Δριμύ κατηγορώ εργαζομένων στο πρώην ΙΓΜΕ
Κάθετα αντίθετοι στην συρρίκνωση του ΙΓΜΕ οι 393 εργαζόμενοι του Ινστιτούτου.
Με ανακοίνωση του το ΔΣ του Σωματείου των εργαζομένων καταγγέλει ότι : "τον Νοέμβρη του 2011, με την έκδοση της ΚΥΑ 25200, χωρίς να υπάρξει Επιχειρησιακό Σχέδιο, διαμορφώθηκε το ΕΚΒΑΑ, από το ΙΓΜΕ των 393 εργαζόμενων και το ΕΚΠΑΑ των 2 υπαλλήλων και 9 αποσπασμένων, με αποκλειστικό στόχο να τεθεί σε ΕΦΕΔΡΕΙΑ το 40% του προσωπικού του ΙΓΜΕ.
Το οργανωτικό πλαίσιο του θνησιγενούς αυτού φορέα, παράλληλα με την διοικητική ανεπάρκεια της Διοίκησης και την πολιτική αδιαφορία ως υπονόμευση του Υπουργείου, έχει δημιουργήσει πλέον μια παραλυτική κατάσταση, μέσα στην οποία το συρρικνούμενο βιολογικά ΙΓΜΕ, υλοποιεί χάρις στον ηρωισμό των εργαζόμενων μέρος από το ήδη εγκεκριμένο ερευνητικό έργο του, από το οποίο έχουν ήδη προκύψει σημαντικά αποτελέσματα (π.χ. εντοπισμός ενός σημαντικού κοιτάσματος ολιβινίτη στη Χαλκιδική).
Αμέσως μετά την έκδοση της ΚΥΑ, η τότε Διοίκηση του ΕΚΒΑΑ, Επιτροπή που δημιούργησε ο Αν. Υπουργός, εκπρόσωποι Ερευνητικών Φορέων, Επιστημονικών Επιμελητηρίων, ΑΕΙ, αλλά και Βουλευτές όλων σχεδόν των πτερύγων της Βουλής, διατυπώνουν την ανάγκη επανίδρυσης του ΙΓΜΕ.
Σε αντίθεση με αυτή την αναγκαιότητα η σημερινή Διοίκηση του ΕΚΒΑΑ προσπαθεί να αξιοποιήσει αυτό το μόρφωμα προς μια περιβαντολογίζουσα εκδοχή που δεν λαμβάνει υπόψη το ερευνητικό έργο του ΙΓΜΕ, αλλά ακόμη διαστρέφει τον χαρακτήρα όχι μόνο του πρώην ΕΚΠΑΑ αλλά και άλλων αξιόλογων ερευνητικών περιβαλλοντικών φορέων αλλά και φορέων του ΥΠΕΚΑ. ΄πλπ αυτό το σχέδιο που τείνει να μορφοποιηθεί νομικά σε σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος στηρίζεται σε αμφιλεγόμενες αξιολογήσεις.
Για το ΙΓΜΕ, την αξιολόγηση μεθόδευσε ο Πρόεδρος να την αναλάβει μια κατ’ όνομα ομάδα των “ αξιολογητών” των EuroGeoSurveys (αποτελούμενη από συνταξιούχους εκπροσώπους του μάρκετινγκ ανάλογων με το ΙΓΜΕ ινστιτούτων), το συμπέρασμα της οποίας καταργεί ουσιαστικά το ΙΓΜΕ ως Ερευνητικό Ινστιτούτο. Η “αξιολόγηση” αυτή υποβαθμίζει πλήρως τη βασική γεωλογική έρευνα, (κυρίως γεωλογική χαρτογράφηση) και υποδεικνύεται την ανάθεσή της σε εξωτερικούς συνεργάτες.
Μετατοπίζει το ενδιαφέρον από την μεταλλευτική έρευνα, σε γενικόλογα κλιματικά - περιβαλλοντικά θέματα αγνοώντας τις εθνικές και κοινοτικές προτεραιότητας (Οδηγία Φερχόγκεν, Ορίζον 2020) σε σχέση με την αξιοποίηση του Ορυκτού Πλούτου.
Απαξιώνει ένα απ’ τα κυριότερα αντικείμενα του ΙΓΜΕ, αυτό της έρευνας για την αξιοποίηση και προστασία των υπόγειων υδροφόρων συστημάτων, καθώς και η καθοριστικής σημασίας συμβολή του ΙΓΜΕ στο έργο της διαχείρισης των υδατικών πόρων.
Δεν κρίνει άξιο οποιουδήποτε σχολίου τον τομέα των Ενεργειακών Πρώτων Υλών (λιγνίτες και γεωθερμία), ενώ απουσιάζει αναφορά σε σημαντικούς τομείς όπως ο ηφαιστειακός κίνδυνος και γενικότερα τα συνδεόμενα με γεωλογικά αίτια καταστροφικά φαινόμενα.
Υποδεικνύει την εκποίηση εργαστηρίων, αυτοκινήτων, γεωτρυπάνων και εξοπλισμού γεωτρήσεων, την κατάργηση ολόκληρων περιφερειακών μονάδων που έχουν ουσιαστική συμβολή στην Περιφερειακή ανάπτυξη, ενώ παραπέμπονται σε εξωτερικούς συνεργάτες ακόμα και οι μελέτες που αφορούν σε γεωλογικές, γεωφυσικές και γεωτεχνικές έρευνες. Τέλος εισηγείται δραστικές μειώσεις στον αριθμό του επιστημονικού, τεχνικού και διοικητικού προσωπικού του Ινστιτούτου που ήδη έχει σημαντικά συρρικνωθεί (σήμερα στο ΙΓΜΕ υπάρχουν μόλις 240 εργαζόμενοι όταν το ΕΣΠΑ πρόβλεπε 540).
Τα συμπεράσματα των αξιολογητών οδηγούν σε πλήρη αποδυνάμωση του ΙΓΜΕ από κάθε δυνατότητα υλοποίησης του ερευνητικού του έργου και προτείνεται για το ΙΓΜΕ ένας ρόλος γραφειοκρατικού φορέα, απλού διαχειριστή των γεωδεδομένων.
Αυτό το ΙΓΜΕ δεν θα μπορεί να αντιμετωπίσει την υστέρηση της χώρας στη βασική έρευνα υποδομής και να ανταποκριθεί σε ένα αξιόπιστο σχέδιο έρευνας και αξιοποίησης του Ορυκτού Πλούτου της χώρας.
Τα συμπεράσματα μιας τέτοιας ”αξιολόγησης” δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτά όχι μόνο από τους εργαζόμενους του ΙΓΜΕ αλλά και από ολόκληρη την κοινότητα των γεωεπιστημόνων, ούτε καν ως βάση συζήτησης, αφού στην ουσία αλλοιώνουν πλήρως τον Ερευνητικό
χαρακτήρα του ΙΓΜΕ ως φορέα εφαρμοσμένης έρευνας και μελέτης του γεωπεριβάλλοντος και του Ορυκτού Πλούτου της Χώρας.
Οι εργαζόμενοι στο ΙΓΜΕ ζητούν από το Υπουργείο ΠΕΚΑ ένα ουσιαστικό διάλογο, προκειμένου να δρομολογηθούν οι αναγκαίες νομοθετικές πρωτοβουλίες για την κατάργηση της παραλυτικής ΚΥΑ 25200/2011 και να δρομολογηθούν οι δράσεις για:
-Άμεση επανασύσταση του ΙΓΜΕ, για την εκπλήρωση των σκοπών και του ρολού του όπως περιγράφονται στους νόμους 272/76 και 2702/99, με περιφερειακή δομή και διεπιστημονική συγκρότηση.
-Ενίσχυση και ανάπτυξη του ΙΓΜΕ ως Δημοσίου Αποκεντρωμένου Φορέα προσαρμοσμένου κυρίως στην βασική έρευνα υποδομής και στην εφαρμοσμένη έρευνα και μελέτη του ορυκτού πλούτου της Χώρας και του γεωπεριβάλλοντος και όχι τόσο με έρευνα ReD που προσιδιάζει στους αμιγώς ερευνητικούς φορείς της ΓΓΕΤ.
-Χρηματοδότηση ενός επιχειρησιακού 5ετούς σχεδίου για να καλυφθούν οι τεράστιες ελλείψεις της χώρας σε βασική ερευνά υποδομής, και εξασφάλιση ουσιαστικής χρηματοδότησης για το σύνολο των αντικειμένων του ΙΓΜΕ.
-Αξιοποίηση του ΙΓΜΕ στον ρολό του ως τεχνικού συμβούλου του κράτους.
-Άμεση δρομολόγηση της ενίσχυσής του ανθρώπινου δυναμικού με νέες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με στόχο την ανανέωση του και την μεταφορά της τεχνογνωσίας. (πέραν από το προβλεπόμενο από τα τεχνικά δελτία με συμβάσεις μίσθωσης έργου,
περιορισμένες στο χρόνο υλοποίησης του ΕΣΠΑ).
-Συνεχή και συστηματική εναρμόνιση, επικαιροποίηση και εξειδίκευση των στόχων του ΙΓΜΕ στην κάλυψη των μεταβαλλόμενων κοινωνικών αναγκών και την ουσιαστική διασύνδεση με τα εθνικά στρατηγικά σχέδια ανάπτυξης της οικονομίας της χώρας.
Το Συνδικάτο με παραστάσεις στα Υπουργεία και στα Κόμματα, συνεντεύξεις τύπου, επαφές με ερευνητικούς φορείς, φορείς της Τοπικής Αυτoδιοίκησης, ΑΕΙ και Επιστημονικά Επιμελητήρια προσπαθεί να φέρει το θέμα του ρόλου και του μέλλοντος του ΙΓΜΕ
στο επίκεντρο των συζητήσεων που αφορούν στην ΑΝΑΠΤΥΞΗ. Πιστεύουμε ότι ήρθε πλέον η ώρα, όλοι αυτοί οι φορείς να στηρίξουν ενεργά μια ΚΑΜΠΑΝΙΑ για την αναβάθμιση του ΙΓΜΕ, που αν αφεθεί στην μοίρα του θα οδηγηθεί στον αργό αλλά σίγουρα θάνατο του,
με ότι αυτό συνεπάγεται για το μέλλον της χώρας, αλλά και τη νέα γενιά Γεωλόγων και Μεταλλειολόγων που σπουδάζουν σήμερα και ονειρεύονται ένα καλύτερο μέλλον για αυτόν τόπο".