Τους εκπροσώπους τους στο τοπικό κοινοβούλιο καλούνται να εκλέξουν την Κυριακή οι Καταλανοί, ωστόσο, οι εκλογές αυτές αναμένεται να στείλουν ένα ισχυρό μήνυμα ανεξαρτησίας στη Μαδρίτη.

Μετά από μια προεκλογική εκστρατεία με μεγάλη ένταση οι τοπικές εκλογές αποκτούν τον χαρακτήρα δημοψηφίσματος, καθώς η αντιπαράθεση της Καταλονίας με την κυβέρνηση της Μαδρίτης έχει βρεθεί εκτός ορίων τον τελευταίο καιρό.

Πρωταγωνιστής ο... Ραχόι

Εξαιτίας της «ιστορικότητας» των στιγμών ο συντηρητικός πρωθυπουργός, Μαριάνο Ραχόι, δεν παρέλειψε να αναδειχθεί σε πρωταγωνιστή των τελευταίων ημερών της προεκλογικής εκστρατείας.

Στόχος του να ζητήσει από τους Καταλανούς να παραμείνουν στην Ισπανία, ενώ ο ίδιος ο Ραχόι εμφανίστηκε σε σποτ και είπε στα καταλανικά perque units guanyem, δηλαδή  «Μαζί κερδίζουμε». Το σλόγκαν, βέβαια, είναι ελαφρώς... κλεμμένο από το «Καλύτερα μαζί» που χρησιμοποίησε ο Ντέιβιντ Κάμερον για να πείσει τους Σκωτσέζου να μείνουν στη Βρετανία. 

Ο Ραχόι, μάλιστα, έχει και ισχυρούς συμμάχους, καθώς συντηρητικοί ηγέτες όπως οι Άνγκελα Μέρκελ, Ντέιβιντ Κάμερον και Νικολά Σαρκοζί τον υποστηρίζουν σε αυτή την καμπάνια. Ακόμη και ο Μπαράκ Ομπάμα τάχθηκε υπέρ μιας «ενωμένης Ισπανίας».

Οι υποσχέσεις και οι απειλές

Ο απερχόμενος πρόεδρος της Καταλονίας, ο Συντηρητικός Αρτούρ Μας και οι σύμμαχοί του υπόσχονται ότι αν κερδίσουν τις τοπικές εκλογές, θα αποτινάξουν τον «ζυγό» της ισπανικής μοναρχίας σε ενάμιση με δύο χρόνια. 

Σε συνέντευξή του στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Μας είχε δηλώσει πάντως ότι δεν απέκλειε την πιθανότητα διαπραγμάτευσης με τη Μαδρίτη για τη διοργάνωση δημοψηφίσματος εάν οι αυτονομιστές δεν κερδίσουν την πλειοψηφία.

Οι υπέρμαχοι της ανεξαρτησίας --από φιλελεύθερα δεξιά κόμματα μέχρι αντικαπιταλιστικά αριστερά-- οραματίζονται μια νέα χώρα, «πιο δίκαιη» και «ευημερούσα».

Ο Χοσέ Πάμπλο Φεράντιθ, του ινστιτούτου δημοσκοπήσεων Metroscopia, υποστηρίζει ότι μόνο το 20-25% των Καταλανών είναι πραγματικά αυτονομιστές. Πολλοί όμως θα ψηφίσουν τα κόμματα που τάσσονται υπέρ της ανεξαρτησίας ώστε να τους δώσουν την ισχύ να διαπραγματευτούν μια «ενισχυμένη αυτονομία».

Η διαμάχη για την Καταλονία κρατάει σχεδόν έναν αιώνα, ενώ αρχικά ξεκίνησε για τη γλώσσα και στη συνέχεια για οικονομικούς λόγους. Τα καταλανικά απαγορεύθηκαν κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του φασίστα Φράνκο, ενώ, στη συνέχεια το χάσμα δευρύνθηκε για λόγους φορολογίας.

Εξοργισμένοι με την ακύρωση, από το Συνταγματικό Δικαστήριο, μιας διάταξης που αφορούσε το καθεστώς αυτονομίας της περιοχής, οι εθνικιστές ζητούσαν από το 2012 να προκηρυχθεί δημοψήφισμα για την αυτοδιάθεσή τους, χωρίς όμως να το πετύχουν. 

Απέναντι στην άρνηση της Μαδρίτης, οργανώνουν εμμέσως το δημοψήφισμα, μέσω των τοπικών εκλογών: εάν αποσπάσουν την απόλυτη πλειοψηφία στο τοπικό κοινοβούλιο, όπως προβλέπουν οι δημοσκοπήσεις, δεσμεύονται να ξεκινήσουν τη διαδικασία για την απόσχιση.

Χωρίς την Καταλονία η Ισπανία θα χάσει το 16% του πληθυσμού της, το 25% των εξαγωγών της και το 19% του ΑΕΠ της. Ωστόσο, Ισπανοί υπουργοί έχουν αρχίσει μια εκστρατεία τρομοκράτησης προς τους ψηφοφόρους σημειώνοντας ότι η απόσχιση θα μετατρέψει το κράτος σε παρία, αποκλεισμένο από την Ε.Ε., με την ανεργία να εκτοξεύεται στο 37% και τις συντάξεις να μειώνονται κατά 44%. 

Έφτασαν, μάλιστα, στο σημείο να μιλούν και για το καμάρι της περιοχής, την Μπαρτσελόνα, τονίζοντας ότι θα αποκλειστεί από το ισπανικό πρωτάθλημα και δεν θα μπορεί να συμμετάσχει στο Champions League και στην Euroleague. 

Πάντως, οι τράπεζες, οι μεγάλοι όμιλοι και οι αγορές εμφανίζονται ανήσυχοι από ένα τέτοιο ενδεχόμενο τη στιγμή που η Ισπανία αρχίζει να βγαίνει από την κρίση.