γράφει ο Κώστας Καναβούρης

Απερίφραστα: το νέο, χυδαία φαραωνικό κτηριακό συγκρότημα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) στη Φραγκφούρτη αποτελεί ακραία περιφρονητική πράξη όχι μόνο προς τους χειμαζόμενους λαούς του ευρωπαϊκού Νότου, αλλά και προς όλους τους λαούς μιας παραπαίουσας Ευρώπης ανάμεσα στον ασύδοτο Μαμμωνά και στον ασύδοτο (για να μην πούμε υποδαυλιζόμενο) εκφασισμό των ευρωπαϊκών κοινωνιών με ολοένα πιο φανερό τον κίνδυνο (τον φοβερό κίνδυνο) της επιστροφής της Ευρώπης στη ζοφερή κατάσταση της «σκοτεινής ηπείρου».

Είναι όμως και ακραία περιφρονητική πράξη απέναντι στους λαούς ολόκληρης της ανθρωπότητας, αρκετοί απ' τους οποίους λιμοκτονούν θάβοντας τα βρέφη τους από έλλειψη της στοιχειώδους τροφής, της στοιχειώδους υγιεινής, της στοιχειώδους συνθήκης της απλής επιβίωσης. Ένα δισ. τριακόσια εκατομμύρια ευρώ κόστισε το νέο τέμενος της ισχύος αποδεικνύοντας ακριβώς ότι τα τελετουργικά μέσα επιβολής είναι ίδια και απαράλλακτα σε όλη την μακραίωνη ιστορία της ανθρωπότητας. Αποδεικνύοντας επίσης πόσο άδικο είχαν οι παλιοί εκείνοι που μπροστά στο φάσμα της ατομικής, της προσωπικής φτώχειας έλεγαν ότι «και η αξιοπρέπεια λεφτά χρειάζεται». Και προσπαθούσαν με τη μικρή εργαλειοθήκη της εντιμότητας να αποκτήσουν τα λιγοστά της περηφάνιας τους.

Άδικο είχαν. Η αναξιοπρέπεια είναι εκείνη που χρειάζεται τα πολλά λεφτά. Η αναξιοπρέπεια της περιφρόνησης προς τον άνθρωπο, η κατάσταση αποθηρίωσης εκείνη που θεωρεί ότι κάθε τι ανθρώπινο της είναι ξένο, αυτή η κατάσταση είναι που χρειάζεται πολλά λεφτά για να υπάρξει. Δηλαδή πολλή αρπαγή για να συνεχίσει να αρπάζει, αφού ο πλούτος της είναι η φτώχεια των άλλων.

Το κτήριο λοιπόν της ΕΚΤ δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα τμήμα της πελώριας μηχανής παραγωγής θεών της ισχύος που συμβαδίζουν με την πορεία της ανθρωπότητας. Ένα τέμενος. Ένας Όλυμπος της εποχής, ένα Μάτσου Πίτσου πριν εκθεωθεί από τους Κονκισταδόρες. Ένα πανύψηλο ακατανόητης (φοβικά ακατανόητης) αναγκαιότητας κτήριο ώστε να επιβάλλεται ως άβατο των όσων ακατανόητων συμβαίνουν εντός του.

Άλλωστε ο Θεός δεν εξηγεί, ο Θεός υπάρχει. Το ίδιο συμβαίνει και με την προτεσταντική υπερβατικότητα του χρήματος. Πρέπει να κατοικεί ψηλά και να βρίσκεται παντού ως άυλη ταχύτητα, άλλοτε επαινώντας, άλλοτε καταστρέφοντας, άλλα πάντοτε φροντίζοντας για την δική του επιβίωση, που υπάρχει μονάχα στο δέος των υπολοίπων. Που πιστεύουν ότι η ισχύς του Θεού, η απέραντη σκοτεινή ισχύς βρίσκεται παντού. «Ο πανταχού παρών και τα πάντα πλήρων» λέει το «Πιστεύω».

Η λέξη Θεός, ας μην ξεχνάμε, προέρχεται από το ρήμα θέω που θα πει τρέχω. Και τίποτα δεν τρέχει ταχύτερα από την άυλη υπόσταση. Γι' αυτό δεν είδε (ούτε οίδε) κανείς ποτέ τον Θεό. Γιατί τρέχει απίστευτα γρήγορα παντού στον χώρο και παντού στον χρόνο και γιατί κατοικεί σε δώματα που επιβάλλεται να τα λατρέψεις αλλά όχι να τα κατοικήσεις.

Αυτό είναι το νέο κτήριο της ΕΚΤ: η κατοικία του σύγχρονου άυλου Θεού που λέγεται λογιστικό χρήμα, ένα τίποτα δηλαδή, που βρίσκεται ταυτοχρόνως παντού και γεμίζει ασφυκτικά τα πάντα, προπαντός όμως την ανθρώπινη ζωή. Και δημιουργεί ζηλωτές της πίστης στο χρήμα, στο άυλο ή στο ένυλο δεν έχει σημασία, δηλαδή δημιουργεί δούλους του Θεού που κατακεραυνώνουν, επιτίθενται και ενίοτε «σφάζουν» ή σφάζουν τους ετερόδοξους που αρνούνται τη δουλεία και την ανείπωτη υποταγή στο ακατανόητο.

Αυτή την αρχέγονη διαδικασία επιβολής ακολουθεί και το καινούργιο κτήριο της ΕΚΤ. Γιατί είναι τραγικά αρχέγονη η κοινοτοπία της πείνας, η κοινοτοπία της ακατάσχετης αδυναμίας στον έλεγχο του βιωμένου εαυτού, η κοινοτοπία της υποταγμένης πίστης στο ανεξήγητο, πάει να πει θρασύτατη (της ύπαρξης) παράκαμψη του γενναίου εκείνου «χρημάτων πάντων μέτρον άνθρωπος».

Δεν είναι μέτρον και δεν είναι χρήμα και δεν είναι ανθρώπινο το νέο κτήριο της ΕΚΤ. Είναι το θηριώδες κέλυφος ενός τίποτα όπως πάντοτε και παντού γίνεται με τα τίποτα. Φυσικά και με το καθολικό τίποτα, που είναι η ισχύς (μια από τις μορφές της οποίας είναι η ταξική ισχύς), που χρειάζεται ολοένα και περισσότερη σπατάλη ανθρώπων για να πυργώσει την αλλόφρονα ανυπαρξία της.

Εκατόμβες (ναι, εκατόμβες) αληθινών νεκρών, φονευμένων με όλους τους τρόπους που μπορούν να φαντασθούν τα μυαλά μιας κακής ποιότητας αθωότητας (δηλαδή δουλικής πίστης), θεμελίωσαν τα κτήρια της ΕΚΤ στη Φραγκφούρτη. Εκατομμύρια σκελετοί είναι κρυμμένοι μέσα στους σκληρότατους δρεπανηφόρους δίσκους των κομπιούτερ που φωλιάζουν στα σωθικά των φωτισμένων υαλοπινάκων του. Τόνοι ολόκληροι αιματοβαμμένης σιωπής λεκιάζουν τα ακριβά κοστούμια, τα άμφια μέσα στα οποία ζουν τα ακριβοπληρωμένα διακάκια του συστήματος καθώς κλέβουν ανάσες, ζωές, όνειρα, ελπίδες και τις κάνουν μετοχές μιας ανελέητης τοξικής βροχής ομολόγων αθέατων στο αντίκρυ της ζωής που πέφτει και καίει την ανθρωπότητα. Μια βροχή που πέφτει από κορυφές οικτρών Ιμαλαίων όπως το κτήριο της ΕΚΤ.

Είναι ναός αυτό το κτήριο. Και το τεράστιο πολυτελές μέγεθός του, το τεράστιο ανθρωποβόρο κόστος του, η αισθητική του έπαρση ως ανάποδη ανάγνωση της ηθικής του απόγνωσης και της λογικής του ήττας, μόνο τη Νέμεση μπορεί να προκαλέσει. Όπως όλες οι θρησκείες όλων των ειδών. Που πάντοτε αδυνατούν να προλάβουν τον καιρό και τον χρόνο.

Αυτή η Ιερά Εξέταση, που μόνη αυτή λέει τι εστί χρέος και το καρπώνεται, θα καταπέσει. Το θέμα είναι να προλάβουμε ώστε να σώσουμε πολιτισμούς ανθρώπων και λαών πριν τους θάψουν στα ερείπια των ναών τους οι τεθλιμμένοι Θεοί. Δεν είναι εύκολο. Εννοώ δεν είναι εύκολο να δεις το νέο κτήριο της ΕΚΤ και αντί για ναό να το δεις ως χρεωστικό γεγονός της ισχύος, στην ανθρωπότητα. Κόστισε σου λέει, 1 δισ. 300 εκατομμύρια ευρώ. Ψέματα. Ολίγα από τα υλικά ενός τεράστιου φόβου κόστισε. Όταν ο φόβος εκλείψει, τα υλικά θα έχουν ελάχιστη αξία. Την ελάχιστη αξία τους φοβούνται. Γι' αυτό μεγεθύνουν το τίποτα.

Πηγή: avgi.gr