Ν. Σοφιανός: Το σκηνικό της πόλωσης θέλει δύο, με έναν δεν στήνεται
Aποσπάσματα από δηλώσεις του Ν. Σoφιανού μέλους του Π.Γ. του ΚΚΕ στον Αντέννα:
Για την αντιπαράθεση κυβέρνησης - ΣΥΡΙΖΑ
«Το σκηνικό της πόλωσης θέλει δύο, με έναν δεν στήνεται. Και το λέμε αυτό γιατί παρακολουθούμε, πηγαίνοντας στη διαδικασία των πιθανών εκλογών του Φεβρουαρίου – Μαρτίου, να ξαναστήνεται το γνωστό σκηνικό απ’ τα παλιά στη νέα του εκδοχή. Και φυσικά αυτό στήνεται στη βάση και κοινών στρατηγικών επιλογών. Συζητάμε για το «εγγυημένο μοίρασμα της φτώχειας», έτσι εμείς το βαφτίζουμε, είναι και εύστοχο το πρωτοσέλιδο του Ριζοσπάστη. Γιατί εγγυημένο; Γιατί αυτή τη στιγμή χαράζουν μια γραμμή ακραίας φτώχειας η οποία λέει πρακτικά ότι μόνιμα θα υπάρχει ένα κομμάτι του λαού μας το οποίο θα ζει σε συνθήκες ακραίας φτώχειας.
Τώρα συζητάμε ότι με 400 ευρώ μπορεί να ζήσει μια τετραμελή οικογένεια; Ζει αυτός που τα φτιάχνει αυτά με τόσα χρήματα; Βεβαίως υπάρχει η λογική «τι να κάνουμε» κλπ. εμείς δε διαφωνούμε, αλλά ταυτόχρονα έχουμε καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις νόμου στη βουλή και λέμε: επίδομα ανεργίας για όλο το διάστημα της ανεργίας, θέλει ο άλλος να είναι άνεργος; Έχουμε μακροχρόνια ανεργία; Έχουμε ηλικίες οι οποίες δε μπορούν να δουλέψουν; Να επανέλθει η 13η και 14η σύνταξη που κόπηκε και που «ξεχάστηκε» να συμπεριληφθεί στην πρόταση νόμου που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ».
Για τις καταγγελίες περί χρηματισμού βουλευτών
«Επειδή γίνεται μια συζήτηση για τους κουμπαράδες που ανοίγουν και για το αν υπάρχουν και ποιοι στους γάμους, να θυμίσουμε ότι ανοιχτές σχέσεις με επιχειρηματικούς κύκλους έχει και η κυβέρνηση και η αξιωματική αντιπολίτευση. Τους συναντά ο πρωθυπουργός στο Μέγαρο Μαξίμου, συναντούν επιχειρηματίες τα Υπουργεία, συναντά ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρηματίες στον ΣΕΒ, στο αμερικανικό επιμελητήριο κ.α.. Η συζήτηση ότι γίνεται και εξαγορά για να εκφραστούν προφανώς συμφέροντα τα οποία είτε θέλουν εκλογές είτε δε θέλουν έχει να κάνει, κατά τη γνώμη μας, με το να καλύψει ότι αυτή η πολιτική που υλοποιείται σήμερα κάποιους συμφέρει, για κάποιους δουλεύει.
Όταν λένε συναίνεση και να μη γίνουν εκλογές, όπως λέει η κυβέρνηση, ή συναίνεση θα υπάρχει όταν έχουμε φρέσκια λαϊκή εντολή για να διαπραγματευτούμε, λέει η αξιωματική αντιπολίτευση, στο έδαφος να δώσουμε ένα εγγυημένο μοιρασμένο εισόδημα σ’ αυτούς που πεινάνε και να κόβουμε και κάποιους και αυτό θα το πληρώσουν όλοι οι υπόλοιποι αυτοί που ζουν στην ανέχεια, στην πίεση. Οι ίδιοι που πλήρωσαν το ματωμένο πλεόνασμα και τα κοινωνικά επιδόματα, γιατί βλέπουμε π.χ. ότι ο φόρος αλληλεγγύης συνεχίζει να υπάρχει παρά του ότι ήταν πρόσκαιρος, ο ΕΝΦΙΑ συνεχίζει να υπάρχει, η βαριά φορολογία στο ΦΠΑ συνεχίζει να υπάρχει.
Άρα υπάρχει ένα μηχανισμός που λέει «ξεχάστε την επιστροφή στα παλιά, ξεχάστε αυτά που χάσατε, δεν πρόκειται να γυρίσουμε πίσω». Δηλαδή να μάθουμε να ζούμε με τα λίγα, να μάθουμε να μοιράζουμε τη φτώχεια και εν πάσει περιπτώσει «το χρέος πρέπει να πληρωθεί και να διαπραγματευτούμε, η ΕΕ είναι μονόδρομος και δε γίνεται να βγούμε και αυτή είναι η κατάσταση και δεν αλλάζει». Εμείς σ’ αυτό το πνεύμα, σ’ αυτό το κλίμα θέλουμε να πάμε κόντρα, θέλουμε να πείσουμε το λαό μας ότι μπορεί να ζήσει καλύτερες μέρες, αλλάζοντας δρόμο σ’ αυτή την πορεία που ακολουθούμε».
Για τη συζήτηση για το χρέος
«Όταν θεωρείς εφικτό ότι πρέπει να πληρώνεις δις κάθε χρόνο για το χρέος και το αναγνωρίζεις και το θεωρείς νόμιμο, τότε θα λες «ζήσε με 400 ευρώ» στην τετραμελή οικογένεια. Και επειδή συζητάμε για το να βρει δουλειά αυτός ο κόσμος μη ξεχνάτε ότι 1 στους 3 εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα ζει με 300 ευρώ. Άρα λοιπόν αυτή η κατάσταση εκεί οδηγεί και τα μεγάλα λόγια είναι ωραία, αλλά όταν πας στη βουλή και δεν καταργείς και δεν σκίζεις τους μνημονιακούς νόμους – που στα λόγια τους σκίζεις – και δεν επαναφέρεις την 13η και 14η σύνταξη, νομιμοποιείς τα χαράτσια και λες 70 δόσεις και όχι 100 ή 30 ή 50, τότε πραγματικά βρίσκεσαι σε μια λογική «θα το διαχειριστούμε και δεν θα αλλάξει τίποτα». Αυτά κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ».