Το έργο ανακαλύφθηκε από τον Kαθηγητή ισπανικής λογοτεχνίας Αλεχάντρο Γκαρθία Ρέιντι, ο οποίος ερευνούσε στη βιβλιοθήκη για λογαριασμό του Αυτόνομου Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης. Τιτλοφορείται «Γυναίκες και Υπηρέτες» («Mujeres y Criados),  και πιστεύεται ότι γράφτηκε μεταξύ 1613 - 1614, την εποχή που η λογοτεχνική παραγωγή του δε Βέγα είχε φτάσει στο αποκορύφωμά της. Το χειρόγραφο αντίγραφο που εντόπισε ο  Ρέιντι, χρονολογείται από το 1631.

Η ύπαρξη του έργου ήταν γνωστή χάρη σε έναν κατάλογο που είχε αφήσει ο ίδιος ο συγγραφέας, στον οποίο αναφερόταν λεπτομερώς στα δημιουργήματά του. Μολονότι θεωρείτο χαμένο, το χειρόγραφο ήταν στην κατοχή της Εθνικής Βιβλιοθήκης από το 1886.

Ο ισπανός θεατρικός συγγραφέας και ποιητής, Λόπε δε Βέγα (25 Νοεμβρίου 1562 – 27 Αυγούστου 1635), ήταν μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες του ισπανικού «Χρυσού Αιώνα» της μπαρόκ λογοτεχνίας. Υπήρξε το «πρότυπο της ισπανικής διάνοιας» για τους συγχρόνους του, ενώ ο Μιγκέλ ντε Θερβάντες  -  οι σχέσεις του οποίου με τον Λόπε δε Βέγα ήταν άλλοτε φιλικές και άλλοτε εχθρικές -  τον αποκαλούσε «Ο Φοίνιξ της Ευφυΐας» και «Τέρας της Φύσεως».

Ο Λόπε δε Βέγα θεωρείται ο πολυγραφότερος και πιο δημιουργικός συγγραφέας στην παγκόσμια λογοτεχνία. Σύμφωνα με τον πρώτο βιογράφο του, Χουάν Περές δε Μονταλμπάν, αποδίδονται στον Λόπε δε Βέγα 3.000 σονέτα, 3 μυθιστορήματα, 4 νουβέλες, 9 επικά ποιήματα και περίπου 1.800 θεατρικά έργα, από τα οποία 480 έχουν διασωθεί.

Πηγή: naftemporiki.gr