Aλ. Αλαβάνος: «H EΡΤ που ανήκει στο παρελθόν» του Σαμαρά είναι σήμερα «η δημόσια τηλεόραση από το μέλλον»

Ομιλία του Αλέκου Αλαβάνου στον Πειραιά την 1η Ιουλίου:

»» Ένα μεγάλο παράδοξο συνέβηκε αυτές τις ημέρες με την ΕΡΤ.

 

Η κυβέρνηση Σαμαρά ξεκίνησε την επίθεσή της με το επιχείρημα ότι αμετάκλητα «η ΕΡΤ ανήκει στο παρελθόν». Την παρουσίασε ως το άκρον άωτον της διαφθοράς στην Ελλάδα. Χρησιμοποίησε τις ίδιες έννοιες που χρησιμοποιεί για όλους τους εργαζόμενους της χώρας μας η τρόικα: διεφθαρμένοι, παράσιτα, αργόμισθοι, σπάταλοι, καταχραστές, ασυνείδητοι. Δεν είχε κάν τη γενναιότητα και την ειλικρίνεια να παραδεχθεί ότι για τέτοια φαινόμενα, που με κανένα τρόπο δεν χαρακτήριζαν την πλειοψηφία των εργαζομένων στην ΕΡΤ, την πρώτη και κύρια ευθύνη είχαν τα δύο κόμματα του παλιού δικομματισμού, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, με την πολιτική βολέματος ημετέρων και με την προσπάθεια ασφυκτικού κομματικού ελέγχου στη ραδιοτηλεόραση.

»» Η βαθιά προσβολή που ένοιωσε ο λαός που η οθόνη είναι συνεχώς παρούσα μέσα στο σπίτι του, η ενεργή αλληλεγγύη, η διεθνής συμπαράσταση, η μαχητικότητα και η ενότητα του προσωπικού της ΕΡΤ, έκανε αυτό τον αγώνα να είναι η μεγαλύτερη εργατική νίκη από την αρχή της κυριαρχίας της τρόικα στην Ελλάδα μέχρι σήμερα. Δεν άλλαξε βέβαια η κυβερνητική πολιτική.  Όμως η πρώτη κυβέρνηση Σαμαρά ταπεινώθηκε δημοσίως, δεν άντεξε με τη μορφή που είχε, η κομματική της σύνθεση άλλαξε, ο πρωθυπουργός έτρεχε άρον – άρον στον Αρχιεπίσκοπο να ορκίσει νέους υπουργούς.

Ο αγώνας της ΕΡΤ έδειξε ότι η άποψη ότι «δεν γίνεται τίποτε», η αντίληψη της μοιρολατρίας και της αποδοχής τετελεσμένων δεν έχει βάση. Αντίθετα μπορούμε να θυμηθούμε το παλιό σύνθημα, «λαός ενωμένος, ποτέ νικημένος».

Άλλο όμως είναι το ακόμα πιο σπουδαίο δίδαγμα από τα γεγονότα στην ΕΡΤ.

Εδώ και τρεις βδομάδες η καταργημένη ΕΡΤ λειτουργεί εντυπωσιακά. Μέσα σε μια ατμόσφαιρα πρωτοφανούς συλλογικότητας. Από εργαζόμενους που δεν πληρώνονται καν τον μισθό τους και περιμένουν τις απολύσεις. Χωρίς να υπολογίζουν ωράριο – μετά τις εκπομπές είναι οι επαφές με τους επισκέπτες, οι καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, οι κοινωνικές συζητήσεις, η περιφρούρηση. Με ένα συνεχές λαϊκό πανηγύρι στο προαύλιο της Αγίας Παρασκευής, με μια πανστρατιά καλλιτεχνών, ένα πολιτιστικό γεγονός απρόσμενο, πιο σημαντικό πια κι από το Φεστιβάλ Αθηνών, χωρίς εισιτήριο, αλλά με πολύ συναίσθημα. Με το τηλεοπτικό πρόγραμμα να ανοίγεται χωρίς λογοκρισίες και προκαταλήψεις στα μεγάλα πάθη και αγωνίες των απολυμένων, των ανέργων, των νέων, του κόσμου της δουλειάς.

Αυτό, που έστω και μέσω διαδικτύου, βλέπουμε αυτές τις μέρες στην ΕΡΤ των εργαζομένων είναι πρωτοφανές για τα δεδομένα των τηλεοπτικών μέσων ενημέρωσης στον τόπο μας. Πρωτοφανές σε ελεύθερη έκφραση, σε κοινωνική ευαισθησία, σε συλλογικότητα.

Ο Σαμαράς ήθελε την αποκρατικοποίηση και την ιδιωτικοποίηση της ΕΡΤ, που ήδη τα ιδιωτικά συμφέροντα με στελέχη τους στις διευθυντικές θέσεις την είχαν περικυκλώσει. Οι εργαζόμενοί της αυτές τις βδομάδες την «αποκρατικοποίησαν» και την «αποϊδιωτικοποίησαν». Ανέδειξαν τον καθαρά «δημόσιο» χαρακτήρα της, χωρίς την κρατική – κομματική κυριαρχία, χωρίς την ιδιωτική περικύκλωση.

Αυτές τις μέρες η ΕΡΤ, παρά την πολιορκία της από την κυβέρνηση, παρά την παντελή έλλειψη οικονομικών μέσων είναι η πιο προωθημένη δημόσια τηλεόραση στην Ευρώπη, και από το BBC στη Μ. Βρετανία, και από τις France Televisions στη Γαλλία, και από την ZDF στη Γερμανία και από τη RAI στην Ιταλία.

«Η ΕΡΤ που ανήκει στο παρελθόν» του Σαμαρά είναι σήμερα «η δημόσια τηλεόραση που έρχεται από το μέλλον».

Για μας στο Σχέδιο Β η ΕΡΤ είναι ένα πολύτιμο εργαστήρι που έδειξε ότι εκεί που μπορεί να υπήρχαν αντιθέσεις και αντιπαραθέσεις, κατηγοριοποιήσεις και ιεραρχίες, διαφορετικές πολιτικές εντάξεις ανάμεσα στους εργαζόμενους, σε συνθήκες κρίσης και αγώνα για σωτηρία, μπορεί να αναδειχθεί μια ισχυρή, ενωμένη, ομονοούσα, αλληλέγγυα, επινοητική, δημιουργική, πρωτοβουλιακή, μαχόμενη κοινότητα.

Δεν έχουμε αυταπάτες. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η κυβέρνηση θα στηριχθεί στο ακραίο πρόβλημα επιβίωσης κάθε εργαζόμενου, στις ανάγκες της οικογένειας του, στη σημασία να υπάρξει δουλειά, για να τους διασπάσει, για να περάσει τη λογική «ο σώζων εαυτόν σωθήτω», για να ξαναγεννήσει φθόνο και αντιπαραθέσεις. Γνωρίζουμε την δυσκολία του καθένα, δεν υποτιμούμε τα διλήμματα. Τους ευχόμαστε όμως να κρατήσουν το συλλογικό όσο μπορούν. Τους στηρίζουμε. Παρεμβαίνουμε για να γίνει το ραδιομέγαρο σημείο συνάντησης όλων των λαϊκών ρευμάτων αντίστασης.

Όποια εξέλιξη κι αν υπάρξει όμως, το πείραμα αυτές τις μέρες έγινε και είχε επιτυχία. Αυτό που το Σχέδιο Β θεωρεί - περισσότερο ακόμη κι από την έξοδο από το ευρώ - ως τον πρώτο παράγοντα για την ανασυγκρότηση της χώρας, δηλαδή τον συναγερμό, την αλληλεγγύη, την ανιδιοτελή προσφορά, τη δημιουργικότητα, την αυτοεκτίμηση, την στρατευμένη συμμετοχή του κόσμου της εργασίας, η ΕΡΤ έδειξε ότι μπορεί να υπάρξει.

Η φαντασία, η ευρηματικότητα, η προσφορά, η συλλογικότητα της σημερινής ΕΡΤ είναι σε μικρογραφία η εικόνα της ελληνικής κοινωνίας όπως την οραματίζεται το Σχέδιο Β. Κι αποδεικνύεται ότι είναι εφικτή».

Πηγή: Σχέδιο Β

Τελευταία τροποποίηση στις Τετάρτη, 03/07/2013 - 20:32