Επιτροπή αλληλεγγύης στρατευμένων: Δικαστική μάχη στις 23 Οκτώβρη 2014
Mάλλον δεν είναι είδηση (το αντίθετο αν συνέβαινε, τότε ναι θα ήταν είδηση). Εδώ έχουν "παρελάσει" από τα δικαστήρια, πολίτες, συνδικάτα, σύλλογοι, η επιτροπή αλληλεγγύης στρατευμένων, δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση. Πάντα στα πλαίσι της απόπειρας τρομοκράτησης και καταστολής όποιας φωνής αντιστέκεται. Στην ανακοίνωσή της αναφέρει:
"Για την επιτυχία της κοινωνικής βαρβαρότητας που συνεχίζει να προωθεί η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ με τους διεθνείς συμμάχους της (Ε.Ε.-ΔΝΤ), της απαλλαγής του κεφαλαίου και του κράτους από κάθε κοινωνική υποχρέωση και της αποστέρησης της εργαζόμενης πλειοψηφίας από κάθε δικαίωμα, απαιτείται και το αντίστοιχο πλαίσιο τρομοκράτησης και ποινικής καταστολής κάθε αντίστασης, απαιτείται η πολιτική φίμωση κάθε φωνής που κραυγάζει για ελευθερία.
Ο κοινοβουλευτικός ολοκληρωτισμός δεν ανέχεται κριτική και αμφισβητήσεις. Για αυτό καταργεί το δικαίωμα στην απεργία, στον συνδικαλισμό και στη διαδήλωση, στο πανεπιστημιακό και πολιτικό άσυλο, περιφρονεί το Σύνταγμα και το Κοινοβούλιο, τείνει να απαγορέψει στον κόσμο της εργασίας τον οικονομικό και πολιτικό αγώνα.
Σ' αυτό το πλαίσιο, η κυβέρνηση και ο κρατικός μηχανισμός, στοχεύουν σήμερα την ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ, και προσπαθούν να ποινικοποιήσουν τη δράση της, μέσω της πολιτικής - ποινικής δίωξης του μέλους της, Ν. Α.
Συγκεκριμένα: Τον Δεκέμβριο του 2009, στην ιστοσελίδα της Επιτροπής, δημοσιεύεται επιστολή στρατευμένων στο ΚΕΝ Γρεβενών, οι οποίοι καταγγέλλουν απαράδεκτες συνθήκες διαβίωσης στο στρατόπεδο, σοβαρότατα προβλήματα υγιεινής, ατομικά και συλλογικά καψώνια από αξιωματικούς, καθημερινή προσβλητική συμπεριφορά προς τους φαντάρους και καταχρηστικές ποινές που έπεφταν βροχή.
Μετά τη δημοσίευση, ο διοικητής του στρατοπέδου, Δ. Βούτσης, συγκέντρωσε τους φαντάρους (διώχνοντας όλους τους αξιωματικούς) και αφού πρώτα τους τρομοκράτησε, κατόπιν τους κάλεσε να μπουν στο διαδίκτυο και να γράψουν στην ιστοσελίδα της Επιτροπής, ότι «τι καλά που περνάμε». Κατόπιν, ο διοικητής που μέχρι τότε «δεν ήξερε τίποτε» για τις καθημερινές παραβιάσεις κάθε συνταγματικού και ανθρώπινου δικαιώματος των φαντάρων στο στρατόπεδο που διοικούσε, κατέθεσε μήνυση για συκοφαντική δυσφήμιση!!!
Πρόθυμα, η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος (λέγε με και Ε.Υ.Π.), εμπλούτισε τη δικογραφία με στοιχεία που - άγνωστο(;) πως - είχε στη διάθεσή της για το πότε συνδεόταν στο διαδίκτυο, συγκεκριμένο μέλος της Επιτροπής, που προφανώς είχε ήδη επιλεγεί ως στόχος στους σκοτεινούς διαδρόμους της Ασφάλειας. Αυτονόητα, ούτε η δημοσίευση ήταν συκοφαντική, ούτε βέβαια η σύνδεση ατόμου στο διαδίκτυο, μπορεί να στοιχειοθετήσει ευθύνη του για συγγραφή και ανάρτηση κειμένου. Αλλά αυτά είναι «ψιλά γράμματα» για μια πολιτική δίωξη. Το πιο βάρβαρο σύστημα εκμετάλλευσης και καταπίεσης βρήκε την ευκαιρία να επιτεθεί.
Αυτό που προφανώς δεν έχει γίνει αντιληπτό είναι ότι η Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων είναι μια μαζική συλλογικότητα με 19ετή ιστορία αγώνων για τα δικαιώματα κάθε φαντάρου - ΠΟΛΙΤΗ ΜΕ ΣΤΟΛΗ. Γινόμαστε δυσάρεστοι κάθε φορά που αποκαλύπτουμε τις εκατοντάδες μέχρι σήμερα αυτοκτονίες φαντάρων που ένα ολόκληρο δίκτυο μηχανισμών επιχειρεί να συγκαλύψει ακόμη και από τις οικογένειές τους. Γίναμε δυσάρεστοι όταν αποκαλύψαμε στοιχεία για την τεράστια διάδοση των ναρκωτικών στο στρατό. Γίναμε δυσάρεστοι όταν αποκαλύψαμε το θανάσιμο κίνδυνο που κρύβουν τα όπλα απεμπλουτισμένου ουρανίου, τόσο για τους φαντάρους, όσο και για τους πληθυσμούς κοντά στα πεδία βολής.
Γινόμαστε δυσάρεστοι κάθε φορά που αποκαλύπτουμε το χορό των εκατομμυρίων που στήνεται γύρω από τα εξοπλιστικά προγράμματα και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, τη στιγμή που ο λαός μας πεινάει και στους νεοσύλλεκτους στρατιώτες μοιράζονται μεταχειρισμένα είδη ένδυσης-υπόδησης. Γινόμαστε δυσάρεστοι κάθε φορά που φωνάζουμε πως δεν έχει καμία δουλειά ο ελληνικός στρατός σε δεκαπέντε χώρες του πλανήτη.
Γίναμε πρόσφατα δυσάρεστοι, όταν φωνάζαμε πως οι φαντάροι δεν μπορούν να χρησιμοποιούνται ως απεργοσπαστικός μηχανισμός και να μαζεύουν σκουπίδια όταν απεργούν οι εργαζόμενοι στους Ο.Τ.Α., να χρησιμοποιούνται ως δωρεάν εργατικό δυναμικό και να πέφτουν θύματα τεράστιας οικονομικής εκμετάλλευσης από τα ιδιωτικά ΚΨΜ των ΚΕΝ. Γίναμε ξανά και ξανά δυσάρεστοι αποκαλύπτοντας τη δράση της δολοφονικής ναζιστικής συμμορίας στις Ένοπλες Δυνάμεις, σε καθεστώς ανοχής και υποβάθμισης-αδιαφορίας των καταγγελιών μας.
Κάθε φορά που γινόμαστε δυσάρεστοι, δεχόμαστε «επισκέψεις». Πριν κάποια χρόνια, «άγνωστοι» τοποθέτησαν χειροβομβίδα στο αυτοκίνητο μέλους μας που είχε αποκαλύψει τα σχετικά με τα ναρκωτικά. Τα ανώνυμα απειλητικά τηλεφωνήματα, οι «επώνυμες προειδοποιήσεις», αποτελούν μερικές μόνο από αυτές.
Σήμερα, μας «επισκέφθηκε» η ποινική δικογραφία. Και στις 23 Οκτωβρίου 2014, στις 9.00 π.μ. στο Μονομελές Πλημ/κείο Αθηνών θέλει να συκοφαντήσει και ταυτόχρονα να δικάσει τους αγώνες και τις ιδέες μας. Αλήθεια, πώς συνδέονται συνηθισμένες αναφορές σε πραγματικά περιστατικά (που αναφέρονται στη μονάδα ευθύνης και όχι στο συγκεκριμένο αξιωματικό) με την καριέρα ενός στελέχους του ΕΣ, που λογοδοτεί αποκλειστικά στην ιεραρχία; Αυτή η επίθεση, επιτελικά σχεδιασμένη από το ΓΕΣ και το ΥΠΕΘΑ, δεν είναι παρά μια επιχείρηση λογοκρισίας, δίωξη πολιτικών φρονημάτων που θυμίζει άλλες εποχές, με σκοπό να τρομοκρατηθεί το πιο ζωντανό κομμάτι του φιλειρηνικού-αντιπολεμικού κινήματος.
Όπως κάθε «επίσκεψη», έτσι και αυτή, στοχεύει πρωτίστως τους φαντάρους και τη νεολαία. Επιχειρείται ο αποκλεισμός κάθε διόδου επικοινωνίας του φαντάρου με την κοινωνία. Για να συντριβεί η προσωπικότητα και η συνείδησή του. Για να μετατραπεί, από πολίτης με στολή, σε πειθήνιο όργανο. Για να υπακούσει όταν θα διαταχθεί να χτυπήσει διαδηλωτές, απεργούς, αγωνιστές.
Θα αντιμετωπίσουμε και αυτή την «επίσκεψη» όπως και κάθε φορά. Συνεχίζοντας τον αγώνα μας για τον σεβασμό των δικαιωμάτων των φαντάρων.
Είμαστε τμήμα του αντιπολεμικού κινήματος, τμήμα του μαζικού κινήματος των εργαζομένων και της νεολαίας. Την εποχή της πιο βάρβαρης ταξικής επίθεσης του καπιταλισμού ενάντια στον κόσμο της εργασίας, θα συνεχίσουμε να συμβάλλουμε στην πάλη για τις ανάγκες και τα δικαιώματα, μέχρι τη συνολική κοινωνική απελευθέρωση.
Αυτή η δίωξη δεν πρέπει, και δεν πρόκειται, να περάσει".