ΠΡΟΣ:

• Πρωθυπουργό της Ελλάδας

κ. Αντώνη Σαμαρά

• Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης και Υπουργό Εξωτερικών,

κ. Ευάγγελο Βενιζέλο

• Πρόεδρο του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ)

κ. Αλέξη Τσίπρα

• Πρόεδρο των Ανεξάρτητων Ελλήνων (ΑΝΕΛ)

κ. Πάνο Καμμένο

• Πρόεδρο Δημοκρατικής Αριστεράς (ΔΗΜΑΡ)

κ. Φώτη Κουβέλη

• Γραμματέα Κουμμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας (ΚΚΕ)

κ. Δημήτρη Κουτσούμπα

Θέμα: Αίτημα για την επ’ αόριστον αναστολή των πλειστηριασμών της κύριας κατοικίας και νομοθετικές προτάσεις για το τραπεζικό σύστημα

Κύριε Πρωθυπουργέ,

Κύριε Αντιπρόεδρε,

Κύριοι Αρχηγοί Κομμάτων,

Tο καταναλωτικό κίνημα που αναπτύσσει η ΓΣΕΕ, εκφράζεται μέσα από τις δράσεις του φορέα της με την επωνυμία «Ένωση Εργαζομένων Καταναλωτών Ελλάδας» που έχει ως βάση του τα συνδικάτα, δηλαδή τη μισθωτή εργασία, η οποία βάλλεται από τα σφοδρά μέτρα λιτότητας που της έχουν επιβληθεί με αποτέλεσμα τις εκατοντάδες χιλιάδες ανέργους, τους ανασφάλιστους εργαζόμενους, τους εργαζόμενους χωρίς αμοιβή, τους συνταξιούχους με πενιχρές συντάξεις, χιλιάδες πολίτες στα συσσίτια και ολόκληρη την ελληνική κοινωνία που γονατίζει από τα χαράτσια και την φοροεπιδρομή, μη μπορώντας να καλύψει πλέον ούτε τις βασικές της ανάγκες.

Η Ένωση Εργαζομένων Καταναλωτών Ελλάδας ξεκίνησε τη λειτουργία της το Νοέμβριο του 2009 και παράλληλα με τις υπηρεσίες που προσφέρει στους καταναλωτές (ενημέρωση, παρεμβάσεις, καταπολέμηση της ακρίβειας, εκπαίδευση καταναλωτών κ.α.) από τον Απρίλιο του 2011 δραστηριοποιείται στην υποστήριξη των καταναλωτών που επιθυμούν να ενταχθούν στο Νόμο 3869/2010 «Ρύθμιση Οφειλών Υπερχρεωμένων Φυσικών Προσώπων και άλλες διατάξεις», διαβλέποντας από νωρίς την αδυναμία των ελληνικών νοικοκυριών να ανταπεξέλθουν στις οικονομικές υποχρεώσεις τους με τα πιστωτικά ιδρύματα.

Με την παρούσα επιστολή μας και εν όψει της συζήτησης του θέματος της άρσης της αναστολής των πλειστηριασμών από το Ελληνικό Κοινοβούλιο, σας δηλώνουμε ρητά ότι,

ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΤΙΘΕΤΟΙ

ü   Σε κάθε προσπάθεια μονομερούς στήριξης των πιστωτικών ιδρυμάτων σε βάρος των πολιτών που έχουν πληγεί πολλαπλά και ανεπανόρθωτα από τα κυβερνητικά μέτρα συμμόρφωσης στους όρους των διεθνών δανειστών της χώρας. Τα πιστωτικά ιδρύματα έχουν ωφεληθεί πολλαπλώς από τις άνευ ανταλλάγματος επιχορηγήσεις σε δις ευρώ από το ελληνικό δημόσιο, χρήματα τα οποία ούτως ή άλλως ο Έλληνας πολίτης πληρώνει με τη λήψη δυσβάσταχτων μέτρων σε βάρος της περιουσίας του.

ü   Στην άρση της αναστολής των πλειστηριασμών της κύριας κατοικίας σε περίοδο οικονομικής κρίσης και γενικευμένης οικονομικής ύφεσης. Η απαγόρευση των πλειστηριασμών συνιστά μέτρο ελάχιστης κοινωνικής πρόνοιας στο πλαίσιο κράτους δικαίου.

Οι δανειολήπτες και γενικά οι οφειλέτες στην πλειονότητα των περιπτώσεων έχουν οδηγηθεί σε οικονομικό αδιέξοδο χωρίς δική τους υπαιτιότητα.

Οι ραγδαίες μειώσεις των εισοδημάτων, η αλόγιστη επιβολή φόρων για έκτακτους δημοσιονομικούς σκοπούς, καθώς και η δραματική και ανέλεγκτη αύξηση των τιμών σε βασικά και άλλα είδη διαβίωσης έχουν οδηγήσει τους πολίτες σε ανυπέρβλητη αδυναμία ανταπόκρισης στις οικονομικές τους υποχρεώσεις.

Η δυνατότητα αναγκαστικής εκτέλεσης της κύριας κατοικίας τους, τους στερεί τη στέγη τους, αγαθό συνταγματικά προστατευόμενο, την αξιοπρέπεια τους, και μοιραία, τους υποχρεώνει εις τα αδύνατα.

Το τραπεζικό σύστημα έχει ήδη αναχρηματοδοτηθεί από το ελληνικό δημόσιο προκειμένου να αποσβέσει τις όποιες ζημιές έχουν προκύψει από τη διαγραφή μέρους των οφειλών του ελληνικού δημοσίου καθώς επίσης και από τις ζημιές που έχουν προκύψει από τη μη εξυπηρέτηση του τραπεζικού δανεισμού των επιχειρήσεων και των ιδιωτών.

Συνεπώς, το ελληνικό δημόσιο έχει ήδη αναλάβει και έχει ήδη καταβάλλει το κόστος για τη μη διενέργεια των πλειστηριασμών μέχρι την έξοδο της οικονομίας από την τρέχουσα κατάσταση της κρίσης. Για τους λόγους αυτούς,

ΖΗΤΟΥΜΕ

την επ’ αόριστον αναστολή πλειστηριασμού της κύριας κατοικίας, μέχρι την  έξοδο της χώρας από την οικονομική κρίση και την οριστική λήξη της δημόσιας συζήτησης περί κάθε πιθανότητας απελευθέρωσης των πλειστηριασμών αυτών.

Επιπλέον, το καταναλωτικό κίνημα της ΓΣΕΕ θέτει τρεις βασικές προτεραιότητες που αφορούν στο τραπεζικό σύστημα:

Η πρώτη προτεραιότητα αφορά παρεμβάσεις στο τραπεζικό σύστημα:

1. Η τυποποίηση των δανειακών συμβάσεων καταναλωτικής και στεγαστικής πίστης αποτελεί τη βάση μετάβασης προς ένα τραπεζικό σύστημα φιλικό προς το δανειολήπτη.
2. Η επίλυση των διαφορών δανειστή – οφειλέτη πρέπει να επικεντρώνεται στη διαδικασία εξωδικαστικού συμβιβασμού μέσω των υφιστάμενων τριμερών επιτροπών επίλυσης διαφορών.
3. Στο πλαίσιο, ωστόσο, της υφιστάμενης εμπειρίας αλλά και νοοτροπίας, η εξωδικαστική επίλυση των διαφορών καθώς και η διαγραφή τραπεζικών χρεών είναι πρακτικά εφικτές σε κοινωνικά αισθητή κλίμακα μόνο μέσω της ποσοτικής αλγοριθμοποίησης των υφιστάμενων διατάξεων της σχετικής νομοθεσίας. Η ενδογενοποίηση της «δικαστικής κρίσης» στη νομοθεσία διευθέτησης του προβλήματος της καταναλωτικής υπερχρέωσης στους Ν. 3869/2010 «Ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων και άλλες διατάξεις» και του Ν. 4161/2013 «Πρόγραμμα διευκόλυνσης για ενήμερους δανειολήπτες τροποποίησης στο Ν. 3869/2010 και άλλες διατάξεις» πρακτικά συνεπάγεται τη χρονική μετάθεση της επίλυσης του προβλήματος και όχι την άμεση επίλυσή του, αφού η δικάσιμος ορίζεται ύστερα από 3 – 5 χρόνια από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης.

Η δεύτερη προτεραιότητα αφορά στις νομοθετικές παρεμβάσεις που πρέπει να γίνουν προκειμένου:

1. Να διαμορφωθεί Καταναλωτικό Πτωχευτικό Δίκαιο
2. Να συμπτυχτούν σε ενιαίο σώμα Δικαίου οι διατάξεις που αφορούν τις επαγγελματικές δραστηριότητες μη εταιρικού χαρακτήρα (ελεύθεροι επαγγελματίες, έμποροι, κ.ο.κ.).

Η τρίτη προτεραιότητα αφορά τις ρυθμίσεις και δράσεις που θα διευκόλυναν την όλη κατάσταση των υπερχρεωμένων νοικοκυριών, όπως:

1. Επέκταση της μετάθεσης φορολογικών υποχρεώσεων στέγης-εξόφληση σταδιακή με τη φορολογία εισοδήματος
2. Αυτόματη κεφαλαιοποίηση ληξιπρόθεσμων δόσεων κεφαλαίου – χρήση δημόσιας ανακεφαλαιοποίησης τραπεζικού συστήματος
3. Τυπική διερεύνηση των προθέσεων των διοικήσεων των τραπεζών για τους πλειστηριασμούς
4. Επαναλειτουργία του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας καθώς αποτελεί το φορέα που μπορεί συνεκτικά και αποτελεσματικά να διαχειριστεί το πρόβλημα στέγης

Κύριε Πρωθυπουργέ,

Κύριε Αντιπρόεδρε,

Κύριοι Αρχηγοί Κομμάτων,

Τα διαδοχικά Μνημόνια που επιβλήθηκαν και εφαρμόζονται ως υποτιθέμενες πολιτικές διεξόδου από την κρίση, όλα τους πάσχουν ανάμεσα σε άλλες και από μια –κατά την άποψή μας, σκόπιμη- ουσιώδη ανεπάρκεια:

Δεν προνοούν απολύτως σε τίποτα για την οικονομική και κοινωνική ανάταξη της επενδυτικής λειτουργίας της οικονομίας. Επομένως, δεν συμβάλλουν στην πανθομολογούμενη ως αναγκαία αναδιάρθρωση του παραγωγικού ιστού της χώρας κατά μήκος μιας αναπτυξιακής τροχιάς. Η οικονομική πολιτική του χθες συνεχίζει να είναι αυτούσια η οικονομική πολιτική του σήμερα που –γι’ αυτό ακριβώς το λόγο- δεν έχει αύριο. Η τελούμενη δημοσιονομική προσαρμογή δεν επιτυγχάνει η ίδια διατηρήσιμα δημοσιονομικά αποτελέσματα και κατά συνέπεια ο φαύλος κύκλος της καθοδικής κίνησης της οικονομίας συνεχίζει αδιάσπαστος την καταστροφική δράση του.

Επειδή η ΓΣΕΕ, διά της Ένωσης Εργαζομένων Καταναλωτών Ελλάδας, έχει γνώση και εμπειρία στα ζητήματα αυτά, θεωρούμε ότι η άμεση ανταπόκριση στα ως άνω αιτήματα, αποτελεί καθολικό αίτημα της κοινωνίας που πρέπει έμπρακτα να υλοποιηθεί.

Μετά τιμής,