ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Αγία Παρασκευή 11 Ιούνη 2020

11 Ιουνίου 2013 – Η ημερομηνία γέννησης ενός αγώνα που δεν σταμάτησε ποτέ!!!

Στις 11 εκείνου του μαύρου Ιούνη ξαναγεννηθήκαμε όλοι μας.

‘Ολοι !

Ακόμα κι αυτοί που είχαν μαγευτεί από το δόλιο νανούρισμα των κομπραδόρων και των ραντιέρηδων της εκάστοτε εξουσίας.

Ξαναγεννηθήκαμε και ήταν η πρώτη φορά που πολλοί ξέχασαν τότε το « κακό που τους βρήκε» κι ένοιωσαν «πλούσιοι επειδή συμμετείχαν στα οράματα και στα ιδανικά της εποχής τους, έστω κι αν αυτά εξελίχτηκαν, όπως εξελίχτηκαν», ένοιωσαν για πρώτη τους φορά λεύτεροι γιατί κατάλαβαν εκείνη τη μαύρη μέρα πως «δεν είναι δυνατόν να είσαι άνθρωπος ζωντανός και να μην συμμετέχεις στο γίγνεσθαι της εποχής σου! Τότε, δεν είσαι τίποτα, δεν είσαι πολίτης, είσαι υπήκοος, είσαι οπαδός, είσαι ένα ζώον … διότι η λέξη πολίτης, σημαίνει ότι συμμετέχεις, ότι δρας, ότι σκέφτεσαι, ότι έχεις κριτική σκέψη, ότι έχεις φαντασία, ότι έχεις θέληση…» όπως θα ‘λεγε κι αείμνηστος Χρόνης Μίσσιος.

Αυτή την κριτική σκέψη , αυτή τη φαντασία κι αυτή την ισχυρή θέληση για αγώνα την έκαναν λάβαρο χιλιάδες και άντεξαν.

Άντεξαν μέχρι εκείνη τη μέρα που η βούληση κι ο αγώνας τους έσπασαν τη χειροπέδα στην πύλη της ΕΡΤ.

’Αντεξαν και μετά όταν είδαν πολλά από τα μαλάματα αυτού του αγώνα να γίνονται «μπρούτζινα σκεύη» στα αιώνια μαγειρεία των σκοπιμοτήτων της εξουσίας.

Αντέξαμε γιατί:

Δεν ξεχάσαμε ποτέ την κοινωνία που όταν οι «ιεραπόστολοι» τους σκότους και της μισανθρωπιάς έριξαν «μαύρο» στις συχνότητες της ΕΡΤ, ήλθε αυθόρμητα κοντά μας και μας στήριξε με την αγάπη και τη συμπαράστασή της σε αυτό τον πραγματικά ανένδοτο αγώνα που δώσαμε εναντίον της καταχνιάς   που κόντεψε να μας πνίξει όλους.

Δεν ξεχάσαμε ποτέ τους νεκρούς συντρόφους και συναγωνιστές μας, που με πλήρη συνείδηση πλήρωσαν βαρύ το τίμημα για την επιλογή τους να μην βολευτούν παρά μόνο στο δίκιο.

Πέρασαν εφτά χρόνια κι ο όρκος που δώσαμε τον Ιούνη του 2013 ότι «πολεμάμε εναντίον του μαύρου και πως θα το πολεμούμε πάντα, όσες φορές κι αν χρειαστεί» είναι επίκαιρος όσο ποτέ άλλοτε, αφού ήταν «γραφτό» να έχουμε στην εξουσία απέναντί μας τους ίδιους όπως και τότε .

Εφτά χρόνια μετά και τα πολιτικά «οράματα» της παρούσας κυβέρνησης, όπως και τα στρατηγικά - επιχειρησιακά "οράματα" της διορισμένης από αυτήν διοίκησης Ζούλα – Γαμπρίτσου ,είναι απλά ένας εφιάλτης για τους εργαζόμενους που μοχθούν και αγωνίζονται καθημερινά για την ανάπτυξη και την πρόοδο της ΕΡΤ αλλά και μία απογοήτευση για την κοινωνία που διψά για αντικειμενική έγκυρη και έγκαιρη ενημέρωση, για αληθινή ψυχαγωγία και πολιτισμό, για ελεύθερη διακίνηση ιδεών, για δημοκρατία.

Ας καταλάβουν όλοι τους μια και καλή ότι μπορεί (όπως έλεγε ο ποιητής)  «Το ψωμί (να) σώθηκε, τα βόλια (να) σώθηκαν, (όμως) γεμίζουν τώρα τα κανόνια τους (μας) μόνο με την καρδιά τους (μας) …καρδιές που δεν βολεύονταν παρά μόνο στο δίκιο».

Να γιατί κύριοι της κυβέρνησης και της διοίκησης θα είμαστε πάντα εκεί που δεν μας θέλετε και θα κάνουμε πάντα αυτό που πρέπει, θα υποστηρίζουμε δηλαδή το δίκιο των εργαζόμενων παλεύοντας για έναν κόσμο που συλλογικά θέλουμε και χρειαζόμαστε.