Ανακοίνωση-καταγγελία εξέδωσε το Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης Θεσ/νίκης για την εγκληματική πολιτική επιλογή της κυβέρνησης να συνεχίζει την υποβάθμιση της δημόσιας υγείας και να αποκλείει ολοένα και περισσότερο κόσμο από τις υπηρεσίες της ενώ καλεί τον κόσμο να αγωνιστεί για την ανατροπή της πολιτικής αυτής το συντομότερο δυνατό και να επιβάλλει ξανά τη Δημόσια Περίθαλψη ως πρώτιστο και μη διαπραγματεύσιμο δικαίωμα και αγαθό.

«Το Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης Θεσ/νίκης καταγγέλλει τη συνεχιζόμενη βάρβαρη πολιτική της συγκυβέρνησης στην Υγεία. Ιδιαίτερα, επισημαίνουμε την επιμονή στον εγκληματικό αποκλεισμό των ανασφάλιστων από δωρεάν υπηρεσίες περίθαλψης, πρωτοβάθμιας και νοσοκομειακής, που κοστίζει καθημερινά αναπηρίες και θανάτους σε χιλιάδες συμπολίτες μας, καθώς αυτοί από αδυναμία να αντεπεξέλθουν στον κόστος της περίθαλψης είτε δεν την λαμβάνουν καθόλου είτε προσέρχονται για νοσηλεία πολύ καθυστερημένα, όταν πια το πρόβλημα έχει επιδεινωθεί.

Το ΚΙΑ καταγγέλλει το κλείσιμο των 8 Νοσοκομείων σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, καθώς και... την προετοιμασία για την κατάργηση ακόμη περισσότερων τμημάτων και κρεβατιών στην επαρχία, ως αποτέλεσμα της πιστής τήρησης από το Υπουργείο Υγείας των μνημονιακών δεσμεύσεων.

Καταγγέλλουμε επίσης, τη διαθεσιμότητα – κινητικότητα – απολύσεις χιλιάδων υγειονομικών, την ώρα που είναι αναγκαίες όσο ποτέ οι μαζικές προσλήψεις προσωπικού όλων των βαθμίδων. Τα νοσοκομεία που κλείνουν, ανεξάρτητα από τις πολλές λειτουργικές αδυναμίες τους, που οφείλονται ακριβώς σε αυτή την έλλειψη προσωπικού και σημαντικών τμημάτων τους, σήκωναν μεγάλο βάρος της αναγκαίας Δημόσιας Περίθαλψης και η κατάργησή τους αποτελεί ακόμη ένα σημαντικό χτύπημα στη Δημόσια Υγεία.

Ειδικότερα στη Θεσσαλονίκη, τα Νοσοκομεία Ειδικών Παθήσεων (Λοιμωδών) και Δερματολογικό αποτελούσαν και από επιστημονικής άποψης μοναδικά νοσοκομεία, που η απώλειά τους σε συνθήκες μνημονιακής κατεδάφισης της Δημόσιας Περίθαλψης θα σημάνει και ένα τεράστιο κενό στο πεδίο της ιατρικής τεχνογνωσίας, πέρα από την απώλεια των δημόσιων κρεβατιών.

Από την άλλη, το νοσοκομείο Παναγία συμβάλλει στη Γενική Εφημερία πόλης σταθερά κάθε τέταρτη ημέρα μαζί με το Ιπποκράτειο εδώ και πάρα πολλά χρόνια, προσφέροντας σημαντικότατες υπηρεσίες στους κατοίκους της ανατολικής Θεσσαλονίκης. Θέλουμε όμως να τονίσουμε και πάλι ότι το μέγιστο πρόβλημα σήμερα παραμένει, πως για το 30% και πλέον του πληθυσμού που είναι χωρίς ασφάλιση, τα Δημόσια Νοσοκομεία είναι όλα κλειστά εδώ και τρία χρόνια.

Καθώς για να νοσηλευτεί σε αυτά ο ανασφάλιστος (δηλαδή ο άνεργος, ο φτωχός, ο μετανάστης χωρίς χαρτιά, ο μικρομαγαζάτορας που δεν μπορεί να πληρώσει τα 450 ευρώ το μήνα στο ΟΑΕΕ, όλος ο κόσμος της γκρίζας ζώνης της μαύρης και ανασφάλιστης εργασίας) πρέπει να πληρώσει το σύνολο του κόστους νοσηλείας και το σύνολο της φαρμακευτικής αγωγής, που στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων αφορά ποσά της τάξεως εκατοντάδων και χιλιάδων ευρώ.

Ο αποκλεισμός των ανασφάλιστων, η ολοένα και μεγαλύτερη συμμετοχή στο κόστος περίθαλψης και από τους ασφαλισμένους, το κλείσιμο των νοσοκομείων και η κατάργηση τμημάτων και κρεβατιών (που προκλητικά βαπτίζεται «αλλαγή χαρακτήρα»), η διαθεσιμότητα – απολύσεις των εργαζομένων και η λειτουργική κατάρρευση των υπόλοιπων νοσοκομείων λόγω υποχρηματοδότησης και αναστολής των προσλήψεων είναι μια ενιαία πολιτική στα πλαίσια της μνημονιακής δέσμευσης της κυβέρνησης για κατάργηση του δικαιώματος στην Υγεία ως δωρεάν και αναφαίρετου.

Για το ακραία νεοφιλελεύθερο μπλοκ εξουσίας κυβέρνησης - Τρόικας η Υγεία αποτελεί διαχειρίσιμο εμπόρευμα, που ως τέτοιο καλείται να το αναλάβει εξολοκλήρου ο επιχειρηματικός ιδιωτικός τομέας με τραγικά ήδη αποτελέσματα στη ζωή και τη σωματική ακεραιότητα χιλιάδων συμπολιτών μας.

Η προκλητική τοποθέτηση στην ηγεσία του Υπουργείου Υγείας του Άδωνι Γεωργιάδη, γνωστού για τις φασιστικές και ακροδεξιές θέσεις του και το έλλειμμα σοβαρότητας, αλλά ωστόσο τόσο ταιριαστή για το έργο που καλείται εσπευσμένα να ολοκληρώσει, αποτελεί το τελικό στάδιο μιας δολοφονικής για τη Δημόσια και Δωρεάν Περίθαλψη πολιτικής και ενός επίσημου θεσμικού ρατσισμού, που ξεκίνησε από την εποχή Α. Λοβέρδου (εισαγωγή πληρωμής ανασφάλιστων, καθιέρωση πεντάευρου, διαπόμπευση και φυλάκιση ασθενών οροθετικών γυναικών, τρομακτική αύξηση νοσηλίων, συκοφάντηση των μεταναστών για την ανεπάρκεια του ΕΣΥ κλπ κλπ).

Χρέος και ανάγκη όλων εμάς που αποτελούμε θύματα αυτής της πολιτικής είναι να αγωνιστούμε ενωμένοι και αποφασισμένοι για την ανατροπή της το συντομότερο δυνατό και να επιβάλλουμε ξανά τη Δημόσια Περίθαλψη ως πρώτιστο και μη διαπραγματεύσιμο δικαίωμα και αγαθό, που θα προσφέρεται δωρεάν και καθολικά ανεξάρτητα από οικονομική και εργασιακή κατάσταση, νομιμοποιητικά έγγραφα, θρήσκευμα, ιθαγένεια, σεξουαλική προτίμηση, φύλο και ηλικία. Σήμερα πια, οποιαδήποτε ολιγωρία και ατολμία στη λήψη πρωτοβουλιών αλληλεγγύης, οποιαδήποτε συντεχνιακή προσέγγιση ή κοινωνικός αυτοματισμός, οποιαδήποτε επιχειρηματολογία για διασπαστικές πρακτικές και υποτίμηση των ζωών που χάνονται καθημερινά, διευκολύνουν την άσκηση αυτής της εγκληματικής πολιτικής και την εγκαθίδρυση αυτής της βαρβαρότητας, όπου η ανθρώπινη ζωή αξίζει λιγότερο από ένα αντίτιμο εισιτηρίου.

Το Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης, που εδώ και μια διετία με την καθημερινή του λειτουργία προσπαθεί να κρατήσει ζωντανή την έννοια της δωρεάν περίθαλψης, να στηρίξει τα θύματα αυτής της πολιτικής και να καταγγείλει τον αποκλεισμό των ανασφάλιστων ασθενών και τη διάλυση και εμπορευματοποίηση του ΕΣΥ, καλεί σε έναν διαρκή και ενωτικό αγώνα, ώστε να υπάρξει ξανά ένα Δημόσιο και Δωρεάν Σύστημα Υγείας και Πρόνοιας για όλους τους κατοίκους αυτής της επικράτειας χωρίς αποκλεισμούς».