Ο καρκίνος του πνεύμονα αποτελεί μια νόσο που σχηματίζεται σε ιστούς των πνευμόνων, προερχόμενη από διάφορα είδη κυττάρων των αεραγωγών. Υπάρχουν δύο κύριοι τύποι του συγκεκριμένου καρκίνου, ο Μη - Μικροκυτταρικός Καρκίνος του Πνεύμονα  , που αντιστοιχεί σε περίπου 85 έως 90% των περιπτώσεων και o Μικροκυτταρικός Καρκίνος του Πνεύμονα (ΜΚΠ) που αντιστοιχεί σε περίπου 10 έως 15% των περιστατικών.

Βασικοί παράγοντες κινδύνου για ανάπτυξη ΜΜΚΠ είναι το κάπνισμα, η έκθεση σε ραδόνιο, αμίαντο ή άλλες ουσίες που υπάρχουν στο χώρο εργασίας η ατμοσφαιρική ρύπανση, η ακτινοθεραπεία στους πνεύμονες, το αρσενικό στο πόσιμο νερό και το ατομικό ή οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του πνεύμονα.

Στην Ελλάδα σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα δεδομένα, τα νέα περιστατικά καρκίνου του πνεύμονα το 2018 ανέρχονται σε 9.964 (15% επί του συνόλου των τύπων καρκίνου), ενώ αποτελεί την πρώτη αιτία θανάτου από καρκίνο⁴. Δυστυχώς, τα περισσότερα περιστατικά καρκίνου του πνεύμονα δεν εμφανίζουν συμπτώματα μέχρι να φτάσει σε προχωρημένο στάδιο η ασθένεια.

Ανοσοθεραπεία και Μη Μικροκυτταρικός Καρκίνος του Πνεύμονα

Νέες επιστημονικές εξελίξεις

Ελπίδα στους ασθενείς με μη πλακώδη μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα (ΜΠ-ΜΜΚΠ), μια από τις πιο διαδεδομένες μορφές καρκίνου και στη χώρα μας, έρχεται να δώσει μια νέα θεραπευτική προσέγγιση που συνδυάζει μια ανοσοθεραπεία με καθιερωμένο σχήμα χημειοθεραπείας.

Έτσι, για πρώτη φορά, οι ασθενείς στην Ελλάδα με μη πλακώδη ΜΜΚΠ θα έχουν τη δυνατότητα να λάβουν τον συνδυασμό ανοσοθεραπείας με χημειοθεραπεία ως 1ης γραμμής θεραπεία, διεκδικώντας μεγαλύτερα  ποσοστά επιβίωσης σε σχέση με την μέχρι τώρα καθιερωμένη θεραπεία.

Η σημαντική αυτή εξέλιξη -που έρχεται ως αποτέλεσμα της πρόσφατης έγκρισης της ΕΕ για χορήγηση του pembrolizumab σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία ως θεραπεία 1^ης γραμμής του μη πλακώδη ΜΜΚΠ - αναμένεται ότι θα αλλάξει ριζικά τη θεραπευτική προσέγγιση του συγκεκριμένου τύπου καρκίνου του πνεύμονα, ο οποίος αποτελεί τόσο παγκοσμίως όσο και στην Ελλάδα  την πιο συχνή αιτία θανάτου από καρκίνο. Η απόφαση αυτή βασίστηκε στα αποτελέσματα της μελέτης φάσης ΙΙΙ, Keynote 189, τα οποία έδειξαν ένα σημαντικό όφελος επιβίωσης με μείωση κατά το ήμισυ του κινδύνου θανάτου* και κατά 48% του κινδύνου προόδου της νόσου ή θανάτου** των ασθενών που έλαβαν το συνδυασμό pembrolizumab με χημειοθεραπεία σε σχέση με αυτούς που έλαβαν μόνο το καθιερωμένο σχήμα χημειοθεραπείας

                                       Η ΠΙΟ  ΣΥΧΝΗ  ΑΙΤΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ ΑΠΟ ΚΑΡΚΙΝΟ

 Η ανοσοθεραπεία αποτελεί ένα ισχυρό όπλο στη θεραπευτική φαρέτρα της επιστήμης, καθώς χρησιμοποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα για την καταπολέμηση των ασθενειών. Όσον αφορά τον καρκίνο, η  ανοσοθεραπεία είναι ένας εντελώς διαφορετικός τρόπος αντιμετώπισής του, καθώς σε αντίθεση με τη χημειοθεραπεία, δρα επί των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος, για να τα βοηθήσει στη δράση τους εναντίον του καρκίνου.

Έτσι,  η ανοσοθεραπεία δρα είτε διεγείροντας το ανοσοποιητικό σύστημα, ώστε να εργάζεται πιο σκληρά ή πιο «έξυπνα» για να επιτίθεται στα καρκινικά κύτταρα, είτε παρέχοντας στο ανοσοποιητικό σύστημα επιπλέον συστατικά, όπως πρωτεΐνες του ανοσοποιητικού συστήματος ανθρώπινης κατασκευής^.  

Στην ανοσοθεραπεία σημαντικό ρόλο διαδραματίζουν οι βιοδείκτες. Ο βιοδείκτης PD-L1 αποτελεί το χαρακτηριστικό παράδειγμα ενός προβλεπτικού βιοδείκτη για την εκτίμηση της ανταπόκρισης διαφόρων συμπαγών όγκων σε ανοσοθεραπεία Το PD-L1 είναι μια πρωτεΐνη που εκφράζεται στα αντιγονοπαρουσιαστικά κύτταρα, ενώ έχει αποδειχθεί ότι μπορεί να εκφραστεί και από όγκους ή άλλα κύτταρα μέσα στο μικροπεριβάλλον του όγκου, οδηγώντας σε αναστολή της ανοσολογικής αποκρίσεως κατά του όγκου. Συνεπώς, η γνώση της έκφρασης του PD-L1 του ασθενούς - σε όποιο σημείο της πορείας της θεραπείας κι αν βρίσκεται- επιτρέπει τεκμηριωμένη θεραπευτική στρατηγική και αυξάνει την πιθανότητα πρόβλεψης ενός θετικού κλινικού οφέλους. Χάρη στους βιοδείκτες ο σωστός ασθενής λαμβάνει την κατάλληλη θεραπεία στο σωστό χρόνο.