Τα μνημόνια και οι τραγικές συνέπειες τελικά όπως φαίνεται μένουν χαραγμένα στην ψυχή των Ελλήνων πολλοί εκ των οποίων καταλήγουν και στην αυτοκτονία. Είναι ενδεικτικό ότι αυξήθηκαν κατά 70%  οι κλήσεις στην εθνική γραμμή βοήθειας για την αυτοκτονία, ενώ το 75% του πληθυσμού εμφανίζει κάποιου είδους ψυχοπαθολογία.

Και βέβαια το φαινόμενο δεν είναι τυχαίο καθώς η τελευταία επιδημιολογική έρευνα δείχνει υψηλή θετική συσχέτιση ανάμεσα στην εκδήλωση επιθυμίας θανάτου και την ανεργία, αλλά και την εμφάνιση σοβαρής ψυχοπαθολογίας και ανεργίας. 

Σύμφωνα με τα όσα είπα ειδικοί επιστήμονες κατά τη διάρκεια συνεδρίου με θέμα «Η κατάσταση της ψυχιατρικής των παιδιών και των εφήβων στην Ελλάδα της «κρίσης», όλο και περισσότεροι Έλληνες εξαιτίας της ανεργίας και των οικονομικών προβλημάτων θέλουν να βάλουν τέλος στη ζωή τους.

Σύμφωνα μάλιστα με τον αναπληρωτή καθηγητή παιδοψυχιατρικής, Δ. Αναγνωστόπουλο και την Παιδοψυχίατρο, Επιστημονική Διευθύντρια της Διαγνωστικής και Θεραπευτικής Μονάδας «Σπύρος Δοξιάδης», Δρ. Ευγενία Σουμάκη, τα αποτελέσματα της έρευνας παρουσιάζουν 1 στους 6 Έλληνες ηλικίας 18-70 να έχουν αναπτύξει κλινικά σημαντική ψυχοπαθολογία και έναν στους 12 (600.000) σοβαρή ψυχοπαθολογία.

Οι ειδικοί υπογραμμίζουν ότι οι τομείς της Παιδείας, της Υγείας και της Κοινωνικής Πρόνοιας υφίστανται κατά προτεραιότητα τις αρνητικές συνέπειες. Όλα αυτά συμβάλλουν στη σημαντική αύξηση της ψυχιατρικής νοσηρότητας στο σύνολό του πληθυσμού.

Και βέβαια τα τελευταία χρόνια της κρίσης οι επιστήμονες καταγράφουν σημαντική αύξηση της κατάθλιψης και των αποπειρών αυτοκτονίας και της αυτοκτονίας φαινόμενο καθόλου τυχαίο καθώς το συσχετίζουν άμεσα με την ανεργία και την εργασιακή ανασφάλεια. 

Και οι αριθμοί δείχνουν την αλήθεια: Οι κλήσεις στην εθνική γραμμή βοήθειας για την αυτοκτονία έχουν παρουσιάσει αύξηση 70%. Το ποσοστό αυτοκτονιών έχει αυξηθεί από 2,8 ανά 100.000 πληθυσμού το 2008 σε 5,2 το 2010. Ιδιαίτερα σημαντικό όμως είναι ότι 75% του πληθυσμού που εμφανίζει κάποιου είδους ψυχοπαθολογία δεν λαμβάνει κάποιου είδους θεραπεία για το πρόβλημα.

Πηγή http://iatropedia.gr