Τι θα ακολουθήσει μετά την νίκη των εργαζομένων της ΕΡΤ; - του Χρήστου Γιαννούλη
Δεν είναι τυχαίο που κανένα σχεδόν από τα ευυπόληπτα ηλεκτρονικά και έντυπα μέσα ενημέρωσης, σχεδόν αποσιώπησαν την μεγάλη δικαστική νίκη των είκοσι εργαζομένων της ΕΡΤ στο Ηράκλειο. Τα ίδια μέσα που στην παραμικρή υποψία δικαστικής απόφασης που θέτει εν αμφιβόλω κάποια από τις κτηνωδίες της κυβέρνησης, εκδίδουν έκτακτα παραρτήματα.
Περιέργως πως στο θέμα της ΕΡΤ συγχέονται και συγκρούονται μάλλον οι επιδιώξεις των βαρόνων των μέσων με την επαρκή κάλυψη της ειδησεογραφίας. Το κλείσιμο της ΕΡΤ άνοιξε ελπιδοφόρους δρόμους και ευκαιρίες που δεν πρέπει να ανακοπούν από την δικαιοσύνη και τους όσους γενναίους λειτουργούς της βρεθούν στην πορεία.
Αυτό βέβαια είναι η μία παράμετρος της εξαιρετικά σημαντικής δικαστικής δικαίωσης των είκοσι εργαζομένων του Ηρακλείου απέναντι στο ελληνικό δημόσιο που και το ίδιο ακριβώς δεν ξέρει τι εκπροσωπεί και από ποιούς εκπροσωπείται.
του Χρήστου Γιαννούλη, δημοσιογράφου της ΕΡΤ3
αναδημοσίευση από το www.tvxs.gr
Βλέπετε οι εισηγήσεις Μπαλτάκου για την διαχείριση της βαρβαρότητας που ακούει στο όνομα Μαύρο στην ΕΡΤ είχε πολλά νομικά κενά και κυρίως πολιτικές ακρότητες που δεν πρόλαβε να τακτοποιήσει στην ανάπαυλα των συναντήσεων του με την Χρυσή Αυγή.
Στον πυρήνα της απόφασης που αφ ενός θεωρεί άκυρες τις απολύσεις και επιβάλει την άμεση καταβολή των χρημάτων που δικαιούνται οι κατασυκοφαντημένες ιερές αγελάδες της ΕΡΤ, συναντάμε για μία ακόμη φορά το αδίστακτο πρόσωπο του κράτους – πολιτεία απατεώνα. Στην καλύτερη περίπτωση, συμπεριφέρεται σαν τον νεόπλουτο βιοτέχνη της επαρχίας με το μεγάλο νύχι στο μικρό δακτυλάκι. Αυτού που κοιτάει με ποιό τρόπο θα ξεγελάσει την νομιμότητα, την λογική και την ηθική για να υλοποιεί τα σχέδια του.
Κάπως έτσι συμπεριφέρεται και το ελληνικό δημόσιο εκπροσωπούμενο σήμερα από κάποια κυρία Γουγά, αντικαταστάτρια του αμνηστευμένου με ειδικό νόμο Γκίκα Μάναλη και βέβαια κατόπιν συγκεκριμένων εντολών εκδικητικής συμπεριφοράς από τον εσμό των κυβερνητικών αξιωματούχων.
Και στην περίπτωση της Κρήτης αλλά και στο σύνολο των απολυμένων της ΕΡΤ, κάτι που η κοινή γνώμη δεν έχει και μάλλον δεν πρόκειται να πληροφορηθεί με επάρκεια, το ελληνικό δημόσιο αρθρώνει και εφευρίσκει πλήθος αστείων και πρωτότυπων επιχειρημάτων για να αποφύγει το αυτονόητο, το νόμιμο και το λογικό. Περί ηθικής ας μην συζητήσουμε. Δεν είναι το καλύτερο τους.
Πρόσφατο παράδειγμα από την παγκοσμίως άγνωστη αλλά καθοριστικά σημαντική για τέτοιες στοχευμένες αποστολές, κυρία Γουγά. ( ο τίτλος της είναι ειδική εkκαθαρίστρια του υπουργείου Οικονομικών για την πρώην ΕΡΤ. Αναρωτιέμαι αν έχει βγάλει κάρτα με αυτό τον τίτλο).
Έπρεπε να περάσουν 15 μήνες για να υποβάλει ερώτημα στο νομικό συμβούλιο της Κράτους περί του ύψους της αποζημίωσης που πρέπει να καταβληθεί στους απολυμένους της ΕΡΤ. Την ίδια ώρα που η κυβέρνηση εργοδότης της, είχε ήδη δημοσιοποιήσει πριν 10 μήνες το τι πρέπει και πρόκειται να ισχύσει.
Παιχνίδια άγνοιας ή αφέλειας; Όχι βέβαια. Είναι πολύ έμπειροι όλοι τους για να είναι αφελείς. Επιπολαιότητα ή ερασιτεχνισμός; Μπορεί...με μεγάλη όμως δόση εκδικητικού συνωμοτισμού για να υπηρετήσουν τον μεγάλο άρχοντα του σκότους που τους εμπιστεύτηκε την αποστολή εξόντωσης θεσμών και ανθρώπων.
Κλέβει το κράτος και η επίσημη πολιτεία χρήματα από έλληνες πολίτες και ακόμη χειρότερα δεδουλευμένα και αποζημιώσεις απολυμένων;
Η Απάντηση είναι ΝΑΙ. Με απλά λόγια και πολύ απλές λέξεις. Οι εκτελεστές του σχεδίου Μπαλτάκου και Σαμαρά, οι πρόθυμοι και υπάκουοι εκτελεστικοί βραχίονες αυτών των σχεδίων όπως η κάθε κυρία Γουγά, κάνουν ότι μπορούν, στην σκιά και με την προστασία μίας πρωτοφανούς αποσιώπησης των γεγονότων, για να “κλέψουν” τα λεφτά των εργαζομένων της ΕΡΤ.
Καλύπτονται πίσω από την σιωπή και τον κυνισμό της αλαζονείας που τους έχει προικοδοτήσει η φαύλη εξουσία της συγκυβέρνησης. Της συγκυβέρνησης που έσπευσε όπως είναι γνωστό με πρωτοφανή κοινοβουλευτικό πραξικόπημα να “αμνηστεύσει” δημόσιο αξιωματούχο από ποινικά κολάσιμες πράξεις, αναδρομικά. Μόνο έτσι μπορούν να κρατηθούν γαντζωμένοι στην εξουσία. Μόνο έτσι μπορούν να παρακάμπτουν ακόμη και δικαστικές αποφάσεις. Όπως φοβάμαι ότι θα συμβεί και με τους είκοσι του Ηρακλείου, όπως συνέβη και με τις καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών, όπως...όπως...όπως...
Άλλωστε σε αυτό που επενδύουν και είναι ιστορικά αποτυπωμένο, είναι η λήθη της ιστορία και της δικαιοσύνης σε αυτό τον τόπο για τους δοσίλογους και τους “πρόθυμους” συνεργούς της βαρβαρότητας.