Οι κκ. Σαμαράς, Βενιζέλος και Στουρνάρας έχουν κατακτήσει τον επίζηλο τίτλο των περιφρονητών του λαού, των δικαιωμάτων και του Συντάγματος και ενσαρκώνουν το χειρότερο είδος θρασύδειλης εξουσίας:

Υποτακτικοί και διαθέσιμοι έναντι των επιτηρητών-τοποτηρητών της τρόικας και των ντόπιων και ξένων συμφερόντων, στις δίκες των οποίων δεν παρίσταται καν το ελληνικό δημόσιο, ενδοτικοί σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος, καταδιωκτικοί και εκδικητικοί εναντίον των πολιτών και μάλιστα των πιο αδυνάτων.

Η μεθοδευμένη παράκαμψη ενός βαθμού δικαιοδοσίας (πατέντα που ο κ. Στουρνάρας ακολούθησε και στην υπόθεση για το «χαράτσι») και η επιδεικτική προσφυγή απ’ ευθείας στον Άρειο Πάγο, με παραίτηση από το δικαίωμα έφεσης, και με υπονοούμενη την προσδοκία προσωρινής διαταγής, προσβάλλει τη δημοκρατική συνείδηση των δικαστικών λειτουργών που δεν επιτρέπουν να τους μεταχειρίζεται η όποια εξουσία με την λογική των «επιθυμητών και ανεπιθυμήτων» και να τους μετατρέπει σε «επίστρατους»- διαθέσιμους να στραφούν εναντίον της νομιμότητας και των συνταγματικών δικαιωμάτων των πολιτών.

Το γεγονός δε ότι «επισπεύδων» την λύση της προσφυγής στον Άρειο Πάγο είναι ο κ. Χάρης Θεοχάρης, Γενικός Γραμματέας Εσόδων (ο προσληφθείς ως σύμβουλος του Γ. Παπακωνσταντίνου και επισπεύσας ντροπιαστικές ρυθμίσεις για μεγαλοκαταθέτες της λίστας Λαγκάρντ) αλλά και το γεγονός ότι «γνωμοδοτούσα για την προσφυγή στον Άρειο Πάγο» εμφανίζεται «σύνθεση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους», στα μέλη του οποίου έχει εξασφαλισθεί προηγουμένως ασυλία με σκανδαλώδη ρύθμιση, αφαιρούν ακόμη και το κατά φαντασίαν εναπομείναν φύλλο συκής.

1)    Γιατί δεν έκανε αγωγή το Υπουργείο Οικονομικών κατά της Siemens, για ζημία τουλάχιστον 2 δισεκατομμυρίων ευρώ, όπως υπολογίσθηκε ομόφωνα από τη διακομματική επιτροπή της Βουλής;

2)    Γιατί δεν έκανε αγωγή το Υπουργείο Οικονομικών κατά των εταιριών HDW και ΤhyssenKrupp που αποδεδειγμένα εμπλέκονται στις μίζες των εξοπλιστικών, για ζημία και αδικαιολόγητο πλουτισμό δισεκατομμυρίων ευρώ, όπως υπολογίζεται από τις αρμόδιες αρχές;

3)    Γιατί δεν έκανε καμμία ενέργεια το Υπουργείο Οικονομικών στην εναντίον του προσφυγή ύψους 1 δισεκατομμυρίου ευρώ για τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά και τα υποβρύχια του Πολεμικού Ναυτικού;

4)    Γιατί δεν παρίσταται το Υπουργείο Οικονομικών σε δίκες λαθρεμπορίας πετρελαίου με ζημία του ελληνικού δημοσίου;

5)    Γιατί το δεν παρίσταται το Ελληνικό Δημόσιο στις δίκες των εταιριών που υπεξήγαγαν το «χαράτσι»;

6)    Γιατί το Ελληνικό Δημόσιο και το Υπουργείο Οικονομικών δεν έχουν κάνει ακόμη αγωγή για τη διεκδίκηση των Γερμανικών Επανορθώσεων- Αποζημιώσεων, του κατοχικού δανείου και την επιστροφή των κλεμμένων αρχαιοτήτων; Γιατί ο Υπουργός Δικαιοσύνης δεν υπογράφει για την εκτέλεση της απόφασης της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου για τις αποζημιώσεις- επανορθώσεις για τα θύματα της ναζιστικής θηριωδίας στο Δίστομο, που σε λίγο θα κλείσει 15ετία (έχει εκδοθεί από το 2000);

Για όλα αυτά, συνεδρίασε το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους; Ασχολήθηκε ο Γενικός Γραμματέας Εσόδων;

Το πιο σπουδαίο πρόβλημα της χώρας, που τα θεμέλιά της ροκανίζει η διαπλοκή και ο μόνος «πονοκέφαλος» της Κυβέρνησης και του Υπουργού Οικονομικών που ασμένως δίνει ασυλία και φοροαπαλλαγές στους ισχυρούς και δεν ασκεί τα δικαιώματα της δημοσίου κατά «μεγαλοκαρχαριών», δεν μπορεί να είναι το πώς θα «παταχθούν» οι καθαρίστριες, που, τελικώς, ούτε «τα έφαγαν» ούτε «τα ήπιαν» όπως κάνουν εδώ και χρόνια τα ακάθαρτα στοιχεία του διαπλεκόμενου δικομματισμού.