Πρώτα από όλα θέλουμε να επαναλάβουμε ότι θεωρούμε σχετική επιτυχία ότι η προσφυγή μας η οποία κατατέθηκε το πρώτον την 14η Νοεμβρίου, προσδιορίστηκε να συζητηθεί την 3 Μαρτίου 2015 και μάλιστα απευθείας στην Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας αντί Τμήματος ως είθισται. Προς τούτο δεν ακολουθήθηκε η ειδική διαδικασία του άρθρου 34Α του π.δ. 18/89.

Αυτό το επισημαίνουμε σε σχέση με διαφόρους ανθρώπους της δημοτικής αρχής οι οποίοι και ενώπιον μαρτύρων υποστήριξαν ότι η «υπόθεσή μας τέθηκε στο αρχείο» ή «η προσφυγή μας είναι για τα μπάζα». Για αυτούς επιφυλασσόμαστε να ασκήσουμε τα νόμιμα χρόνου δοθέντος. Θα τους προτείναμε ό, τι θέλουν να το λένε και να το γράφουν δημόσια για να υφίστανται τις νόμιμες συνέπειες.

Επιπλέον και ο δευτεροετής ή τριτοετής φοιτητής Νομικής γνωρίζει ότι άπαξ και αίτηση ακύρωσης προσδιοριστεί να συζητηθεί στην Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, τα θέματα συνταγματικότητας κρίνονται άπαξ δι’ απαντός στην συνεδρίαση της Ολομέλειας και με απόφαση της. Οι εκ των υστέρων κατατεθείσες αιτήσεις συμπροσδιορίζονται. Αυτό το επισημαίνουμε για λόγους επαγγελματικής ηθικής και μόνο. Ήταν λοιπόν δεδομένο ότι η υπόθεση του Δήμου θα συμπροσδιοριστεί με την ήδη κατατεθείσα αίτηση.

Όσον αφορά στη συνεδρίαση της Παρασκευής 6ης Μάρτη 2015, το Ελληνικό Δημόσιο προέβαλε ένα εντελώς πρόχειρο και αόριστο αίτημα αναβολής. Μάλιστα το έγγραφο περιείχε και ορθογραφικό λάθος. Το αίτημα απερρίφθη άμεσα από το Δικαστήριο και επί του αιτήματος απλώς τοποθετήθηκαν οι διάδικοι.

Η δική μας θέση ήταν η εξής: Συναινέσαμε στο αίτημα αναβολής υπό τον όρο της άμεσης απόσυρσης των αντισυνταγματικών διατάξεων που προσβάλλαμε. Τη θέση αυτή θα προβάλλαμε, ακόμα και αν ο λόγος μας δινόταν προτού αποφασίσει το δικαστήριο. Θέλουμε να επισημάνουμε ότι οι δύο δικηγόροι-κάτοικοι και Μικρασιάτες δεύτερης και τρίτης γένιας δεν χρεώσαμε τους προσφεύγοντες 10.000 με έκπτωση 5.000 ευρώ +23% ΦΠΑ τους προσφεύγοντες.

Μάλιστα προσφερθήκαμε αμισθί να συνδράμουμε τον Δήμο στην σύνταξη του δικογράφου του προκειμένου να αποφευχθεί επιβάρυνση του Δήμου τους δύσκολους καιρούς που περνάει ο Δήμος. Δεν θέλουμε να πάνε λεφτά χαμένα αν η κυβέρνηση ενόψει του ότι είχε καταψηφίσει το ν. 4277/2014 αποσύρει (και μόνο αποσύρει το νόμο και ειδικά τις επίμαχες διατάξεις) πριν την έκδοση απόφασης του δικαστηρίου. Επισημαίνουμε απλώς ότι οποιαδήποτε ρύθμιση αφορώσα αποκλειστικά την επίμαχη έκταση είναι ευθέως αντισυνταγματική.

Άλλωστε θέλουμε να επισημάνουμε ότι δεν είμαστε «εξειδικευμένοι», ακολουθήσαμε και οι δύο το δρόμο της μάχιμης δικηγορίας, δεν ήμαστε Νομικοί Σύμβουλοι του Κράτους επί δωδεκαετίας, ούτε υπηρετήσαμε από κυβερνητικές θέσεις, ούτε γράφουμε στο βιογραφικό μας ότι είμαστε παντρεμένοι με Σύμβουλο της Επικρατείας. Δεν είμαστε κιόλας.

Περαιτέρω θέλουμε να επισημάνουμε ότι ο Δήμος συνέχισε μία λανθασμένη και νομικά και πολιτικά τακτική. Από τη μια επικαλέστηκε το παραχωρητήριο του 1934 και από την άλλη μίλησε για κατασκευή γηπέδου ποδοσφαίρου προδιαγραφών UEFA.
Νομικά η τακτική αυτή είναι λανθασμένη διότι η έκταση αυτή έχει παραχωρηθεί προς εξυπηρέτηση των σκοπών όλων των τμημάτων του ερασιτεχνικού σωματείου και δεν προβλέπεται οιαδήποτε εμπορική χρήση.

Όσον αφορά στη χρήση της γης η επίδικη έκταση δεν μπορεί να αλλάξει η χρήση της.
Πολιτικά η τακτική αυτή επίσης είναι λανθασμένη επίσης διότι δίνει το δικαίωμα σε κάθε ΠΑΕ να διεκδικεί την έκταση για λογαριασμό της. Ας διαλέξει η δημοτική αρχή.

Εάν αποδέχεται η δημοτική αρχή τις προδιαγραφές UEFA καταστρατηγεί τουλάχιστον, για να μην πούμε παραβιάζει τους όρους του αρχικού παραχωρητηρίου.

Φιλαδέλφεια, 7 Μαρτίου 2015
Ο πληρεξούσιος δικηγόρος
Μιχάλης Παπάζογλου