Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ ενημερώθηκε για τα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι αγρότες της περιοχής, εξαιτίας της πολιτικής κυβέρνησης - ΕΕ που οδηγεί σε μείωση του αγροτικού εισοδήματος και το ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς.

Ως βασικά προβλήματα αναφέρθηκαν οι χαμηλές τιμές, που αγοράζουν τα αγροτικά προϊόντα οι εμποροβιομήχανοι, σε σύγκριση με το αυξημένο κόστος παραγωγής για τους αγρότες, εξαιτίας των υψηλών τιμών σε αγροτικά εφόδια, καύσιμα, ασφάλιση σε ΕΛΓΑ κλπ. Επίσης οι αγρότες επισήμαναν στο Δ.Κουτσούμπα τα προβλήματα από τη μη καταβολή των αποζημιώσεων στους αγρότες και κτηνοτρόφους της περιοχής για τις καταστροφές που υπέστησαν από τη χαλαζόπτωση, τον καταρροϊκό πυρετό και την ευλογιά στο ζωικό κεφάλαιο.

Τονίστηκε ιδιαίτερα το ζήτημα των αρνητικών επιπτώσεων από το ρωσικό εμπάργκο στα ελληνικά προϊόντα και ιδιαίτερα στα ροδάκινα, τα νεκταρίνια και τα μήλα που αποτελούν βασικές καλλιέργειες της περιοχής, με την παραπέρα μείωση των τιμών και τη μη καταβολή αποζημιώσεων ιδιαίτερα στους μεμονωμένους παραγωγούς. Εκφράστηκε η ανάγκη να υπάρχει κινητοποίηση της αγροτιάς γι’ αυτά τα οξυμένα προβλήματα και ζητήθηκε η συμβολή ου ΚΚΕ.

Από τη μεριά του ο Δ. Κουτσούμπας τόνισε ότι «η συγκεκριμένη περιοχή είναι ένα μικρό δείγμα για το τι θαύματα μπορεί να κάνει το ανθρώπινο δυναμικό της πατρίδας μας, η αγροτιά, η εργατιά, οι επαγγελματίες, οι τεχνίτες, όλοι αυτοί που δουλεύουν και αγωνίζονται. Η χώρα μας έχει όλες τις δυνατότητες και να παράγει και να αναπτυχθεί και να πάει μπροστά και να θρέψει όλο τον πληθυσμό της. Να κάνει και εξαγωγές, σε ισότιμη βάση με αμοιβαίους επωφελείς όρους. Αλλά χρειάζεται και μια κοινωνική οργάνωση διαφορετική, με αποδέσμευση από την ΕΕ και λαϊκή εξουσία».

Σε σχέση με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι αγρότες επισήμανε ότι  «τα προβλήματα δε δημιουργήθηκαν στις 6 Αυγούστου με το εμπάργκο της Ρωσίας στα ελληνικά προϊόντα, προϋπήρχαν. Είναι οι καταστροφές στα αγροτικά προϊόντα λόγω των καιρικών συνθηκών, οι αποζημιώσεις που δεν έχουνε δοθεί, το κόστος παραγωγής που μεγαλώνει, χρόνο το χρόνο και γίνεται δυσβάσταχτο για τον παραγωγό, ενώ ο αγρότης δεν μπορεί να επιβιώσει και να συνεχίσει την παραγωγή του, να αγοράσει τα φυτοφάρμακα, τα λιπάσματα, μια σειρά απαραίτητα για τη συνέχιση της δουλειάς του, είναι ο ΕΝΦΙΑ. Δεν υπάρχουν εγγυημένες ελάχιστες τιμές για τον παραγωγό, γίνεται ανεξέλεγκτη η αγορά, ο μεγαλέμπορας πατάει πόδι και εδώ μιλάμε για τα μονοπώλια και τις πολυεθνικές, για το μεγάλο κεφάλαιο που κερδίζει από αυτό και δίνει εξευτελιστικές τιμές»….

«Όλα αυτά είναι προβλήματα της ίδιας πολιτικής των κυβερνήσεων. Να μην τα ρίχνουμε όλα στην κρίση, η κρίση απλά ήρθε και έδεσε και περάσανε γρήγορα μέτρα που τα είχαν ήδη αποφασίσει. Θέλανε να τα περάσουν, να μειώσουν μισθούς, μεροκάματα, να μειώσουν την παραγωγή. Τα είχαν αποφασίσει σε συνεννόηση ΕΕ και ελληνικές κυβερνήσεις, γιατί αυτοί στο μυαλό τους έχουν την εξυπηρέτηση των μεγάλων συμφερόντων. Είναι τα μονοπώλια, τα Γερμανικά, τα Γαλλικά, άλλα και οι ντόπιοι που ξεζουμίζουν το λαό μας….».

«Και ήρθε και το εμπάργκο να προστεθεί σε όλα αυτά. Η ΕΕ έβγαλε 30 εκ. για ενισχύσεις σε Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία και Ελλάδα, όταν μόνο η Ελλάδα σε πρώτη φάση χρειάζεται τουλάχιστον 40 εκ. για να μπορέσει να διατεθεί η παραγωγή και να πάρει ο παραγωγός αυτά για τα οποία κόπιασε ο ίδιος και οι συνεταιρισμοί. Και ούτε λύνουν το ζήτημα οι προωθητικές ενέργειες, το πρώτο πακέτο, 317000 Ευρώ για την Ελλάδα, άντε να φτάσουν τους επόμενους μήνες 2,5 εκ, τη στιγμή που χρειάζονται 40 εκ τουλάχιστον για να μπορέσει να αποζημιωθεί ο παραγωγός και να συνεχίσει η παραγωγή και στα ροδάκινα και τα νεκταρίνια, σε άλλα προϊόντα που θα ακολουθήσουν, όλα τα προϊόντα που είναι εξαγώγιμα…».

«Υπάρχουν σοβαρές πολιτικές ευθύνες, υπάρχουν ευθύνες στην τάξη που βρίσκεται στην εξουσία, στις κυβερνητικές πλειοψηφίες. Το Ρώσικο εμπάργκο έχει να κάνει με το τι επιλογές έχεις μέσα στην ΕΕ. Εμείς λέμε ότι ως κυβέρνηση δεν πρέπει να στηρίζεις επιλογές που είναι ενάντια στο λαϊκό συμφέρον …. Θα μπορούσε η κυβέρνηση να διαχωριστεί από την πολιτική της ΕΕ. Θα μπορούσε να πει ότι αυτά τα χρήματα δεν μου φτάνουν, να απαιτήσει παραπάνω, να διαθέσει την παραγωγή στο στρατό στα νοσοκομεία, εκεί που χρειάζεται, με ευθύνη του κράτους και να πληρώσει τους παραγωγούς και τους αγρότες με βάση και το κόστος και ένα λογικό κέρδος, ώστε να μπορέσουν να συνεχίσουν την παραγωγή τους».

Ο Δ. Κουτσούμπας αναφέρθηκε αναλυτικά στις πρωτοβουλίες που έχει πάρει το ΚΚΕ, στη βουλή, την ευρωβουλή και αλλού, για την ανάδειξη αυτών των προβλημάτων, στις προτάσεις του ΚΚΕ για την ανακούφιση της φτωχής αγροτιάς.

«Εμείς έχουμε ξεκάθαρες θέσεις γι αυτά τα ζητήματα. Θεωρούμε καταρχήν ότι άμεσα όποιος από τους αγρότες, είτε ατομικά είτε ως οικογενειακή επιχείρηση, οφείλει στις τράπεζες, πρέπει να διαγραφούν οι οφειλές σε τόκους 100% και για τους αγρότες που έχουν πάρει δάνεια μέχρι 300.000 ευρώ να μειωθεί το δάνειο τουλάχιστον 30%, σε πρώτη φάση….».

Τόνισε την αναγκαιότητα της λαϊκής συμμαχίας, της οργανωμένης πάλης ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ, ενάντια στις αυταπάτες που καλλιεργούν δυνάμεις οι οποίες, ως επίδοξοι κυβερνητικοί διαχειριστές, κινούνται στον ίδιο – αδιέξοδο για το λαό - δρόμο. Ανέλυσε τη θέση του ΚΚΕ για τον αγροτικό παραγωγικού συνεταιρισμού στο πλαίσιο της λαϊκής εξουσίας.

«Στην αντίληψη μας έχουμε τον παραγωγικό συνεταιρισμό, όχι σαν αυτούς που γνωρίσαμε όλα τα προηγούμενα χρόνια με τις ρεμούλες κλπ, αλλά παραγωγικούς συνεταιρισμούς δίπλα στον κοινωνικοποιημένο κρατικό τομέα.  

Οι παραγωγικοί συνεταιρισμοί θα δουλεύουν στο πλάι των κρατικών επιχειρήσεων, το κράτος θα έχει την ευθύνη για να τους προμηθεύει, θα είναι εξασφαλισμένοι οι αγρότες και από άσχημες καιρικές συνθήκες και από άλλα προβλήματα. Και βέβαια το εργατικό-λαϊκό κράτος θα έχει την ευθύνη για τις εξαγωγές και όχι να είμαστε έρμαιο μόνο κάποιων μεγαλεμπόρων, μονοπωλίων, μεγαλομεταφορέων κλπ και ο παραγωγός να μην παίρνει τίποτα.

Στην αντίληψή μας ως ΚΚΕ - διαφορετική από ότι έχουν όλα τα άλλα κόμματα - μιλάμε για μια άλλη εξουσία, με άλλη οργάνωση που θα είναι πραγματικά στην εξουσία ο λαός. Όταν λέμε λαός εννοούμε για παράδειγμα, ότι στο συνεταιρισμό αυτό, οι αγρότες, οι παραγωγοί, οι εργαζόμενοι θα αποφασίζουν και θα στέλνουν τους αντιπροσώπους τους στην περιφερειακή και την κεντρική εξουσία, θα εκλέγουν τον βουλευτή τους και εκεί θα μπορούν να καθορίζουν τις τύχες της χώρας. Το ίδιο λέμε να γίνεται και σε άλλους χώρους δουλειάς, στα εργοστάσια, σε άλλους κλάδους. Αυτή θα έπρεπε να είναι η λαϊκή αντιπροσωπεία. Και θα μπορούσαν να τους ανακαλούν αν δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους, έτσι ώστε να διευθύνεται η οικονομία, η παραγωγή, κλπ».