Θρήνος στο στρατόπεδο των ΔοΤών στη Θεσσαλονίκη

Θρήνος στο στρατόπεδο των «ΔοΤών» δημοσιογράφων στη Θεσσαλονίκη, την ίδια ώρα που γίνονται καπνός τα δήθεν σχέδια των νεοφιλελεύθερων της κυβέρνησης για τη ΔΤ τη ΝΕΡΙΤ και όποια άλλα μορφώματα. Άλλωστε το πράγμα φαινόταν και από τις δηλώσεις Μητσοτάκη για τις απολύσεις της ΕΡΤ. Πάνε να φτιάξουν μία νέα γαλέρα με λίγους “κανονικούς” εργαζόμενους πλήρους απασχόλησης και πολλούς συμβασιούχους ή “ενοικιαζόμενους” όπως στις τράπεζες που θα δουλεύουν με το κομμάτι, με την ώρα, με το “σπικάζ”. (Το καλοκαίρι μάς μιλούσαν για ένα φορέα στα επίπεδα του BBC).

Στόχος βέβαια εκτός από την κατάργηση στην πράξη συλλογικών εργασιακών δικαιωμάτων και ελευθεριών, είναι ο απόλυτος έλεγχος της ενημέρωσης και η κυβερνητική προπαγάνδα. Δεν θα περνάει ούτε κουνούπι διαφοροποίησης από τα φίλτρα λογοκρισίας που θα επιβάλλει το καθεστώς. Και αυτό το μοντέλο, αυτός ο σχεδιασμός δεν αφορά μόνο τα κυβερνητικά ΜΜΕ αλλά όλο τον κλάδο. Επισημαίνουμε και πάλι ότι οι εξελίξεις στην κρατική ραδιοτηλεόραση θα παγιώσουν τον εργασιακό μεσαίωνα παντού. Σε όλα τα ΜΜΕ.

Από την άλλη βέβαια η εξέλιξη της μικρής και ευέλικτης ΔοΤης ραδιοτηλεόρασης είναι κόλαφος για τους “δοτούς” που έτρεξαν να συνταχθούν με το καθεστώς. Ο εν Θεσσαλονίκη επικεφαλής τους Παντελής Σαββίδης είναι έτοιμος να παραιτηθεί, (εάν δεν το έχει κάνει ήδη).

Η προχθεσινή προκήρυξη θέσεων εργασίας για τη ΝΕΡΙΤ, μεταξύ των οποίων μόνο 15 δημοσιογράφοι στη Θεσσαλονίκη (συνολικά 42 εργαζόμενοι), έκανε ακόμη και αυτούς τους πρόθυμους πρώην εργαζόμενους που έσπευσαν να ενταχθούν στο μεταβατικό έκτρωμα της ΔΤ… να αντιδράσουν, καταλαβαίνοντας την κοροϊδία των κυβερνητικών φίλων τους εδώ και 7 μήνες.

Αυτές οι εξελίξεις οδήγησαν καμιά 20αριά ΔοΤούς να σπεύσουν στη χθεσινή συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Μακεδονίας Θράκης αγανακτισμένοι για να ζητήσουν… απεργία στη ΔΤ (προφανώς γιατί δεν παίρνουν όλους αυτούς)! Έγινε πολλή συζήτηση επί αυτού, για ποιο λόγο και με ποιο στόχο; Για να πάρουν όχι μόνο 15, αλλά 30, 40 ή 50;

Το καλοκαίρι, στις θυελλώδεις συνεδριάσεις των εργαζομένων της ΕΡΤ3 στο κτήριο της ΕΣΗΕΜ-Θ, ούτε μία, ούτε δύο, αλλά 217 φωνές (η συντριπτική πλειοψηφία) προειδοποιούσαν τους πρώην συναδέλφους πως ο δρόμος που επέλεγαν ήταν δρόμος καταστροφικός. Ούτε μία, ούτε δύο, αλλά 217 φωνές τόνιζαν «καμία εμπιστοσύνη στην ελεεινή συμμαχία του νεοφιλελευθερισμού και της σοσιαλδημοκρατίας».

Η ΕΣΗΕΜ-Θ με ανακοίνωση της καλεί σε απεργία στη ΔΤ. (Περίεργη απόφαση σε επίπεδο δεύτερης ανάγνωσης αν αναλογιστεί κανείς πως κήρυξη απεργίας στη ΔΤ σημαίνει και αναγνώριση της από το συνδικαλιστικό όργανο των δημοσιογράφων).

Εκείνο όμως που προκύπτει είναι το απίστευτο έως και κωμικοτραγικό ερώτημα: Ποιος ΔοΤός δημοσιογράφος, από τους ελάχιστους που έχουν προσληφθεί στη Θεσσαλονίκη, θα κάνει απεργία ενάντια σε μία κυβερνητική απόφαση;

(Εάν εδώ μας χρειάζεται σε κάτι το BBC που έταξε ο Σαμαράς είναι εκείνα τα κονσερβαρισμένα γέλια του που χρησιμοποιούσε ο Benny Hill στις παραστάσεις του).

Υπάρχει όμως και ένα δεύτερο ερώτημα που κανείς δεν πρέπει να ξεχνά. Άλλωστε, πληθαίνουν οι αυξανόμενες αναρτήσεις στο διαδίκτυο περί πιθανής συγνώμης στους αγωνιστές εργαζόμενους της ΕΡΤ3 από αυτούς που έσπευσαν να κάνουν αίτηση στον κάδο συλλογής συνειδήσεων το καλοκαίρι που μας πέρασε.

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΠΩΘΗΚΕ ΚΑΜΙΑ ΣΥΓΝΩΜΗ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΩΝ ΕΛΑΧΙΣΤΩΝ ΘΕΣΕΩΝ;

Τελευταία τροποποίηση στις Παρασκευή, 14/06/2013 - 23:54