"Όχι στην ιδιωτικοποίηση του Ελληνικού.

To Ελληνικό ανήκει σε όλους – Ο αγώνας στα χέρια των κατοίκων

Η πολιτική της ιδιωτικοποίησης του πρώην αεροδρομίου όχι μόνο δεν έχει εγκαταλειφθεί αλλά αποτελεί σταθερή επιδίωξη και της νέας συγκυβέρνησης. Οι θεσμοί υλοποίησής της διατηρούνται και ενισχύονται  (ΕΦΑΔΠ).Στην πρόσφατη συμφωνία του Eurogroup, οι ιδιωτικοποιήσεις ανακηρύχθηκαν περίπου σε νέα εθνική στρατηγική. Η αντιλαϊκή πολιτική της παραχώρησης της δημόσιας γης, των φυσικών πόρων και των κοινωνικών αγαθών στην κερδοφορία του κεφαλαίου και η αποδοχή της ληστρικής εκμετάλλευσης για την εξυπηρέτηση του χρέους αποδεικνύονται μια μνημονιακή συνέχεια.

Ο Λάτσης, η Lamda και κάθε ξένο ή ντόπιο αρπακτικό έχουν κάθε λόγο να τρίβουν τα χέρια τους. Τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης (ΜΜΕ) πιέζουν να ολοκληρωθεί πιο γρήγορα το deal. Όλα αυτά σε μια κοινωνία μαζικής φτωχοποίησης και ανεργίας, που πασχίζουν να την πείσουν να παρακολουθεί αμέτοχη, να αναθέτει τη ζωή και τα δικαιώματά της και να αποφεύγει τις... μονομερείς ενέργειες της αγωνιστικής διεκδίκησης, της ρήξης και της σύγκρουσης για την ανατροπή των αντιλαϊκών πολιτικών.

Στο προπαγανδιστικό, φανταχτερό και καταπράσινο διαφημιστικό της LAMDA DEVELOPEMENT μιλάνε για 2.000 στρέμματα πρασίνου. Ας θυμηθούμε όμως τι προβλέπει η μελέτη της ΕΛΛΗΝΙΚΟ Α.Ε.:

•    Πολυτελείς πολυκατοικίες, μονοκατοικίες και τουριστική κατοικία

•    Ειδικές ζώνες για την ανάπτυξη τουριστικών εγκαταστάσεων, ξενοδοχείων και εμπορικών κέντρων (τύπου Mall)

•    Λιμενικές εγκαταστάσεις (μπάζωμα της παραλίας και του βυθού)

•    Ιδιωτικά νοσοκομεία

•    Ιδιωτικά πανεπιστήμια

•    Κέντρα διασκέδασης

•    Καζίνο

Όλα τα παραπάνω με τους απίστευτα υψηλούς συντελεστές δόμησης που κυμαίνονται από 0.2 έως 2.2!

Έχουν, με άλλα λόγια, ως τελικό επενδυτικό στόχο μια πολυτελή πόλη μέσα στην πόλη, όπου το όποιο πράσινο θα είναι μέρος της διακόσμησης και προς εξυπηρέτηση των λαμπερών lifestyle εγκαταστάσεων. Μια πόλη περίκλειστη, μόνο για τους πλούσιους, στην οποία όλοι οι υπόλοιποι, ανάλογα με την ταξική τους προέλευση, θα έχουν περιορισμένη, επιτηρούμενη ή και καθόλου πρόσβαση. Όλα αυτά σε ένα λεκανοπέδιο πνιγμένο στο καυσαέριο, κατειλημμένο από τα αυτοκίνητα, το τσιμέντο και το γκρίζο∙ σε μία πρωτεύουσα που πασχίζει να ανασάνει, που έχει αναδειχθεί πρωταθλήτρια στο τσιμέντο και τελευταία σε ελεύθερους χώρους πρασίνου στην Ευρώπη, σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος. Γι’ αυτό ακριβώς η τύχη του Ελληνικού είναι υπόθεση όλης της Αθήνας. Γιατί οι επιπτώσεις της ιδιωτικοποίησης και της καπιταλιστικής αξιοποίησής του, με την επιπρόσθετη ρύπανση που θα φέρει, αφορά την υγεία όλων μας.

Ένα πάρκο υψηλού πρασίνου στο Ελληνικό με ελεύθερη πρόσβαση για όλους και χωρίς επιχειρηματική δραστηριότητα δεν είναι πολυτέλεια. Είναι αναγκαιότητα για όλο το λεκανοπέδιο, που επί δεκαετίες έχει δεχτεί τη μία επίθεση εργολάβων μετά την άλλη, τους καταστροφικούς εμπρησμούς, και την εσκεμμένη αδιαφορία του κράτους.

Η χρόνια συνειδητή εγκατάλειψη και ερήμωση του δημόσιου χώρου του αεροδρομίου, η αποστέρησή του από τους κατοίκους δεν πρέπει να αποτελέσει το τυράκι για να πιαστούμε στη φάκα του ψεύτικου διλήμματος «απ’ το να ρημάζει, καλύτερα να ιδιωτικοποιηθεί». Γιατί όλα όσα προβλέπεται να γίνουν θα είναι καταστροφικά για τις κοινωνικές ανάγκες μας, με πρώτη την καταστροφή του παραλιακού μετώπου και τον αποκλεισμό της ελεύθερης πρόσβασης σ΄αυτό.

Σταδιακά μια πολύτιμη έκταση, που θα μπορούσε να έχει σημαντική συμβολή στην κάλυψη λαϊκών αναγκών αναψυχής αλλά και να συμβάλλει στην ανάσα του λεκανοπεδίου, θα αλλάξει οριστικά χαρακτήρα. Αυτοί που τώρα σκίζουν τα ρούχα τους για την «αξιοποίηση» του χώρου, έχουν δείξει δείγματα γραφής: αν δε πιάσουν τους στόχους κερδοφορίας τους, θα αφήσουν τα πάντα να ρημάξουν και χωρίς τύψεις. Μόνο που τότε οι φράκτες και τα σύρματα θα είναι ψηλότερα, για να προστατεύουν την ιδιωτική, πλέον, περιουσία.

Τάζουν χιλιάδες θέσεις εργασίας

Στην πραγματικότητα, όμως, ετοιμάζουν το γνωστό και ακόμη χειρότερο εργασιακό σκλαβοπάζαρο των ολυμπιακών έργων με τα εκατοντάδες εργατικά ατυχήματα και την απλήρωτη εργασία. Της COSCO με τις συμβάσεις μιας μέρας, των ειδικών οικονομικών ζωνών, των ΜΚΟ, των voucher και των μαύρων εργασιακών σχέσεων, εκμεταλλευόμενοι την ανάγκη του κόσμου για επιβίωση. Από την άλλη, δεν λένε για τις θέσεις εργασίας που θα χαθούν, για τα μαγαζιά που θα κλείσουν και για το μαράζωμα της τοπικής αγοράς, εξαιτίας της υπερσυγκέντρωσης της εμπορικής δραστηριότητας στα mall που θα στήσουν.

Τα αρπαχτικά όταν πιστεύουν ότι υπάρχει μερίδιο ανεκμετάλλευτο στην αγορά, θα βρούν τρόπους να ορμήσουν. Δεν λείπουν από την Αττική ούτε τα οικόπεδα ούτε τα κτήρια. Οι θέσεις εργασίας αυξάνονται πραγματικά και οι όροι εργασίας κατοχυρώνονται, μόνον όταν οι εργατικοί αγώνες μπορούν να επιβάλλουν κατακτήσεις (π.χ., μόνιμη και σταθερή δουλειά με πλήρη ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα, με μισθούς που να καλύπτουν τις ανάγκες της ζωής, απαγόρευση απολύσεων, συνδικαλιστικές ελευθερίες και συλλογικές διαπραγματεύσεις) και όχι όταν χαρίζονται τα πάντα στα θηρία.

Μας λένε ότι η ιδιωτικοποίηση του Ελληνικού είναι αναγκαία λόγω της οικονομικής κατάστασης της χώρας.

Ας τελειώνουμε επιτέλους με τα ψέματα που θέλουν η υποβάθμιση της ζωής μας και η εξαθλίωσή μας να είναι αποτέλεσμα κάποιου νομοτελειακού υπερφυσικού νόμου ή ενός μονόδρομου αναγκαστικών πολιτικών. Το αεροδρόμιο του Ελληνικού είναι ενταγμένο σε πρόγραμμα συνολικών ιδιωτικοποιήσεων δημόσιας περιουσίας, αγαθών και υποδομών.

Έτσι  ώστε, μέσω της εκποίησής του και προς εξυπηρέτηση στο διηνεκές ενός χρέους που αυτοί δημιούργησαν, να ληστεύεται ο πλούτος που εμείς παράγουμε. Έτσι ώστε να εξασφαλίζονται νέα πεδία κερδοφορίας για το κεφάλαιο, για να αντιμετωπίσει την κρίση του, εμπορευόμενο παραλίες, δημόσιους χώρους, βουνά, δάση, φυσικούς πόρους και στερώντας τα από εμάς στους οποίους ανήκουν.

Το ζήτημα, λοιπόν, είναι να μπουν μπροστά οι ανάγκες του λαού και όχι του συστήματος και της διαχείρισής του. Η μόνη ρεαλιστική επιλογή είναι ο αγώνας για την υπεράσπιση του Ελληνικού ως δημόσιου χώρου, που ανήκει στο λαό, να αποτελέσει νικηφόρο παράδειγμα αγωνιστικής διεκδίκησης. Μόνο το τοπικό και λαϊκό κίνημα, η μαζική λαϊκή αντίσταση μπορεί να υπερασπιστεί και να διεκδικήσει το χώρο στο σύνολό του και απ’ τη σκοπιά των κοινωνικών αναγκών.  Όχι η αναμονή, ούτε η μοιρολατρεία και η ανάθεση, αλλά οι αγώνες εκείνοι που θ’ ανοίξουν συνολικά το δρόμο για τις λαϊκές κατακτήσεις

Να κάνουμε το Ελληνικό δικό μας

Τίποτα, λοιπόν, δεν μπορεί να μας απογοητεύσει. Εξάλλου, ποτέ δε βασίζαμε τις ελπίδες μας σε θεσμικές διαπραγματεύσεις αλλά στη δύναμη του λαϊκού κινήματος που όταν βγαίνει στο προσκήνιο μπορεί να σταματάει μπουλντόζες, να σκίζει συμφωνίες και να επιβάλλει τους δικούς του όρους. Το δείχνουν οι αγώνες των κατοίκων στις Σκουριές της Χαλκιδικής ενάντια στ’ αρπαχτικά της Eldorado Gold. Μπορούμε να ανατρέψουμε τα σχέδια εκποίησης του Ελληνικού, αν χαράξουμε μια αγωνιστική πορεία ενάντια σε λογικές ανάθεσης και διαχείρισης, με ένα κίνημα μαζικό, οριζόντιο και αδιαμεσολάβητο, «από τα κάτω».

Εμείς οι κάτοικοι των περιοχών και όλης της Αττικής  μπορούμε να επιβάλουμε να μετατραπεί το Ελληνικό σε μια έκταση που θα εξυπηρετεί τις δικές μας κοινωνικές ανάγκες, σε μια έκταση που θα ανήκει σε όλους! Στην κατεύθυνση αυτή καλούμε τους μαζικούς φορείς των γύρω δήμων, τα σωματεία εργαζομένων, τους αθλητικούς συλλόγους, τους εργαζόμενους, τις συλλογικότητες  και τις επιτροπές κατοίκων των γειτονιών αλλά και καθένα κάτοικο να συμμετέχει, να συμβάλλει και να στηρίξει την προσπάθεια που κάνουμε.

Απαιτούμε:

•    Πάρκο υψηλού πρασίνου

•    Καμία οικοπεδοποίηση-τσιμεντοποίηση

•    Καμία επιχειρηματική δραστηριότητα σε βάρος της ζωής και της ελευθερίας μας

•    Ελεύθερη πρόσβαση στο χώρο & στην παραλία

•    Προάσπιση των κοινωνικών υπηρεσιών

Καλούμε σε ανοιχτή εκδήλωση-συζήτηση:

ΚΥΡΙΑΚΗ 26/4 στις 19:30 στην πολιτική-πολιτιστική λέσχη «Αμπάριζα», Ελ. Ανθρώπου 99,Τερψιθέα

ΣΑΒΒΑΤΟ 9/5 στις 19:30 στο δημοτικό άλσος Ηλιούπολης «Δ. Κιντής»

και σε ανοιχτή συνέλευση

ΣΑΒΒΑΤΟ 16/5 στις 19:30 στην πλατεία Σουρμένων στο Ελληνικό.

Το Ελληνικό μας ανήκει!".