Παραιτείται ο Τάσος Κανταράς από ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ και ΔΣ ΟΛΘ

"Η ΨΥΧΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΙΝΑΙ ΜΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΟΧΙ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ"

Με την παρούσα ανοικτή επιστολή μου, δηλώνω την παραίτηση μου από μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, την οριστική μου αποχώρηση από το Νεομνημονιακό Κόμμα του κ. Τσίπρα και ταυτόχρονα την πρόθεση μου να παραιτηθώ από τη θέση του Αντιπροέδρου του ΟΛΘ Α.Ε, μέσα από την προβλεπόμενη θεσμική διαδικασία.

Στην επιλογή μου αυτή, οδηγούμε μετά από ώριμη σκέψη αλλά και πόνο ψυχής, αφού αποχωρίζομαι και εγώ όπως και πάρα πολλοί άλλοι συναγωνιστές ένα ενωτικό εγχείρημα, του οποίου υπήρξαμε ιδρυτικά μέλη, στηρίξαμε τη ριζοσπαστική πορεία του από την εποχή του 3% έως και σήμερα. Εγχείρημα το οποίο αξιώθηκε, μέσα από έναν μακρύ αντιμνημονιακό αγώνα, να πάρει τη διακυβέρνηση της χώρας. Δυστυχώς, οι επιλογές της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, σε όλη τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, και κυρίως μετά, κατά την ψήφιση των προαπαιτούμενων και του τρίτου, σκληρού μνημονίου, εμφορούμενες από την πολιτική αντίληψη της δυνατότητας εύρεσης εντός της ευρωζώνης αμοιβαία επωφελούς «συμφωνίας», αποδείχθηκαν εντελώς αβάσιμες, και τελικά καταστροφικές για τον τόπο και τα πλατιά λαϊκά στρώματα.

Η ψήφιση του τρίτου μνημονίου από την πλειοψηφία των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με τη Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ, το ΠΟΤΑΜΙ και τους ΑΝΕΛ, καθώς και η άρνηση της πλειοψηφίας του κόμματος, όπως εκφράστηκε στην τελευταία Κ.Ε. να γίνει διαρκές συνέδριο πριν την ψήφιση του μνημονίου, αποτελεί κομβικό σημείο στην πορεία του ΣΥΡΙΖΑ, από το οποίο και μετά δεν υπήρχε δρόμος επιστροφής στις βασικές ιδεολογικοπολιτικές αρχές του ΣΥΡΙΖΑ που ιδρύσαμε.

Το μνημόνιο έχει ταξικό περιεχόμενο, στρέφεται ενάντια στον κόσμο της μισθωτής εργασίας, στους αγρότες, τούς συνταξιούχους, τους άνεργους, τους νέους, τους μικροεπαγγελματίες, ενάντια στα κοινωνικά και ατομικά δικαιώματα, ενάντια στη δημοκρατία, και εμείς αυτό αρνούμαστε να το υπηρετήσουμε. Αρνούμαι και αρνούμαστε να συνδέσουμε τη συνέχιση της πολιτικής μας δράσης με την περαιτέρω υποταγή της χώρας μας στο άρμα της Ε.Ε., της ΕΚΤ, του ΔΝΤ, της Μέρκελ, του Σόιμπλε, του γερμανικού κεφαλαίου.

Πιστέψαμε και πίστεψε ο ελληνικός λαός, πως θα τελειώσουμε με όλους αυτούς που έκαναν το Σύνταγμα Μνημόνιο, με τα ανδρείκελα που έκαναν τη χώρα ειδική οικονομική ζώνη. Με αυτούς που πετσόκοψαν μισθούς και συντάξεις, διέλυσαν σχολεία και νοσοκομεία, έκλεισαν μαγαζιά και σπίτια. Δυστυχώς δεν τελειώσαμε! Πίστεψε ο ελληνικός λαός πως θα τελειώσουμε με τους αργυρώνητους, τους καιροσκόπους, που αλλάζουν κόμματα σαν τα πουκάμισα, τους ψεύτες και τα παχύδερμα. Με τους υποκριτές που θρηνούσαν για τον πόνο που οι ίδιοι προκαλούσαν στον κοσμάκη. Πως θα τελειώσουμε με τα κτήνη που προκαλούσαν τις αυτοκτονίες. Δυστυχώς δεν τελειώσαμε!

Πίστεψε ο λαός πως θα τελειώσουμε με τη θηλιά που στραγγαλίζει τη χώρα. Πως θα τελειώσουμε με τους Μπογδάνους, τους Πρωτοψάλτες και τα διαπλεκόμενα συγκροτήματα του Τύπου. Δυστυχώς δεν τελειώσαμε. Αυθεντικοί και μεταλλαγμένοι μνημονιακοί, το ίδιο έργο συνεχίζουν.

Υποσχεθήκαμε πως θα επαναφέρουμε τον κατώτατο μισθό και θα εφαρμόσουμε το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης. Με το λαό σε μόνιμη εγρήγορση. Διότι μόνον ο λαός, μπορεί να αλλάξει τα πράγματα. Ο λαός πρόσφερε τον ιδρώτα του, το αίμα του, τους αγίους και τους ήρωες που χρειαζόταν η πατρίδα και η κοινωνία για να σταθεί όρθια. Παρακάμψαμε το λαό και επιλέξαμε τον Σόϊμπλε. Και έτσι όλες οι δεσμεύσεις, που θα μπορούσαν να ανοίξουν ένα παράθυρο ελπίδας, κάηκαν στην ευρωγερμανική υψικάμινο!

Η «απαγορευμένη» πρόταση όμως, που κρατούσαν στο κομματικό ψυγείο χρόνια «φυλακισμένη» οι φανατικοί υποστηρικτές του ευρωμονόδρομου, με την συνδρομή μάλιστα μετακινούμενων κλακαδόρων του παλιού διεφθαρμένου πελατειακού συστήματος, βρίσκεται τώρα στα χέρια του προδομένου ελληνικού λαού. Του λαού που ύψωσε το ιστορικό 62%.

Είναι η πρόταση που θα επιτρέψει στη χώρα να ακολουθήσει έναν άλλο δρόμο, πέρα από απαράδεκτα μνημονιακά προγράμματα. Είναι η έξοδος από το λάκκο των λεόντων. Μια δύσκολη αλλά εφικτή διαδικασία. Είναι το πρώτο βήμα σε μια πορεία κοινωνικής αλλαγής, ανάκτησης της εθνικής κυριαρχίας, οικονομικής προόδου και ανάπτυξης με κοινωνική δικαιοσύνη..

Αρνούμαι και αρνούμαστε να συμμετέχουμε σε ένα κόμμα το οποίο, με συνειδητή απόφαση της ηγεσίας του, αφυδατώνεται καθημερινά από τη δημοκρατική του λειτουργία και μεταλλάσσεται σ ένα νεοσοσιαλφιλελεύθερο αρχηγικό Κόμμα.

Δηλώνω πως θα συνεχίσω να αγωνίζομαι, όπως έκανα εξάλλου σ όλη μου τη ζωή, σε κινηματικό και πολιτικό επίπεδο, υπηρετώντας πάντα τα συμφέροντα των υποτελών τάξεων και συνεχίζοντας αταλάντευτα τον αντιμνημονιακό αγώνα. Μαζί με όλους εκείνους που θέλουν να υπηρετήσουν μέχρι τέλους το μεγαλειώδες ΟΧΙ του λαού μας στο δημοψήφισμα της 5ης Ιούλη.

Ιδιαίτερα θέλω να δηλώσω, πως θα συνεχίσω να αγωνίζομαι, στην πατρίδα μου την Χαλκιδική μαζί με τους αγρότες, τους κτηνοτρόφους και τους απασχολούμενους στον πρωτογενή τομέα, για να αποκρουστεί η νέα μνημονιακή λαίλαπα, η οποία τους απειλεί με πλήρη εξαφάνιση. Πως θα συνεχίσω να αγωνίζομαι για να αποτραπεί το ξεπούλημα και ο ακρωτηριασμός των ποδιών της Χαλκιδικής, μέσω του νέου ΤΑΙΠΕΔ και των διαδικασιών εξπρές που υπέγραψε η νεομνημονιακή κυβέρνηση του κ. Τσίπρα. Πολιτική που εάν υλοποιηθεί, θα έχει ως συνέπεια το ολοκληρωτικό πέρασμα του τουριστικού πλούτου της Χαλκιδικής σε μεγάλα ξένα και εγχώρια συμφέροντα.

Τον αγώνα αυτόν τον πατριωτικό, τον τίμιο και αξιοπρεπή, θα τον δώσω, όπως και θα τον δώσουν, χιλιάδες άλλα πρώην στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με όλους τους αγωνιστές και τους προοδευτικούς ανθρώπους, οι οποίοι είναι αποφασισμένοι να διεκδικήσουν μέχρι τέλους την δικαίωση των αγώνων και των προσδοκιών του λαού μας. Για την πατρίδα και το μέλλον της. Η ψυχή μας και το είναι μας, με την ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ και το ΟΧΙ μέχρι τέλους! ΕΠΑΝΕΡΧΟΜΑΣΤΕ!
Τελευταία τροποποίηση στις Παρασκευή, 14/06/2013 - 23:54