Η ανακοίνωση του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου–Χάρτου Αττικής:

«Ως Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου Αττικής στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον αγώνα του πολιτικού κρατούμενου Νίκου Ρωμανού, ο οποίος πραγματοποιεί απεργία πείνας από 10/11 -και πλέον είναι στο νοσοκομείο με την υγεία του σε κρίσιμη κατάσταση-, διεκδικώντας το δικαίωμα σε εκπαιδευτικές άδειες, καθώς και στους συντρόφους και συγκρατούμενούς του, Γιάννη Μιχαηλίδη, ο οποίος σε ένδειξη αλληλεγγύης βρίσκεται επίσης σε απεργία πείνας (από 17/11) -κι αυτός στο νοσοκομείο σε κρίσιμη κατάσταση-, και Ανδρέα-Δημήτρη Μπουρζούκο και Δημήτρη Πολίτη (που ξεκινούναπεργία πείνας από 1/12).

Η συγκεκριμένη διεκδίκηση του προκύπτει έπειτα από την εισαγωγή του σε σχολή της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης μέσα από πανελλαδικές εξετάσεις στις οποίες συμμετείχε -λαμβάνοντας σχετική άδεια- την περασμένη άνοιξη ενόσω βρισκόταν ήδη φυλακισμένος. Σύμφωνα με την ίδια τη νομοθεσία λοιπόν, δικαιούται να λαμβάνει εκπαιδευτικές άδειες από τη φυλακή για να παρακολουθεί το πρόγραμμα της σχολής του. Ωστόσο, οι σχετικές αιτήσεις που έχει κάνει δεν έχουν γίνει αποδεκτές. Πρόκειται για καταφανή παραβίαση της νομιμότητας και της ισότητας στη μεταχείριση των κρατουμένων, του σεβασμού των δικαιωμάτων των κρατουμένων που τους αναγνωρίζει ο ίδιος ο νόμος και η έννομη προστασία τους.

Αντίστοιχη ήταν και η πολύ πρόσφατη περίπτωση ενός ακόμα πολιτικού κρατούμενου του Ηρακλή Κωστάρη, στον οποίον επίσης εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας, που ενώ μέχρι πριν λίγο καιρό λάμβανε εκπαιδευτικές άδειες και χωρίς να έχει παραβιάσει κάποιον από τους όρους που του επιβάλλονταν, πλέον του έχει στερηθεί αυτό το δικαίωμα. Το οποίο και διεκδίκησε, χωρίς για την ώρα να του δοθεί, μέσα από απεργία πείνας από τις 28/10 και για 30 ημέρες.

Όπως σημειώνει βέβαια δικαίως και ο ίδιος ο Νίκος Ρωμανός, αναφερόμενος στο πολιτικό πλαίσιο της μάχης αυτής που δίνει με όπλο το ίδιο το σώμα του και τη ζωή του, μέσα από τη διεκδίκησή του δικαιώματός αυτού, μέσα από έναν «πολιτικό εκβιασμό» από την πλευρά του, αναζητά ένα τρόπο για να «κερδίσει ανάσες ελευθερίας από την ισοπεδωτική συνθήκη του εγκλεισμού».

Πίσω από τη στάση αυτή του Συμβουλίου Φυλακών και -προφανώς- των αρμόδιων υπουργείων και των όποιων άλλων εντολοδόχων διαβλέπουμε ξεκάθαρα τον εκδικητικό χαρακτήρα με τον οποίο αντιμετωπίζονται συγκεκριμένοι κρατούμενοι. Πρόκειται ουσιαστικά για την εφαρμογή του μέτρου των «ειδικών συνθηκών κράτησης»και την όλη μεθόδευση για τη δημιουργία φυλακών «τύπου Γ» για τους κρατούμενους «ειδικής κατηγορίας και εξέχουσας επικινδυνότητας» ανάμεσα στους οποίους συγκαταλέγονται και οι πολιτικοί κρατούμενοι, για όσους τολμούν να αγωνίζονται και μέσα στη φυλακή.

Διαβλέπουμε ασφαλώς και τη συνολική επίθεση κράτους και κεφαλαίου στα δικαιώματα όλων μας, στη ζωή και την αξιοπρέπειά μας. Και βέβαια διαβλέπουμε την άγρια καταστολή των κοινωνικών και ταξικών αγώνων, το «δόγμα της μηδενικής ανοχής» με το οποίο αντιμετωπίζονται από το καθεστώς όσοι έμπρακτα μέσα από τους αγώνες τους αμφισβητούν την παντοκρατορία του.

Απαιτούμε από το συμβούλιο της φυλακής και από κάθε υπεύθυνο για την υπόθεση να προχωρήσουν άμεσα στην χορήγηση εκπαιδευτικής άδειας στον Νίκο Ρωμανό και στον Ηρακλή Κωστάρη.

Αλληλεγγύη σε όλους τους αγώνες «εντός των τειχών» για δικαιώματα και αξιοπρεπείς συνθήκες ζωής.

Και οι αγώνες αυτοί είναι ανάγκη να γίνουν υπόθεση κι όλων των εργαζομένων και των σωματείων και των συλλογικοτήτων τους. Να γίνουν υπόθεση του συνόλου του κόσμου του αγώνα, όλων των καταπιεζόμενων κι εκμεταλλευόμενων κομματιών της κοινωνίας».