Ένα γνωστό τρανς μοντέλο από τη Γεωργία δολοφονήθηκε, όπως ανακοίνωσαν οι τοπικές αρχές, μία μέρα μετά την ψήφιση νομοσχεδίου που επιβάλλει αυστηρούς περιορισμούς στα δικαιώματα της ΛΟΑΤΚΙ+ (LGBTQ+) κοινότητας στη χώρα.

Το Υπουργείο Εσωτερικών της Γεωργίας ανέφερε ότι η 37χρονη Kesaria Abramidze βρέθηκε νεκρή από μαχαιριές στο διαμέρισμά της στα προάστια της Τιφλίδας την Τετάρτη (18/09).

Σύμφωνα με τον Guardian, τα γεωργιανά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν, αργότερα, ότι ένας άνδρας συνελήφθη σε σχέση με το έγκλημα.

Η Abramidze ήταν μία από τις πρώτες ανοιχτά τρανς δημόσιες φιγούρες της χώρας.

 

 

Ο θάνατός της ήρθε λίγες ώρες μετά τη θέσπιση της αμφιλεγόμενης νομοθεσίας για τις “οικογενειακές αξίες και την προστασία των ανηλίκων”, η οποία θα επιτρέπει στις αρχές να απαγορεύουν εκδηλώσεις Pride και να λογοκρίνουν ταινίες και βιβλία.

Ο νόμος, ο οποίος εγκρίθηκε από το γεωργιανό κοινοβούλιο την Τρίτη (17/09) στην τρίτη και τελική του ανάγνωση, περιλαμβάνει απαγορεύσεις για γάμους μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου και θεραπείες επαναπροσδιορισμού φύλου. Το νομοσχέδιο αυτό αναμένεται να αποτελέσει ένα ακόμη σημείο αντιπαράθεσης μεταξύ της Γεωργίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς η χώρα επιδιώκει να ενταχθεί στην ΕΕ.

Οι επικριτές υποστηρίζουν ότι το νομοσχέδιο, το οποίο αρχικά εισήχθη από το κυβερνών κόμμα Γεωργιανό Όνειρο το καλοκαίρι, αντικατοπτρίζει νόμους που θεσπίστηκαν στη γειτονική Ρωσία, όπου οι αρχές έχουν εφαρμόσει μια σειρά καταπιεστικών μέτρων κατά της LGBTQ+ κοινότητας την τελευταία δεκαετία.

Αν και το κίνητρο πίσω από τη δολοφονία της Abramidze παραμένει ασαφές, ο θάνατός της συνδέθηκε αμέσως από γεωργιανή κοινωνία με την κρατική εκστρατεία κατά των μειονοτήτων στη χώρα.

Υπό το κυβερνών κόμμα Γεωργιανό Όνειρο, το οποίο έχει υιοθετήσει μια ολοένα και πιο αντι-φιλελεύθερη στάση, η χώρα έχει δει αύξηση της βίας κατά της LGBTQ+ κοινότητας.

 

 

Πέρυσι, εκατοντάδες αντίπαλοι των δικαιωμάτων των ομοφυλόφιλων εισέβαλαν σε LGBTQ+ φεστιβάλ στην Τιφλίδα, αναγκάζοντας την εκδήλωση να ακυρωθεί. Φέτος, δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι παρέλασαν στην πρωτεύουσα προωθώντας τις “παραδοσιακές οικογενειακές αξίες” σε μια εκδήλωση που παρακολούθησε το κυβερνών κόμμα και η βαθιά συντηρητική και ισχυρή Ορθόδοξη Εκκλησία.

“Υπάρχει άμεση συσχέτιση μεταξύ της χρήσης ρητορικής μίσους στην πολιτική και των εγκλημάτων μίσους” ανέφερε το Κέντρο Κοινωνικής Δικαιοσύνης, μια οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων με έδρα την Τιφλίδα, σε δήλωσή του ως αντίδραση στη δολοφονία.

“Έχει περάσει σχεδόν ένας χρόνος από τότε που η κυβέρνηση του Γεωργιανού Ονείρου χρησιμοποιεί επιθετικά ομοφοβική/τρανσφοβική γλώσσα και την καλλιεργεί με μέσα μαζικής προπαγάνδας,” πρόσθεσε.

Την Τετάρτη (18/09), ο Ζοζέπ Μπορέλ, ο επικεφαλής διπλωμάτης της ΕΕ, κάλεσε την κυβέρνηση της Γεωργίας να αποσύρει τον νόμο για τις “οικογενειακές αξίες”, προειδοποιώντας ότι θα βλάψει τις πιθανότητες της Γεωργίας να ενταχθεί στην ΕΕ. Η νομοθεσία θα “αυξήσει τις διακρίσεις και τον στιγματισμό”, ανέφερε στο X.

 

 

Μετά τον θάνατο της Abramidze, ο Michael Roth, πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων του Bundestag στη Γερμανία και μέλος του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος, επανέλαβε αυτό το κάλεσμα. “Όσοι σπέρνουν μίσος θα θερίσουν βία. Η Kesaria Abramidze δολοφονήθηκε μόλις μία ημέρα μετά την ψήφιση του αντι-LGBTI νόμου από το γεωργιανό κοινοβούλιο,” έγραψε στο X.

Η εισαγωγή του νόμου γίνεται μόλις πέντε εβδομάδες πριν από τις κοινοβουλευτικές εκλογές, τις οποίες πολλοί βλέπουν ως τεστ για το αν η Γεωργία, κάποτε ένα από τα πιο φιλοδυτικά πρώην σοβιετικά κράτη, θα απομακρυνθεί προς τη Ρωσία.

Η φιλοδυτική πρόεδρος της χώρας, Σαλώμη Ζουραμπισβίλι, αναμένεται να ασκήσει βέτο στον νόμο πριν τεθεί σε ισχύ. Ωστόσο, το κόμμα Γεωργιανό Όνειρο και οι σύμμαχοί του έχουν αρκετές έδρες στο κοινοβούλιο για να υπερβούν το βέτο της.

Νωρίτερα φέτος, το Γεωργιανό Όνειρο προώθησε επίσης τον διχαστικό νόμο περί “ξένης επιρροής”, τον οποίο οι δυτικοί επικριτές θεωρούν αυταρχικό και εμπνευσμένο από τη Ρωσία, και που έχει παρεμποδίσει τις φιλοδοξίες της χώρας να ενταχθεί στην ΕΕ.

 

 

Εν τω μεταξύ, φόροι τιμής άρχισαν να αποδίδονται στην Abramidze, η οποία εκπροσώπησε τη Γεωργία στον διαγωνισμό Miss Trans Star International το 2018 και είχε περισσότερους από 500.000 ακόλουθους στο Instagram.

“Η Kesaria ήταν εμβληματική! Προκλητική, σοφή, απίστευτα γενναία! Μια πρωτοπόρος για τα δικαιώματα των τρανς στη Γεωργία,” έγραψε στο X η Maia Otarashvili, Γεωργιανή πολιτική επιστήμονας.

Η Ζουραμπισβίλι δήλωσε ότι η δολοφονία θα πρέπει να αποτελέσει “καμπανάκι” για τη γεωργιανή κοινωνία. “Μια φρικτή δολοφονία! Ο θάνατος αυτής της όμορφης νέας γυναίκας… δεν πρέπει να πάει χαμένος!” έγραψε η πρόεδρος στο Facebook.

Την απελπισία τους διηγούνται οι αγρότες της νότιας Σικελίας εξαιτίας της λειψυδρίας που πλήττει τις καλλιέργειες και την κτηνοτροφία. Ο Λορέντσο Σαφέρι αναγκάστηκε πρόσφατα να οδηγήσει το κοπάδι αγελάδων του στο σφαγείο, καθώς δεν είχε τη δυνατότητα να εξασφαλίσει τον ανεφοδιασμό του αγροκτήματός του με νερό. «Είναι αποκαρδιωτικό. Δεν έχω ξαναδεί κάτι τέτοιο», λέει. Τμήματα της νότιας Ιταλίας και άλλες περιοχές της μεσογειακής λεκάνης, όπως η Ελλάδα και η Ισπανία, βιώνουν τη χειρότερη ανομβρία των τελευταίων δεκαετιών, που επιδεινώνεται από τους αλλεπάλληλους καύσωνες – επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.

Οι τεχνητές υδατοδεξαμενές, που εξασφάλιζαν το πότισμα των κοπαδιών, έχουν όλες ξεραθεί. Η φετινή σοδειά καλαμποκιού ήταν περιορισμένη και έδωσε μικρό και καχεκτικό καρπό. Η λίμνη Πιργούσα στην κεντρική Σικελία, μέρος εθνικού δρυμού, μοιάζει τώρα με χλωμό, ξερό κρατήρα.

Την ίδια στιγμή, η περιοχή ελπίζει να ενισχυθεί οικονομικά από τον καλοκαιρινό τουρισμό, επιβαρύνοντας ακόμη περισσότερο το δίκτυο ύδρευσης και τα υδάτινα αποθέματα. «Αναγκαστήκαμε να θυσιάσουμε την αγροτική παραγωγή, αλλά πρέπει να περιορίσουμε τη ζημιά στον τουρισμό, καθώς αυτό θα ήταν ακόμη χειρότερο», λέει ο Σαλβατόρε Κοτσίνα, επικεφαλής της υπηρεσίας πολιτικής προστασίας της νήσου.

Ο Κοτσίνα προσθέτει ότι οι καλλιέργειες συνεχίζουν να καταναλώνουν το μεγαλύτερο ποσοστό νερού στη Σικελία, με τον πληθυσμό και τα εκατομμύρια τουρίστες να ευθύνονται για ελάχιστο ποσοστό. Οι Αρχές έχουν ανακοινώσει ότι θα δίνουν προτεραιότητα σε νοσοκομεία, επιχειρήσεις πρώτης ανάγκης, όπως εργοστάσια παραγωγής νοσοκομειακού οξυγόνου, στους ευάλωτους πολίτες, αλλά και σε ξενοδοχεία. «Οι τουρίστες δεν θα καταλάβουν τίποτα», λέει η Ελβίρα Αμάτα, υπεύθυνη τουριστικής προβολής της Σικελίας.

Στο Αγκριτζέντο, αρχαίο Ακράγαντα, που δεσπόζει πάνω από κοιλάδα γεμάτη ελληνικούς ναούς, οι Αρχές έχουν περιορίσει την παροχή νερού. Κάποιες κατοικίες στα περίχωρα της κωμόπολης έχουν να τροφοδοτηθούν με νερό εδώ και εβδομάδες. Η λειψυδρία υποχρέωσε κάποιους ιδιοκτήτες μικρών τουριστικών καταλυμάτων να μειώσουν τους πελάτες τους ή ακόμη και να τους κατευθύνουν σε μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες, λέει ο Φραντσέσκο Πικαρέλα, πρόεδρος της τοπικής ένωσης ξενοδόχων. Αυτό που ενόχλησε πιο πολύ τον Πικαρέλα, όμως, ήταν τα ρεπορτάζ στον Τύπο για δήθεν «φυγή επισκεπτών» εξαιτίας της λειψυδρίας.

«Μετά τα ρεπορτάζ, οι κρατήσεις μειώθηκαν κατακόρυφα», λέει. Η περιφέρεια αντέδρασε άμεσα, καλώντας την κυβέρνηση της Ρώμης να προστατεύσει την απειλούμενη τουριστική σεζόν.

Ο δήμαρχος του Αγκριτζέντο, Φραντσέσκο Μιτσίκε, επισημαίνει ότι οι Αρχές ευνοούν το κέντρο της πόλης στην υδροδότηση, όπου συγκεντρώνονται τα μικρά καταλύματα, τροφοδοτώντας τις μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες με βυτιοφόρα. «Δεν μπορώ να ζητάω από πελάτες πεντάστερων ξενοδοχείων να περιορίζουν τα ντους τους», λέει ο διευθυντής του Verdura Resort, Ιζιντόρο ντι Φράνκο, καθισμένος σε υπαίθριο μπαρ καταπράσινου γηπέδου γκολφ.

Ο Ντι Φράνκο λέει ότι το ξενοδοχείο του περιορίζει την κατανάλωση νερού και ανακυκλώνει χάρη σε βιολογικό καθαρισμό τα λύματα, αξιοποιώντας τα νερά αυτά ως ποτιστικά. Η περιφέρεια της Σικελίας προετοιμάζει διαφημιστική εκστρατεία προκειμένου να αντιμετωπίσει την κινδυνολογία γύρω από τη λειψυδρία. Οι Σικελοί επιμένουν ότι η νότια Σικελία δεν είναι μόνο έτοιμη να υποδεχθεί τουρίστες, αλλά και ότι η οικονομία της περιοχής τούς χρειάζεται επειγόντως. «Αν χάσουμε και τον τουρισμό θα πεθάνουμε», λέει η Σίντσια Ζερμπίνι, τοπική εκπρόσωπος του μεγαλύτερου αγροτικού συνδικάτου της χώρας, Coldiretti. Πολλοί αγρότες έχουν ήδη βουλιάξει στην απελπισία. Ενας από αυτούς διηγούνταν ότι πολλές από τις κατσίκες του υπέκυψαν αφού ήπιαν λασπωμένο νερό, που πέτρωσε στο στομάχι τους.

Στη βορειοανατολική Σαρδηνία, η τοπική λίμνη βρίσκεται στο ένα τρίτο της χωρητικότητάς της. Τοπικός αξιωματούχος, που κλήθηκε να επιλέξει μεταξύ τουρισμού και γεωργίας, αποφάσισε να διακόψει εντελώς την παροχή νερού στους αγρότες. «Αποφασίσαμε να θυσιάσουμε τη γεωργία», είπε ο Τζιανκάρλο Ντιονίζι, νομάρχης του νομού Νουόρο της Σαρδηνίας. «Αν οι τουρίστες δεν μπορούν να κάνουν ντους, αυτό θα μαθευτεί και θα έχει αρνητικό αντίκτυπο στις κρατήσεις», λέει ο Ντιονίζι. Στην Καταλωνία, η λειψυδρία και η διαχείριση των λιγοστών υδάτινων πόρων οδήγησε στη δημιουργία κινήματος, που απαιτεί από τον γιγάντιο ξενοδοχειακό τομέα να αναλάβει τις ευθύνες του για τη χρόνια κακοδιαχείριση του νερού.

Πηγή:  THE NEW YORK TIMES

Σχεδόν 200 γεωργιανές Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις ανακοίνωσαν σήμερα ότι θα αρνηθούν να υπακούσουν στον νόμο περί «ξένης επιρροής» που υιοθετήθηκε την προηγουμένη από το Κοινοβούλιο ύστερα από πρωτοβουλία από κυβερνώντος κόμματος, παρά τις μαζικές διαμαρτυρίες στη χώρα αυτή του Καυκάσου.

«Ο ρωσικός νόμος δεν θα λειτουργήσει στη χώρα μας και θα παραμείνει ένα κενό φύλλο χαρτιού στο οποίο δεν θα υπακούσουμε», δήλωσαν οι μκο σε κοινή ανακοίνωση. Η γεωργιανή αντιπολίτευση φοβάται ότι ένας τέτοιος νόμος δεν θα λειτουργήσει παρά για να καταπνίξει κάθε αμφισβήτηση του καθεστώτος όπως ήταν η περίπτωση στη Ρωσία με τον νόμο της περί «ξένων πρακτόρων».

Χθες, οι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος «Γεωργιανό όνειρο» υιοθέτησαν οριστικά τον νόμο αυτό με 84 ψήφους υπέρ, παρακάμπτοντας το βέτο της φιλοδυτικής προέδρου Σαλόμε Ζουραμπισβίλι.

Ο νόμος απαιτεί από τις μκο ή οργανισμούς μέσων ενημέρωσης που λαμβάνουν από το εξωτερικό πάνω από το 20% της χρηματοδότησής τους να καταγραφούν ως «πράκτορες ξένης επιρροής». Εισάγονται επίσης βαριά πρόστιμα για παραβάσεις αλλά και επαχθείς απαιτήσεις αποκάλυψης.

Αρκετές ΜΚΟ, μεταξύ των οποίων η γεωργιανή πτέρυγα της Διεθνούς Διαφάνειας, δήλωσαν στο Γαλλικό Πρακτορείο ότι αναμένουν ότι τα περιουσιακά τους στοιχεία θα ‘παγώσουν’ και το έργο τους θα παρεμποδιστεί αφού τεθεί σε ισχύ ο νόμος.

Στην ανακοίνωσή τους, οι μκο δήλωσαν ότι ο νόμος αυτός «θέτει σε κίνδυνο την παρακολούθηση των (βουλευτικών) εκλογών» που έχουν προγραμματιστεί στη Γεωργία για τον Οκτώβριο.

«Αλλά εμείς, άλλες γεωργιανές οργανώσεις πολιτών, υποσχόμαστε να υπερασπιστούμε τις εκλογές και τη φωνή κάθε ψηφοφόρου», τόνισαν.

Ο επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας Ζοζέπ Μπορέλ δήλωσε χθες ότι «λυπάται βαθιά» για την οριστική υιοθέτηση του νόμου, καλώντας τη χώρα αυτή του Καυκάσου να «επιστρέψει σταθερά στην ευρωπαϊκή πορεία».

Η Ουάσιγκτον, μέσω του εκπροσώπου του υπουργείου Εξωτερικών, επίσης «καταδίκασε» μια ψηφοφορία που αγνοεί τις «ευρωατλαντικές φιλοδοξίες του γεωργιανού λαού».

Πηγή: ertnews.gr

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με τη χθεσινή του ψηφοφορία έριξε στον κάλαθο των αχρήστων τους κανόνες για την προστασία της φύσης και την ποιότητα του εδάφους στις καλλιεργούμενες εκτάσεις, σε μία κίνηση που θέτει σε κίνδυνο την ικανότητα της Ευρώπης να θρέψει τις μελλοντικές γενιές, προειδοποιεί η Greenpeace.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την κατάργηση των διατάξεων της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με την προστασία του εδάφους, την παραχώρηση ενός μικρού ποσοστού καλλιεργούμενης γης στη φύση και την αμειψισπορά, ανάμεσα σε άλλα περιορισμένα μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος, ενώ απαλλάσσει σχεδόν 17 εκατομμύρια εκτάρια γεωργικής γης (όσο η έκταση του συνόλου της γεωργικής γης της Γερμανίας) από οποιονδήποτε περιβαλλοντικό έλεγχο.

“Οι πλημμύρες έχουν καταστρέψει καλλιέργειες στη Θεσσαλία, παρόμοιες καταστροφές συμβαίνουν και σε άλλες χώρες της Ευρώπης, οι περισσότεροι αγρότες δικαίως απαιτούν ένα σταθερό, αξιοπρεπές και δίκαιο εισόδημα και την προστασία τους από μία ανηλεή αγορά που κυριαρχείται από αγροχημικούς κολοσσούς που τους εκμεταλλεύονται για κάθε λεπτό του ευρώ. Πετώντας στα σκουπίδια τις τελευταίες προβλέψεις για την αναγκαιότητα προστασίας της φύσης, του κλίματος και της βιοποικιλότητας δεν θα σώσουμε τους αγρότες! Αντίθετα, θα γίνουμε όλοι πιο ευάλωτοι στα ακραία καιρικά φαινόμενα που καταστρέφουν τις καλλιέργειες και τα μέσα βιοπορισμού των αγροτών που παράγουν την τροφή όλων μας. Αυτή η ψηφοφορία διαλύει κάθε προσδοκία για μια ισχυρή αγροτική πολιτική της ΕΕ που έχει ως προτεραιότητα την ευημερία των αγροτών, την προστασία του περιβάλλοντος και το δημόσιο συμφέρον”, δήλωσε η Έλενα Δανάλη, υπεύθυνη της εκστρατείας για τη βιώσιμη γεωργία στο ελληνικό γραφείο της Greenpeace.

Η πρόταση της Επιτροπής, που εκπονήθηκε μέσα σε λίγες μόνο εβδομάδες ως απάντηση στις διαμαρτυρίες των αγροτών, εγκρίθηκε από το Κοινοβούλιο στην τελευταία συνεδρίαση της ολομέλειας πριν τις ευρωπαϊκές εκλογές του Ιουνίου. Η ψηφοφορία επισπεύσθηκε ώστε να προλάβει να συμπεριληφθεί στο πρόγραμμα του Κοινοβουλίου μέσα από μία διαδικασία που παρακάμπτει τις πολιτικές συζητήσεις και τις ψηφοφορίες στις αρμόδιες επιτροπές του Κοινοβουλίου. Το επόμενο βήμα είναι η πρόταση που ψηφίστηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να εγκριθεί επίσημα από τους υπουργούς γεωργίας των κρατών μελών της ΕΕ στις επόμενες συνεδριάσεις του Συμβουλίου.

Στην Έκθεση Εκτίμησης Κλιματικού Κινδύνου, που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά τον περασμένο Μάρτιο, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος αναφέρει ότι η ΕΕ πρέπει να αλλάξει την αγροτική της πολιτική για να προωθήσει πιο βιώσιμες αγροτικές πρακτικές και τόνισε ότι “η μείωση της ρύπανσης από τις αγροτικές και βιομηχανικές δραστηριότητες πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα για την προστασία των ευρωπαϊκών οικοσυστημάτων από την κλιματική αλλαγή”. 

Πηγή: greenpeace.org

A.G.A. Trio – Erzrumi shoror {Meeting (Naxos World/Arc Music, 2020)}

Μοιράζονται την αγάπη τους για την μουσική της Ανατολίας, εκεί που ενώνεται η Ευρώπη με την Ασία. Πρόκειται για τον νέο μαέστρο της αρμένικης duduk Arsen Petrosyan από το Yerevan, τον Γεωργιανό ακκορντεονίστα Mikail Yakut και τον Τούρκο πολυοργανίστα Deniz Mahir Kartal στο καβάλ και την κιθάρα οι οποίοι ένωσαν τις δυνάμεις τους δημιουργώντας τους A.G.A TRIO. Εδώ μας παίζουν μιαν αρμένικη νοσταλγική μελωδία!

 

Επιλογή - κείμενο - επιμέλεια : Μιχάλης Πολυχρόνης

Όλα τα κομμάτια της στήλης ''ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ'' ακούγονται κάθε Τρίτη στην εκπομπή ''ΚΑΡΑΒΑΝΙ ΤΩΝ ΗΧΩΝ'' 15.00-17.00μμ στον διαδικτυακό αέρα της ΕΡΤΟΠΕΝ, www.ertopen.com 

 

Η ατμοσφαιρική ρύπανση λόγω της γεωργίας - κτηνοτροφίας είναι ένα πρόβλημα υπαρκτό, σημαντικό και δύσκολο να ελεγχθεί. Μαζί με τον καθαρό αέρα, το φαγητό είναι μία από τις βασικές ανάγκες του ανθρώπου. Αλλά ο τρόπος που παράγεται επηρεάζει τον τρόπο αλλά και το τι αναπνέουμε. 

Οι κωμοπόλεις και οι πόλεις είναι συχνά το «σκηνικό της μάχης» για την καταπολέμηση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, αλλά υπάρχει μία άλλη, ίσως πιο αμφιλεγόμενη τοποθεσία. Η ύπαιθρος. Κι αυτό εξαιτίας της γεωργίας, σημειώνει η Άμυ Χολ σε άρθρο της στο New Internationalist. 

Έρευνες έχουν διαπιστώσει ότι η μείωση των εκπομπών της γεωργίας κατά το ήμισυ θα μπορούσε να σώσει περισσότερες από 200.000 ζωές σε 59 χώρες του κόσμου. Σύμφωνα με τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας, οι εκπομπές αερίων θερμοκηπίου από τη γεωργία, τη δασοκομία και την αλιεία έχουν υπερδιπλασιαστεί τα τελευταία 50 χρόνια. Χωρίς μεγαλύτερες προσπάθειες για τη μείωσή τους, θα μπορούσε να υπάρξει επιπλέον 30% αύξηση έως το 2050. 

Η ρύπανση από τη γεωργία μπορεί επίσης να συμβάλει στο όζον του εδάφους, το οποίο μπορεί με τη σειρά του να έχει αρνητικό αντίκτυπο στις καλλιέργειες. Μια εκτίμηση, εξετάζοντας τον αντίκτυπο στην παραγωγή σόγιας, σίτου, ρυζιού και αραβοσίτου σε αρκετές χώρες, δείχνει ότι οι αποδόσεις θα μπορούσαν να μειωθούν έως και 227 εκατομμύρια τόνους ετησίως. «Αν βρίσκεστε σε ένα μέρος του κόσμου όπου το φαγητό είναι ήδη δυσεύρετο, αυτό θα μπορέσει να έχει αρνητικό αποτέλεσμα», λέει ο Άλαστερ Λιούις, καθηγητής στο Εθνικό Κέντρο Ατμοσφαιρικής Επιστήμης της Αγγλίας.

Αλλά από όλους τους ρύπους, είναι η αμμωνία για την οποία κυρίως ευθύνεται η γεωργία. Η γεωργία αντιπροσωπεύει το 92% των συνολικών εκπομπών αμμωνίας σε 33 ευρωπαϊκές χώρες και από το 2014 οι εκπομπές αυξάνονται.

Το αέριο αμμωνίας με βάση το άζωτο εκπέμπεται από το λίπασμα και τη διάσπαση της ουρίας σε κοπριά και οργανικά λύματα. Συνδυάζεται με άλλους ρύπους, κυρίως από οχήματα και βιομηχανία και συμβάλει στη διεισδυτική σωματιδιακή ύλη στον αέρα. Στην πραγματικότητα, μια μελέτη διαπίστωσε ότι, σε μεγάλο μέρος των ΗΠΑ, της Ευρώπης, της Ρωσίας και της Κίνας, οι εκπομπές από τις φάρμες υπερτερούν όλων των άλλων ανθρώπινων πηγών σωματιδίων. 

Η γεωργική ατμοσφαιρική ρύπανση δεν είναι απλώς ένα ζήτημα που αφορά τις αγροτικές περιοχές. «Ένα πολύ σημαντικό κλάσμα των σωματιδίων που αναπνέουν οι άνθρωποι στις πόλεις περιέχει αμμωνία. Μέρος αυτού προέρχεται από αγροκτήματα, πιθανώς εκατοντάδες χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά», λέει ο Λιούις. 

Το άζωτο είναι ένα κρίσιμο φυσικό λίπασμα. Μπορεί επίσης να προστεθεί στις καλλιέργειες για να αυξήσει την παραγωγικότητα, αλλά ο φυσικός κύκλος αζώτου αναστατώνεται όταν είναι υπερφορτωμένος και το άζωτο αντιδρά με άλλες ουσίες στον αέρα. Όταν το άζωτο «διαρρέει» από τον κύκλο, οι φυσικοί βιότοποι μπορούν να γονιμοποιηθούν υπερβολικά, αναστατώνοντας τα ευαίσθητα οικοσυστήματα και αυξάνοντας την οξύτητα του εδάφους. 

Η αλλαγή δεν είναι εύκολη

Ο Λιούις λέει ότι το ζήτημα της γεωργικής ατμοσφαιρικής ρύπανσης είναι μια σκληρή πολιτική μάχη. «Μιλώντας ειλικρινά, οι άνθρωποι δεν θέλουν να επιβάλλουν πράγματα στους αγρότες, είναι μερικοί από τους πιο δύσκολους ανθρώπους για να δουλέψεις εφαρμόζοντας πολιτική, ιδιαίτερα στην Ευρώπη». 

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για τη μείωση των εκπομπών αμμωνίας στα αγροκτήματα. Αυτοί περιλαμβάνουν τη χρήση λιγότερων λιπασμάτων, την κάλυψη και την αποθήκευση των οργανικών λυμάτων με ενδεδειγμένους τρόπους και το άπλωμα της κοπριάς επίσης με τρόπους που μειώνουν τις εκπομπές, όπως η έγχυση. Οι μέθοδοι είναι, ωστόσο, κοστοβόροι για τους αγρότες. 

Η έλλειψη χρόνου και υποδομής είναι επίσης εμπόδια, ειδικά όταν οι αγρότες που προσπαθούν να παράγουν φθηνά τρόφιμα έχουν ήδη τόσο συμπιεσμένα περιθώρια κέρδους. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου εκστρατείες από γαλακτοπαραγωγούς κατά της πτώσης των τιμών του γάλακτος οδήγησαν σε αποκλεισμούς και διαμαρτυρίες, ο τομέας των γαλακτοκομικών προϊόντων και του βοείου κρέατος 40% της αμμωνίας απελευθερώνεται στην ατμόσφαιρα.

Ο Ίαν Λουντγκέιτ είναι σύμβουλος περιβάλλοντος στην Εθνική Ένωση Αγροτών στη Βρετανία και λέει ότι οι αγρότες κάνουν ήδη πολλά. «Είναι σαφές ότι οι εκπομπές αμμωνίας είναι πρωτίστως ένα ζήτημα για τη γεωργία, αλλά, υπάρχει όριο στα όσα μπορούν να κάνουν οι αγρότες εντός ρεαλιστικών απαιτήσεων κόστους και πρακτικότητας».

Επισημαίνει ότι η μείωση των εκπομπών αμμωνίας ωφελεί επίσης τους αγρότες, όσον αφορά τη μείωση των απωλειών. «Ουσιαστικά χάνεται άζωτο που διαφορετικά θα μπορούσε να “ταΐζει” τη σοδειά ή το έδαφος. Είναι προς το συμφέρον των αγροτών να το μειώσουν επίσης».

Γυρίζοντας την παλίρροια;

Ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες αρχίζουν να αντιμετωπίζουν το πρόβλημα: η Δανία μείωσε τις εκπομπές αμμωνίας κατά 40% μεταξύ 1990 και 2016, μέσω ισχυρότερων κανονισμών για την εξάπλωση της κοπριάς και την αποθήκευση οργανικών λυμάτων, καθώς και μέσω οικονομικής βοήθειας για τους αγρότες. Στις Κάτω Χώρες, εφαρμόστηκαν παρόμοια μέτρα που μείωσαν τις εκπομπές αμμωνίας κατά 64% την ίδια περίοδο.

Παρ 'όλα αυτά, οι Κάτω Χώρες εξακολουθούν να έχουν μεγάλα προβλήματα: Το 2019, ο πρωθυπουργός της χώρας Μαρκ Ρούτε χαρακτήρισε το ζήτημα της ρύπανσης ως το πιο δύσκολο που είχε αντιμετωπίσει στην εποχή του ως ηγέτης, λόγω της πολυπλοκότητάς του. Η «κρίση αζώτου» στη χώρα προκάλεσε τη διακοπή αιτήσεων για δεκάδες χιλιάδες άδειες γεωργικής και οικοδομικής δραστηριότητας καθώς η ολλανδική κυβέρνηση προσπάθησε να συμμορφωθεί με δικαστική απόφαση για τη μείωση της ρύπανσης του αζώτου και να σταματήσει την παραβίαση των νόμων περί ρύπανσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την προστασία της φύσης. Εκατοντάδες αγρότες κατέβηκαν σε διαμαρτυρίες μπλοκάροντας τους αυτοκινητόδρομους. 

Για να παράγουμε ουσιαστική βελτίωση στο πραγματικό πρόβλημα εκπομπών ρύπων της γεωργίας, πρέπει επίσης να σκεφτούμε τι καλλιεργούμε - όχι μόνο πώς. Το Κέντρο Οικολογίας και Υδρολογίας δημοσίευσε μια έκθεση το 2014, η οποία διερεύνησε πόσες επιλογές τροφίμων στην Ευρώπη επηρεάζουν τις εκπομπές αζώτου, την κλιματική αλλαγή και τη χρήση γης. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το αποτύπωμα αζώτου της μέσης διατροφής θα μειωνόταν κατά 40% εάν οι άνθρωποι μείωναν κατά το ήμισυ την ποσότητα κρέατος και γαλακτοκομικών που τρώνε, λόγω των σχετικά χαμηλών «απωλειών» αζώτου από τα φυτικά τρόφιμα, όπως τα δημητριακά. 

Ο Μαρκ Σάτον, περιβαλλοντικός φυσικός και ένας από τους συντάκτες της έκθεσης, λέει ότι αισθάνεται αισιόδοξος: «Αυτό ήταν ένα θέμα όπου δεν συνέβαιναν πολλά επί 20 χρόνια και τώρα βλέπουμε πραγματικά χώρες να αρχίζουν να ασχολούνται στο υψηλότερο επίπεδο. Πρέπει να αρχίσουμε να το “αγκαλιάζουμε” αυτό».


πηγή tvxs.gr

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Πέρα για πέρα δίκιο είχαν οι αγρότες στα μπλόκα της Ελλάδας τον περσινό χειμώνα που κατήγγειλαν την κυβέρνηση ότι με τα μέτρα που θα εφαρμόσει στη γεωργία κι όσα έχει ήδη εφαρμόσει (αύξηση συντελεστή φορολόγησης αγροτικού εισοδήματος από 13% στο 20% για το 2016 και στο 26% για το 2017, αύξηση ΦΠΑ στα αγροτικά μέσα κι εφόδια από 13% σε 23% και κυρίως αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών από 7% στο 20%, κ.α.) θα αναγκάσει χιλιάδες μικρομεσαίους αγρότες να βγουν από την παραγωγή. Ωστόσο, η επαπειλούμενη συρρίκνωση του αγροτικού πληθυσμού είναι η μια όψη των δρομολογούμενων εξελίξεων στην αγροτική παραγωγή. Και δεν είναι η κυρίαρχη…

Η άλλη όψη, που είναι η δεσπόζουσα μάλιστα, σχετίζεται με την εκ βάθρων αναδιάρθρωση του αγροτικού τομέα. Κοινό γνώρισμα αυτών των τάσεων είναι το ξαναστήσιμο γενικότερα της αγροτικής παραγωγής (συμπεριλαμβανομένης της αλιείας και της κτηνοτροφίας) σε αμιγώς επιχειρηματικές βάσεις. Ξεχάστε εν ολίγοις τις μικρές γεωργικές εκμεταλλεύσεις που ήταν στημένες με επίκεντρο την οικογενειακή εργασία. Η αναδυόμενη γεωργία θα είναι οργανικά συνδεδεμένη με την υπόλοιπη οικονομία και τους ακρογωνιαίους λίθους της, όπως είναι οι τράπεζες.

Σε δούρειο ίππο για την άλωση του αγροτικού τομέα από το χρηματοπιστωτικό σύστημα αναδεικνύεται η συμβολαιακή γεωργία. Η αλήθεια είναι πως τα συμβόλαια στη γεωργία δεν περίμεναν τις τράπεζες να δημιουργήσουν τις δικές τους διευθύνσεις επιβάλλοντας στους γεωργούς να καταστρώνουν μπίζνες πλαν και ταμειακές ροές. Υπήρχε εδώ και πολλά χρόνια. Εταιρείες ζυμαρικών με σιτοπαραγωγούς, ζυθοποιίες με παραγωγούς κριθαριού, ελαιουργεία με ελαιοπαραγωγούς και καπνοβιομηχανίες με καπνοπαραγωγούς σύναπταν εδώ και δεκαετίες συμβόλαια ώστε η παράδοση των πρώτων υλών να είναι εγγυημένη κι εκ των προτέρων συμφωνημένη, αντί να τρέχουν τα τμήματα προμηθειών τελευταία στιγμή να βρουν τους κατάλληλους προμηθευτές.

Οι τράπεζες όμως, πράγματι, κομίζουν κάτι νέο – κι αυτό δεν είναι ούτε ελπιδοφόρο, ούτε επωφελές για τους αγρότες, όπως επαναλαμβάνουν τα πληρωμένα δημοσιεύματα στον Τύπο. Πίσω από τα πράγματι εντυπωσιακά μεγέθη των δανείων ύψους 680 εκ. ευρώ που έχει προσφέρει μία μόνο τράπεζα (από 400 πριν ενάμισι χρόνο) σε 170 συνεταιρισμούς την τελευταία τριετία μέσω δράσεων συμβολαιακής γεωργίας καταφέρνοντας να εμπλέξει 17.000 παραγωγούς που απασχολούν 14.000 εργαζόμενους κρύβεται η άλωση της γεωργίας από το χρηματοπιστωτικό σύστημα, η μετατροπή των γεωργών σε σύγχρονους κολίγους που αντί να δουλεύουν για τους γαιοκτήμονες και την αριστοκρατία της γης θα δουλεύουν – και αυτοί – για την αριστοκρατία του χρήματος.

Αμαρτωλά τρίγωνα στη γεωργία

Η συμβολαιακή γεωργία αφορά μια τριγωνική σχέση μεταξύ αγροτών – παραγωγών από τη μια, μεταποιητών – εμπόρων από την άλλη, και της τράπεζας που αναλαμβάνει το ρόλο του ενδιάμεσου και εγγυητή. Κι αυτός ακριβώς ο παράγοντας, η τράπεζα, είναι που μετατρέπει τη φυσιολογική, στη γενική της μορφή, σχέση αγροτών – εμπόρων σε …παρά φύσιν.

Η παρουσία της, που υπό κανονικές συνθήκες θα ήταν περιττή, εμφανίζεται ως αναγκαία και σωτήρια γιατί πριν απ’ όλα εξασφαλίζει τη ρευστότητα. Παρέχει «εδώ και τώρα» τα ποσά που είναι απαραίτητα για να κινηθεί ακόμη κι ο νέος αγρότης (19-40 ετών) υπό τον όρο να υποθηκεύσει στην τράπεζα την επιδότηση του ΟΓΑ, ύψους 10.000 ευρώ. Κι από κει και πέρα η τράπεζα του παρέχει το ρευστό που είναι απαραίτητο, αφού φυσικά τον επιβαρύνει με ένα καθόλου αμελητέο αναπροεξοφλητικό επιτόκιο, ύψους άνω του 7%. Η τράπεζα επιβάλλει την παρουσία της κι έτσι γίνεται ο κόμβος γύρω από τον οποίο συναρθρώνονται όλες οι συναφείς δραστηριότητες δίνοντας σε κάθε αγρότη που θα συνεργαστεί μαζί της μια κάρτα (σαν τις πιστωτικές – χρεωστικές) με την οποία μπορεί να προμηθεύεται από τα συνεργαζόμενα με αυτήν καταστήματα πώλησης γεωργικών εφοδίων, λιπασμάτων και μηχανημάτων ό,τι χρειάζεται. Και το κόστος των αγορών χρεώνεται στο λογαριασμό του, που στις περισσότερες περιπτώσεις είναι δάνειο.

Με τον καιρό ασκείται μια τρομακτική πίεση στους εμπόρους να προμηθευτούν το κατάλληλο POS και μέσω αυτού να συνεργαστούν με την τράπεζα και στους αγρότες να ψωνίζουν μέσω αυτού του μηχανισμού, που δεν απαιτεί ρευστό, λύνοντας έτσι ένα τεράστιο πρόβλημα που υπάρχει στη γεωργική παραγωγή όπου ο παραγωγός καλείται σταθερά να χρηματοδοτεί την παραγωγή του για να πληρωθεί μετά από έξι μήνες, κι αυτό στην καλύτερη περίπτωση, που δεν θα έχει μεσολαβήσει κάποια θεομηνία ή αρρώστια που θα καταστρέψει την παραγωγή.

Η τράπεζα άρει αυτή την αβεβαιότητα, προφανώς με το αζημίωτο, δένοντας όμως χειροπόδαρα τον αγρότη με ένα συμβόλαιο και μετατρέποντάς τον σε δανείου υποτελή. Με αυτό το μηχανισμό από τα κάτω και σιωπηρά η κάθε τράπεζα μετατρέπεται και σε γαιοκτήμονα, επαναφέρει σχέσεις δουλείας που ήκμασαν στην ύπαιθρο μέχρι και πρώτο μισό του 20ου αιώνα, για να εγκαταλειφθούν στη συνέχεια λόγω των αγώνων και των δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων.

Η συμβολαιακή γεωργία διευκολύνει βραχυπρόθεσμα τον αγρότη και με έναν ακόμη τρόπο: Συμβολαιοποιώντας και την τιμή, πέρα από την ποσότητα. Άμεση συνέπεια είναι πως το ερώτημα για την τιμή που θα πιάσει στην αγορά το προϊόν εξαλείφεται κι η αγωνία του αγρότη για το αν θα έχει τιμή τερματίζεται. Κι έτσι μπορεί να εξηγηθεί η έκταση που έχει λάβει το φαινόμενο, καθώς σύμφωνα με έκθεση του τμήματος γεωπονίας του ΑΠΘ που παρουσιάστηκε στην έκθεση Agrotica 2014, το 13,7% των ελλήνων γεωργών έχει υιοθετήσει τη συμβολαιακή γεωργία, ενώ ένα ποσοστό 24,8% ενδιαφερόταν να ενταχθεί σε σχετικά προγράμματα.

Εξαλείφεται ωστόσο το ερώτημα της τιμής κι ο κίνδυνος προς όφελος της τράπεζας που θα μπορεί κάλλιστα να ασφαλίζει την τιμή του προϊόντος στην αγορά των παραγώγων, μεταθέτοντας το κίνδυνο σε άλλους αντισυμβαλλόμενους και κρατώντας η ίδια, εκ του ασφαλούς, το πιο σίγουρο μέρος της πρόβλεψης για την εξέλιξη της τιμής. Τα περισσότερα άλλωστε από τα προϊόντα που εντάσσονται στη συμβολαιακή γεωργία (βαμβάκι, γάλα, καπνά, κ.α.) αποτελούν αντικείμενο διαπραγμάτευσης σε χρηματιστήρια εμπορευμάτων. Κι εκεί, η υπόσταση κάθε παίκτη και τα στοιχήματα που μπορεί να βάλει είναι συνάρτηση των ποσοτήτων τις οποίες μπορεί να διαπραγματευτεί. Οι ελληνικές τράπεζες επομένως χρησιμοποιούν τον έλληνα αγρότη για να πάρουν «άδεια κυνηγιού» και να παίξουν στα πιο χοντρά κερδοσκοπικά παιχνίδια. Κι αυτό μάλιστα θα συντελεσθεί σε βάρος άλλων κριτηρίων, όπως για παράδειγμα η παραγωγή χρήσιμων αγροτικών προϊόντων ή η διατροφική επάρκεια της χώρας.

Οι αγρότες γίνονται μισθωτοί

Σε ό,τι δε αφορά τον αγρότη η εγγυημένη, προκαθορισμένη τιμή του προϊόντος τον μετατρέπει σε μισθωτό, ακυρώνοντας την πρόοδο που είχε συντελεστεί από τη δεκαετία του ‘80 κι έπειτα όταν η κοινωνική και εισοδηματική θέση του αγρότη βελτιωνόταν. Η μεταβίβαση του κινδύνου των ακραίων τιμών στην τράπεζα, που πλέον θα τους διαχειρίζεται επαγγελματικά, ισοδυναμεί με την αλλαγή του στάτους του: από έρμαιο του καιρού σε υποχείριο της τράπεζας. Αυτός ο υποβιβασμός επ’ ουδενί δεν αποτρέπει το κράτος από το να τον αντιμετωπίζει ως επιχειρηματία, όταν του αλλάζει το φορολογικό πλαίσιο, καταργώντας το προηγούμενο ευνοϊκό καθεστώς.

Η χρηματιστικοποίηση της γεωργίας, που δε θα είχε συντελεστεί, τουλάχιστον στο σημερινό βαθμό, αν η Αγροτική Τράπεζα παρέμενε δημόσια καταφέρνει κάτι ακόμη που εκ πρώτης όψεως μοιάζει παράδοξο: υπαγάγει ευθέως και ουσιαστικά τη γεωργία στην μεταποίηση. Καθετοποιεί την παραγωγή, προσθέτοντας εκείνη τη λειτουργία που υποσχέθηκαν να φέρουν σε πέρας οι συνεταιρισμοί, πριν περάσουν στην ανυποληψία από τη στιγμή που έγιναν θερμοκήπια σκανδάλων και εκκολαπτήρια παροιμιώδους διαφθοράς. Οι τράπεζες έτσι δουλεύουν μεν για τα στενά τους συμφέροντα, την επιβολή τόκων και προμηθειών, εξυπηρετούν όμως και την απρόσκοπτη τροφοδοσία των βιομηχανιών με πρώτη ύλη, όπως είναι τα γεωργικά προϊόντα.

Ας μην ξεχνούμε άλλωστε ότι ο κλάδος τροφίμων και ποτών αποτελούσε ανέκαθεν κλάδο στρατηγικής σημασίας της ελληνικής οικονομίας, με αυξημένο ειδικό βάρος. Και η ίδια η αγροτική παραγωγή αποτελεί αιχμή του δόρατος της ελληνικής οικονομίας. Αρκεί να αναφερθεί πως το πρώτο δεκάμηνο του 2015 σε σύγκριση με την αντίστοιχη περίοδο του 2014 η μεγαλύτερη αύξηση στις εξαγωγές, ύψους 14,8%, καταγράφηκε στα αγροτικά προϊόντα, όταν στα βιομηχανικά προϊόντα καταγράφηκε αύξηση της τάξης του 7,9% και στο σύνολο των εξαγωγών μείωση ύψους 5,5%. Ως αποτέλεσμα, στο σύνολο των εξαγωγών για την προαναφερόμενη περίοδο το μερίδιο των αγροτικών προϊόντων αυξήθηκε στο 20,3%, όταν ένα χρόνο πριν ήταν 16,7%, παρότι μάλιστα το εμπορικό ισοζύγιο των αγροτικών προϊόντων είναι ελλειμματικό εξ αιτίας της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής.

Η σημασία που έχει η συμβολαιακή γεωργία στο πλαίσιο των αναδιαρθρώσεων που συντελούνται στην ύπαιθρο υπογραμμίζεται από την ώθηση που της δίνει η νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική 2014-2020, η οποία έχει εντάξει τη συμβολαιακή γεωργία στις βασικές της προτεραιότητες, μεταφέροντας στην Ευρώπη μια παγκόσμια τάση. Μαζί φυσικά με μια σειρά άλλων στόχων που αλλάζουν άρδην τη φύση της αγροτικής παραγωγής, όπως η σταδιακή περικοπή των επιδοτήσεων κατά 60% μέχρι το 2019, με τους πρώτους που επλήγησαν να είναι 90.000 αγρότες που δικαιούνταν επιδότηση μέχρι 250 ευρώ. Οι επιδοτήσεις δηλαδή αφαιρέθηκαν απ’ όσους τις είχαν μεγαλύτερη ανάγκη και μπορούσαν χάρη σε αυτές να συνεχίζουν να καλλιεργούν και να πληρώνουν τους προμηθευτές τους…

Σε λίγους η γη

Οι φτωχοί ήταν οι μεγάλοι χαμένοι της τελευταίας δεκαετίας με κριτήριο επίσης την κατανομή της γης. Από το 2000 ως το 2010 σημειώθηκε μια μεγάλης έκτασης πόλωση της ιδιοκτησίας στη γη, με τους πλούσιους να αποκτούν ακόμη περισσότερη γη και τους φτωχούς να βλέπουν τον κλήρο τους να εξανεμίζεται. Συγκεκριμένα, με βάση στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας οι αγρότες με ιδιοκτησία έως 50 στρέμματα κατείχαν το 2000 περίπου 10,5 εκ. στρέμματα, ενώ μια δεκαετία αργότερα η ιδιοκτησία τους μειώθηκε στα 8,9 εκ. στρέμματα. Στο άλλο άκρο της ιδιοκτησιακής κλίμακας, οι αγρότες που είχαν στην κατοχή τους πάνω από 250 στρέμματα αύξησαν θεαματικά την καλλιεργούμενη έκτασή τους: από 8,8 εκ. στρέμματα το 2000, σε 10,8 εκ. στρέμματα το 2010.

Εξ ίσου «γενναιόδωρη» στάθηκε η δεκαετία του 2000 και για μια ακόμη μικρότερη μειοψηφία, όσων έχουν κλήρο άνω των 1.000 στρεμμάτων, που μπορούν να παρομοιαστούν με το μισητό 1% της υπαίθρου. Το 2000 ήταν μόνο 925 άτομα και το 2010 έφτασαν τους 1.498 (αυξήθηκαν περισσότερο από 50%), ενώ η γη που είχαν στην κατοχή τους από 1.616 στρέμματα έφτασε τα 2.506. Η συγκέντρωση της γης σε ολοένα και λιγότερα χέρια σημαίνει την ισχυροποίηση της θέσης των πλουσίων του χωριού έναντι της πλειοψηφίας που σιγά – σιγά και σταθερά χάνει από τον έλεγχό της τα βασικότερα μέσα παραγωγής που κατείχε, όπως είναι η γη. Σε αυτό το πλαίσιο η εξάρτησή της από το μεροκάματο γίνεται πιο στενή, ενώ οι ακτήμονες παύουν να εξασφαλίζουν από τη γη και τα δικά τους μέσα καθημερινής διατροφής και συντήρησης (χόρτα, φρούτα, πουλερικά, κ.α.).

Εύκολα μπορεί ο οποιοσδήποτε να προβλέψει πως από το 2010 και έπειτα αυτή η τάση θα εμφανίστηκε ακόμη πιο ισχυρή καθώς η αυξημένη φορολογία, ελέω Μνημονίων, οδήγησε χιλιάδες αγρότες και πολλούς περισσότερους κατοίκους των αστικών περιοχών να ξεφορτωθούν κομμάτια γης που δεν προσφέρονται για εκμετάλλευση. Δεν λείπουν μάλιστα κι εκείνοι που θέλουν να πουλήσουν εκτάσεις γης που έχουν από κληρονομιές και δεν μπορούν να τις πουλήσουν, γιατί απλώς κανείς δεν ενδιαφέρεται να αγοράσει. Αντίθετα δηλαδή με ό,τι συνέβαινε στο παρελθόν όταν η ιδιοκτησία στη γη ήταν μια επένδυση σχετικά ανέξοδη μετά την αγορά, καθώς δεν επέσειε κόστος συντήρησης ή κατοχής.

Η τάση συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης της γεωργικής γης θα επιταχυνθεί απότομα από τον επόμενο χρόνο, το 2017, όταν η κυβέρνηση θα επιβάλει ΕΝΦΙΑ και στα αγροτεμάχια, όπως επίσης και σε όλες τις εκτός σχεδίου και οικισμού εκτάσεις. Η επιβολή ΕΝΦΙΑ και στα αγροτεμάχια θα διευκολυνθεί με την συμπλήρωση δύο νέων στηλών (με αριθμό 25 και 26) στον πίνακα 2 όπου δηλώνονται οι εκτός σχεδίου και οικισμού εκτάσεις οι οποίες προστέθηκαν στο νέο έντυπο του ΕΝΦΙΑ, που όλο και περισσότερο μοιάζει με κεφαλικό φόρο.

Το αποτέλεσμα θα είναι να χάσει η ιδιοκτησία στην ύπαιθρο ένα σχετικά δημοκρατικό χαρακτήρα που διέθετε τις προηγούμενες δεκαετίες, εξ αιτίας της ανόδου των εισοδημάτων, προκαλώντας στη συνέχεια έναν ενάρετο κύκλο που συντελούσε στην κοινωνική ευημερία. Η μεγάλη διασπορά δηλαδή του κλήρου βοηθούσε τα φτωχά νοικοκυριά να ανταπεξέρχονται στις δυσκολίες της καθημερινής διαβίωσης και επέτρεπε στους ιδιοκτήτες τους να διατηρούν μια σχετική εισοδηματική ανεξαρτησία απέναντι στις μεγάλες αγροτοβιομηχανικές επιχειρήσεις της υπαίθρου ή τους εμπόρους.

Όλα αυτά όμως θα ανήκουν στο παρελθόν όταν θα εισβάλει ο ΕΝΦΙΑ, από μια κυβέρνηση μάλιστα που ακόμη και τον Ιανουάριο του 2015 (δια στόματος μάλιστα του πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, στο πλαίσιο συνέντευξής του στην τηλεόραση του Σκάι) υποσχόταν την κατάργησή του και δεσμευόταν μάλιστα πως η «τρύπα» που θα δημιουργηθεί στα δημόσια ταμεία θα καλυφθεί από τον ανασχεδιασμό του φορολογικού συστήματος σε πιο δίκαιες βάσεις. Κι αυτό που είδαμε ήταν γενίκευση του ΕΝΦΙΑ και εμβάθυνση της φορολογίας στις ίδιες, άδικες βάσεις…

Έκρηξη της παραγωγικότητας στη γεωργία

Εξετάζοντας το θέμα της παραγωγικότητας, δεν αποκλείεται καθόλου ο συνδυασμός των παραπάνω παραγόντων (επέκταση της συμβολαιακής γεωργίας με μηχανοδηγό τις τράπεζες, και συγκέντρωση της γης σε ολοένα και λιγότερα χέρια με κινητήρια δύναμη τη φορολογία) να οδηγήσει στα ύψη την παραγωγικότητα της γεωργίας. Έτσι, να συνεχιστεί μια τάση που έγινε ορατή στην ύπαιθρο σε όλη τη διάρκεια του 20ου αιώνα κι είχε ως αιτίες της την εισαγωγή των μηχανημάτων και την υποκατάσταση των ζώων, τη χρήση λιπασμάτων, ζιζανιοκτόνων και εντομοκτόνων, την επέκταση της άρδευσης και τις οικονομίες κλίμακας που επέτρεπαν την εισαγωγή και αξιοποίηση μεθόδων εκμετάλλευσης στη γη που χαρακτηρίζονταν από ένταση κεφαλαίου και όχι ένταση εργασίας.

Ενδεικτικά στοιχεία για να φανεί η έκρηξη στην παραγωγικότητα του πρωτογενούς τομέα περιλαμβάνουν τον τετραπλασιασμό των καλλιεργειών αραβοσίτου ανά ακρ στις ΗΠΑ το διάστημα 1930-2000 όταν από 30 βαρέλια έφτασαν τα 130 ανά ακρ και τον τριπλασιασμό της παραγωγής γάλακτος και γαλακτομικών καθώς το 1955 η μέση παραγωγή ανά αγελάδα ήταν 4.572 λίμπρες, το 1971 ο μέσος όρος αυξήθηκε σε 10.000 λίμπρες και στα τέλη του 20ου αιώνα ο μέσος όρος αυξήθηκε πάλι σε 17.000 ανά αγελάδα! (Οικονομική περιβάλλοντος και φυσικών πόρων, T. Tietenberg & L. Lewis, εκδ. Gutenberg, 2010). Η πρόοδος που έχει συντελεστεί είναι τόσο εκπληκτική ώστε σήμερα η παγκόσμια γεωργία παράγει 17% περισσότερες θερμίδες κατ’ άτομο (!!!) απ’ ότι παρήγαγε πριν 30 χρόνια, παρότι μάλιστα ο παγκόσμιος πληθυσμός αυτή την περίοδο έχει αυξηθεί κατά 70%. Πρόβλημα επομένως επάρκειας των τροφίμων δεν θα έπρεπε να τίθεται και υποσιτισμένα παιδιά δεν θα έπρεπε να εμφανίζονται στις οθόνες μας, καθώς παράγονται αρκετά τρόφιμα για να θρέψουν ολόκληρη την ανθρωπότητα και μάλιστα …περισσεύουν.

Το πρόβλημα που τίθεται σχετίζεται με την κατανομή των τροφίμων, δηλαδή με τους όρους υπό τους οποίους διανέμονται τα παραγόμενα τρόφιμα. Αποκαλύπτεται έτσι πως η αιτία πίσω από τις απεγνωσμένες εκκλήσεις διεθνών διασκέψεων που θέτουν φιλόδοξους κάθε φορά στόχους για την μείωση του αριθμού των υποσιτιζόμενων ανθρώπων (βλέπε πχ Διακήρυξη της Ρώμης για την Παγκόσμια Ασφάλεια για τα Τρόφιμα του 1996) ή πίσω από σοκαριστικά ρεπορτάζ και έρευνες που αποκαλύπτουν πχ ότι στις ίδιες τις ΗΠΑ το 1 στα 10 νοικοκυριά αντιμετωπίζουν ήδη πρόβλημα πείνας ή κινδυνεύουν να πεινάσουν δεν βρίσκεται η σπανιότητα των τροφίμων. Βρίσκεται η μετατροπή της πιο βασικής ανθρώπινης ανάγκης, όπως είναι η διατροφή, σε εμπόρευμα και πολλές φορές χρηματιστηριακό εμπόρευμα, με τις τράπεζες να επιβάλουν τους όρους τους

Η επέκταση της συμβολαιακής γεωργίας στην καθημαγμένη από την κρίση Ελλάδα θα ενισχύσει αυτή τη δυναμική σε βάρος όλων: τόσο των αγροτών όσο και των καταναλωτών.


πηγή info-war.gr

H Πανελλήνια Ένωση Νέων Αγροτών (Π.Ε.Ν.Α.),  η Ένωση Νέων Αγροτών Ηλείας, ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Βιοκαλλιεργητών Αμαλιάδας και Περιχώρων και η Ανεξάρτητη Κίνηση Πολιτών «Κυκεών» πραγματοποιεί  Ημερίδα με θέμα: «Η Ανάδειξη της Οικολογικής Γεωργίας και η σύνδεσή της με την Παράδοση».

Δικαστήριο της Γεωργίας καταδίκασε τη Δευτέρα τον πρώην πρωθυπουργό της χώρας Βάνο Μεραμπισβίλι σε πεντέμιση χρόνια στη φυλακή για υπεξαίρεση, σε μια υπόθεση την οποία η υπεράσπιση καταγγέλλει ως πολιτική δίωξη.