Η Οργάνωση Κομμουνιστών Διεθνιστών Ελλάδας συμμετέχει αυτόνομα, με δικό της ψηφοδέλτιο, στις προσεχείς ευρωεκλογές:

– Για να καταγγείλει και ν’ αγωνιστεί ενάντια στις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις που οδήγησαν την οικονομία στη χρεοκοπία, επέβαλλαν τα Μνημόνια, τη χούντα Συγκυβέρνησης–Τρόικας, τη σήψη και διαφθορά του πολιτικού συστήματος.
– Για ν’ αναδείξει την ανάγκη να συγκρουστούμε με τον ζουρλομανδύα του Ευρώ και της Ε.Ε., που σημαίνουν φτώχεια, ανεργία, νέα δάνεια και χρέη, απώλεια λαϊκής και εθνικής κυριαρχίας, κατάργηση των δημοκρατικών δικαιωμάτων, πραξικοπήματα που φέρνουν πιο κοντά τον κίνδυνο νέων «ψυχροπολεμικών» συγκρούσεων (Ουκρανία).
– Για να καταδείξει και ν’ αγωνιστεί ενάντια στο τερατώδες κράτος έκτακτης ανάγκης που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση και το σάπιο πολιτικό σύστημα για να παραμείνουν στην εξουσία.
– Για ν’ αναδείξει τα ουσιαστικά προβλήματα των εργαζομένων, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, της νεολαίας. Να προβάλει μια ριζικά διαφορετική, μια αντικαπιταλιστική πολιτική και ένα σχέδιο αγώνων που να μπορεί να αντιμετωπίσει τις βάρβαρες επιθέσεις της άθλιας συγκυβέρνησης ΝΔ–ΠΑΣΟΚ και ΔΝΤ–Ε.Ε.
– Για να καταδείξει ότι όσο παραμένουν αυτές οι δυνάμεις στην εξουσία, ο κατήφορος δεν έχει τέλος. Στόχος τους είναι η μετατροπή των μισθών και συντάξεων σε φιλοδώρημα των 200–300 ευρώ, η πλήρης διάλυση των εργασιακών δικαιωμάτων: κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, του 8ώρου, των σταθερών σχέσεων εργασίας, της κοινωνικής ασφάλισης κ.λπ. H δημόσια υγεία και παιδεία θα είναι «προνόμιο» μόνο για όσους έχουν να πληρώσουν. Το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας (υπηρεσίες, οργανισμοί, οικόπεδα, νησιά, δάση κ.λπ.), τα «ληγμένα» τρόφιμα, το νοθευμένο λάδι, το «φρέσκο» γάλα 15 ημερών… είναι μερικές από τις πολυδιαφημισμένες «μεταρρυθμίσεις» τους, πραγματικά εγκλήματα για τη ζωή και το μέλλον της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας. Οι όποιες καταθέσεις και τα σπίτια των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων γίνονται λεία για τη «σωτηρία» των τραπεζών.
– Για να καταγγείλει το κεφάλαιο και τους υπηρέτες του, ΑΥΤΟΥΣ που με τις πολιτικές τους έχουν δημιουργήσει πάνω από 1,5 εκ. άνεργους και άλλους τόσους υποαπασχολούμενους, 3,5 εκ. συνανθρώπων μας που ζουν κάτω απ’ το όριο της φτώχειας, χιλιάδες που συνωστίζονται καθημερινά για ένα «γεύμα» στα συσσίτια ή ψάχνουν στους κάδους των απορριμμάτων, που δεν έχουν θέρμανση και ρεύμα… ΑΥΤΟΥΣ που στήνουν στρατόπεδα συγκέντρωσης και πογκρόμ, σήμερα για τους μετανάστες και πολύ σύντομα για όλους όσους αντιδρούν στη βαρβαρότητα του συστήματός τους.
– Για να καταγγείλει όσους (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΔΗΜΑΡ) κυβέρνησαν χωρίς καμία πολιτική ή δημοκρατική νομιμοποίηση, με διαρκή πολιτικά πραξικοπήματα, καταργώντας κάθε εθνική και λαϊκή κυριαρχία. Που μαζί με την Τρόικα και την κλίκα της Μέρκελ έχουν επιβάλλει ένα καθεστώς νεοαποικιακού τύπου, όπως και αλλού στην Ευρώπη, για να σώσουν τις τράπεζες και το σύστημά τους.
– Για να δείξει ότι η ρίζα του προβλήματος είναι η κρίση του ίδιου του καπιταλισμού, η λογική και το σύστημα της εκμετάλλευσης και καταπίεσης, του κέρδους, της ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, του ανταγωνισμού. Και όχι όπως προσπαθούν να μας πείσουν οι αστοί πολιτικοί και τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης ότι φταίνε οι «σπατάλες» των εργαζομένων, οι «συντεχνίες» και το δημόσιο, η «καθυστέρηση των μεταρρυθμίσεων»!
– Για ν’ αναδείξει το πολιτικό πρόβλημα. Η σαπίλα που μας κυβερνά δεν αντιμετωπίζεται με ασπιρίνες, δηλαδή απλά με εκλογές, «ανανέωση», «εξυγίανση», «δημοκρατική λειτουργία του κοινοβουλίου». Χρειάζονται μεγάλοι αγώνες, συγκρούσεις και ένα επαναστατικό πρόγραμμα για να απαλλαγούμε απ’ όλους αυτούς που έχουν κάτσει στο σβέρκο μας. Η κυβερνητική χούντα Σαμαρά–Βενιζέλου είναι αδύναμη, αλλά ταυτόχρονα κτηνώδης, επικίνδυνη και υποστηρίζεται απ’ τους ιμπεριαλιστές. Για να απαλλαγούμε απ’ το σάπιο πολιτικό σύστημα και τα νέα αναχώματά του, για να διαγράψουμε το χρέος, να καταργήσουμε τα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις, να βάλουμε την οικονομία να λειτουργεί κάτω από εργατικό έλεγχο ώστε οι άνθρωποι να ζουν με αξιοπρέπεια και όχι να πεθαίνουν της πείνας, χρειάζεται ένα αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα.

Όλα αυτά απαιτούν μια αλλαγή στη δομή της εξουσίας, μια Κυβέρνηση των Εργαζομένων, στηριγμένη στην κινητοποίηση και μόνιμη οργάνωση στους χώρους εργασίας, στην πάλη για την επιβολή των συμφερόντων της πλειοψηφίας.
Η μοναδική διέξοδος στην καπιταλιστική βαρβαρότητα βρίσκεται έξω απ’ την οικονομία της αγοράς και γενικά το αστικό και καπιταλιστικό σύστημα, έξω απ’ την καπιταλιστική Ε.Ε. και το Ευρώ. Στην εγκαθίδρυση της Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας στη χώρα μας, τη συντριβή της ρατσιστικής και ιμπεριαλιστικής Ε.Ε. και τη δημιουργία μιας Ευρώπης δημοκρατικής, ριζοσπαστικής, σοσιαλιστικής. Ένας Σοσιαλισμός θεμελιωμένος σε κινηματικούς και κοινωνικούς θεσμούς, σε όργανα εργατικού/λαϊκού ελέγχου και συμμετοχής, άμεσης δημοκρατίας και αυτοδιαχείρισης, όπου τα δημοκρατικά, πολιτικά, συνδικαλιστικά, ατομικά δικαιώματα και ελευθερίες θα ξεπερνούν κατά πολύ (ποσοτικά και ποιοτικά) αυτά και των πιο ανεπτυγμένων αστικών δημοκρατιών. Μια κοινωνία με τα μέσα παραγωγής κοινωνική ιδιοκτησία, με προτεραιότητα τις ανάγκες των πολλών, όχι της μειοψηφίας του πλούτου και του κέρδους.
Η ΟΚΔΕ κατεβαίνει στις ευρωεκλογές μιλώντας ειλικρινά, όπως πάντα. Δεν κάνει συμβόλαιο με τη νίκη, αλλά με τον αγώνα. Το πρόγραμμα, η πολιτική, η τακτική και πρακτική της ΟΚΔΕ είναι ένα τέτοιο συμβόλαιο, που έχει μέσα του όλες τις προϋποθέσεις για τη νίκη. Δεν θέλουμε να ξεγελάσουμε κανέναν, ούτε να σκορπίσουμε αυταπάτες δεξιά και αριστερά. Η κατάλυση όλων των εργατικών και λαϊκών κατακτήσεων και δικαιωμάτων ενός αιώνα, που πραγματοποιεί ο ευρωπαϊκός καπιταλισμός και ιδιαίτερα ο ελληνικός καπιταλισμός τα τελευταία 3–4 χρόνια, μπορεί ν’ ανατραπεί μόνο με μεγάλους αγώνες, εξεγέρσεις, κοινωνικές και προλεταριακές επαναστάσεις. Πιστεύουμε ότι έχουμε, σε γενικές γραμμές, μια σαφή αντίληψη αυτής της κατάστασης – και θα προσπαθήσουμε να τη διαδώσουμε με την κάθοδό μας στις ευρωεκλογές. Και ακόμη, όσο είναι δυνατόν, να προετοιμάσουμε τους αγωνιστές του κινήματος, τους εργαζόμενους, νέους και φτωχά λαϊκά στρώματα γι’ αυτή τη γιγάντια σύγκρουση, την εξαιρετικά αποφασιστική για το μέλλον της ανθρωπότητας.

– Έτσι, η ΟΚΔΕ συμμετέχει στις ευρωεκλογές και ως μια συνέχεια των παρεμβάσεών της στους αγώνες και μια ανάδειξή τους. Μια συμβολή στην οργάνωση της αντίστασης και αντεπίθεσης των εργαζόμενων μαζών, αξιοποιώντας τις πρόσφατες εμπειρίες: εξέγερση του Δεκέμβρη 2008, παρατεταμένος κοινωνικός πόλεμος απ’ τις αρχές του 2010 (5η Μάη, κίνημα αγανακτισμένων, «Ιουνιανά», 12 Φλεβάρη 2012, αγώνες ενάντια στις διαθεσιμότητες και απολύσεις, φοιτητικό και εκπαιδευτικό κίνημα κ.λπ.). Για ν’ αναδείξει ένα σχέδιο ανασυγκρότησης–ανασύνθεσης του εργατικού κινήματος.

– Τέλος, θέλουμε να δείξουμε την αναγκαιότητα μιας νέας επαναστατικής δύναμης, που είναι η βασική προϋπόθεση για μια νικηφόρα σύγκρουση με το σύστημα, τους υπηρέτες και το κράτος του.

Η ΟΚΔΕ έχει μια πολιτική και πρακτική δημοκρατική, ριζοσπαστική, αντικαπιταλιστική. Είναι απόλυτα αντίθετη και εχθρική στα αστικά κόμματα (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ), τη θλιβερή ΔΗΜΑΡ, τους δεξιούς λαϊκιστές των ΑΝΕΛ και τα νέα δεκανίκια (ΕΛΙΑ, ΠΟΤΑΜΙ, κίνηση 58 κ.λπ.), στους υποστηρικτές, φανερούς και κρυφούς, των μνημονιακών πολιτικών. Αλλά και απόλυτα εχθρική στην άλλη όψη του δοσιλογισμού και μνημονιακού φασισμού, στη Χρυσή Αυγή.

Είμαστε επίσης αντίθετοι στους ρεφορμιστές (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ κ.λπ.), που η πολιτική τους είναι αποσπασματική, μερική, διασπαστική και σπέρνει αυταπάτες, κατά κανόνα υποτιμώντας ή αδιαφορώντας για τη ρίζα του κακού, την κρίση του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος. Με μια «καλύτερη» διαχείριση μέσα στο Ευρώ (ΣΥΡΙΖΑ) ή μια σεχταριστική πολιτική (ΚΚΕ), δεν πρόκειται να πετύχουμε τίποτα.

Στο ευρωψηφοδέλτιο της ΟΚΔΕ συμμετέχουν μέλη διοικήσεων σωματείων, συνδικαλιστές και απλοί εργαζόμενοι με σημαντική συμβολή στις απεργίες και τους αγώνες, άνεργοι εργάτες που δραστηριοποιούνται σε επιτροπές γειτονιών ενάντια στους πλειστηριασμούς και τις κατασχέσεις, αγωνιστές που δραστηριοποιούνται για την υπεράσπιση των μεταναστών και ενάντια στο ρατσισμό/φασισμό, φοιτητές ενεργοί στο φοιτητικό κίνημα. Έτσι, συμβολίζουμε και αναδεικνύουμε και εκείνους τους αγώνες, εκείνο το κομμάτι της εργατικής τάξης (με μερική απασχόληση και κάθε είδους ελαστική εργασία, ανασφάλιστους, άνεργους, μετανάστες κ.λπ.) που αποσιωπάται απ’ τα ΜΜΕ, τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, την αστική διαπλοκή. Που έπαιξε και παίζει σημαντικό ρόλο σε όλα τα κινήματα, στους μικρούς ή μεγάλους αγώνες.