"Η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΕΔΑ), ανεξάρτητο συμβουλευτικό όργανο της Πολιτείας για την προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, με αφορμή την εισαγωγή προς ψήφιση στην Ολομέλεια της Βουλής του Σχεδίου Νόμου «Ρυθμίσεις Ποινικού και Σωφρονιστικού Δικαίου και άλλες διατάξεις», εκφράζει την έντονη ανησυχία της για τον περιορισμό των δικαιωμάτων των κρατουμένων στα καταστήματα κράτησης Γ τύπου κατά παράβαση της αρχής της αναλογικότητας και της ισότητας, αλλά και για την ευρύτερη προσβολή των αρχών του Κράτους δικαίου", σημειώνει σε αναλυτική ανακοίνωσή της.

Το διοικητικό συμβούλιο της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:
 «Αύριο (3/9/2013) δικάζεται στο Μονομελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών ο Σάββας Μιχαήλ για το αδίκημα της «διέγερσης σε βιαιοπραγίες» που πλήττει την κοινή ειρήνη, εξαιτίας μιας πολιτικής προκήρυξης που καλούσε σε αντιφασιστικές συγκεντρώσεις και κατήγγειλε τις πρακτικές των πογκρόμ και της βίας από τα μέλη της Χρυσής Αυγής. Η υπόθεση αυτή δικάζεται μαζί με αυτήν του πρύτανη του ΕΜΠ Κωνσταντίνου Μουζούρη ο οποίος, από την πλευρά του, κατηγορείται επειδή στο χώρο του Πολυτεχνείου στεγάζονταν ο αντιεξουσιαστικός διαδικτυακός τόπος Indymedia.
Και μόνο το γεγονός ότι διεξάγεται αυτή η δίκη είναι απαράδεκτο. Το ότι η εν λόγω υπόθεση δεν αρχειοθετήθηκε πριν φτάσει στο ακροατήριο εγείρει έντονα ερωτηματικά ως προς τον τρόπο με τον οποίο η Ελληνική Δικαιοσύνη αντιλαμβάνεται την ελευθερία του λόγου, κυρίως δε όταν ο λόγος αυτός στρέφεται κατά συγκεκριμένης πολιτικής κατεύθυνσης, όλως τυχαίως στα ακροδεξιά του πολιτικού φάσματος. Θυμίζουμε, προς ενίσχυση των ερωτημάτων αυτών, πως το 2010 η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου έκρινε –με αφορμή το αντισημιτικό βιβλίο του Κων/νου Πλεύρη– ότι ακόμα και ο ρατσιστικός και ναζιστικός λόγος εμπίπτει στο πεδίο προστασίας της συνταγματικά κατοχυρωμένης ελευθερίας της έκφρασης. Έτσι, επικύρωσε την αθώωση του συγγραφέα του. Την ίδια στιγμή, ο λεγόμενος αντιρατσιστικός νόμος του 1979 ουσιαστικά έχει τεθεί σε αχρησία καθώς δε φαίνεται να αξιολογείται αρμοδίως πως στην Ελλάδα τίθεται ζήτημα ρατσιστικού λόγου που ωθεί στη βία.
Κατά τα λοιπά, τα μέλη του κόμματος της Χρυσής Αυγής ανενόχλητα και ατιμώρητα εφαρμόζουν το βίαιο πολιτικό τους πρόγραμμα εδώ και χρόνια σε βάρος αλλοδαπών, ομοφυλόφιλων, αντιρατσιστών και γενικώς όσων «παρεκκλίνουν», με εκατοντάδες προκηρύξεις, ανείπωτου μίσους μηνύματα στο διαδίκτυο και, πέραν όλων, ανοιχτά μισαλλόδοξες δηλώσεις της ηγεσίας της που κατεξοχήν εγείρουν στη διχόνοια το πολιτικό σώμα ωθώντας ευθέως και ρητά στη βία. Σαν να φαίνεται όμως πως το νεοναζιστικό πρόγραμμα, για κάποιους έλληνες εισαγγελείς, προστατεύει την ειρήνη των πολιτών, την τάξη και την ασφάλεια και, ως εκ τούτου, οφείλει να μην το διαταράσσει κανείς. Ούτε καν με προκηρύξεις. Για το λόγο αυτό, έχουμε τις αυριανές δίκες.
Κοινώς, η Χρυσή Αυγή, αφού βλέπει ότι δεν διώκεται για τις εγκληματικές πράξεις που τελούνται από τα μέλη της στο όνομα της ναζιστικής ιδεολογίας, αποφάσισε να περάσει στην αντεπίθεση και να χρησιμοποιήσει (και) τη δικαιοσύνη εναντίον των αντιπάλων της σε δίκες φρονημάτων.  Αν η επιλογή της δικαιωθεί, τότε μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι η πρακτική της αυτή μόλις εγκαινιάστηκε.
Η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου εκφράζει την αμέριστη συμπαράστασή της στον Σάββα Μιχαηλ και τον πρώην Πρύτανη του ΕΜΠ Μουτζούρη και την έντονη ανησυχία της για τις εν λόγω δίκες. Τονίζουμε πως ένα πράγμα είναι μια ολοένα και πιο ερμητικά εσωστρεφής ποινική δικαιοσύνη ακραίων συντηρητικών αντανακλαστικών, άλλο πράγμα όμως η ποινική αρωγή στο νεοναζισμό. Το πρώτο μπορεί να αξιολογηθεί ως υπηρεσιακά νοσηρό. Το δεύτερο όμως είναι αδιανόητο για το δημοκρατικό-φιλελεύθερο χαρακτήρα του πολιτεύματος».

Στις 5 Αυγούστου 2013 το διοικητικό συμβούλιο της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση: «Πέρσι, αρχές Αυγούστου, σε ένα καλοκαίρι με πολύ λιγότερες ειδήσεις από το φετινό, το μεγάλο νέο ήταν αυτή η επιχείρηση σύλληψης και κράτησης παράνομα διαμενόντων αλλοδαπών υπό μια υποδειγματική επωνυμία μαύρου χιούμορ και σαρκασμού, πιθανώς πολιτικής ευρηματικότητας, κατά τους εμπνευστές της.
Τα αποτελέσματα του πρώτου έτους του Ξένιου Διός είναι ότι σε σύνολο περισσοτέρων των ογδόντα χιλιάδων προσαγωγών κρατούνται τέσσερις χιλιάδες αλλοδαποί ήδη για ένα χρόνο στα νέα κέντρα κράτησης της ελληνικής επικράτειας και κανείς δεν ξέρει για πόσο ακόμη.
Η ύπαρξη των κέντρων αυτών εθίζει την διοικητική κουλτούρα της Ελλάδας αλλά και την ελληνική κοινή γνώμη σε ένα νέο είδος σωφρονισμού που ισοδυναμεί με την κατά το 1/3 αύξηση των κρατουμένων στην Ελλάδα χωρίς την ύπαρξη φυλακών με στοιχειώδεις προδιαγραφές σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και επιπροσθέτως, χωρίς κανένα απολύτως σχέδιο για το «μετά» την κράτηση. Εξάλλου, για λόγους οικείους σε όσους γνωρίζουν το μεταναστευτικό-προσφυγικό στην Ελλάδα, ο αριθμός των όποιων απελάσεων
μπορούν να γίνουν είναι πολλαπλάσια χαμηλότερος του αριθμού της ομάδας – στόχου.
Κατόπιν αυτού, η μόνη δυνατή ερμηνεία για την κατανόηση του λόγου ύπαρξης αυτού του τόσο φιλόξενου θεού είναι ότι η ελληνική πολιτεία αποφάσισε ότι στους δρόμους των Αθηνών δεν έχουν θέση οι ξένοι απόκληροι, οι φτωχοί, οι περιθωριοποιημένοι διότι «αυτό δεν είναι εικόνα». Εξάλλου, κάτι τέτοιο διαφάνηκε και από μια άλλη πειραματική επιχείρηση που έλαβε χώρα το χειμώνα με το επίσης εμπνευσμένο όνομα της μητέρας του Αχιλλέα «Θέτιδος» της οποίας η ομάδα-στόχου ήταν κάθε λογής
εξαρτημένοι, ανεξαρτήτως ιθαγένειας.
Αναμένουμε το όνομα της νέας επιχείρησης του Υπουργείου Δημοσίας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη που θα προστατέψει τους καθώς πρέπει πολίτες από κάθε λογής απόκληρους – Έλληνες και ξένους μαζί – οι οποίοι χαλάνε την πρόσοψη της ωραίας πόλης που δεν αντέχει άλλο κακομοιριά.
Απλώς διατρέχουμε τον κίνδυνο η νέα ομάδα στόχου να είναι κατά τι μεγαλύτερη και να συμπεριλάβει ακόμη και κάποιους που επικροτούν σήμερα τον Ξένιο Δία».

 

 

Η επιλογή του καλαθοσφαιριστή της ομάδας του Φιλαθλητικού, Γιάννη Αντετοκούμπο στο NBA και η χορήγηση σε αυτόν ελληνικής ιθαγένειας, αποτελούν το θέμα που σχολιάζει σε ανακοίνωσή της η Ελληνική Ένωση για τα δικαιώματα του ανθρώπου (ΕΕΔΑ).