Πριν από λίγες μέρες, υψηλό στέλεχος της Shell παραιτήθηκε ανακοινώνοντας πως μετά από δράση της Εxtinction Rebellion (Κίνημα Κλιματικής Δικαιοσύνης στα ελληνικά), αντιλήφθηκε πως οι εταιρείες πετρελαίων κάνουν «πράσσινο ξέπλυμα» (green wash) και δεν μπορεί πλέον να νομιμοποιεί τις πρακτικές τους με την εργασία του την ώρα που καταστρέφεται ο πλανήτης.

Λίγες μέρες νωρίτερα, ακτιβιστές του κινήματος, αναγκάζουν με μια δράση τους στις Βρυξέλλες την ΕΕ να  καταργήσει τον νόμο του 1996, σύμφωνα με τον οποίο αποζημιώνονται οι εταιρείες ενέργειας στην περίπτωση που μια κυβέρνηση παίρνει μέτρα για το περιβάλλον που εμποδίζουν τις επενδύσεις τους.

Οι νίκες αυτές κάνουν τον 26χρονο ακτιβιστή της Εxtinction Rebellion Αγησίλαο Κουλούρη, αισιόδοξο.

Συναντηθήκαμε εν μέσω πυρκαγιών στον ευρωπαϊκό νότο και πρωτοφανούς καύσωνα στην Β. Ευρώπη. «Η Αθήνα είναι η πιο ζεστή πρωτεύουσα της Ευρώπης» μου λέει .«Aποδίδουν τις πυρκαγιές στην κλιματική κρίση χωρίς να μιλούν για τα μηδαμινά μέτρα πρόληψης. Μιλούν για πράσινη πολιτική και επενδύουν όλο και περισσότερο στα ορυκτά καύσιμα. Χρησιμοποιούν τις ανεμογεννήτριες όχι ως εργαλεία χρήσιμα, αλλά με τρόπο που βλάπτει τη βιοποικιλότητα των τοπικών κοινωνιών με μόνο σκοπό το κέρδος. Ο πλανήτης είναι σε οριακό σημείο, καταστρέφεται και δεν θα σωθεί αν δεν υπάρξει συστημική αλλαγή, αν δεν απαλλαγούμε από την εξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα, αν δεν μειώσουμε την κατανάλωση κρέατος, αν δεν πάμε στη λογική της απο-ανάπτυξης, αν δεν γίνει αναδιανομή του πλούτου, αν δεν τελειώνουμε με κάθε λογική αποικιοκρατίας, η οποία ζει και βασιλεύει, αν δεν ακυρώσουμε επικίνδυνα νομοσχέδια όπως αυτό του Χατζηδάκη που έχει καταστρέψει περιοχές Natura, αν δεν διδαχτούμε από τους ιθαγενικούς πληθυσμούς».

Στη συνέντευξη που ακολουθεί, ο 26χρονος ακτιβιστής, εξηγεί τι είναι η Ριζοσπαστική Οικολογία, πως κατάφερε αυτό το κίνημα να πιέσει κυβερνήσεις και άλλους θεσμούς, ποιοι έχουν την ιστορική ευθύνη για την κρίσιμη κατάσταση που έχει φέρει τον πλανήτη η κλιματική αλλαγή, που γίνεται όλο και περισσότερο αντιληπτή με τις μεταβολές της θερμοκρασίας, τις πανδημίες και τα έκτακτα καιρικά φαινόμενα, ποια συμφέροντα αντιστέκονται στη σωτηρία του πλανήτη και τι πρέπει να γίνει για να αποτραπεί η ερημοποίηση της Μεσογείου που προβλέπεται πλέον για το 2050 και η οποία θα προσθέσει δισεκατομμύρια πρόσφυγες σύμφωνα με τις προβλέψεις του ΟΗΕ.

Μη βίαιο κίνημα, με τέλεια οργάνωση χωρίς καθοδήγηση και ιεραρχία

Ο Αγ. Κουλούρης είναι εκπρόσωπος μιας γενιάς (λίγα χρόνια μεγαλύτερος από την Γκρέτα) που μας κάνει να αισιοδοξούμε. Μετά το τέλος το σπουδών του το 2019, εργάζεται στην ελληνική Greenpeace και συμμετέχει σε πολλές δράσεις σχετικές με τα πετρέλαια. Διαβάζει πολύ, ευαισθητοποιείται, αρχίζει να αποκτά θεωρητικό υπόβαθρο σε σχέση με την κλιματική κρίση.

Τον Οκτώβριο του 2019, πέντε μήνες μετά την αποχώρηση από την Greenpeace, αποφασίζει να πάει οδικώς στην Βρετανία για να συμμετάσχει στις μεγάλες περιβαλλοντικές δράσεις της Εxtinction Rebellion. Είδε 20.000 άτομα να έχουν κλείσει όλες τις γέφυρες του Λονδίνου, στις 7 Οκτωβρίου του 2019 και 1880 συλλήψεις σε 12 μέρες που κρίθηκαν καταχρηστικές και παράνομες από το Ανώτατο Δικαστήριο.

«Στην Ελλάδα το εθιμοτυπικό που ακολουθούμε είναι ότι πάμε στην πορεία, περπατάμε, λέμε έκανα το καθήκον μου και πάμε για καφέ. Εννοείται ότι πρέπει να συνεχίσουμε, αλλά δεν αρκεί. Πρέπει να εξελίξουμε τις πρακτικές μας» μου λέει περιγράφοντας πως ενεργοποιήθηκε το κίνημα και στην Αθήνα τις μέρες της ψήφισης του καταστροφικού νομοσχεδίου Χατζηδάκη δημιουργώντας την ανοιχτή συνέλευση «Άγρυπνοι Πολίτες».

Αλήθεια πως λειτουργεί οργανωτικά το δυναμικό αυτό κίνημα και ποιες είναι οι βασικές αρχές του;

«Δεν πρόκειται για οργάνωση, είναι αυτόνομο ανεξάρτητο κίνημα. Όποιος ακολουθεί τις 10 βασικές αξίες, μπορεί να πει ότι είναι Εxtinction Rebellion και να κάνει δράσεις. Δεν υπάρχει καθοδήγηση και ιεραρχία, είναι αυτόνομο και αποκεντρωμένο αλλά έχει απίστευτη οργάνωση. Ταξιδεύουμε σε χώρες που υπάρχουν γκρουπ του κινήματος και αμέσως οργανωνόμαστε αφού υπάρχει κοινή κουλτούρα και στόχος. Όσο για την αλληλεγγύη, δεν μπορώ να την περιγράψω. Φτάνεις σε μια πόλη έχεις σπίτι φαγητό και πλαίσιο για δράση.

Κάθε γκρουπ αποφασίζει την δική του δράση. Κι εσύ αν θέλεις, μπορείς να κάνεις ένα γκρουπ,  να πεις ότι ξεκινάς Εxtinction Rebellion Κυψέλης  πχ για τις πυρκαγιές στην Ελλάδα. Το κάθε γκρουπ έχει την ενδυνάμωση και την συναίνεση των υπολοίπων αρκεί να τηρείς τις αρχές που είναι ότι είμαστε ένα μη βίαιο κίνημα, δεν ασκούμε σωματική βία. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι ριζοσπαστικό. Εισβάλλουμε σε meeting, πετάμε μπογιές σε κυβερνητικά κτίρια, μπλοκάρουμε εργαστάσια κλπ. Όμως στηριχτήκαμε σε μια έρευνα της Erica Chenoweth που διαπιστώνει μελετώντας τα κινήματα από το 1900 και μετά, ότι τα αποτελεσματικότερα ήταν αυτά που δεν έκαναν χρήση βίας.

Άρα, δεν εξισώνουμε τον θύτη με το θύμα, δεν καταδικάζουμε τη βία από όπου κι αν προέρχεται, επιλέγουμε για καθαρά στρατηγικούς λόγους αυτή την πρακτική γιατί είναι πιο αποτελεσματική. Είναι πιο εύκολο να συστρατευτεί ο κόσμος μαζί μας και να δει πιο καθαρά την κρατική βία και να την καταδικάσει. Και είναι πιο εύκολα προσβάσιμο. Είναι άνθρωποι που θέλουν να κάνουν κάτι αλλά δεν μπορούν να μπουν σε ένα κίνημα, που θα αντιμετωπίσουν βία από αστυνομία όπως συμβαίνει σε χώρες όπως η Ελλάδα»

Πόσο αποτελεσματική είναι αυτή η πρακτική  όταν έχεις απέναντι κολοσσους ενέργειας όμως;

«Όταν έχεις 100άδες άτομα να μπλοκάρουν τα διυλιστήρια και αλυσίδες διανομής των κολοσσών, είναι νίκη.  Όταν μπλοκάρεις την οικονομική δραστηριότητα των κολοσσών που χρηματοδοτουν την καταστροφή μας, είναι κάτι πολύ αποτελεσματικό. Μόνο με τη μη συναίνεση στις πολιτικές τους από όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο θα κερδίσουμε τη σωτηρία του πλανήτη».

Τον ρωτάω αν ασπάζεται τον όρο Ριζοσπαστική Οικολογία, που αποδίδει στο κίνημα ο τύπος. «Για μας δεν είναι κάτι ριζοσπαστικό το αίτημα για την επιβίωση του πλανήτη. Είναι άμεση ανάγκη».

Απαλλαγή από ορυκτά καύσιμα - Αποανάπτυξη

Τι προτείνει όμως το Κίνημα;

«Δεν μπορούμε να μιλάμε για οποιαδήποτε λύση όσο συνεχίζουμε τον εθισμό μας στα ορυκτά καύσιμα» λέει ο Αγ. Κουλούρης.  Το 2020 δόθηκαν επιδοτήσεις σε ορυκτά καύσιμα 11 εκ. το λεπτό. Οπότε όχι απλά δεν σταματούν, αλλά μιλούν για νέες εξορύξεις. Καταστροφή!». Όσο για το πως μπορούμε να ζήσουμε χωρίς ορυκτά καύσιμα, η απάντηση έρχεται από το κίνημα της Αποανάπτυξης.

«Ακόμα και η IPCC, η  ανώτερη διεθνής επιτροπή επιστημόνων για την κλιματική αλλαγή το ασπάζεται  πλέον. Λένε ότι δεν μπορούμε στα πλανητικά όρια που βρισκόμαστε να μιλάμε για ανάπτυξη. Δεν γίνεται να προσδιορίζονται οι οικονομίες σύμφωνα με το ΑΕΠ και στόχος να είναι η ανάπτυξη. Να πάμε στην ανάπτυξη της ποιότητας ζωής και της βιοποικιλότητας.

Αυτό σημαίνει ότι εκτός από τα καύσιμα πρέπει να μειώσουμε ή να σταματήσουμε να τρώμε κρέας. Έχουμε επισιτιστική κρίση και το μεγαλύτερο μέρος σιτηρών Ευρώπης, πάνε για να ταΐσουν τα ζώα για να τα φάμε. Το 30% των τροφίμων που παράγονται στην Ευρώπη καταλήγουν στα σκουπίδια την ώρα που πεθαίνουν δισεκατομμύρια από την πείνα.

Αν δεν δούμε αυτά τα συστημικά προβλήματα δεν μπορούμε να το ρίχνουμε στην ατομική ευθύνη και την ατομική υποχρέωση να χρησιμοποιούμε πχ χάρτινο καλαμάκι. Όταν 100 εταιρείες σε όλο τον κόσμο παράγουν το 70% των παγκόσμιων ρύπων, δεν φταίει το άτομο για τις βασικές του συνήθειες που μπορεί να λειτουργεί με βάση λύσεις ανάγκης όπως πχ να πάρει το αυτοκίνητο να πάει στη δουλειά του. Είναι συστημικό το πρόβλημα.

Όταν ο μισός πληθυσμός δεν έχει να φάει, δεν μπορούμε να λέμε είμαστε πολλοί στον πλανήτη. Είναι θέμα αδικίας, ανισότητας και συσσώρευσης πλούτου».

Πληρώνουμε με ιδιωτικό και δημόσιο χρήμα τους «νταβατζήδες» μας ενώ θα μπορούσαμε να έχουμε δωρεάν ρεύμα με χαμηλό περιβαλλοντικό αποτύπωμα

Μπορούμε όμως να μιλήσουμε για εφικτές εναλλακτικές λύσεις άμεσα εφαρμοζόμενες;

«Ναι. Αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα για παράδειγμα με τις ισχνές επιδοτήσεις που πήραμε για το ρεύμα, είναι ότι δημόσιο χρήμα επιδοτεί τους λογαριασμούς μας για να πληρώσει το καρτέλ, τους παρόχους που φουσκώνουν τις τιμές  Στην πραγματικότητα οι λογαριασμοί μας είναι ήδη φουσκωμένοι από ένα καρτέλ ενέργειας που δεν ελέγχεται από το κράτος κι εμείς δεν έχουμε καν την επιλογή. Μας παίρνουν τα χρήματα για να πληρώσουμε τους νταβατζήδες μας.  Μας κλέβουν και πρέπει να λέμε και ευχαριστώ. Τα δίνουν σε ένα καρτέλ που μας κλέβει με τη ρήτρα αναπροσαρμογής.

Αυτά τα χρήματα, θα μπορούσαν να πάνε σε φωτοβολταϊκά σε ταράτσες των σπιτιών, που είναι μια  τεράστια ανεκμετάλλευτη επιφάνεια. Αυτό θα έδινε χιλιάδες θέσεις εργασίας σε ψυκτικούς, υδραυλικούς αλουμινάδες. Θα γινόταν γρήγορα και για τα 25 επόμενα χρόνια, σχεδόν δεν θα πλήρωναν λογαριασμό οι πολίτες ή θα πλήρωναν πολύ λίγο και όλο αυτό με χαμηλό περιβαλλοντικό αποτύπωμα. Ενώ μας παίρνουν 700 εκ. ευρώ, για να δώσουν στις πετρελαϊκές που μας καταστρέφουν κι όχι στους πολίτες.

Αντι - αποικιοκρατική αντίληψη. Αποκατάσταση της ιστορικής αδικίας

Ο Αγ. Κουλούρης προσθέτει πως αυτή η κυρίαρχη κουλτούρα επεκτείνεται σε όλα τα πεδία της ατομικής και κοινωνικής ζωής και μας καταδυναστεύει πολλαπλά.

«Στη λογική της ανάπτυξης, όλα είναι προς εκμετάλλευση και καταπάτηση. Οι φυσικοί πόροι, οι ανθρώπινες ζωές, τα ζώα. Δείτε πως συνδέεται με την πατριαρχία, με το πως αντιλαμβανόμαστε τα σώματα γυναικών ανδρών νέων, ζώων. Να πουλήσουμε, να ξεζουμίσουμε, να εκμεταλλευτούμε μειονότητες.

Ένα από τα κομμάτια της φιλοσοφίας μας λοιπόν, είναι το ότι πρέπει να φύγουμε από τη νοοτροπία της αποικιοκρατίας που ζει και βασιλεύει. Θα έρθουμε στα εδάφη σας να σας δείξουμε τι είναι ανάπτυξη, θα ξεζουμίσουμε τους φυσικούς και εθνικούς σας πόρους. Το ονομάζουμε ιστορική αδικία και θέλουμε να πάμε σε αντι - αποικιοκρατική αντίληψη και αποκατάσταση της ιστορικής αδικίας».

Ο ακτιβιστής μιλάει για το παράδειγμα της Ινδίας:

«Υπάρχει ιστορική ευθύνη και ως προς τους ρύπους. Πχ. λέμε στην Ινδία δεν μπορείτε να αναπτυχθείτε γιατί παράγετε πολλούς ρύπους εξαιτίας του υπερπληθυσμού, δεν λέμε όμως, ότι  ιστορικά η Ινδία δεν έχει παράξει ρύπους. Ό,τι ρύπους έχει παράξει, ήταν εξαιτίας του ότι ήταν αποικία της Αγγλίας που ήταν αποικία της. Η Αγγλία ευθύνεται. Υπάρχει ιστορική αδικία για το ποιοι έχουν φέρει τον πλανήτη σε αυτή την κατάσταση  για αυτό και πρέπει να δοθούν και αποζημιώσεις».

Ως παράδειγμα νεο - αποικιοκρατικής αντίληψης αναφέρει το ξεπούλημα και την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων των ευάλωτων χωρών.

«Η αποικιοκρατια δεν τελείωσε ποτέ. Δεν έχουμε τελειώσει με τη δουλεία. Αλλά εκφράζεται και με άλλους τρόπους. Οι μεγάλοι επενδυτές από το εξωτερικό που είναι εταιρείες συγκεκριμένων χωρών με αποικιοκρατικό παρελθόν και παρόν.  Το χρέος επίσης υποδουλώνει πληθυσμούς, ολόκληρες χώρες που παραδίδουν ανθρώπινο δυναμικό για εργασία σε ξένες χώρες και φυσικούς πόρους προς εκμετάλλευση σε χώρες που δημιούργησαν το χρέος.

Βλέπουμε και στην Ελλάδα, πως συνδέεται το χρέος και η ιστορική ευθύνη  με το κλιματικό ζήτημα. Στην Ελλάδα οι εταιρείες που ήθελαν να κάνουν τις εξορύξεις  ήταν η Εντισον (Ιταλική) η Ρευσόλ (Ισπανική) η Τοτάλ (Γαλλική) η Εξον Μομπιλ (Αμερικάνικη). Ανεμογεννήτριες κατασκευάζονται στη Γερμανία. Δες που δόθηκε το σιδηροδρομικό δίκτυο τα αεροδρόμια, τα λιμάνια. Βλέπουμε πως το χρέος δημιουργεί τις πιέσεις. Ό,τι δεν λειτουργεί για το κέρδος να ιδιωτικοποιείται με χειρότερα αποτελέσματα. Αυξάνεις τους λογαριασμούς των πολιτών στην πραγματικότητα για να μειώσεις κόστος. Αυτό συμβαίνει.

Έχουμε ιστορική ευθύνη επίσης, απέναντι στους ιθαγενείς που δολοφονούνται από την κυβέρνηση Μπολσονάρο όταν ματαιώνουν σχέδια αποψίλωσης δασών. Είναι ενταγμένοι πλέον στο κίνημα και έρχονται και μιλούν σε θεσμούς. Πρέπει να διδαχτούμε από τη σχέση τους με το περιβάλλον και τον διαρκή αγώνα τους.

Ανεμογεννήτριες: Κάνουν το φάρμακο δηλητήριο για να πλουτίσουν οι εργολάβοι

Οι ανεμογεννήτριες είναι ένα εργαλείο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί με προϋποθέσεις, σύμφωνα με το οικολογικό κίνημα. Τι γίνεται στην Ελλάδα και αλλού; «Είναι σαν κάποιος να προσπαθεί να χρησιμοποιήσει κατσαβίδι για καρφί, να του επισημαίνεις ότι είναι λάθος και να απαντά ότι είσαι κατά των εργαλείων» απαντά ο Αγ. Κουλούρης, εξηγώντας πως τα συμφέροντα κάνουν το φάρμακο δηλητήριο.

Για να είναι αποτελεσματικές και να μη δημιουργήσουν προβλήματα, πρέπει να αξιοποιηθούν σωστά. Η βιοποικιλότητα είναι ένα από τα σημαντικότερα αναχώματα της προστασίας μας προκειμένου να μην έχουμε κι άλλες πανδημίες και να μην εντείνεται η κλιματική κρίση. Εμείς καταστρέφουμε τη φύση, για να δώσουμε χρήματα σε συγκεκριμενους εργολάβους. Όσο πιο ακριβό είναι το έργο τόσο πιο καταστροφικό για το περιβάλλον, γιατί ο εργολάβος θα βγάλει πιο πολλά χρήματα αν χρειαστεί να κόψει ένα δάσος και να φτιάξει κι έναν δρόμο για να βάλει τις ανεμογεννήτριες. Δεν μπορούμε να λέμε ότι σώζουμε έτσι το περιβάλλον.

Πόσο μάλλον όταν μπαίνουν σε δημόσια γη που του παραχωρείται και όχι σε βιομηχανική ζώνη που θα χρειαζόταν, είτε να αγοράσει τη γη είτε να τη νοικιάσει. Τους δίνουν δωρεάν γη για να καταστρέψουν ότι μπορούν, να βγάλουν χρήματα και την ενέργεια την οποία δεν αξιοποιούμε εδώ, αλλά να την εξάγουν σε ένα χρηματιστήριο ενέργειας για να φαίνεται πιο πράσινος ο δείκτης της ενέργειας των βόρειων ευρωπαϊκών χωρών.

Δεν λαμβάνεται η γνώμη της τοπικής κοινωνίας, δεν κερδίζει ενεργειακή αυτάρκεια η περιοχή. Υπάρχει αρπαγή της γης και οι κάτοικοι ξυλοκοπούνται και συλλαμβάνονται. Έχω συγγενείς που έχουν μηνυθεί. 72 χρονών άνθρωπος, χτυπήθηκε στο κεφάλι από τα ΜΑΤ τον Σεπτέμβριο του ’21.

Σε όλες αυτές τις επενδύσεις στις τοπικές κοινωνίες, πρέπει να ενημερωθούν δωρεάν οι κάτοικοι εκ των προτέρων και για τα οφέλη και για τις καταστροφές κι αν συμφωνεί η τοπική κοινωνία προχωράει. Σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες γίνεται, στην Ελλάδα όχι» λέει ο ακτιβιστής.

Ακόμα και κόμματα της Αριστεράς είναι πίσω

Του λέω ότι ό,τι έχω ακούσει μέχρι τώρα, είναι συνεπές με τις θέσεις της Ριζοσπαστικής Αριστεράς διεθνώς, όμως ο Αγ. Κουλούρης υπογραμμίζει ότι το κίνημα αποφεύγει να ταυτιστεί με κόμματα.

«Μιλάμε για συστημική αλλαγή για τη σωτηρία του πλανήτη κι αυτό αφορά τους πάντες».

Ωστόσο ένας καπιταλιστής δύσκολα μπορεί να ασπαστεί την αναγκαιότητα αναδιανομής του πλούτου.

«Ναι αλλά δεν βάζουμε πρόσημο γιατί είναι θέμα επιβίωσης και πρέπει να μας αφορά όλους» απαντά και προσθέτει πως:

«Τα κόμματα αρχίζουν να καταλαβαίνουν το κύμα που έρχεται οπότε αφομοιώνουν πολλά αιτήματα μας αλλά είναι πίσω. Αριστερά κόμματα λένε γιατί έκλεισαν τα λιγνιτικά εργοστάσια. Δεν υπάρχει αποκέντρωση  και ενεργειακή πολιτική κι ακόμα και το κλείσιμο των εργοστασίων έγινε για να βγάζουν κέρδη οι ίδιοι άνθρωποι με άλλο τρόπο. Το θέμα όμως δεν είναι να τα ξανα ανοίξουμε, το πρόβλημα δεν είναι ότι έκλεισαν, αλλά ο τρόπος με τον οποίο το κάναμε, χωρίς σχέδιο μετάβασης. Ακόμα και τα κόμματα της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, δυσκολεύονται να ευθυγραμμιστούν με το κίνημα ακόμα. Πάντως πείσαμε όλο το σύστημα να φύγει από την άρνηση του φαινομένου και να το παραδεχτεί.

Το κέρδος μας είναι ότι  όλο και περισσότεροι παύουν να συναινούν στην καταστροφή. Είτε είναι εργαζόμενοι στην αλυσίδα είτε απλοί καταναλωτές. Όταν σταματάει η κοινωνική συναίνεση και κάποιοι δρουν είτε ενεργά είτε παθητικά με πολιτική ανυπακοή, αισιοδοξούμε.

Αισιοδοξούμε που έχουμε όλο και περισσότερους πληροφοριοδότες. Ένας από αυτούς μας ενημέρωσε που θα γινόταν η συνάντηση των υπουργών εξωτερικών στις Βρυξέλλες, κατά την οποία θα προχωρούσαν σε άλλη μια συμφωνία «πράσινου ξεπλύματος» που ευνοεί τις εταιρείες. Οπότε κάποιοι από εμάς ντύθηκαν με κοστούμια και μπήκαν στην αίθουσα και κολλήθηκαν με κόλλα στα έδρανα. Όλο το κτίριο αποκλείστηκε. Υπήρχαν άνθρωποι δεμένοι σε βαρέλια με τσιμέντο για να μη μπορεί να τους πάρει η αστυνομία. Άρχισαν να φεύγουν οι γραμματείς σαστισμένοι.

Το ευρωκοινοβούλιο, δύο ώρες μετά πέρασε ψήφισμα το οποίο έλεγε ότι η ΕΕ αποσύρεται και καταργείται η συνθήκη, που θέλει το κράτος να αποζημιώνει τους επενδυτές σε περίπτωση που νομοθετεί υπέρ του περιβάλλοντος βλάπτοντας τα συμφέροντά τους. Οπότε το αίτημά μας έγινε αποδεκτό τόσο άμεσα! Αυτό μας κάνει αισιόδοξους».

Πηγή: tvxs.gr