαστικές σχέσεις εργασίας που σήμερα καταγγέλλει.

Σε αυτό το πλαίσιο οι αναφορές της σε «Γενικές Απεργίες» και «μάχες χαρακωμάτων» των μελών της αποτελούν πρόκληση καθώς με αυτόν τον τρόπο προσπαθεί να καπηλευτεί τους αγώνες των συνδικάτων και των ομοσπονδιών που η ίδια η ομοσπονδία υπέσκαψε.

Για αυτό εδώ και καιρό οι εργαζόμενοι έχουν γυρίσει την πλάτη στην ηγεσία της ΓΣΕΕ. Το είδαμε και στην πρόσφατη απεργία στις 17 Μάη όπου με δυσκολία συγκέντρωσαν 500 άτομα στην Αθήνα.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένωση του Κεφαλαίου. Είναι τα 2/3 της τρόικας που προώθησε τα μνημόνια και τις αντεργατικές πολιτικές όλων αυτών των χρόνων. Με κατευθύνσεις της ΕΕ σε όλη την Ευρώπη προωθούνται οι αυξήσεις στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, οι ιδιωτικοποιήσεις στην Υγεία, στην Παιδεία, στις Μεταφορές, κ.α. ώστε να στηριχτεί η ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων. Αυτή τη πολιτική στήριξαν και όλες οι Ελληνικές Κυβερνήσεις και η ΓΣΕΕ όλα αυτά τα χρόνια.

Οι εργαζόμενοι, τα συνδικάτα της Ελλάδας που βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή του αγώνα ενάντια στις πολιτικές ΕΕ-Κεφαλαίου-Κυβερνήσεων έχουν πείρα για το ρόλο όλων αυτών που προσπαθεί να αγιοποιήσει η ΓΣΕΕ.