Π.Κωνσταντίνου:Η μαζική έκρηξη αλληλεγγύης στους πρόσφυγες στην Ευρώπη, ελπίδα για να τσακίσουμε το ναζισμό παντού, για την αντικαπιταλιστική ανατροπή!
ΔΗΛΩΣΗ ΠΕΤΡΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ, ΥΠΟΨΗΦΙΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΣΤΗΝ Α΄ ΑΘΗΝΑΣ
Η μαζική έκρηξη αλληλεγγύης στους πρόσφυγες στην Ευρώπη, ελπίδα για να τσακίσουμε το ναζισμό παντού, για την αντικαπιταλιστική ανατροπή!
Στις 18 Σεπτέμβρη είναι η δεύτερη επέτειος της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα από τον χρυσαυγίτη Ρουπακιά. Δολοφόνησε τον Παύλο Φύσσα, γιατί μόνος και όρθιος μπροστά στο τάγμα εφόδου των ναζί της Χρυσής Αυγής, προσπάθησε να τους εμποδίσει να επιτεθούν κατά των φίλων του στην Π.Τσαλδάρη στο Κερατσίνι.
Τι καλύτερος φόρος τιμής στον Παύλο Φύσσα από την ματαίωση της κεντρικής φιέστας των ναζί του Μιχαλολιάκου στην Πλατεία Κοραή, στον Πειραιά, από τη μαχητική δράση του αντιφασιστικού και του εργατικού κινήματος. Ο Κασιδιάρης πότε ούρλιαζε και πότε παρακάλαγε τους αξιωματικούς της ΕΛΑΣ και των ΜΑΤ να διαλύσουν την αντιφασιστική συγκέντρωση, αιτιολογώντας ότι το «νόμιμο κόμμα» Χρυσή Αυγή συμμορφώθηκε με την απαγόρευση χρήσης της Πλατείας Κοραή από το Δήμο Πειραιά!
Μετά απειλούσε ότι θα εισβάλει στην Πλατεία Κοραή. Νοσταλγεί η Χρυσή Αυγή τις μέρες των επιθέσεων των ταγμάτων εφόδου με την προκλητική κάλυψη ακόμη και συνοδεία από την ΕΛΑΣ. Νοσταλγεί την αγαστή συνεργασία ΝΔ-Χρυσής Αυγής στη Βουλή, μέσω Μπαλτάκου.
Τι καλύτερος φόρος τιμής στον άνθρωπο της κοινωνικής αλληλεγγύης, Παύλο Φύσσα από τις μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις σε όλη την Ευρώπη που βροντοφωνάζουν «οι πρόσφυγες είναι καλοδεχούμενοι». Πρόκειται για την έκρηξη ενός γιγαντιαίου κινήματος που μπορεί να γείρει την πλάστιγγα κατά της ακροδεξιάς, του φασισμού και του ρατσισμού.
Η πραγματικότητα είναι ότι το αντιφασιστικό κίνημα τσάκισε την επίθεση της Χρυσής Αυγής το 2013, όταν επιχείρησαν με ένα οργανωμένο μπαράζ στο Μελιγαλά, το Πέραμα και το Κερατσίνι, να στείλουν το μήνυμα ότι ήρθε η ώρα να συντρίψουν οι φασίστες την αριστερά και τα συνδικάτα.
Κανένα πισωγύρισμα προς Σαμαροβενιζέλους! Δεν πάμε σπίτι μας!
Αυτή τη βδομάδα χιλιάδες αριστεροί, απογοητευμένοι από τον ανιστόρητο συμβιβασμό του ΣΥΡΙΖΑ, με την υπογραφή του νέου μνημονίου είναι θυμωμένοι και αναποφάσιστοι για τις εκλογές στις 20 Σεπτέμβρη. Προφανώς και δεν είναι λύση να γυρίσει κανείς πίσω στους Σαμαροβενιζελικούς πολιτικούς, που επιχαίρουν για την κατάντια της ηγεσίας Τσίπρα.
Οι αγώνες του αντιρατσιστικού και του αντιφασιστικού κινήματος, το εκρηκτικό μείγμα κοινής δράσης εργατών και νεολαίας στο Πειραιά, που ματαίωσε την ναζιστική παρασύναξη, το φούντωμα της πανευρωπαϊκής δράσης αλληλεγγύης στους πρόσφυγες δείχνουν ότι υπάρχει εναλλακτική λύση με τη δράση των από τα κάτω.
Άνθρωποι κατάκοποι, γυναίκες με μωρά στην αγκαλιά όργωσαν όλη την Ευρώπη γκρεμίζοντας με τα γυμνά τους χέρια τους φράχτες και τα αιματοβαμμένα σύνορα της Ευρώπης- φρούριο. Άνοιξαν τα σύνορα, όχι επειδή η Μέρκελ τώρα ορέγεται φτηνό εργατικό δυναμικό (πότε δεν το έκανε αυτό άραγε…), αλλά γιατί το κίνημα την ανάγκασε.
Αν το κατάφεραν οι πεινασμένοι πρόσφυγες με το κίνημα αλληλεγγύης φανταστείτε τι θα μπορούσε να κάνει η αποφασιστική και ασυμβίβαστη στάση της αριστεράς και των συνδικάτων κατά των μνημονίων και της λιτότητας. Μπορεί να τσακίσει τους εκβιασμούς της ΕΕ και του ΔΝΤ, των δανειστών και των κυβερνήσεων τους. Σε αυτή τη δύναμη γύρισε την πλάτη ο Τσίπρας και προτίμησε τις εξευτελιστικές χειραψίες με τον Γιούνκερ και το Σόιμπλε, λίγες μέρες μετά το μεγαλειώδες 61,3% ΟΧΙ στο δημοψήφισμα.
Μόνο πού οι μάχες για να νικάνε έχουν ανάγκη την αριστερά που συγκρούεται και δεν συμβιβάζεται με τον καπιταλισμό και την ΕΕ.
Είναι ώρα να δώσουμε δύναμη στην αντικαπιταλιστική αριστερά, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Ας στείλουμε τώρα την ΑΝΤΑΡΣΥΑ στη Βουλή για να δυναμώσει η φωνή του κινήματος στους χώρους δουλειάς, σπουδών, στις γειτονιές. Με δυνατή ΑΝΤΑΡΣΥΑ, έχουμε ισχυρή αριστερή αντιπολίτευση απέναντι σε κυβερνήσεις συνεργασίας που θα εφαρμόσουν το τρίτο μνημόνιο. Ο ρεαλισμός του μικρότερου κακού είναι απάτη. Ρεαλισμός είναι η διεκδίκηση του αδύνατου φώναζαν εκατομμύρια τον Μάη του 68. Τώρα είναι η σειρά μας να ζήσουμε τις πιο ωραίες μέρες που δεν τις έχουμε ζήσει ακόμη. Αρκεί να τολμήσουμε με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ!
Η μαζική έκρηξη αλληλεγγύης στους πρόσφυγες στην Ευρώπη, ελπίδα για να τσακίσουμε το ναζισμό παντού, για την αντικαπιταλιστική ανατροπή!
Στις 18 Σεπτέμβρη είναι η δεύτερη επέτειος της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα από τον χρυσαυγίτη Ρουπακιά. Δολοφόνησε τον Παύλο Φύσσα, γιατί μόνος και όρθιος μπροστά στο τάγμα εφόδου των ναζί της Χρυσής Αυγής, προσπάθησε να τους εμποδίσει να επιτεθούν κατά των φίλων του στην Π.Τσαλδάρη στο Κερατσίνι.
Τι καλύτερος φόρος τιμής στον Παύλο Φύσσα από την ματαίωση της κεντρικής φιέστας των ναζί του Μιχαλολιάκου στην Πλατεία Κοραή, στον Πειραιά, από τη μαχητική δράση του αντιφασιστικού και του εργατικού κινήματος. Ο Κασιδιάρης πότε ούρλιαζε και πότε παρακάλαγε τους αξιωματικούς της ΕΛΑΣ και των ΜΑΤ να διαλύσουν την αντιφασιστική συγκέντρωση, αιτιολογώντας ότι το «νόμιμο κόμμα» Χρυσή Αυγή συμμορφώθηκε με την απαγόρευση χρήσης της Πλατείας Κοραή από το Δήμο Πειραιά!
Μετά απειλούσε ότι θα εισβάλει στην Πλατεία Κοραή. Νοσταλγεί η Χρυσή Αυγή τις μέρες των επιθέσεων των ταγμάτων εφόδου με την προκλητική κάλυψη ακόμη και συνοδεία από την ΕΛΑΣ. Νοσταλγεί την αγαστή συνεργασία ΝΔ-Χρυσής Αυγής στη Βουλή, μέσω Μπαλτάκου.
Τι καλύτερος φόρος τιμής στον άνθρωπο της κοινωνικής αλληλεγγύης, Παύλο Φύσσα από τις μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις σε όλη την Ευρώπη που βροντοφωνάζουν «οι πρόσφυγες είναι καλοδεχούμενοι». Πρόκειται για την έκρηξη ενός γιγαντιαίου κινήματος που μπορεί να γείρει την πλάστιγγα κατά της ακροδεξιάς, του φασισμού και του ρατσισμού.
Η πραγματικότητα είναι ότι το αντιφασιστικό κίνημα τσάκισε την επίθεση της Χρυσής Αυγής το 2013, όταν επιχείρησαν με ένα οργανωμένο μπαράζ στο Μελιγαλά, το Πέραμα και το Κερατσίνι, να στείλουν το μήνυμα ότι ήρθε η ώρα να συντρίψουν οι φασίστες την αριστερά και τα συνδικάτα.
Κανένα πισωγύρισμα προς Σαμαροβενιζέλους! Δεν πάμε σπίτι μας!
Αυτή τη βδομάδα χιλιάδες αριστεροί, απογοητευμένοι από τον ανιστόρητο συμβιβασμό του ΣΥΡΙΖΑ, με την υπογραφή του νέου μνημονίου είναι θυμωμένοι και αναποφάσιστοι για τις εκλογές στις 20 Σεπτέμβρη. Προφανώς και δεν είναι λύση να γυρίσει κανείς πίσω στους Σαμαροβενιζελικούς πολιτικούς, που επιχαίρουν για την κατάντια της ηγεσίας Τσίπρα.
Οι αγώνες του αντιρατσιστικού και του αντιφασιστικού κινήματος, το εκρηκτικό μείγμα κοινής δράσης εργατών και νεολαίας στο Πειραιά, που ματαίωσε την ναζιστική παρασύναξη, το φούντωμα της πανευρωπαϊκής δράσης αλληλεγγύης στους πρόσφυγες δείχνουν ότι υπάρχει εναλλακτική λύση με τη δράση των από τα κάτω.
Άνθρωποι κατάκοποι, γυναίκες με μωρά στην αγκαλιά όργωσαν όλη την Ευρώπη γκρεμίζοντας με τα γυμνά τους χέρια τους φράχτες και τα αιματοβαμμένα σύνορα της Ευρώπης- φρούριο. Άνοιξαν τα σύνορα, όχι επειδή η Μέρκελ τώρα ορέγεται φτηνό εργατικό δυναμικό (πότε δεν το έκανε αυτό άραγε…), αλλά γιατί το κίνημα την ανάγκασε.
Αν το κατάφεραν οι πεινασμένοι πρόσφυγες με το κίνημα αλληλεγγύης φανταστείτε τι θα μπορούσε να κάνει η αποφασιστική και ασυμβίβαστη στάση της αριστεράς και των συνδικάτων κατά των μνημονίων και της λιτότητας. Μπορεί να τσακίσει τους εκβιασμούς της ΕΕ και του ΔΝΤ, των δανειστών και των κυβερνήσεων τους. Σε αυτή τη δύναμη γύρισε την πλάτη ο Τσίπρας και προτίμησε τις εξευτελιστικές χειραψίες με τον Γιούνκερ και το Σόιμπλε, λίγες μέρες μετά το μεγαλειώδες 61,3% ΟΧΙ στο δημοψήφισμα.
Μόνο πού οι μάχες για να νικάνε έχουν ανάγκη την αριστερά που συγκρούεται και δεν συμβιβάζεται με τον καπιταλισμό και την ΕΕ.
Είναι ώρα να δώσουμε δύναμη στην αντικαπιταλιστική αριστερά, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Ας στείλουμε τώρα την ΑΝΤΑΡΣΥΑ στη Βουλή για να δυναμώσει η φωνή του κινήματος στους χώρους δουλειάς, σπουδών, στις γειτονιές. Με δυνατή ΑΝΤΑΡΣΥΑ, έχουμε ισχυρή αριστερή αντιπολίτευση απέναντι σε κυβερνήσεις συνεργασίας που θα εφαρμόσουν το τρίτο μνημόνιο. Ο ρεαλισμός του μικρότερου κακού είναι απάτη. Ρεαλισμός είναι η διεκδίκηση του αδύνατου φώναζαν εκατομμύρια τον Μάη του 68. Τώρα είναι η σειρά μας να ζήσουμε τις πιο ωραίες μέρες που δεν τις έχουμε ζήσει ακόμη. Αρκεί να τολμήσουμε με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ!
