Αγαπητοί συμπολίτες (ομάδα της  ΕΡΤopen, της ΕΡΤ3 και εργαζόμενων στους περιφερειακούς σταθμούς  της ΕΡΤ)

Με αφορμή τη συμπλήρωση ενός έτους από την εισβολή των ΜΑΤ στο μέγαρο της Ελληνικής Ραδιοφωνίας Τηλεόρασης , σας στέλνω αυτή την επιστολή συμπαράστασης (αφού οι συνθήκες δεν επιτρέπουν τη φυσική μου παρουσία  εκεί ) .

Αυτό που εγώ κρατώ από την ομάδα σας, την ομάδα της ΕΡΤopen είναι αυτό που εσείς προβάλετε, ο αγώνας για Δημοκρατία.  Ένας αγώνας που πρέπει να είναι διαρκής αδιάλειπτος και καθολικός. Ένας αγώνας που αφορά τον καθένα ατομικά και όλους μαζί συλλογικά. Η ομάδα της ΕΡΤopen  με τη λειτουργία και τη δράση της μας αποδεικνύει ότι η Δημοκρατία δεν είναι ουτοπία  αλλά κατακτιέται βήμα βήμα με βούληση, αποφασιστικότητα , δράση και εγρήγορση.

Ο αγώνας σας δεν θα δικαιωθεί από το σύστημα εξουσίας που σας αδίκησε, δικαιώνεται καθημερινά στη συνείδηση όλων εμάς που συντασσόμαστε με αυτόν.

Συνεχίστε τη δράση σας ως Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση και όχι ως αντί-Νεριτ .

Θα κλείσω με ένα ινδικό μύθο. Κάποτε ένας φακίρης έσερνε έναν τεράστιο ελέφαντα με μια μικρή αλυσίδα. Ένας περαστικός έκπληκτος τον ρώτησε πως μπορεί και σέρνει ένα τόσο μεγάλο ζώο με μια τόσο μικρή αλυσίδα .

Ο φακίρης του απάντησε  ότι όταν ήταν μικρός ο ελέφαντας προσπάθησε πολύ για να κόψει την αλυσίδα αλλά δεν τα κατάφερε και τώρα που μεγάλωσε πιστεύει ακόμα  ότι η αλυσίδα δεν σπάει .
Εύχομαι η δράση σας να γίνει η αφορμή που θα κάνει τον ελέφαντα να σπάσει την αλυσίδα του . (Όπου ελέφαντας ο λαός και όπου φακίρης οι κυβερνήτες του).
Καλή δύναμη σε αυτό που κάνετε.

Σας στηρίζω με τη δύναμη της ψυχής μου και με τις πενιχρές μου…δεκάρες !

Με απέραντη εκτίμηση σ΄εσάς και το έργο σας

Σκολαρίκη Λουίζα