''To Δίκτυο  Α (Alternativa) δεν είναι μια πολιτική οργάνωση. Είναι ένας χώρος επαφής και κοινής δράσης. Δημιουργήθηκε από έλληνες και ρωσόφωνους (προερχόμενους κυρίως από τις χώρες της πρώην ΕΣΣΔ) που συναντήθηκαν αρχικά στις δράσεις αλληλεγγύης προς τον αντιφασιστικό αγώνα του λαού της Αν.Ουκρανίας.

Οι εξελίξεις στην Αν. Ουκρανία απέδειξαν πόσο επικίνδυνο είναι το υβρίδιο φασισμού και νεοφιλελευθερισμού, όχημα, αποτέλεσμα αλλά και χρυσή εφεδρεία ταυτόγχρονα,της νέας, πιο επιθετικής πολιτικής του ευρωατλαντισμού.



Προερχόμενοι από διαφορετικούς πολιτικούς και ιδεολογικούς χώρους, αλλά και αρκετοί χωρίς προηγούμενη σχέση με την αριστερά ή τον όποιο  πολιτικό προσδιορισμό, στηρίξαμε το ΣΥΡΙΖΑ, στη βάση της ελπίδας αλλά και της απαίτησης για κατάργηση των μνημονίων και μιας πιο δίαικης κοινωνικής πολιτικής.Η ελπίδα όμως έσβησε και ευτυχώς όχι τελευταία.

Προηγήθηκε η συνειδητοποίηση ότι:

α) Δεν υπάρχουν μονόδρομοι για τους λαούς. Όσοι παίζουν με το φόβο του ΤΙΝΑ (there is no alternative), ψεύδονται για να κρύψουν τη δική τους σχέση εξάρτησης με εκείνα τα ιμπεριαλιστικά κέντρα που τη δική τους κρίση «εξάγοντας», οδηγούν ολόκληρους λαούς(και ιδιαίτερα τα στρώματα της εργασίας), στη καταστροφή. Από το μνημόνιο 3 έως το σώμα του 3χρονου Αϊλάν, ο παρανομαστής είναι κοινός.

β) Ακριβώς αυτό , το στοιχείο της συνολικής εξάρτησης (οικονομικής, στρατιωτικής, πολιτικής, πολιτιστικής), είναι ο κρίκος που χωρίς την κατανόησή του, ο αντιμνημονιακός αγώνας δε θα μπορεί να υπερβεί το όριο ανάμεσα στο ρεαλιστικό και το μη εφικτό. Οι ψευδαισθήσεις για τα όρια διαπραγμάτευσης εντός ευρωζώνης είναι προϊόν μιας στρεβλής αντίληψης για τα χαρακτηριστικά όχι μόνο αντίστοιχων μηχανισμών αλλά και του σταδίου ανάπτυξης του σύγχρονου κόσμου.

γ) Δε μπορεί επομένως να υπάρξει άλλη εναλλακτική, εκτός του μοντέλου των «μνημονίων»,  εντός ευρωζώνης, Ε.Ε. και ΝΑΤΟ. Είναι όρος επιβίωσης για το λαό και τη χώρα η αποχώρηση από τους μηχανισμούς αυτούς. Αλλιώς το Μνημόνιο 3 θα είναι απλά στιγμιότυπο από το μαρτύριο των Δαναΐδων.

δ) Το στοιχείο της εξάρτησης ( σε συνδυασμό με άλλα : διεθνής συσχετισμός, υλική κατάσταση κοινωνικών υποκειμένων, επίπεδο συνείδησης, κατάσταση πολιτικού υποκειμένου) καθορίζει και τοΜέτωπο των κοινωνικών συμμαχιών που απαιτούνται όπως και το πρόγραμμα του. Το αίτημα  του ρεαλισμού  δε μπορεί να θυσιαστεί σε αυτό της ιδεολογίας, αλλά ούτε και το αντίθετο. Η προσήλωση στο τελικό στόχο μιας κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο είναι αδιαπραγμάτευτη.

Απαιτείται ένα νέο μοντέλο διεθνιστικού πατριωτισμού, ιστορική συνέχεια, με σύγχρονους όρους, της ΕΑΜικής παράδοσης. Τα «πεζούλια»,ο αγώνας ενάντια στο ντόπιο και ξένο φασισμό, σαν τμήμα ενός  αγώνα με απόλυτα διεθνιστικά χαρακτηριστικά. Τότε που ο διεθνισμός και ο πατριωτισμός της αριστεράς δεν ήταν «ηγεμονία» μέσω πεφωτισμένων, αλλά Καισαριανή και Ηλέκτρα.

Ο διεθνιστικός πατριωτισμός συγκρούεται τόσο με το κοσμοπολιτισμό όσο και με τον εθνικισμό-φασισμό. Η δημιουργία ενός ισχυρού Αντιφασιστικού Μετώπου αποτελεί άμεσο καθήκον.

ε) Το εθνικό νόμισμα (στο οποίο η αριστερά δε πρέπει να εγκλωβιστεί μέσω της μονοθεματικότητας), η εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος, μονοπωλίων και στρατηγικών κλάδων, η δημιουργία δομών κοινωνικού ελέγχου αλλά και λαϊκής περιφρούρησης, ο κοινωνικός έλεγχος στα ΜΜΕ, το βάθεμα της δημοκρατίας, ο ταξικός προσανατολισμός των άμεσων μέτρων ( στη κατεύθυνση της ανακούφισης αλλά και ανασυγκρότησης της τάξης και στα επίπεδο της παραγωγής, συνείδησης και οργάνωσης), η απονομή δικαιοσύνης και η τιμωρία των ενόχων της καταστροφής,  είναι τα ελάχιστα αναγκαία, άμεσα  μέτρα που καθιστούν εφικτό το στόχο της Ανεξαρτησίας και επιτρέπουν στις δυνάμεις της εργασίας να ανοίξουν το δρόμο και πιο ριζικούς μετασχηματισμούς.

στ) Ο ρεαλισμός του στόχου, με δεδομένη (ανάμεσα σε άλλα και τη γεωστρατηγική θέση της χώρας) καθιστούν τον άμεσο αναπροσανατολισμό της εξωτερικής πολιτικής αναγκαία συνθήκη. Σε ένα πολυπολικό κόσμο μόνο μια πλουραλιστική εξωτερική πολιτική (Βαλκάνια, αραβικός κόσμος, BRICS)μπορεί να εξασφαλίσει όρους συνέχειας και επιτυχίας.

Την επόμενη περίοδο θα στηρίξουμε κάθε προσπάθεια να δημιουργηθεί ένα ισχυρό Μέτωπο κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής Ανεξαρτησίας. Παράλληλα είναι αναγκαίο να εκφραστεί και κοινοβουλευτικά το ριζοσπαστικό ΟΧΙ, μέσα σε συνθήκες ακραίου κατασκευασμένου διπολισμού και προσπάθειας εξωραϊσμού του ήδη χρεοκοπημένου πολιτικού συστήματος.

Η συμμετοχή μας στη Λαϊκή Ενότητα είναι επίσης βήμα έκφρασης για εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες, παλιννοστούντες και νεοπρόσφυγες από τις χώρες της πρώην ΕΣΣΔ που αποτελούν γκρίζα ζώνη για τη πολιτική ζωή της χώρας.

Συνεχίζουμε στο δρόμο της 5ης Ιουλίου.

Για την Ανεξαρτησία και την Αξιοπρέπεια''.






*πηγή:alternativagreece.blogspot.gr