"Η χούντα των Συνταγματαρχών του 1967 στην Ελλάδα είχε ήδη ξεκινήσει να μετράει μέρες και τον Νοέμβρη του '73 έβλεπε πλέον έναν λαό, με έκφρασή του την νεολαία, να ξεσπάει εναντίον της. Πολλά τα χρόνια στο γύψο!

Στο μεσοδιάστημα των 41χρόνων διαπιστώναμε πάντα το επίκαιρο των συνθημάτων. Η τελευταία 5ετία υπήρξε και συνεχίζει, δεν ξέρουμε μέχρι πότε, εξαιρετικά σκληρή με τον ελληνικό λαό.

Όλα τα κοινωνικά μεγέθη σε έκρηξη. Ανεργία – Απελπισία – Ανέχεια – Ανυπαρξία – Απόγνωση. Πόσα στερητικά «Α» μπορούμε να προσθέσουμε;; Ων ουκ έστι αριθμός!!! Βασικές κοινωνικές έννοιες, αδιαπραγμάτευτες, έχασαν την αξία τους, τις ευτέλισαν. Όλα περιστρέφονται γύρω από την οικονομία, το χρήμα.

Υγεία – Παιδεία – Ασφάλιση δεν περιλαμβάνονται στην ατζέντα, σε καμία θέση προτεραιότητας. Δεν αποτελούν συνθετικά της Δημοκρατίας για τους κυβερνώντες. Συνθετικά της Δημοκρατίας είναι τα spreads, οι αγορές, τα ελλείμματα, τα πλεονάσματα, οι αξιολογήσεις, οι τράπεζες, η χρεωκοπία. Στυλοβάτες του συστήματος. Στους κυβερνώντες αρκούν!!! Δεν χρειάζονται όλα τα άλλα «ενοχλητικά» κοινωνικά μεγέθη.

Τους κυβερνώντες δεν τους αφορούν αυτά τα «μικρά» και τα «λίγα». Τους ενδιαφέρουν τα «μεγάλα»: η Ανάπτυξη χωρίς αναπτυγμένους, η Εργασία χωρίς εργαζόμενους, η Ασφάλιση χωρίς ασφαλισμένους, η Υγεία χωρίς υγιείς, η Παιδεία χωρίς παιδευμένους, η Ζωή χωρίς ζωντανούς.

«Παίζουν εν ου παικτοίς». Αντιμετωπίζουν σαν παιχνίδι πράγματα που δεν θα έπρεπε διότι είναι πολύ σοβαρά, πολύ κρίσιμα ή ενδεχομένως έχουν ιερό χαρακτήρα. Η ετυμολογία της έκφρασης, αποκαλυπτική!!!

Οι επέτειοι, πέρα από τις μνήμες που είναι σημαντικές, θα πρέπει να παίρνουν και ουσιαστικό περιεχόμενο, αυτό που τους δίνουμε όλοι εμείς, που στεκόμαστε απέναντι σε όλες τις εξουσίες, ντόπιες και ξενοκίνητες.

Για μια ακόμη φορά και εφέτος, πορευόμαστε στα χνάρια του «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία», αυτή τη φορά όμως οφείλουμε στους εαυτούς μας απαιτητικά και εκβιαστικά, όχι από συνήθεια.

Του Έλληνα ο τράχηλος ζυγό δεν υπομένει!!! Είτε εγχώριο, είτε ξενόφερτο.

Πολιτεία χωρίς πολίτες είναι οξύμωρο σχήμα. Δεν αντέχει σε οποιαδήποτε κριτική.

Η οργή για να γίνει δύναμη πρέπει να συναντηθεί με τη γνώση, να γίνει ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ. Αυτό είναι το μήνυμα του ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ. Η νοηματοδότηση και ο οδηγός για τους σύγχρονους αγώνες που πάλι οι Δημοκρατικές Ελευθερίες, η Ανεξαρτησία, η Αξιοπρέπεια, η Ισότητα, η Παιδεία, η Υγεία να είναι στο επίκεντρό του".