«Η 26η Ιουνίου καθιερώθηκε το 1987 από τη Γενική Συνέλευση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών ως η Παγκόσμια Ημέρα κατά των Ναρκωτικών και της Παράνομης Διακίνησής τους. Όμως η ημέρα αυτή,δεν είναι μόνο η 26η Ιουνίου. Το ζήτημα των ναρκωτικών, είναι θέμα που μας αφορά όλους και κάθε ημέρα είναι ημέρα κατά των ναρκωτικών.

Το πρόβλημα των ουσιών εξάρτησης δεν μπορεί να ειδωθεί ξεχωριστά από τα συνολικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η κοινωνία. Η φτώχεια, η εξαθλίωση, οι ανισότητες και η ανεργία είναι παράγοντες που βοηθούν στην αύξηση των χρηστών ουσιών εξάρτησης. Είναι γενικά παραδεκτό και τεκμηριωμένο επιστημονικά, ότι οι κοινωνικές και οικονομικές κρίσεις επιφέρουν αύξηση των χρηστών εξαρτησιογόνων ουσιών. 

Δεν μπορούμε, αλλά ούτε έχουμε την πολυτέλεια να μείνουμε απαθείς και αμέτοχοι σε αυτό τον εφιάλτη της νέας γενιάς και της κοινωνίας γενικότερα. 

Ο ναρκομανής δεν γεννιέται αλλά γίνεται και γι’ αυτό έχουμε όλοι ευθύνη. Οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα με τη δράση μας. Έχουμε υποχρέωση προς τη νεολαία, προς το σύνολο της κοινωνίας αλλά και ως γονείς προς τα παιδιά μας, να αντισταθούμε σε αυτή τη μάστιγα. Εδώ είναι που ο κάθε ένας από εμάς έχει και πρέπει να διαδραματίσει το ρόλο. Πρέπει να εμπνεύσουμε τους νέους με το προσωπικό μας παράδειγμα που πρέπει να είναι η ίδια η στάση ζωής μας. Σήμερα περισσότερο από ποτέ χρειάζεται να κρατηθεί ζωντανό το δικαίωμα και η ελπίδα των ανθρώπων να αλλάξουν ζωή.

Οφείλουμε να συνεισφέρουμε στον σύγχρονο στοχασμό για τα ναρκωτικά αναζητώντας νέα μοντέλα λήψης αποφάσεων και χάραξης πολιτικής, σηματοδοτώντας μια αλλαγή στον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε το πρόβλημα των ναρκωτικών, αλλά και του τρόπου αντιμετώπισής του.

Ας είναι η σημερινή μέρα η αρχή για να εξαλειφθούν στον πλανήτη όλες οι ναρκωτικές ουσίες ώστε κάποτε να μη μιλάμε για νεκρούς από τον λευκό θάνατο. 

Αναμφισβήτητα, οφείλουμε όλοι να συνδράμουμε, ο καθένας από τη θέση του, ώστε η Παγκόσμια Ημέρα κατά των Ναρκωτικών να γίνει από επέτειος, καθημερινότητα…».