ΕΞΟΔΟΣ
Mία μουσική παράσταση της Φένιας Παπαδόδημα
που συνομιλεί με την ψηφιακή ζωγραφική του Γιώργου Κόρδη
 

Θέατρο ΕΛΕΡ 
Δευτέρες και Τρίτες του Δεκεμβρίου 
Πρεμιέρα Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου, 21.00

Η Φένια Παπαδόδημα γράφει μουσική και τραγούδια που συνομιλούν με τους ψηφιακούς πίνακες   που δημιουργούνται μπροστά στα μάτια του θεατή σε μία μεγάλη οθόνη.

 Τα κείμενα της παράστασης, αποσπάσματα από το οδοιπορικό του Γιώργου Σεφέρη «Τρεις μέρες στα μοναστήρια της Καππαδοκίας», γράμματα από την αλληλογραφία του με τον Ζήσιμο Λορετζάτο 1948-1968, αναφορές στο ημερολόγιο της Σόφης Μανουσάκη Αναστασιάδη «Μνήμες Καππαδοκίας», καθώς και αληθινές μαρτυρίες προσφύγων από την έκδοση «Έξοδος» του Κέντρου Μικρασιατικών σπουδών, αποτελούν ένα ενιαίο σώμα που αναπτύσσεται μουσικά.  

Οι πίνακες του Γιώργου Κορδη αναπαριστούν επεισόδια από την πορεία μίας πομπής προσφύγων. Εκεί καταγράφεται η σταδιακή απώλεια των ανθρώπινων δεσμών και σχέσεων,  που καταντά απώλεια μνήμης, ταυτότητας, προσώπου.
Αυτή την «απώλεια προσώπου» εκφράζει μέσα από  την δική του αγωνία ο Γ. Σεφέρης.
Ο «εγκλεισμός » του ως διπλωματικός ακόλουθος στην Άγκυρα από το 1948 καθώς και η απώλεια του αδερφού του, τον κάνουν να ταξιδεύει ξανά και ξανά, όχι σαν τουρίστας αλλά σαν «προσκυνητής»  γύρω από την γενέτειρα του, την Καππαδοκία. Στο οδοιπορικό του αλλά και στα γράμματα του προς τον Λορετζάτο, καταγράφει σκέψεις , συναισθήματα και «πικρά επιμύθια» που αφορούν τόσο στο «διαχρονικό αδιέξοδο» της ελληνικής ιστορίας έτσι όπως αντικατοπτρίζεται στα γεγονότα της μικρασιατικής καταστροφής, όσο και στο δικό του εσώτερο, προσωπικό αδιέξοδο.  

Ο Γεράσιμος Γεννατάς  ταυτίζεται ενίοτε με το πρόσωπο του Σεφέρη, διαβάζοντας επί σκηνής τα γράμματα, τα ημερολόγια, τα ποιήματα του. Η απώλεια «μιας προσωπικής μνήμης του τόπου», το εσωτερικό αδιέξοδο που δημιουργούν οι «διαρκείς μετοικεσίες», η αβεβαιότητα μιας εποχής που θυμίζει πολύ την σύγχρονη πραγματικότητα, όπου όλοι μας λίγο ή πολύ έχουμε χάσει «το ακίνητο σημείο» μέσα στη βουή του κόσμου- όλα αυτά συνθέτουν την «σιωπηλή κραυγή» του Σεφέρη που διαπερνά  τους αιώνες της  ελληνικής ιστορίας.  

Ένα σύνολο κορυφαίων μουσικών επί σκηνής οδηγούν μουσικά την  αφήγηση του παράδοξου αυτού ταξιδιού. Η μουσική είναι της Φένιας Παπαδόδημα, συνθέσεις οργανικές αλλά και μελοποιήσεις   στίχων δικών της και  ποίησης του Σεφέρη. 
Με τη φωνή της ταξιδεύει από την υμνωδία, στο τραγούδι, στον αυτοσχεδιασμό, στον λόγο. 
Μαζί της στο τραγούδι και στην ερμηνεία κειμένων, η Ελένη Ποζατζίδου .

«Το ταξίδι του  Σεφέρη στην Καππαδοκία θα σημάνει την αναζήτηση μιας πατρίδας βαθύτερης στον τόπο και στον χρόνο…Εκεί όπου το μικρό και το λησμονημένο μπορεί να έχει την ίδια σημασία με τ’ απαρασάλευτα μνημεία της τέχνης».

Η παράσταση είναι μία  μαρτυρία που γεφυρώνει το 1922 με το 2022, τους ανέστιους πρόσφυγες της καταστροφής με τους «ανέστιους» κατοίκους της σύγχρονης πόλης. Από το πρόσωπο στην απώλεια του προσώπου. Η «ΕΞΟΔΟΣ» παρουσιάστηκε στις 30 & 31 Αυγούστου στο πλαίσιο του προγράμματος «Όλη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός» στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού Θεσσαλονίκης.  

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ 
Φένια Παπαδόδημα: Πρωτότυπη μουσική/ Σκηνοθεσία- Ερμηνεία- Φωνή
Γιώργος Κόρδης : Ψηφιακή ζωγραφική
Γεράσιμος Γεννατάς : Ερμηνεία
Ελένη Ποζατζίδου : Eρμηνεία- φωνή
Θωμάς Μελετέας: Ούτι 
Γωγώ Ξαγαρά: Άρπα
Ήβη Παπαθανασίου :  Τσέλο
Γιώργος Παλαμιώτης: Ηχητικά τοπία – Ενορχήστρωση
Φένια Παπαδόδημα : Επιλογή κειμένων – Δραματουργία
Καλλιόπη Σωτηρίου : Βοηθός σκηνοθέτη
Στέβη Κουτσοθανάση: Φωτισμοί 
Κώστας Φούντας: Video 
Ελένη Κουρή: φωτογραφία
Χρύσα Ματσαγκάνη: Επικοινωνία  

Πληροφορίες Παράστασης 
Παραστάσεις:   Κάθε Δευτέρα και Τρίτη: 5/6, 12/13,19/20, 26/27 Δεκεμβρίου 
Έναρξη:  9.00 μμ
Διάρκεια παράστασης:  75 λεπτά
Τιμές εισιτηρίων
Γενική Είσοδος: 15€
Μειωμένο/Ανέργων: 12€
Ατέλειες: 5€

  
Προπώληση εισιτηρίων: 
- Online: https://www.ticketservices.gr/event/exodos-1922-2022/
- Τηλεφωνικά: 2107234567
- Εκδοτήριο: Πανεπιστημίου 39, Αθήνα

Θέατρο ΕΛΕΡ
Φρυνίχου 10, Αθήνα 
Τηλ. 21 1735 3928

 
Η παραγωγή πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος 2022, του θεσμού "Όλη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός" του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.

Όσο τα χρόνια περνάνε με βαθιά λύπη αντιλαμβανόμαστε ότι η ανθρωπότητα πορεύεται σε σκοτεινά μονοπάτια αντί να εξελίσσεται.
«Είναι πολύ σκοτεινός ο δρόμος που διαβαίνουμε πλέον. Θα φτάσουμε σε ό,τι ονειρευόμαστε και σε ό,τι ελπίζουμε. Αν νομίζουμε ότι έχουμε έρθει σε αυτή τη ζωή για να καταναλώνουμε, να βλέπουμε τηλεόραση και να χαζεύουμε τα κινητά, αν είναι ζωή για ανθρώπινα πλάσματα αυτή και μας αρέσει, ας την κάνουμε» είπε στον Ρ/Σ “Στο Κόκκινο 105.5” και τη Μαρία Θανασούλια ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Γεράσιμος Γεννατάς.

«Φαίνεται τελικά ότι μας αρέσει» συμπλήρωσε. «Δεν μας ενδιαφέρει τίποτα. Βγήκαμε από την αποβλάκωση της μεταπολίτευσης, πήγαμε κάτι να κάνουμε και τελικά γυρίσαμε 100 χρόνια πίσω. Όλος ο κόσμος πήγε πίσω 100 χρόνια. Όλα τα κοινωνικά κράτη της δεκαετίας του 70, αυτή τη στιγμή έχουν στραφεί στην ακροδεξιά. Μία ακροδεξιά όμως που στηρίζεται από τους ανθρώπους, τους ίδιους που δυσκολεύονται οικονομικά. Από τότε που άρχισε να καλπάζει το άρμα του νεοφιλελευθερισμού, χάνουμε κάθε μέρα την ανθρωπιά μας. Δεν είναι ζωή για ανθρώπους αυτό που ζούμε. Ας απαντήσουμε επιτέλους ειλικρινά ο ένας στον άλλον : θέλουμε να ζούμε μαζί»;

Για την παράσταση «Έρως Μονόπτερος ο Πλάνης» το κείμενο της οποίας συνυπογράφει με τη Μαρία Φλωράτου και σκηνοθετεί ο ίδιος, είπε χαρακτηριστικά «Μου είχαν φέρει κάποια κείμενα για τον έρωτα και διαβάζοντάς τα είπα στους συνεργάτες μου «παιδιά, εδώ ο κόσμος καίγεται, με τον έρωτα θα ασχολούμαστε;» Αυτό έμεινε και μέσα στην παράσταση. Μιλάμε για έναν έρωτα που είναι για τη ζωή. Έναν έρωτα για τους ανθρώπους. Αν μπορούμε να ερωτευτούμε, να συγκινηθούμε, να χαρούμε, λειτουργούμε. Αν τα αισθητήριά μας δουλεύουν, δουλεύουν γενικότερα. Αν δεν δουλεύουν, δεν δουλεύουν γενικότερα».

Αναφερόμενος και στην παράσταση “Περιοδεύων Θίασος” της Ελεάνας Γεωργούλη στην οποία πρωταγωνιστεί, ο Γεράσιμος Γεννατάς δήλωσε «Δουλεύουμε δύο παραστάσεις με πολύ μεγάλη αγάπη για τον άνθρωπο, την τρυφερότητα, την αλληλεγγύη. Για όλα αυτά που χάνουμε, όντας στο κυνήγι του πεντάευρου. Χρειαζόμαστε λίγη ποίηση και λίγη ανθρωπιά. Πιστεύουμε σε ένα θέατρο το οποίο μπορεί να είναι πολύ χαρούμενο, διασκεδαστικό, αλλά ταυτόχρονα να είναι και σκεπτόμενο. Και στον Περιοδεύοντα Θίασο και στον Έρωτα Μονόπτερο ο Πλάνης, τραγουδάμε, αστειευόμαστε, αλλά την ίδια στιγμή σκεφτόμαστε τι είναι αυτό που θέλουμε».

https://soundcloud.com/user-899349255/0-1055-18-2022a#t=0:00

 

6 νέες παραστάσεις για το ΚΟΚΚΑΛΟ τον Μάιο

Αποσπώντας εξαιρετικές κριτικές και κερδίζοντας την αγάπη του κοινού, η λυτρωτική ροκ τελετουργία για τη ζωή και το έργο του Αντονέν Αρτώ, «ΚΟΚΚΑΛΟ», σε σκηνοθεσία Ιόλης Ανδρεάδη, με τον Γεράσιμο Γεννατά και τον μουσικό περφόρμερ Γιώργο Παλαμιώτη επί σκηνής, επιστρέφει τον Μάιο στο Υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης μόνο για 6 παραστάσεις: Δευτέρα 2/5, 9/5, 16/5 & Τρίτη 3/5, 10/5, 17/5 - ώρα 21.00. Προμηθευτείτε έγκαιρα τα εισιτήριά σας στο https://www.viva.gr/tickets/theater/kokkalo

 

Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν

Υπόγειο

ΚΟΚΚΑΛΟ

Μια παράσταση για τη ζωή και το έργο του Αντονέν Αρτώ

Video trailer: https://www.youtube.com/watch?v=A1fIuJJKwuA

Ο Αρτώ. Αυτός είναι το επείγον περιστατικό.

Αυτός απέσπασε τη λογοτεχνία από την αστυνομία, το θέατρο από την ιατρική.

Κάτω από τον ήλιο των βασανιστηρίων που φωτίζει

όλες τις ηπείρους αυτού του πλανήτη, ανθίζουν τα κείμενά του.

Κάποτε θα διαβαστούν πάνω στα ερείπια της Ευρώπης.

Και τότε θα γίνουν κλασικά.

Χάινερ Μύλλερ

Η σκηνοθέτις Ιόλη Ανδρεάδη παρουσιάζει στο Υπόγειο του Θέατρου Τέχνης την παράσταση «ΚΟΚΚΑΛΟ», μια λυτρωτική ροκ τελετουργία για τη ζωή και το έργο του μεγαλύτερου διανοητή και καλλιτέχνη του σύγχρονου θεάτρου. Ο ρηξικέλευθος και μοναδικός Αντονέν Αρτώ, αυτό το «επείγον περιστατικό» της ζωής και της τέχνης όπως θα τον χαρακτηρίσει ο Χάινερ Μύλλερ, επιστρέφει στη σκηνή για τελευταία φορά, δίνοντας το σόου της ζωής του. Ο Γεράσιμος Γεννατάς παθιασμένος, εμπνευσμένος, θλιμμένος και ερωτευμένος παντόμιμος κλόουν ενσαρκώνει τον σπουδαίο Γάλλο, έχοντας ως κύρια μέσα τη φωνή και το σώμα, και με τη ζωντανή συμβολή του μουσικού-περφόρμερ Γιώργου Παλαμιώτη, οδηγούν τον θεατή σε μια βαθιά προσωπική κάθαρση, από το σκοτάδι του πόνου, της αδικίας και της υποκρισίας, προς το καθαρό και λυτρωτικό φως. Εκεί όπου βασιλεύει ο Μέγας Νόμος της Καρδιάς.

Η ιστορία

Παρίσι 1935. Ο Αντονέν Αρτώ επινοεί μια εντελώς νέα θεατρική φόρμα, το «Θέατρο της Σκληρότητας», και για να τη βάλει σε εφαρμογή δημιουργεί την παράσταση «Οι Τσέντσι» – μία πεντάπρακτη τραγωδία, για τον ξακουστό, αιμοδιψή και αιμομίκτη κόμη της Ρώμης, που βρέθηκε δολοφονημένος, μ’ ένα στιλέτο στο μάτι, από την ανήλικη κόρη του. Το έργο κάνει πρεμιέρα τον Μάιο της ίδιας χρονιάς, στο θέατρο Folies Wagram, και παρά τις προσδοκίες αποτυγχάνει παταγωδώς. Ο Αρτώ αποφασίζει πως δεν θα σκηνοθετήσει ξανά ποτέ, ταξιδεύει ασταμάτητα αναζητώντας τη λύτρωση και στο τέλος συλλαμβάνεται για αλητεία. Το 1938 χαρακτηρίζεται επισήμως ως «παράφρων» και οδηγείται δια της βίας στο ψυχιατρείο, στο οποίο θα παραμείνει έγκλειστος για εννέα χρόνια. Την τελευταία μόνο χρονιά θα υποβληθεί σε περισσότερα από 51 ηλεκτροσόκ. Εκεί αποκτά την εμμονή ότι έρχονται στον ύπνο του και του δηλητηριάζουν τα όνειρα κάνοντας μάγια, εκεί πέφτει σε κώμα και ευτυχώς ξύπνα την ώρα που τον οδηγούν στο νεκροτομείο, εκεί ο ξακουστός ψυχαναλυτής και ψυχίατρος Ζακ Λακάν θα θριαμβολογήσει πως «επιτέλους ο κύριος Αρτώ θεραπεύτηκε και δεν θα χρειαστεί να ξαναγράψει τίποτα πια». 

Το 1946 και λίγο πριν τον θάνατό του, αποκτά ξανά ελευθερία κινήσεων, έχοντας υποστεί ωστόσο ανεπανόρθωτες βλάβες από τις επίσημες θεραπευτικές μεθόδους. Οι «Φίλοι του Αντονέν Αρτώ» οργανώνουν μια ειδική βραδιά αφιερωμένη στο έργο του στο Θέατρο «Σάρα Μπερνάρ», αλλά η είσοδος στον ίδιο απαγορεύεται, εξαιτίας του φόβου που προκαλεί η εξασθενημένη του φιγούρα και η πιθανότητα ενός ακόμα θηριώδους ξεσπάσματος, όπως αυτά που συνήθιζε ενώπιων ακροατηρίου και από τα οποία ηρεμούσε μόνο εάν τον φιλούσε ένας φίλος του στο μέτωπο.. Ο άνθρωπος τον οποίο συγκεντρώθηκαν για να τιμήσουν στέκεται μόνος έξω από τις κλειστές πόρτες, ενώ σύσσωμη η καλή κοινωνία των Παρισίων απολαμβάνει τις αναγνώσεις των κειμένων του.

Η παράσταση

Απογοητευμένος από αυτό το περιστατικό, ο Αρτώ αρνείται την ελευθερία του και επιστρέφει οικειοθελώς στο κελί του, αποφασίζοντας να ξυπνήσει τα εκφραστικά του μέσα για να μεταμορφωθεί ο ίδιος στον πιο βιρτουόζο περφόρμερ και να δώσει ένα τελευταίο σόλο, μια παράσταση-ξέσπασμα, μπροστά σε ένα κοινό ανυπόκριτο. Ένα κοινό που θα πλάσει με το μυαλό του. Ένα κοινό που γεννήθηκε για να τον αγαπά.

Απομονωμένος στο άσυλο, ο Αρτώ στήνει από την αρχή το παλιό σκηνικό των «αποτυχημένων» Τσέντσι, φέρνει την ψυχή του στο προσκήνιο, την ξεγυμνώνει και την τραγουδά με πάθος και μαεστρία. Σε ένα ονειρικό τοπίο μνήμης και με το ρυθμό της μουσικής, ακολουθεί την κάθοδο μιας βαθιάς και ανείπωτης εξομολόγησης. Καλλιτέχνης, ιδιοφυής, επαναστάτης, αναθεωρητής, ποιητής, δάσκαλος, παραληρηματικός, επιθετικός, επιληπτικός, αυτοκαταστροφικός και βαθιά, πολύ βαθιά ερωτευμένος και ερωτικός, συνθέτει με τρόπο προβοκατόρικο την τελική του ετυμηγορία απέναντι στον σύγχρονο καθωσπρεπισμό, βγάζοντας τη γλώσσα στην κοινωνική υποκρισία και τις επινοημένες αυθεντίες του καιρού μας και επαναφέροντας το «Θέατρο της Σκληρότητας» στη θέση που του ανήκει: μέσα στις φλογισμένες καρδιές των εξεγερμένων. 

~.~

Με το «ΚΟΚΚΑΛΟ» οι συγγραφείς Ιόλη Ανδρεάδη και Άρης Ασπρούλης, ολοκληρώνουν την προσωπική τους τριλογία πάνω στο έργο του Αντονέν Αρτώ. Έχουν προηγηθεί οι παραστάσεις «Αρτώ / Βαν Γκογκ, avec unpistolet» (Θέατρο Σημείο - 2015, στον ρόλο του Αντονέν Αρτώ ο Ιωάννης Παπαζήσης) και «Οικογένεια Τσέντσι» (Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης - 2016, στο ρόλο του Κόμη Τσέντσι ο Μιλτιάδης Φιορέντζης, Μπαλαντέρ η Ελεάνα Καυκαλά, Βεατρίκη η Μαρία Προϊστάκη). Το αισθητικό περιβάλλον της παράστασης «ΚΟΚΚΑΛΟ», ακολουθώντας τη διαδρομή της ζωής του Αρτώ, τελεί σε απευθείας διάλογο με τα δύο προηγούμενα ανεβάσματα.

Σκηνοθεσία: Ιόλη Ανδρεάδη

Κείμενο: Ιόλη Ανδρεάδη & Άρης Ασπρούλης

Σκηνογραφία: Δήμητρα Λιάκουρα

Ενδυματολόγος: Κωνσταντίνος Κασπίρης

Πρωτότυπη Μουσική: Γιώργος Παλαμιώτης

Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης

Κατασκευές: Γιάννης Νίτσος

Φωτογραφίες: Κική Παπαδοπούλου

Video Trailer: Μιχαήλ Μαυρομούστακος

Οργάνωση Παραγωγής: ΡΕΟΝ / Ορέστης Τάτσης

Στον ρόλο του Αντονέν Αρτώ ο Γεράσιμος Γεννατάς.

Ζωντανά επί σκηνής ο μουσικός περφόρμερ Γιώργος Παλαμιώτης

Θέατρο Τέχνης – Υπόγειο

Πεσμαζόγλου 5, Αθήνα

Τηλέφωνο: 2103222760 & 2103228706

Παραστάσεις κάθε Δευτέρα & Τρίτη στις 21.00

Εισιτήρια: 15 ευρώ, 10 ευρώ μειωμένο

Διάρκεια: 100 λεπτά

Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείου Πολιτισμού.

Το έργο κυκλοφορεί από την Κάπα Εκδοτική.

Ευχαριστούμε το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης

 

Πρεμιέρα

21 Φεβρουαρίου 2022

Video trailer: https://www.youtube.com/watch?v=A1fIuJJKwuA

Προπώληση: https://www.viva.gr/tickets/theater/kokkalo

 

Ο Αρτώ. Αυτός είναι το επείγον περιστατικό.

Αυτός απέσπασε τη λογοτεχνία από την αστυνομία, το θέατρο από την ιατρική.

Κάτω από τον ήλιο των βασανιστηρίων που φωτίζει

όλες τις ηπείρους αυτού του πλανήτη, ανθίζουν τα κείμενά του.

Κάποτε θα διαβαστούν πάνω στα ερείπια της Ευρώπης.

Και τότε θα γίνουν κλασικά.

Χάινερ Μύλλερ

Η σκηνοθέτις Ιόλη Ανδρεάδη παρουσιάζει στο Υπόγειο του Θέατρου Τέχνης την παράσταση «ΚΟΚΚΑΛΟ», μια σπαρακτική ροκ τελετουργία για τη ζωή και το έργο του μεγαλύτερου διανοητή και καλλιτέχνη του σύγχρονου θεάτρου. Ο ρηξικέλευθος και μοναδικός Αντονέν Αρτώ, αυτό το «επείγον περιστατικό» της ζωής και της τέχνης όπως θα τον χαρακτηρίσει ο Χάινερ Μύλλερ, επιστρέφει στη σκηνή για τελευταία φορά, δίνοντας το σόου της ζωής του. Ο Γεράσιμος Γεννατάς παθιασμένος, εμπνευσμένος, θλιμμένος και ερωτευμένος παντόμιμος κλόουν ενσαρκώνει τον σπουδαίο Γάλλο, έχοντας ως κύρια μέσα τη φωνή και το σώμα, και με τη ζωντανή συμβολή του μουσικού-περφόρμερ Γιώργου Παλαμιώτη, οδηγούν τον θεατή σε μια βαθιά προσωπική κάθαρση, από το σκοτάδι του πόνου, της αδικίας και της υποκρισίας, προς το καθαρό και λυτρωτικό φως. Εκεί όπου βασιλεύει ο Μέγας Νόμος της Καρδιάς.

Η ιστορία

Παρίσι 1935. Ο Αντονέν Αρτώ επινοεί μια εντελώς νέα θεατρική φόρμα, το «Θέατρο της Σκληρότητας», και για να τη βάλει σε εφαρμογή δημιουργεί την παράσταση «Οι Τσέντσι» – μία πεντάπρακτη τραγωδία, για τον ξακουστό, αιμοδιψή και αιμομίκτη κόμη της Ρώμης, που βρέθηκε δολοφονημένος, μ’ ένα στιλέτο στο μάτι, από την ανήλικη κόρη του. Το έργο κάνει πρεμιέρα τον Μάιο της ίδιας χρονιάς, στο θέατρο Folies Wagram, και παρά τις προσδοκίες αποτυγχάνει παταγωδώς. Ο Αρτώ αποφασίζει πως δεν θα σκηνοθετήσει ξανά ποτέ, ταξιδεύει ασταμάτητα αναζητώντας τη λύτρωση και στο τέλος συλλαμβάνεται για αλητεία. Το 1938 χαρακτηρίζεται επισήμως ως «παράφρων» και οδηγείται δια της βίας στο ψυχιατρείο, στο οποίο θα παραμείνει έγκλειστος για εννέα χρόνια. Την τελευταία μόνο χρονιά θα υποβληθεί σε περισσότερα από 51 ηλεκτροσόκ. Εκεί αποκτά την εμμονή ότι έρχονται στον ύπνο του και του δηλητηριάζουν τα όνειρα κάνοντας μάγια, εκεί πέφτει σε κώμα και ευτυχώς ξύπνα την ώρα που τον οδηγούν στο νεκροτομείο, εκεί ο ξακουστός ψυχαναλυτής και ψυχίατρος Ζακ Λακάν θα θριαμβολογήσει πως «επιτέλους ο κύριος Αρτώ θεραπεύτηκε και δεν θα χρειαστεί να ξαναγράψει τίποτα πια». 

Το 1946 και λίγο πριν τον θάνατό του, αποκτά ξανά ελευθερία κινήσεων, έχοντας υποστεί ωστόσο ανεπανόρθωτες βλάβες από τις επίσημες θεραπευτικές μεθόδους. Οι «Φίλοι του Αντονέν Αρτώ» οργανώνουν μια ειδική βραδιά αφιερωμένη στο έργο του στο Θέατρο «Σάρα Μπερνάρ», αλλά η είσοδος στον ίδιο απαγορεύεται, εξαιτίας του φόβου που προκαλεί η εξασθενημένη του φιγούρα και η πιθανότητα ενός ακόμα θηριώδους ξεσπάσματος, όπως αυτά που συνήθιζε ενώπιων ακροατηρίου και από τα οποία ηρεμούσε μόνο εάν τον φιλούσε ένας φίλος του στο μέτωπο.. Ο άνθρωπος τον οποίο συγκεντρώθηκαν για να τιμήσουν στέκεται μόνος έξω από τις κλειστές πόρτες, ενώ σύσσωμη η καλή κοινωνία των Παρισίων απολαμβάνει τις αναγνώσεις των κειμένων του.

Η παράσταση

Απογοητευμένος από αυτό το περιστατικό, ο Αρτώ αρνείται την ελευθερία του και επιστρέφει οικειοθελώς στο κελί του, αποφασίζοντας να ξυπνήσει τα εκφραστικά του μέσα για να μεταμορφωθεί ο ίδιος στον πιο βιρτουόζο περφόρμερ και να δώσει ένα τελευταίο σόλο, μια παράσταση-ξέσπασμα, μπροστά σε ένα κοινό ανυπόκριτο. Ένα κοινό που θα πλάσει με το μυαλό του. Ένα κοινό που γεννήθηκε για να τον αγαπά.

Απομονωμένος στο άσυλο, ο Αρτώ στήνει από την αρχή το παλιό σκηνικό των «αποτυχημένων» Τσέντσι, φέρνει την ψυχή του στο προσκήνιο, την ξεγυμνώνει και την τραγουδά με πάθος και μαεστρία. Σε ένα ονειρικό τοπίο μνήμης και με το ρυθμό της μουσικής, ακολουθεί την κάθοδο μιας βαθιάς και ανείπωτης εξομολόγησης. Καλλιτέχνης, ιδιοφυής, επαναστάτης, αναθεωρητής, ποιητής, δάσκαλος, παραληρηματικός, επιθετικός, επιληπτικός, αυτοκαταστροφικός και βαθιά, πολύ βαθιά ερωτευμένος και ερωτικός, συνθέτει με τρόπο προβοκατόρικο την τελική του ετυμηγορία απέναντι στον σύγχρονο καθωσπρεπισμό, βγάζοντας τη γλώσσα στην κοινωνική υποκρισία και τις επινοημένες αυθεντίες του καιρού μας και επαναφέροντας το «Θέατρο της Σκληρότητας» στη θέση που του ανήκει: μέσα στις φλογισμένες καρδιές των εξεγερμένων. 

~.~

Με το «ΚΟΚΚΑΛΟ» οι συγγραφείς Ιόλη Ανδρεάδη και Άρης Ασπρούλης, ολοκληρώνουν την προσωπική τους τριλογία πάνω στο έργο του Αντονέν Αρτώ. Έχουν προηγηθεί οι παραστάσεις «Αρτώ / Βαν Γκογκ, avec unpistolet» (Θέατρο Σημείο - 2015, στον ρόλο του Αντονέν Αρτώ ο Ιωάννης Παπαζήσης) και «Οικογένεια Τσέντσι» (Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης - 2016, στο ρόλο του Κόμη Τσέντσι ο Μιλτιάδης Φιορέντζης, Μπαλαντέρ η Ελεάνα Καυκαλά, Βεατρίκη η Μαρία Προϊστάκη). Το αισθητικό περιβάλλον της παράστασης «ΚΟΚΚΑΛΟ», ακολουθώντας τη διαδρομή της ζωής του Αρτώ, τελεί σε απευθείας διάλογο με τα δύο προηγούμενα ανεβάσματα.

Σκηνοθεσία: Ιόλη Ανδρεάδη

Κείμενο: Ιόλη Ανδρεάδη & Άρης Ασπρούλης

Σκηνογραφία: Δήμητρα Λιάκουρα

Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης

Πρωτότυπη Μουσική: Γιώργος Παλαμιώτης

Κατασκευές: Γιάννης Νίτσος

Φωτογραφίες: Κική Παπαδοπούλου

Video Trailer: Μιχαήλ Μαυρομούστακος

Οργάνωση Παραγωγής: ΡΕΟΝ / Ορέστης Τάτσης

Στον ρόλο του Αντονέν Αρτώ ο Γεράσιμος Γεννατάς.

Ζωντανά επί σκηνής ο μουσικός-περφόρμερ Γιώργος Παλαμιώτης

Θέατρο Τέχνης – Υπόγειο

Πεσμαζόγλου 5, Αθήνα

Τηλέφωνο: 2103222760 & 2103228706

Παραστάσεις κάθε Δευτέρα & Τρίτη στις 21.00

Εισιτήρια: 15 ευρώ, 10 ευρώ μειωμένο

Διάρκεια: 75 λεπτά

Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείου Πολιτισμού.

Το έργο κυκλοφορεί από την Κάπα Εκδοτική.

Ευχαριστούμε το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης.

Φωτογραφίες σε υψηλή ανάλυση: https://www.dropbox.com/sh/bj7oh5tpqqnshdt/AAB-0MqrvhCvgBmgyF0SaYM_a?dl=0

 

Λόγω εξάντλησης των εισιτηρίων  και αυξημένου ενδιαφέροντος, θα πραγματοποιηθούν δύο επιπλέον παραστάσεις

Σάββατο 19 & Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου**

Βρείτε παρακαλώ συνημμένο το Δελτίο Τύπου του Θεατρικού Έργου «Με τις Μέλισσες ή με τους Λύκους», που θα παρουσιαστεί στο ΤΡΙΑΝΟΝ Κυριακή 20 & Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου στις 21:00.

Η σκηνική πράξη «Με τις μέλισσες ή με τους λύκους», συνιστά μία καλλιτεχνική προσπάθεια απόδοσης της αγόρευσης του Θανάση Καμπαγιάννη, στην πολυσυζητημένη δίκη της Χρυσής Αυγής.

Συντελεστές:

Ερμηνεία: Γεράσιμος Γεννατάς

Μουσική: Παύλος Κατσιβέλης, Γιώργος Χανός

Σκηνοθετική επιμέλεια: Δανάη Λιοδάκη

Σκηνογραφική επιμέλεια: Νικόλας Κανάβαρης

Δραματουργική επεξεργασία: Λυδία Λιοδάκη, Δανάη Λιοδάκη

Φωτογραφίες: Μαριάννα Στεφανίτση

Διεύθυνση παραγωγής: Φοίβος Πετρόπουλος

Σχεδίαση αφίσας: Πέτρος Βούλγαρης

Εισιτήριο 5€

 

Προπώληση στα ταμεία του Τριανόν και στο viva.gr

Link προπώλησης: https://www.viva.gr/tickets/theater/trianon/me-tis-melisses-h-me-tous-lykous/

FB Event: https://www.facebook.com/events/812500802889035/

Πρεμιέρα 16 Νοεμβρίου 2017

Παραστάσεις έως 21 Ιανουαρίου 2018



Υπόγειο

Πεσμαζόγλου 5 | Τηλ. 2103228706



video trailer:https://www.youtube.com/watch?v=RAdKe0Z5yuw



Ο Νίκος Μαστοράκης ανεβάζει με την ανανεωμένη ομάδα ηθοποιών της περσινής επιτυχίας του Υπογείου αλλά και με πρόσθετες ιστορίες που δεν είχαν ενταχθεί στην πρώτη παρουσίαση, το σύγχρονο σπονδυλωτό έργο του Joël Pommerat: «La réunification des deux Corées» (Théâtre Odéon 2013).



Μικρές ιστορίες-εικόνες που μιλούν με μελαγχολία, σκληρότητα, μεταφυσική διάθεση αλλά και πολύ χιούμορ για το αδιέξοδο της αγάπης. Της αγάπης που δεν καταφέρνει να επανενώσει ποτέ πραγματικά «τη Βόρεια με τη Νότια Κορέα». Της αγάπης που είναι αλληλένδετη με την απώλεια. Εραστές, σύζυγοι, οικογένειες, φίλοι… Ακόμα και όταν καταφέρνουν ν΄ αγαπηθούν, συνειδητοποιούν ότι «η αγάπη δε φτάνει ». Ίσως γιατί: «η αγάπη δεν υπάρχει. Η αγάπη είναι μια επινόηση. Ένα παιχνίδι του μυαλού. Η αγάπη είναι ένα είδος αρρώστιας που μας κάνει να κάνουμε πράγματα τρελά, επικίνδυνα…»



Μετάφραση: Μαριάννα Κάλμπαρη
Σκηνοθεσία: Νίκος Μαστοράκης
Επιμέλεια σκηνικού: Αλέξανδρος Λαγόπουλος
Κοστούμια: Κλαιρ Μπρέισγουελ
Επιμέλεια Κίνησης: Βάλια Παπαχρήστου
Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου

Φωτογραφίες: Μυρτώ Αποστολίδου

VideoTrailer: Μιχαήλ Μαυρομούστακος
Βοηθός Σκηνοθέτη: Μαριλένα Μόσχου



Παίζουν: Γεράσιμος Γεννατάς, Κλέων Γρηγοριάδης, Ιωάννα Μαυρέα, Λουκία Μιχαλοπούλου, Κωνσταντίνα Τάκαλου, Ρούλα Τζήμου, Θάνος Τοκάκης. Συμμετέχει: Άλκηστις Ζιρώ



Παραστάσεις: Τετάρτη 8μμ, Πέμπτη-Παρασκευή-Σάββατο 9.15μμ, Κυριακή 8μμ

Τιμές Εισιτηρίων:
Τετάρτη & Παρασκευή: 15€ γενική, 10€ μειωμένο και 8€ ανεργίας
Πέμπτη: 10€ γενική είσοδος
Σάββατο: 18€ γενική και 12€ μειωμένο και ανεργίας
Κυριακή: 16€ γενική και 12€ μειωμένο και ανεργίας



Με την υποστήριξη του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδας

Ο Παντελής Αμπαζής και ο Γεράσιμος Γεννατάς
στη μουσική σκηνή Σφίγγα!



Δευτέρα 7, 14 και 21 Νοεμβρίου



"Σύκο απ' τον καναπέ"







Ο μαντάμ τραγουδοποιός Παντελής Αμπαζής
κι ο σανιδοφάγος ηθοποιός Γεράσιμος Γεννατάς
με το νέο έργο "Σύκο απ' τον καναπέ" στη μουσική σκηνή Σφίγγα,
τις Δευτέρες 7, 14 και 21 Νοεμβρίου.

Λαϊκό καμπαρέ, πολιτική μουσική κωμωδία, συναυλύρι,
επιθεώρηση τσέπης, ντεμοντέρνο θέατρο τραγουδιών.

Μια παράσταση που όσοι θα την δουν, θα την ακούσουν...

Χιουμοριστικά και εύθυμα.
Πασίγνωστα αφάγωτα άσματα και σπαραξικάρδιες πιπεράτες πρόζες.

Μαζί τους παιζοτραγουδούν ο θρυλικός θηλυκός θίασος
«Ζήτω τα λαϊκά κορίτσια!» και το γνωστό συγκρότημα «Ανωτάτη Ζαμπετική»



Υ.Γ. -Επανάσταση δε γίνεται από τον καναπέ! -Αυτό καναπές το.

Παντελής Αμπαζής (τραγούδι, κιθάρα, πρωτότυπα τραγούδια, κείμενα)

Γεράσιμος Γεννατάς (πρόζα, τραγούδι, κείμενα)

Παιζοτραγουδά ο θρυλικός θηλυκός θίασος «Ζήτω τα λαϊκά κορίτσια!»

Backing band «Ανωτάτη Ζαμπετική»

Σωτήρης Σινάνης (πιάνο, ακορντεόν)

Μάριος Καράντζιος (μπουζούκι, μαντολίνο, μπαλαλάικα)

Βαγγέλης Κορακάς (κρουστά)

Κώστας Στάικος (πνευστά)



Μουσική σκηνή Σφίγγα

Ακαδημίας και Ζωοδόχου Πηγής

(είσοδος στον πεζόδρομο Κιάφας 13)

Τηλέφωνο κρατήσεων: 2114096149, 6987844845

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Ώρα έναρξης: 21.30

Τιμή εισόδου: 12 ευρώ με μπύρα ή κρασί